فارسی
English
- 18 تغذیه جوجه گوشتی
- 1 تغذیه مرغ تخمگذار
- 0 تغذیه بوقلمون و بلدرچین
- 11 بیماریهای عفونی طیور
- 4 ناهنجاری‌های متابولیکی طیور
- 26 مدیریت پرورش طیور
- 3 مدیریت گاوداری
- 8 تغذیه گاو و گوسفند
- 1 بیماریهای عفونی دام
- 3 ناهنجاری‌های متابولیکی دام
- 15 اخبار و رویدادها
- 13 ویدئو
- 4 پادکست
- 1 تجهیزات مرغداری
برای دریافت خبرنامه ایمیل خود را وارد کنید
پایانی بر اهمیت آب در پرورش طیور
1404/2/17ویدیوی پایانی اهمیت آب در پرورش طیور در این مدت تلاش کردیم تا بصورت سریالی سرفصلهای مهم در رابطه با اهمیت در پرورش طیور را در قالب ویدیو، سمینار، پادکست خدمت شما مرغداران و علاقمندان به مرغداری ارائه بدیم. مواردی که تا کنون بررسی شده اند شامل عناوین زیر هستند: 🔸مقدمه‌ای بر اهمیت آب در پرورش طیور 🔸دمای مناسب آب مرغداری 🔸فایل صوتی سمینار علمی آب مایه حیات مرغداری 🔸دلایل پرنوشی و کم نوشی آب در طیور (دو ویدیو) 🔸استانداردهای چاه و مخازن آب مرغداری (دو ویدیو) 🔸پیشگیری و مقابله با بیوفیلم (سه ویدیو) 🔸پادکست استانداردهای سختی و بار شیمیایی آب 🔸میزان فشار استاندارد آب در خطوط انتقال و پیامدهای فشار نامناسب (ویدیوی توضیحی و دو ویدیویی عملی در فارم) هرچند می‌توان ساعت‌ها در رابطه با اهمیت آب صحبت کرد اما به همین مقدار اکتفا می‌کنیم. تمامی ویدیوهای بصورت کامل در وبسایت، کانال آپارات، یوتیوب و کانال تلگرام قرار داده شده‌اند. همچنین می‌توانید جهت بررسی خلاصه مطالب به هایلایت بهداشت آب در اینستاگرام مراجعه فرمایید.
بیشتر بخوانید
مشکلات سلامت روده در جوجه های گوشتی، علل، عواقب و راه حل‌ها
1404/2/15مشکلات سلامت روده در جوجه‌های گوشتی مقدمه صنعت جوجه گوشتی نقش مهمی در پاسخگویی به تقاضای فزاینده جهان برای گوشت دارد. یکی از مهمترین نگرانی‌ها در تولید و پرورش جوجه‌های گوشتی، سلامت روده است که در صورت بی توجهی می‌تواند عواقب گسترده‌ای داشته باشد. علل عمده مشکلات سلامت روده در جوجه‌های گوشتی تغذیه تغذیه نقش مهمی در سلامت روده جوجه‌های گوشتی دارد. جیره ضعیف غذایی، مواد غذایی با کیفیت پایین یا عدم تعادل در سطح مواد مغذی می‌تواند منجر به مشکلات گوارشی شود. به عنوان مثال، سطح پروتئین بیش از حد با کاهش سلامت روده همراه است. عدم تعادل میکروبی روده جوجه‌های گوشتی متشکل از یک جامعه پیچیده از میکروارگانیسم‌ها است. عدم تعادل در میکروبیوتا می‌تواند روند هضم را مختل کند. استفاده از آنتی بیوتیک در خوراک برای ارتقاء رشد یا پیشگیری از بیماری می‌تواند این تعادل را تغییر دهد و به طور بالقوه منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی و مشکلات سلامت روده شود. عوامل استرس زا جوجه‌های گوشتی اغلب در معرض شرایط استرس زا در مزارع، از جمله ازدحام بیش از حد، حمل و نقل و تغییرات ناگهانی در شرایط محیطی هستند. استرس می‌تواند سیستم ایمنی بدن آنها را تضعیف کند و حساسیت به اختلالات روده ای را در میان سایر بیماری‌ها افزایش دهد. پاتوژن‌ها (عفونت‌های باکتریایی) عفونت‌های باکتریایی مانند اشریشیا ای کولای، کلستریدیوم پرفرینجیس و انگل‌هایی مانند کوکسیدیوز می‌توانند باعث مشکلات شدید روده شوند. اگر باکتری از سویه‌های مقاوم به آنتی بیوتیک باشد, منجر به کاهش عملکرد آنتی بیوتیک و افزایش هزینه‌های درمان خواهد شد. عواقب اصلی مشکلات سلامت روده کاهش رشد و بهره‌وری مسائل مربوط به سلامت روده می‌تواند منجر به کاهش جذب مواد مغذی و کاهش بهره‌وری خوراک شود و در نتیجه نرخ رشد کندتر و به طور کلی بهره‌وری کاهش یابد. افزایش مرگ و میر مشکلات شدید سلامت روده می‌تواند منجر به افزایش مرگ و میر جوجه و خسارات مالی قابل توجهی برای پرورش دهندگان جوجه گوشتی شود. نگرانی‌های کیفیت و ایمنی سلامت روده ضعیف می تواند بر کیفیت و ایمنی گوشت تأثیر بگذارد. این مورد ممکن است منجر به شرایطی مانند سینه چوبی و خط سفید یا حتی آلودگی سالمونلا شود که تأثیر منفی بر بافت، ظاهر و ایمنی گوشت دارد و ارزش بازار آن را کاهش می‌دهد. می‌توانید مقاله اهمیت سلامت روده در پرندگان را نیز مطالعه فرمایید. راه حل های بالقوه برای مشکلات سلامت روده تغذیه مناسب اطمینان از یک رژیم غذایی متعادل با سطح مواد مغذی مطلوب بسیار مهم است. متخصصان تغذیه و دامپزشکان باید همکاری پایاپایی داشته باشند تا رژیم‌های غذایی و برنامه‌های تغذیه ای را که سلامت روده را افزایش می‌دهند و عملکرد را به حداکثر می‌رسانند، تدوین کنند. پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها این باکتری‌های مفید (پروبیوتیک‌ها) و ترکیبات پری بیوتیک‌ می توانند به حفظ میکروبیوتای روده کمک کنند. پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها در جیره برای حمایت از سلامت روده و بهبود هضم مواد غذایی اضافه می‌شوند. شیوه‌های مدیریت اجرای شیوه‌های مدیریت مناسب مزرعه مانند کاهش ازدحام بیش از حد، بهبود تهویه و به حداقل رساندن عوامل استرس زا می‌تواند رفاه کلی جوجه‌های گوشتی را افزایش دهد. محرک‌های رشد تولید کنندگان می‌توانند محرک‌های رشد طبیعی مانند ترکیبات فیتوژنیک، اسیدهای آلی، آنزیم‌ها، مواد معدنی جایگزین و... برای کاهش مسائل مربوط به سلامت روده کشف کنند. البته تمامی مواد مورد استفاده باید تحت نظر دامپزشک و یا جیره نویس فارم استفاده گردد. واکسیناسیون و امنیت زیستی جلوگیری از شیوع بیماری از طریق واکسیناسیون و رعایت مسائل مربوط به امنیت زیستی می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به مشکلات سلامت روده ناشی از برخی از پاتوژن‌ها را کاهش دهد. نتیجه‌گیری مشکلات سلامت روده در جوجه‌های گوشتی چند وجهی است و می تواند پیامدهای جدی برای صنعت مرغداری و مصرف کنندگان داشته باشد. پرداختن به این مسائل نیاز به یک رویکرد جامع دارد که شامل تغذیه مناسب، شیوه های مدیریت و استفاده صحیح از آنتی بیوتیک‌ها و سایر مواد افزودنی است. با اولویت‌بندی سلامت روده، پرورش دهندگان جوجه‌های گوشتی می‌توانند سلامت کلی و عملکرد گله‌های خود را بهبود بخشند و در عین حال تقاضای رو به رشد برای گوشت مرغ ایمن و پایدار را برآورده کنند.
بیشتر بخوانید
استرس گرمایی و بروز کبد چرب در طیور
1404/2/6استرس گرمایی و بروز کبد چرب در طیور کبد عضوی کلیدی برای سلامت و بهره وری طیور است و نقش مهمی در هضم، متابولیسم و استفاده از مواد مغذی دارد. کبد در متابولیسم چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌ها نقش دارد. کبد، محل ذخیره اصلی ویتامین‌های محلول در چربی (A، D، E و K)، ویتامین B12 محلول در آب، گلیکوژن، آهن و مس است. در فعال سازی ویتامین D نقش دارد و نقش عمده‌ای در سم زدایی از سموم میکروبی و شیمیایی ایفا می‌کند. پروتئین‌های مهم گردش خون مانند آلبومین و فاکتورهای انعقادی را فراهم می‌کند و برای هضم چربی‌ها صفرا ترشح می‌کند. متابولیسم چربی در پرندگان در پرندگان، برخلاف پستانداران، سنتز چربی عمدتاً در کبد اتفاق می‌افتد و بافت‌های چربی که در بدن توزیع می‌شوند فقط برای ذخیره چربی‌ها عمل می‌کنند. چربی‌ها پس از سنتز شدن در کبد، توسط لیپوپروتئین‌های با چگالی بسیار کم (VLDL) به صورت تری گلیسیرید پلاسما (TG) به بافت‌های چربی منتقل می‌شوند. هرگاه سنتز چربی در کبد افزایش یابد، انتقال TG توسط VLDL به بافت‌های چربی افزایش می‌یابد، اما زمانی که تولید VLDL برای انتقال تمام TG سنتز شده توسط کبد کافی نباشد، چربی‌های باقیمانده تجمع یافته و در نتیجه منجر به بروز کبد چرب می‌شود. کبد چرب در طیور بیماری کبد چرب که به آن سندرم کبد چرب، سندرم هموراژیک کبد چرب، استئاتوز کبدی و لیپیدوز کبدی نیز گفته می‌شود، یک بیماری نسبتاً شایع است که عمدتاً در مرغ تخمگذار، اردک، غاز و بوقلمون یافت می‌شود. کبد پرندگان آسیب دیده، چربی را جمع می‌کند و سلول‌های کبدی را می‌کشد و آنها را با بافت اسکار جایگزین می‌کند. علائم غیر اختصاصی شامل کاهش اشتها، رنگ غیر طبیعی پرها، بی حالی، مشکلات تنفسی، شانه‌های رنگ پریده، اسهال مایل به سبز یا زرد به دلیل بیلی روبین یا بیلی وردین اضافی و مرگ است. در مرغ‌های تخمگذار و مولد به دلیل تغییر در متابولیسم کلسیم، میزان تخمگذاری کاهش می‌یابد، مشکلات اسکلتی ظاهر می‌شود و پوسته تخم مرغ شکننده می‌شود. علائم خاص شامل بزرگ شدن یا متسع شدن شکم به دلیل اندازه غیر طبیعی کبد، آسیت ثانویه یا تجمع چربی است. بیش از 20 درصد پرندگان دارای اضافه وزن هستند. در کالبد گشایی، کبد بزرگ شده، پر از چربی، شکننده و خونریزی دهنده است. استرس گرمایی و سندروم کبد چرب در طیور شیوع بیماری کبد چرب در فصل گرما افزایش می‌یابد. به طور تجربی نشان داده شده است که جوجه‌های گوشتی که به مدت دو هفته در معرض استرس گرمایی قرار می‌گیرند، غلظت بیشتری از تری گلیسیرید و آنزیم‌های مربوط به سنتز لیپید را در کبد خود نشان می‌دهند و پس از سه هفته سلول‌های کبدی آن‌ها دچار دژنراسیون چربی می‌شوند. عوامل تغذیه‌ای مرتبط با بیماری کبد چرب در پرندگان تحت استرس گرمایی دمای بالای محیط، همراه با بی حالی ناشی از استرس گرمایی، انرژی مورد نیاز پرنده را کاهش می‌دهد. انرژی باقی مانده از آنچه پرنده از طریق رژیم غذایی مصرف کرده است به چربی در کبد تبدیل می‌شود، جایی که چربی‌ها جمع می‌شوند و بیماری کبد چرب را شروع می‌کنند. همانطور که در بالا توضیح دادیم، چربی‌ها به بافت‌های چربی در قسمت‌های دیگر بدن به عنوان مثال شکم منتقل می‌شوند. رسوب چربی شکم اثرات منفی استرس گرمایی را بدتر می‌کند، زیرا در تنفس و خنک شدن طبیعی اختلال ایجاد می‌کند. عوامل متابولیک مرتبط با بیماری کبد چرب در پرندگان تحت استرس گرمایی شواهدی وجود دارد که استرس گرمایی باعث ایجاد عدم تعادل شدید در متابولیسم کبد می‌شود، از جمله افزایش سنتز گلیکوژن، گلوکز، آنتی اکسیدان‌هایی مانند گلوتاتیون، آسیب به غشای سلول‌های کبدی و چرخه بازسازی سلولی کندتر. وقتی صحبت از متابولیسم لیپید در کبد می‌شود، استرس گرمایی باعث ایجاد لیپوژنز (سنتز لیپیدها) و مهار لیپولیز (تجزیه چربی‌ها) می‌شود که منجر به تجمع چربی می‌شود. مسیرهای متابولیکی که از طریق آنها این اختلالات رخ می‌دهد هنوز در دست بررسی است. پیشگیری از بیماری کبد چرب در دوره‌های استرس گرمایی با برخی مواد مغذی و فیتوژنیک ویتامین E برای بهبود سلامت عمومی کبد ویتامین E یکی از قوی‌ترین آنتی اکسیدان‌های موجود در طبیعت است. همانطور که در این مقاله به آن پرداختیم، نقش کلیدی در خنثی کردن رادیکال‌های آزاد یا گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) ایفا می‌کند. فعالیت بیولوژیکی ویتامین E به خواص آنتی اکسیدانی آن محدود نمی‌شود، این ویتامین در تنظیم فرآیندهای زیر نیز نقش دارد: پاسخ التهابی، بیان ژن، آنزیم‌های خاص، سیگنال دهی سلولی و تکثیر سلولی. در طول بیماری کبد چرب، تجویز ویتامین E باعث کاهش رسوب چربی در سلول‌های کبدی، بهبود التهاب و فیبروز و فعال کردن برخی فرآیندهای متابولیک مفید در کبد می‌شود. سلنیوم و روی پرندگانی که کمبود روی و سلنیوم دارند بیشتر مستعد ابتلا به بیماری کبد چرب هستند. از سوی دیگر، تجویز روی و سلنیوم به جلوگیری از شروع کبد چرب و کاهش اثرات مخرب پس از ابتلای حیوانات به این بیماری کمک می‌کند. اسانس‌ها و سایر فیتوژن‌ها که عملکرد کبد را تقویت می‌کنند برخی از اسانس‌ها، عصاره‌های گیاهی و ترکیبات خالص شده با منشاء گیاهی از طریق چندین مکانیسم عمل، فعالیت محافظتی از کبد دارند: فعالیت آنتی اکسیدانی، تقویت مسیرهای متابولیک آنتی اکسیدانی طبیعی کبد و جلوگیری از اکسیداسیون لیپیدها، حذف سموم و سایر مواد مضر از کلیه و کبد را تسهیل می کند که در پرندگان زنده بسیار مفید است زیرا آنها اغلب در معرض مایکوتوکسین‌ها، محصولات دارویی، فلزات سنگین، دیوکسین‌ها و سایر سموم قرار دارند. کاهش تجمع چربی در سلول‌های کبدی، تحریک ترشح صفرا، بهبود هضم غذا، فعالیت ضد التهابی و جلوگیری از مرگ سلول‌های کبدی از دیگر کارکردهای این اسانس‌ها است. روغن‌های ضروری که استرس گرمایی را از بین می‌برند در طول دوره‌های استرس گرمایی، روغن‌های ضروری خاص گیرنده‌های سرماخوردگی مخاط دهان و بینی را تحریک کرده و به حیوانات حس بسیار خوشایند "طراوت" می‌دهد. به علت خواص آنتی اکسیدانی قوی، با استرس اکسیداتیو مرتبط با دمای بالا مبارزه می‌کنند. هنگامی که این اسانس‌ها از طریق آب آشامیدنی داده می شوند یا در محیط مزرعه اسپری می‌شوند، مصرف خوراک بهبود، بهره وری افزایش و مرگ و میر کاهش می یابد، همچنین رفتار مربوط به استرس گرمایی نیز بهبود می‌یابد. پرندگان فعال‌تر هستند و انرژی بیشتری مصرف می‌کنند و از بیماری کبد چرب مرتبط با عوامل تغذیه‌ای جلوگیری می‌شود. در رابطه با تجویز و استفاده هر گونه ویتامین و مکمل، اسانس‌ها و روغن‌هایی که در فصل گرما، موجب کاهش اثرات استرس گرمایی در طیور می‌شوند، حتما با دامپزشک و جیره‌ نویس فارم مشورت نمایید.
بیشتر بخوانید
تأثیر ویتامین‌های A، D و E بر سیستم ایمنی طیور
1404/1/31تأثیر ویتامین‌های A,D,E بر سیستم ایمنی طیور مقدمه ویتامین‌ها عناصر غذایی ضروری برای رشد و متابولیسم سلولی هستند. ویتامین‌های A، D و E نقش حیاتی در عملکرد طبیعی سیستم ایمنی دارند، زیرا کمبود آن‌ها باعث اختلال در پاسخ‌های ایمنی می‌شود. این ویتامین‌ها با تغییر رونویسی ژن‌های متعدد سیستم ایمنی و کمک به فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی، سیستم ایمنی را به روش‌های مختلفی از جمله تعدیل پاسخ‌های سلولی و آنتی‌بادی، تنظیم ایمنی و اثرات ضدالتهابی تحت تأثیر قرار می‌دهند. این ویتامین‌ها در طیور ممکن است به سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با پاتوژن‌های میکروبی کمک کند و در عین حال اثرات مضر مرتبط با استرس را کاهش داده و پاسخ به واکسن‌ها را تقویت کند. ویتامین A ویتامین A به گروهی از مولکول‌های محلول در چربی اطلاق می‌شود که شامل رتینول، رتینال، رتینوئیک اسید (RA) و چندین کاروتنوئید پرو ویتامین A است که در روده و سایر بافت‌ها از جمله کبد، این مواد به رتینوئید تبدیل می‌شوند. کاروتنوئیدها دارای طیف گسترده‌ای از عملکردها، از جمله عملکردهای تنظیم کننده سیستم ایمنی و تحریک کننده سیستم ایمنی، علاوه بر خواص آنتی اکسیدانی، ضد جهش زایی و ضد سرطانی می‌باشند. در مرحله جنینی، ویتامین A توسط زرده تأمین می‌شود. پس از هچ، این ویتامین از منابع غذایی تأمین می‌شود. تنظیم و کنترل فرآیندهای التهابی در کاهش عواقب پاسخ‌های ایمنی به عفونت و حفظ تولید در جوجه‌ها مهم است. ویتامین A و متابولیت فعال آن، اثرات ضد التهابی در گونه‌های مختلف از طریق مکانیسم‌های مختلف ایجاد می‌کنند. متابولیت فعال ویتامین A بیان سیتوکین تحریک‌کننده ایمنی، IFN-g را توسط سلول‌های کشنده طبیعی کاهش می‌دهد. در جوجه‌های گوشتی نشان داده شده است که ویتامین A تیتر آنتی بادی واکسن ضد ویروس بیماری نیوکاسل (NDV) را هنگامی که در سطح IU/Kg 20000 تجویز می‌شود افزایش می‌دهد، اما افزایش این دوز به 35000 IU/Kg منجر به کاهش تیتر آنتی بادی می‌شود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که یک آزمایش جامع با دوزهای مختلف برای تعیین دوزهای بهینه ویتامین در رژیم غذایی طیور مورد نیاز است. کمبود ویتامین A بر عملکرد سلول‌های سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی تأثیر می‌گذارد. ویتامین A در تنظیم ایمنی مخاطی و تمایز سلول‌های اپیتلیال نقش مهمی دارد. نقش ویتامین A در ایمنی مخاطی با کشف ژن‌هایی که ایزوفرم‌های رتینالدئید دهیدروژناز را در غدد لنفاوی مزانتریک پستانداران کد می‌کنند، مشخص شد. در جوجه‌ها، کمبود ویتامین A با تغییرات مورفومتریک و نقص شدید در عملکرد سیستم ایمنی و یکپارچگی مخاط که منجر به افزایش حساسیت به عفونت می‌شود، همراه است. به عنوان مثال، کمبود ویتامین A ممکن است با کاهش تعداد سلول‌های گابلت و کاهش بیان ساکارز-ایزومالتاز و آمینوپپتیداز در سلول‌های پرزهای روده جوجه‌های گوشتی مرتبط باشد که در نهایت بر تمایز و بلوغ سلول‌ها در دستگاه گوارش تأثیر می‌گذارد. در مراحل اولیه زندگی پس از هچ در جوجه‌ها، توسعه سیستم ایمنی با افزایش تولید گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) همراه است و پیشنهاد شده است که کاروتنوئیدها با به دام انداختن و خاموش کردن رادیکال‌های آزاد نقش تعدیل کننده ایمنی مهمی ایفا می‌کنند. یکی از عوامل مؤثر در حفظ ایمنی مخاطی، IgA می‌باشد. در جوجه‌های تغذیه شده با جیره‌های کمبود ویتامین A سطح IgA در صفرا بسیار پایین گزارش شده است. این مشاهدات اهمیت ویتامین A را در جیره مرغ برای تولید سطوح IgA بهینه برای تسهیل دفاع ضد میکروبی مخاطی نشان می دهد. تأثیر ویتامین A بر سیستم ایمنی طیور ویتامین A (رتینوئیک اسید) یک ویتامین محلول در چربی است. انتشار غیرفعال مکانیسم اصلی است که سلول‌های سیستم ایمنی ویتامین A را به دست می‌آورند. پس از ورود، ویتامین A به گیرنده هسته ای خود، گیرنده رتینوئید X (RXR) متصل می‌شود. ویتامین A سلول‌های ایمنی ذاتی (ماکروفاژها و سلول‌های دندریتیک) را فعال می‌کند (تعادل MHC-II، CD-80، CD86، IL-12). در محل‌های مخاطی مانند ریه‌ها و روده، منجر به افزایش تولید موسین و آنتی‌بادی ترشحی IgA می‌شود. فعالیت این ویتامین به شدت وابسته به دوز است، زیرا دوزهای پایین و بالا به ترتیب پاسخ‌های التهابی و ضد التهابی را القا می‌کنند. ویتامین D ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که از طریق تولید آن در پوست پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا از طریق افزودن در خوراک به دست می‌آید. ویتامین D جیره غذایی توسط روده کوچک جذب می‌شود، به پروتئین آلبومین در خون متصل می شود و سپس به سرعت توسط کبد جذب می‌شود. در طیور، از آنجا که پروتئین اتصال دهنده ویتامین D نمی‌تواند به طور مؤثر به ویتامین D2 متصل شود، برای عملکرد بیولوژیکی در جوجه ها ناکافی است. متابولیت فعال ویتامین D، یک مولکول پلیوتروپیک است که در فرآیندهای بیولوژیکی متعددی از جمله تنظیم متابولیسم استخوان، مواد معدنی و همچنین تعدیل پاسخ‌های ایمنی عمل می‌کند. نقش حیاتی ویتامین D در تنظیم سلول‌های T و B مشهود است زیرا بیان رسپتور ویتامین D به طور قابل توجهی در سلول‌های T و B فعال شده افزایش می‌یابد. تحریک گیرنده‌های ویتامین D منجر به فعال شدن بیش از 500 ژن می‌شود که بر تکثیر، تمایز و عملکرد این سلول‌ها تأثیر می‌گذارد. اثر ویتامینD بر سیستم ایمنی و پاتوژن‌های میکروبی را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد: افزایش آنتی بادی‌های ضد NDV و سطح IgA کل و غیراختصاصی روده افزایش سلول‌های CD3+ ، CD8+ و T در خون محیطی تیتر آنتی بادی بالاتر نسبت به آنتی ژن‌های واکسن NDV کاهش پاسخ‌های سلولی به آنتی ژن‌ها در جوجه‌های به چالش کشیده با SRBC (Sheep red blood cells). کاهش وزن تیموس و مقدار ماکروفاژهای شکمی سطوح بالاتر IgG اختصاصی سالمونلا تأثیر ویتامین D برسیستم ایمنی طیور ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است و ایزوفرم عملکردی اصلی ویتامین D3 است. سلول‌های سیستم ایمنی از طریق انتشار غیرفعال ویتامین D3 را به دست می‌آورند. پس از ورود، ویتامین D3 به گیرنده هسته‌ای خود، گیرنده ویتامین D (VDR) متصل می‌شود، جایی که فعالیت تعدیلی گسترده‌ای روی سلول‌های سیستم ایمنی دارد. درمان با ویتامین D3 توانایی سلول میزبان برای بیان TLR-2 و TLR-4 را افزایش می‌دهد که منجر به افزایش بیان پپتید ضد میکروبی (کاتلیسیدین‌ها) می‌شود. علاوه بر این، با کاهش فعالیت سلول‌های ماکروفاژ و دندریتیک (کاهش بیان IL-8 و IL-1b) و همچنین فعال‌سازی سلول‌های T (افزایش IL-10 و کاهش بیان IFN-g، IL-2 و IL-17)، اثرات ضد التهابی دارد. ویتامین E ویتامین E یک آنتی اکسیدان محلول در چربی است و 4 توکوفرول مختلف (α،β،γ،δ) به عنوان فرم‌های عملکردی این ویتامین وجود دارد. α-tocopherol رایج ترین شکل موجود در طبیعت است و از نظر بیولوژیکی فعال‌ترین آن در نظر گرفته می‌شود. ویتامین E برای حفظ باروری طیور از اهمیت بسزایی برخوردار است. مکمل خوراک طیور با ویتامین E (یا سایر آنتی اکسیدان‌ها) ضروری است، به ویژه زمانی که چربی‌های قابل اکسیداسیون در خوراک وجود دارد، زیرا این چربی ها پس از اکسیداسیون، رادیکال های آزاد مضر آزاد می کنند که بر سلامت و تولید طیور تأثیر می‌گذارد. ویتامین E علاوه بر فعالیت آنتی اکسیدانی، در تنظیم پاسخ‌های التهابی نقش دارد. آلفا-توکوفرول به دلیل فعالیت‌های ضدالتهابی خود، فعالیت سیکلواکسیژناز 2 را مهار می‌کند که به نوبه خود تبدیل آراشیدونیک اسید به پروستاگلاندین‌هایی مانند پروستاگلاندین E2 را به عنوان یک واسطه التهابی کاهش می‌دهد. مطالعات اخیر نشان دادند که مکمل غذایی جوجه‌های گوشتی با ویتامین E منجر به کاهش وابسته به دوز سیتوکین‌های التهابی (IFN-g، IL-1b و IL-6) و ضد التهابی (IL-4، IL-10 و TGF-b) در ژژنوم می‌شود. مطالعات انجام شده در جوجه‌ها نشان داده است که مکمل غذایی ویتامین E می‌تواند پاسخ‌های لنفوسیتی و مونوسیتی را هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی افزایش دهد. به عنوان مثال، پس از واکسیناسیون، ویروس بیماری بورس عفونی (IBDV) در جوجه‌هایی که با 80 واحد بین‌المللی بر کیلوگرم یا 40 واحد بین‌المللی به ازای هر کیلوگرم خوراک مکمل ویتامین E تغذیه شدند، پرندگانی که دوز بالاتر ویتامین E دریافت کردند سلول‌های CD4+، CD8+ و T خون محیطی بیشتری داشتند. همچنین ویتامین E سبب افزایش جمعیت لنفوسیتی در تیموس و افزایش تعداد لوزه‌های سکومی در جوجه‌های گوشتی می‌شود. نقش ویتامین E در مقاومت در برابر بیماری های عفونی در گونه های پستانداران به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است و شواهد مشابهی در جوجه ها وجود دارد. مطالعات نشاند دادند هنگامی که جوجه های گوشتی با جیره ای حاوی 100 واحد بین المللی بر کیلوگرم ویتامین E در خوراک تغذیه می شوند در صورت الودگی به کوکسیدیوز، جوجه ها مقاومت قابل توجهی در برابر بیماری نشان می دهند که با تلفات کمتر و افزایش وزن نشان داده شد. در زمینه عفونت های کوکسیدیوز، محققان دریافتند که مکمل غذایی با ویتامین E همراه با آرژنین می تواند فعالیت فاگوسیتیک هتروفیل ها و مونوسیت های مرغ را افزایش دهد. تأثیر ویتامین E بر سیستم ایمنی ویتامین E یک ویتامین محلول در چربی است که منجر به افزایش آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز سرم می‌شود که نقش آنتی اکسیدانی دارند. استفاده از ویتامین E منجر به تکثیر سلول‌های T می‌شود که منجر به فعال شدن سیستم ایمنی و کاهش سیتوکین‌هایی مانند IL-4، IL-10 و TGF-b می‌شود. علاوه بر این، ویتامین E منجر به فعال شدن سلول‌های B و افزایش متعاقب آن در ترشح آنتی بادی IgM، IgY و IgA برای کمک به القای ایمنی در برابر عفونت‌ها می‌شود. به طور کلی، ویتامین E یک پاسخ ضد التهابی وابسته به دوز را بر اساس کاهش تولید IL-1b، IL-4، IL-6، IL-10، TGF-b و PGE2 ایجاد می‌کند. با این حال، استفاده از ویتامین E منجر به افزایش کلی جمعیت لنفوسیتی در تیموس، پلاسما، طحال و بافت روده (ژژونوم، لوزه‌های سیکال و ایلئوم) می‌شود. نتیجه گیری ویتامین های A، D و E اثرات قابل اندازه گیری بر عملکرد سیستم ایمنی طیور دارند. استفاده از این ویتامین ها در خوراک طیور نه تنها برای رشد و سلامت کارآمد بلکه برای حفظ و تقویت عملکرد سیستم ایمنی نیز ضروری است. این اثرات شامل افزایش پاسخ‌ ایمنی ذاتی در برابر میکروارگانیسم‌ها، پاسخ‌های ایمنی تطبیقی مؤثرتر در پاسخ به عفونت و واکسیناسیون و تنظیم پاسخ‌های التهابی است.اما تعیین دوز مناسب با توجه به سویه و نژادهای مختلف، متفاوت و بر عهده متخصص تغذیه و یا دامپزشک فارم است.
بیشتر بخوانید
معیارهای تعیین کیفیت جوجه یکروزه
1404/1/26عوامل مؤثر بر کیفیت جوجه یکروزه کیفیت جوجه یکروزه یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در پرورش مرغ گوشتی است. این موضوع کماکان یکی از موضوعات تحقیقاتی جالب برای محققین حوزه پرورش طیور محسوب می‌شود. در طول سال‌های اخیر، معیارهای کمی و کیفی زیادی برای انجام ارزیابی‌های کیفیت جوجه در ارتباط با پارامترهای تأثیرگذار ایجاد شده‌اند. پارامترها کمی و کیفی در تعیین کیفیت جوجه یکروزه وزن بدن، رشد نسبی و طول جوجه، معیارهای کلیدی است که برای اندازه گیری کیفیت جوجه‌ها استفاده می‌شوند. پارامترهای کیفی (امتیاز پاسگار و تونا) نمرات تونا و پاسگار روشهای استانداردی هستند که پارامترهای متعددی مانند زنده ماندن جوجه، جذب کیسه زرده، بسته شدن ناف و ظرفیت جوجه برای بلند شدن در صورت قرار گرفتن بر روی پشت خود را ارزیابی می‌کنند. هر دو روش از یک سیستم امتیازدهی تعریف شده در تمام این پارامترها استفاده می‌کنند که منجر به یک مجموعه داده سازگار و قابل تکرار می‌شود. اگرچه رابطه بین نمرات تونا یا پاسگار و عملکرد جوجه هنوز تأیید نشده است، ولی احتمال ارتباط واقعی با میزان بقای هفته اول وجود دارد. به طور کلی، سیستم‌های امتیازدهی تونا یا پاسگار برای ارزیابی پارامترهای مختلف و پیش‌بینی بقای جوجه در هفته اولیه پس از جوجه ریزی استفاده می‌شود. نمره تونا (Tona score) نمره تونا بر اساس عوامل مختلفی تعیین می‌شود و نمره بین 0 تا 100 قرار می‌گیرد. جوجه‌ها در این روش به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. جوجه‌ای که نمره 100 بگیرد بهترین کیفیت را دارد و عاری از هر گونه ناهنجاری و کمبودی است. در (جدول1)، سیستم نمره‌دهی کیفیت جوجه‌ها به روش تونا ارائه شده است. جدول1. معیارهای امتیازدهی نمره تونا پارامتر خصوصیات نمره فعالیت خوب ضعیف 6 0 پوشش پر و ظاهر جوجه تمیز و خشک مرطوب کثیف و مرطوب 10 8 0 زرده جذب شده طبیعی زرده‌ای که در زمان لمس سفت باشد 12 0 چشم‌ها باز و شفاف باز و غیر شفاف بسته 16 8 0 پاها پاها و انگشتان طبیعی یک پای آلوده دو پای آلوده 16 8 0 ناف کاملا بسته و تمیز ناف غیر بسته ولی بدون برگشتگی رنگ ناف بسته و با برگشتگی رنگ پوست اطراف 12 6 0 بقایای غشاهای تخم مرغ بدون غشا غشای کوچک غشای متوسط غشای بزرگ 12 8 4 0 بقایای زرده روی بدن جوجه بدون زرده کم متوسط زیاد 16 12 8 0 نمره پاسگار (Pasgar score) نمره پاسگار به تقلید از روش محاسبه نمره آپگار در کودکان تازه متولد شده در انسان و به عنوان یک روش عملی برای بیان کیفیت جوجه یکروزه بکار برده می‌شود. نمره پاسگار بر اساس معیارهای مورفولوژیکی جوجه‌ها به دست می‌آید و در آن از هوشیاری جوجه‌ها (بازتاب عصبی آنها به عنوان معیاری از فعالیت) در کنار شکل ظاهری ناف، پاها، ‌نوک و اندازه کیسه زرده استفاده می‌شود (جدول 2). بهترین جوجه، نمره پاسگار برابر 10 دارد. به ازای هر ناهنجاری که در هر یک از 5 معیار بالا دیده شود، یک نمره کاهش داده می‌شود. بدیهی است برای بیان نمره پاسگار یک گله جوجه قابل فروش، حداقل 30 جوجه به روش فوق ارزیابی شده و میانگین نمره پاسگار آنها گزارش می‌شود. جدول2. معیارهای امتیازدهی نمره پاسگار مورد معیار کاهش نمره بازتاب (فعالیت) وقتی جوجه‌ها به پشت خوابانده می‌شوند، بیش از دو ثانیه طول بکشد که به حالت طبیعی برگردند. ناف ناف بسته با دکمه کوچک سفید، دکمه کوچک سیاه، دکمه بزرگ سیاه، بقایای زرده، باز بودن ناف، پرهای آلوده به سفیده پاها قرمزی، تورم و بدشکلی مفصل خرگوشی نوک قرمزی منخرین‌ها و آلودگی آن به سفیده، بدشکلی نوک زرده وجود زرده، کیسه زرده بزرگ عوامل مؤثر در کیفیت جوجه یکروزه شرایط قبل از جوجه کشی سن گله مادر، ژنتیک و تغذیه شرایط قبل از جوجه کشی شامل سن گله مادر، ژنتیک گله مادری و تغذیه آن است. ویژگی‌های خاصی مانند وزن تخم مرغ، وزن جوجه، طول جوجه، و کیفیت جوجه یکروزه با سن گله مادر مرتبط است. خط ژنتیکی جوجه‌های گوشتی بر وزن جوجه یکروزه در ارتباط با اندازه تخم تأثیر می‌گذارد. همچنین تفاوت‌های قابل توجهی بین دو لاین راس و کاب در وزن بدن جوجه یکروزه و نمرات تونا مشاهده شده است. مشابه تأثیر سن گله مادر و خطوط ژنتیکی بر رشد جنین و کیفیت جوجه یکروزه، تغذیه گله مادر نیز با این عوامل به شیوه‌ای مشابه تعامل دارد. برای شروع، جنین جوجه از مواد مغذی منتقل شده و ذخیره شده در تخم برای رشد و نمو طبیعی استفاده می‌کند. اگرچه اطلاعات در مورد این نیازها محدود است، اما مطالعات نشان داده است که محتوای مواد مغذی تخم مرغی که جوجه از آن بیرون می آید، از مادر تأمین می‌شود. ذخیره‌سازی و نگهداری تخم مرغ ذخیره‌سازی تخم مرغ زمان بین تخم‌گذاری و شروع فرآیند جوجه‌کشی است. نگهداری تخم مرغ‌های گوشتی در مزرعه و در هچری قبل از شروع جوجه‌کشی معمول است. یکی از دلایل این امر، انباشت تخم‌ها برای برآورده کردن نیاز جوجه‌ها و بهترین استفاده از امکانات جوجه‌کشی است. نگهداری طولانی تخم مرغ (7 روز یا بیشتر) بر کیفیت جوجه، میزان جوجه‌کشی تخم‌های زنده و بقای جنین تأثیر منفی می‌گذارد. چندین مطالعه این کاهش کیفیت جوجه را با افزایش طول زمان نگهداری به از دست دادن مواد مغذی، از دست دادن کیفیت زرده نسبت داده‌اند. در آزمایشی گزارش شده است که جوجه‌های به‌دست‌آمده از تخم‌هایی که برای دوره‌های طولانی نگهداری می‌شوند، به دلیل خستگی ناشی از استرس در حین جوجه ریزی و یا ناتوانی در ارزیابی ذخایر مواد مغذی در کیسه زرده، فعالیت کمتری داشتند. زمان قبل از جوجه کشی در طول نگهداری تخم نیز می تواند بر کیفیت تخم مرغ و در نتیجه کیفیت جوجه تأثیر بگذارد. گزارش‌ها نشان داد که زمان‌های بلند‌تر نگهداری تخم مرغ قبل از جوجه‌کشی باعث کاهش وزن در تخم‌ها می‌شود که باعث دهیدراتاسیون تخم‌ها شده و در نتیجه تولید جوجه‌های با وزن کمتر می‌شود. شرایط جوجه کشی دما، رطوبت نسبی، روشنایی و تهویه دمای جوجه‌کشی، رطوبت نسبی، روشنایی، تهویه و غلظت گاز کربن دی اکسید عوامل مهمی در فرآیند جوجه‌کشی هستند که به طور قابل توجهی بر رشد جنین، قابلیت جوجه درآوری و کیفیت نهایی جوجه‌ها تأثیر می‌گذارند. تعادل رطوبت نسبی بر کاهش وزن تخم‌مرغ از طریق تبخیر آب تأثیر می‌گذارد، که برای تشکیل کیسه هوا و جوجه کشی موفقیت‌آمیز بسیار مهم است. تأثیر غلظت دی اکسید کربن (CO2) در طول جوجه کشی بر کیفیت جوجه‌ یکروزه توسط مطالعات مشخص شده است. یافته‌هایی وجود دارد که وزن نسبی بالاتر جنین و افزایش وزن بدن در هنگام خروج از تخم را با سطوح مناسب CO2 مرتبط می‌کند. چرخش تخم مرغ چرخاندن تخم مرغ، یکی از جنبه‌های اصلی جوجه‌کشی است و نقش مهمی در افزایش قابلیت جوجه درآوری و تضمین کیفیت جوجه یکروزه ایفا می‌کند. عملکردهای آن عبارتند از جلوگیری از قرارگیری نامناسب، اجتناب از چسبندگی غیرطبیعی، تسهیل بسته شدن کوریوآلانتوئیک به موقع و بهینه‌سازی استفاده از آلبومین توسط جنین. چرخش ناکافی تخم مرغ، به ویژه برای 15 روز اول، با قابلیت جوجه درآوری کمتر و کاهش درصد جوجه با کیفیت بالا منجر می‌شود. نتیجه گیری بررسی پارامترهای مؤثر بر کیفیت جوجه شامل یک ارزیابی جامع از عوامل مؤثر بر ویژگی‌های جوجه‌های تازه هچ شده است. اندازه‌گیری‌های تحقیقاتی گسترده این پارامترها، با استفاده از ارزیابی‌های کمی (وزن بدن، رشد نسبی، طول) و کیفی (نمرات پاسگار و لوون، امتیاز تونا) از هچ تا مراحل پس از پردازش، برای تعیین کیفیت جوجه یکروزه بسیار مهم است. شرایط قبل از جوجه‌کشی، به ویژه تحت تأثیر گله مادر، شامل سن گله مادر و خطوط ژنتیکی می‌باشد که به طور قابل توجهی بر رشد جنین و ویژگی‌های جوجه تأثیر می‌گذارد. تغذیه گله مادر با این عوامل تعامل دارد و از طریق انتقال مواد مغذی از تخم بر وزن جوجه پس از جوجه‌کشی تأثیر می‌گذارد. ذخیره‌سازی تخم مرغ، یک مرحله حیاتی قبل از جوجه‌کشی است و تحقیقات نشان می‌دهد که یک همبستگی منفی بین زمان نگهداری و کیفیت جوجه یکروزه وجود دارد. یعنی مدت زمان طولانی تأثیر منفی بر وزن بدن، طول جوجه و رشد به دلیل از دست دادن مواد مغذی دارد. شرایط جوجه کشی شامل دما، رطوبت، روشنایی، غلظت CO2 و چرخش تخم مرغ، نقش اساسی در رشد جنین و کیفیت جوجه یکروزه دارد. مدیریت دقیق این شرایط برای جوجه کشی موفق و ویژگی‌های مطلوب جوجه بسیار مهم است. عواملی مانند دما، رطوبت و روشنایی به طور قابل توجهی بر رفتار جوجه، صفات فیزیولوژیکی و نتایج رشد تأثیر می‌گذارند و بر اهمیت آنها در طول جوجه‌کشی تأکید می‌کنند. همچنین شرایط پس از جوجه‌کشی، از جمله سیستم‌های جوجه کشی و حمل و نقل جوجه، بر کیفیت جوجه یکروزه می‌تواند تاثیر بگذارد. این مقاله گردآوری شده از مقالات علمی طیور در سطح جهانی است و برای اجرای عملیاتی در فارم حتما با متخصصین این حوزه و بر اساس استانداردهای فارم خود اقدام نمایید. گردآوری: دکتر محمدرضا قهرمانیانویرایش و بازبینی بصری: مهندس رضا یزدی
بیشتر بخوانید
بیماری مزمن تنفسی در طیور و راه‌های درمان و پیشگیری
1404/1/26بیماری مزمن تنفسی در طیور یا CRD چیست؟ بیماری مزمن تنفسی در طیور (CRD) یکی از بزرگ‌ترین و مداوم‌ترین چالش‌های بهداشتی در صنعت طیور جهانی است. CRD عمدتاً توسط باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم ایجاد می‌شود، اگرچه می‌تواند توسط عفونت‌های ویروسی، عوامل محیطی و عوامل باکتریایی ثانویه نیز تشدید شود و به شدت سلامت طیور را تحت تأثیر قرار ‌دهد. CRD دستگاه تنفسی پرندگان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث بروز علائمی نظیر ترشحات بینی، سرفه، تنفس دشوار و کاهش نرخ رشد می‌شود که همگی می‌توانند منجر به زیان‌های اقتصادی قابل‌ توجهی در پرورش طیور شوند. مطالعات اخیر از سال 2022 به بعد بینش‌های جدیدی درباره بیماری‌زایی (پاتوژنز)، تشخیص، استراتژی‌های درمان و روش‌های کنترل CRD ارائه داده است. این بررسی یافته‌های چنین مطالعاتی را دسته‌بندی کرده و بینش تغییر یافته درباره CRD در طیور را بررسی می‌کند. پاتوژنز یا بیماری‌زایی CRD عامل اصلی پاتوژنز CRD، باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم است که دستگاه تنفسی طیور را آلوده می‌کند. MG عفونتی در نای، برونش‌ها و کیسه‌های هوایی ایجاد می‌کند که به التهابات و ضخیم‌شدگی بافت‌های تنفسی منجر می‌شود. باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم فاقد دیواره سلولی است که آن را نسبت به برخی آنتی‌بیوتیک‌ها مانند بتا-لاکتام‌ها مقاوم می‌سازد. MG وابسته به توانایی‌اش در چسبیدن به پوشش مخاطی دستگاه تنفسی و فرار از سیستم ایمنی میزبان است که به التهاب مزمن کمک می‌کند. عامل مهمی که به شدت به CRD کمک می‌کند، عفونت‌های ثانویه است. پرندگانی که به MG مبتلا هستند، اغلب نسبت به عوامل بیماری‌زای فرصت‌طلب مانند اشریشیا کولای یا به اختصار باکتری ای. کولای (Escherichia coli) و ویروس آنفلوانزای پرندگان حساس‌تر می‌شوند که می‌تواند بیشتر کارایی سیستم تنفسی را مختل کند. علاوه بر این، عفونت MG می‌تواند به سیستم پاکسازی مخاطی آسیب برساند و توان پرنده در حذف عوامل بیماری‌زا از دستگاه تنفسی را ضعیف ‌کند. مطالعات اخیر نیز نشان داده‌اند که عوامل محیطی مانند تهویه ضعیف، تراکم بالای جمعیتی و تغییرات دما می‌توانند شدت CRD را با تضعیف پاسخ ایمنی پرنده و تحریک دیسبیوزیس (عدم تعادل) در میکروبیوتای تنفسی تشدید کنند. تشخیص CRD تشخیص دقیق CRD برای مدیریت مؤثر شیوع‌ بیماری در گله‌های طیور بسیار حیاتی است. به‌طور سنتی، تشخیص CRD بر اساس علائم بالینی و یافته‌های پس از مرگ انجام می‌شد، اما پیشرفت‌های اخیر دقت تشخیصی را بهبود بخشیده‌اند. ضایعات نای: اندازه‌گیری ضایعات نای به‌عنوان نشانه‌های مشخص‌تر و قابل بازتولید بیماری تنفسی مزمن ناشی از مایکوپلاسما گالی‌سپتیکوم" (2022) ذکر شده است، ضایعات نای به‌عنوان ابزاری کلیدی برای تشخیص CRD شناخته شده‌اند. این ضایعات که با ضخیم‌شدگی و التهاب مخاط نای مشخص می‌شوند، به‌عنوان یک شاخص قابل‌اعتماد و قابل‌ بازتولید از عفونت MG و CRD محسوب می‌شوند. این روش تشخیصی نسبت به اتکا صرف به علایم بالینی که می‌توانند نشانگر بیماری دیگری نیز باشند، مؤثرتر است. تکنیک‌های مولکولی: روش‌های تشخیصی مولکولی پیشرفته، مانند واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR)، به‌طور گسترده‌تری در تشخیص MG و دیگر عوامل بیماری‌زای مرتبط با CRD استفاده می‌شوند. PCR می‌تواند مواد ژنتیکی باکتری را در مراحل اولیه عفونت شناسایی کند و امکان مداخله زودهنگام را فراهم سازد. علاوه بر این PCR حساسیت بالایی دارد و می‌تواند بین گونه‌های مختلف MG تمایز قائل شود که برای تعیین بهترین روند درمانی حائز اهمیت است. سرولوژی: آزمایش‌های سرولوژیک، از جمله آزمون ایمونوسوربنت آنزیمی (ELISA یا همان تست الایزا) و آزمون آگلوتیناسیون، می‌توانند آنتی‌بادی‌های تولید شده در پاسخ به عفونت MG را شناسایی کنند. این آزمایش‌ها برای تعیین وضعیت عفونت در جمعیت‌های پرنده مفید هستند، هرچند که ممکن است در شناسایی عفونت‌های زودرس به اندازه مؤثر نباشند. تحلیل میکروبیوتا: تحقیقات اخیر بر روی تحلیل میکروبیوتای تنفسی متمرکز شده است که نقشی حیاتی در پاتوژنز CRD ایفا می‌کند. دیسبیوزیس (عدم تعادل در جوامع میکروبی) با افزایش خطر بیماری‌های تنفسی، از جمله CRD مرتبط است. با تحلیل جوامع میکروبی در مجاری تنفسی، محققان می‌توانند به‌طور بالقوه نشانگرهای زیستی برای CRD شناسایی کرده و دقت تشخیصی را بهبود بخشند. مشاهدات بالینی: مشاهده علائم تنفسی و کلی می تواند در مقابله با این درگیری مفید واقع شود. علائم تنفسی: علائم شامل سرفه، عطسه، خرخرکردن، تنفس دشوار و ترشحات بینی می‌باشد. این علائم نشانه‌های اولیه هستند که باعث توجه به احتمال وجود CRD در گله می‌شوند. علائم کلی: کاهش رشد، کاهش اشتها، افت در تولید تخم‌مرغ و ضعیف شدن عمومی پرندگان می‌تواند از سایر نشانه‌های CRD باشد. ارزیابی تاریخچه و رفتار: بررسی سابقه‌ی بیماری و علائم قبلی در گله و تحلیل رفتار و محیط پرندگان برای شناسایی فاکتورهای مستعد کننده، می‌تواند به تشخیص CRD کمک کند. استفاده منطقی از این روش‌ها در کنار هم می‌تواند به تشخیص دقیق و به‌موقع CRD کمک کند، به نحوی که راهبردهای کنترلی و درمانی مؤثرتر قابل اجرا باشند. درمان و مدیریت بیماری مزمن تنفسی درمان CRD یا بیماری مزمن تنفسی از لحاظ تاریخی شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها بوده، اگرچه توسعه مقاومت آنتی‌بیوتیکی به یکی از نگرانی‌های مهم تبدیل شده است. درمان عفونت‌های MG پیچیده است زیرا این باکتری فاقد دیواره سلولی است و بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌های متعارف را بی‌اثر می‌سازد. آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده متداول برای درمان CRD شامل تتراسایکلین‌ها، ماکرولیدها و فلوروکینولون‌ها هستند. با این حال، مصرف بیش از حد این آنتی‌بیوتیک‌ می‌تواند منجر به مقاومت شود، که مهم است تا از آن‌ها به‌طور محتاطانه استفاده شود. واکسیناسیون: واکسیناسیون علیه مایکوپلاسما گالی سپتیکوم یکی از مؤثرترین ابزارها برای مدیریت CRD، به‌ویژه در مناطقی است که این بیماری بومی است. هم واکسن‌های زنده ضعیف‌شده و هم واکسن‌های غیرفعال در دسترس هستند. در حالی که واکسن‌های زنده محافظت بهتری ارائه می‌دهند، ممکن است باعث عفونت‌های خفیف شوند و درباره ایمنی آن‌ها در جمعیت‌های آسیب‌پذیر نگرانی‌هایی وجود دارد. واکسن‌های غیرفعال از سوی دیگر ایمن‌تر هستند اما ممکن است ایمنی طولانی‌مدتی ارائه ندهند. مدیریت مصرف آنتی‌بیوتیک: داروهای آنتی‌بیوتیکی مانند ماکرولیدها (مانند تیلووزین و اسپیرامایسین)، تتراسایکلین‌ها (مانند داکسی‌سایکلین) و فلوروکینولون‌ها (مانند انروفلوکساسین) معمولاً برای درمان CRD تجویز می‌شوند. این داروها به کاهش بار باکتریایی و تسکین علائم کمک می‌کنند. با این حال، به دلیل عدم وجود دیواره سلولی در مایکوپلاسما، این باکتری نسبت به برخی آنتی‌بیوتیک‌ها مانند پنی‌سیلین‌ها مقاوم است. با افزایش نگرانی‌ها درباره مقاومت آنتی‌بیوتیکی، فشار زیادی برای مدیریت مصرف آنتی‌بیوتیک در پرورش طیور وجود دارد. این شامل اجرای استراتژی‌های مدیریت بیماری یکپارچه مانند بهبود امنیت زیستی، برنامه‌های واکسیناسیون و مدیریت محیطی برای کاهش وابستگی به آنتی‌بیوتیک‌ها است. کنترل محیطی: حفظ شرایط محیطی بهینه برای مدیریت بیماری مزمن تنفسی حیاتی است. این شامل تهویه مناسب، حفظ تراکم جمعیتی مناسب و کاهش استرس است. مطالعات نشان داده‌اند که تهویه ضعیف و تراکم بیش از حد جمعیتی به شدت به گسترش MG و دیگر عوامل بیماری‌زای تنفسی کمک می‌کنند. تدابیر امنیت زیستی، مانند ایزوله کردن پرندگان آلوده، ضدعفونی کردن تجهیزات و جلوگیری از ورود پرندگان جدید بدون غربالگری مناسب، برای جلوگیری از شیوع ضروری است. اضافه کردن آنتی‌بیوتیک‌ها به آب یا خوراک فقط باید با مجوز قانونی و در زمان‌های ضروری انجام شود. پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها: با توجه به نقش میکروبیوتای تنفسی در پاتوژنز بیماری مزمن تنفسی، علاقه‌مندی به استفاده از پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها برای بازگرداندن تعادل سالم میکروبیوتا افزایش یافته است. تحقیقات نشان داده‌اند که پروبیوتیک‌ها می‌توانند به جلوگیری از کلونیزاسیون میکروارگانیسم‌های بیماری‌زایی مانند MG کمک کنند و شدت عفونت‌های تنفسی را کاهش دهند. پری‌بیوتیک‌ها که رشد میکروارگانیسم‌های مفید را ترویج می‌کنند، ممکن است از سلامت تنفسی نیز حمایت کنند. تأثیر اقتصادی CRD تأثیر اقتصادی بیماری مزمن تنفسی در طیور یا CRD بر صنعت طیور قابل توجه است. هزینه‌های مستقیم شامل هزینه‌های دامپزشکی برای تشخیص و درمان و همچنین هزینه‌های مرتبط با کاهش بهره‌وری (کاهش تولید تخم‌مرغ و افت رشد) است. هزینه‌های غیرمستقیم ممکن است شامل از دست‌دادن دسترسی به بازار به خاطر شیوع بیماری باشد، به خصوص در بازارهای صادراتی با استانداردهای سلامتی سخت‌گیرانه! علاوه بر این، مصرف بیش از حد آنتی‌بیوتیک‌ها به‌عنوان پاسخی به CRD می‌تواند منجر به توسعه مقاومت شود، که کنترل بیماری را در آینده به چالش می‌کشد. انواع انتقال بیماری مزمن تنفسی در طیور نقش گله مادر در انتقال بیماری تنفسی مزمن (CRD) به گله‌های گوشتی بسیار مهم و حیاتی است. مایکوپلاسما گالی سپتیکوم عامل اصلیCRD، می‌تواند از گله مادر به پولت‌ها و گله‌های گوشتی منتقل شود. این انتقال می‌تواند به‌صورت عمودی (از طریق تخم‌مرغ) یا افقی (در طول پرورش) اتفاق بیفتد. انتقال عمودی آلودگی تخم‌مرغ: اگر مرغ مادر آلوده به *Mycoplasma gallisepticum* باشد، می‌تواند تخم‌های آلوده تولید کند. جنین‌ها در داخل تخم می‌توانند به‌طور مستقیم آلوده شوند، که باعث می‌شود جوجه‌های هچ شده، حامل باکتری باشند. انتقال افقی تماس مستقیم: پرندگانی که از گله مادر آلوده هچ شده‌اند، می‌توانند با باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم، سایر پرندگان را در حین پرورش آلوده کنند. این کار از طریق تماس مستقیم یا از طریق محیط آلوده رخ می‌دهد. محیط آلوده: اگر تجهیزات، حمل‌و‌نقل و محیط نگهداری به‌درستی پاکسازی و ضدعفونی نشوند، می‌توانند نقش مهمی در انتقال بیماری ایفا کنند. پیشگیری از بیماری مزمن تنفسی: غربالگری و آزمایش: آزمایش‌های مداوم و منظم گله‌های مادر برای مایکوپلاسما گالی سپتیکوم می‌تواند به شناسایی و مدیریت گله‌های آلوده کمک کند. برنامه‌های واکسیناسیون: واکسیناسیون مؤثر گله‌های مادر می‌تواند به کاهش سطح آلودگی و جلوگیری از انتقال به جوجه‌ها کمک کند. مدیریت امنیت زیستی: پیاده‌سازی پروتکل‌های امنیت زیستی قوی، شامل ضدعفونی تجهیزات و محدودیت در ورود و خروج پرندگان می‌تواند به کاهش خطر انتقال کمک کند. پایش سلامت جوجه‌های هچ‌شده: پایش سلامت و رفتار جوجه‌های تازه هچ‌شده برای شناسایی سریع هر‌گونه علائم بیماری و واکنش سریع به آن‌ها ضروری است. انجام آزمایشات سرولوژی: در روز اول بعد از ورود جوجه‌ها به سالن پرورشی آزمایشات سرولوژی می‌تواند کمک شایانی به شناسایی Mycoplasma gallisepticum و بسط دادن به بیماری CRD در طول دوره پرورش کمک بسزایی جهت پیشبرد درمانی بکند. این اقدامات کمک می‌کنند تا انتقال CRD از گله مادر به گله‌های گوشتی به حداقل برسد و سلامت و بهره‌وری تولید حفظ شود. پیشگیری از CRD با تدابیر امنیت زیستی در مرغداری پیشگیری مؤثر از CRD به شدت به اقدامات امنیت زیستی متکی است که خطر انتقال عوامل بیماری‌زا را کاهش می‌دهد. این اقدامات شامل: قرنطینه کردن ورودی‌های جدید: همه پرندگان جدید باید قرنطینه و برای CRD تست شوند قبل از اینکه به جمعیت اضافه شوند. پروتکل‌های سخت‌گیرانه نظافت و ضدعفونی‌کردن: تمام تجهیزات، مسکن و وسایل باید کامل نظافت و ضدعفونی شوند تا منابع احتمالی عفونت از بین برود. پایش منظم سلامت: غربالگری منظم برای CRD با استفاده از روش‌های تشخیصی مانند PCR یا سرولوژی می‌تواند به شناسایی موارد زودهنگام و جلوگیری از شیوع گسترده کمک کند. کنترل عوامل محیطی: مدیریت تنش‌های محیطی مانند کیفیت هوا، دما و تراکم جمعیتی برای جلوگیری از شیوع CRD ضروری است. جمع‌بندی درمان و پیشگیری درمان بیماری تنفسی مزمن در طیور (CRD) که عمدتاً توسط مایکوپلاسما گالی سپتیکوم ایجاد می‌شود، شامل استفاده ترکیبی از مداخلات دارویی و مدیریت بهینه محیطی است. در حالی که درمان CRD می‌تواند علائم را کنترل کند و شیوع بیماری را کاهش دهد، پیشگیری از بروز اولیه و مدیریت مناسب همچنان بهترین رویکرد است. پیگیری پس از درمان CRD پس از درمان، نظارت دقیق بر سلامت گله برای تشخیص هرگونه علائم مجدد بیماری و اقدامات سریع ضروری است تا از شیوع دوباره جلوگیری شود. نتیجه‌گیری بیماری تنفسی مزمن در طیور (CRD) همچنان یکی از نگرانی‌های اصلی در پرورش طیور است و تقدم تشخیص بر درمان و استراتژی‌های پیشگیری برای مدیریت این بیماری حیاتی است. پیشرفت‌های اخیر در تشخیص مولکولی، تحقیقات میکروبیوتا و استراتژی‌های واکسیناسیون امید به مدیریت مؤثرتر CRD در آینده را فراهم می‌کند. کلید کنترل CRD در یک رویکرد یکپارچه که شامل به‌روز‌ترین تدابیر امنیت زیستی، تشخیص به موقع، استفاده مسئولانه از آنتی‌بیوتیک‌ها و مدیریت محیطی می‌باشد، نهفته است. هرچند با درک بهتر تعاملات پیچیده بین عوامل بیماری‌زا، میزبان و محیط، رویکردهای جدیدی برای کنترل CRD ظهور خواهد کرد که به کاهش تأثیر اقتصادی آن بر صنعت پرورش طیور کمک می‌کند. گردآوری: دکتر قهرمانیان ویرایش و تصویرسازی: مهندس یزدی
بیشتر بخوانید
آیا آب می‌تواند باعث آسیت شود؟
1404/1/23میزان سختی استاندارد آب و آلودگی‌های شیمیایی آن در این پادکست، به بررسی میزان سختی استاندارد آب، مضرات آب نرم و آب سخت برای طیور و آلودگی‌‌های شیمیایی آب و تأثیرات آن بر پرورش طیور پرداخته‌ایم.می‌توانید دیگر مقالات یا ویدیوهای علمی در مورداهمیت آب در پرورش طیور را از طریق لینک‌های زیر مطالعه فرمایید: استانداردهای چاه آب مرغداری استانداردهای مخازن آب مرغداری مقدمه‌ای بر تشکیل بیوفیلم عوامل مؤثر بر تشکیل بیوفیلم 5 روش از بین بردن بیوفیلم صفحات یوتیوب و آپارات ما را دنبال کنید!
بیشتر بخوانید
مراقبت‌های مرغداری در فصل بهار
1404/1/19مراقبت‌های مرغداری در فصل بهار با در نظر گرفتن انتخاب فصل مناسب برای جوجه‌ریزی توسط مرغداران باید برنامه‌های متناسب و دقیقی با توجه به نیازهایی مانند شرایط آب و هوایی در نظر گرفته شود. پرورش دهندگان باید به دقت شرایط محیطی را زیر نظر داشته باشند تا بتوانند روند تولیدی خوبی را سپری نمایند. با انتخاب فصل بهار جهت جوجه‌ریزی با در نظر گرفتن نوسانات دمایی ملزم به رعایت برخی مسائل است. با شروع فصل بهار و آغاز بارش‌های بهاری ممکن است مشکلاتی برای گله‌های پرورشی بوجود آید. در اینجا به برخی از بیماری‌ها و مشکلات مرتبط با فصل بهار و روش‌های درمان و پیشگیری برای حفظ سلامت گله در هنگام آغاز فصل بهار پرداخته شده است. پرندگان مهاجر پرندگان مهاجر گونه‌هایی هستند که در طول سال، فرآیندهای مهاجرت را در نقاط مختلف جهان انجام می‌دهند. با توجه به تعداد زیادی از پرندگان شرکت‌کننده در مهاجرت، بررسی اینکه چه بیماری‌هایی می‌توانند توسط آن‌ها منتقل شوند، مهم است. بسیاری از گونه‌های پرندگان در جهان فرآیندهای مهاجرت کوتاه‌مدت و بلندمدت را انجام می‌دهند. مهاجرت یک پدیده طبیعی است که در آن پرندگان بنا به فصل یا اقلیم، مسافت‌های معینی را طی می‌کنند. در فرآیندهای مهاجرت، پرندگان می‌توانند در داخل همان کشور یا منطقه یا حتی از یک قاره به قاره دیگر حرکت کنند. با تغییر فصل‌ها بر اساس زمان سال، پرندگان بین نیمکره‌های شمالی و جنوبی جابه‌جا می‌شوند. پرندگان مهاجر می‌توانند مخازن طبیعی یا میزبان انواع مختلف ویروس‌ها باشند. این بدین معنی است که وقتی آن‌ها مهاجرت می‌کنند، ویروس‌ها از یک منطقه جغرافیایی به منطقه دیگر منتقل می‌شوند و می‌توانند سایر طیور را آلوده کنند. به همین دلیل، در پرورش طیور، تحقیقات و پیشگیری از ویروس‌های منتقل‌شده توسط پرندگان مهاجر بسیار مورد توجه است. هر سال دو دوره مهاجرت وجود دارد: بهار و پاییز. در پاییز، پرندگان از نیمکره شمالی به قاره‌های نیمکره جنوبی سفر می‌کنند. برخی از آن‌ها در جایی که غذا پیدا می‌کنند و استراحت می‌کنند، متوقف می‌شوند و برخی دیگر به سفر خود به سمت جنوب ادامه می‌دهند. سپس، پس از شش تا هشت ماه زندگی در مناطق گرمسیری، در بهار به منطقه شمالی بازمی‌گردند. ویروس‌های پرندگان و ارتباط آن‌ها با مهاجرت ویروس‌ها به دلیل بیماری‌هایی که ایجاد می‌کنند، تأثیر بالایی در پرورش طیور دارند. پرندگان مهاجر می‌توانند این ویروس‌ها را جابجا کرده و جهش‌ها یا عفونت‌هایی ایجاد کنند که موجب آلودگی یک منطقه به ویروس شود. بنابراین، دلایل زیادی برای تحقیق و یادگیری بیشتر درباره این ویروس‌ها در پرندگان مهاجر وجود دارد. ویروس‌ها با افزایش مرگ‌ومیر در مزارع مرغداری، هزینه‌های درمان و تشخیص، کشتار طیور بیمار و کاهش تولید، تأثیر اقتصادی بالایی بر روی پرورش طیور دارند. نقش پرندگان مهاجر چندین ویروس از اهمیت زیادی در دامپزشکی برخوردارند که هم پرندگان تولیدی و هم پرندگان مهاجر را آلوده می‌کنند. به همین دلیل، مطالعه اپیدمیولوژی و چرخه‌های بیولوژیکی این پاتوژن‌های ویروسی برای درک نحوه تعامل آن‌ها با هر گروه از طیور حائز اهمیت است. از سوی دیگر، مشخص شده است که پرندگان وحشی به طور مداوم با طیور در سیستم‌های کوچک و متوسط تعامل دارند. این تعامل می‌تواند جابجایی و تبادل پاتوژن‌ها را تسهیل کند. این وضعیت زمانی تشدید می‌شود که طیور مهاجر هستند و پاتوژن‌هایی را به همراه دارند که در هر منطقه ناشناخته و یا اصلا وجود ندارند. طیور صنعتی با فعال کردن سیستم ایمنی، به ویروس‌ها، چه به صورت طبیعی (از طریق مواجهه با پاتوژن) و چه به صورت مصنوعی (از طریق واکسیناسیون)، نسبت به ویروس‌ها ایمنی پیدا می‌کنند. با این حال، اگر طیور تولیدی هرگز در معرض یک ویروس قرار نگرفته باشند، سیستم ایمنی آن‌ها در برابر آن پاتوژن‌های جدید دفاعی ندارد. ویروس‌های مهم در پرندگان مهاجر از میان مهم‌ترین ویروس‌ها در پرندگان مهاجر می‌توان به آنفولانزای پرندگان، بیماری مارک، ویروس نیوکاسل و برونشیت عفونی پرندگان اشاره کرد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این ویروس‌ها می‌توانند در مواد منجمد به‌مدت نامحدود و برای مدت‌های طولانی در دماهای معتدل زنده بمانند به همین دلیل بهار، فصلی است که باید احتیاط بیشتری به‌عمل آید. این ویروس‌ها می‌توانند از طریق کفش‌، لباس‌، تجهیزات و همچنین از طریق حشرات و جوندگان منتقل شوند. همچنین از طریق تماس مستقیم پرنده به پرنده نیز منتقل می‌شوند. آنفولانزای پرندگان آنفولانزای پرندگان یکی از ویروس‌هایی است که در طول تاریخ به طور گسترده‌ای مورد مطالعه قرار گرفته است. علائم بیماری شامل مرگ ناگهانی بدون هیچ‌گونه علامت قبلی، کاهش انرژی و اشتها، افت تولید مثل، ورم پلک‌ها و شانه‌ها و پاها، دشواری در تنفس، ترشح بینی، چرخش سر و گردن، لنگ‌زدن یا افتادن و اسهال می‌باشد. اگر با این علائم روبرو شدید، آن‌ها را به دامپزشک فارم یا اداره دامپزشکی محل خود گزارش کنید. راهکار مقابله با ویروس آنفولانزای پرندگان اقدامات بیولوژیکی برای حفاظت از گله خود را اتخاذ کنید، به‌ویژه با ورود به فصل بهار و آغاز مهاجرت پرندگان وحشی، ضدعفونی کردن لباس‌ها، از جمله کفش‌ها، دست‌ها و تجهیزات، امری ضروری است. همچنین کاهش تعداد بازدیدکنندگان در فارم شما پیشنهاد می‌شود. اگر بازدیدکنندگان ضروری هستند (مانند دامپزشکان، ارائه‌دهندگان خدمات و غیره) یک روش شستشو برای دست‌ها، چکمه‌ها و تجهیزات آن‌ها راه‌اندازی کنید. ویروس آنفولانزای پرندگان به احتمال زیاد یکی از مهم‌ترین پاتوژن‌های ویروسی در صنعت طیور در سطح جهانی است. این بیماری به دلیل تأثیر آن بر بهداشت عمومی و انتقال به خوک‌ها و انسان‌ها به‌طور گسترده‌ای مورد مطالعه قرار گرفته است. پرندگان مهاجر نقش مهمی در شیوع آنفولانزای پرندگان دارند. پرندگان وحشی آبی مانند مرغابی‌ها به عنوان مخازن طبیعی این بیماری شناخته می‌شوند. در این پرندگان که مهاجرت می‌کنند، ویروس آنفولانزا می‌تواند تغییرات آنتی‌ژنی ایجاد کند که به افزایش بیماریزایی این پاتوژن منجر می‌شود. جهت مطالعه بیشتر در مورد آنفولانزای پرنده می‌توانید به مقاله آنفولانزای پرندگان مراجعه فرمایید. ویروس بیماری مارک یک مطالعه دیگر در سال 2011 وجود ویروس بیماری مارک را در پرندگان مهاجر در ژاپن شناسایی کرد. نقش مرغابی‌های مهاجر در افزایش این پاتوژن ویروسی شناخته شد. همچنین، آن‌ها متوجه شدند که مرغابی‌های بومی نیز ویروس را داشتند و می‌توانند به عنوان ناقل بیماری به سایر نوع‌های طیور عمل کنند. بیماری مارک می‌تواند تصویری سیستمیک از لنفوم بدخیم ایجاد کند که در صورت وجود سویه‌های بسیار پاتوژنیک، عوارض بالایی را به همراه دارد. ویروس نیوکاسل بیماری نیوکاسل یک بیماری ویروسی حاد و مسری است که به طور عمده در طیور، به ویژه مرغ ایجاد می‌شود و به عنوان یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مرغ گوشتی شایع است. این بیماری بوسیله ویروس نیوکاسل ایجاد می‌شود. پرندگان مهاجر می‌توانند به عنوان مخزن و ناقل ویروس نیوکاسل عمل کنند. بیماری نیوکاسل یک چالش جدی برای صنعت مرغداری، به ویژه در مورد مرغ‌های گوشتی است. درک و آگاهی از شیوع این بیماری، علائم آن و روش‌های پیشگیری از اهمیت بالایی برخوردار است تا بتوان از تلفات و خسارات اقتصادی ناشی از آن جلوگیری کرد. به همین دلیل، توصیه می‌شود که مرغداران به‌طور فعال بهداشت و کنترل بیماری را در عملیات پرورش طیور خود پیاده‌سازی کنند. این ویروس شامل سویه‌های کم‌خطر، متوسط و پرخطر است. سویه‌های پرخطر معمولاً به شدت باعث بروز بیماری در طیور می‌شوند و می‌توانند منجر به تلفات بالا در جمعیت‌ پرندگان و مرغداری‌ها شوند. جهت مطالعه بیشتر در مورد بیماری نیوکاسل می‌توانید به مقاله بیماری نیوکاسل در پرندگان مراجعه فرمایید. ویروس برونشیت عفونی پرندگان (IBV) بیماری برونشیت عفونی یک بیماری ویروسی است که به ویژه در طیور، از جمله مرغ‌ها، شایع است و می‌تواند تأثیرات جدی بر سلامت و تولید مرغ‌های گوشتی داشته باشد. این ویروس عمدتاً از طریق تنفس وارد دستگاه تنفسی پرندگان می‌شود و می‌تواند منجر به عفونت‌های حاد در دستگاه تنفسی و عفونت در دستگاه ادراری و عفونت تناسلی، کاهش کیفیت تولید تخم‌مرغ و کاهش رشد و وزن بدن گردد. پرندگان مهاجر می‌توانند نقش مهمی در انتقال این بیماری به مرغ‌های گوشتی داشته باشند. این پرندگان ممکن است به عنوان ناقلین ویروس عمل کرده و آن را به نواحی جدید منتقل کنند. عوامل زیر می‌توانند در این انتقال نقش داشته باشند. پرندگان مهاجر می‌توانند در زمان مهاجرت یا در مناطقی که با مرغ‌های گوشتی در ارتباط هستند، ویروس را به آسانی منتقل کنند. مهاجرت فصلی و جابه‌جایی پرندگان می‌تواند باعث شیوع این بیماری در مناطق جدید و ایجاد کانون‌های جدید عفونت شود. با توجه به اینکه پرندگان مهاجر می‌توانند به عنوان مخزن و ناقل ویروس‌ها عمل کنند، درک رفتارهای آن‌ها و خطرات بالقوه‌ای که برای جمعیت‌های مرغ گوشتی به همراه دارند، برای بهبود سلامت و تولید طیور بسیار مهم است. عفونت کیسه زرده و بند ناف(امفالیت) امفالیت که به عنوان بیماری ناف یا بیماری جوجه‌های نرم نیز شناخته می‌شود، عفونتی است که در زمان جوجه‌کشی یا قبل از بهبودی ناف جوجه اتفاق می‌افتد. امفالیت فقط بر مرغ‌ها تأثیر می‌گذارد و ناشی از تخم‌مرغ‌های کثیف، تخم‌مرغ‌هایی با پوسته کیفیت پایین، تخم‌مرغ‌های آلوده که در ناحیه جوجه‌کشی منفجر می‌شوند و... است. علائم، شامل کم‌آبی، ورم در ناحیه شکم جوجه، عفونت‌های خارجی ناف و کیسه‌های زرده بزرگ است. درمان خاصی برای امفالیت وجود ندارد و بیشتر پرندگان مبتلا در عرض چند روز از بین می‌روند. برای پیشگیری از امفالیت، نواحی جوجه‌کشی (جعبه‌های تخم‌گذاری و انکوباتورها) را تمیز کنید. استافیلکوکوس استافیلکوکوس اورئوس یک عفونت ناشی از خاک است که معمولاً پس از طوفان‌ها و دوره‌های هوای مرطوب در فصل بهار مشاهده می‌شود. این عفونت‌ در سه مرحله دیده می‌شود: حاد، مزمن و مرگ. علائم سپتی‌سمی شکل حاد شامل درد در حین حرکت، فقدان اشتها و تب بوده و در شکل مزمن عفونت استافیلکوکوس پرندگان لنگش دارند و ترجیح می‌دهند نشسته باشند تا ایستاده. مرگ پرنده ناشی از جراحتی است که در آن استافیلکوکوس مزمن محلی از پا را عفونی می‌کند. نووبیوسین، اریترومایسین یا پنی سیلین می‌توانند به عنوان درمان‌ها استفاده شوند. با دامپزشک خود مشورت کنید تا دوز مناسب برای گله شما را تعیین کند. انگل‌های مرغداری در فصل بهار انگل‌های خارجی می‌توانند در سالنهای پرورشی در حین گرم شدن هوا مشکل بزرگی ایجاد کنند. شپش‌ها و کنه‌ها و کک‌ها شایع‌ترین‌ انگل‌ها در مرغداری هستند و می‌توانند بیماری‌های جدی ایجاد کنند. انتقال ویروس‌ها و بیماری‌ها اصلی‌ترین نگرانی است، اگرچه از بین رفتن پرها و خارش به خاطر تحریک نیز مشکلاتی ایجاد می‌کند. عوامل مدیریتی مهم در فصل بهار در این بخش، سعی کردیم اطلاعات عملی و قابل اعتمادی در مورد تأثیر رویکردهای مدیریتی برای گله‌های پرورشی در فصل بهار ارائه کنیم. ارتفاع حداکثر و عوامل تغذیه‌ای، حداقل دمای هوای بیرونی، جهت و ابعاد ساختمان، چگالی گله، ظرفیت تهویه و کیفیت آب شرب به‌عنوان متغیرهای محیطی اصلی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بهبود ژنتیکی به منظور رشد سریع جوجه‌ها و افزایش بهره‌وری غذایی معمولاً منجر به تغییر ظرفیت ژنتیکی شده است. به همین دلیل، شرایط محیطی بهینه و نیازهای غذایی دقیقا باید در گله‌های طیور فراهم شود تا به پتانسیل ژنتیکی بالای خود برسند. علاوه بر این عوامل، عوامل دیگری که کمتر فهمیده شده‌اند، مانند موقعیت جغرافیایی فارم و جوجه‌کشی، به ویژه به لحاظ ارتفاع نسبت به سطح دریا و کیفیت آب شرب نیز می‌توانند بر نرخ تولید جوجه تأثیر بگذارند و در نتیجه بر کیفیت جوجه‌های هچ شده تأثیرگذار باشند. در برخی کشورها، مانند ایران، عرض جغرافیایی، ارتفاع، فصل، دمای روز و شب و بسیاری از عوامل محیطی دیگر به شدت متغیر هستند. بیشتر آب شرب در مزارع طیور از منابع زیرزمینی تأمین می‌شود که بسیار سخت و شور هستند. تأثیر کیفیت آب شرب منابع آبی حاوی املاح و نمک های فراوانی است، که می توانند موجب افزایش سختی آب شوند. این مساله به این دلیل است که در هنگام بارش باران در ارتفاعات و عبور آن از میان سنگ‌ها و کوهساران، املاح و عناصر زیادی به آب راه می یابند. اگر چه برخی از این املاح برای سلامتی انسان مفید هستند، اما وجود اکثر این ناخالصی‌ها سبب مشکلات فراوانی در استفاده از آب خواهند شد. شاید تاکنون اصطلاح آب سبک (نرم) یا آب سنگین را شنیده باشید، در واقع میزان سختی یا سبک بودن آب بر اساس میزان این املاح در آب سنجیده می‌شود. مشاهده ویدیوهای سخنرانی دکتر هاتفی‌نژاد در مورد بهداشت آب در مرغداری مشکلات استفاده از آب سخت آب سخت اصطلاحا به آبی گفته می‌شود، که دارای نمک های معدنی نظیر ترکیبات بیکربنات، یون‌های کلسیم و منیزیم و ... باشد. سختی آب به طور کلی به دو نوع سختی موقت و دائم آب طبقه‌بندی می‌شود. سختی موقت آب به معنای زیاد بودن بی کربنات کلسیم، منیزیم و آهن در آن می‌باشد و سختی دائم آب به علت بیش از اندازه بودن نمک سولفات، نیترات، منیزم، آهن و کلرید کلسیم به وجود می‌آید. اگر چه وجود یون‌های دیگر فلزی مانند آهن، آلومینیوم، روی و منگنز نیز می‌توانند سبب سختی آب شوند، اما به دلیل این که مقدار این یون‌ها در آب بسیار ناچیز می‌باشد، سختی کل آب (TH) تنها از مجموع یون‌های کلسیم و منیزیم در آب اندازه‌گیری می‌شود. راه‌های کاهش سختی آب همان طور که گفته شد، سختی آب عمدتاً به دلیل وجود یون‌های کلسیم و منیزیم در آب است. با استفاده از روش‌های زیر می توان سختی آب را کاهش داد: روش شیمیایی: با استفاده از مواد شیمیایی می‌توان یون‌های کلسیم و منیزیم را از آب حذف و جداسازی کرد. مواد شیمیایی که عمدتاً در این روش مورد استفاده قرار می‌گیرند، ترکیباتی نظیر کربنات سدیم، هیدروکسید سدیم، کربنات باریم و فسفات سدیم هستند. در این روش آب با ماده شیمیایی افزوده شده، واکنش داده، سپس با عبور آب از صافی می توان ترکیبات شیمیایی ایجاد شده را از آب جدا کرد. سختی گیر رزینی: در این روش از دستگاه سختی‌گیر جهت حذف املاح و نمک‌های موجود در آب استفاده می‌شود. این دستگاه حاوی رزین تصفیه آب است، که می‌تواند با جذب یون‌های کلسیم و منیزیم و جایگزینی آن‌ها با یون‌های سدیم، سختی آب را کاهش دهد. این روش در مقایسه با روش‌های دیگر هزینه بالاتری دارد و از آن تنها به منظور کاهش سختی آب در مصارف صنعتی استفاده می‌شود. سیستم اسمز معکوس: در دستگاه‌های تصفیه آب اسمز معکوس صنعتی و خانگی، از فیلتر تصفیه آب ممبران استفاده می‌گردد. در این روش بسیاری از ناخالصی‌ها و مواد شیمیایی موجود در آب حذف و جداسازی می‌شوند. فیلتر ممبران اسمز معکوس غشایی نیمه تراوا با روزنه‌هایی به قطر 0.0001 میکرون دارد، که می تواند بسیاری از املاح موجود در آب را حذف کند. روش الکترولیتی: در این روش از دستگاه الکترولیت با دو الکترود روی و مس جهت کاهش سختی آب استفاده می‌شود. در روش الکترولیتی با ایجاد جریان الکترولیت که از کاتد به سمت آند به وجود می‌آید، مقدار کمی یون‌های فلزی در آب حل شده و به این صورت از تشکیل رسوبات در آب جلوگیری می‌گردد. هزینه راه اندازی روش الکترولیت بسیار بالا است، اما پس از راه اندازی دستگاه الکترولیت، هزینه نگهداری از آن نسبتاً پایین خواهد بود. روش مغناطیسی: در این روش با عبور آب از یک میدان مغناطیسی از تشکیل رسوبات در آب جلوگیری می‌شود. این روش شباهت زیادی به روش الکترونیکی دارد و تنها تفاوت آنها استفاده از میدان مغناطیسی به جای میدان الکتریکی است. روش مغناطیسی برخلاف روش سختی‌گیری رزینی قادر به حذف کامل سختی آب نمی‌باشد. بهترین روش برای حذف سختی آب در مصارف صنعتی، دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس است. جهت مطالعه موارد بیشتر می‌توانید مقالات اهمیت رعایت بهداشت آبخوری و اهمیت آب در پرورش طیور را مطالعه بفرمایید. تنظیم هوای سالن رفاه جوجه‌های گوشتی به طور قابل توجهی تحت تأثیر هوای سالن قرار دارد. این امر به دلیل نوسانات دمایی در فصل بهار حائز اهمیت می‌باشد. سرعت بالای جریان هوا، گازهای مضر و دمای نادرست همگی می‌توانند سیستم ایمنی پرندگان را به خطر بیندازند. در نتیجه، ناهماهنگی در ایجاد هوای مناسب می‌تواند پرندگان را مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی و باکتریایی کند و در نتیجه منجر به تلفات شود. اگرچه این بدترین سناریو است، تلفات کوچکتر و کمتر محسوس نیز ممکن است، از جمله کاهش افزایش وزن روزانه و نرخ تبدیل خوراک پایین و در نتیجه کاهش شاخص‌های مرغداری! در جایی که سیستم‌های تهویه منحصراً با دما کنترل می‌شوند، پرندگان خیلی سریع احساس سرما می‌کنند، زیرا رطوبت و سرعت هوا در نظر گرفته نمی‌شود. یک سیستم تهویه ایده آل با توجه به مقادیر هدف تعیین شده برای دما و رطوبت ایده آل، به عنوان مثال 20 درجه سانتیگراد در رطوبت نسبی 65٪ کار خواهد کرد. اگر رطوبت افزایش یابد (در نتیجه از هدف منحرف شود)، باید دما به طور همزمان کاهش یابد. برعکس این امر هم صادق است. اگر رطوبت کمتر باشد، می‌توان دما را افزایش داد. کنترل کننده‌های آب و هوای مدرن همچنین می‌توانند به طور خودکار سرعت هوای ایجاد شده توسط سطح تهویه فعلی را جبران کنند. کیفیت بستر مواد بستر تأثیر قابل توجهی با شروع فصل بهار بدلیل بارندگی‌های فصلی بر زندگی، سلامت و تولید جوجه‌های گوشتی دارند. وقتی شرایط بستر نامناسب (خیس) باشد، احتمال بروز پودودرماتیت افزایش می‌یابد. پرندگان که در درد مداوم به سر می‌برند، تحرک کمتری دارند و در نتیجه کمتر می‌خورند و می‌نوشند و به همین دلیل تولید گوشت آن‌ها کمتر خواهد شد. در سال‌های اخیر، تحقیقات زیادی بر روی مواد بستر سنتی و جایگزین انجام شده است. بخش قابل توجهی از این مواد به عنوان مناسب یا بهبود دهنده پارامترهای تولید ارزیابی شده‌اند. شواهد نشان می‌دهد که حداقل یک چهارم از جوجه‌های گوشتی تحت درد مداوم به دلیل پودودرماتیت، التهاب مفاصل یا سایر اختلالات حرکتی برای بیش از یک سوم از زندگی خود دارند. سلامت سیستم حرکتی چالش اصلی برای بهبود رفاه طیور است. چندین بستر می‌تواند به عنوان ماده بستر برای طیور استفاده شود. به طور کلی هرچه ذرات بستر ریزتر باشند، بروز پودودرماتیت کمتر خواهد بود. با این حال، ماده بستر بهینه باید قادر به جذب آب اضافی باشد و همچنین به خوبی خشک شود. راهکارهای مدیریتی در فصل بهار مدیریت مرغ‌های گوشتی در فصل بهار با توجه تغییرات سریع در دما و رطوبت محیط نیازمند توجه خاصی است. در این فصل، تغییرات دما و رطوبت می‌تواند تأثیر زیادی بر رفاه و تولید مرغ‌ها داشته باشد. در ادامه، به بررسی راهکارهای مدیریتی مؤثر برای پرورش مرغ‌های گوشتی در فصل بهار پرداخته می‌شود: تنظیم دما و تهویه کنترل دما: به دلیل تغییرات دما در بهار، مهم است که دما داخل سالن پرورش به طور مناسب کنترل شود. استفاده از سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی مناسب می‌تواند به حفظ دمای مطلوب در سالن کمک کند. تهویه مناسب: ایجاد تهویه خوب برای جلوگیری از تجمع رطوبت و گازهای سمی (مانند آمونیاک) ضروری است. استفاده از فن‌های تهویه، بینی و کانال‌های هوای تازه می‌تواند کیفیت هوای داخل سالن را بهبود بخشد. مدیریت بهداشتی نظارت بر بهداشت: با افزایش رطوبت و شرایط جوی، خطر شیوع بیماری‌ها افزایش می‌یابد. بنابراین، نظارت بیشتر بر وضعیت بهداشتی مرغ‌ها و محیط زیست آنها الزامی است. ضد عفونی سالن‌ها: ضدعفونی کردن دوره‌ای سالن‌ها و تجهیزات قبل از ورود جوجه‌ها و بعد از هر دوره پرورش بسیار مهم است. تغذیه و آب توزیع غذا: با توجه به افزایش دما و فعالیت مرغ‌ها در فصل بهار، باید اطمینان حاصل شود که غذای کافی و مناسب برای آنها فراهم شده است. توزیع منظم غذا و استفاده از خوراک با کیفیت بالا (غذای مخصوص پرنده‌های گوشتی) می‌تواند رشد و تولید مرغ‌ها را افزایش دهد. آب تمیز: تأمین آب تمیز و تازه برای مرغ‌ها امری حیاتی است، به‌خصوص در ماه‌های گرم‌تر که نیاز به آب افزایش می‌یابد. اطمینان حاصل کنید که آب‌خوری‌ها همیشه پر و قابل دسترس هستند. مدیریت بستر بستر خشک: حفظ بستر خشک و تمیز به کاهش مشکلات بهداشتی و عفونی کمک می‌کند. استفاده از بسترهای مناسب و انجام تمیزکاری‌های منظم از جمله راهکارهای کلیدی در این زمینه است. موارد آلودگی: نظارت بر بستر و مدیریت فضولات می‌تواند به کاهش آلودگی و بروز بیماری‌ها کمک کند. سلامت و پیشگیری از بیماری‌ها واکسیناسیون: اطمینان از واکسیناسیون به موقع و کامل برای جلوگیری از بیماری‌های شایع در فصل بهار (مانند نیوکاسل و برونشیت) ضروری است. مقاله واکسیناسیون طیور را مطالعه بفرمایید. نظارت بر علائم بیماری: توجه به علائم بیماری در مرغ‌ها و اقدام سریع در صورت مشاهده عفونت یا علائم غیرطبیعی بسیار مهم است. مدیریت سلامت روانی و رفاه فضای کافی: ارائه فضای کافی برای پرندگان برای تحرک می‌تواند به کاهش استرس و بهبود رفاه کمک کند. محیط آرام: ایجاد یک محیط آرام و مدیریت صداهای محیطی (مانند ماشین‌ها) می‌تواند به کاهش استرس در مرغ‌ها کمک کند. برنامه‌ریزی تولید برنامه‌ریزی مستمر برای تولید و مدیریت زمان کشتار باید به‌دقت انجام شود تا حداکثر استفاده از منابع و به حداقل رساندن خطرات بهداشتی ممکن شود. نتیجه‌گیری مدیریت مرغ‌های گوشتی در فصل بهار نیازمند توجه به جزئیات متعددی است. با اجرای این راهکارها، می‌توان به بهبود سلامت، رفاه و تولید مرغ‌ها کمک کرد و از بروز مشکلات بهداشتی جلوگیری نمود. گردآوری و ترجمه: دکتر محمدرضا قهرمانیانویرایش و طراحی بصری: مهندس رضا یزدی
بیشتر بخوانید
بازدید از مرغداری جناب آقای نجف‌نیا
1404/1/18بازدید از مرغداری جناب آقای ولی نجف‌نیا و مصاحبه با فرزند ایشان عازم روستای زیبای یامچی در شهرستان مرند استان آذربایجان شرقی بودیم. مقصد ما مرغداری مشتری عزیزمان آقای نجف‌نیا و هدف مصاحبه با ایشان در مورد وزن بسیار خوب مرغ‌ها در پایان دوره بود. از شرایط ایده‌آلی که برای جوجه‌ها فراهم کرده بودند می‌توان به تهویه خوب اشاره کرد، بطوری که هوای تمیز و بدون گرد و غبار داخل سالن، مانند هوای بیرون سالن بود. دمای مطبوع، توزیع دان مناسب و سایر مسائل مدیریتی پرورش نیز به خوبی رعایت شده بود.اما جالبترین نکته سالن! شدت و رنگ نور و میزان خاموشی بگونه‌ای در داخل سالن مرغداری تنظیم شده بود که مرغ را کاملا از شرایط استرس‌زا دور کرده و آرامش و رفاه پرنده تأمین شده بود.مرغ‌ها در روزهای پایانی دوره میانگین وزن 3.7 کیلوگرم داشتند و این نشان‌ دهنده مدیریت خوب ایشان و رعایت نکاتی مطرح شده در مورد رفاه پرنده است. می‌توانید مصاحبه ایشان و فیلم‌های داخل سالن را در ویدیوی زیر تماشا کنید و یا به کانال‌های گروه در لینک‌های زیر مراجعه فرمایید.صفحات ما را در پلتفرم اینستاگرام، تلگرام، آپارات ویوتیوب دنبال کنید.
بیشتر بخوانید
5 روش مؤثر در پاکسازی بیوفیلم
1404/1/9پنج روش مؤثر در پاکسازی بیوفیلم در مرغداری ۵ روش مقابله با بیوفیلم در مرغداری شامل موارد زیر است: 1️⃣ استفاده از کلر 2️⃣ استفاده از ترکیبات ید دار 3️⃣ استفاده از پراکسیدها 4️⃣ استفاده از گاز اوزون 5️⃣ و در نهایت استفاده از لامپ UV 🔸در هر مورد از روش‌های از بین بردن بیوفیلم مزایا و معایبی وجود دارد که در این ویدیو آن‌ها را توضیح داده‌ایم. 🔸همچنین اهمیت آزمایش دوره ای آب و کنترل آلودگی قبل از تشکیل بیوفیلم بررسی گردیده و در پایان مجددا به اسیدیفایر و نقش آن در جلوگیری از تشکیل بیوفیلم اشاره شده است.سخنران: دکتر هاتفی‌نژاد، متخصص بیماری‌های طیور و مدرس دانشگاهجهت مشاهده مطالب علمی با کیفیت کامل می‌توانید در کانال‌های یوتیوب و آپارات گروه عضو شوید.
بیشتر بخوانید
کدام عوامل در تشکیل بیوفیلم مؤثر هستند؟
1403/12/26چرا در لوله‌‌های آب مرغداری بیوفیلم تشکیل می‌گردد؟ در این ویدیو از سری ویدیوهای اهمیت آب در پرورش طیور، بطور مختصر به آلودگی میکروبی آب مرغداری و عوامل مؤثر در تشکیل بیوفیلم پرداخته‌ایم.سخنران: دکتر هاتفی‌نژاد، متخصص بیماری‌های طیور و مدرس دانشگاهجهت مشاهده مطالب علمی با کیفیت کامل می‌توانید در کانال‌های یوتیوب و آپارات گروه عضو شوید.
بیشتر بخوانید
مصاحبه با مرغدار پیشکسوت، جناب آقای مهندس ابراهیمی
1403/12/23مصاحبه با مشتری محترم مهردانه جناب آقای مهندس ابراهیمی مرغدار پیشکسوت، کارشناس دامپروری و بازنشسته جهاد در شهرستان خویدر این مصاحبه جناب آقای ابراهیمی از سابقه همکاری بلند مدت خود با مهردانه صحبت می‌کنند و در مورد کیفیت دان آماده مهردانه و نتیجه اخذ شده توضیحات ارائه می‌دهند. صفحات ما را در پلتفرم آپارات ویوتیوب دنبال کنید.
بیشتر بخوانید
آیا سرکه می‌تواند بیوفیلم را از بین ببرد؟
1403/12/14مقدمه‌ای بر تشکیل بیوفیلم در خطوط آب مرغداری در این ویدیو از سری ویدیوهای اهمیت آب در پرورش طیور، به امکان آلودگی خطوط انتقال آب داخل سالن و تشکیل بیوفیلم اشاره کرده‌ایم. سخنران: دکتر هاتفی‌نژاد، متخصص بیماری‌های طیور و مدرس دانشگاهمی‌توانید این ویدیو را با کیفیت کامل در کانال آپارات و یوتیوب ما مشاهده فرمایید.
بیشتر بخوانید
شاخص کارایی تولید اروپایی یا شاخص عملکرد مرغداری چیست؟
1403/12/11بررسی شاخص کارایی تولید اروپایی (شاخص عملکرد مرغداری) و شاخص جوجه‌ گوشتی اروپایی در مرغداری مقدمه: نقش جوجه‌های گوشتی در تولید گوشت در دهه‌های اخیر به طرز چشمگیری افزایش یافته است و این امر عمدتاً به دلیل بهبود روش‌های ژنتیکی و مدیریت بوده است. به دلیل محتوای کم چربی و محتوای بالای پروتئین، گوشت جوجه‌های گوشتی به عنوان یک غذای با کیفیت بالا توسط مصرف‌کنندگان شناخته می‌شود. صنعت مرغداری یکی از بخش‌های دامپروری است و از اجزای مهم کشاورزی در تمامی کشورهای جهان به شمار می‌آید. اندازه‌گیری کارایی تولید مرغ گوشتی یک مسئله مهم برای کشورهای در حال توسعه است. پرورش مرغ برای تولید گوشت می‌تواند در شرایط فناوری‌های مدرن و در صورتی که ماده ژنتیکی مورد استفاده از کیفیت مناسبی برخوردار باشد، یک کسب و کار سودآور باشد. شاخص‌ کارایی تولید اروپایی (European Production Efficiency Factor) EPEF، شاخص جوجه‌های گوشتی اروپایی (European Broiler Index) EBI و ضریب تبدیل FCR (Feed Conversion Ratio) به عنوان سه شاخص کلیدی در صنعت مرغداری برای اندازه‌گیری عملکرد رشد و کارایی تغذیه‌ای در مرغ‌های گوشتی استفاده می‌شوند. ارزیابی شاخص‌های عملکردی مرغداری: به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه و اجزای خوراک‌های ترکیبی، در حال حاضر بهینه‌سازی هزینه در بخش تغذیه و بهبود کارایی رشد جوجه‌ها ضروری است. کارایی رشد جوجه‌‌های گوشتی تحت تأثیر بهبود عملکرد رشد قرار دارد. پارامترهایی که می‌توان عملکرد رشد جوجه گوشتی را با آن سنجید می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 1- وزن بدن (Body Weight)2- رشد روزانه متوسط (Average Daily Growth)3- نسبت تبدیل خوراک (Feed Conversion Ratio)4- افزایش وزن کل (Total Weight Gain)5- افزایش وزن روزانه (Daily Weight Gain)6- مصرف خوراک کل (Total Feed Intake)7- مصرف خوراک روزانه.(Daily Feed Intake) ضریب تبدیل خوراک یاFCR (Feed Conversion Ratio): شاخص FCR معیاری برای سنجش کارایی استفاده از خوراک در طی فرایند رشد جوجه‌ها است. این شاخص نشان می‌دهد که برای تولید یک کیلوگرم وزن بدن، چه مقدار خوراک مصرف شده است. به عبارت دیگر، FCR نشان‌دهنده میزان تبدیل خوراک به وزن است. هرچه مقدار این شاخص پایین‌تر باشد، کارایی خوراک بالاتر است و جوجه‌ها با مصرف کمتر خوراک به وزن بیشتری دست می‌یابند. نسبت تبدیل خوراک یک عامل اصلی در کاهش هزینه‌های تولید و بهبود کارایی رشد جوجه‌های گوشتی است. هزینه خوراک حدود 70٪ از هزینه تولید را تشکیل می‌دهد، با این حال هنوز کارایی استفاده از خوراک مطابق با نرخ رشد جوجه‌ها پیشرفت نکرده است. حال به بررسی تعاریف مواردی که قبلا ذکر شد می‌پردازیم: 1- افزایش وزن بدن: BWG (Body Weight Gain) وزن بدن (گرم) در روز اول - وزن بدن (گرم) در پایان دوره = BWG (g) مثال:در گله ای با تعداد 1000 قطعه جوجه‌ریزی با در نظر گرفتن سن گله 42 روزگی با وزن 2500 گرم و وزن جوجه یکروزه 42 گرم و با در نظر گرفتن 4200 گرم خوراک مصرفی در طول دوره با تعداد تلفات 90 قطعه افزایش وزن بدن بصورت زیر خواهد بود: 2458 = 42 - 2500 = BWG (g) 2- افزایش روزانه وزن بدن ADG (Average Daily Gain): سن گله/(وزن بدن (گرم) در روز اول - وزن بدن (گرم) در پایان دوره) = ADG برای مثال قید شده در بالا می توان افزایش روزانه وزن بدن را بصورت زیر محاسبه نمود: ADG = (2500 - 42) / 42 = 58.52 3- ضریب تبدیل: (Feed Conversion Ratio) FCR افزایش وزن بدن / مقدار خوراک مصرفی = FCR در مثال قید شده در بالا می توان ضریب تبدیل خوراک را بصورت زیر محاسبه نمود: 1.68 = 2500 / 4200 = FCR با در نظر گرفتن استاندارد راس 2014 در سن ذکر شده در مثال که شاخص 1.62= FCR می‌باشد، ضریب فوق 0.06 نسبت به استاندارد بیشتر است. شاخص کارایی تولید اروپایی یا شاخص عملکرد مرغداری EPEF (European Production Efficiency Factor): شاخص عملکرد مرغداری یا شاخص کارایی تولید اروپایی یک معیار پیچیده‌تر است که به طور خاص در اروپا برای ارزیابی کارایی تولید جوجه‌های گوشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شاخص ترکیبی از داده‌های مختلف از جمله وزن بدن، مصرف خوراک و میزان مرگ‌ومیر است. هدف از محاسبه شاخص کارایی تولید اروپایی(EPEF)، سنجش کارایی تولید در یک سیستم اقتصادی است. مطالعات نشان می‌دهند که در پرورش جوجه‌های گوشتی، ترکیب این شاخص‌ها می‌تواند در تعیین بهترین زمان برای ذبح و رسیدن به بالاترین بازدهی اقتصادی کمک کند. به عنوان مثال اشاره شده است که برای به دست آوردن بهترین بازده اقتصادی در تولید مرغ گوشتی، باید به زمانی رسید که هم EPEF در بالاترین سطح خود قرار داشته باشد و هم شاخص FCR در پایین‌ترین سطح خود باشد. این تحقیقات نشان می‌دهد که برای رسیدن به بهترین بازده اقتصادی، باید دوره تولید جوجه‌ها به گونه‌ای تنظیم شود که علاوه بر کاهش ضریب تبدیل، مقدار شاخص کارایی تولید اروپایی نیز به بالاترین سطح برسد. در این مقاله گفته شده است که برای رسیدن به بیشترین بازده اقتصادی، دوره تولید باید حدود ۴۱ تا ۴۲ روز باشد و این به نوعی نتیجه تحقیقات پیشرفته در زمینه بهینه‌سازی زمان رشد و تغذیه در جوجه‌ها است. 4- فرمول محاسبه شاخص کارایی تولید اروپایی (شاخص عملکرد مرغداری) EPEF: 100*(FCR*سن کشتار / وزن نهایی(کیلوگرم)*درصد بقا یا ماندگاری گله) = EPEF در مثالی که قبلا ذکر شد شاخص EPEF به صورت زیر محاسبه می‌شود: 322 = 100*(1.68*42 / 2.5*%91) = EPEF با در نظر گرفتن استاندارد راس 2014 در سن ذکر شده در مثال و با در نظر گرفتن تلفات 4% تلفات استاندارد با ضریب تبدیل 1.62= FCR شاخص استاندارد 333= EPEF بدست می آید که مثال مذکور بدلیل پایین‌تر بودن شاخص از استاندارد عملکرد مطلوبی را کسب نکرده‌اند چنانچه این شاخص بالاتر از حد استاندارد بود به منزله عملکرد بهتر گله تلقی می‌گردد. 3- ارتباط میان شاخص کارایی تولید اروپایی (شاخص عملکرد مرغداری) و ضریب تبدیل: از آنجا که شاخص‌های FCR و EPEF هر دو بر کارایی تولید را نشان می‌دهند، بهینه‌سازی هر دو می‌تواند باعث افزایش سودآوری در صنعت مرغداری شود. هرچه FCR پایین‌تر باشد، مصرف خوراک کاهش می‌یابد که مستقیماً بر هزینه‌های تولید تأثیر می‌گذارد. از سوی دیگر، هرچه شاخص کارایی تولید اروپایی بالاتر باشد، بهره‌وری تولید بهبود یافته و در نتیجه مقدار محصول بیشتر و با هزینه کمتر به دست می‌آید. این دو شاخص در واقع به صورت همزمان با یکدیگر عمل می‌کنند تا در نهایت بازده اقتصادی تولید مرغ‌های گوشتی را به حداکثر برسانند. برای مثال، انتخاب زمان مناسب برای ذبح مرغ‌ها که در آن هر دو شاخص بهینه شوند، می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش هزینه‌ها و بهبود سودآوری تولید داشته باشد. در نهایت، بهینه‌سازی شاخص‌های FCR و EPEF نه تنها به بهبود عملکرد تولید در مرغداری‌ها کمک می‌کند، بلکه در شرایط استرس‌زا مانند گرما نیز به مرغ‌ها کمک می‌کند تا با مصرف بهینه خوراک و کاهش نرخ مرگ‌ومیر، به رشد مطلوب دست یابند. بنابراین، مطالعات نشان می‌دهند که استفاده از مکمل‌های غذایی در شرایط نامساعد محیطی، می‌تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد رشد و کاهش FCR به دنبال داشته باشد. این شاخص‌ها به تولیدکنندگان کمک می‌کنند تا تولید اقتصادی و کارآمدتری داشته باشند و همزمان با رعایت اصول بهداشت و رفاه مرغ‌ها، بازدهی بالاتری را تجربه کنند. 4- شاخص جوجه گوشتی اروپایی (European Broiler Index)EBI: EBI به مفهوم "افزایش وزن بدن به ازای هر واحد خوراک" است که در برخی منابع به اشتباه به عنوان معادل افزایش وزن بدن یا افزایش وزن بدن به ازای خوراک مصرفی به کار می‌رود. اما در واقع، این دو شاخص تفاوت‌هایی دارند و برای اهداف مختلف در پرورش طیور مورد استفاده قرار می‌گیرند. این یک شاخص اقتصادی ویژه است که به ارزیابی عملکرد پرورش‌دهندگان مرغ گوشتی اشاره دارد. این شاخص به طور خاص برای بررسی و مقایسه معیارهای مختلف عملکرد در مزرعه‌های پرورش مرغ گوشتی طراحی شده است و ابزاری مفید برای بهینه‌سازی روند تولید در صنعت طیور به‌شمار می‌رود و به نوعی مکمل FCR (ضریب تبدیل خوراک) است. در واقع، EBI نشان می‌دهد که برای هر واحد خوراک مصرفی (مثلاً یک کیلوگرم خوراک)، چقدر افزایش وزن بدن (مثلاً کیلوگرم) حاصل شده است. EBI به‌عنوان یک شاخص کلیدی در پرورش جوجه‌های گوشتی، می‌تواند به‌طور مؤثری کارایی فرآیند تولید را ارزیابی کند. این شاخص نه‌تنها در تعیین موفقیت تغذیه‌ای گله کمک می‌کند بلکه می‌تواند در بهینه‌سازی هزینه‌ها، بهبود رشد و ارتقای مدیریت پرورش تأثیر زیادی داشته باشد. برای دستیابی به نتایج بهتر در تولید مرغ‌های گوشتی، استفاده از EBI به‌همراه شاخص‌هایی مثل FCR و EPEF توصیه می‌شود تا تمامی جنبه‌های کارایی تولید به‌دقت ارزیابی شود. FCR *10 / افزایش روزانه وزن بدن*درصد بقا یا زنده مانی = EBI 1. افزایش وزن بدن: این همان مقدار افزایش وزن طیور است که معمولاً به‌صورت کلی برای گله یا به‌طور میانگین برای هر سر جوجه محاسبه می‌شود. 2. مقدار خوراک مصرفی: این مقدار نشان‌دهنده میزان خوراک مصرفی توسط طیور در طول یک دوره خاص است که می‌تواند به‌صورت تجمعی برای گله یا به‌طور فردی برای هر مرغ ثبت شود. با در نظر گرفتن مثال مذکورEbI بصورت زیر محاسبه می‌گردد: EBI = (91%*58.52)/(1.68*10) = 317 با در نظر گرفتن استاندارد راس 2014 در سن ذکر شده در مثال، شاخص استاندارد 347 = EBI بدست می‌آید که در مثال ذکر شده نسبت به استاندارد کمتر است و عملکرد مطلوبی را از لحاظ موارد ذکر شده نشان نمی‌دهد. ارتباط EBI با شاخص کارایی تولید و ضریب تبدیل: اگر FCR را با EBI مقایسه کنیم، می‌توانیم تأثیرات هر یک از این شاخص‌ها را درک کنیم. در حالی که FCR معیاری برای مصرف خوراک به ازای افزایش وزن است، EBI بیشتر بر کارایی این تبدیل تمرکز دارد. در حالی که EPEF فقط افزایش وزن بدن را اندازه‌گیری می‌کند، EBI تأکید بیشتری بر ارتباط بین مصرف خوراک و افزایش وزن دارد. اهمیت شاخص جوجه گوشتی اروپایی در پرورش مرغ‌های گوشتی: 1. کارایی تغذیه‌ای: EBI معیاری برای سنجش کارایی تغذیه‌ای است. یک EBI بالاتر نشان‌دهنده کارایی بیشتر در تبدیل خوراک به وزن بدن است. 2. کاهش هزینه‌ها: همانطور که در ضریب تبدیل نیز اشاره شد، با افزایش کارایی تغذیه، مصرف خوراک کاهش می‌یابد و هزینه‌های تولید نیز کاهش می‌یابد. از این‌رو EBI می‌تواند به‌طور غیرمستقیم به کاهش هزینه‌ها کمک کند. 3. بهینه‌سازی جیره غذایی: با ارزیابیEBI، تولیدکنندگان می‌توانند ترکیب جیره‌های غذایی را بهینه‌سازی کنند تا عملکرد رشد مرغ‌ها بهبود یابد. 4. مدیریت بهینه: این شاخص به مدیران مزارع پرورش مرغ کمک می‌کند تا درک بهتری از تأثیرات مختلف تغذیه، شرایط محیطی و مدیریت گله بر عملکرد تولید پیدا کنند. عوامل مؤثر بر EBI: 1- نوع جیره غذایی: نوع و کیفیت جیره، تأثیر زیادی بر EBI دارد. جیره‌ای که به‌طور دقیق و متناسب با نیازهای رشد مرغ‌ تنظیم شده باشد، می‌تواند EBI را بهبود دهد. 2- شرایط محیطی: دما، رطوبت، و تهویه سالن پرورش می‌توانند بر کارایی تغذیه تأثیرگذار باشند. محیط‌های استرس‌زا می‌توانند باعث کاهش اشتها و در نتیجه کاهش EBI شوند. 3- ژنتیک مرغ‌ها: برخی نژادهای مرغ‌ گوشتی دارای ویژگی‌های ژنتیکی هستند که موجب افزایش کارایی در تبدیل خوراک به وزن می‌شود و در نتیجه EBI بالاتری خواهند داشت. 4- مدیریت پرورش: نظارت بر سلامت، بهداشت و شرایط عمومی پرورش نیز می‌تواند بر EBI تأثیرگذار باشد. مرغ‌های سالم‌تر معمولاً رشد بهتری دارند و به ازای مصرف خوراک، افزایش وزن بیشتری خواهند داشت. در مجموع، عوامل مختلفی بر این سه شاخص یعنی شاخص کارایی تولید اروپایی، شاخص اروپایی جوجه‌های گوشتی و ضریب تبدیل تأثیر می‌گذارند که می‌توان به ژنتیک، تغذیه، شرایط محیطی و مدیریت اشاره کرد. بهبود هر یک از این عوامل می‌تواند منجر به افزایش بهره‌وری تولید و کاهش هزینه‌های خوراک در صنعت مرغداری شود. تولیدکنندگان باید به دقت این عوامل را در مدیریت خود مد نظر قرار دهند تا به بهترین نتایج در تولید مرغ‌های گوشتی برسند. تراکم گله: تراکم گله یکی از عواملی است که تأثیر مستقیمی بر شاخص‌های ذکر شده دارد. مطالعات نشان داده‌اند که افزایش تراکم جمعیت می‌تواند منجر به استرس، کاهش مصرف خوراک، افزایش رقابت میان مرغ‌ها و در نهایت کاهش کارایی تولید شود. در تحقیقی که تأثیر تراکم جمعیت بر ضریب تبدیل و شاخص کارایی تولید اروپایی را بررسی کرده‌اند، مشاهده شده است که تراکم پایین‌تر (12 مرغ در مترمربع) با بهبود ضریب تبدیل و شاخص کارایی تولید اروپایی همراه بوده، در حالی که تراکم بالا (12 مرغ در مترمربع) منجر به کاهش این شاخص‌ها شده است. تراکم گله می‌تواند به صورت تعداد پرنده در واحد مساحت یا جرم بدن در واحد مساحت بیان شود و می‌تواند بر سرعت رشد و وزن بدن پرنده‌ها در هر متر مربع تأثیر بگذارد. از دیدگاه برخی پرورش دهندگان، نگهداری تعداد بیشتری پرنده در هر واحد مساحت ممکن است باعث افزایش درآمد شود. تراکم گله در کشورهای مختلف و سیستم‌های پرورش متفاوت، می‌تواند متغیر باشد. این یکی از مهم‌ترین عوامل غیر ژنتیکی در پرورش طیور است و تأثیرات مهمی بر صنعت جوجه‌های گوشتی دارد، زیرا با افزایش تعداد پرنده‌ها در هر واحد مساحت، بازده بالاتری می‌توان به دست آورد. با این حال، اگر تراکم از حد معینی فراتر رود، سود اقتصادی ممکن است کاهش یابد زیرا عملکرد، سلامت و رفاه پرندگان تحت تأثیر قرار می‌گیرد. استانداردهای رفاهی برای جوجه‌های گوشتی، توسط دستورالعمل شورای اروپا (۲۰۰۷) به دقت تعریف شده است. این سند معیارهای رفاهی لازم را بسته به بار تولید هر واحد مساحت شرح می‌دهد. حداکثر بار مجاز ۳۳ کیلوگرم در متر مربع است. این دستورالعمل اجازه می‌دهد که اگر استانداردهای رفاهی سخت‌گیرانه‌تری انجام شده باشد، بار تا ۳۹ کیلوگرم در متر مربع افزایش یابد یا حتی در صورت رعایت استانداردهای رفاهی استثنایی در مدت زمان طولانی، این میزان به ۴۲ کیلوگرم در متر مربع برسد. برخی از محققان همچنین به این نتیجه رسیده‌اند که تراکم گله ممکن است بر چسبندگی محتویات روده و شیوع آنترایت نکروتیک در جوجه‌ها تأثیر بگذارد. با افزایش بیش از حد تراکم گله، نرخ رشد جوجه‌ها بر اساس مشاهدات کاهش یافته است. وقتی تعداد جوجه‌ها در هر مترمربع افزایش می‌یابد، رقابت برای منابع مانند فضای زندگی، خوراک و آب بیشتر می‌شود. این امر می‌تواند منجر به ایجاد استرس و کاهش کیفیت زندگی جوجه‌ها شود که در نهایت تأثیر منفی بر نرخ رشد آن‌ها دارد. علاوه بر این، در محیط‌هایی با تراکم بالا، احتمال شیوع بیماری‌ها و مشکلات رفاهی بیشتر است. افزایش تراکم به‌ویژه در سطوح بالا نیاز به رعایت استانداردهای رفاهی بیشتری دارد. در صورتی که این استانداردها در شرایط پرورش معمول قابل تأمین نباشد، پیشنهاد شده که جوجه‌ها قبل از سن ۴۲ روز کشتار شوند. این اقدام می‌تواند به کاهش مشکلات رفاهی و بهداشتی در پرندگان کمک کند و از نظر اقتصادی نیز ممکن است به‌صرفه‌تر باشد. کیفیت بستر: عامل دیگری که بر نتیجه نهایی یعنی ضریب تبدیل و شاخص کارایی تولید اروپایی (شاخص عملکرد مرغداری) تأثیر بگذارد، کیفیت مواد بستر است، زیرا جوجه‌های گوشتی بیشتر وقت خود را بر روی بستر می‌گذرانند و پاها، مفاصل و سینه آن‌ها به‌طور مداوم با مواد کف تماس دارند. جنسیت: جنسیت عاملی است که ممکن است بر وزن نهایی بدن تأثیر بگذارد. به‌طوری‌که جنس مذکر نسبت به جنس مؤنث در پارامترهای رشد مانند وزن بدن برتری دارد. البته در جوجه‌های گوشتی بدلیل اینکه جوجه‌ها تفکیک نمی‌شوند و وزن نهایی گله محاسبه می‌شود این عامل نمی‌تواند تأثیر بالایی بگذارد. کارایی خوراک: یکی از عوامل اساسی در بهبود شاخص‌ کارایی تولید اروپایی یا شاخص عملکرد مرغداری، شاخص اروپایی جوجه‌های گوشتی و ضریب تبدیل، تغذیه صحیح و متعادل است. جیره غذایی باید به گونه‌ای تنظیم شود که نیازهای غذایی مرغ‌ها در تمام مراحل رشد تأمین گردد. بهبود هضم و جذب مواد غذایی از طریق افزودن آنزیم‌ها و پروبیوتیک‌ها به جیره می‌تواند تأثیر چشم‌گیری بر کارایی مصرف خوراک و بازده تولید جوجه‌های گوشتی داشته باشد. تغذیه مناسب نه تنها باعث بهبود رشد و کاهش نرخ مرگ‌ومیر می‌شود بلکه می‌تواند به کاهش FCR و بهبود EPEF کمک کند. تحقیقات نشان می‌دهند که استفاده از مکمل‌هایی مانند پروبیوتیک‌ها و آنزیم‌ها می‌تواند به بهبود جذب مواد مغذی در دستگاه گوارش جوجه‌ها کمک کند، که در نهایت منجر به افزایش کارایی تولید می‌شود. تحقیقات ژنتیکی و تغذیه‌ای نشان داده‌اند که همبستگی مثبتی بین نسبت پروتئین و انرژی ذخیره شده با کارایی خوراک وجود دارد. کارایی خوراک یکی از معیارهای اصلی برای تعریف عملکرد جوجه‌های گوشتی است. در اروپا برای محاسبه کارایی خوراک از نسبت مصرف خوراک و افزایش وزن استفاده می‌شود. در جوجه‌های گوشتی بیشترین سهم از خوراک مصرفی برای رشد استفاده می‌شود زیرا نیاز به انرژی برای حفظ عملکرد بدن کم است. بنابراین، کارایی خوراک در مرغ‌های گوشتی که ضریب تبدیل کمتری دارند، بسیار مطلوب است . یکی از عوامل مهم در عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی غلظت اسیدهای آمینه در رژیم غذایی است. به این ترتیب، خوراک‌هایی با چگالی اسید آمینه بالا اثرات مثبتی بر عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی دارند، به ویژه زمانی که در دوره رشد اولیه تجویز شوند. اما افزایش غلظت اسیدهای آمینه در رژیم غذایی باید با هزینه خوراک و هزینه بازار گوشت مرغ هم‌راستا باشد، در غیر این صورت توجیه اقتصادی نخواهد داشت. تغذیه مرغ‌های گوشتی با خوراک‌های کم‌کیفیت موجب افزایش مصرف خوراک و تأثیر منفی بر عملکردهای رشد (BW، ADG، FCR) می‌شود و به همین دلیل استفاده از خوراک طیور با کیفیت از اهمیت بالایی برخوردار است. انتخاب ژنتیکی: ژنتیک یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر شاخص کارایی تولید اروپایی یا شاخص عملکرد مرغداری، شاخص اروپایی جوجه‌های گوشتی و ضریب تبدیل است. انتخاب ژنتیکی در پرورش مرغ‌های گوشتی نقش به‌سزایی در بهبود کارایی تبدیل خوراک به وزن دارد. در طی دهه‌های اخیر، تلاش‌های بسیاری در راستای انتخاب مرغ‌هایی با قابلیت تبدیل بهتر خوراک به بافت عضلانی انجام شده است. تحقیقات نشان داده‌اند که مرغ‌هایی که از نظر ژنتیکی برای رشد سریع و مصرف بهینه خوراک انتخاب شده‌اند، عملکرد بهتری در زمینه EBI، FCR و EPEF دارند. به عنوان مثال، جوجه‌های گوشتی که از ویژگی‌های خاصی مانند رشد سریع و کارایی بالای تبدیل انرژی برخوردارند، می‌توانند مصرف خوراک کمتری داشته باشند در حالی که وزن بیشتری را تولید می‌کنند. انتخاب ژنتیکی جوجه‌های گوشتی برای افزایش نرخ رشد ممکن است روش مناسبی برای افزایش بهره‌وری باشد. با این حال، در برخی مطالعات نشان داده شده است که این نوع انتخاب ممکن است مقاومت در برابر بیماری‌ها را کاهش داده و درصد مرگ‌ومیر را افزایش دهد. هیونستین و همکاران نشان داده‌اند که در یک دوره 50 ساله نرخ رشد و FCR در مرغ‌های گوشتی به طور قابل توجهی از طریق انتخاب ژنتیکی 85-90٪ و از طریق تغذیه تنها 10-15٪ بهبود یافته‌اند. مطالعات دیگر نشان می‌دهند که بهبود در کارایی خوراک موجب کاهش دوره رشد مرغ‌های گوشتی و در نتیجه کاهش هزینه‌های تولید شده است. شرایط محیطی: شرایط محیطی، به ویژه دما، رطوبت، تراکم جمعیت و تهویه از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر شاخص کارایی تولید اروپایی و ضریب تبدیل هستند. مرغ‌ها تحت تأثیر شرایط محیطی قرار می‌گیرند و استرس ناشی از گرما، رطوبت بالا یا تراکم جمعیت می‌تواند تأثیر منفی بر رشد، مصرف خوراک و کارایی تولید بگذارد. تحقیقات نشان داده‌اند که مرغ‌های موجود در محیط‌های با تراکم پایین‌تر و تهویه مناسب، عملکرد بهتری در زمینه FCR و EPEF دارند. به‌طور مثال، در تحقیقی که تأثیر تراکم گروهی بر عملکرد مرغ‌ها را بررسی کرده‌اند، نشان داده شد که گروه‌های کوچک‌تر (حدود ۳۰۰۰ مرغ) به دلیل کاهش رقابت و استرس، عملکرد بهتری در زمینه FCR دارند و همچنین سطح شاخص کارایی تولید اروپایی آنها بالاتر از گروه‌هایی بود که تعداد بیشتری مرغ در حال پرورش بودند. مدیریت: مدیریت صحیح در طی مراحل مختلف پرورش از جمله زمان‌بندی تغذیه، کیفیت بستر، مراقبت‌های بهداشتی و نظارت بر وضعیت جسمانی جوجه‌ها تأثیر بسزایی در بهبود شاخص کارایی تولید یعنی EPEF دارد. به‌ویژه در محیط‌های با تراکم بالای مرغ‌ها، مدیریت دقیق وضعیت بهداشتی و مراقبت‌های پیشگیرانه از بیماری‌ها (امنیت زیستی) می‌تواند موجب کاهش میزان مرگ‌ومیر و در نتیجه بهبود EPEF شود. همچنین، مدیریت تغذیه‌ای که بر اساس مراحل مختلف رشد جوجه‌ها تنظیم شده باشد، می‌تواند تأثیر زیادی بر کاهش ضریب تبدیل و بهبود بهره‌وری تولید داشته باشد. نتیجه‌گیری: داده‌های جمع‌آوری‌شده از پرندگان جهت ارزیابی عملکرد گله باید شامل اندازه‌گیری هفتگی وزن بدن پرندگان، مرگ‌ومیر روزانه و مصرف روزانه خوراک باشد. از این داده‌ها پارامترهای مشتقی شامل افزایش وزن بدن (BWG)، افزایش وزن روزانه (ADG) و ضریب تبدیل خوراک(FCR)، شاخص جوجه گوشتی اروپایی(EBI) و شاخص کارایی تولید اروپایی یا شاخص عملکرد مرغداری (EPEF) را می توان استخراج نمود. برای تعیین کارایی اقتصادی رشد، شاخص جوجه گوشتی اروپا (EBI) و شاخص کارایی تولید اروپایی(EPEF) می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. مقدار بالای EPEF نشان‌دهنده کارایی خوب فنی در عملیات پرورش جوجه گوشتی است و دستیابی به بازدهی بهینه را تسهیل می‌کند. منبع: (Samarakoon & Samarasinghe, 2012). گردآورنده: دکتر قهرمانیان بازبینی و طراحی بصری: مهندس یزدی
بیشتر بخوانید
مصاحبه اختصاصی با مهندس پرویز نجاتی
1403/12/11«مهردانه برندِ معتمد بزرگان صنعت مرغداری»مصاحبه اختصاصی گروه صنعتی آتام با مهندس پرویز نجاتی، کارآفرین و تولید کننده نامی شهرستان ارومیه ایشان در این مصاحبه علاوه بر معرفی خود و سابقه بلندشان در صنعت پرورش طیور، در رابطه با شرایط مدیریتی فارم‌ها، جوجه و دان مورد استفاده و مشاورین خود صحبت کرده‌اند. همچنین به اهمیت ویژه صنعت مرغداری و نقش مرغدار در امنیت غذایی جامعه پرداخته و از تمامی کسانی که برای ارتقا صنعت تلاش می‌کنند، تقدیر و تشکر بعمل آورده‌اند.
بیشتر بخوانید
چرا سالنهای مرغداری باید مخازن آب جدا داشته باشند؟
1403/12/9یکی از مسیرهای انتقال آب سالن مرغداری، مخازن نگهداری آب در سرسالن یا اتاق سرویس است. بهداشت آب این مخازن و استانداردهای آن می‌تواند بر برنامه واکسیناسیون و داروها و بطور کلی سلامت گله تأثیر بگذارد. اهمیت مخازن آب و استانداردهای آن را از زبان دکتر هاتفی نژاد، متخصص بیماری‌های طیور و مدرس دانشگاه بشنوید. مشاهده با کیفیت کامل در آپاراتمشاهده در دیگر پلتفرم‌ها
بیشتر بخوانید
دوران بحران، تطبیق و طلایی در پرورش جوجه گوشتی
1403/11/24دوران بحران، دوران تطبیق و دوران طلایی در پرورش جوجه گوشتی هفته اول پرورش جوجه گوشتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و در صورت عدم رعایت مواردی که در ویدیوهای پیشتر ذکر شد می‌تواند تا پایان دوره، رشد گله را با مشکلات جدی روبرو کند.هفته اول را اصطلاحا دوران طلایی پرورش می‌نامند، در این بین 3 روز اول پرورش دوران تطبیق نامیده می‌شود و جوجه تلاش می‌کند خود را با محیط اطراف تطابق دهد. به 24 ساعت اول پرورش نیز اصطلاحا دوران بحران گفته می‌شود و زمانی‌ست که جوجه‌ها با محیط اطراف خود آشنا می‌شوند.در هر سه بازه زمانی ذکر شده با تست چینه‌دان می‌توان موفقیت جوجه در راستای همسان‌سازی خود با محیط را بررسی کرد. سخنران: دکتر قهرمانیانمتخصص تغذیه طیور و مدیر پشتیبانی جهت مشاهده این ویدیو با کیفیت کامل می‌توانید وارد لینک زیر شوید:مشاهده ویدیوی دوران بحران در آپارات پلتفرم‌های دیگر
بیشتر بخوانید
کدام چاه آب برای مرغداری استاندارد است؟
1403/11/21استانداردهای چاه آب مرغداری یکی از مهمترین مسائل در بهداشت آب مرغداری، رعایت استانداردهای چاه آب به لحاظ عمق چاه، محل حفاری، درپوش و سایر مواردیست که در صورت عدم رعایت موجب آلودگی چاه و به تبع آن، آلودگی آب مصرفی پرنده شده و بازده پرورش را به شدت کاهش خواهند داد. در این ویدیو این استانداردها را از زبان دکتر هاتفی‌نژاد، متخصص بیماری‌های طیور و مدرس دانشگاه بشنوید.
بیشتر بخوانید
مصاحبه با جناب آقای سید اقدم، مرغدار و مشتری خوب مهردانه
1403/11/13مصاحبه با جناب آقای سید اقدم، مرغدار و مشتری خوب مهردانه در این ویدیو جناب آقای مهدی سید اقدم فرزند میر ولی سید اقدم مرغدار با سابقه در روستای ابرغان مرند و مشتری خوب مهردانه، در مورد مشخصات گله و نتیجه ای که این دوره اخذ کرده اند، صحبت می‌کنند.
بیشتر بخوانید
چرا جوجههای من آب کمی مصرف می‌کنند؟
1403/11/10چرا جوجه‌های من آب کمی مصرف می‌کنند؟(دلایل مصرف کم آب یا کم نوشی توسط مرغ گوشتی) مصرف کم آب یا به اصطلاح کم نوشی در هفته اول پرورش عواقب جبران ناپذیری در طی دوره پرورش به دنبال خواهد داشت. کم نوشی یا مصرف کم آب می‌تواند دلایل متفاوتی مانند طعم بد آب، عدم تعادل دمای آب و استرس سرمایی داشته باشد. ما در این ویدیو بطور مختصر بطور مختصر دلایل مصرف کم آب توسط پرنده را توضیح داده ایم. مطالب مشابه:9 مورد مهم در هفته اول پرورش (ویدیو)اهمیت آب در پرورش طیور (ویدیو)دلایل پرنوشی یا مصرف بالای آب توسط مرغ گوشتی (ویدیو)تأثیر دمای آب بر مصرف ان توسط جوجه (ویدیو)اهمیت آب در پرورش طیور (مقاله)
بیشتر بخوانید
9 مورد مهم در هفته اول پرورش جوجه گوشتی
1403/11/39 مورد مهم در هفته اول پرورش جوجه گوشتی یا هفته طلایی هفته اول پرورش جوجه گوشتی یا هفته طلایی، از مهمتریندوران‌های پرورش جوجه گوشتی است. مواردی که در این هفته نسبت به هفته‌های بعد باید بیشتر در نظر گرفته شوند، شامل: آب تغذیه دما و رطوبت روشنایی و برنامه نوری تراکم گله مدیریت بستر تهویه برنامه واکسیناسیون امنیت زیستی اگر هر یک از این موارد در هفته اول پرورش یا هفته طلایی بدرستی رعایت شوند، شاهد اخذ نتایج بهتر در گله و افزایش بازده اقتصادی پرورش خواهیم بود. ما در این ویدئو بطور مختصر هر کدام از 9 مورد را توضیح داده ایم.سخنران: دکتر قهرمانیانمتخصص تغذیه طیور و مدیر پشتیبانی
بیشتر بخوانید
پُرنوشی چیست و چه عواملی موجب آن میشود؟
1403/10/29پُرنوشی چیست و چه عواملی موجب پُرنوشی در گله‌های طیور می‌شود؟ 🔸استرس گرمایی🔸نمک بالا در دان و آب🔸برخی از داروها🔸پروتئین و فیبر بالای جیره و سایر عوامل تغذیه‌ای بیش از حد نیاز پرنده🔸تی وی ان بالای جیره🔸مواد خوش طعم کننده آب🔸برخی عوامل مدیریتی🔸مسمومیت و بیماری‌ها در این ویدئو به اهمیت کنترل میزان مصرف آب و عوامل مؤثر بر پُرنوشی پرنده خواهیم پرداخت. سخنران: دکتر هاتفی‌نژادمتخصص بیماری‌های طیور و مدرس دانشگاه
بیشتر بخوانید
مصاحبه با آقای امیر زبانی، مرغدار و مشتری مهردانه
1403/10/26مرغداری آقای امیر زبانی، مرغدار و مشتری محترم مهردانه در عجبشیر در تاریخ پانزدهم دی ماه، آقایان دکتر قهرمانیان مدیر پشتیبانی گروه صنعتی آتام و دکتر کامرانی کارشناس پشتیبانی و مهندس یزدی مسئول برند و تبلیغات گروه از فارم جناب آقای امیر زبانی واقع در منطقه عجبشیر بازدید بعمل آوردند. فارم پرورش مرغ گوشتی جناب آقای زبانی که از فارم‌های پیشرو در منطقه عجبشیر هستند و این دوره حدود 24 هزار قطعه جوجه‌ریزی از سویه کاب داشتند که در سن 43 روزگی وزن حدودی پرنده 3 کیلوگرم رصد گردید. ویدئوی زیر شامل مصاحبه با ایشان و گزارش وضعیت فارم از زبان دکتر قهرمانیان است.
بیشتر بخوانید
مراقبت‌های مورد نیاز مرغداری در فصل سرما
1403/10/23اقدامات لازم برای مرغداری در فصل سرما با توجه به نزدیک شدن به فصول سرد سال و احتمال تغییر ناگهانی درجه حرارت، باید مراقبت‌های ویژه‌ای در مرغداری‌ اعمال گردد: 1- هیترها را سرویس و از صحت كارکرد آنها مطمئن شوید: انتخاب سیستم گرمایش مناسب و پر بازده در امر صرفه جویی سوخت و دست یابی به راندمان بالا بسیار مهم می‌باشد. 2- در مورد ذخیره سازی سوخت زمستانی اقدام کنید: برای جلوگیری از بروز مشكلات ناشی از قطع برق طولانی، احتمال قطع یا افت فشار گاز، و بروز اختلال در كار هیترها بهتر است، وسایل گرم كننده كمكی نظیر مادر مصنوعی، كپسول‌های گاز و حتی هیترهای دوگانه سوز در نظر بگیرید. 3- ترتیبی اتخاذ گردد كه تهویه سالن فدای افزایش درجه حرارت سالن و یا بر عكس نشود. در ایام زمستان برنامه ثابتی برای تنظیم قدرت و دور فن‌ها نمیتوان صادر نمود و باید با توجه به درجه حرارت سالن و وضعیت هوادهی داخل سالن درجه قدرت فن‌ها را تعیین کرد. 4- برای اینكه میزان تهویه و درجه حرارت در ایام سرد در حد متعادلی باشد، نیاز به كنترل بیشتر سالن و بازدید مرتب از سالن‌ها می‌باشد: دماسنج‌های ماكزیمم و مینیمم حداقل در سه نقطه سالن نصب گردد و حداقل و حداكثر دما بطور روزانه ثبت گردد. نصب ترموستات و اكوستات در داخل سالن‌ها ضروری است. 5- منافذی كه محل ورود هوای سرد به سالن‌ها می‌باشد را بپوشانید: بخصوص درب اصلی ورودی، راهروی كولینگ، اطراف فن‌ها، تمامی منافذ و درزهای سالن. عمل تهویه هوا می‌بایست فقط از طریق فن‌های نصب شده در بالای سالن اجرا شود. در غیر اینصورت هوای وارد شده از سایر منافذ بر بستر مرغداری نشست می‌کند. 6- كنترل بیشتری از وضعیت سلامت گله بعمل آورید. 7- چک کردن آب مصرفی حیاتی است: در فصول سرد، طیور آب کمتری را در بدنشان نگه می‌دارند. در نتیجه باید به طور مداوم، آبخوری‌ها را با آب تمیز و تازه آب کنید. آب باید دمای طبیعی بین ۱۰ الی ۱۴ درجه داشته باشد. در نتیجه اگر احساس کردید که آب سرد است، آن را با آب گرم مخلوط کنید. باید از یخ نزدن لوله‌های آب اطمینان حاصل کنید. بسیاری از واکسن‌های طیور از طریق آب به آنان داده می‌شود. با توجه به مصرف کمتر آب در فصل سرما، داروها باید در مقدار کمتری از آب به پرندگان داده شود. همچنین جوجه ها باید آب را حداکثر در ۱ تا ۲ ساعت پس از اضافه شدن واکسن بنوشند. قبل و پس از اضافه کردن واکسن، جریان آب را برای ساعتی قطع کنید. 8- خوراک مصرفی را کنترل کنید: با توجه به افزایش مصرف خوراک طیور در فصول سردتر و افزایش سرعت رشد و سطح انرژی در خوراک‌ دهی بسیار مهم است، در نتیجه پیشنهاد می‌شود با مشاورین پشتیبانی گروه صنعتی آتام جهت بررسی دقیق میزان دان دهی و سایر موارد مربوط به مراقبت‌های سرمایی با متخصصین پشتیبانی گروه صنعتی آتام در ارتباط باشید. ارتباط با پشتیبانی
بیشتر بخوانید
3 تکنولوژی متحول کننده صنعت مرغداری
1403/10/203 تکنولوژی جدید که صنعت مرغداری را متحول خواهند کرد فناوری‌های جدیدی که قرار است در آینده صنعت مرغداری را تحت تأثیر قرار داده و متحول کنند، شامل دوربین‌های سه بعدی، بینایی ماشین و روبات‌های هوشمند هستند. این سه فناوری جدید در طی یک سری وبینارهای علمی پرورش طیور که مورد حمایت شرکت‌های مطرح جهانی مانند Aviagen بوده، ارائه شده و مورد بررسی قرار گرفته است. دوربین‌های سه بعدی دوربین‌های سه بعدی یکی از سه تکنولوژی متحول کننده صنعت مرغداری محسوب ‌می‌شوند. این دوربین‌ها با ضبط شکل و حجم بدن پرنده به تخمین وزن پرنده با دقت بالاتری از دستگاه‌های وزن گیری سنتی خواهند پرداخت. دوربین‌های سه بعدی تمامی پرندگانی که در میدان دید دوربین قرار می‌گیرند را وزن می‌کنند. همچنین نور مادون قرمز تعبیه شده در داخل دوربین این امکان را می‌دهد که عملیات ضبط و نگهداری شکل و حجم مرغ گوشتی حتی در تاریکی شب نیز امکان پذیر باشد. این دوربین‌ها با وزن‌گیری تمامی جوجه‌های سبک و سنگین، تخمین بهتری از میانگین وزن و یکنواختی گله ارائه می‌دهند. مدیریت فارم تخمگذار با ربات‌های هوشمند این سیستم رباتیک با قرار گرفتن در کف (زمین) فارم، بدون آسیب رساندن به پرنده، گله را مدیریت خواهد کرد. الگوریتم‌ها طوری طراحی و برنامه ریزی شده‌اند که ربات به جستجوی کف زمین در فارم به دنبال یافتن تخم مرغ و لاشه مرغ‌های تلف شده می‌پردازد. سیستم رباتیک مجهز به حسگرهای محیطی، دوربین‌های دو بعدی و سه بعدی و همچنین بازوهای کوچک خواهد بود. نظارت بر توزیع گله مرغ گوشتی با بینایی ماشین در فارم‌هایی که توزیع گله فقط در کف فارم بوده و به صورت طبقاتی نیست، مدیریت الگوی توزیع از پارامترهای مهم در سلامت گله و عملکرد بهتر پرورش می‌باشد. در حال حاضر مدیریت الگوی توزیع توسط نیروی انسانی صورت گرفته و مستلزم صرف زمان می‌باشد. استفاده از فناوری بینایی ماشین می‌تواند بر توزیع گله مرغ گوشتی هنگام مصرف آب و خوراک، نواحی استراحت و فعالیت پرنده، نظارت دقیقی داشته باشد. در صورت بهره‌برداری و ساخت تجهیزات با محوریت این سه فناوری شاهد تحول صنعت مرغداری در آینده خواهیم بود. گردآوری و ترجمه: رضا یزدی منبع: لطفا کلیک کنید
بیشتر بخوانید
سه عامل مؤثر در یکنواختی گله‌های طیور
1403/10/13یکنواختی گله چه مزایایی دارد؟ همان طور که در مقاله هفت توصیه مهم برای هفته اول پرورش مطالعه کردیم، یکنواختی گله می‌تواند کمک شایانی در رشد و وزن‌گیری جوجه‌­ها داشته باشد. لازمه یکنواختی گله، داشتن وزن‌هایی در بازه­ 10+ تا 10- می‌باشد. عدم یکنواختی گله سبب می‌شود تا جوجه­‌های ضعیف‌ در رقابت با جوجه‌­های سنگین‌تر شانس کمتری برای تغذیه داشته باشند و هر روز ضعیف‌تر شده و مستعد انواع بیماری‌ها شوند و این تهدید بسیار جدی برای سایر پرنده‌­ها و گله محسوب می‌شود. در مقابل، جوجه­‌های سنگین‌تر روز به روز افزایش وزن خواهند داشت که در مناطق مرتفع، شانس بروز آسیت و سکته قلبی را افزایش می‌دهد. دمای ستر و هچر جنین با نرخ رشد بالا نسبت به تغییرات دما، حساس است و انحراف (حتی به مقدار کم) از دامنه مطلوب دمایی، تأثیرات منفی بر قابلیت جوجه درآوری و کیفیت جوجه دارد. تغییرات دمایی بیش از حد در ستر و هچر، اثر منفی بر کیفیت جوجه داشته که به واسطه این تأثیرات منفی، عملکرد جوجه‌ها هنگام پرورش و کشتار، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. مدت زمان انتقال جوجه‌ها به واحد پرورشی بایستی مدت زمان انتقال جوجه‌ها از جوجه‌کشی به واحد پرورشی را مد نظر قرار دهیم، چرا که بطور تقریبی و تجربی به ازای هر 10 الی 15 ساعت توقف در انتقال جوجه‌ها به واحد پرورشی، 1 گرم کاهش وزن مشاهده خواهد شد و در فصول گرم به دلیل دهیدراته شدن جوجه‌ها، کاهش وزن می‌تواند بیشتر از 1 گرم باشد. دما و رطوبت سالن پرورشی در سنین ابتدایی پرورش، اگر رطوبت سالن کم باشد، بایستی دمای سالن را افزایش دهیم. با توجه به اینکه جوجه در این سن توانایی تنظیم دمای بدن را ندارد، در صورت پایین بودن دمای سالن به منظور گرم نگه داشتن بدن، جریان خون را به قسمت‌های داخلی مثل کبد و طحال انتقال می‌دهد که موجب پرخونی در این نواحی می‌شود. همچنین در صورت سرد بودن سالن، پرنده‌ها در یک نقطه جمع می‌شوند و در این حالت، هنگام تنفس کرک‌های موجود در هوا وارد کیسه‌های هوایی شده و سبب بروز التهاب گردد. پس تنظیم دما و رطوبت از اهمیت بالایی برخوردار است و عدم تعادل این دو، سبب جلوگیری از رشد و وزن گیری مناسب پرنده می‌گردد. گردآوری: دکتر کامرانی، متخصص فیزیولوژی دامویرایش و طراحی: مهندس یزدی، کارشناس برند
بیشتر بخوانید
تأثیر دمای آب بر مصرف آن توسط جوجه
1403/10/2اهمیت دمای آب بر مصرف آن توسط جوجه دمای آب بر میزان مصرف آن توسط جوجه تأثیر بسزایی دارد، علاوه بر این دمای بالا یا پایین با تأثیر مستقیم بر واکسیناسیون، تشکیل بیوفیلم و آلودگی میکروبی می‌تواند موجب شکست برنامه واکسیناسیون، افزایش ضریب تبدیل و شیوع بیماری‌های گوارشی در پرنده شود. با مشاهده این ویدئومی‌توانید با اثرات دمای آب بر این عوامل آشنا شوید. سخنران: دکتر هاتفی نژادمتخصص بیماری‌های طیور و مدرس دانشگاه زمان ویدئو: 2:44 دقیقه
بیشتر بخوانید
ویدئوی مقدمه‌ای بر اهمیت آب در پرورش طیور
1403/9/26مقدمه ای بر اهمیت آب در پرورش طیور بیشترین میزان آب مصرفی در مرغداری‌های کشور، از آب‌های زیرزمینی تامین می‌گردد. افزایش بهره برداری و کاهش نزولات آسمانی موجب شده تا آب‌های زیر زمینی با غلظت بالای املاح معدنی، فلزات سنگین و آلودگی‌های میکروبی موجب شکست برنامه واکسیناسیون، افزایش ضریب تبدیل، کاهش بازده مرغداری‌ها و افزایش شیوع بیماری در طیور گردد. اما راه چاره چیست؟ ما در این ویدیو مقدمه‌ای بر اهمیت آب در پرورش طیور را ارائه خواهیم داد و در ادامه با بررسی نکات ریز مربوط به آب و ارائه راهکارهای علمی و عملی شما را در مسیر رفع مشکلات مربوط به آب در مرغداری و دستیابی به استانداردهای آب سالم همراهی خواهیم کرد. سخنران: دکتر هاتفی نژادمتخصص بیماری‌های طیور و مدرس دانشگاه زمان ویدئو: 5 دقیقه
بیشتر بخوانید
همایش فعالان صنعت طیور اردبیل
1403/6/13همایش فعالان صنعت طیور استان اردبیل همایش فعالان صنعت طیور استان اردبیل با حضور مرغداران برجسته این استان، مسئولین سازمان‌های جهاد و دامپزشکی و چهره‌های سرشناس صنعت طیور اردبیل در تاریخ 1 شهریور برگزار گردید. هدف از این همایش تبادل تجربیات و دانش فنی پرورش جهت بهبود بازده نتایج پایان دوره مرغداری و هم افزایی میان گروه صنعتی آتام با فعالان صنعت طیور استان بخصوص مرغداران محترم بود. در ذیل می‌توانید مختصری از برنامه‌ها به همراه تیزر همایش را مطالعه و مشاهده فرمایید: پخش فیلم صنعتی گروه صنعتی آتام جهت معرفی سخنرانی و خوشامدگویی مدیر عامل گروه، مهندس شادمهر بررسی نکات مهم در امنیت زیستی مرغداری‌های توسط دکتر هاتفی نژاد بررسی برنامه نوردهی و تهویه در سالن‌های مرغداری توسط نماینده محترم گروه در استان، جناب آقای دکتر عظیمی گزارش عملکرد فروش دان آماده مهردانه در سال‌های 1401 و 1402 و کسب رتبه دوم در سال 1403 توسط مهندس فیروزی معرفی مختصر شرکت شادمهر تجارت آتام بررسی اقدامات صورت گرفته توسط تیم پشتیبانی گروه توسط دکتر قهرمانیان تجلیل از پیشکسوتان صنعت طیور استان اردبیل تقدیر از نماینده محترم گروه و قرعه کشی و اهدای جوایز
بیشتر بخوانید
معرفی واحد شادمهر صنعت آتام
1403/4/4معرفی واحد شادمهر صنعت آتام و مصاحبه با مدیریت واحد واحد فنی و مهندسی شادمهر صنعت آتام در سال ۱۳۹۹ تاسیس گردید. این واحد در ابتدا فعالیت‌های خود را با طراحی و ساخت انواع انتقال دهنده‌ها از قبیل الواتور مارپیچ و سیستم‌های ماکرودوزینگ و بچینگ شروع کرد و در حال حاضر پروژه‌هایی از قبیل توسعه و راه اندازی خط تولید چهارم واحد مهردانه و طراحی و ساخت آسیاب ۱۲ تن در ساعت و طراحی و ساخت انواع ماشین آلات دیگر از قبیل کولر، سیکلون، کرامبلر و همچنین در بخش الکتریکی، طراحی انواع تابلو برق‌های صنعتی بانک خازنی و اتوماسیون برخی از قسمت‌های خط تولید، صفر تا صد طراحی مکانیکی و الکتریکی تجهیزات مورد نیاز واحد مهردانه در این واحد انجام گرفته است. در واحد شادمهر صنعت آتام با توسعه قسمت‌های طراحی مکانیکال و الکتریکال با همکاری نخبه‌های دانشگاهی و استفاده از تجارب کارشناسان فنی در زمینه ساخت و تولید و همچنین با همکاری مهندسین عمران و معماری توانستیم گام بلندی در زمینه راه اندازی پروژه‌های مرتبط با صنعت خوراک دام و طیور برداریم. طرح‌های توسعه گروه صنعتی آتام با نامهای تجاری آتام واقع در شهرک بعثت تبریز و طلادانه واقع در جاده تبریز-آذرشهر همجوار با شهرک شهید سلیمی ممقان توسط واحد شادمهر صنعت آتام در حال اجرا هستند. طرح توسعه آتام هدف از پایه ریزی واحد آتام ساخت کارخانه تولید خوراک دام و طیور با ظرفیت ۲۵۰ هزار تن در سال می‌باشد. طرح‌ها و سازه‌های عمرانی این واحد زیر نظر بخش عمرانی شادمهر صنعت از سال ۱۴۰۱ در حال اجرا است که تاکنون ساختمان‌هایی از قبیل ساختمان‌های تک طبقه، دو طبقه و سوله مواد اولیه به متراژ ۱۶۵۰ متر مربع اجرا گردیده است و بخش مهم دیگری از پروژه آتام می‌توان بحث بهسازی خاک را گزارش نمود که این عملیات جهت بنا کردن ساختمان‌های برج تولید متر برای هشت خط تولید که حدود دو هزار تن وزن کلی سازه می‌باشد، انجام شده است. طرح توسعه طلادانه واحد طلادانه به منظور ایجاد فضای بیشتر جهت ذخیره نهاده پایه ریزی گردیده است. در حال حاضر دو سیلوی 3500 تنی جهت ذخیره نهاده ذرت در دست ساخت قرار دارند و تا پایان سال 1403 به بهره برداری خواهند رسید. یک سوله مکانیزه نیز جهت ذخیره کنجاله سویا به ظرفیت 4500 تن در فاز اولیه این پروژه تعبیه شده است و پس از پایان سیلوهای ذرت، به ساخت سوله مکانیزه اقدام خواهد شد. ویدئوی زیر مصاحبه مدیر ارشد فنی و مهندسی گروه صنعتی آتام در رابطه با واحد شادمهرصنعت است که بطور کامل موارد فوق را توضیح می‌دهد.
بیشتر بخوانید
سخنرانی: آماده سازی سالن مرغداری قبل از جوجه ریزی
1403/4/3سخنرانی دکتر هاتفی نژاد پیرامون آماده سازی سالن مرغداری قبل از جوجه ریزی یکی از قسمت‌های مورد توجه برای مرغداران، سخنرانی دکتر هاتفی نژاد پیرامون آماده سازی سالن قبل از جوجه ریزی است. این سخنرانی که در همایش فعالان صنعت طیور شمالغرب صورت گرفت علاوه بر اقدامات مهم جهت نظافت سالن مرغداری پس از پایان دوره و آماده سازی جهت جوجه ریزی، نکاتی در رابطه با واکسیناسیون، آب مرغداری و سایر موارد مرتبط بررسی گردید. جهت مشاهده ویدئو با کیفیت Full HD لطفا از لینک زیر بازدید فرمایید: ویدئوی سخنرانی با کیفیت Full HD
بیشتر بخوانید
گزارش تصویری همایش فعالان صنعت طیور شمالغرب کشور
1403/4/2همایش فعالان صنعت طیور شمالغرب کشور در هتل شهریار تبریز برگزار شد همایش فعالان صنعت طیور در تاریخ بیست و چهارم خرداد ماه در شهر تبریز و به میزبانی گروه صنعتی آتام برگزار شد. بیش از چهارصد تن از چهره‌های سرشناس صنعت طیور از استان‌های ناحیه شمالغرب کشور شامل آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، زنجان، کردستان و گیلان مهمان این همایش بودند. برنامه‌ها و اهداف همایش همایش فعالان صنعت طیور شمالغرب کشور با هدف ایجاد هم افزایی و ارتباط هر چه بیشتر فعالان صنعت طیور، اعم از مسئولین سازمان‌های جهاد و دامپزشکی، مرغداران، متخصصین دامپزشکی، تأمین کنندگان و تمامی فعالان این صنعت برگزار گردید. از دیگر اهداف این همایش که خلال برنامه‌های آن اتفاق افتاد، معرفی دستاوردها و توانمندی‌های گروه صنعتی آتام بود. تأسیس شرکت شادمهر تجارت آتام، پیشرفت‌های پروژه کارخانه تولید خوراک دام و طیور آتام و طرح توسعه ذخیره سازی نهاده با نام پروژه شادمهر، خرید مرغ مادر در شهرستان هشترود و مشارکت در کشتارگاه طیور سحرمرغ از جمله دستاوردهای گروه صنعتی آتام هستند که در سال 1402 در راستای تأسیس زنجیره یکپارچه تولید گوشت مرغ انجام شده اند. در همایش فعالان صنعت طیور که در سالن آمفی تئاتر هتل شهریار تبریز برگزار گردید، جناب آقای دکتر قویدل، معاونت محترم بهبود تولیدات دامی سازمان جهاد استان آذربایجان شرقی به سخنرانی پرداخته و از روند علمی توسعه گروه تقدیر کردند. از دیگر سخنرانان این همایش مهندس شادمهر، مدیر عامل گروه صنعتی آتام و مهندس فیروزی، معاونت بازاریابی و فروش گروه، هر کدام به ترتیب گوشه هایی از اهداف و برنامه‌های توسعه ای گروه صنعتی آتام را برای حضار تشریح نمودند. بررسی روند آماده‌سازی سالن مرغداری از بخش‌های جذاب این همایش برای مرغداران بود. دکتر هاتفی نژاد متخصص بیماری‌های طیور استانداردهای آماده سازی سالن مرغداری پس از پایان دوره را مورد بررسی قرار دادند و اقدامات مؤثر در بهبود ضریب تبدیل و افزایش بهره وری پرورش را ذکر کردند. برنامه اختتامیه همایش، قرعه کشی و اهدای جوایز نفیس برای حضار و تقدیر از دکتر هاتفی نژاد بود و پس از صرف شام و تقدیم هدایای مدعوین این همایش به اتمام رسید. در ادامه شما را به تماشای گزارش ویدئویی این همایش دعوت می‌کنیم:
بیشتر بخوانید
دانلود سالنامه 1402 گروه صنعتی آتام
1403/1/5سالنامه آتام، گزارش عملکرد گروه صنعتی آتام در سال 1402 همزمان با جشن تجلیل از پرسنل گروه صنعتی آتام که بمناسبت ششمین سالگرد تأسیس این گروه در پنجم اسفند 1402 در سالن آمفی تئاتر هتل پتروشیمی تبریز برگزار گردید، سالنامه آتام بصورت فیزیکی و دیجیتال جهت ارائه گزارش عملکرد گروه در سال 1402 منتشر شد. در این مقاله بطور مختصر به برخی از عناوین مهم این سالنامه اشاره خواهیم کرد، همچنین می‌توانید جهت دانلود فایل دیجیتال سالنامه بر لینکی که در پایان مطلب قرار داده شده است مراجعه کنید. پنج اسفند فرصتی برای قدردانی از زحمات همکاران گروه سرتیتر صفحه اول سالنامه اشاره به قدردانی و تجلیل از پرسنل گروه صنعتی آتام توسط مدیر عامل مجموعه دارد. در این قسمت مهندس شادمهر، ضمن قدردانی از زحمات تمامی پرسنل گروه در سال 1402، به نقش مهم همکاران در پیشبرد اهداف گروه اشاره می‌کنند. در قسمت دیگری از این قدردانی، به اقدامات گروه در سال 1402 اشاره‌ می‌شود و چشم انداز سال 1403 بطور خلاصه بررسی می‌گردد. گزارش عملکرد طرح‌ها و پروژه‌های عمرانی گروه در سال 1402 طرح‌های توسعه واحد مهردانه از دیگر عناوین مهم سالنامه، بررسی میزان پیشرفت و اقدامات فنی و عمرانی صورت گرفته در سال 1402 است. راه اندازی خط چهارم تولید در واحد مهردانه، نصب سیلوهای گالوانیزه جهت دپوی محصول و راه اندازی ماکرودوزینگ از اقدامات اساسی صورت گرفته جهت توسعه واحد مهردانه و ارائه خدمات بهتر به مشتریان این واحد است. گزارش پیشرفت پروژه آتام (شهرک بعثت) پروژه آتام با هدف ساخت بزرگترین کارخانه خوراک دام و طیور کشور در مرداد سال 1401 بصورت رسمی استارت خورد. اقدامات صورت گرفته برای این پروژه در سال 1402 شامل آجرچینی ساختمان‌های تک طبقه، اجرای ساندویچ پانل‌های دیوارها و سقف سوله و مهمترین قسمت پروژه یعنی عملیات بهسازی خاک در قسمت‌های زیر سیلوهای محصول، برج تولید و سوله مکانیزه است. گزارش پیشرفت پروژه شادمهر(شهرک سلیمی) پروژه دیگری که در دست ساخت قرار دارد، پروژه شادمهر است. این طرح با هدف برپایی سیلوهای 3500 تنی جهت ذخیره مواد اولیه در مجاورت شهرک سلیمی در تیر ماه 1401 اقدام به ساخت گردید. زیرسازی سیلوها شامل مراحل خاکبرداری، سنگ‌چینی، آرماتوربندی و بتن‌ریزی از اقدامات اصلی صورت گرفته در سال 1402 برای این پروژه است. کسب عنوان دومین کارخانه تولید دان آماده طیور در کشور از مهمترین رویدادهای گروه موفق به کسب عنوان دومین کارخانه تولید کننده دان آماده طیور به لحاظ میزان فروش در سامانه بازارگاه در ماه‌های دی و بهمن سال 1402 است. به گزارش انجمن تولید کنندگان خوراک دام و طیور، گروه صنعتی آتام (شرکت آرمین تجارت آیدین مهر) بر اساس آمار فروش در سامانه بازارگاه پس از کارخانه کلهر دانه جنوب به عنوان دومین کارخانه تولید کننده دان آماده طیور گوشتی انتخاب گردید. به همین مناسبت، گزارشی از میزان فروش کل محصولات شامل دان آماده و کنسانتره طیور، کنسانتره و پیش مخلوط دام، نهاده‌ ذرت و کنجاله سویا به میزان 102000 تن در سال 1402 توسط معاونت بازاریابی و فروش ارائه گردید و با میزان فروش در سال 1401 که معادل با 80000 تن بود، مقایسه شد. همچنین از زحمات واحدهای تأمین و بازرگانی، تولید و عملیات، مالی و اداری و سایز بخش‌ها و دپارتمان‌ها که گروه را بدین موفقیت نائل آورده‌اند، تقدیر و قدردانی صورت گرفت. از دیگر پیشرفت‌های صورت گرفته در دپارتمان بازاریابی و فروش گروه، توسعه مناطق فروش محصولات به 14 استان در سال 1402 است که بصورت مختصر در سالنامه اشاره شده است. آشنایی با واحد پشتیبانی فنی گروه یکی از واحدهای زیر مجموعه دپارتمان بازاریابی و فروش، واحد پشتیبانی فنی گروه است که متشکل از متخصصین تغذیه دام و طیور و فیزیولوژی دام می‌باشد. این واحد همواره در تلاش است با ایجاد ارتباط با مشتریان و اخذ بازخورد از نتایج و کیفیت محصولات، گروه را در ارائه محصولات بهتر و با کیفیت‌تر به مشتریان یاری رساند. این واحد علاوه بر اخذ نظرات و بازخوردهای مشتریان، با ارائه برنامه‌های پرورشی، بازدید از فارم‌های پرورش دام و طیور و سایر اقدامات لازم، مرغداران و دامداران را جهت اخذ نتیجه مطلوب تا پایان دوره پرورش همراهی می‌کنند. در این بخش از سالنامه، همکاران واحد پشتیبانی جهت ارتباط بهتر با مشتری بصورت تصویری معرفی شده‌اند. تحقیق و توسعه و ارائه محصولات جدید گروه صنعتی آتام، همواره در تلاش است با توسعه و عرضه محصولات جدید، نیاز دامداران و مرغداران را بیش از پیش برطرف نماید. به همین دلیل تیم تحقیق و توسعه گروه متشکل از دامپزشکان و متخصصان تغذیه نسبت به طراحی و فرمولاسیون محصولات جدید بر اساس نیازهای اقدام می‌کنند. پیش‌مخلوط موننسین دار انرژیک (مونرژیک) از محصولاتی است که در سالنامه آتام بدان اشاره گردیده است. این محصول علاوه بر اینکه تمامی نیازهای تغذیه‌ای دام را برآورده می‌کند، به گونه‌ای طراحی گردیده است که موجب افزایش شیر و افزایش میزان باروری در دام گردد. کنسانتره حمایتی نیوکاسل از دیگر محصولات جدید گروه محسوب می‌شود و در راستای حمایت از گله‌های طیور که مبتلا به نیوکاسل شده‌اند، طراحی شده است. این کنسانتره بگونه‌ای متعادل گردیده تا اثرات منفی ناشی از نیوکاسل را در پرنده کاهش دهد. معرفی شرکت‌ها و واحدهای زیر مجموعه شادمهر تجارت آتام شرکت شادمهر تجارت آتام در سال 1402 با هدف توزیع نهاده و مواد اولیه در سراسر کشور، در شهر تهران تأسیس گردید. موارد زیر شامل محصولات و خدمات این شرکت هستند: عرضه نهاده‌های دام و طیور در بازارگاه و توزیع از بنادر شمال و جنوب کشور فروش مستقیم و بدون واسطه جوجه باکیفیت از مرغ مادر بصورت نمایندگی عرضه انواع ویتامین‎‌های اروپایی و برندهای شناخته شده در بازار فروش انواع کریرهای دامی فروش انواع کنسانتره و پیش مخلوط دام و کنسانتره مرغ تخمگذار و گوشتی فروش انواع روغن‌های مورد استفاده در صنعت خوراک طیور شادمهر صنعت آتام شرکت شادمهر صنعت آتام، در سال 1399 با هدف طراحی و ساخت قطعات و ماشین‌آلات مورد نیاز در صنعت دام و طیور تأسیس گردید. رشد و توسعه این شرکت در طی سال‌های اخیر منجر به افزایش توان آن در زمینه طراحی و ساخت قطعات و ماشین‌آلات صنعتی شده است. برخی از محصولات طراحی و ساخته شده در این واحد بشرح زیر هستند: ساخت انواع انتقال دهنده با اصول مهندسی ساخت آسیاب و نصب در محل برای واحد مهردانه طراحی و ساخت ماکرودوزینگ برای واحد مهردانه طراحی تابلو برق‌های پروژه شادمهر طراحی و ساخت مارپیچ طراحی و ساخت کولر خط تولید کارخانجات خوراک دام و طیور ساخت انواع قطعات صنعتی با استفاده از دستگاه CNC مهر پروتئین آتام شرکت مهر پروتئین آتام، با هدف تشکیل زنجیره یکپارچه تولید گوشت مرغ در سال 1402 توسط گروه صنعتی آتام تأسیس گردید. خرید و تجهیز واحد مرغ مادر، مشارکت در پرورش مرغ گوشتی، مشارکت در کشتارگاه سحر مرغ طلایی آذربایجان و ایجاد فروشگاه‌های زنجیره‌ای عرضه مرغ و ماهی در سطح شمالغرب کشور از اقدامات صورت گرفته توسط این شرکت در سال 1402 است. با مطالعه سالنامه با فروشگاه‌ها و سایر واحدهای زیر مجموعه این شرکت بیشتر آشنا خواهید شد. جهت دانلود سالنامه لطفا وارد لینک زیر شوید سالنامه 1402 گروه صنعتی آتام
بیشتر بخوانید
آسیت در مرغ گوشتی و علل بروز آن
1402/10/13آسیت چیست؟ آسیت یا سندرم فشار خون شریانی ریوی در جوجه‌های گوشتی، به عدم تعادل بین برون ده قلبی و ظرفیت تشریحی عروق ریوی برای تطبیق با نرخ‌های روزافزون جریان خون و همچنین افزایش نامناسب توان (درجه انقباض) که توسط شریان‌های ریوی حفظ می‌شود، اطلاق می‌گردد. مقایسه جوجه‌های گوشتی حساس به آسیت و مقاوم به آسیت به طور مداوم تفاوت‌هایی را در برون ده قلبی نشان نمی‌دهد، اما جوجه‌های گوشتی حساس به آسیت به طور مداوم فشار شریان ریوی و مقاومت عروق ریوی بالاتری در مقایسه با جوجه‌های گوشتی مقاوم به آسیت دارند. با مروري بر عوامل فيزيولوژيکي، مديريتي و محيطي، سندرم آسيت می‌تواند باعث افزايش جريان خون به دليل افزايش متابوليسم در اثر افزايش فشار خون ريوي در جوجه‌های گوشتی با رشد سریع و مقاومت بيشتر در برابر جريان خون در ريه از طريق افزايش غلظت خون و يا کاهش ظرفيت عروق در ريه شوند. آیا آسیت بیماری محسوب می‌شود؟ آسيت بيماري نيست بلکه یک ضايعه است که ممکن است از يک يا چند تغيير فيزيولوژيک نتيجه شود که باعث افزايش توليد يا کاهش جابجايي لنف صفاتي شود. فرض بر اين است که سندرم آسيت شبيه سندرم افزايش فشار خون ريوي است. آسيت، نتيجه فشار خون ريوي Ph بوده که باعث نارسايي بطن راست مي‌شود، افزايش فشار خون ريوي به وسيله افزايش جريان خون يا افزايش مقاومت به جريان خون در ريه ايجاد مي‌شود. اکسيژن به واسطه عوامل ژنتيکي، دما، فسفات غير آلي و فشار خون ريوي تحت تأثير قرار مي‌گيرد. علایم عمومی آسیت آسیت به وسیله تجمع مایع در محوطه بطنی مشخص می‌گردد که به همین دلیل آب آوردگی شکم نیز نامیده می‌شود. گزارشاتی در رابطه با نیاز اکسیژنی جنین در طول دوره انکوباسیون تخم مرغ در جوجه کشی وجود دارد که احتمالا در سنین پایین نیز قابل رویت است ولی غالبا آسیت در سن 4-5 هفتگی تشخیص داده می‌شود. اگر تنشی در گله وجود نداشته باشد غالبا به شکل له له زدن در پرندگان شروع می‌شود که بعلت محدودیت فیزیکی کیسه‌های هوایی بزرگ شکمی است که حجم ورودی هوا در هر حجم تنفسی کاهش پیدا می‌کند. در کالبد گشائی حفره شکم پرندگان مبتلا به آسیت مایع بی رنگ شبیه پلاسما خون مشاهده می‌شود. این مایع همان مایع آسیتی می‌باشد. قلب پرندگان بزرگ شده و مایعی نیز در پریکاردیوم مشاهده می‌شود.کبد نیز ممکن است دچار ادم شده باشد. مکانیسم بروز آسیت با رشد سریع طیور میزان متابولیسم پایه افزایش پیدا کرده و افزایش نیاز به اکسیژن در بافت‌های بدن مشاهده می‌شود که باعث افزایش فشار برون دهی قلب شده و افزایش فشار سرخرگ‌های ششی و هپروتروفی قلب و نهایتا عدم کارایی بطن راست و نارسائی بطن راست و تجمع خون در کبد و ادم و آسیت می شود. عوامل موثر در سندرم آسیت ارتفاع ارتفاع زیاد سبب کمبود اکسیژن، افزایش تعداد گلبول‌های قرمز، افزایش مقاومت به جریان خون و افزایش فشار سرخرگی شده که این افزایش فشار در نرها بیشتر از ماده‌ها است. آسيت در ارتفاع متوسط و ارتفاع زياد يک مشکل جدي است. فشار نسبي اکسيژن با افزايش ارتفاع کاهش پيدا مي‌کند در سطح دريا اکسيژن 23/9 درصد از اتمسفر را تشکيل مي‌دهد به ازاي هر 533 متر افزايش ارتفاع تقريبا 1 درصد از ميزان اکسيژن کاسته مي‌شود. توانايي اکسيژن‌گيري کامل هموگلوبين همچنان که اريتروسيت‌ها از ريه عبور مي‌کنند به زمان عبور تمايل هموگلوبين – اکسيژن، ضخامت سد هوا – هموگلوبين به ويژه در فشار نسبي اکسيژن بستگي دارد. در بعضي از پرندگان اکسيژن به طور آسان‌تري از هوا به خون و از خون به بافت‌ها جابجا مي‌شود. سویه لگهورن ممکن است قادر باشند هموگلوبين خود را در 15 درصد اکسيژن به طور کامل با اکسيژن ترکيب نمايند اما بعضي جوجه‌هاي گوشتي حتي در ارتفاع پايين، اکسيژن خون سرخرگي پاييني دارند که شايد به دليل زمان عبور خيلي سريع باشد پس هرگونه افزايش درارتفاع ، ياکاهش در ميزان اکسيژن باعث پلي سيتمي، افزايش غلظت خون و نهایتا آسیت می‌شود. تحقيقات اخير نشان داده است که جوجه‌هاي گوشتي پرورش يافته در اتاق داراي فشار اکسيژن کمتر از فشار اتمسفر در ارتفاع 1333 متر، توليد پلي سيتمي تقريبا شبيه 1533 و 2333 متر را می‌کند. بحراني‌ترين عامل، نياز زياد به اکسيژن همراه است که فشار خون را در ريه افزايش مي‌دهد. میزان رشد و ترکیب بدن در جوجه‌هاي گوشتي داراي رشد سريع ظرفيت ناکافي عروق جهت جريان خون ريوي، براي فراهم کردن اکسيژن بافتي مورد نياز، عامل اوليه فشار خون ريوي و ايجاد آسيت است ميزان رشد نياز به اکسيژن برون ده قلب، توليد گرما و سرعت متابوليسم به طور نزديکي به هم ارتباط دارند. رشد سريع تأثير زيادي بر روي نياز به اکسيژن دارد. جوجه‌هاي گوشتي نر حساس‌تر هستند. تأثیر مواد مغذی بر تعادل الکترولیتی و آب به خصوص سدیم افزایش سدیم باعث انبساط گلبول‌های قرمز و افزایش مقاومت آن‌ها در برابر عبور از مویرگ‌های ششی و افزایش فشار خون در شش‌ها می‌شود و همچنین سبب شل شدن قلب با بطن راست اتساع یافته همراه با کلیه‌های رنگ پریده و متورم می‌گردد. برنامه تغذیه ای افزایش انرژی جیره مخصوصا زمانی که جیره به صورت پلت باشد با دستکاری ترکیب جیره و یا سیستم عرضه خوراک، می‌تواند اثر عمده ای بر بروز آسیت داشته باشد. با بهبود بازده غذايي مي‌توان سرعت متابوليسم و مصرف اکسيژن را کاهش داد. بعضي از مواد مغذي مانند پودر گوشت و فرآورده‌هاي فرعي طيور سرعت متابوليسم و میزان آن را افزايش مي‌دهند. پروتئين بالا و جيره‌هاي متراکم سرعت متابوليسم را افزايش مي‌دهند. جیره‌های با کلريد بالا باعث اسيدوز و کاهش تمايل به اکسيژن و فراهم شدن شرايط آسيت مي‌شوند. بعضي از داروها و مواد شيميايي باعث افزايش متابولیسم و فراهم شدن شرایط آسیت می‌شود. هر چند مکانيسم‌هاي ديگري هم ممکن است اثر داشته باشند. سن گله مادر پرندگان هچ شده از مرغ‌های مادر جوان در مقایسه با پرندگان حاصل از مرغ‌های مادر مسن‌تر بیشتر در معرض آسیت قرار دارند. وضعیت سلامت هر آلودگی یا عفونتی که وضعیت شش یا قلب را تحت تأثیر قرار دهد احتمال شیوع آسیت را زیاد می‌کند. عفونت‌های ویروسی سبب آسیب به شش و در نتیجه ایجاد آسیت می‌گردد. بیماری‌ها و واکسن‌هایی که دستگاه تنفس را تحت تأثیر قرار می‌دهند احتمال بروز آسیت را زیاد می‌کنند. گرد و غبار تنفس کردن ذرات گرد و غبار می تواند باعث بروز آسیت گردد. این ذرات می‌توانند حساسیت بافت ششی را زیاد کرده و سبب محدودیت در برونشیول‌ها شبیه واکنش‌های حساسیت زا شوند. این عوامل بازده مصرف اکسیژن را به وسیله شش‌ها کاهش می‌دهند. آمونیاک میزان گاز آمونیاک به مقدار 25 در میلیون دارای اثر تعیین کننده‌ای بر ساختمان شش در جوجه‌های گوشتی جوان دارد و باعث آسیب در ساختمان شش می‌گردد. این آسیب به صورت ضخیم شدن دیواره سرخرگی به علت تجمع سلولی مایعات و توسعه بافت‌های جراحات یافته می‌باشد. اغلب در سالن‌های تجاری طیور با افزایش سن پرنده میزان آمونیاک زیاد شده و می‌تواند باعث بروز آسیت گردد. شرایط محیطی دمای پایین باعث افزایش نیاز به انرژی برای نگهداری دمای بدن شده و باعث بروز آسیت می‌گردد. بنابراین باید دمای مناسبی برای طیور فراهم گردد. این عمل در 2 هفته اول پرورش که جوجه‌ها به تنش سرمایی حساس‌تر می‌باشند، حائز اهمیت است. می‌توانید مقاله مربوط به مراقبت‌های مرغداری در فصل سرما را مطالعه فرمایید. براي اين که دماي بدن در محيط سرد در حد طبيعي بماند سرعت متابوليسم افزايش پيدا مي‌کند در سالن‌هاي باز و بدون محافظ، مواجهه با هواي سرد مهم‌ترين عامل ثانويه در شرايط آب و هوايي ست. همچنين در ارتفاعات سرماي شب نیز باید مدیریت گردد. نوع سویه و نژاد بعضي از جوجه‌هاي نژاد گوشتي به محدوديت در جريان خون ريوي رسيده و افزايش ميزان رشد آنها در آينده فقط با افزايش ظرفيت ريوي امکان پذير خواهد بود. جوجه‌هاي گوشتي اصلاح نژاد شده براي رشد سريع انتخاب شده و رشد سریع عضلات بدون در نظر گرفتن اندازه سایر اندام‌ها موجب بروز مشکل آسیت می‌گردد. استرس استرس باعث افزايش کورتيکوسترون پلاسما و افزايش نسبت سلول‌هاي هتروفيل به لنفوسيت شده ميزان رشد و مصرف غذا را کاهش مي‌دهد. البته در مقالات، مدارکي مبني بر افزايش آسيت بر اثر استرس موجود نیست. نور نور به وسيله افزايش مصرف غذا شرايط آسيت را فراهم مي‌کند. اگر براي دوره‌هاي تاريکي طولانی مدت از سالن‌هاي بسته استفاده مي‌شود سيستم‌هايي که فازهاي نوري و تاريکي را به آهستگي ايجاد مي‌کنند بايد در سالن نصب شوند تا از بروز آسیت ممانعت بعمل آید. ترجمه و گردآوری: دکتر قهرمانیان، متخصص تغذیه طیور ویرایش و طراحی: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
کندرونکروزیس در طیور و راهکارهای تغذیه‌ای مقابله با آن
1402/9/21کندرونکروزیس و راهکارهای تغذیه‌ای مقابله با آن استراتژی‌های تغذیه‌ای می‌تواند به جلوگیری از بروز کندرونکروز باکتریایی به همراه استئومیلیت (BCO) کمک کند. BCO زمانی بروز می‌کند که آسیب به روده طیور یا سرکوب سیستم ایمنی منجر به عبور باکتری‌ها از روده یا موانع تنفسی به خون شده و در استخوان‌های پای مرغ تجمع یافته و باعث ضایعات و لنگش شود. علائم BCO معمولا بین 30 تا 40 روزگی ظاهر می‌شود، اما پرندگان قبل از خروج از تخم مستعد ابتلا به این بیماری هستند. چندین گونه از باکتری‌ها وجود دارند که می‌توانند باعث ایجاد BCO شوند، اما شایع‌ترین آن‌ها عبارتند از: Enterococcus spp, staphylococcus spp, E. cecorum, E. coli, S Agentis. لنگش یک مسئله مهم اقتصادی و رفاه حیوانات برای صنعت طیور است که منجر به ضرر و زیان اقتصادی می شود. چه عواملی منجر به عارضه لنگش می‌شوند؟ سرعت رشد بالا در سال‌های اخیر، جوجه‌های گوشتی تجاری از نظر ژنتیکی برای سرعت رشد بالا انتخاب شدند. در حالی که نرخ رشد اصولی باعث کاهش بروز مشکلات عضلانی اسکلتی پا و نارسایی قلبی شده است، همچنین باعث کاهش فعالیت و تحرک پرنده و افزایش سلامت پا و آسیب ماهیچه سینه شده است. یکی از عوارض جانبی کاهش فعالیت و تحرک در جوجه‌های گوشتی با رشد سریع، راه رفتن غیر عادی است که در آن پاها با یکدیگر تداخل پیدا کرده و باعث ساییدگی موضعی می‌شوند. باکتری‌ها می‌توانند از طریق خراش های ایجاد شده وارد بدن جوجه های گوشتی شده و در نتیجه آبسه ایجاد کنند. آبسه‌هایی که در امتداد مهره‌های گوشتی، استخوان ران و یا درشت نی ایجاد می‌شوند، می‌توانند منجر به فلجی و BCO شوند. استراتژی‌های تغذیه ای برای سلامت استخوان و روده کلسیم و فسفر به عنوان مواد معدنی ضروری در رشد استخوان، هنگام بروز لنگش پای مرغ گوشتی مانند BCO به عنوان اجزای حیاتی جیره غذایی جوجه‌های گوشتی در نظر گرفته می‌شوند. اگر استئوبلاست استخوان بتواند کلسیم و فسفر کافی را از گردش خون برای تشکیل بافت استخوانی جدید رسوب دهد، شکستگی‌های ریز به خودی خود نمی‌تواند علت لنگش باشد، مگر اینکه باکتری‌ها در محل شکستگی تجمع یابند. آنزیم فیتاز، علاوه بر نقش مهمی که در بهتر هضم شدن کلسیم و فسفر در طیور و سایر گونه‌ها دارد، می‌تواند سلامت اسکلت پرنده را بهبود بخشد. با توجه به اینکه در حال حاضر فیتاز در اکثر جیره های طیور یافت می‌شود، اما تغذیه با فیتاز پایدار و کارآمد حائز اهمیت است. یکی دیگر از اجزای کلیدی جیره طیور برای جلوگیری از کندرونکروزیس به همراه استئومیلیت باکتریایی، ویتامین D است که سبب افزایش جذب کلسیم و فسفر می‌شود. به دلیل اینکه قابلیت زیستی ویتامین D در روده پایین است، توصیه می‌شود بجای آن از شکل دیگر ویتامین D به نام 25-هیدروکسی استفاده شود. یکی دیگر از اجزای جیره غذایی، پروبیوتیک‌های زنده است که سلامت روده را برای جلوگیری از BCO مجدداً متعادل می‌کند. پروبیوتیک‌ها به حفظ یکپارچگی روده جوجه‌های گوشتی کمک می‌کنند و از نشت محتویات روده و گسترش باکتری‌های روده به استخوان‌های پا جلوگیری می‌کنند. مواد معدنی کم نیاز برای محافظت در برابر باکتری‌ها از آنجایی که بسیاری از باکتری‌های درگیر در BCO به طور طبیعی در روده طیور وجود دارند، BCO فقط تحت شرایط خاصی از جمله عوامل استرس‌زای محیطی، سرکوبگرهای ایمنی، کمبود تغذیه و ... ایجاد می‌شود. یکی از راه‌های به تاخیر انداختن شروع و کاهش بروز BCO، بهبود یکپارچگی سد اپیتلیال روده است. سد اپیتلیالی شامل پوست، پوشش اپیتلیال دستگاه گوارش، سیستم تنفسی، تولید مثلی و ... است. این بافت از دیواره‌ای محکم از سلول‌هایی که دائماً بازسازی می‌شوند ساخته شده است که از طریق اتصالات محکم به یکدیگر متصل شده‌اند. آسیب به این دیواره توسط استرس، انگل‌ها یا باکتری‌ها بر یکپارچگی بافت اپیتلیال تأثیر منفی می‌گذارد و امکان انتقال عوامل عفونی به بدن را فراهم می‌کند. استخوان‌های پرندگانی که به سرعت در حال رشد هستند (درشت نی و استخوان ران) که تحت فشار مکانیکی مکرر قرار می‌گیرند، بیشتر مستعد ایجاد شکستگی‌های کوچک هستند. هنگامی که جوجه گوشتی تحت چنین شرایط استرس‌زا قرار می‌گیرند، ممکن است تغییرات زیادی در عملکردهای فیزیولوژیکی بدن رخ دهد. افزودن مواد معدنی کم نیاز به جیره طیور می‌تواند اتصالات محکم در بافت‌های اپیتلیال را تقویت کند و پاسخ ایمنی مناسبی را در پرندگان تحریک کند که از انتقال باکتری‌ها به آبسه موجود در استخوان‌ها جلوگیری می‌کند. ساخت واکسن علیه BCO محققان دانشگاه آرکانزاس در حال ساخت واکسنی هستند که شامل چندین گونه باکتریایی برای کاهش بروز BCO در جوجه‌های گوشتی است. این پروژه بر ساخت واکسنی تمرکز خواهد کرد که می‌تواند به طور قابل توجهی بروز لنگش BCO را در جوجه‌های گوشتی کاهش دهد. باکتری‌های زیادی در بروز BCO نقش دارند. از این رو ساخت واکسن‌های چندگانه می‌تواند ایمنی مؤثر و طولانی در برابر عارضه لنگش در جوجه‌های گوشتی ایجاد کند. یکی از مشکلات لنگش این است که در بروز آن چند عامل دخالت دارند که از این عوامل می‌توان به باکتری‌های نشت شده از روده، ایمنی پرنده و مدیریت و نگهداری پرنده اشاره کرد. با درک بهتر از اینکه باکتری‌ها چگونه از دستگاه گوارش و تنفسی وارد جریان خون می‌شوند و انتقال عمودی از طریق تخم‌مرغ می‌توان روش‌های بهتری برای جلوگیری از بروز لنگش ارائه داد. چالش برانگیزترین جنبه تهیه واکسن، یافتن ترکیب مناسبی از گونه‌های باکتریایی است. همه این‌ها بستگی به این دارد که کدام یک از گونه‌های باکتریایی را می‌توانیم در یک واکسن بگنجانیم و آیا می‌توانیم آن را به آزمایشات میدانی انجام شده توسط صنعت انتقال دهیم. ترجمه و گردآوری: خانم دکتر علیپور، متخصص فیزیولوژی دام ویرایش و طراحی: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
اهمیت بهداشت دام و دامداری
1402/9/20اهمیت بهداشت دام و دامداری در سلامتی گله و بهبود بازده در این مقاله قصد داریم بطور خلاصه اهمیت بهداشت دام و دامداری و تأثیر آن بر سلامت گله و بهبود بازده و افزایش سود را مورد بررسی قرار دهیم. دامداری‌ها به سه فرم سنتی، نیمه صنعتی و صنعتی تقسیم می‌شوند و در هر سه نوع باید جایگاه و محیط نگهداری دام به خوبی ضدعفونی و سمپاشی شود. رعایت بهداشت دام و جایگاه دام چه بازخوردهایی خواهد داشت؟ تأمین سلامت دام افزایش سود دامداری (با افزایش تولید میزان شیر و گوشت و افزایش میزان باروری) سالم ماندن محیط زندگی انسان با رعایت بهداشت جایگاه دام تامین مواد غذایی و پروتینی سالم برای مصرف کنترل و پیشگیری از انتقال بیماری از دام به انسان منظور از بهداشت دام و دامداری مقابله و ازبین بردن میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا می باشد که شامل شستشوی تجهیزات با آب و صابون و یا استرلیزه کردن با با بخار خشک و تحت فشار به همراه مواد شیمیایی که منجر به حذف کامل عامل میکروبی گردد. اقدامات بهداشتی که در نظر گرفته می‌شود شامل موارد زیر است: بهداشت پرسنل: شستشو و ضدعفونی کردن دست‌ها و چکمه‌ها در سالن شیردوشی و گوساله دانی بهداشت مکان زندگی: دفع حشرات و کنه‌ها بهداشت دستگاه شیردوشی: دستگاه شیردوشی منبع عفونت می‌باشد که منجر به افزایش ورم پستان و کاهش کیفیت شیر می‌شود. دستگاه شیردوشی باید پس از هر بار دوشیدن با شوینده‌های اسیدی یا قلیایی تمیز شود. بهداشت سالن شیردوشی: تمیز کردن کف سالن از مدفوع و ادرار به علت تراکم گاوها بهداشت گوساله و گوساله دانی: چون سیستم ایمنی گوساله هنگام تولد کم می‌باشد پس ضرورت دارد که بهداشت گوساله دانی و محل زایش گاو بررسی گردد. قبل از زایمان باید کمی کاه و کلش خشک در کف سالن ریخته و دما نیز بین 30-20 درجه ی سانتی‌گراد باشد. ساختمان زایشگاه باید به گونه ای طراحی شود که امکان ورود کوران و جریان شدید هوا به این قسمت به خصوص در زمستان وجود نداشته باشد. وسایل و ابزار اولیه نظافت، ضدعفونی کننده، دستکش مامایی، طناب مخصوص کشیدن گوساله و وسایل جراحی برای زایمان در شرایط سخت زایی از جمله وسایلی هستند که حتما باید در زایشگاه وجود داشته باشند. پس از اتمام زایمان حتما باید کاه و کلش زیر گاو همراه با جفت و مایعات جنین و خونابه از محل خارج شوند و بعد از تمیز کردن زایشگاه، کف و دیوارها باید با ترکیبات شیمیایی و شعله افکن ضددعفونی شوند. پس از انتقال گوساله به گوساله دانی باید آن را در جایگاهی تمیز و خشک نگه داشت. ضدعفونی کردن بند ناف، جمع کردن روزانه بستر، از بین بردن شاخ‌ها، قطع سرپستانک‌های اضافی و واکسیناسیون از جمله اقداماتی است که باید در زمان‌های مناسب و با رعایت نکات بهداشتی در مورد گوساله‌ها انجام شود. بهداشت پستان دام: مهمترين آلاينده اوليه شير، بيماري ورم پستان است. واژه ورم پستان به التهاب غده پستاني بدون توجه بعلت آن اطلاق مي‌شود كه به وسيله تغييرات فيزيكي-شيميايي و معمولا ميكروبي شير و همچنين تغييرات حاصل از بيماري در بافت غده پستاني مشخص مي‌شود. بیماری ورم پستان که شایع‌ترین بیماری‌های موجود در دامداری‌ها است که در هنگام شیردوشی و بعد از شیردوشی و در دوره خشکی ممکن است دام درگیر شود. بنابراین رعایت بهداشت از جمله ضدعفونی وسایل و تجهیزات از بروز این بیماری جلوگیری می‌کند. بهداشت سُم: لنگش از لحاظ وارد نمودن خسارات اقتصادی پس از ناباروری و ورم پستان در رده سوم قرار دارد. خسارات اقتصادی لنگش عمدتاً به علت عوارض ناشی از آن و نه به واسطه هزینه درمان لنگش، رخ می‌دهد. عمده‌ی ضررهای اقتصادی شامل: کاهش عملکرد تولید ‌مثلی، کاهش میزان تولید شیر، شیر دور ریخته شده، افزایش میزان حذف­‌های ناخواسته (اجباری)، افزایش اقدامات مدیریتی جهت مراقبت از گاوهای لنگ، از دست دادن وزن بدن، هزینه‌های دامپزشکی و دارو، افزایش روزهای باز و افزایش خطر ابتلا به ورم پستان است. جراحات منجر به لنگش به دو دسته جراحات غیر‌عفونی و عفونی تقسیم‌بندی می‌شوند که زخم کف سم، جراحات خط سفید، زخم پاشنه، زخم پنجه، درماتیت انگشتی، درماتیت بین‌انگشتی و نکروباسیلوز بین‌انگشتی از اصلی‌ترین این جراحات هستند. گردآوری: مهندس شاهمحمدی، کارشتاس تغذیه دامویرایش و طراحی: رضا یزدی، کارشناس برند
بیشتر بخوانید
نکات مهم بهداشت تخم مرغ در مرغ مادر و جوجه‌کشی
1402/9/20بهداشت تخم مرغ در مرغ مادر عوامل مختلفی بر قابلیت جوجه درآوری و کیفیت جوجه یک روزه تأثیر گذار است که یکی از این عوامل بهداشت تخم مرغ می‌باشد. در ذیل مواردی که می‌توانند بر بهداشت تخم مرغ اثر بگذارند، بررسی خواهد شد. انتقال تله‌ها در زمان مناسب به داخل سالن پرورشی در واحدهایی که از تله‌های تخمگذاری دستی استفاده می‌شود، بایستی یک هفته بعد از آخرین واکسیناسیون و قبل از شروع شارژ نوری تله‌ها وارد سالن شده و بصورت یک در میان بر روی بستر و پایه، تله گذاشته شود تا مرغ‌ها جهت ورود به داخل تله و تخمگذاری داخل آن‌ها عادت کنند. این کار باعث می‌شود تا درصد تخم مرغ‌های بستری داخل سالن کاهش یافته و به دنبال آن آلودگی نیز کاهش یابد. تعیین زمان‌های جمع آوری تخم مرغ جمع‌آوری تخم مرغ در زمان‌های مناسب اهمیت زیادی دارد. در صورتیکه انتقال تله در زمان مناسبی انجام نشود، ورود به برخی از تله‌ها بیشتر از سایر تله‌ها بوده و تعداد تخم مرغ داخل آنها نیز زیاد می‌شود و در صورتیکه در زمان مناسبی جمع آوری انجام نشود، سبب شکستگی تخم مرغ‌ها می‌شود. در برخی مواقع بعضی از گله‌ها در زمان‌های متفاوتی پیک تولید دارند که بایستی جمع‌آوری تخم مرغ در این زمان‌ها نیز مدیریت گردد. نحوه جمع‌آوری تخم مرغ باید توجه داشته باشیم که پرسنل بگونه‌ای آموزش دیده باشند که ابتدا تخم مرغ‌های داخل تله‌ها را جمع‌آوری کرده و سپس تخم مرغ‌های روی بستر را بصورت جداگانه جمع‌آوری کنند. چون در صورت جمع‌آوری تخم مرغ بستری امکان آلودگی و انتقال به سایر تخم مرغ‌ها نیز وجود دارد. پوشال‌دهی در زمان‌های مناسب و استفاده از کفی چمنی با توجه به اینکه کفی داخل تله‌ها از جنس گالوانیزه می‌باشد، لذا بهتر است در زمان‌های مناسب داخل تله‌ها پوشال‌دهی شوند تا در هنگام تخمگذاری احتمال شکستن تخم مرغ کاهش یابد و از بروز و انتقال آلودگی جلوگیری شود. البته استفاده از کفی‌های چمنی که بصورت پلاستیکی هستند، توصیه می‌گردد که بایستی آنها را نیز در زمان‌های معین از داخل تله خارج کرده و کفی چمنی‌ دیگری را جایگزین کنیم. چون در صورت شکستگی تخم مرغ، کفی چمنی سفت شده و سبب شکسته شدن سایر تخم مرغ‌ها و افزایش درصد تخم مرغ شکسته شده و از طرفی دیگر نیز به عنوان منبع آلودگی می‌تواند باشد. انتقال تخم مرغ به سر سالن پس از جمع آوری تخم مرغ از داخل سالن، بایستی آنها را به سر سالن‌ها انتقال دهیم. رعایت نکات بهداشتی و همچنین دمای مناسب سر سالن اهمیت زیادی در حفظ قابلیت جوجه در آوری و انتقال بیماری‌ها دارد. انتقال تخم مرغ به اتاق گازدهی باید توجه داشته باشیم در صورتیکه انتقال تخم مرغ از سالن‌ها به اتاق گازدهی از مسیر باز باشد، بایستی تخم مرغ‌ها را در شرایطی به دور از تابش مستقیم نور خورشید و بارش باران به این اتاق انتقال دهیم. گازدهی بایستی توجه داشته باشیم که در زمان گازدهی دمای داخل اتاق گاز بایستی 25 درجه سانتی گراد باشد و مدت زمان گازدهی 15 الی 20 دقیقه باشد. در صورتی که از پرمنگنات پتاسیم و فرمالین جهت گازدهی استفاده شود، انتخاب نسبت مناسب پرمنگنات و فرمالین نیز بسیار اهمیت دارد. برای هر متر مربع 7 گرم پرمنگنات پتاسیم و 40 سی سی فرمالین در نظر می‌گیریم. در صورتی که غلظت گاز داخل اتاق کمتر یا بیشتر از حد نرمال باشد، سبب مرگ جنین می‌شود. بعد از اینکه عمل گازدهی انجام شد، جهت اطمینان از صحیح بودن کار، بایستی باقی مانده بصورت خمیری باشد. انتقال تخم مرغ به اتاق گرید در داخل اتاق گرید، تخم مرغ‌ها تحت عنوان تخم مرغ‌های قابل جوجه کشی، شکسته و دو زرده، خوراکی و تک لک (کثیف 30%) جدا می‌شوند. باید توجه داشت که جهت تمیز کردن تخم مرغ‌ها نباید از آب استفاده شود و بهترین روش جهت تمیز کردن آنها، استفاده از چاقو است که بایستی بگونه‌ای تمیز شوند که تخم مرغ‌ها نشکنند. همچنین بایستی تخم مرغ‌های بالای 48 گرم جهت جوجه کشی ارسال گردند. انتقال تخم مرغ‌ها به داخل سردخانه بعد از جداسازی تخم مرغ‌ها، آنها را جهت انبار کردن و بارگیری به داخل اتاق سردخانه منتقل می‌کنیم. تخم مرغ نباید بیش از 3 تا 4 روز در داخل سردخانه بماند چرا که سبب افت وزن و کاهش جوجه درآوری می‌شود. همچنین دمای داخل سردخانه بایستی بین 18 تا 22 درجه باشد و بایستی از عدم حضور جوندگان اطمینان حاصل کرد. نتیجه گیری رعایت بهداشت تخم مرغ، جهت تولید جوجه سالم یکی از نکات مهم دراخذ نتیجه مناسب در پرورش جوجه گوشتی است. اگر جوجه سالم و با کیفیت در اختیار پرورش دهنده قرار نگیرد حتی در صورت با کیفیت بودن دان و مدیریت صحیح، اخذ نتیجه مطلوب و ضریب تبدیل مناسب با مشکل مواجه خواهد شد. سایر عوامل مانند رعایت بهداشت آب، استفاده از دان با کیفیت، واکسیناسیون، برنامه روشنایی مناسب و... در کنار جوجه سالم می‌تواند به اخذ نتیجه مطلوب در پایان دوره منتهی گردد. گردآوری: دکتر نامدار کامرانی - متخصص فیزیولوژی دام تدوین: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
انواع مسمومیت در طیور
1402/9/20آشنایی با انواع مسمومیت در طیور و علل آن مقدمه حصول شرایط بهداشتی در داخل سالن‌های پرورشی و تقلیل آثار سوء بیماری‌ها برای دستیابی به بهترین عملکرد و رفاه بهینه پرندگان و تضمین سلامت مواد غذائی ضروری می‌باشد. سموم به سه حالت ماده جامد، مایع و گاز وجود دارند که در صورت تماس با پرنده به هر نحوی سلامتی آن رادچار اختلال می‌کنند. مصرف سموم می‌تواند باعث ایجاد اسهال، حالت تهوع، استفراغ، درد و در نهایت مرگ گردد. به طور کلی درجه سمیت هر ماده ای بستگی به مقدار مصرف مواد دارد. بدلیل عدم وجود پادزهر برای اکثریت سموم بهترین راه حل مقابله در جهت عدم بوجود آمدن آن می‌باشد. علل بروز مسمومیت در پرندگان مسمومیت با سموم جوندگان در مرغ‌ها باعث بی اشتهایی، ضعف تدریجی و افسردگی، دشواری در حرکت کردن و اسهال و در موارد حاد باعث مرگ ناگهانی می‌شود. در کالبدگشایی ورم ریه و تورم روده‌ها و بوی بد محتویات چینه دان و آسیت از علائم مسمومیت با سموم جوندگان است. هنگام باز کردن چینه دان و سنگدان ممکن است بوی کبریت سوخته به مشام برسد. مسمومیت با نمک به علت عدم تعادل نمک در جیره و آب نمک از دو عنصر سدیم و کلر تشکیل شده است و در تنظیم فشار اسمزی مایعات و برقراری تعادل اسیدی – بازی بدن نقش اساسی دارد. اعمال مکانیسم‌های فیزیولوژیکی به منظور برقراری تعادل الکترولیتی، ممکن است در بعضی شرایط سبب بروز اختلالاتی در سایر فعالیت‌های فیزیولوژیکی بدن شده و موارد غیر طبیعی از جمله بروز دیسکوروندپلازی و آلکالوز تنفس شود. عطش و تشنگی بیش از حد از علایم بالینی مسمومیت با نمک می‌باشد و بیشتر پرندگان دچار فرم مزمن این مسمومیت می‌شوند ولی در فرم حاد آن معمولا علامتی دیده نمی‌شود. مسمومیت با سرب از علائم مسمومیت می توان به دشواری در حرکات و کاهش وزن ، ضعفِ عضلانی و اسهالِ سبز اشاره کرد. مسمومیت با سموم درختان و حشرات علائم مسمومیت شامل عطش شدید، استفراغ، کبودی تاج و ریش، سیانوزه شدن، تشنج و در نهایت مرگ می‌باشد. در کالبدگشایی مری و سنگدان ملتهب است و مخاط روده‌ها پرخون و دارای لکه های خون مردگی می‌باشد. همچنین پوشش داخلی سنگدان از بافت زیرین قابل تفکیک است. مسمومیت در اثر مصرف سنگ آهک و یا فسفات کلسیم در جیره غذایی از علائم مسمومیت به کلسیم شامل عطش شدید، اسهال همراه با تشنج و انقباض عضلات، کبودی تاج و ریش و لاغری می‌باشد. جوجه‌ها معمولا از مرغ‌های بالغ حساس تر هستند و در کالبدگشایی تورم کلیه‌ها، نقرس احشایی و سنگ مجاری ادراری قابل تشخیص است. مسمومیت با پرمنگنات مسمومیت با پتاسیم پرمنگنات باعث ایجاد خونریزی و نکروز در چینه دان و حالت مرگ خاموش می‌شود. مسمومیت با مواد ضد قارچ موجود در جیره غذایی در اثر مسمومیت با ضد قارچ‌ها، جوجه‌ها دچار کاهش رشد، ترس از نور، ضعف در پاها، قدم‌های ناموزون، پیچ خوردگی پنجه‌ها، بزرگ شدن مفصل پا، جابه جا شدن تاندون، خمیدگی استخوان‌های ران و ساق، کاهش تولید و کاهش هچ گله می‌شود. مسمومیت با ضد عفونی کننده‌ها قرار گرفتن طیور در معرض ضدعفونی کننده‌ها باعث مسمومیت در آن‌ها می‌شود. علائم مسمومیت شامل کاهش تخمگذاری، بی اشتهایی، عطش شدید، و تنگی نفس می باشد. در کالبدگشایی، آسیت یا آب‌آوردگی شکم، افزایش حجم قلب، وجود ترشحات بین الیاف ماهیچه‌ها و تورم کبد نیز قابل روئیت می‌باشد. مسمومیت با گاز فرمالدئید فرمالدئید باعث تورم بافتِ ملتحمه چشم و بیماری‌های تنفسی می‌شود. قبل از تخلیه کامل گاز در زمان جوجه ریزی باعث بوجود آمدن اینگونه مسمومیت می‌شود. از فرمالین برای جذب آمونیاک در بستر استفاده می شود. این مواد دارای خاصیت پیوند با آمونیاک می‌باشند و سبب جلوگیری از آزاد شدن گاز آمونیاک از بستر می‌شوند که در چنین مواردی باید احتیاط لازم به عمل آید تا گله دچار مسمومیت نگردد. مسمومیت با ویتامین A رتینول و استرهای آن به میزان 100000 تا 15000000 واحد بین المللی در کیلوگرم غذا برای جیره طیور سمی نیست. رتینول به آسانی در بدن حیوان به اسید رتینوئیک تبدیل می‌شود. اسید رتینوئیک به میزان حدود 50 تا 100 برابر حداقل ویتامین مورد نیاز موجب ایجاد مسمومیت می‌شود. علائم مسمومیت با این ویتامین عبارتند از کاهش وزن، کاهش مصرف غذا، تورم و چسبندگی پلک‌ها ، التهاب دهان و پوست مجار پاها، کاهش مقاومت استخوان‌ها و بروز سایر ضایعات استخوانی، مرگ و میر. با افزایش تدریجی رتینول در غذا، مقدار ویتامین A موجود در پلاسما و کبد افزایش می‌یابد. به طوری که اگر میزان آن در جیره 150000000 واحد بین المللی باشد، مقدار ویتامین A موجود در پلاسما به 1300 واحد بین المللی در دسی لیتر پلاسما و ویتامین A ذخیره شده در کبد به 20000 واحد بین المللی در گرم می‌رسد. برخلاف رتیونل، حتی مقادیر بسیار بالای اسید رتیینوئیک در جیره باعث ذخیره کبدی نمی‌شوند. افزایش چشمگیر ویتامین A جیره، قبل از اینکه باعث بروز سمیت شود. ممکن است رشد و تخمگذاری را به دلیل کمبود یک یا چند ویتامین محلول در چربی کاهش دهد. مسمومیت با گاز آمونیاک آمونیاک از تخمیر باکتریایی اسید اوریک موجود در مواد بستر طیور بوجود می‌آید. گازی بی رنگ وبی بو و متداولترین گازی است که در مرغداری‌هایی که دچار نقص تهویه ای هستند وجود دارد. عواملی مانند عدم تنظیم درجه حرارت سالن‌ها، عدم تجهیز مناسب هواکش‌ها، بسترنامناسب و افزایش یا کاهش رطوبت سالن‌ها باعث تشدید گاز آمونیاک در داخل سالن‌ها می‌شود. در چنین شرایطی میزان آمونیاک موجود در سالن‌ها شدیدا افزایش یافته و منجر به شیوع عوارض تنفسی و مشکلات متعاقب ناشی از آن درگله خواهد شد که ریه‌ها در طیور تحریک شده و موکوس اضافی باعث چسبندگی مژه‌های سطحی می‌شود و بنابراین عملکرد طبیعی آنها دچار اختلال خواهد شد و نسبت به عوامل ویروسی مانند نیوکاسل و برونشیت عفونی و تورم کیسه‌های هوایی در اثر عوامل باکتریایی از جمله باسیلوز حساس و احتمال درگیری صعودی خواهد شد. مسمومیت با گاز متان متان گازی است بی رنگ و بی بو، به علت نشت گاز از دستگاه‌های حرارتی و یا خاموش شدن آنها به علت کوران و یا علل دیگر گاز در سالن‌ها متراکم می شود و سبب تنگی نفس و حتی خفگی و مرگ طیور می‌گردد. به علت قابل اشتعال بودن این گاز، تجمع آن در سالن‌ها ممکن است به انفجار و آتش سوزی منجر شود. اگر چنانچه به عللی غلظت آنها در سالن‌ها افزایش یابد، پرنده را ضعیف نموده و مستعد ابتلا به بیماری‌های تنفسی و تولید سینوسی و سرگیجه و نهایتا مرگ خاموش می‌کند. مسمومیت با آفلاتوکسین‌ها مایکوتوکسین‌ها یا متابولیت‌های ثانویه قارچ‌ها یک نگرانی جهانی اند. در شرایط هوازی، رشد قارچ در مواد خام خوراک اجتناب ناپذیر است. گونه‌های زیادی از قارچ‌ها وجود دارند که مایکوتوکسین‌ها را تولید می‌کنند، اما اکثر قارچ‌هایی که مایکوتوکسین‌ها را تشکیل می‌دهند، تنها به سه دسته تعلق دارند: آسپرژیلوس (آفلاتوکسین و اکراتوکسین) پنی‌سیلیوم (اکراتوکسین) فوزاریوم (فومونوزین‌ها و تریکوتسن‌ها) اگرچه تعداد زیادی مایکوتوکسین تولید شده توسط این قارچ ها وجود دارد، اما تنها برخی از این مایکوتوکسین‌ها دارای ویژگی‌های بیماری زا هستند. مسمومیت در حیوانات ناشی از خوراک آلوده به مایکوتوکسین‌ها ممکن است از واکنش خفیف تا مرگ متغیر باشد. مایکوتوکسین‌ها بسته به نوع سم یا ترکیبی از سموم موجود در خوراک و همچنین مقدار سم می‌توانند علائم بالینی متفاوتی داشته باشند. علائم عصبی مسمویت با آفلاتوکسین‌ها: عدم وجود رفلکس و موقعیت غیر طبیعی بال، آآسیب سلول‌های خونی (اثرات خون ساز)؛ خونریزی، کم خونی، سندرم پرنده رنگ پریده و تعداد بیشتر کبودی در جوجه‌های گوشتی مشکلات کلیوی: افزایش مصرف آب و اختلال عملکرد کلیه ( بستر مرطوب ) اثرات دستگاه گوارش: اسهال اثرات پوستی و غشای مخاطی: اختلال در پر کردن، ضایعات دهانی و فرسایش سنگدان. کاهش مصرف خوراک و امتناع غذا، کاهش افزایش وزن روزانه، اختلال در FCR و وزن کمتر کشتار. کاهش در تولید تخم مرغ، اندازه تخم مرغ، وزن تخم مرغ، کیفیت پوسته تخم مرغ و قابلیت جوجه ریزی. آسیب کبدی: زردی (زردی پوست) جهت آشنایی با مایکوتوکسین‌ها می‌توانید مقاله مربوط به مایکوتوکسین‌ها در تغذیه گاو شیری را نیز مطالعه کنید. ترجمه و نگارش: دکتر کامرانی، متخصص فیزیولوژی دام ویرایش و طراحی: رضا یزدی
بیشتر بخوانید024532531.jpg?v=3Me6NG2_nIZ8WXVravM98a_fqZqLFWFs2xiJ9PUZq4A)
عوامل مؤثر بر چربی شیر
1402/8/20عوامل مؤثر بر چربی شیر در دام امروزه شیر تولیدی گاوداری‌های ایران را بر اساس درصد چربی و مواد جامد در شیر خریداری و قیمت‌گذاری می‌کنند. درصد چربی شیر با مدیریت گله رابطه مستقیم دارد که نقش مهمی درسودآوری گاوداری دارد. همچنین چربی شیر رابطه مستقیمی با ظرفیت گله و نژاد گاو شیری دارد. هلشتاین کم‎ترین و جرسی و گرنزی بیشترین چربی شیر را دارا هستند. ولی میزان تولید شیردرگاوهای هلشتاین نسبت به گاو جرسی و گرنزی بیشتر است و در واقع میزان تولید شیر با درصد چربی آن نسبت عکس دارد. عوامل مؤثر بر درصد چربی شیر به دو قسمت تقسیم می‌شود: عوامل تغذیه‌ای و عوامل غیر تغذیه‌ای الف) عوامل غیرتغذیه‌‎ای: 1) مرحله شیردهی: بیشترین درصد چربی شیر اواخر دوره شیردهی و کمترین درصد آن‎ بعد از زایمان و به ویژه پیک تولید است. 2) سن: از شکم اول تا پنجم، متناسب با افزایش تولید شیر، درصد چربی شیر 2 درصد کاهش می‌یابد. 3) فصل: در فصول گرم و مرطوب کاهش درصد چربی شیر اتفاق می‌افتد و در فصل زمستان افزایش تدریجی در چربی شیر را شاهد هستیم. این تغییرات تحت تأثیر نوع خوراک و نحوه خوراک دادن تعدیل یا افزایش می‌یابد. 4) ورم پستان: ورم پستان چربی و کازویین شیر را کاهش و در مقابل حجم پروتئین خون (گاما گلبولین) موجود در شیر را افزایش می‌‎دهد. میزان سلول‎‌های سوماتیک (SCC) شیر طی ورم پستان زیاد می‎‌شود که باعث می‌شود قیمت خرید شیر تا 2 الی 3 برابر کاهش یابد. در برخی کشورها برای تشویق گاودارها برای کاهش سلول‌های سوماتیک شیر، جایزه قرار داده‌اند. 5) اشتباهات فنی: عواملی مانند اختلال در خنک کردن شیر و مخزن آن، بی‌دقتی و اشتباه در نمونه‌برداری و اشکالات فنی در لوله‌های انتقال شیر باعث کاهش درصد چربی شیر می‌گردد. 7) ژنتیک و وراثت: ژنتیک تا 55 درصد روی چربی شیر در گاوهای مختلف تأثیر دارد. البته نباید محیط و اثرات متقابل بین محیط و ژنتیک را نادیده گرفت. ژن‌های مؤثر در چربی شیر، خیلی بیش‌تر از ژن‌های مؤثر در میزان تولید شیر، قابلیت انتقال دارند. ب) عوامل تغذیه ای: عوامل تغذیه‌ای مؤثرترین عوامل بر میزان تولید و درصد چربی شیر می‌باشند که عوامل مدیریتی نقش مهمی در آن ایفا می‌کند. به طوریکه کوچکترین تغییر در جیره گاوهای شیری، چربی را دستخوش تغییر می‌کند. برای مثال با تغییر جیره، درصد چربی شیر طی 1 تا 3 هفته تغییر می‌کند در حالیکه پروتئین 3 تا 6 هفته طول می‌کشد تا تغییر کند. 1) منشاء ترکیبات شیر: در اثر هضم میکروبی فیبر جیره در شکمبه، اسید استیک و اسید بوتیریک تولید می‌شود که منجر به تولید نیمی از چربی شیر می‌شود. نیم دیگر چربی شیر از طریق چربی موجود در جیره و چربی قابل تبادل در بدن تأمین می‌شود. میکروب‌های شکمبه، پروتئین‌های جیره را به پروتئین‌های میکروبی که حاوی اسید آمینه‌های ضروری است تبدیل می‌کنند. غدد پستانی برای تولید پروتئین شیر این اسید آمینه‌ها را مورد استفاده قرار می‌دهند؛ انرژی مورد نیاز برای این مسیر متابولیکی را گلوکز تأمین می‌کند. گلوکز، خود یا از اسید پرپیونیک تولیدی در شکمبه فراهم می‌شود و یا از گلوکز جذب شده از دیواره روده. بنابراین اگر پرپیونات، کم تولید شود، کمی اسید آمینه نیز تولید می‌شود که با واکنش گلیکونئوژنز به گلوکز تبدیل می‌گردد. البته کازئین شیر از اسیدهای آمینه قابل دسترس تولید می‌شود که مجموعاً همراه با آلبومین‌ها و ایمنوگلوبولین‌های خون مترشحه در شیر به عنوان پروتئین شیر محسوب می‌شوند، ولی کیفیت آن به دلیل عدم حضور اسیدهای آمینه ضروری موجود در شیر پایین است. 2) تأثیر شکمبه: بالانس مناسب ترکیبات جیره از قبیل پروتئین خام (CP)، فیبر مؤثر و انرژی حاصل از کربوهیدرات‌های‌ سریع تخمیر، باعث حفظ درصد چربی شیر می‌شود. 3) مدیریت خوراک دهی: خوراک دهی به دو روش TMR و غیر TMR انجام می‌گیرد. در روش غیر TMR یا دستی، اجزاء جیره به صورت جداگانه در اختیار گاو قرار می‌گیرد و گاو توانایی انتخاب را دارد. در روش TMR که معمولا از دستگاه فیدر میکسر استفاده می‌شود، اجزاء جیره طوری با هم مخلوط می‌شود که گاو توانایی جداسازی را نداشته باشد و تمامی احتیاجات غذایی گاو با مصرف آن تأمین ‌گردد. اشکال روش غیر TMR این است که ممکن است گاو یکی از اجزاء جیره را زیاد خورده و مواد مغذی دیگر را نخورد و باعث بروز اسیدوز، کتوز، چاقی، کاهش تولید و درصد چربی شیر گردد. در روش TMR نیز ممکن است به علت عدم خوشخوراکی جیره، مصرف خوراک کاهش یافته و باعث کاهش تولید و چربی شیر می‌گردد. 4) نمره بدنی مناسب: درگاوهای پا به ماه (کلوزآپ)، چاقی و لاغری بیش از حد باعث کاهش درصد چربی شیر در زمان تولید خواهد شد. در گاوهای تازه زا، کاهش وزن به صورت موقت چربی شیر را افزایش می‌دهد ولی در گاوهای لاغر این اتفاق نمی‌افتد و گاوهای چاق نیز دچار بیماری کتوز می‌شوند. 5) میزان مصرف کنسانتره و بالانس انرژی و پروتئین: اگر جیره انرژی زیاد و فیبر کمی داشته باشد، باعث افزایش پروتئین و کاهش چربی شیر می‌گردد و برعکس. کیفیت پایین علوفه، عدم بالانس جیره از نظر پروتئین و مواد معدنی، کاهش مصرف کنسانتره در جیره موجب کاهش پروتئین و افزایش چربی شیر می‌گردد ولی گاوهای پابه ماه (کلوزآپ) و تازه زا، به پروتئین زیاد با انرژی کمتری نیاز دارند، در حالی که نمی‌توانند کنسانتره و خوراک زیادی استفاده کنند. عدم رعایت این نکته باعث کاهش چربی شیر می‌گردد. بایستی توجه داشت که مازاد پروتئین دفع می‌گردد و بایستی جیره از نظر پروتئین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه، میزان سیلاژ، پروتئین محلول و NPN بالانس باشد، حتی در گاوهای پرتولید، بایستی اسیدهای آمینه جیره را نیز بالانس نمود و اگر کنسانتره و NFC زیاد و علوفه استفاده شود، سبب افزایش تولید اسید پرپیونیک و کاهش اسید استیک در شکمبه شده و در نتیجه پروتئین شیر افزایش و چربی شیر کاهش می‌یابد. معمولا اگر مقدار38 تا 36 درصد از ماده خشک جیره را NFC تشکیل دهد، درصد چربی شیر در حد مطلوب خواهد بود. 6) علوفه جیره: 45 تا 40 درصد ماده خشک جیره گاوهای شیری را علوفه تشکیل می‌دهد که شامل سیلاژ ذرت وعلوفه‌هایی با درصد فیبر بالا است. اندازه علوفه خرد نباید آنقدر ریز باشد که منجر به تولید بیش‌تر اسید پرپیونیک نسبت به اسید استیک شود؛ همچنین نباید آن‌قدر بلند باشد که از لحاظ فیزیکی برای خوردن خوراک کافی و تأمین احتیاجات دام محدودیت ایجاد کند. اندازه علوفه باید مناسب باشد تا جیره به صورت TMR به گاوها داده شود. 7) چربی یا روغن افزودنی به جیره: اگر چربی جیره از 5 درصد ماده خشک بیشتر شود، باعث آسیب به میکرو ارگانیزم شکمبه وکاهش هضم فیبر می‌گردد. اگردر جیره 7 تا 6 درصد چربی (به ویژه اسیدهای چرب غیر اشباع) استفاده شود، مانع حرکت طبیعی شکمبه می‌شود. اگر کمتر از 5 درصد چربی در جیره استفاده شود، چربی شیر افزایش خواهد یافت. نتیجه گیری تولید مناسب شیر و درصد چربی به تنظیم جیره‌ای از نظر فیزیکی و شیمیایی متناسب با تمام احتیاجات دام بستگی دارد. آزمایش منظم انرژی، پروتئین و مواد معدنی علوفه، TMR از جهت تأمین تمام احتیاجات دام، ارزیابی اندازه علوفه و TMR، رصد آزمایشات قبلی درصد چربی شیر و بررسی BCS گاوهای شیری از جمله راه‌کارهایی است که دامدار را به موفقیت می‌رساند. اگر گاوهای شیری با علوفه خوب و با کیفیت همراه با مقدار مناسبی از کنسانتره تغذیه شوند، درصد چربی شیر به صورت قابل توجهی افزایش خواهد یافت. ولی استفاده بیش ازحد از علوفه وکاهش کنسانتره، باعث کاهش تولید و افزایش درصد چربی شیر می‌گردد ولی این درصد چربی زیاد که با کاهش تولید شیر همراه است، مقرون به صرفه نمی‌باشد. گردآورنده: مهندس بابک ضیایی، کارشناس ارشد تغذیه دام ویرایش: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
گلوتاتیون، آنتی اکسیدان مؤثر در طیور
1402/8/11گلوتاتیون پراکسیداز آنتی اکسیدان قوی در طیور مقدمه گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) یک آنزیم سیتوزولی است که کاهش پراکسید هیدروژن به آب و اکسیژن و همچنین کاهش رادیکال‌های پراکسید به الکل و اکسیژن را کاتالیز می‌کند. گلوتاتیون پراکسیداز نام کلی یک خانواده آنزیمی با فعالیت پراکسیداز است که نقش اصلی بیولوژیکی آن محافظت از ارگانیسم‌ها در برابر آسیب اکسیداتیو است. گلوتاتیون پراکسیداز به عنوان یک سلنوپروتئین در سال 1973 توصیف شد و از آن زمان، اطلاعات زیادی برای تأیید نقش مهم آن در شبکه دفاعی آنتی اکسیدانی در همه حیوانات، از جمله طیور جمع آوری شده است. ایزوآنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز چندین ایزوآنزیم درگلوتاتیون پراکسیداز وجود دارد که توسط ژن‌های مختلف کد گذاری می‌شوند. ایزوآنزیم‌ها در جایگاه‌های متفاوتی از سلول قرار گرفته‌اند و دارای ویژگی سوبسترایی متفاوتی هستند. گلوتاتیون پراکسیداز 1 (GPX1) فراوان ترین ایزوآنزیم است و تقریبا در سیتوپلاسم تمام بافت‌های پستانداران وجود دارد و سوبسترای ترجیحی آن پراکسید هیدروژن است. گلوتاتیون پراکسیداز2(GPX2) آنزیم روده ای وخارج سلولی می‌باشد و در لومن روده وجود دارد. گلوتاتیون پراکسیداز 3 (GPX3) نیز خارج سلولی بوده و در پلاسما به فراوانی یافت می‌شود. گلوتاتیون پراکسیداز سلولی در همه بافت‌های بدن حضور دارد اما بیماری‌های مختلف روی فعالیت و سطح آن تأثیرمنفی می‌گذارند. گلوتاتیون پراکسیداز 4 (GPX4) تأثیربالایی بر هیدروپراکسیدهای لیپیدی دارد و تقریبا در تمام سلول‌های پستانداران است اما در سطح بسیار پایین مطرح می‌شود. سنجش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز می‌تواند ابزار تشخیصی برای تعدادی از بیماری‌ها نیزباشد. واکنش شیمیایی ترکیبات لیپیدی سلول نسبت به رادیکال‌های آزاد حساس هستند و در اثر واکنش، لیپید پراکسید تولید می‌کنند. آنزیم‌های GPX با استفاده از گلوتاتیون، پراکسیدها را به الکل کاهیده و از تشکیل رادیکال های آزاد جلوگیری می‌کنند. در واقع گلوتاتیون پراکسیدازها کاهش پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) و طیف گسترده ای از پراکسیدهای آلی به الکل و آب را با استفاده از گلوتاتیون سلولی کاتالیز می‌کنند. سلنوسیستئین به طور مستقیم به سوبسترای پراکسیدی الکترون می‌دهد و طی فرآیند، اکسید می‌شود. سپس آنزیم از گلوتاتیون کاهش یافته، به عنوان دهنده‌ی هیدروژن استفاده می‌کند تا سلنوسیستئین بازسازی شود. واکنش اصلی که توسط گلوتاتیون پراکسیداز کاتالیز می‌شود عبارت است از: 2GSH + H2O2 → GS–SG + 2H2O که در آن GSH نشان دهنده گلوتاتیون مونومر کاهش یافته و GS-SG نشان دهنده گلوتاتیون دی سولفید است. این مکانیسم شامل اکسیداسیون سلنول باقیمانده سلنوسیستئین توسط پراکسید هیدروژن است. این فرآیند مشتق را با یک گروه اسید سلنیک (RSeOH) می‌دهد. سپس سلنیک اسید توسط یک فرآیند دو مرحله ای به سلنول تبدیل می شود که با واکنش با GSH شروع می‌شود تا GS-SeR و آب تشکیل شود. مولکول دوم GSH، واسطه GS-SeR را به سلنول کاهش می‌دهد و GS-SG را به عنوان محصول جانبی آزاد می‌کند. یک نمایش ساده در زیر نشان داده شده است: RSeH + H2O2 → RSeOH + H2O RSeOH + GSH → GS-SeR + H2O GS-SeR + GSH → GS-SG + RSeH گلوتاتیون ردوکتاز سپس گلوتاتیون اکسید شده را کاهش می دهد تا چرخه کامل شود GS–SG + NADPH + H+ → 2 GSH + NADP+ نقش بیولوژیکی و مقابله با استرس اکسیداتیو پیشرفت‌های اخیر در شناسایی و تعیین خصوصیات سلنوپروتئین در رابطه با وضعیت سلنیوم طیور، منابع غذایی سلنیوم و شرایط استرس می‌تواند نقش GSH-Px را در بیولوژی پرندگان روشن کند. ژن NCBI برای ژن GPX3 پروتئین کدگذاری شده توسط این ژن متعلق به خانواده گلوتاتیون پراکسیداز است که اعضای آن کاهش هیدروپراکسیدهای آلی و پراکسید هیدروژن (H2O2) توسط گلوتاتیون را کاتالیز می‌کنند و در نتیجه از سلول‌ها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می‌کنند. گلوتاتیون پراکسیداز جهت محافظت ارگانیسم‌ها در برابر آسیب‌های اکسیداتیو عمل می‌کند. GSH-Px با عملکرد بیوشیمیایی باعث کاهش هیدروپراکسیدهای لیپیدی به الکل‌های مربوطه و کاهش پراکسید هیدروژن آزاد به آب می‌ شود. آنزیم‌های GPx با استفاده از گلوتاتیون، پراکسیدها را به الکل کاهیده و از تشکیل رادیکال‌های آزاد جلوگیری می‌کنند. در واقع گلوتاتیون پراکسیدازها کاهش پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) و طیف گسترده ای از پراکسیدهای آلی به الکل مربوطه و آب را با استفاده از گلوتاتیون سلولی کاتالیز می‌کنند. گلوتاتیون فراوان‌ترین ترکیب تیول دار غیرپروتئینی با جرم مولکولی پایین می‌باشد که نقش مهمی را در دفاع سلولی علیه استرس اکسیداتیو به عنوان کوفاکتور گلوتاتیون پراکسیداز برعهده دارد؛ همچنین گلوتاتیون درتنظیم بیان ژن،‌ انتقال سیگنال، تکثیر و مرگ سلولی، تولید سیتوکین‌ها و پاسخ ایمنی دخیل می‌باشد. نسبت گلوتاتیون احیا به گلوتاتیون اکسید مهمترین شاخص کارایی و سلامتی یک سلول می‌باشد. ساختار شیمیایی گلوتاتیون گلوتاتیون پراکسیداز حاوی چهار اتم سلنیوم است وپس از ویتامین E یک خط دفاعی ثانویه تشکیل می‌دهد. اکثر گلوتاتیون پراکسیدازهای سلولی تترامر هستند و از مونومرهای 22 کیلو دالتونی تشکیل شده‌اند که یک جزء سلنوسیستئین در جایگاه فعال خود دارند. خانواده GSH-Px شامل حداقل هشت عضو است و چهار عضو از آنها (GSH-Px1، GSH-Px2، GSH-Px3 و GSH-Px4) در حیوانات سلنوپروتئین هستند. آنها با ویژگی گونه و بافت در بیان و فعالیت خود مشخص می‌شوند. وضعیت بهینه سلنیوم در بافت‌های بدن برای حداکثر بیان GSH-Px کلیدی است و بنابراین، در تحقیقات پرندگان، فعالیت GSH-Px به طور گسترده به عنوان نشانگر زیستی برای تعیین وضعیت و نیازهای Se استفاده می‌شود. از طرفی GSH-Px یک آنزیم القایی است و فعالیت آن به سطح استرس بستگی دارد و می تواند به عنوان شاخص دفاع آنتی اکسیدانی مورد استفاده قرار گیرد. در پرورش طیور گوشتی دو شکل GSH-Px وابسته به Se (GSH-Px1) و GSH-Px4)) بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. چندین ایزوآنزیم از این خانواده ژن، در مهره داران وجود دارد که از نظر مکان سلولی و ویژگی سوبسترا متفاوت است. این ایزوآنزیم به وفور در پلاسما یافت می‌شود و یک سلنوپروتئین است که حاوی اسید آمینه کمیاب سلنوسیستئین (Sec) در محل فعال خود است. Sec توسط کدون UGA کدگذاری می شود که معمولاً سیگنال پایان ترجمه را نشان می‌دهد. سیستم آنتی اکسیدانی مرغ پیچیده و به خوبی تنظیم شده است. گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-Px) متعلق به سطوح اول و دوم شبکه آنتی اکسیدانی است و در تنظیم بسیاری از مسیرهای سلولی مهم از جمله حفظ تعادل ردوکس و سیگنال دهی نقش دارد. تنها GSH-Px1 و GSH-Px4 به خوبی مشخص می‌شوند و به عنوان آنزیم های مهم شرکت کننده در سازگاری مرغ با تنش‌های تجاری مرتبط توجه را به خود جلب کرده‌اند. در طیور خانواده GSH-Px شامل چهار شکل وابسته به Se از آنزیم است. در واقع طیف وسیعی از عوامل تغذیه‌ای مختلف (مکمل سل، آنتی اکسیدان‌ها، عصاره‌های گیاهی، پروبیوتیک‌ها، داروها، مایکوتوکسین‌ها) و محیطی (استرس دما، حمل‌ونقل، بیماری) وجود دارد که فعالیت GSH-Px را تعدیل می‌کند. این آنزیم‌های القایی در سازگاری با استرس و مکمل‌سازی سلنیوم در غلظت‌های بهینه نقش دارند که به موجب آن برای حفظ سیستم آنتی‌اکسیدانی در شرایط تنش در تولید تجاری طیور کلیدی هستند. اهمیت بالینی گلوتاتیون آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز به همراه ویتامین E از سلولها در برابر صدمات اکسیداتیو ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. رادیکال‌های آزاد ضمن متابولیسم سلولی تشکیل شده و بدلیل توانایی وارد آوردن آسیب در غشاهای سلولی ،آنزیم‌ها و مواد هسته ای سلول برای تداوم حیات حیوان باید به ترکیباتی با فعالیت کمتر تبدیل شود. فعالیت این آنزیم در صورت کمبود مس در کبد و پلاسما کاهش می‌یابد. حفظ تعادل عملکرد ردوکس سلول برای تعیین سرنوشت سلول کلیدی است. در سیستم ردوکس حیاتی سلول‌ها، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) برجسته‌ترین خانواده پروتئین‌ها با عملکرد چندوجهی است که تقریباً بر تمام فرآیندهای سلولی تأثیر می‌گذارد. در مجموع گلوتاتیون پراکسیدازها مدت‌هاست به عنوان آنزیم‌های آنتی اکسیدانی برای ایفای نقش مهمی در مبارزه با استرس اکسیداتیو و حفظ تعادل ردوکس استفاده می شوند. با این حال، هر یک از اعضای خانواده GPX مکانیسم عمل و مکان عمل متفاوتی در حفظ تعادل ردوکس دارند. GPX1 وGPX4 از سلنوسیستئین به عنوان مرکز فعال برای کاتالیز کردن کاهش H2O2 یا هیدروپراکسیدهای آلی به آب یا الکل‌های مربوطه استفاده می‌کنند و در نتیجه سمیت آنها را کاهش می‌دهند و تعادل ردوکس را حفظ می‌کنند. GPX4 علاوه بر کاهش H2O2 و هیدروپراکسیدهای مولکولی کوچک، توانایی کاهش ترکیبات لیپیدی پیچیده را نیز دارد. این تنها آنزیمی از خانواده GPX است که به طور مستقیم هیدروپراکسیدهای لیپیدی را کاهش و از بین می‌برد. با درک عمیق از نقش اعضای خانواده GPX در توسعه سلامت و بیماری، تعادل ردوکس به هسته عملکردی خانواده GPX تبدیل شده است. نگارنده: دکتر محمدرضا قهرمانیان، متخصص تغذیه طیور ویرایش: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
ضریب تبدیل چیست و چه عواملی بر آن مؤثر است؟
1402/7/29عوامل مؤثر بر ضریب تبدیل خوراک در مرغ گوشتی ضریب تبدیل چیست؟ نسبت ضریب تبدیل خوراک معیاری است برای ارزیابی چگونگی عملکرد خوب یک گله که میزان مصرف خوراک به وزن زنده را ارائه می‌کند و شاخصی از عملکرد مدیریت ارائه می‌دهد. خوراک حدود 70 درصد از کل هزینه تولید در تولید طیور را به خود اختصاص می‌دهد، از این رو ضریب تبدیل خوراک اهمیت اقتصادی قابل توجهی برای مرغدار دارد. هر چیزی اعم از برنامه ریزی درست و مدیریت صحیح که بر وزن زنده، مصرف خوراک یا اتلاف خوراک مؤثر باشد در ضریب تبدیل نهایی تأثیر گذار خواهد بود. شیوه‌های مدیریت خوب در طول دوره رشد نقش کلیدی در اخذ ضریب تبدیل مناسب دارند. نسبت تبدیل خوراک به سادگی به عنوان رابطه ریاضی بین خوراک مصرفی پرنده و وزنی که با مصرف خوراک به دست می‌آورد، تعریف می‌شود. نسبت تبدیل خوراک معیاری برای تعیین بهره وری و کارایی یک حیوان است. فرآیندهای بیولوژیکی زیربنایی پیچیده هستند و تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند آب و هوا، خواص خوراک، فلور روده و استعداد ژنتیکی فردی قرار دارند. اگر جوجه‌ها به خوبی مدیریت شوند، به طور مداوم کارایی بالایی خواهند داشت. کلید دستیابی به یک ضریب تبدیل خوب این است که بتوانیم عوامل اساسی را بیابیم که می‌توانند بر عملکرد تأثیر بگذارند و روش‌های مدیریتی را که می‌توانند به بهینه‌سازی ضریب تبدیل کمک کنند، به کار بگیریم. نحوه محاسبه ضریب تبدیل خوراک برای محاسبه ضریب تبدیل، مقدار خوراک مصرفی و وزن زنده پرنده باید مشخص باشد. فرمول محاسبه ضریب تبدیل به صورت زیر است: هرچه ضریب تبدیل خوراک کمتر باشد، حیوان در تبدیل خوراک به گوشت یا محصولات دیگر کارآمدتر است. عوامل مؤثر بر ضریب تبدیل و نحوه بهبود آن برنامه‌های مدیریتی برنامه‌های مدیریتی پرورش مرغ گوشتی در سال های اخیر دستخوش پیشرفت‌های قابل توجهی شده است. این بخش از تولید با پیشرفت‌های فنی و بهبود در سیستم‌های تهویه، تأمین خوراک و آب، مدیریت بستر و گله، پیشگیری از بیماری، کارایی واکسیناسیون و پروتکل‌های پیشگیری از بیماری مرتبط است. به این ترتیب مدیریت گله تأثیر بسزایی در کاهش هزینه‌های تولید و کارآمدتر ساختن پرورش مرغ گوشتی دارد. 1-1- مدیریت دما دما یک مقوله اصلی است که بر ضریب تبدیل خوراک تأثیر گذار خواهد بود. پرندگان حیواناتی خونگرم هستند آن‌ها بدون توجه به دمای محیط، دمای بدن خود را از نظر متابولیکی تنظیم و در نهایت تثبیت می‌کنند. در دمای پایین‌تر جوجه‌ها غذای بیشتری برای کسب انرژی بیشتر مصرف می‌کنند این انرژی برای تولید گوشت مصرف نخواهد شد بلکه در راستای حفظ دمای بدن خواهد بود. دمای مطلوب به جوجه‌ها این امکان را می‌دهد که به جای استفاده از انرژی مواد غذایی برای تنظیم دمای بدن، به منظور افزایش وزن استفاده کنند. می‌توانید مقاله مرتبط با اقدامات لازم در مرغداری در فصل سرما را مطالعه بفرمایید. اگر دمای بدن جوجه‌ها بسیار بالا باشد، خوراک کمتری مصرف می‌کنند و آن را با کارایی کمتری تبدیل می‌کنند، زیرا مکانیسم خنک‌کننده بیولوژیکی آنها (هموستاز) در هوای گرم به انرژی نیاز دارد، درست مانند مکانیسم گرمایشی که در هوای بسیار سرد استفاده می‌کنند. زمانی که پرندگان غذا مصرف می‌کنند، دمای بدن بر اساس فرآیند متابولیکی که در طول هضم انجام می‌گیرد افزایش می‌یابد. به همین دلیل نباید در ساعات گرم روز به جوجه‌ها غذا داد. بهتر است صبح زود و هنگام غروب که دما معمولاً کمی خنک‌تر است، برنامه تغذیه‌ای اعمال شود انجام این امورات باعث بهبود ضریب تبدیل و همچنین کاهش محسوس در تلفات گله خواهد شد. بنابراین باید کنترل‌های لازم برای به دست آوردن دمای بهینه در فارم اعمال شود. می‌توانید مقاله مرتبط با استرس گرمایی را مطالعه بفرمایید. 1-2- مدیریت تهویه تهویه نقش کلیدی در مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک دارد. آلاینده‌های هوا مانند دی اکسید کربن، مونوکسید کربن و آمونیاک از جمله بر سطوح تنفسی، گوارشی و متابولیک طیور تأثیر گذارند. بنابراین، ضریب تبدیل خوراک می‌تواند تحت شرایط تهویه نامناسب تحت تأثیر قرار گیرد. دما و تهویه بعنوان مکمل یکدیگر هستند. یک سالن با تهویه نامناسب می‌تواند محل تجمع زیادی از آمونیاک و سایر گازهای سمی باشد و تأثیر منفی سطح آمونیاک بیش از 25 ppm بر ضریب تبدیل در بسیاری از مطالعات نشان داده شده است. نیازهای تهویه ممکن است بسته به تراکم گله، شرایط بستر، رطوبت و غیره متفاوت باشد. اگر بوی آمونیاک به استشمام می‌رسد، باید فوراً بستر تعویض گردد و تهویه افزایش پیدا کند تا بوی آمونیاک از بین برود. 1-3- مدیریت کیفیت خوراک کیفیت خوراکی که به حیوان داده می‌شود تأثیر زیادی بر ضریب تبدیل خوراک دارد. خوراک باید به درستی انبار شود تا از اکسید شدن، کپک زدگی و آلودگی جلوگیری گردد. سیستم تغذیه باید روزانه بررسی گردد تا از احتمال هدر رفتن خوراک ممانعت به عمل آید. همچنین سطح خوراک را در داخل دانخوری‌ها تنظیم کنید تا جوجه‌های جوان جذب شوند، اما با رشد آن‌ها، باید سطح غذا را پایین بیاورید تا از اتلاف خوراک جلوگیری کنید. با رشد جوجه‌ها بایستی ارتفاع دانخوری‌ها افزایش پیدا کند تا دسترسی به دان راحت‌تر صورت گیرد. تمیز نگه داشتن سیلوهای خوراک ضروری است. سیلوهای شسته نشده اغلب منجر به رشد کپک‌هایی می‌شود که مواد مغذی با ارزش غذا را مصرف می‌کنند و مایکوتوکسین تولید می‌کنند. خوراک کپک زده برای طیور سمی است. به خصوص در شرایط اقلیمی و شرجی رشد کپک بیشتر است، بنابراین باید مراقبت‌های لازم جهت جلوگیری از کپک زدگی صورت پذیرد. صاحبان مزارع باید سیلوها را به صورت دوره‌ای بازرسی کنند تا از تمیز بودن آن‌ها مطمئن شوند بعد از انجام این امورات افزودن بایندر مایکوتوکسین و یک بازدارنده کپک کمک زیادی خواهد کرد تا از روند تصاعدی رشد کپک‌ها ممانعت بعمل آید. 1-4- مدیریت آب آبی که به پرندگان داده می‌شود باید تمیز و تازه باشد. یک سیستم تأمین آب بسته معمولا ضریب تبدیل را در مقایسه با سیستم باز که درمعرض آلودگی قرار دارد، بهبود می‌بخشد. آب سیستم‌های باز معمولاً دارای باکتری‌های متعددی است که باعث جذب ضعیف، اسهال و سایر بیماری‌ها در طیور می‌شود. تأمین آب تمیز در طیور منجر به اخذ ضریب تبدیل بهتر می‌شود. همچنین تأمین فضای آشامیدنی کافی ضروری است. کاهش در مصرف آب و عدم تعادل در میزان آبخوری در طیور منجر به کاهش مصرف خوراک و افزایش ضریب تبدیل می‌شود. می‌توانید مقاله اهمیت آب در پرورش طیور را مطالفه فرمایید. 1-5- مدیریت برنامه تغذیه غذا را می توان 3-5 بار در روز برای جوجه‌ها در نظر گرفت. بین زمان تغذیه باید فواصل زمانی وجود داشته باشد (مثل 2-3 ساعت). این امر به منظور هضم غذای موجود در محصول و افزایش اشتهای پرندگان برای گرفتن غذای جدید در زمان تغذیه بعدی است. پرندگان معمولاً زمانی که دانخوری خالی است استراحت می‌کنند و ضریب تبدیل خوراک آنها بهبود پیدا می‌کند زیرا بدن در حالت استراحت است تا خوراک در بدن هضم و جذب شود. 1-6- مدیریت نور پرندگان تحت نور ثابت تمایل به مصرف بیش از حد خوراک دارند که باعث افزایش سرعت عبور غذا می‌شود. با توجه به اینکه پرندگان با حداکثر پتانسیل ژنتیکی یا نزدیک به آن تغذیه می‌شوند، خوراک اضافی که طیور مصرف می‌کند زمان محدودی برای تعامل با آنزیم‌های گوارشی را دارد و در نتیجه قابلیت هضم غذا پایین می‌آید. از این رو، یک برنامه نوری مناسب به پرندگان این اجازه را می‌دهد تا غذای خود را در هنگام استراحت به طور کامل هضم و جذب کنند که باعث بهبود کارایی تغذیه می‌شود و فرصت اتلاف انرژی از پرنده گرفته می‌شود. رعایت فضاهای دانخوری کافی برای همه طیور در اجرای برنامه نوری الزامی است تا بتوانند به طور همزمان تغذیه شوند. سطوح مختلف نور در سالن نیز می‌تواند بر ضریب تبدیل جوجه‌ها، به ویژه نیمچه‌های گوشتی تأثیر گذار باشد. نور روشن، فعالیت پرندگان را تحریک می‌کند و همچنین به آنها کمک می‌کند تا غذا و آب را پیدا کنند. 1-7- مدیریت بیماری‌ها و دارو سلامت پرنده بر ضریب تبدیل تأثیر گذار است، زیرا جوجه‌های بیمار به خوبی رشد نمی‌کنند. علائم اصلی بیماری باید زودتر مد نظر قرار گیرد تا جوجه‌های بیمار به سرعت درمان شوند. مرغداران گرامی از واکسن‌ها و داروها با دقت استفاده کنید زیرا واکسن‌های ناشی از تجویز نادرست می‌تواند بر افزایش وزن و ضریب تبدیل تأثیر گذار باشد. 1-8- مدیریت تنش و استرس پس از تمدید یا تکرار دوره‌های استرس، پرندگان ضعیف و خسته می‌شوند؛ آنها اغلب تسلیم استرس شده و بدنبال آن شاهد افت تولید و افزایش ضریب تبدیل غذایی خواهیم بود. بنابراین کاهش هرگونه استرسی در گله باعث افزایش راندمان تولید و حصول نتایج ایده آل در طول دوره پرورش خواهد شد. پرندگانی که در یک محیط خوب و آرام از آن‌ها مراقبت می‌شود در مقایسه با پرندگانی که در یک محیط پر سر و صدا پرورش پیدا می‌کنند ضریب تبدیل مناسبی اخذ می‌کنند. استرس بیش از حد باعث می‌شود جوجه‌ها انرژی بیشتری را صرف کنند و در نتیجه رشد و ضریب تبدیل خوراک تحت تأثیر قرار گیرد. هنگام انجام برخی امورات در سالن باید محتاط عمل کرد تا از ایجاد صدای بلند ممانعت بعمل آید و سعی شود مزاحمتی برای طیور ایجاد نشود. فعالیت‌های غیرضروری باعث می‌شود جوجه‌ها انرژی را که باید برای افزایش وزن صرف می‌کردند، هدر دهند. 1-9- مدیریت کنترل بیماری‌ها وضعیت سلامت طیور نیز نقش کلیدی در ضریب تبدیل خوراک دارد. پیشگیری از بیماری‌هایی که منطقه را تحت تأثیر قرار می‌دهند ضروری است، زیرا همه آنها بر ضریب تبدیل خوراک تأثیر می‌گذارند. فرآیندهای بیماری نیاز به انرژی دارند و باعث از بین رفتن مواد مغذی (الکترولیت ها، مواد معدنی، پروتئین‌ها) و افزایش هزینه‌های درمان و مرگ و میر می‌شوند. 2- ژنتیک و انتخاب سویه برخی از جانوران این توانایی طبیعی را دارند که نسبت به سایر حیوانات از همان گونه، خروجی بیشتری از خوراک کمتر تولید کنند. مرغ‌های تخمگذار تجاری می‌توانند به مراتب بیشتر از نژادهای محلی تخم مرغ تولید کنند. جوجه‌های گوشتی مدرن از نظر ژنتیکی اصلاح شده و توسعه یافته‌اند تا با سرعتی بسیار سریع و با استفاده از تمام مواد مغذی به طور مؤثر وزن اضافه کنند. از یک سو، بهبود در ژنتیک تأثیر قابل توجهی بر کارایی تولید جوجه‌های گوشتی داشته است. این پیشرفت‌ها در صنعت طیور در لاین‌های ژنتیکی مرغ‌های گوشتی بسیار کارآمد شناسایی شده‌اند. بنابراین دانستن تأثیر ضریب تبدیل خوراک در این پرندگان و اینکه چه راهکارهایی برای بهبود آن اعمال می‌شود بسیار مهم است. انتخاب سویه مناسب جهت جوجه‌ریزی در واحدهای پرورشی حائز اهمیت بوده و در بهبود ضریب تبدیل غذایی یک عامل کلیدی محسوب می‌شود. 3-امنیت زیستی و اجرای برنامه واکسیناسیون حفاظت از گله‌های طیور در برابر میکروارگانیسم‌های عامل بیماری بخش بسیار مهمی از فرآیند تولید تجاری طیور است. جمعیت بالای گله‌های بزرگ طیور تجاری شامل جوجه‌های گوشتی، لاین‌ها و سایر گونه‌های طیور در مناطق خاص، به طور قابل توجهی خطر بروز و انتقال بیماری‌ها را افزایش می‌دهد. بیوسکیوریتی (امنیت زیستی) یک برنامه بهداشتی دفاعی است که می‌تواند به عدم انتشار بیماری در فارم‌ها کمک کند. واکسینه کردن طیور برای بیماری‌های واگیر، فراهم کردن بستری مناسب جهت جلوگیری از هر نوع تنش بیماری موجب بهبود راندمان تولید و ضریب تبدیل خوراک می‌گردد. هر مرغدار باید گله خود را برای بیماری‌های واگیر واکسینه کند. اجرای برنامه واکسیناسیون، با نظر دامپزشک‌های متخصص منطقه‌ای اثر قابل توجهی بر یکنواختی گله و سرعت رشد و بهبود ضریب تبدیل خواهد داشت. در این رابطه توصیه می‌گردد مقاله مرتبط با امنیت زیستی در مرغداری مطالعه گردد. 4- سن کشتار عامل دیگری که ضریب تبدیل را تعیین می‌کند، سن حیوانات مزرعه است. حیوانات جوان سریع‌تر از حیوانات بالغ رشد می‌کنند، بنابراین ضریب تبدیل کمتری دارند. حیوانات جوان به غذای غنی از پروتئین بسیار مغذی نیاز دارند. به عنوان مثال، یک جوجه گوشتی جوان به رژیم غذایی بیشتری نسبت به یک جوجه گوشتی بالغ نیاز دارد. به همین دلیل است که حیوانات جوان ضریب تبدیل کمتری دارند. بنابراین پایین بودن سن کشتار جهت اخذ ضریب تبدیل ایده آل و تولید گوشت با کیفیت یکی از مواردی است که باید صاحبان مزارع و مرغداران آن‌ را مد نظر قرار دهند. 7- سلامت دستگاه گوارش سلامت دستگاه گوارشی باعث می‌شود که در آن جوجه‌های گوشتی بیشترین مقدار مواد مغذی موجود در خوراک را جذب کنند و میزان دفع را کاهش دهند. این مورد شامل تعادل بهینه میکروارگانیسم‌های باقی مانده در دستگاه گوارش طیور و استفاده از افزودنی‌های غذایی برای بهبود فیزیولوژی گوارش است و رفاه روده در طیور را تضمین می‌کند. میکروارگانیسم‌ها یک جامعه میکروبی پیچیده هستند که در هر پرنده یافت می‌شوند و بر سلامت، رشد و فیزیولوژی روده در راستای افزایش جذب مواد مغذی و کاهش ضریب تبدیل تأثیر می‌گذارند. 6- محیط پرورشی برای دستیابی به بهترین ضریب تبدیل، فراهم کردن محیط مناسب برای دام بسیار مهم است. راحتی گله‌ها و دسترسی آنها به آب و خوراک باید در نظر گرفته شود. عدم توجه مناسب به این امر می‌تواند منجر به افزایش قابل توجهی در ضریب تبدیل شود. اکثر توصیه‌ها در رابطه با تراکم با هدف جلوگیری از ازدحام بیش از حد انجام شده است، زیرا در تراکم بالا، سرعت رشد به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد و طیور در تامین آب و غذا دچار تنش خواهند شد. 7- جوجه کشی شرایط در طول فرآیند جوجه‌کشی بر روی نرخ رشد روده تأثیر گذار است. به عنوان مثال، گرمای بیش از حد در دستگاه جوجه کشی اثر مضر بر رشد روده و هضم و جذب مواد مغذی جنین خواهد داشت. همچنین می‌تواند رشد اولیه جوجه و ضریب تبدیل گله نهایی را دچار اختلال کند. 8- استفاده از تجهیزات مناسب سرمایه‌گذاری روی تجهیزاتی که هدر رفت خوراک را به حداقل می‌رساند و استفاده از نوع مناسب خوراک این امکان را به پرورش دهنده می‌دهد تا از هدر رفتن خوراک جلوگیری کرده و در نتیجه به بهبود ضریب تبدیل کمک نماید. تجهیزات ناکافی می‌تواند منجر به هدر رفتن غذا شود که در نهایت بر ضریب تبدیل خوراک تأثیر گذار خواهد بود. علاوه بر این، تمیز نگه داشتن دانخوری‌ها، قرار دادن آنها در فاصله صحیح و توزیع دانخوری با توجه به تعداد پرنده ضروری است. تعداد پرندگان برای استفاده از هر دانخوری نباید زیاد باشد. آبخوری‌ها نباید خیلی نزدیک به دانخوری‌ها قرار گیرند، زیرا می‌تواند باعث فساد غذا شود. هنگام قرار دادن دانخوری و آبخوری باید فاصله صحیحی رعایت شود تا از عدم دسترسی هر کدام ممانعت به عمل آمده و باعث دسترسی آسان پرنده‌ به آن‌ها و در نتیجه بهبود در ضریب تبدیل غذایی شود. نتیجه گیری صنعت طیور برای کارآمدتر کردن تولید مرغ گوشتی پیشرفت‌های چشمگیری داشته است. این هدف به دنبال افزایش عرضه گوشت برای رویارویی با تقاضای فزاینده پروتئین حیوانی و در عین حال تلاش برای کاهش هزینه‌های تولید بوده است. برای این منظور، پیشرفت‌های قابل توجهی در مدیریت طیور، ژنتیک، خوراک و ضریب تبدیل خوراک حاصل شده است. بنابراین ضریب تبدیل خوراک یکی از نکات مهم در پرورش طیور می‌باشد. این شاخص میزان خوراک مصرفی طیور برای افزایش وزن زنده آن‌ها را تعیین می‌کند. از این رو در پی آن بوده است که پرنده غذای کمتری مصرف کند و وزن بیشتری داشته باشد. این بهبود هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد، اثرات زیست محیطی را کاهش می‌دهد و به توسعه مرغداری کمک می‌کند. گردآوری: دکتر قهرمانیان، متخصص تغذیه طیور ویرایش: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
نقش سلنیوم در تغذیه دام
1402/7/16اهمیت سلنیوم در تغذیه دام در مقاله اهمیت سلنیوم در تعذیه طیور، عنصر سلنیوم و تأثیر آن در سلامت طیور را مورد بررسی قرار دادیم، در این مقاله قصد داریم اهمیت این عنصر در سلامت دام را مورد بررسی قرار دهیم. سلنیوم در گیاهان یافت می‌شود! عنصر سلنیوم در خاک یافت می‌شود و بسته به گونه‌های گیاهی، مصرف کود و میزان بارندگی در سطوح مختلف توسط گیاهان جذب می‌شود بنابراین گاوها وقتی علوفه می‌خورند سلنیوم مصرف می‌کنند. سلنیوم برای مدت کوتاهی در بدن و عمدتاً در کبد ذخیره می‌شود، بنابراین عرضه مداوم سلنیوم در رژیم غذایی، بهترین تولید ممکن را تضمین می‌کند. خطرات کمبود سلنیوم در صورت کمبود سلنیوم، رادیکال‌های آزاد مضر تولید می‌شوند. رادیکال‌های آزاد به بافت‌های عضلانی قلب و اندام‌ها (عضلات اسکلتی) آسیب می‌رسانند. این اختلال دیستروفی عضلانی تغذیه‌ای (NMD) یا بیماری ماهیچه سفید نامیده می‌شود. سلنیوم همچنین در حفظ سیستم ایمنی سالم بسیار مهم است، بنابراین گاوهایی که دچار کمبود سلنیوم هستند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به برخی از بیماری‌های عفونی رایج باشند. تنوع فصلی قابل توجهی در تغذیه سلنیوم دام‌های در حال چرا وجود دارد که کمترین میزان آن در بهار و تابستان رخ می‌دهد. علائم بالینی کمبود سلنیوم در دام 1-تولید شیر غیر بهینه 2-باروری کمتر از حد مطلوب در گاوهای بالغ 3-ورم پستان 4-گوساله‌های نارس، ضعیف، مرگ پری ناتال و سقط جنین. در مکان‌هایی که کمبود شدید سلنیوم دارند، علائم بالینی زیر نیز ممکن است رخ دهد: در گاوهای جوان: 1-نرخ رشد ضعیف، اسهال مزمن و ماندگاری پوشش زمستانه 2-دیستروفی عضلانی تغذیه ای حاد در گوساله های جوان: 3-سقوط ناگهانی یا مرگ گوساله‌ها طی 2 تا 3 روز پس از تولد 4-نرخ مرگ و میر بالا 5-دیستروفی عضلانی تغذیه‌ای تحت حاد در گوساله‌های مسن (1 تا 4 ماه): 6-راه رفتن با پاهای سفت 7-ضعف و ناتوانی در ایستادن گاوهایی که بدون استفاده از مکمل در مراتع چرا می‌کنند، مانند گاوهای دیر شیرده یا خشک و تلیسه‌ها نسبت به گاوهای نگهداری شده با جیره‌های معدنی متعادل، علائم کمبود سلنیوم را بیشتر نشان می‌دهند. در گوساله‌ها، بیماری عضله سفید نشانه قطعی کمبود سلنیوم است. ضایعات در عضله اسکلتی و یا قلب رخ می‌دهد. علائم بالینی بیماری عضله سفید با توجه به گروه‌های عضلانی خاصی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند متفاوت است. گروه‌های عضلانی اسکلتی که معمولاً تحت تأثیر قرار می‌گیرند عبارتند از آنهایی که در اندام‌های جلویی و عقبی قرار دارند و حیوانات مبتلا، با پاهای سفت راه می‌روند یا قادر به ایستادن نیستند. ضایعات در عضله قلب ممکن است منجر به مرگ ناگهانی شود و در عضلات بین دنده‌ای ممکن است باعث ناراحتی تنفسی شود. در گاوهای مسن‌تر، کمبود سلنیوم اغلب با بیماری‌های دیگری از جمله باقی ماندن غشاهای جنینی، تخمدان‌های کیستیک، آنتروس، مرگ زودرس و دیررس جنین، ورم پستان و افزایش تعداد سلول‌های بدنی مرتبط است. در این موارد، کمبود سلنیوم تنها با علائم بالینی تشخیص داده نخواهد شد. نمونه خون سطح سلنیوم را مشخص می کند. مکمل سدیم سلنیت با تجویز خوراکی یا تزریقی از علائم بالینی کمبود سلنیوم و تلفات حیوانی در حیوانات نشخوارکننده و غیرنشخوارکننده جلوگیری می‌کند. همچنین طبق تحقیقات گلوله‌های سنگین حاوی سلنیوم عنصری برای قرار دادن در شکمبه مؤثر بوده است. به طور کلی، اشکال آلی سلنیوم نسبت به ترکیبات معدنی راحت‌تر توسط حیوانات جذب می‌شوند. نیازهای غذایی برای سلنیوم و متابولیسم آن تحت تأثیر بسیاری از روابط متقابل مواد مغذی از جمله برهمکنش آن با گوگرد، لیپیدها، ویتامین E، پروتئین‌ها، اسیدهای آمینه و چندین عنصر ریز است. مسمومیت زایی با سلنیوم اثرات سمی سلنیوم برای اولین بار در دهه 1930 زمانی که دام‌ها گیاهان خاصی از برخی ماشک‌های وحشی از جنس Astragalus را خوردند، کشف شد. گیاهان مقادیر سمی سلنیوم را از خاک دریافت می‌کردند. شناسایی گونه‌های گیاهی تجمع‌دهنده سلنیوم (برخی از گونه‌های گون) در محیط، نشانه‌ای از این است که علف‌ها و سایر علوفه‌ها نیز سلنیوم انباشته‌شده‌ای دارند و بنابراین برای دام‌های در حال چرا خطرناکند. افزودن بیش از حد سلنیوم به خوراک‌، استفاده نادرست از سلنیوم حاوی علوفه تزریقی یا خوراک دام یا خوراک رشد یافته در خاک‌های غنی از سلنیوم می‌تواند منجر به مسمومیت با سلنیوم شود (هچ، 1982). تیواری و همکاران (2006) مسمومیت حاد ناشی از سلنیوم آلی (سلنومتیونین) موجود در گیاهان را با سموم ناشی از شکل غیر آلی و مکمل سلنیوم (سلنیت سدیم) مقایسه کرد و گزارش کردند که در مواجهه حاد خوراکی، سلنیوم حاصل از سلنومتیونین دو برابر بیشتر در دسترس زیستی است ولی سمیّت آن کمی کمتر از سلنیت سدیم می‌باشد. بره هایی که 2، 3 و 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به عنوان سلنیت سدیم و 4، 6 و 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به عنوان متیونین سلنیوم دریافت کردند، شواهد قابل مشاهده‌ای از کاهش مصرف خوراک، افسردگی، بی میلی به حرکت داشتند. مسمومیت با سلنیوم باید به طور کلی بر اساس علائم بالینی مختلف از جمله کاهش وزن، سرعت رشد ضعیف، لنگش، رشد معیوب سم، برجستگی یا ترک‌های افقی در دیواره سم، ریزش مو، ناباروری و مرگ‌های حاد مشکوک شروع شود. تجزیه و تحلیل علوفه ای که در آن سطوح سلنیوم بیشتر از 5ppm باشد باید برای سلامت دام خطرناک در نظر گرفته شود. گیاهان انباشت کننده سلنیوم ممکن است حاوی 15000ppm سلنیوم باشند. گیاهان چرای دام که در خاک‌های حاوی بیش از 0.5ppm رشد می‌کنند در معرض خطر ابتلا به سلنوزیس هستند (روزنفلد، 1964).آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA)، آستانه سمیّت مزمن محیطی را 5 میکروگرم در لیتر در آب تعیین کرده است. سمیت سلنیوم در حیوانات با بروز علائم عصبی و عضلانی در گاو در طول دهه 1930 شناسایی شد. این بیماری را به طور مختلف بیماری قلیایی یا تلو تلو خوردن کور می نامیدند. ویژگی های بالینی تلو تلو خوردن کور شامل از دست دادن یا اختلال بینایی، راه رفتن تصادفی، تغذیه ضعیف و فلج است. در بیماری قلیایی، ریزش مو، تغییر شکل و لخت شدن سم، فرسایش مفاصل، کم خونی و همچنین اثرات قلبی عروقی، کبدی و کلیوی وجود دارد. گردآورنده: دکتر قهرمانیان - مدیر پشتیبانی و خدمات پس از فروش ویرایش: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
نقش سلنیوم در تعذیه طیور
1402/7/8نقش تغذیه ای سلنیوم در پرورش طیور محتوای کم سلنیوم در مواد اصلی خوراک طیور یک مشکل رایج در سراسر جهان است و مکمل‌های سلنیوم در رژیم غذایی روش رایج در تغذیه طیور و دام محسوب می‌شود. سلنیوم یک عنصر ضروری برای حیوانات است که برای رشد و کمک به مقاومت در برابر بیماری‌ها و تولید آنتی بادی ضروری بوده و در کشتن میکروارگانیسم‌های غرق شده توسط ماکروفاژها استفاده می‌شود. سلنیوم در تمام سلول‌ها و بافت‌های بدن در غلظت‌هایی وجود دارد که با توجه به بافت و مقدار شیمیایی اضافه شده در رژیم غذایی متفاوت است. سلنیوم و ویتامین E سلنیوم به همراه ویتامین E نقش اساسی در درمان و پیشگیری بسیاری از بیماری‌های دام و طیور دارد. نقش این مواد معدنی زمانی مشخص گردید که عوارض ماهیچه ای در گوسفندان و گاوها و ترشح آب زیر پوستی با تأثیر مثبت سلنیوم به همراه ویتامین E مشاهده گردید. سلنیوم منجر به کاهش نیاز به مصرف ویتامین E از طریق جذب طبیعی این ویتامین می‌گردد. سلنیوم به ابقای ویتامین E در پلاسما با کاهش این ویتامین در غشای سلولی کمک می‌کند. با این حال سلنیوم یک عنصر سمی تلقی می‌گردد که استفاده از آن در جیره بعنوان ماده مغذی مستلزم دقت بیشتری است. این عنصر جزئی از گلوتاتیون پراکسیداز است که نقش آن تخریب پراکسید هیدروژن بوده که از صدمات اکسیداتیو غشای سلولی را محافظت می‌کند. کمبود سلنیوم در طیور سلنیوم یک ماده معدنی ضروری برای نگهداری، رشد، توسعه ایمنی و عملکردهای تولید مثلی در طیور است. کمبود سلنیوم در جوجه‌های گوشتی باعث تحلیل ماهیچه‌ای و ترشح آب زیر پوستی می‌شود. همچنین کمبود سلنیوم می‌تواند رشد اندام‌های لنفاوی اولیه را مهار کند، تولید تخم را کاهش دهد، باعث آسیب کبدی و کاهش جوجه درآوری شود. در سلامت حیوانات، مکمل سلنیوم همچنین اثرات محرک ایمنی مانند افزایش تکثیر لنفوسیت‌های T فعال، فعال‌سازی سلول‌های کشنده طبیعی و فاکتورهای توموری را نشان داده است. به عنوان یک افزودنی خوراک، سلنیوم باعث افزایش رشد، باروری و سلامت در صنعت طیور می شود. عوامل زیادی با این ماده معدنی مرتبط هستند، مانند نسبت تبدیل غذایی بهتر(ضریب تبدیل)، زنده ماندن، تولید مثل و به طور کلی پاسخ بهتر سیستم ایمنی. این ماده معدنی بخش مهمی از حداقل 25 پروتئین مؤثر در انواع عملکردهای فیزیولوژیکی از جمله افزایش مقاومت در برابر استرس اکسیداتیو، ترمیم DNA و بهبود عملکرد تولید مثل و عملکرد ایمنی است. سلنیوم در جیره طیور علیرغم این واقعیت که نیاز به سلنیوم پرندگان را می توان با رژیم غذایی ذرت و سویا تأمین کرد، سلنیت سدیم جیره تا حداکثر 0.5 میلی گرم در کیلوگرم برای بهبود سلامت پرندگان و عملکرد تولیدی بسیار توصیه می‌شود. با این حال، تعامل با سایر مواد معدنی، احتباس ضعیف و راندمان رسوب پایین‌تر، ترکیب سلنیت سدیم در رژیم غذایی را زیر سوال می‌برد. سلنیوم و کیفیت تخم مرغ ویتامین E آنتی اکسیدان اصلی در لیپید زرده تخم مرغ است که زنجیره پراکسیداسیون لیپیدی را با واکنش با پراکسیدهای لیپیدی خاتمه می‌دهد و آن‌ها را پایدار می‌کند. مکمل رژیم غذایی با ویتامین E و سلنیوم می‌تواند عملکرد و کیفیت تخم مرغ را بهبود بخشد و مزایای سلامتی را برای مرغ‌های تخمگذار فراهم کند. رژیم‌های غذایی با کمبود ویتامین E و سلنیوم می‌تواند منجر به انواع اختلالات در طیور از جمله آنسفالومالاسی، دیاتز اگزوداتیو و دیستروفی عضلانی شود. کمبود ویتامین E و سلنیوم ممکن است باعث بیماری بالینی در جوجه‌های جوان و بوقلمون‌هایی شود که در سلول پرورش می‌یابند. علائم بالینی معمولاً در چند هفته اول زندگی ظاهر می‌شود. در مرغ‌های بالغ، هیچ علامت ظاهری بیماری ظاهر نمی‌شود. با این حال، قابلیت جوجه درآوری در تخم مرغ‌ها کاهش می‌یابد. بیشتر موارد کمبود سلنیوم در پرندگانی رخ می‌دهد که با جیره‌های سرشار از چربی‌های غیراشباع چندگانه (مانند روغن کبد ماهی و روغن سویا) تغذیه می‌شوند. علائم بالینی کمبود سلنیوم در انسفالومالاسی، علائم عصبی معمولاً بین 15 تا 30 روزگی شروع می‌شود. با این حال، شروع علائم بالینی در جوجه‌های 7 روزه و تا اواخر 56 روزگی مشاهده شده است. علائم ممکن است شامل آتاکسی (از دست دادن تعادل و افتادن به عقب)، اپیستوتونوس، تورتیکولی، میوکلونوس (انقباضات مکرر عضلات پاها)، فلج و سجده باشد. پرندگانی که علائم عصبی نشان می‌دهند اغلب به خوردن خوراک ادامه می‌دهند. در دیاتز اگزوداتیو در جوجه‌ها، دیواره‌های مویرگی به طور غیر طبیعی نفوذپذیر می‌شوند و ادم زیر جلدی ایجاد می‌شود. این ادم اغلب در امتداد شکم قفسه سینه، شکم و زیر فک پایین قرار دارد. این ادم ممکن است به دلیل تجزیه هموگلوبین گلبول‌های قرمز خون که نشت می‌کند، کمی رنگ آبی متمایل به سبز داشته باشد. اگر ادم گسترده ایجاد شود، ممکن است پرندگان در راه رفتن مشکل داشته باشند و پاهای خود را از هم باز کنند. در بوقلمون‌هایی که با رژیم‌های غذایی کمبود ویتامین E و سلنیوم تغذیه می‌شوند، ممکن است ناهنجاری‌هایی در پاهای آن‌ها ایجاد شود. در سن 2 تا 3 هفتگی ممکن است لک‌های بزرگ و تعظیم ایجاد شود. علائم ممکن است تا 6 هفتگی ناپدید شوند. اما اگر کمبود اصلاح نشود، این اختلال به شکل شدیدتر در 14-16 هفتگی دوباره ظاهر می‌شود. با شروع فصل سرد، مقالات زیر جهت مطالعه پیشنهاد می‌شوند: بیماری آنفولانزای طیور بیماری نیوکاسل در طیور گردآورنده: دکتر قهرمانیان، مدیر ارتباط با مشتریان ویرایش: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
رابطه دما و رطوبت در پرورش جوجه گوشتی
1402/7/4دما و رطوبت در پرورش جوجه گوشتی دمای مناسب و رطوبت کافی از مؤلفه‌های اصلی موفقیت در پرورش جوجه گوشتی به حساب می‌آیند. هر کدام از این شاخصه‌ها اگر در حالت استاندارد نباشد می‌تواند عارضه‌های استرس گرمایی و سرمایی، مشکلات تنفسی، درماتیک و افزایش گاز آمونیاک در مرغداری به دنبال داشته باشد. دما و رطوبت چه مفهومی دارند؟ اگر بخواهیم تعریف مختصری از این دو مولفه ارائه بدهیم باید گفت: 1- دما یک کمیت فیزیکی هست که معیاری از گرما و سرمای محیط می‌باشد و با دماسنج اندازه گیری می‌گردد. 2- مقدار بخار آب موجود در واحد حجم از هوا را رطوبت مطلق یا نسبت رطوبت می‌گویند. واحد آن گِرم بر متر مکعب یا میلی‌گرم در لیتر است. به زبان ساده تر به مقدار بخار آب موجود در هوا، رطوبت گفته می‌شود. هر چقدر هوا گرمتر شود بخار آب بیشتری در هوا ذخیره می‌شود و بالعکس، اما باید توجه داشت به طور کلی ظرفیت ذخیره بخار آب در هوا محدود است. یک تعریف دیگر از رطوبت بدین سان است: هوایی که ما در آن زندگی می‌کنیم ترکیبی از هوای خشک و بخار نامرئی است. به مقدار بخار موجود در همین هوای خشک، رطوبت گفته می‌شود. رابطه بین دما و رطوبت مقدار بخار آب (رطوبت) موجود در هوا با مکان و زمان تغییر می‌کند یعنی با افزایش ارتفاع و کاهش فشار هوا میزان نگهداری رطوبت هوا نیز تغییر خواهد کرد. دما یکی دیگر از عوامل مؤثر در در نگهداری رطوبت هوا محسوب می‌شود. در جدول زیر نسبت نگهداری رطوبت در دماهای متفاوت ذکر گردیده است. همانطور که مشاهده می‌کنید نگهداری رطوبت در دمای حدودی 80 درجه به بعد ثابت می‌ماند و این همان ظرفیت محدود نگهداری است که مطرح گردید. میزان رطوبت هوا به میزان دمای آن بستگی دارد، بطوری که در دمای بالاتر میزان نگهداری رطوبت بالاتر می‌رود و در یک محاسبه تقریبی به ازای هر 11 درجه افزایش دما نگه داری رطوبت دو برابر می‌شود. دمای مناسب، رطوبت کافی مرغ گوشتی یک موجود خونگرم است و دارای غدد عرق نیست و از طرفی محدودیت در تنظیم دمای بدن موجب می‌شود تنش سرمایی یا گرمایی اثرات مخربی در پرورش جوجه گوشتی داشته باشد. رطوبت مناسب برای جوجه گوشتی رطوبت نسبی هست که پرنده تبادل تنفسی خوبی داشته باشد. چنانچه درهفته اول پرورش رطوبت نسبی پایین‌تر از 50 باشد، با خشک شدن بدن جوجه مواجه خواهیم شد. نصب مهپاش می‌تواند موجب جلوگیری از خشکی بدن جوجه گردد. اما باید دقت کرد که از 18 روزگی به بعد رطوبت بالا باعث رطوبت بستر و مشکلات دیگر خواهد شد. به منظور تنظیم دما و رطوبت بصورت استاندارد با بخش پشتیبانی فنی گروه صنعتی آتام (مهردانه) در ارتباط باشید. دستگاه تنفسی طیور میزان تبادل بالایی از گاز کربنیک و اکسیژن نسبت به جانوران دیگر دارد. رطوبت پایین در اوایل پرورش طیور باعث دهیدراته شدن جوجه‌ها و در نتیجه اخلال در جذب کیسه زرده می‌شود. از طرفی رطوبت کافی بر خنک شدن پرنده از طریق له له زدن تأثیر مثبت دارد. تعادل در دما و رطوبت در مرغداری علاوه بر افزایش عملکرد پرنده بر صرفه جویی در انرژی هم بسیار تأثیر گذار است. نکته: از مشکلات واحدهای جوجه‌کشی عدم تعادل بین دما و رطوبت است. استان‌هایی که در شمال کشور قرار دارند مانند مازندران و گیلان نسبت به سایر استان‌ها از شرایط دما و رطوبت مناسب‌تر برخوردار هستند به همین دلیل جوجه با کیفیت‌تری دارند. رعایت رطوبت و دما حین حمل جوجه نیز از اهمیت برخوردار است. جدول زیر رابطه بین دما و رطوبت را نشان می‌دهد: سن پرنده 0-3 4-7 8-14 15-21 22-28 25-35 35 به بعد دما (سانتی گراد) 31-33 28-31 28-31 27-28 23-27 20-23 18-20 رطوبت(%) 60-70 60-70 50-60 50-60 50-60 50-60 50-60 گردآورنده: مهندس روح الله نصیری ویرایش: رضا یزدی
بیشتر بخوانید
تأثیر طول روز بر عملکرد جوجه گوشتی
1402/6/18آیا افزایش طول روز موجب افزایش بهره‌وری جوجه گوشتی می‌شود؟ به طور سنتی، فرض بر این است که روشنایی طولانی برای جوجه‌های گوشتی نرخ رشد را به حداکثر می‌رساند. با این حال، تحقیقات اخیر که رابطه بین طول روز و طیف وسیعی از ویژگی‌ها را در جوجه‌های گوشتی تجاری بررسی کرده است، نشان داده است که این همیشه درست نیست. این سند، اطلاعات به روز شده‌ای در مورد واکنش جوجه‌های گوشتی به مدت روشنایی ارائه می‌دهد. طول روز بر کدام موارد در پرورش جوجه گوشتی اثر می‌گذارد؟ Feed to Gain (مرگ و میر اصلاح شده) در صنعت، ارزیابی کارایی خوراک با نسبت خوراک به افزایش وزن انجام می‌شود. اما در علم، بررسی F:G (مرگ و میر اصلاح شده) برای وزن مرگ و میر مفید است. در این روش، وزن مرده و پرندگان معدوم شده به وزن زنده اضافه می‌شود. بنابراین، ارزیابی FG مستقل از بروز مرگ و میر است. نتایج نشان می‌دهد که جوجه‌های گوشتی که طول روز کمتری دارند، بر اساس ارزیابی FG کارآمدتر هستند. داده‌ها نشان می‌دهد که طول روز تأثیر خطی بر مرگ و میر دارد و کاهش طول روز منجر به کاهش مرگ و میر و کشتار کمتر می‌شود. اما کاهش طول روز به زیر 17 ساعت تأثیر بیشتری در کاهش مرگ و میر ندارد. تفاوت در مرگ و میر در اصل به دلیل بروز سندرم مرگ ناگهانی، ضعف پا و عفونت باکتریایی است. در گله‌های جوجه گوشتی، طول روز و مرگ و میر دارای ارتباط قوی هستند. افزایش طول روز باعث افزایش مرگ و میر به صورت خطی می‌شود. همچنین، روشنایی طولانی نیز باعث کاهش رفاه و افزایش مرگ و میر می‌شود. داده‌های تولید و مرگ و میر نشان می‌دهند که رشد سریع تنها عامل اصلی افزایش مرگ و میر نیست و عوامل متابولیک نیز نقش دارند. خوراک مصرف خوراک در جوجه‌های گوشتی تحت تأثیر طول روز قرار دارد. جوجه‌هایی که در طول روز بیشتر نور دریافت می‌کنند، معمولاً بیشتر خوراک می‌خورند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که افزایش طول روز به تنهایی منجر به افزایش مصرف خوراک نمی‌شود و جوجه‌های گوشتی رفتار غذایی خود را برای تعادل طول روز کوتاه‌تر تنظیم می‌کنند. همچنین افزایش وزن جوجه‌های گوشتی در روزهای کوتاه و شب‌های طولانی‌تر باعث بهبود بازده خوراک می‌شود. بازده گوشت روشنایی تأثیر مهمی بر عملکرد و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی دارد. با افزایش طول روز، عملکرد لاشه و تولید گوشت سینه افزایش می‌یابد. رابطه بین طول روز و عملکرد گوشت با سن جوجه‌ها تغییر می‌کند. هر چند که افزایش طول روز باعث افزایش عملکرد گوشت سینه می‌شود، اما تأثیر آن بر چربی لاشه مشخص نیست. پوشش سینه می‌تواند به عنوان یک شاخص برای چربی لاشه مورد استفاده قرار گیرد، اما طول روز بر روی آن تأثیری ندارد. بهره وری خوراک نسبت خوراک به سود یک روش استفاده شده در صنعت جوجه‌های گوشتی برای ارزیابی کارایی خوراک و بهره‌وری است. تحقیقات نشان می‌دهد که طول روز کوتاه تأثیر مثبتی بر این نسبت دارد. جوجه‌هایی که در طول روز کوتاه رشد می‌کنند، به طور کلی عملکرد بهتری دارند. این تأثیر می‌تواند به عواملی مانند تغییرات در نیازهای نگهداری، تغییرات در متابولیسم و حتی کاهش نیاز به نگهداری مرتبط با متابولیسم پایین نسبت داده شود. هرچند دلایل دقیق این تأثیر هنوز مشخص نیست، اما تحقیقات نشان می‌دهد که طول روز کوتاه می‌تواند بهبود قابل توجهی در نسبت خوراک به سود داشته باشد. نرخ رشد تعداد ساعات طول روز تأثیر زیادی بر نرخ رشد دارد و تأثیرات آن به سن جوجه‌ها بستگی دارد. در 32.33% ساعات روز، وزن بدن با افزایش طول روز به صورت درجه دوم افزایش می یابد. با کاهش طول روز به کمتر از 20 ساعت، وزن بدن کاهش می‌یابد. طی یک آزمایش، برای جوجه‌هایی که تا 38 الی 39 روز رشد می‌کنند، روند مشابهی وجود داشت. هنگامی که جوجه‌ها در وزن‌های سنگین‌تر رشد می‌کردند، افزایش خاموشی موجب بهبود عملکرد و وضعیت سلامت آنها می‌شد. ضعف پا ضعف پا در جوجه‌های گوشتی می‌تواند مسئله‌ای مهم در تولید تجاری باشد. این مشکل می‌تواند باعث درد و تأثیرات منفی بر روی تغذیه و آشامیدن جوجه‌ها شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که طول روز نیز تأثیری بر میزان مرگ و میر و تلفات ناشی از ضعف پا دارد. پرندگانی که در طول روز کمتر از 23 ساعت رشد می‌کنند، بیشترین شیوع ضعف پا را دارند. برای ارزیابی این مسئله می‌توان از روش "امتیاز راه رفتن" استفاده کرد که با توجه به توانایی پرندگان در راه رفتن، امتیازدهی می‌کند. فعالیت پیاده روی و دویدن در جوجه‌های گوشتی با 17 ساعت نور بیشتر می‌شود. افزایش طول روز بیش از 17 ساعت منجر به کاهش قابل توجه فعالیت راه رفتن و دویدن شد و فعالیت پیاده روی و دویدن در پرندگانی که 23 ساعت نور داشتند کمترین میزان را دارد. داده ها نشان می دهد که این عدم حرکت بیشتر به فقدان "میل" به حرکت مربوط می‌شود. رفتار مشاهدات رفتار پرندگان در دوره‌های روشن و تاریک نشان می‌دهد که نور تأثیر مستقیمی بر رفتار آن‌ها در طول روز دارد. پرندگان در طول روز بیشتر در حال استراحت و خواب بودند، به خصوص در سن 42 روزگی. پرندگانی که نزدیک به نور قرار داشتند، بیشتر از 85 درصد زمان را در حالت استراحت سپری می‌کنند. در مقایسه با جوجه‌های گوشتی، پرندگان در 14 روزگی بیشترین زمان استراحت را دارند. این نتایج نشان می‌دهد که طول روز و میزان نور، تأثیر قابل توجهی بر رفتار پرندگان دارند. رفتار حرکتی رفتارهای تحرکی پرندگان برای سلامت و تندرستی آن‌ها بسیار مهم است. آن‌ها باید بتوانند در اطراف دانخوری‌ها و آبخوری‌ها حرکت کنند و با سایر پرندگان تعامل داشته باشند. تحرک نشانگر قدرت و توانایی پرندگان است و در رشد و نمو جوجه‌های گوشتی نقش مهمی دارد. طول روز و نور می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر رفتار پرندگان داشته باشد. پرندگان در دوره‌های نوری طولانی، کمتر در حالت راه رفتن و دویدن بوده و بیشتر در حال استراحت هستند. این ممکن است به دلیل ضعف پا و نداشتن انگیزه برای حرکت باشد. همچنین، محرومیت از خواب می‌تواند تأثیر بر رفتار پرندگان در طول روز داشته باشد. رفتارهای بلع رفتارهای بلع، خوردن و آشامیدن برای تأمین مواد مغذی ضروری برای زندگی حیوانات بسیار مهم است. این انگیزه به ویژه در جوجه‌های گوشتی که برای رشد سریع و تأمین مواد مغذی بیشتر انتخاب می‌شوند، بسیار قوی است. طول روز نیز بر زمان صرف غذا تأثیر می‌گذارد، به طوری که با افزایش طول روز، زمان صرف غذا کاهش می‌یابد. در مورد پرندگان، زمان تغذیه در طول روز کمتر از زمان تاریکی است. علاوه بر این، مشاهدات نشان می‌دهد که زمان صرف شده برای تغذیه با مقدار مصرف شده مطابقت ندارد. این نشان می‌دهد که رفتارهای مشاهده شده می‌توانند زمان صرف شده در فیدر را نشان دهند، اما میزان مصرف خوراک را نشان نمی‌دهند. سوالات مطرح شده نشان می‌دهند که پرندگان با طول روز کوتاهتر، از رفاه بالاتری برخوردارند. همچنین، طول روز طولانی‌تر می‌تواند حداکثر دسترسی بصری به فیدرها را فراهم کند، اما در عین حال باعث کاهش درصد زمان صرف شده در فیدر می‌شود که ممکن است نشان‌دهنده وجود مشکلات باشد. نتیجه‌گیری تأثیر طول روز بر تولید جوجه‌های گوشتی و عملکرد گوشت بسیار مهم است. استفاده از طول روز در برنامه‌های روشنایی می‌تواند تأثیرات مهمی بر رشد و عملکرد گوشت جوجه‌های گوشتی داشته باشد. همچنین، طول روز می‌تواند بر رفاه و سلامت جوجه‌ها تأثیر بگذارد. به علاوه، با افزایش طول روز، مرگ و میر نیز افزایش می‌یابد. برای عملکرد بهینه، طول روز باید با توجه به سن جوجه‌ها تنظیم شود. اهلی کردن حیوانات و تولید آنها برای استفاده انسانی نیاز به مراقبت دارد. مسئولیت مراقبت از حیوانات و تأمین رفاه آنها بر عهده پرورش دهندگان است. در مورد جوجه‌های گوشتی، درک تأثیر طول روز بر رفاه جوجه‌های گوشتی نیز مهم است. رفاه حیوان زمانی تحت تأثیر قرار می‌گیرد که نتواند با محیط خود یا استرس‌ها کنار بیاید و ممکن است تغییرات فیزیولوژیکی و رفتاری نشان دهد. برای تخمین احساسات حیوانات، ارزیابی رفتاری می‌تواند مفید باشد. اگر حیوانات رفتارهایی که اجداد وحشی‌شان انجام می‌دادند را نداشته باشند، رفاه آنها به خطر می‌افتد. اندازه گیری رفاه ممکن است دشوار باشد و نیاز به ارزیابی معیارهای مختلف دارد. همچنین جهت دریافت اطلاعات تکمیلی می‌تواند مقاله زیر را مطالعه بفرمایید: تأثیر برنامه نوری بر عملکرد جوجه گوشتی گردآورنده: دکتر رهبر نژاد کارشناس تحقیق و توسعه
بیشتر بخوانید
نمایشگاه دام و طیور تبریز در سال 1402
1402/6/18تصاویر منتخب بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی دام و طیور تبریز در سال 1402 بازدید مدیران و مسئولین جهاد کشاورزی، دامپزشکی و اداره صمت استان از غرفه گروه صنعتی آتام بازدید جناب آقای دکتر متفکر آزاد، نماینده محترم مردم تبریز از غرفه گروه بازدید جناب آقای دکتر ازغدی، مدیریت محترم شرکت فرتاک از غرفه گروه بازدید مسئولین اتحادیه مرغداران مرغ تخمگذار استان آذربایجان شرقی بازدید مرغداران، نمایندگان و مشتریان پیشروی شمالغرب کشور اعطای تقدیر نامه تعاونی آنا به گروه صنعتی آتام اعطای لوح تقدیر مشارکت در نمایشگاه تصویر دسته جمعی همکاران و دست اندر کاران غرفه
بیشتر بخوانید
تب شیر در گاو و راه‌های مقابله با آن
1402/6/2 تب شیر، شایع‌ترین بیماری گاو تازه‌زا شایع‌ترین بیماری گاوهای تازه‌زا، تب شیر می‌باشد و در اثر کمبود کلسیم در بدن گاو تازه‌زا ایجاد می‌گردد. نیاز روزانه به کلسیم در گاو خشک آبستن روزانه حدود 18 گرم و در گاو تازه‌زا 50 گرم و در گاو پرتولید 80 گرم می‌باشد و کمبود کلسیم بایستی از طریق سوخت و ساز بدن تأمین شود. اگر کلسیم بدن به سرعت یا به حد کافی تأمین نشود، باعث هیپوکلسمی می‌شود که ممکن است تا 50٪ از گاوهای شیرده دچار تب شیر نماید، بطوریکه ابتدا دام‌های پرتولید و سپس گاوهایی که در پیک تولید هستند، دچار تب شیر می‌شوند. در اوایل درگیری بیماری تب شیر، گاوها علائم قابل مشاهده‌ای ندارند اما اگر کاهش سطح کلسیم خون همچنان ادامه یابد، می‌تواند منجر به شکل بالینی بیماری شود. با این وجود، تأثیر بیماری در همه گاوها به طور یکسان نمی‌باشد و در گاوهای چند شکم زایش و شکم دوم به بعد، بیماری به سرعت تشدید می‌یابد. عوامل احتمالی ایجاد کننده تب شیر چه مواردی هستند؟ نیاز به کلسیم بیشتر: گاوهای چند شکم زایش، تولید شیر بیشتری داشته در نتیجه نیاز بیشتری به کلسیم دارند. حساسیت کمتر به مکانیسم‌های تنظیم کننده کلسیم: گاوهای مسن حساسیت کمتری به مکانیسم‌های تنظیم کننده کلسیم نشان می‌دهند و این می‌تواند موجب بروز علائم تب شیر گردد. تیپ بدنی (BCS) زیاد (گاوهای چاق) : دام‌هایی با نمره تیپ بدنی بالاتر(چاقتر)در مقایسه با گاوهایی با نمره تیپ بدن (BCS) مطلوب دارند، بیشتر به تب شیر مبتلا می‌شوند. ضعف در مدیریت عوامل خارجی: عوامل خارجی و مدیریتی نیز می‌توانند خطر ابتلا به تب شیر را افزایش دهند. این عوامل شامل : اشکال در مدیریت خوراکدهی و جیره‌نویسی مشکل در مدیرت گاوهای خشک و دوره انتقال مدیریت نادرست بیماری‌ها و درگیری‌های گله عواقب کمبود کلسیم دام‌های مبتلا به تب شیر بالینی، علائم قابل مشاهده‌ای دارند، که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: راه رفتن لرزان یا سخت پاها و گوش‌های سرد کاهش دفعات نشخوار تغییر رفتارهای هنگام استراحت عدم توانایی در ایستادن علائم فوق بیانگر نقش مهم کلسیم در انتقال پیام‌های تحریکی در عضلات و سیستم عصبی می‌باشد و در صورت کمبود کلسیم در بدن، سیستم عضلانی دچار فلجی شده که نهایتا موجب آسیب به عضلات خواهد شد. همچنین اگر کلسیم خون از یک میزان معین کمتر شود خطر ابتلا به سایر بیماری‌ها به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. یکی از عوامل تشدید کننده بیماری در تب شیر، آسیب عضلانی است که عمکرد عمومی بدن گاوها را مختل می‌کند. به طور مثال، اگر کلسیم خون 25 درصد کاهش یابد، باعث می‌شود تا فعالیت شکمبه به صورت کامل متوقف شود و این موجب کاهش جذب مواد مغذی مورد نیاز گاوهای تازه زا می‌گردد و خطر ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد. همواره پیشگیری بهتر از درمان است پس اقدامات پیشگیری از تب شیر بسیار مهم بوده و آن را می توان به سه دسته تقسیم کرد: روش‌های پیشگیری از تب شیر در بلند مدت در مرحله اول باید جیره دام بالانس ‌شود به عنوان مثال، می‌توان با محدود کردن مقدار کلسیم در جیره گاوهای خشک، متابولیسم باز جذب کلسیم را برای تأمین آن بهینه کرد تا برای دوره‌های با نیاز بیشتر کلسیم (شیردهی) آمادگی بیشتری را داشت. این امر مستلزم اطلاعات دقیق‌تری از مواد تشکیل دهنده جیره می‌باشد. ولی متغیر بودن سطح کلسیم در نهاده‌های مورد استفاده در جیره‌های گاو شیری، تنظیم میزان کلسیم را سخت می‌کند. استفاده از نمک‌های اسیدی یک راه کار خوب است. این امر باعث ایجاد اسیدوز متابولیک خفیف در حیوان می‌شود که مکانیسم‌های تنظیم کننده کلسیم را نیز بهینه می‌کند. میزان نمک مصرفی باید کاملاً کنترل شود. به دلیل خوش طعم نبودن، مقادیر بیش از حد نمک می‌تواند منجر به کاهش مصرف خوراک شود. در عین حال، کاهش بیش از حد مقدار pH خون نیز از نظر تغذیه‌ای منطقی نیست. این استراتژی را می توان با سطوح مختلف کاتیون‌ها و آنیون‌های موجود در جیره و با بررسی مقدار pH در ادرار حیوانات کنترل کرد. این موارد یک چشم انداز عالی از تعادل کاتیون و آنیون و تنظیم آن در حیوان را به ما ارائه می‌دهد. استراتژی‌های حمایت کننده میان مدت در میان مدت، می‌توان تلاش نمود تا مصرف خوراک را در گاوهای تازه‌زا افزایش داد. این امر باعث بهبود میزان دریافتی مواد مغذی توسط دام می‌شود، همچنین موجب تنظیم شاخص وضعیت تیپ بدنی دام‌ها در زمان زایمان می‌گردد(BCS ایده آل گله های شیری از 3.25 تا 3.5 می باشد). کنترل هر دوی این اقدامات دارای این مزیت هستند که می‌توانند در پیشگیری از بیماری‌های دیگر نیز مفید باشند. حائز اهمیت است که این‌ها فقط استراتژی‌های پشتیبانی کننده هستند و به تنهایی قادر به کاهش خطر ابتلا به تب شیر نمی‌باشند. اقدامات کوتاه مدت اقدامات کوتاه مدت طیف متنوعی از گزینه‌های حمایتی را ارائه می‌دهند. در گاوهای مبتلا به بیماری بالینی، تزریق کلسیم برای رفع سریع کمبود کلسیم ضروری است، همچنین استفاده از تزریق ویتامین D3 نیز با طیف وسیعی انجام می‌شود. ویتامین D3 نقش اساسی در متابولیسم کلسیم دارد و جذب بالاتر و تثبیت کلسیم را تضمین می‌کند. با توجه به اینکه، زمان و دوزهای تزریقی استعمال شده از اصلی‌ترین عوامل تأثیر گذار است، از این رو اگر تزریق خیلی زود یا خیلی دیر انجام شود، اثر آن از بین می‌رود. ثابت شده است که تجویز این موارد 2 تا 5 روز قبل از زایمان بهترین اثرگذاری را دارد. مقدار دوز تجویز شده نیز یک چالش محسوب می‌شود. اگر مقدار آن خیلی کم باشد، اثر گذاری مورد نظر حاصل نمی‌شود. همچنین اگر خیلی زیاد باشد، خطر هیپرویتامینوز(مسمومیت ویتامینی) وجود دارد. به عنوان یک راهکار کاربردی، توصیه می‌شود کلسیم را به صورت خوراکی تجویز کرد. مصرف خوراکی این محصولات به سرعت تاثیرگذاری خود را نشان می‌دهد و می‌تواند از اهداف مدیریتی ما در گله‌های شیری حمایت کند. این امر به میزان کلسیم تجویز شده، نوع منابع کلسیم و روش مصرف بستگی دارد. واضح است که منابع مختلف تأثیرات متفاوتی بر سطح کلسیم خون دارند و این بدان معنی است که آنها به طور متفاوتی در جلوگیری از تب شیر بالینی نقش دارند. همچنین به اثبات رسیده است که ترکیب چندین فرم کلسیم در محصولات کلسیم خوراکی مؤثرتر است . آیا تب شیر ریشه‌کن شده است؟ به هیچ وجه! اگرچه بیماری تب شیر بسیار مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است، اما هنوز یک موضوع بسیار مهم است و با افزایش سطح عملکرد گاوهای شیری، حادتر خواهد شد. شرایط پاتوفیزیولوژیک بیماری و مشکلات مربوط به آن تا حد زیادی شفاف شده است اما هنوز استراتژی‌های مربوط به پیشگیری و کنترل این بیماری به توسعه و تکامل خود ادامه می‌دهند. به طور کلی، اقدامات مختلف پیشگیری باید برای هر گله به طور جداگانه مناسب باشد. به عنوان مثال، تنظیم و کنترل جزئیات جیره برای هر گله امکان پذیر نیست. در عین حال، ممکن است استراتژی‌های انفرادی حیوانات به تنهایی راه حل بهینه برای گله‌های بزرگ نباشد. در بسیاری از موارد، کنترل یا تنظیم عوامل خارجی در کوتاه مدت غیرممکن است به همین دلیل با اتکاء به شدت معضل در گله مربوطه، ترکیبی از راهکارهای مختلف توصیه می‌شود. هدف از هرگونه پیشگیری و کنترل تب شیر باید کاهش دفعات و شدت درگیری دام‌ها باشد. این تنها راه تضمین کننده سلامت و تولید پربازده حیوانات است که این امر در نهایت باعث افزایش سود اقتصادی می‌شود. گردآوری: مهندس بابک ضیائی، کارشناس تغذیه دام ویرایش و جمع‌بندی: رضا یزدی منبع:biochem
بیشتر بخوانید
هفت توصیه مهم برای هفته اول پرورش جوجه گوشتی
1402/5/21مقدمه هفته­ طلایی نامی است که به هفته اول پرورش اطلاق می‌گردد، با مدیریت صحیح هفته اول می‌­توان حداکثر سود اقتصادی را کسب کرد که نشان دهنده­ عملکرد مناسب واحد مرغداری می‌باشد. لازمه­ داشتن گله­ ای یکنواخت، کسب وزن ایده­‌آل و کنترل بیماری‌های رایج، داشتن مدیریت صحیح در هفته اول است. مطالعات نشان می­‌دهد، هر پرنده بایستی بطور استاندارد در پایان هفته اول، حداقل 4 برابر وزن جوجه ریزی را کسب بکند که با مدیریت صحیح و تغذیه مناسب میسر می­‌گردد. در این مقاله به عوامل مختلفی که می‌­توانند هفته­ اول پرورش را تحت الشعاع قرار دهند، اشاره می‌کنیم: هفت توصیه مهم درهفته اول پرورش جوجه گوشتی یکنواختی گله یکنواختی گله می‌تواند کمک شایانی در رشد و وزن‌گیری جوجه‌­ها داشته باشد. لازمه یکنواختی گله، داشتن وزن‌هایی در بازه­ 10+ تا 10- می‌باشد. بالا بودن یکنواختی گله سبب می‌شود تا جوجه­‌های ضعیف‌ در رقابت با جوجه‌­های سنگین‌تر شانس کمتری برای تغذیه داشته باشند و هر روز ضعیف‌تر شده و مستعد انواع بیماری‌ها شوند و این تهدید بسیار جدی برای سایر پرنده‌­ها و گله محسوب می‌شود. در مقابل، جوجه­‌های سنگین‌تر روز به روز افزایش وزن خواهند داشت که در مناطق مرتفع، شانس بروز آسیت و سکته قلبی را افزایش می‌دهد. عوامل مختلفی که می‌توانند سبب برهم زدن یکنواختی گله شوند، عبارتند از: الف) دمای ستر و هچر: جنین با نرخ رشد بالا نسبت به تغییرات دما، حساس است و کمی انحراف از دامنه مطلوب دمایی، تأثیرات منفی بر قابلیت جوجه درآوری و کیفیت جوجه دارد. تغییرات دمایی بیش از حد در ستر و هچر، اثر منفی بر کیفیت جوجه داشته که به واسطه­ این تأثیرات، عملکرد جوجه­‌ها هنگام پرورش و کشتار، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. ب) مدت زمان انتقال جوجه­‌ها به واحد پرورشی: توقف در انتقال جوجه­‌ها به واحد پرورشی بطور تقریبی و تجربی به ازای هر 10 الی 15 ساعت، موجب 1 گرم کاهش وزن جوجه خواهد شد که البته در فصول گرم این کاهش وزن می‌تواند بیشتر از 1 گرم باشد و این به دلیل دهیدراته شدن جوجه‌ها در فصول گرم است. ج) دما و رطوبت سالن پرورشی: تنظیم دما و رطوبت در طول دوره و مخصوصا هفته­ اول پرورش بایستی بصورت جدی مد نظر قرار داده شود. در سنین ابتدایی، اگر رطوبت سالن کم باشد، بایستی دمای سالن را افزایش دهیم. با توجه به اینکه جوجه در این سنین توانایی تنظیم دمای بدن را ندارد، در صورت پایین بودن دمای سالن، به منظور گرم نگه داشتن بدن، جریان خون را به قسمت­های داخلی مثل کبد و طحال انتقال می‌دهد که در هنگام کالبدگشایی، پرخونی در این نواحی مشاهده می‌گردد. همچنین در صورت سرد بودن سالن، پرنده­‌ها در یک نقطه جمع می‌شوند که در اینصورت، هنگام تنفس کرک­های موجود در هوا وارد کیسه‌­های هوایی شده و سبب بروز التهاب می‌گردند که هر دو این عوامل سبب جلوگیری از رشد و وزن گیری مناسب پرنده می‌شود. سطح ایمنی بدن بایستی در نظر داشته باشیم که سیستم ایمنی بدن در سنین ابتدایی بطور کامل تشکیل نیافته و همچنین ایمنی انتقال یافته از بدن مادر به جوجه، در روزهای نخست پرورش کارایی دارد. لذا با افزایش سن، بایستی به کمک انجام واکسیناسیون­های دقیق طبق نظر دامپزشک و همچنین با توجه به شرایط جغرافیایی، ایمنی را در بدن پرنده ایجاد کنیم تا گله در طول دوره از هر گونه بیماری در امان باشد. در کنار برنامه‌­های دقیق واکسیناسیون، میتوان از دستکاری جیره نیز جهت انجام هماهنگی فلور میکروبی کمک گرفت که در سنین پایین نیز فلور میکروبی قابل شکل‌گیری است. تراکم گله در هنگام جوجه­‌ریزی، بایستی به منظور تأمین آسایش پرندگان، حداکثر وزن مورد نظر در پایان دوره مد نظر قرار داده شود و با توجه به این وزن، فضای دانخوری، آبخوری و تهویه در نظر گرفته شود. در صورت کم بودن فضای دانخوری، آبخوری و تهویه، جوجه­‌ها پلکانی می‌شوند و این موجب برهم خوردن یکنواختی گله می‌گردد. بهتر است تراکم جوجه­‌ریزی، 34 کیلوگرم وزن زنده در هنگام کشتار برای هر متر مربع در نظر گرفته شود. فضای دانخوری عدم توزیع مناسب دان در بین جوجه‌­ها سبب برهم خوردن یکنواختی گله می‌شود. بایستی توجه داشته باشیم که فضای دانخوری به مقدار کافی در اختیار جوجه­‌ها قرار داده شود تا بتوانند سرانه دان تعریف شده را به راحتی مصرف کرده و ضریب تبدیل مناسبی نیز داشته باشند. همچنین برای دسترسی مطلوب پرنده به دان باید ارتفاع لبه دانخوری هم طراز با پشت پرنده باشد. نامناسب بودن ارتفاع دانخوری باعث افزایش پرت دان می‌شود که در این حالت ضریب تبدیل غذایی نیز افزایش خواهد یافت. در صورت مصرف دان خارج از دانخوری احتمال آلودگی قارچی و باکتریایی نیز بیشتر می‌شود. با توجه به نوع دانخوری­ها، تعداد آنها نیز متفاوت می‌باشد. به عنوان مثال، در صورت استفاده از دانخوری ناودانی یا تراف، 3 الی 5 سانتی متر برای هر پرنده در نظر گرفته می‌شود و اگر از دانخوری گرد با قطر 33 سانتی متر استفاده گردد، هر دانخوری برای 45 الی 55 پرنده کفاف می‌کند. فضای آبخوری در صورتی که پرنده آب مصرف نکند، تمایلی به مصرف خوراک هم نخواهد داشت و رشد نیز با مشکل مواجه خواهد شد. پس ضروریست تا فضای آبخوری به مقدار کافی در اختیار پرنده قرار داده شود. آبخوری­‌ها نیز انواع مختلفی دارند که هر کدام مزایا و معایبی دارند. به عنوان مثال در آبخوری­‌های زنگوله‌­ای با اینکه احتمال سر ریز شدن آب وجود دارد ولی به تنظیم رطوبت سالن کمک می‌کند و در مقابل در واحدهایی که آبخوری نیپل استفاده می‌شود امکان سرریز شدن آب کم است ولی بستر خشک بوده و رطوبت بیشتری تأمین نمی‌شود. مقدار مورد نیاز هر کدام از آبخوری­ها به شرح زیر می‌باشد: 1- در صورت استفاده از آبخوری کله قندی (با ظرفیت 4 لیتر)، برای هر80 جوجه یک عدد در نظر گرفته شود. 2- در صورت استفاده از آبخوری پستانکی (نیپل) برای هر 12-8 جوجه یک عدد پستانک در نظر گرفته شود. 3- در صورت استفاده از آبخوری گرد آویز (به قطر 33 سانتیمتر) برای هر 100-80 جوجه یک عدد در نظر گرفته شود. تایم خاموشی در رابطه با تایم خاموشی سه عامل مدت، شدت و رنگ نور مطرح است. تجربه اثبات کرده است، کاهش شدت نور و افزایش مدت زمان خاموشی می‌تواند سبب بهبود عملکرد جوجه‌­های گوشتی گردد. توصیه­‌های نوری طبق تجربه به قرار زیر است: 1- دو روز اول بدون خاموشی (شدت نور 60 لوکس، این امر باعث می‌شود تا جوجه­‌ها کمتر بخوابند و فرصت کافی برای بسته شدن بند ناف فراهم گردد) 2- روز سوم تا وزن 180 گرم، روزانه یک ساعت خاموشی با روشنایی لامپ‌های یک در میان (شدت نور 30 لوکس) 3- وزن 180 گرم به بعد، افزایش روزانه یک ساعت خاموشی و رسیدن به 8 ساعت خاموشی (شدت نور 5 لوکس با لامپ‌­های دو خط سبز و یک خط آبی). توصیه می‌گردد خاموشی 8 ساعته طی ۲ مرحله ۴ ساعته اعمال شده و در حد فاصل 2 خاموشی، 3 الی 4 ساعت روشنایی اعمال شده و دان در اختیار جوجه­‌ها قرار داده شود. تغذیه مناسب سویه‌های متفاوت نیازهای تغذیه‌ای متفاوتی دارند. با توجه به اینکه بیشترین نیاز متابولیکی جوجه‌­ها در طی هفته اول می‌باشد، لذا احتیاجات تغذیه‌­ای در این بازه زمانی نیز متفاوت است. یک جیره ایده آل جیره‌ای است که علاوه بر تأمین انرژی و پروتئین، دارای مواد معدنی، ویتامین‌ها و همچنین ترکیبات پری‌بیوتیک و پروبیوتیک باشد. در جیره نویسی نوین، بجای اینکه تمرکز بر روی پروتئین خام باشد، بر روی تعادل اسیدهای آمینه متمرکز شده است. بنابراین، توصیه می‌شود از متخصصین جیره نویس و فرمولاسیون خوراک، برای متعادل‌سازی جیره­‌ها بهره گرفته شود. گردآورندگان: مهندس محمدرضا قهرمانیان، مدیریت پشتیبانی فنی و ارتباط با مشتریان دکتر نامدار کامرانی، کارشناس پشتیبانی فنی و ارتباط با مشتریان
بیشتر بخوانید
چه عواملی موجب امنیت زیستی در مرغداری میگردد؟
1402/5/15 امنیت زیستی شامل هر اقدامی است که خطر ابتلا به بیماری را کاهش می‌دهد و می تواند در سلامت گله نقش اساسی ایفا کند. پیشگیری از شیوع بیماری گام مهمی جهت جلوگیری از رسیدن بیماری به واحد می‌باشد. در این بین رعایت امنیت زیستی در واحدهای نزدیک به فارم نیز از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که موجب کاهش احتمال ابتلا به بیماری می‌گردد. دستورالعمل های لازم برای امنیت زیستی در مرغداری حفظ فاصله تشکیل و ایجاد موانعی بین مناطق پاک و نیمه پاک و محصور کردن مرغداری در منطقه تمیز و دور از آلودگی و جلوگیری از ورود پرندگان و حشرات به واحد پرورشی تمیز کردن و شستشوی وسایل مرغداری: شستشو و ضدعفونی لباس‌ها با ماشین لباسشویی و کفش‌های مورد استفاده در داخل سالن پرورشی طبق برنامه روتین ضدعفونی لباس‌ها و کفش‌های مورد استفاده در محوطه مرغداری زدودن مواد آلی توسط فرچه‌های مخصوص (گل و لای) استحمام قبل از ورود به سالن پرورشی و تولیدی تمیز نگهداشتن قفس‌ها و تجهیزات مرتبط با مرغ‌های پرورشی اسکوپ، بیل و چنگ زدن کودهای آغشته شده به خاک سوزاندن و دفع کودها و زباله‌ها جلوگیری از انتقال آلودگی به مرغداری: ضدعفونی لاستیک ماشین، کامیون و کلیه تجهیزات حاوی آلودگی در صورت ورود به واحدهای دیگر و رعایت مسائل قرنطینه ای، شستشو و ضدعفونی کردن و عدم مخلوط سازی پرندگان با سنین مختلف و گونه ها و منابع متفاوت در حفظ امنیت زیستی حائز اهمیت است. عدم انتقال آلودگی‌ از سایر مرغداری‌ها جهت حفظ امنیت زیستی: از اشتراک‌گذاری تجهیزات و پرندگان با سایر واحدها خودداری کنید. لوازم مرغداری قبل از اینکه به واحد برسد، تمیز و ضدعفونی گردد. هرگز وسایلی مانند پالت چوبی، کارتن و شانه تخم مرغ را بدلیل داشتن خلل و فرج به اشتراک نگذارید. شناسایی علایم هشدار دهنده در بسیاری از بیماری‌ها: افزایش ناگهانی مرگ و میر عطسه و نفس نفس زدن و سرفه و ترشحات بینی اسهال آبکی و سبز رنگ کمبود انرژی و کم اشتهایی کاهش تولید و پوسته نرم تخم مرغ تورم اطراف چشم و گردن و سر تغییر رنگ تاج و ریش لرزش و افتادگی بال چرخش و پیچ خوردگی گردن گزارش بیماری پرنده در صورت بروز علایم غیر معمول بیماری منتظر تلفات غیر منتظره نباشید و جهت جلوگیری از پیشرفت درگیری به دامپزشک منطقه مراجعه نمائید. عوامل موثر جهت حفظ امنیت زیستی در مرغداری‌ها 1- احداث واحد پرورشی در موقعیتهای مکانی مناسب با در نظر گرفتن فاصله مناسب بین واحدها و دیوار چینی و فنس کشی و محصور کردن واحد. 2- عدم تاسیس سالن در جهت بادهای منطقه ای 3- اجرای برنامه‌های واکسیناسیون مناسب گله 4- اجرای آزمایشات سرولوژیک روتین در گله جهت پیشگیری و بررسی موفقیت برنامه واکسیناسیون در طول پرورش و تولید 5- جوجه‌ریزی همزمان و اجتناب از نگهداری طیور با سنین متفاوت 6- مبارزه با حیوانات و حشرات و پرندگان ناقل بیماری: در صورت تمیز نگهداشتن مزرعه از آلودگی‌ها و ریزش دان از جذب حیوانات و پرندگان به محوطه ممانعت بعمل می‌آید. همچنین از تجمع آب ایستاده وهمچنین هر نوع غذای ریخته شده در محوطه باید جلوگیری گردد. عوامل بازدارنده با طعمه گذاری و بدام انداختن جوندگان باعث جلوگیری از ازدیاد آن‌ها و انتشار در محوطه مرغداری می شود. استفاده از فلاترها و چراغ‌های چشمک زن و مترسک‌ها برای جلوگیری از تردد پرندگان و همچنین استفاده از توریهای 5 میلی برای جلوگیری از ورود جوندگان و پرندگان به سالن‌ها و انبار دان الزامی است. 7- ممانعت از تردد افراد غیر مسئول به مرغداری 8- شستشو و ضد عفونی وسایل نقلیه ضروری قبل از ورود به مرغداری: احداث و استفاده از حوضچه‌های ضد عفونی در ورودی واحد و امکان استفاده از کارواش ضروری می‌باشد، در این رابطه باید اطمینان حاصل شود که دستگاه ضدعفونی کننده بدون نقص باشد. به هنگام استفاده از مواد ضدعفونی کننده باید به آلودگی‌های دوره‌‌ی پیش، میزان سختی آب، دمای محیط اطراف و سطح رطوبت توجه کرد، همچنین به هنگام آماده‌سازی ضد عفونی کننده‌ها می‌بایستی به توصیه کارخانه سازنده و دامپزشک توجه کنید. 9- عدم نگهداری طیور غیر مرتبط در مرغداری جهت رعایت امنیت زیستی 10- معدوم سازی تلفات طول دوره در مرغداری 11- انتقال کود به خارج از مرغداری بعد از اتمام دوره پرورشی 12- شسشوی وسایل، تجهیزات و سالن‌های پرورشی در طول دوره آماده سازی مرغداری 13- دریافت مجوزهای لازم جهت جوجه ریزی و رعایت فواصل جوجه ریزی با توجه به هدف پرورش پرنده در واحد و برحسب بیماری‌های منطقه‌ای 14- احداث سرویس بهداشتی و دوش در ورودی مرغداری 15- رعایت جوجه ریزی بر حسب پروانه بهره برداری 16- استفاده از لاشه سوز و چاه تلفات در مرغداری 17- احداث اتاقک کالبد گشایی و نمونه برداری در مرغداری 18- تهیه دستگاه شعله افکن و سمپاش مناسب 19- داشتن چاه فاضلاب مناسب و سرپوشیده 20- تهیه یخچال نگهداری واکسن و دارو وکنترل دمای یخچال با استفاده از دماسنج تعبیه شده در یخچال 21- مسیر تردد باید فاقد قسمت خاکی باشد سیمان کاری و یا آسفالت کاری محوطه بیرونی و داخلی مرغداری بطوری که سطوح صافی جهت شستشو و ضد عفونی ایجاد کند. 22- نصب توری‌های مناسب بر روی پنجره‌ها 23- تهیه رطوبت سنج و حرارت سنج برای سالن‌های پرورشی و انبار دان 24- احداث مناسب انبار دارای توری و کاشی کاری و سیمان کاری جهت جلوگیری از تردد جوندگان و پرندگان 25- تهیه لباس کار مناسب و تجهیزات بهداشتی برای کارگران و بازدید کنندگان: باید اطمینان حاصل گردد که هنگام ورود به مرغداری‌ها یا اماکن داخل مرغداری، لباس و کفش‌های تمیز پوشیده شود. با تعویض لباس‌ها و کفش‌های تمیز هنگام جابجایی بین گله یا سوله از انتشار آلودگی‌ها به مزرعه ممانعت بعمل می‌آید. کارکنان و بازدید کنندگان باید ملزم به استفاده از لباس و کفش ویژه مرغداری باشند. بعد ازاستفاده کارکنان و بازدیدکنندگان از واحد باید لباس‌های آنها دور ریخته و یا در آب 60 درجه در حضور دترجنت‌ها شستشو و ضدعفونی گردد. 26- نصب و راه اندازی تهویه و هواکش‌های مناسب برای سالن‌ها 27- جمع آوری اطلاعات و سوابق مرگ و میر و تولید: کلیه اطلاعات پرورشی هر دوره باید نگهداری و بایگانی شوند. همچنین کلیه اطلاعات مربوط به واحد اعم از ساختمان‌ها، تجهیزات، مصرف آب و سطح مصرف خوراک و تخم مرغ دوره قبل، باید جمع آوری و بایگانی گردد. 28- احداث اتاق گاز مناسب جهت گازگذاری اقلام و نهاده‌های وارده 29- جلوگیری از مصرف مواد اولیه متفرقه و بدون مشورت با افراد متخصص وعدم مصرف بی رویه دارو بدون نظر دامپزشک 30- همکاری با ماموران دامپزشکی جهت نمونه برداری‌ها 31- دریافت مجوزهای لازم جهت جوجه ریزی 32- عدم استفاده از وسایل و لوازم مرغداری‌های مشترک و عدم تبادل آنها جهت جلوگیری از انتشار آلودگی‌ها 33- قطع ارتباط مستقیم با منابع آلودگی اعم از کلینیک‌ها و داروخانه‌های دامپزشکی و مرغداری‌های آلوده 34- عدم استفاده از نهاده‌های دامی باقی مانده از دوره‌های قبل و عدم انتقال از سایر واحدهای پرورشی 35- انجام آزمایشات آب بصورت دوره ای از سنجش بار میکروبی و سختی آب 36- انجام آزمایشات بهداشت فردی برای کلیه پرسنل شاغل در مرغداری جهت پیشگیری از انتشار بیماری‌های مشترک بین انسان و طیور مثل سالمونلا 37- تعبیه دوش و استخر ضدعفونی و یا پاویون قبل از ورود به منطقه پاک واحد پرورشی 38- عدم استفاده از سرنگ‌های تزریق مشترک بین مرغداری‌ها و همچنین عدم استفاده از سرنگ‌های مشترک مورد استفاده توسط کلینیسین‌ها 39- جمع آوری اطلاعات مرتبط با تردد: سوابق بازدیدکنندگان و وسایل نقلیه ای که وارد مزرعه می‌شوند اعم از اطلاعات شخصی، تاریخ و زمان تردد ثبت شود. ثبت زمان آخرین بازدید از آخرین واحد این اجازه را صادر می‌کند تا در سرعت بخشی و ردیابی منبع آلودگی بهره جست. همچنین توصیه می‌گردد تعداد بازدید کنندگان و تردد وسایل نقلیه محدود نگه داشته شوند. 40 اطمینان خاطر از پرسنل و بازدید کنندگان جهت استفاده از شوینده‌ها و ضدعفونی‌ها 41- شستشوی مناسب خطوط آبخوری بصورت مداوم گردآورندگان: مهندس محمدرضا قهرمانیان، مدیر تیم پشتیبانی و خدمات پس از فروش دکتر نامدار کامرانی، کارشناس پشتیبانی و خدمات پس از فروش
بیشتر بخوانید
مایکوتوکسین‌ها در تغذیه گاو شیری
1402/1/27 مایکوتوکسین چیست؟ مایکوتوکسین‌ها سموم قارچی هستند که برای انسان و حیوانات خطرناک می‌باشند. با این حال حضور آنها عملا در خوراک دام اجتناب ناپذیر است. با مدیریت درست سموم، می توان از گاوهای شیری در برابر کاهش عملکرد محافظت نمود و از این طریق از کاهش حاشیه سودآوری جلوگیری کرد. توکسین ها درواقع سموم ارگانیکی هستند که از طریق باکتری‌ها ، گیاهان، قارچ‌ها و یا به هنگام مرگ باکتری‌ها تولید می‌شوند و به شدت می توانند بر سلامت و عملکرد پرورش دام تأثیر بگذارند. اما کدام سموم در عمل برای گاوهای شیری دارای اهمیت هستند و چه راهبردهایی برای مقابله مناسب با آنها باید به کار گرفته شود. مایکوتوکسین‌ها و دست کم گرفتن خطر آن درگاوهای شیری در گذشته، هنگامی که مردم در مورد اهمیت مایکوتوکسین‌ها در گاوهای شیری صحبت می کردند، عمدتاً نگران خطر انتقال متابولیت آفلاتوکسین AFM1 به شیر بودند. AFM1 بسیار سرطان ‌زا و آسیب رسان به کبد انسان است و بنابراین برای مصرف‌کنندگان شیر، یعنی انسان‌ها ، بسیار حائز اهمیت است. اما در مورد حیوانات، از آنجا که تصور برآن بود، مایکوتوکسین‌ها تا حد زیادی توسط میکروارگانیسم‌های شکمبه تجزیه شده و در نتیجه سم زدایی می‌شوند، از این رو توجه کمتری بر اثرات مخرب و مضر مایکوتوکسین بر روی دام صورت پذیرفت. البته این تنها تا حدودی درست می‌باشد ولی در موارد ورود بیشتر آفلاتوکسین‌ها و تحت شرایط خاص که منجر به کاهش ظرفیت تخریب مایکوتوکسین‌ها توسط شکمبه می‌شود، مایکوتوکسین‌ها می توانند همان اثرات مخرب را که در حیوانات تک معده ای دارند در دام نیز داشته باشند. خطر بالای ورود مایکوتوکسین‌ها از راه خوراک در هنگام مد نظر قراردادن اجزاء خام مورد استفاده در تهیه جیره گاوهای شیری، باید به این امر توجه داشت که تقریباً تمامی این اجزاء در خطر آلودگی به مایکوتوکسین هستند. آلودگی به مایکوتوکسین ممکن است در مزرعه و یا هنگام انبار کردن در سیلو اتفاق بیفتد. به عنوان مثال ذرت ممکن است قبلاً در مزرعه به قارچ Fusarium آلوده شود که این موجب می گردد حتی قبل از برداشت، مایکوتوکسین تولید شود. این مایکوتوکسین‌های نامرئی، در برابر حرارت و اسید بسیار پایدار هستند، بنابراین در فرآیند سیلو کردن بعدی بدون آسیب، فعال باقی می‌مانند. همچنین احتمال آلودگی با قارچ‌های آسپرژیلوس یا پنی سیلیوم، پس از برداشت و در طی فرآیند سیلو کردن و همچنین نگهداری در پشته وجود دارد. اینها به نوبه خود می‌توانند مایکوتوکسین‌های دیگری مانند آفلاتوکسین، اوکراتوکسین A یا روکوفورتین تولید کنند. احتمالات متنوع برای آلودگی سیلوی غلات سیلوی علف و علوفه سبز نیز می‌توانند با دئوکسی نیوالنول، آلکالوئیدهای ارگوت یا سایر مایکوتوکسین ها آلوده شوند. به طور کلی، انواع خطرات از مایکوتوکسین های مختلف و از منابع مختلف وجود دارد که با افزایش مصرف علوفه توسط یک گاو شیری تشدید می شود و در نتیجه منجر به افزایش میزان مصرف مایکوتوکسین‌ها توسط حیوان می گردد. کاهش یا عدم کفایت سم زدایی در شکمبه دام همانطور که قبلا اشاره شد، یکی دیگر از مشکلات احتمالی، کاهش تخریب مایکوتوکسین‌ها در شکمبه است. مطالعات علمی نشان داده است که همبستگی آشکاری بین مایکوتوکسین‌ها و کیفیت میکروبیوم شکمبه و عملکرد آن وجود دارد. اگرچه تخریب مایکوتوکسین‌ها در حیوانات شیرده به دلیل افزایش فعالیت میکروبیوم شدت بیشتری دارد، اما کاهش مقادیر pH و همچنین کاهش زمان عبور تأثیر منفی بر تجزیه مایکوتوکسین‌ها خواهد داشت. هر دو وضعیت غالبا در گاوهای پرتولید مشاهده شده است و به شدت تحت تأثیر فرمول جیره قرار دارند . حتی بعضی از مایکوتوکسین‌ها بعد از تجزیه، خطرات بیشتری نسبت به سم اولیه دارند. یکی از این نوع مایکوتوکسین‌ها زیرالنون (ZEA) است که گاها زمانی که تجزیه می‌شود، تاثیرات منفی شدیدتری نسبت به مولکول اولیه دارد. تأثیر سموم قارچی بر سلامت و عملکرد دام عدم تجزیه مقادیری از مایکوتوکسین‌ها در شکمبه خطر بسیار قابل توجهی را در بردارد که این امر بطور کلی منجر به کاهش عملکرد و سلامت حیوان می‌شود. از دیدگاه بالینی ورود سموم قارچی باعث مسمومیت درون سلولی و همچنین استرس‌های متابولیکی می‌شود. بنابراین، مایکوتوکسین‌ها می‌توانند موجب ایجاد اختلالات متابولیکی پیچیده و بیماری‌های التهابی شوند. لامینیت (التهابات لایه های حساس بافت) یک مثال خوب است. لامینیت یک بیماری متابولیکی چند عاملی است که منجر به التهاب آسپتیک کوریم سُم می‌شود و خود را به صورت لنگش دردناک نشان می‌دهد. این بیماری از طریق تأثیر متقابل بسیاری از عوامل مستعد کننده ایجاد می‌شود که منجر به اختلال در میکروسیرکولاسیون کوریوم سُم و تغییر دستگاه نگهدارنده استخوان سم می‌گردد. در این زمینه می توان به عوامل مستعد کننده زیر اشاره کرد: تغذیه (مصرف جیره با تراکم بالای انرژی) زایمان بیماری‌های سیستمیک مانند اسیدوز شکمبه، ورم پستان، جفت ماندگی، اندومتریت، جابجایی شیردان، سندرم کبد چرب مشکلات سلامتی سُم و شرایط بد جایگاه پرورش و نگهداری مایکوتوکسین‌ها و تشدید سایر عوامل بیماری‌زا افزایش بار اندوتوکسین (سموم باکتریایی) غالبا در این عوامل مختلف نقش مهمی را ایفا می‌کنند. اندوتوکسین‌ها اجزای دیواره سلولی باکتری‌های گرم منفی هستند و هنگامی که وارد جریان خون می‌شوند می توانند منجر به بروز واکنش التهابی شوند. از آنجایی که مایکوتوکسین‌ها، حتی در مقادیر کم به یکپارچگی دیواره گوارشی آسیب می‌رسانند، جذب اندوتوکسین‌ها از مجرای روده افزایش می‌یابد. بنابراین، مشخص می‌شود که تعامل سموم مختلف و بیماری‌های متابولیکی چقدر پیچیده هستند . مقابله با مایکوتوکسین‌ها عوارض پیچیده معمولاً به رویکردی به همان اندازه پیچیده نیاز دارند. بنابراین، بعید است که یک اقدام واحد راه حلی برای همه مشکلات ارائه دهد. از اینرو اجتباب از قرار گرفتن در معرض عوامل منفی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌شود. یکی از این عوامل منفی مایکوتوکسین‌ها هستند. خوشبختانه، راه‌های متقابل مؤثر و ویژه‌ای به شکل توکسین بایندر برای مقابله با سموم قارچی وجود دارد. توکسین بایندرها می‌توانند نقش مهم و مؤثری در مدیریت خوب اندوتوکسین‌ها ایفا نمایند. مورد دیگر استفاده ازافزودنی‌های خوراک است که به طور مثبت بر محیط شکمبه و همچنین کل میکروبیوم (جمعیت میکروبی) تأثیر می‌گذارند که این مورد شامل مخمرهای زنده (پروبیوتیک) است. افزودنی‌های متعددی که از عملکرد کبد و متابولیسم گاو شیری حمایت می‌کنند نیز می‌توانند جزء ارزشمندی از چنین بینشی باشند. نتیجه گاوهای شیری مدرن دارای پتانسیل ژنتیکی تولید و باروری برجسته ای هستند که برای رسیدن به این پتانسیل ژنتیکی باید نیازمندی‌های آنها تامین شود. در کنار مدیریت خوب، تغذیه و سلامتی، مهار و کنترل مایکوتوکسین‌ها و سایرعوامل منفی نقش مهمی دارند. علاوه بر این اثرات مضر، مایکوتوکسین‌ها با استرس اندوتوکسین و همچنین با بسیاری از بیماری‌های متابولیکی رابطه مستقیم دارند. مدیریت مؤثر سموم موجود در خوراک گاوهای شیری این حیوانات را از تأثیرات منفی محافظت می‌کند. بنابراین توکسین بایندر‌ها نقش کلیدی در ایجاد شرایط تولید ایده آل، سلامت حیوانات و عملکرد بیولوژیکی پایدار دارند. تهیه و ترجمه: بابک ضیائی کارشناس تغذیه دام ویرایش: رضا یزدی منبع : وبسایت بایومین
بیشتر بخوانید
اقدامات قبل از جوجه ریزی
1402/1/22اصول کلی شرایط واحدهای پرورشی مرغ گوشتی جهت جوجه­‌ریزی مقدمه بعد از اتمام هر دوره­ پرورشی و تخلیه کامل سالن از طیور، لازم است تا واحد پرورشی برای جوجه‌­ریزی بعدی، آماده­‌سازی گردد. در آماده­‌سازی سالن جهت جوجه‌ریزی، ابتدا باید کلیه امورات مربوط، شامل تخلیه کامل کود، جاروکشی، شست و شوی اولیه، شست و شوی دترجنت و ضدعفونی اولیه بصورت صحیح انجام گرفته و برنامه عملیاتی بهداشتی باقیمانده، شناسایی و به منظور مدیریت صحیح و روان شدن عملیات در فارم، تسلسل کارها در فرمتی ثبت و اجرا گردد. همیشه مجموعه­‌ای از کارهای ساده است که یک پدیده یا کلیتی بزرگ و پیچیده را ایجاد می­کند. بنابراین با توجه به اهمیت مطالب ذکر شده، رعایت موارد زیر از جانب مرغدار، قبل از جوجه­‌ریزی ضروری می‌­باشد: ضدعفونی محوطه­ اطراف واحد پرورشی و اعمال برنامه­‌ قرنطینه‌ای سفت و سخت جهت مقابله با ورود هر گونه آلودگی الف) مرغداری­‌های با محوطه خاکی خاکروبی مقابل درب ورودی فنس کشی اطراف محوطه تردد ترمیم ناهمواری­‌های محوطه جمع­‌آوری نخاله­‌ها و بقایای مصالح ساختمانی و اشیاء سوزاندان علف­‌های هرز اطراف سالن­‌ها شعله افکنی محل­‌های تردد تخلیه­ سپتیک و شست و شو با آب فشار قوی جهت جلوگیری از هجوم جوندگان به درون سالن­‌های پرورشی، پیشنهاد می‌­شود که شن بادامی به ضخامت 30 سانتی­متر، در اطراف سالن­‌های با محوطه خاکی به فاصله یک متر، شن­ریزی گردد. ب) محوطه سیمانی و آسفالت نظافت و جاروکشی مسیر تردد جمع‌­آوری نخاله و کلیه وسایل مازاد مزرعه از محوطه شست و شوی مسیر تردد با پمپ کارواش حصول اطمینان از اثربخشی ضدعفونی کننده­‌ها با توجه به پرورش جوجه گوشتی بر روی کف سالن‌­های واحدهای پرورشی، لذا احتمال آلودگی پرنده با باکتری­‌های مختلف وجود دارد که حتی بدون نشان دادن علائم بیماری می­‌تواند این عامل به انسان نیز منتقل گردد. بنابراین پس از ضدعفونی، نمونه‌­برداری از قسمت­‌های مختلف سالن پرورش جهت حصول اطمینان از اثربخشی ضدعفونی­‌کننده‌­ها، ضروری می‌­باشد که در این زمینه رعایت نکات زیر الزامی است: بهتر است دو الی سه روز پس از ضدعفونی واحد پرورشی، جهت نمونه‌­برداری اقدام شود. نمونه‌­برداری از محل‌­های خشک انجام شود که عاری از رطوبت هستند. جهت اطمینان از اثربخشی ضدعفونی‌­، شمارش کلی باکتری­‌های زنده باید انجام شود. نمونه‌­برداری به کمک سواپ انجام می‌­گیرد که می­‌تواند حداقل 4 نمونه از کف سالن، دیوارها، ستون­‌ها و پایه­‌ها باشد. آماده­‌سازی بستر جوجه­‌ها در طول دوره پرورش، نیاز به بستری نرم و راحت دارند. از مواد مختلفی مثل پوشال، خاک اره، رول کاغذی، سبوس برنج، خزه، کلش و… می­‌توان به عنوان بستر استفاده کرد. در هنگام انتخاب بستر برای جوجه‌­های یک روزه، باید توجه داشته باشیم که بستر انتخابی حتما ویژگی­‌های زیر را داشته باشد: وزن زیادی نداشته باشد. جاذب رطوبت باشد. قابلیت خشک شدن سریع قیمت کمی داشته باشد. عاری از هر گونه آلودگی­‌های قارچی باشد. در صورت پوشال بودن، باید فاقد خاکه چوب، چوب و اشیاء زاید باشد. در صورت پوشال بودن، باید فاقد پر و فضولات پرندگان باشد. در فصول مختلف سال، بسـتر بـایستی ضخامـت مناسـب داشته باشد. عمـق بسـتر بایستی حداقـل 5 ســانتیمتر باشــد. آماده­‌سازی ضدعفونی­‌ جهت تردد در سالن‌­ها زمان انجام این عملیات، بعد از انجام کلیه امورات مربوط به آماده­‌سازی سالن­‌ها و قبل از دود دهی سالن­، صورت می­‌پذیرد. حوضچه­‌های ضدعفونی پا و تشت ضدعفونی در این نوع حوضچه­‌ها که در ورودی سالن­‌های پرورشی تعبیه می­‌شود، ضدعفونی­‌های طویل المدت ریخته شده و جهت ضدعفونی کف دمپایی­ یا چکمه‌­های کارکنان مورد استفاده قرار می­‌گیرد. لازم به ذکر است خطای این نوع ضدعفونی‌­ها 50% به بالا می‌­باشد و این امر بدلیل مدت زمان تأثیر ضدعفونی بر سطوح آغشته شده و عدم پوشش نواحی مختلف توسط ضدعفونی می­‌باشد که توصیه می­‌گردد دمپایی­‌ها و چکمه­‌های محوطه با داخل سالن متفاوت باشند. استفاده از افشان­‌ها و یا سطل‌­های ضدعفونی این نوع ضدعفونی­‌ جهت پاکسازی آلودگی از دست‌ها می‌­باشد. بدلیل خطای بالای ضدعفونی با افشان­‌ها (کلیه سطوح دست آغشته نمی‌­شود)، استفاده از سطل‌­های آویزان جهت ضدعفونی دست‌­ها توصیه می­‌گردد. تعبیه اتاق فیلتر قبل از ورود به سالن­ توصیه اکثر کارشناسان و متخصصان این است که یک اتاقک فیلتر قبل از ورودی سالن­‌ها تعبیه گردد تا دمپایی‌­ها، چکمه­‌ها و لباس­‌های محوطه در آن قسمت با لباس‌­ها، چکمه­‌‌ها و دمپایی­‌های سالن تعویض گردد و احتمال نشتی و انتقال آلودگی­ از بیرون به داخل سالن­‌ها کاهش پیدا کند. استفاده از لباس­‌های مناسب کارگری با در نظر گرفتن انتقال افقی برخی از بیماری­‌ها از دوره­‌ای به دوره دیگر، در صورت عدم تهیه‌­ البسه نو، لباس‌های قدیمی حتما با آب 60 درجه و با شست و شو کننده­‌های صنعتی پاکسازی شوند ولی در هر حال بهترین روش، خریداری لباس‌­های نو بصورت دوره­‌ای می‌­باشد تا از احتمال انتقال هر گونه آلودگی ممانعت بعمل آید. دود دهی سالن­‌ها دود دهی سالن‌­ها بایستی بگونه­‌ای باشد که قبل از ورود جوجه به داخل سالن، حداقل ۴۸ ساعت دود در داخل سالن حبس شده و ۴۸ ساعت بعدی نیز هواکش‌­ها روشن و پنجره­‌ها یا اینلت­‌ها، باز باشند تا دود به طور کامل تخلیه شود که این مرحله همراه با گرم کردن سالن و ایجاد رطوبت و تخلیه پلکانی انجام می­گیرد. به منظور دود دهی سالن‌­های مرغداری از ماده پرمنگنات پتاسیم و فرمالین استفاده می­‌شود که ابتدا پرمنگنات پتاسیم را داخل ظرفی ریخته و سپس فرمالین را روی آن می‌ریزیم، ترکیب این دو ماده سبب تولید گاز فرمالدئید می­‌گردد که یک ضد عفونی­‌کننده بسیار قوی است. باید بدانید که این واکنش گرما زا بوده و برای تهیه آن نباید از ظروف پلاستیکی استفاده کنید. برای اینکه گازدهی سالن با فرمالدئید به خوبی اثر کند، باید دمای سالن ۲۵ درجه و رطوبت نسبی آن ۶۵ درصد باشد. باید توجه داشته باشیم که ریختن پرمنگنات پتاسیم روی فرمالین سبب ایجاد انفجار می­‌گردد. همچنین دود ایجاد شده به هنگام گازدهی با فرمالین، کاملا سمی و مرگ آور است که در صورت عدم رعایت موارد ایمنی و عدم داشتن تجربه­ کافی، باعث مرگ فوری انسان می‌­شود، بنابراین توصیه می­‌گردد که به هنگام گازدهی با فرمالین، از مسئول فنی، دامپزشک فارم و کارگران باتجربه، کمک بگیریم. چنانچه تجربه­ کافی در این زمینه ندارید، توصیه می­‌شود که آموزش­‌های لازم و کافی را در این زمینه ببینید. تنظیم دمای سالن بعد از خروج کامل گاز فرمالیــن از داخل ســالن و 24 ســاعت قبــل از ورود جوجه­‌هــا، بایستی از صحت عملکرد هیترهــا اطمینان حاصل کنیم. در اوایل روزهـای پـرورش، با توجه به عواملی همچون فقدان پر، و عدم کنترل بدن توسط مغز در روزهای اولیه، جوجه­‌هـا تا سن یک هفتگی قادر نیسـتند درجه حرارت بدنشـان را تنظیـم کنند. با توجه به حساسیت بالای ریه جوجه‌­ها نسبت به گازهای مونواکسید کربن و … در طول هفتـه اول پـرورش، توصیه می­‌شود جهت تأمیـن دمـای مـورد نیـاز جوجه­‌هـا، از سیسـتم­‌های حرارتی مناسب اسـتفاده شـود. اگر رطوبـت نسـبی سـالن در حد استاندارد باشد(75-55)، بایستی دمای سالن در حـدود 32 درجه سـانتیگراد تنظیم گردد. در صورتی که رطوبت سـالن کـم باشـد، دمای مـورد نیـاز جوجه­‌ها افزایـش خواهد یافـت. در این خصـوص باید بـه نحـوه رفتـار و پراکنـش جوجه­‌ها در فضای بسـتر سـالن توجه شـود. به منظور تنظیم دقیق دما و رطوبت، لازم است تا از دماسنج­‌های ماکزیمم و مینیمم و دستگاه رطوبت سنج در چند نقطه از سالن، استفاده گردد. تنظیم رطوبت سالن همانطور که در قسمت بالا توضیح داده شد، استاندارد رطوبت برای جوجه­‌ها، حـدود 55 تـا 75 درصـد اسـت که به واسطه‌­ی آبپاشـی سـر سـالن و قســمت­‌های خالــی ســالن یــا مهپــاش انجام می‌­شــود، البتــه باید بــگون‌ه­ای باشد کــه از ریزش آب بر سر جوجه­‌ها خودداری شود تا جوجه­‌هــا ســرما نخورنــد. رطوبـت نسـبی سـالن بسـیار مهـم اسـت و رابطه معکوس بـا درجـه حـرارت مؤثــر دارد بگونه­‌ای که به ازای 10 درصد افزایش در رطوبت، 2 درجه دمای سالن کاهش می‌یابد. اطمینان از تهویه مناسب سالن با توجه به حساسیت بالای مخـاط تنفسـی جوجـه­‌ها در سنین پایین، توصیه می‌گردد از زمان ورود جوجه­‌ها به داخل سالن، مسئله­ تهویه کاملا جدی گرفته شود، چرا که در صورت تجمع گازهایی مثل دی اکسید کربن و آمونیـاك در سـالن، مخاط آسیب دیده و به تبع آن در هفته­‌های بعدی شاهد عفونت خواهیم بود. به منظور جریــان بهتــر هــوا در بیــن جوجه‌­هــا، حصــار استفاده شـده در داخـل سـالن تـا حـد امـکان بایستی تـوری باشـد. لازم به ذکر است، عملکرد سیستم هوادهی تونلی و اینلت در فصول مختلف سال متفاوت می‌­باشد. نور سالن روز اول جوجه‌­ریزی نور بصورت کامل و 24 ساعت روشنایی بوده و شـدت نـور در سطح سالن نیز بایـد 30 تـا 40 لوکـس باشـد که در واقع معادل 3 الـی 4 وات بـه ازای هـر مترمربـع از سـطح سـالن می­‌باشد و از روز دوم تـا زمان رسیدن به وزن زنده­ 180-200 گرم، روزانـه یـک سـاعت خاموشـی داده شـود. اعمال ساعات خاموشی بعد از وزن­‌گیری مناسب، بستگی به شرایط استفاده از دان مصرفی دارد. اختــلاف شــدت نــور در مناطــق پرنــور و کم نــور ســالن بایــد کمتــر از 20 درصــد باشــد. آماده کردن آبخوری­‌ها به محض ورود جوجه­‌ها بایستی آب تازه در اختیار آنها قرار داده شود، بنابراین قبــل از ورود جوجه­‌هــا، آبخوری‌­هــا بــا آب تاز پــر شده تــا اندکــی گرمتــر شــود. بهتر است در هفته اول از آبخوری­‌های اولیه و کله‌­قندی استفاده کرده و پس از گذشت یک هفته، تقریبا بیش از نیمی از آبخوری­‌های کله‌­قندی را برداشته و در عوض آبخوری­‌های خودکار را جایگزین کنیم تا جوجه­‌ها به نوشیدن آب از آنها عادت کنند. هر آبخـوری زنگولـه‌­ای برای 50 تـا 60 پرنـده، کافی بوده و در صـورت اسـتفاده از آبخـوری نیپلـی در چنـد روز اول ، بهتر است از آبخوری‌­هـای کله قنـدی کمکـی اسـتفاده شـود. رعایت سطح آب در آبخوری­‌های زنگوله­ای و تنظیم فشار در آبخوری­‌های نیپلی، حائز اهمیت می‌­باشد. آماده کردن دانخوری­‌ها توصیه می‌­شود به منظور جلوگیـری از بسترخواری جوجه‌­هـا، در چند روز ابتدایی جوجه‌­ریزی، از رول­‌هــای مقوایــی بــه همــراه ســینی اســتفاده شــود. علاوه بر جلوگیـری از بسترخواری، استفاده از رول­‌هــای مقوایــی مزیت­‌های دیگری نیز دارد. به عنوان مثال باعــث ایجــاد صــدای خشخــش می‌­شــود و دیگـر جوجه­‌هـا را بـرای فعالیـت تحریـک می­‌کنـد و دسترسی به خوراک را نیز تسهیل می­کند. رول­ها بعد از دو وعده غذایی بایستی تعویض گردد تا از آلودگی‌­های قارچی ممانعت بعمل آید. همچنین از پرت دان به زیر رول­‌های کفی باید اجتناب شود. رول­‌هـا بایـد 25 درصـد سـطح را بپوشـاند. بــه ازای هــر 100 پرنــده یــک عــدد ســینی دانخــوری اســتفاده می‌شــود. بعــد از حـذف رول‌­هـا، از سـینی­‌های دانخـوری بیشتـری اسـتفاده می‌­شود. انتقال جوجه‌های یک روزه به سالن با رعایت تمامی موارد ذکر شده در قسمت بالا، سالن آماده­ جوجه‌­ریزی می­‌باشد که بهتر است این کار صبح زود انجام شده و جوجه‌­ها با سرعت عمل نسبتا بالایی به مرغداری انتقال داده شوند. پس از اتمام جوجه‌­ریزی، جعبه‌­های حمل جوجه­ بایستی سوزانده و یا به نوعی از بین برده شوند. در صورت واکسیناسیون اسپری روز اول جوجه‌­ریزی، دمای سالن­‌ها کنترل شده و به هنگام عملیات اسپری، هواکش­‌ها نیز بایستی خاموش باشند. گردآورندگان: محمدرضا قهرمانیان سرپرست تیم CRM نامدار کامرانی کارشناس CRM
بیشتر بخوانید
اهمیت آب در پرورش طیور
1402/1/15اهمیت آب در صنعت مرغداری امروزه مرغداری یک صنعت کاملا حرفه‌ای قلمداد می‌شود، مرغداران امروز بدنبال سیستم‌ها و روش‌هایی هستند که به بازدهی مطلوب‌تر و ضریب تبدیل بهتری دست پیدا کنند. حفظ میزان آب بدن برای بقای پرنده حیاتی بوده و پرنده محروم از آب، سریعتر از حالت محرومیت از خوراک تلف خواهد شد. سیستم تأمین آب سالم یکی از پارامترهای سلامت و رشد مناسب طیور در مرغداری است. کیفیت نامطلوب آب موجب اختلال در هضم گردیده و متعاقب آن عملکرد رشد و تولید پرنده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مثلا افزایش سولفات در آب باعث بروز اسهال در گله می‌شود. آب در بدن بعنوان یک حلال عمل می‌کند بطوری که مواد مغذی از طریق آن در بدن منتقل شده و فراورده‌های ضایعاتی توسط آن دفع می‌گردد. بسیاری از واکنش‌های شیمیایی که توسط آنزیم‌ها انجام می‌گیرند در محیط محلول رخ داده و شامل هیدرولیز هستند. آب همچنین دارای دمای نهان تبخیر بالا بوده و تبخیر از ریه‌ها و پوست، به آن نقش مهمی در تنظیم دمای بدن می‌دهد. منابع تأمین آب مورد نیاز حیوان آب آشامیدنی آب موجود در خوراک آب متابولیکی (آب متابولیکی در طی تجزیه آنزیمی مواد آلی مانند چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌ها در بدن تولید می‌شود. اکسیداسیون کامل این عناصر غذایی توسط متابولیسم سلولی انجام می‌شود که در شرایط هوازی و با حضور اکسیژن صورت می‌گیرد.) عوامل تأثیر گذار بر سطح مصرف آب در گله عوامل محیطی دما: با افزایش دمای محیط سطح مصرف خوراک کاهش یافته و مصرف آب افزایش پیدا می‌کند که موجب مدفوع آبکی شده و در نتیجه وزن بدن بطور قابل توجهی افت پیدا می‌کند. با بالا رفتن دما از 21 درجه سانتیگراد حدود 5.6 درصد مصرف آب افزایش می‌یابد. در صد رطوبت نسبی هوا: رطوبت مناسب سالن در روزهای اولیه پرورش حائز اهمیت است، زیرا جوجه‌ها مستقیما از واحد جوجه‌کشی با رطوبت بالا به سالن‌های پرورش منتقل می‌شوند و بنابراین کاهش رطوبت باعث دهیدراته شدن جوجه‌ها و به مراتب افزایش مصرف آب می‌شود. خوراک و خوراک دهی بافت دان: بافت خوراک یکی از مهمترین عوامل مؤثر در توان تولید پرنده است. تغذیه پرندگان با جیره‌های پلت و کرامبل موجب مصرف آب بیشتر شده و میزان جذب افزایش پیدا می‌کند. ماهیت خوراک مصرفی سطح نمک جیره: میزان کشنده نمک 4 گرم در هر کیلوگرم وزن زنده بدن است. در جیره‌های غذایی جوجه‌ها علائم سمیت از 3-4 درصد نمک شروع می‌شود. مسمومیت نمک باعث افزایش مصرف آب شده و احساس تشنگی فراوان، تشنج و بالاخره مرگ حیوان را به همراه خواهد داشت. سطح جوش شیرین جیره: افزایش جوش شیرین جیره منجر به افزایش مصرف آب و در نهایت کاهش دمای بدن در جوجه‌های گوشتی در تابستان و زمستان می‌شود. تعادل کاتیون و آنیون: در جوجه‌های گوشتی سطوح حداقل تعادل کاتیون و آنیون جیره باعث ترشح و فعالیت آنزیم‌های گوارشی می‌شود و این امر باعث تغییرات اسموتیک در لومن روده شده و مصرف آب در طیور را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سطح انرژی جیره: افزایش سطح انرژی دان در مقایسه با پروتیئن‌ها و کربوهیدرات‌ها بدلیل سوخت و ساز پایین حرارت کمتری تولید می‌کند و مصرف آب را کاهش می‌دهد. استفاده از مقادیر مناسب روغن در جیره بدلیل پایین بودن حرارت دفعی به هنگام سوخت وساز باعث کاهش حرارت درونی پرنده و کاهش تقاضا برای مصرف آب و همچنین باعث کاهش تنش گرمائی در فصول گرم سال می‌شود. سطوح پروتیئن و تعادل اسید آمینه‌های ضروری: به حداقل رساندن اسیدهای آمینه و پایین آوردن سطوح پروتیئن، مصرف مواد غذایی را بهبود می‌بخشد، بعبارتی بار متابولیکی و حرارت دفعی کمتری را به پرنده تحمیل کرده و باعث کاهش مصرف آب می‌گردد و درنتیجه شاهد عملکرد بهتری خواهیم بود. بیماری‌های تب دار بیماری‌های تب دار مثل نیوکاسل، آنفلوانزا و برونشیت بدلیل ایجاد تب در گله طی 24-48 ساعت اولیه باعث افزایش مصرف آب در گله و بعد از گذشت چند روز با ایجاد حالت کز کردگی در گله باعث کاهش مصرف خوراک، کاهش مصرف آب و در نهایت منجر به دهیدراته شدن بافت‌های بدن پرنده خواهد شد. سطح تولید گله در مرغ‌های تخمگذار با افزایش تولید گله سطح نیاز حیوان به خوراک افزایش پیدا کرده و در نهایت مصرف آب نیز روند صعودی خواهد داشت. دمای آب آب با دمای خیلی پایین و خیلی بالا برای نوشیدن پرنده مناسب نیست، دمای مناسب آب بین 10-14 درجه است با افزایش و کاهش دمای آب، خوراک مصرفی طیور تحت تأثیر قرار گرفته و باعث کاهش عملکرد پرنده می‌شود. تراکم گله هنگامی که پرنده پراکندگی مناسبی را در سطح واحد پرورشی نداشته باشد، رقابت بر سر آب و خوراک افزایش پیدا می‌کند و در نتیجه باعث تضعیف عملکرد پرنده می‌شود. مدیریت پخش آب در سیستم آبرسانی به پرندگان، مدیریت تعداد آبخوری، سطح آب در آبخوری و همچنین ارتفاع آبخوری حائز اهمیت است در صورت عدم مدیریت صحیح، یکنواختی در گله دچار اختلال شده و یا تعدادی از پرندگان از دسترسی به آب محروم خواهند بود. فلوچارت عوامل تأثیرگذار بر سطح مصرف آب در طیور مهمترین اقدامات تضمین بهداشت آب در واحدهای پرورشی خطوط انتقال آب باید از جنس استیل ضد زنگ یا UPVC باشد. خطوط انتقال آب باید عاری از هرگونه نشتی باشد. اگر آب منطقه دارای ناخالصی باشد پیشنهاد می‌شود از فیلترهای تصفیه آب برای جلوگیری از ورود به سیستم آبخوری‌ها شود. کیفیت آب عموما بسته به شرایط و فصول مختلف و مناطق مختلف، متفاوت است بنابراین بار میکروبی و املاح معدنی آب چاه و منابع تأمین کننده باید هر سه ماه یکبار سنجیده شود. در صورت بروز سیلاب‌های فصلی نیز آزمایش کیفی آب باید دوباره سنجیده شود. استفاده از پاک کننده‌های بهداشتی مثل پراکسیدها، کلر و اسیدهای توصیه شده برای گندزدایی و ضدعفونی سیستم آبرسانی در طول دوره پرورش توصیه می‌گردد. استانداردهای کیفیت آب استاندارد کیفیت آب از لحاظ بار میکروبی آب در صورتی بی خطر قلمداد می‌شود که از لحاظ جمعیت میکروبی در سطح قابل قبولی باشد. گزارش آزمایش‌های متعدد کیفیت میکروبی آب بسیاری از مزارع نشان داده است که اشرشیاکلی و سالمونلا می‌توانند براحتی وارد مخازن آب و خطوط آبخوری شوند و سطح سلامت گله را تحت تأثیر قرار دهند. استاندارد کیفیت آب از لحاظ املاح معدنی اکثر مرغداری‌ها در رابطه با سختی آب دچار تنش‌های فراوانی هستند که باعث بروز مشکلاتی از جمله کاهش حلالیت آب می‌شود. این عامل باعث می‌شود داروها بطور کامل در آب حل نشوند. سطوح بالای املاحی همچون سدیم و سولفات در آب باعث بروز مشکلات کلیوی، اسهال و دهیدراته شدن جوجه‌ها و کاهش کیفیت پوسته تخم مرغ و بهم خوردن ضریب تبدیل غذایی می‌شود. جدول استانداردهای آب آشامیدنی طیور ترکیب حداقل سطح قابل قبول توضیحات کلی باکتریها 100 Mg/lit صفر مطلوب کلی فرمها 50 Mg/lit صفر مطلوب نیتراتها 25 Mg/lit سطح 3تا20برروی عملکرد تاثیر می‌گذارد نیتریت 14 Mg/lit - PH 5.7-8.6 Mg/lit PHکمتر از 6 مطلوب نیست سختی آب 180 در محدوده 60 مطلوب است TDS <1000 Mg/lit - کلراید 250 Mg/lit بسته به سطح سدیم جیره بالاتر از 500 باشد زیان آور است مس 0.06 Mg/lit سطوح بالاتر باعث تلخی آب می‌شود آهن 0.3 Mg/lit سطوح بالاتر باعث بو و طعم بد آب می‌شود سرب 0.02 Mg/lit سطوح بالاتر باعث بو و طعم بد آب می‌شود سدیم 50 Mg/lit به همراه سطوح بالای کلر و سولفات اثر منفی دارد منیزیم 125 Mg/lit سطوح بالا اثر ملین کننده دارد روی 1.5 Mg/lit سطوح بالاتر سمی است تذکرات مهم در زمان نمونه‌گیری آب جهت ارسال به آزمایشگاه نمونه‌گیری آب باید از دو قسمت منبع اصلی و آخرین خروجی لوله‌های انتقال داخل سالن باشد. ظرف نمونه‌گیری آب باید عاری از هرگونه آلودگی باشد. نمونه گیری آب باید در ظروف و شیشه‌های مناسب بوده و سریعا به آزمایشگاه ارسال شود. قبل از جوجه ریزی باید نمونه گیری آب صورت گرفته باشد و از سلامت کمی و کیفی آب اطلاعات کاملی کسب گردد. رعایت اصول بهداشتی در زمینه آب رسانی سالن قبل از ورود جوجه‌ها به سالن پرورش، سیستم آبرسانی باید بدقت پاکسازی و ضدعفونی شود، کار بدین صورت است که ابتدا صافی‌ها بررسی و تمیز می‌گردد و ماده ضد عفونی کننده که معمولا کلر و پراکسیدها هستند وارد سیستم آبرسانی می‌شود. حداقل زمان ماندگاری طبق بروشورهای کارخانه سازنده ارائه می‌گردد. بعد از گند زدائی سیستم آبرسانی، شستشو با آب تمیز و فشار قوی صورت می‌گیرد. قبل از آبرسانی به جوجه‌ها، آب مصرفی باید عاری از هرگونه بار میکروبی و سختی باشد و آزمایشات دوره‌ای آب صورت پذیرفته باشد. بهداشت آب در واکسیناسیون روش آشامیدنی معمول‌ترین روش جهت تجویز واکسن‌های زنده تعدادی از بیماری‌ها در واکسیناسیون طیور می‌باشد. در این روش چون واکسن زنده می‌باشد معمولا آبی که بکار می‌رود نباید حاوی مواد ضدعفونی کننده باشد، از این رو می‌توان از آب چاه که عاری از هرگونه سختی و بار میکروبی باشد به همراه شیر خشک مورد استفاده قرار داد. در صورت عدم دسترسی به آب چاه ذخیره آب 24 ساعت قبل از اعمال واکسن در مخازن و استفاده از محلول‌های بلوسنس و شیر خشک در زمان تجویز واکسن در آب شهری الزامی می‌باشد. گرد آورنده: محمدرضا قهرمانیان
بیشتر بخوانید
مراسم تجلیل از کارکنان گروه صنعتی آتام
1401/12/23مراسم تجلیل از کارکنان گروه صنعتی آتام به مناسبت 21مین سالگرد تأسیس گروه در محل کاخ رستوران ایمانی برگزار گردید و با برش کیک، صرف شام و تقدیر از پرسنل، رانندگان و مشاورین گروه خاتمه یافت. در ذیل می‌توانید تصاویر منتخب این مراسم را مشاهده بفرمایید. گروه صنعتی آتام پیشرو، فناور، ارزش‌آفرین
بیشتر بخوانید
نمایشگاه دام و طیور مشهد 1401
1401/12/23هفدهمین نمایشگاه بین المللی دام و طیور مشهد این دوره از نمایشگاه دام و طیور مشهد در تاریخ 5 الی 8 بهمن برگزار گردید. در این نمایشگاه که با بازدید فعلان دامپروری و مرغداری، مسئولین ادارات و سازمان های خصوصی از استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی و سایر مناطق کشور همراه بود، گروه صنعتی آتام به ارائه محصولات خود در زمینه عرضه و فروش نهاده، دان آماده و کنسانتره طیور پرداخت. در ذیل، می‌توانید تصاویر منتخب غرفه گروه صنعتی آتام در نمایشگاه را مشاهده بفرمایید. مذاکره با هیئت مهمان از هرات کشور افغانستان ملاقات و گفتگو با تجار و مسئولین اقلیم کردستان عراق گفتگو با ریاست محترم سازمان نظام دامپزشکی کشور تصاویر دسته جمعی مدیران و کارکنان گروه صنعتی آتام در روز پایانی نمایشگاه اهدای لوح و کتاب نمایشگاه توسط شرکت برساز رویداد پارس (برگزار کننده نمایشگاه)
بیشتر بخوانید
مراسم کلنگ زنی کارخانه خوراک طیور طلادانه آتام
1401/10/17مراسم کلنگ زنی کارخانه خوراک طیور طلادانه آتام مراسم کلنگ زنی کارخانه خوراک طیور اولین زنجیره یکپارچه تولید تخم مرغ با نام طلادانه آتام در روز چهارشنبه 14 دی ماه 1401 با حضور جناب آقای دکتر دماوندی نژاد، معاون محترم امور تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی و هیئت همراه برگزار گردید. در این مراسم علاوه بر معاونت محترم امور تولیدات دامی و هیئت همراه، سایر مسئولین ادارات و ارگانهای استان آذربایجان شرقی، شهرستان آذرشهر و بخش ممقان حضور یافته و پروژه توسط جناب آقای دکتر دماوندی نژاد، جناب آقای مهندس محمودیان فرماندار محترم شهرستان آذرشهر، جناب آقای مهندس برنو معاونت محترم بازرگانی و صنایع کشاورزی سازمان جهاد استان و جناب آقای دکتر امینی مدیر محترم دفتر طیور وزارت جهاد کشاورزی کلنگ زنی گردید. در ذیل تصاویری از این مراسم قرار داده شده است. مشخصات کلی پروژه طلادانه آتام این پروژه در 35 کیلومتری جاده تبریز-آذرشهر (بخش ممقان) قرار گرفته است. مساحت پروژه 13150 مترمربع بوده وظرفیت اسمی آن 200 هزار تن خوراک طیور در سال می‌باشد. سرمایه گذاری ثابت برای پروژه طلادانه آتام در حدود 1250 میلیارد ریال و سرمایه در گردش مورد نیاز برای آن 3000 میلیارد ریال در نظر گرفته شده است و در صورت بهره برداری برای 130 نفر بطور مستقیم اشتغال ایجاد خواهد کرد. در تصویر ذیل حلقه‌های اصلی و فرعی مالکیتی زنجیره تولید تخم مرغ طلادانه آتام به نمایش گذاشته شده است. بازدید از کارخانه خوراک دام و طیور مهردانه علاوه بر مراسم کلنگ زنی، کارخانه خوراک دام و طیور مهردانه نیز توسط جناب آقای دکتر دماوندی نژاد و هیئت همراه بازدید و نشست صمیمی با مدیران گروه صنعتی آتام برگزار گردید. تیزر زنجیره تولید تخم مرغ طلادانه آتام در ادامه نظر شما را به تیزر رسمی زنجیره طلادانه آتام جلب می‌کنیم.
بیشتر بخوانید
بیماری بوتولیسم در طیور
1401/6/1بیماری بوتولیسم بوتولیسم در اثر بلع سم تولید شده توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم ایجاد می‌شود. همه پرندگان اهلی و بیشتر پرندگان وحشی در معرض اثرات سم هستند. بسیاری از مرگ و میرهای انسانی نیز به مصرف غذا یا آب حاوی این سم نسبت داده شده است. بوتولیسم یک عفونت باکتریایی نیست، بلکه بیماریی است که توسط سم ایجاد شده از رشد باکتری ایجاد می‌شود. این باکتری در طبیعت وجود دارد و به طور گسترده در خاک پراکنده است. بلع باکتری کلستریدیوم بوتولینوم مضر نیست و تنها زمانی خطرناک می‌شود که شرایط برای رشد آن و تولید سم مساعد باشد. شرایط رشد باکتری کلستریدیوم بوتولینوم و تولید توکسین این باکتری در رطوبت و دمای نسبتاً بالا و در محیطی حاوی مواد آلی در حال پوسیدگی (گیاهی یا حیوانی) بهترین رشد را دارد. باکتری کلستریدیوم بوتولینوم به محیطی نیاز دارد که در آن تمام اکسیژن اتمسفر از بین برود، چرا که نمی‌تواند در حضور هوا تکثیر شود. استخرهای راکد یا مناطق مرطوب با مواد پوسیده مدفون مناطق مستعد رشد و تکثیر باکتری و تولید سم هستند. ایجاد بیماری بوتولیسم بیماری بوتولیسم پس از مصرف مواد حیوانی یا گیاهی پوسیده حاوی سم ایجاد می‌شود. لاشه‌های پوسیده منبع غنی از این سم هستند. با توجه به اینکه بسیاری از حشرات از لاشه‌های پوسیده تغذیه می‌کنند، در صورت خورده شدن توسط پرنده، سم کافی برای انتقال بیماری را خواهند داشت. از آنجایی که سم بوتولینوم، محلول در آب است، منابع آب ممکن است آلوده شده و مخزنی برای بیماری فراهم کنند. ویژگی‌های سم بوتولینوم سم حاصل از فعالیت باکتری بوتولینوم یکی از قوی‌ترین سمومی است که دانشمندان کشف کرده اند. این سم نسبتاً در برابر حرارت پایدار است اما ممکن است با جوشاندن از بین برود. انواع مختلفی از سم وجود دارد، نوع A و C باعث ایجاد بیماری در پرندگان می‌شود در حالی که نوع B اغلب باعث ایجاد بیماری در انسان می‌شود. علائم بیماری بوتولیسم ضعف، عموماً اولین علامت بیماری است و به دنبال آن فلجی سست پیشرونده پاها، بال‌ها و گردن از دیگر علائم است. هنگامی که عضلات گردن تحت تأثیر قرار می‌گیرند، سر سست می‌شود و در نتیجه باعث ایجاد وضعیتی می‌شود که به آن «گردن لیمبری» گفته می‌شود. پرندگان مبتلا ممکن است پرهای لرزان و شلی داشته باشند که به راحتی بیرون کشیده می‌شوند. همچنین وضعیت چشمان نیمه بسته و کسل هستند (برخی از پرندگان (بوقلمون) دارای پرهای شل یا علائم گردن لیمبری نیستند). به دلیل فلج، پرندگان قادر به قورت دادن نیستند و مخاط در دهان جمع می‌شود. پرندگان مبتلا ممکن است چندین ساعت قبل از مرگ به کمای عمیق فرو روند و بی جان به نظر برسند. معمولاً ضایعات (ضایعه بدنی) قابل توجهی در پرندگان مبتلا مشاهده نمی‌شود. بررسی محتویات گوارشی ممکن است حشرات، مواد حیوانی یا گیاهی تجزیه شده یا مواد دیگری را نشان دهد که عامل انتقال این سم به پرنده بوده‌اند. پیشگیری از بیماری پیشگیری از بیماری بوتولیسم باید با از بین بردن منابع تولید سم بوتولینیوم و جلوگیری از دسترسی پرندگان به مواد حاوی سم باشد. این اقدامات شامل خارج کردن سریع همه حیوانات مرده از محیط نگهداری پرنده، کنترل جمعیت حشرات و جلوگیری از دسترسی به مواد آلی در حال پوسیدگی است. منابع آب آلوده نیز خطرناک هستند و باید حذف گردند. تشخیص و درمان تشخیص آزمایشی را می‌توان از روی شرح حال، علائم و یافته‌های پس از مرگ انجام داد. به عنوان کمکی برای تشخیص، ممکن است به پرندگان بیمار آب داده شود و در یک محیط خنک نگهداری شده و به صورت داخل وریدی با آنتی توکسین درمان شود. بهبود درصد زیادی از پرندگان مبتلا می‌تواند تشخیص صحیح بیماری بوتولیسم را اثبات کند! این بیماری در فارم‌های پرورش طیور (مرغداری) چندان رایج نیست ولی در صورت شیوع بیماری با توجه به هزینه بالای آنتی توکسین درمان بیماری به غیر از پرندگانی که ارزش فردی بالایی دارند، به صرفه نخواهد بود. ترجمه و ویرایش: رضا یزدی منبع: لطفا کلیک کنید
بیشتر بخوانید
خواص ضد کوکسیدیوز روغن پونه کوهی
1401/5/31یک آزمایش جدید خواص ضد کوکسیدیوز از روغن پونه کوهی نشان می‌دهد! دکتر متیو جونز، مدیر تغذیه و دامپزشکی گروه تحقیقاتی Southern Poultry Research Group (SPRG)، نتایج یک آزمایش جدید در رابطه با خواص ضد کوکسیدیوز روغن پونه کوهی را در نشست سالانه انجمن علوم طیور در سال 2022 در سن آنتونیوی تگزاس ارائه کرد. در این آزمایش، محصول Orego-Stim که توسط کمپانی Anpario از روغن پونه کوهی تولید شده است، هنگامی که به جوجه‌های گوشتی آلوده به Eimeria maxima ((ایمریا ماکسیما)) داده می‌شود، به کاهش اثرات شدید چرخه کوکسیدیا کمک می‌کند. دکتر جونز مطرح کرد: ایمریا ماکسیما یکی از سه کوکسیدیای اولیه است که جوجه‌های گوشتی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و یکی از شایع ترین علل آسیب روده ای است که منجر به آنتریت نکروز می‌شود. کوتاه شدن چرخه کوکسیدیا با روغن پونه کوهی در این کارآزمایی جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های حاوی Orego-Stim در مقایسه با سایر پرندگان آلوده که از محصول مورد نظر استفاده نکرده بودند، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذای عددی بهتری در سن 21 روزگی داشتند. علاوه بر این، بعد از گذشت مدت زمان معین، چرخه کوکسیدیا در گروه‌هایی که با مواد فیتوژنیک طبیعی (ترکیبات بدست آمده از مواد گیاهی) تغذیه شده بودند، از نظر عددی کمتر بود. دکتر جونز در این نشست اذعان کرد: اغلب همین چرخه دیرهنگام کوکسیدیا است که بیشترین تأثیر منفی را بر عملکرد جوجه‌های گوشتی دارد. در حالی که شکی نیست که رعایت مسائل بهداشتی اولیه می‌تواند منجر به عملکرد بهتر فارم مرغداری گوشتی شود، اما جوجه‌های گوشتی ظرفیت فوق العاده ای برای جبران چالش‌هایی مانند کوکسیدیوز دارند و می‌توانند از چالش‌هایی از این دست عبور و به استانداردهای نزدیک به استاندارد سویه در ضریب تبدیل نهایی برسند. هرچند چالش‌ها و بیماری‌های روده‌ای در طیور می‌توانند زیان‌های اقتصادی بالایی بر پرورش دهنده وارد سازند. آزمایش تأثیر روغن پونه کوهی بر جوجه‌های راس در این آزمایش، 450 جوجه نر راس یک روزه در یکی از گروه‌های زیر مورد آزمایش قرار گرفتند: 1- کنترل منفی 2- کنترل چالش 3- 600 گرم Orego-Stim در تن 4- 800 گرم Orego-Stim در تن 5- 1000 گرم Orego-Stim در تن در روز هشتم، همه پرندگان به جز گروه کنترل منفی به صورت جداگانه از طریق گاواژ خوراکی با ای ماکسیما ((E.maxima)) تغذیه و در معرض چالش قرار گرفتند (75000 اووسیست در هر پرنده با دوز 1 میلی لیتر برای هر پرنده). افزایش وزن بدن، وضعیت ضایعات روده، تعداد اووسیست و مرگ و میر تا 28 روزگی ثبت شد. دکتر جونز گفت: در گروه‌هایی که از ترکیبات بدست آمده از روغن پونه کوهی استفاده شده بود، عملکرد جوجه‌ها بهتر بود. منابع طبیعی روغن پونه کوهی دارای بسیاری از خواص، از جمله عملکردهای ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی و تعدیل کننده سیستم ایمنی هستند. ترجمه و ویرایش: رضا یزدی منبع: poultry news
بیشتر بخوانید
عوامل مؤثر بر کیفیت تخم مرغ
1401/5/19تخم مرغ محلی یا تخم مرغ صنعتی وقتی صحبت از تخم مرغ با کیفیت می‌شود اکثرا تخم مرغ‌های محلی با رنگ مخصوص خودشان به ذهنمان خطور می‌کند و شروع می‌کنیم به تعریف از رنگ زرده تخم مرغ و نتیجه گیری برای ارزش غذایی و کیفیت آن! اما در واقعیت داده‌های علمی کاملا مغایر با آن چیزیست که ما فکر می‌کنیم. تخم مرغ‌هایی که به صورت صنعتی تولید می‌شوند به نسبت تخم مرغ‌های محلی از کیفیت و ارزش غذایی بالاتری برخوردارند. در این مقاله با استناد به دلایل تجربی و علمی به بررسی صحت این ادعا خواهیم پرداخت. کیفیت تخم مرغ به چه فاکتورهایی بستگی دارد؟ یک تخم مرغ سالم در مرحله اول ایمن از بیماری‌ها و سموم قارچی است، بیماری‌های باکتریایی مانند سالمونلا در صورت آلودگی مرغ تخمگذار به بیماری به تخم مرغ منتقل خواهد شد و در صورت عدم رعایت نکات بهداشتی امکان انتقال به انسان نیز خواهد داشت. سموم قارچی (مایکوتوکسین‌ها) از دیگر عوامل تهدید کننده کیفیت تخم مرغ هستند و هرقدر یک تخم مرغ از این سموم عاری باشد از سلامت و کیفیت بالاتری برخوردار خواهد بود. مورد بعدی داروها و آنتی بیوتیک‌ها هستند. در تولید تخم مرغ با کیفیت باید از کمترین میزان آنتی بیوتیک و داروهای شیمیایی استفاده کرد. سه ویژگی دیگری که با کیفیت تخم مرغ ارتباط مستقیم دارد کیفیت پوسته، وزن تخم مرغ و اندازه آن است که باید حد نرمالی از استاندارد را داشته باشد. وزن تخم مرغ وزن تخم مرغ به عوامل متعددی از قبیل سن مرغ، وزن بدن، دمای محیط، نوع تغذیه و زمان از تخم درآمدن جوجه‌ای که در حال حاضر مرغ تخمگذار است، بستگی دارد. طیوری که در بهار و تابستان از تخم درآمده اند، در پاییز و زمستان به سن تخمگذاری می‌رسند و تخم‌های درشت‌تری تولید می‌کنند. بالا رفتن سن مرغ تخمگذار موجب کاهش تعداد تخم مرغ‌های تولید شده می‌گردد، بطوری که با افزایش سن در مرغ‌های اصلاح نژاد شده، میزان تخمگذاری به حالت طبیعی تخمگذاری مرغ نزدیک‌تر می‌شود. وزن متوسط تخم مرغ در سال دوم نسبت به سال اول بیشتر است، افزایش وزن در سال سوم نیز ادامه پیدا می‌کند ولی از سال‌های بعد روند کاهشی پیدا می‌کند. هر چقدر وزن بدن پرنده در آغاز تولید بیشتر باشد، وزن تخم مرغ نیز بیشتر خواهد بود. تغییر دما بدلیل تغییر میزان مصرف خوراک و آب توسط مرغ، می‌تواند در وزن تخم مرغ تأثیرگذار باشد. با افزایش دمای محیط، میزان مصرف خوراک کاهش و میزان مصرف آب افزایش پیدا می‌کند، در این حالت فعالیت قلب کندتر و تعداد دفعات تنفس افزایش می‌یابد و نهایتا موجب نازک‌تر شدن پوسته و کاهش وزن تخم مرغ می‌شود. دلیل این امر له له زدن پرنده در هوای گرم و دفع مقدار بیشتری کربن دی اکسید و کاهش ذخایر کربن است. کربن یکی از عناصر تشکیل دهنده کربنات کلسیم برای تشکیل پوسته است. پس افزایش دمای محیط موجب نازک شدن پوسته تخم مرغ و در نهایت کاهش وزن آن می‌شود. بهترین دما برای تولید تخم مرغ 13 تا 15 درجه سانتی گراد است. همچنین هرقدر سن پرنده پایین باشد، تخم مرغ تولید شده کوچکتر خواهد بود و وزن کمتری خواهد داشت. جیره غذایی تأثیر مستقیم بر کیفیت تخم مرغ می‌گذارد جیره غذایی مرغ نیز از عوامل تعیین کننده کیفیت تخم مرغ، تعداد تخم مرغ تولید شده و ترکیبات آن است. به عنوان مثال اگر یک مرغ با وزن 2.4 کیلوگرم سالانه 200 تخم بگذارد باید 1800 گرم کلسیم مصرف کند. میان میزان پروتئین جیره و راندمان تولید تخم مرغ نیز رابطه مستقیمی وجود دارد. یعنی با افزایش میزان پروتئین جیره، میزان تولید تخم مرغ نیز افزایش خواهد یافت.علاوه بر این افزایش میزان پروتئین دریافتی منجر به بزرگ شدن اندازه تخم مرغ می‌شود. بالا بردن انرژی جیره نیز به افزایش تولید تخم مرغ و اندازه آن می‌گردد. پایین بودن انرژی جیره در گله‌هایی که به سمت اوج تولید (پیک تولید) در حال حرکت هستند، از عوامل بازدارنده اندازه تخم مرغ محسوب می‌شود. باید دقت کرد اگر سطح پروتئین جیره پایین باشد، حتی اگر انرژی جیره متعادل باشد باز اندازه تخم مرغ کوچک‌تر خواهد شد. اگر پروتئین جیره 13 درصد باشد، اندازه تخم مرغ به طرز معناداری کم می‌شود و در صورتی که پروتئین از 13 درصد کمتر شود، تعداد تولید تخم مرغ نیز کمتر خواهد شد. ذخیره ویتامینی تخم مرغ علاوه بر اینکه به جیره غذایی پرنده وابسته است، متأثر از نژاد مرغ نیز می‌باشد. به عنوان مثال نژاد لگهورن سفید با همان ترکیب جیره یکسان، نسبت به سایر طیور، ویتامین B1 (تیامین) بیشتری در تخم مرغ خود ذخیره می‌کند. ترکیبات تخم مرغ در ارزیابی تخم مرغ، ترکیبات شیمیایی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. در این میان زرده به دلیل غنی بودن آن از لحاظ مواد غذایی، اهمیت بیشتری دارد. ترکیبات شیمیایی زرده غیر محلول در آب بوده و حالت قلیایی دارد و نسبت به سفیده پیچیده تر و متنوع تر است. ترکیبات زرده عمدتا آب، چربی و مواد پروتئینی هستند. که هر یک از این ترکیبات، از یک سری ترکیبات دیگر تشکیل شده است. رنگ زرده رنگ زرده تخم مرغ بیشتر از جیره غذایی پرنده تأثیر می‌پذیرد. مواد غذایی متفاوت می‌توانند تأثیرات متفاوتی در رنگ زرده ایجاد کنند. با این حال هر نژاد مرغ، رنگ زرد ویژه خود را دارد، هر چند شاید این مورد بعضا با چشم قابل رؤیت نباشد. مقادیر بالای ویتامین A، دمای بالای محیط و آلودگی خوراک با آفلاتوکسین می‌تواند موجب کمرنگی زرده گردد. همچنین ذخیره طولانی مدت تخم مرغ و دمای بالای انبار تخم مرغ موجب کاهش رنگدانه‌ها حتی تا 50 درصد نیز می‌گردد. در صورتی که جیره حاوی مقادیر کافی از ویتامین E و آنتی اکسیدان باشد، رنگ زرده افزایش پیدا می‌کند. سفیده تخم مرغ سفیده تخم پرندگان حالت قلیایی دارد و در برابر حرارت بالای 60 درجه سانتیگراد به صورت توده شیری رنگ و سفت در می‌آید. در ترکیب شیمیایی سفیده علاوه بر آب، مواد معدنی از قبیل پتاسیم، سدیم، منیزیم، کلسیم، آهن و آنیون‌های کلر و سولفات وجود دارد. پوسته تخم مرغ پوسته تخم مرغ در ارزیابی کیفیت و قضاوت درباره محتویات آن دخالت مستقیم دارد. 94 درصد ترکیب پوسته را کربنات کلسیم، 4 درصد آن را پروتئین‌هایی شبیه کلاژن بنام‌های اووکرآتین و اووآلبومین و 1 درصد را فسفات کلسیم تشکیل می‌دهد. ضخامت استاندارد پوسته تخم مرغ بر اساس تحقیقات پژوهشگران آمریکایی در حدود 0.31 تا 0.34 میلی متر متغیر است. برای اندازه گیری ضخامت پوسته، نیازی به شکستن آن نیست و با در دست داشتن وزن مخصوص یا چگالی تخم مرغ، می‌توان ضخامت آن را محاسبه نمود. از طرفی بین تعداد تخم مرغ‌های تولید شده و ضخامت پوسته یک رابطه عکس برقرار است یعنی با افزایش تولید تخم مرغ، پوسته نازک تر و مقاومت آن کمتر خواهد شد. البته این تأثیر چندان زیاد نیست و جای نگرانی ندارد. در یک سیکل تخم گذاری، اولین و آخرین تخم مرغ پوسته ضخیم‌ تری نسبت به سایر تخم‌های آن چرخه خواهد داشت. جمع بندی تفکر غالب مردم اینست که کیفیت و ارزش غذایی تخم مرغ‌های محلی (رنگی) بالاتر از تخم مرغ‌های سفید است. در حالی که این تفاوت صرفا به رنگدانه‌هایی که توسط نژادهای متفاوت مرغ تخمگذار، تولید و باعث می‌شود که رنگ تخم تغییر پیدا کند، ارتباط دارد. بوی تخم مرغ نیز با توجه به نژاد و نوع تغذیه پرنده متفاوت است. به عنوان مثال اگر پرنده با پودر ماهی بیش از حد مجاز تغذیه گردد، باعث می‌شود تخم مرغ بوی ماهی به خود بگیرد و این باعث رویگردانی مصرف کننده خواهد شد. استفاده از ترکیباتی مانند برگ چغندر قند، به علت وجود بتائین در آن، موجب استشمام بوی ماهی از تخم مرغ خواهد شد. به همین دلیل استفاده از یک جیره متعادل برای تغذیه مرغ از اهمیت بالایی برخوردار است. عوامل دیگری مانند نژاد پرنده، محل نگهداری مرغ و انبار تخم مرغ نیز بر بوی آن مؤثر هستند. با توجه به مطالبی که مطرح گردید، عوامل دخیل در اندازه، کیفیت و میزان تولید تخم مرغ، ارتباط تنگاتنگ با تغذیه، نژاد مرغ، عوامل محیطی، مدیریتی و بهداشتی دارند. با تهیه خوراک سالم، علاوه بر حفظ و ارتقاء کیفیت تخم مرغ تولید شده، مدت زمان بیشتری را در پیک تولید بمانید. گردآوری و ویرایش: رضا یزدی منبع: دانستنی‌های کاربردی در تغذیه دام و طیور/ دکتر سید رضا دیباور
بیشتر بخوانید
7 جایگزین سویا در خوراک دام و طیور
1401/5/107 جایگزین کنجاله سویا در خوراک دام و طیور کنجاله خرما (پالم) در آسیا، استرالیا، آمریکای جنوبی و آفریقا، صنعت روغن نخل به سرعت توسعه یافته است، که منجر به استفاده از مقدار زیادی پودر خرما در تولید خوراک دام و طیور شده است. محتوای پروتئین خام کنجاله خرما زیاد نیست (کمتر از 18%)، اما همچنان یک ماده خام خوراکی بسیار محبوب است زیرا می‌تواند هزینه تولید دامپروری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. کنجاله خرما متیونین و لیزین کمی دارد و قابلیت هضم آن در حد متوسط است. اما حاوی سطح بالاتری از انرژی است، بنابراین می‌تواند به بخشی ایده آل از ترکیب پروتئین کل رژیم غذایی تبدیل شود. محتوای فیبر خام کنجاله خرما نیز نسبتاً بالا است (تا 20٪). کنجاله خرما از بسیاری جهات با سبوس ذرت قابل مقایسه است. حدس زده می‌شود که بسیاری از اثرات نامطلوب مشاهده شده در پرورش جوجه‌های گوشتی به دلیل شنی بودن و کیفیت فیزیکی کنجاله خرما است نه ترکیب غذایی آن. به همین دلیل کنجاله خرما را می‌توان در رده یکی از جایگزین‌های کنجاله سویا دسته بندی کرد. کنجاله پنبه دانه کنجاله پنبه دانه یک محصول جانبی است که پس از استخراج روغن از دانه پنبه ایجاد می‌شود. کنجاله پنبه دانه حاوی حدود 40 درصد پروتئین خام با قابلیت هضم متوسط است و عامل ضد تغذیه ای اصلی آن گوسیپول است. در مقایسه با مرغ‌های تخمگذار، جوجه‌های گوشتی می توانند سطوح بالاتری از گوسیپول را تحمل کنند، اما از آنجایی که کنجاله پنبه دانه حاوی سطح بالاتری از فیبر خام (15%) است، مقدار افزوده شده آن به خوراک محدود است. با توجه به وجود گوسیپول، افزودن برخی نمک‌های آهن برای خنثی سازی گوسیپول و کاهش عوارض جانبی کنجاله پنبه دانه امکان پذیر است. از ارقام پنبه دانه با محتوای گوسیپول کم یا بدون گوسیپول نیز می توان برای تولید کنجاله پنبه دانه استفاده کرد که به خوبی توسط جوجه‌های گوشتی تحمل می شود. کنجاله بادام زمینی از دیگر جایگزین‌های کنجاله سویا، کنجاله بادام زمینی را می‌توان نام برد. کنجاله بادام زمینی به عنوان یک ماده غذایی اشتها آور برای حیوانات تک معده در نظر گرفته می‌شود، عمدتا به این دلیل که مقدار معینی روغن بادام زمینی (حدود 1٪) در آن باقی می‌ماند. کنجاله بادام زمینی حاوی 50 درصد پروتئین خام است و قابلیت هضم پروتئین بالاست. همچنین حاوی برخی از عوامل ضد تغذیه ای (عمدتاً بازدارنده فعالیت تریپسین) است که مشابه کنجاله سویا است، اما اکثر عوامل ضد تغذیه ای در طول استخراج روغن بادام زمینی خنثی شده‌اند. فاکتورهای محدود کننده اصلی کنجاله بادام زمینی به عنوان ماده غذایی، محتوای فیبر و مایکوتوکسین‌های آن است. اولی ناشی از استخراج روغن بادام زمینی است و دومی عمدتاً آفلاتوکسین است. کنجاله کنجد محتوای پروتئین خام کنجاله کنجد بالای 45 درصد است و ترکیب اسید آمینه آن مشابه کنجاله سویا با محتوای پروتئین مشابه است. کنجاله کنجد علاوه بر سطوح بالای اسید فیتیک حاوی عوامل ضد تغذیه ای نیز می‌باشد. مقدار لیزین موجود در آن بسیار کم و محتوای متیونین زیاد است. افزودن مقدار مشخصی پوست کنجد به کنجاله کنجد بر کیفیت آن تأثیر می‌گذارد. به طور کلی حداکثر مقدار کنجاله کنجد در جیره طیور نیاز به مطالعه بیشتر دارد و باید در مقادیر مناسب استفاده شود، به ویژه کلسیم و فسفر جیره باید در نظر گرفته شود. کنجاله تخم آفتابگردان کنجاله تخم آفتابگردان نیز یکی از جایگزین‌های پیشنهادی برای کنجاله سویا محسوب می‌شود. محتوای پروتئین خام کنجاله تخم آفتابگردان بین 30 تا 43 درصد است. ترکیب اسید آمینه کنجاله تخم آفتابگردان شامل متیونین بیشتر و میزان لیزین کمتر از کنجاله سویا است، بنابراین برای استفاده با کنجاله سویا مناسب‌تر است. تانن، اسید اروسیک و ترکیبات فنلی موجود در کنجاله آفتابگردان نیز کم است، بنابراین طعم خوبی دارد و خوراک پروتئینی خوبی در خوراک ماهی و میگو است. ارزش غذایی آن عمدتاً به درجه پوستگیری بستگی دارد. ارزش غذایی کنجاله دانه آفتابگردان کاملاً جدا شده، بسیار بالا است، اما در بازار نسبتاً کمیاب است. کنجاله گوار گوار یک گیاه از دسته حبوبات است که به طور گسترده در هند، پاکستان، بخشهایی از ایالات متحده و سایر کشورها کشت می‌شود. کاربرد اصلی گوار تولید صمغ مانوگالاکتان است که در صنعت کاغذسازی و صنعت رنگدانه یک ماده چسب‌آور است. کنجاله باقیمانده پس از استخراج صمغ مانوگالاکتان گوار حاوی 50 درصد پروتئین خام است. عامل اصلی ضد تغذیه ای باقیمانده صمغ مانوگالاکتان است. این عامل ضد تغذیه ای را می توان با افزودن آنزیم های مناسب تجزیه کرد. نتایج کنجاله گوار در آزمایشات مزرعه ای خوراک دام بسیار متفاوت است که به احتمال زیاد به دلیل تفاوت زیاد در کیفیت آن است. بطور کلی طبق پیشنهاد متخصصین تغذیه طیور استفاده از کنجاله گوار در جیره باید با احتیاط همراه باشد. لوپین لوپین‌ها عمدتا در استرالیا رشد می‌کنند، اما در برخی از مناطق آسیا و بریتانیا و کانادا نیز در دسترس هستند. تحت تأثیر گونه های کشت شده، محتوای پروتئین خام لوپین 32 تا 42 درصد است و ارزش غذایی آن معادل دانه سویا است. عامل محدود کننده اصلی لوپین در تغذیه حیوانات میزان آلکالوئیدهای موجود در آن است، اما در انواع لوپین شیرین به میزان قابل توجهی محتوای آلکالوئیدها را کاهش داده اند. علاوه بر این، مقدار لوپین مصرفی در خوراک جوجه‌های گوشتی به دلیل محتوای فیبر خام بالای آن (25%) کاهش می‌یابد و در نتیجه میزان انرژی پایینی ایجاد می‌شود. بخش بزرگی از فیبر خام پکتین است که می تواند ویسکوزیته روده را افزایش دهد. مشکل محتوای فیبر بالا در لوپین را می توان با حذف پوسته، آسیاب ریز و افزودن مقدار مناسب آنزیم حل کرد. برخلاف کنجاله سویا، لوپین قبل از استفاده نیازی به عملیات حرارتی ندارد. تمامی موارد ذکر شده در حد پیشنهاد و فرضیه بوده و بهتر است هرگونه جایگزینی با کنجاله سویا و یا استفاده از موارد فوق تنها با هماهنگی متخصصین تغذیه دام و طیور و دامپزشک انجام گردد. می‌توانید مقالات مرتبط با تغذیه طیور را با ورود به لینک‌های زیر مطالعه فرمایید: مقایسه دان آماده و دان آردی سوخت و ساز انرژی در طیور استفاده از چربی در جیره مرغ گوشتی ترجمه و گردآوری: رضا یزدی منبع: Linkedin
بیشتر بخوانید
نقش پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیکها در تغذیه گوساله
1401/5/5پرورش گوساله سالم با استفاده از پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها پرورش گوساله ای سالم با ضریب تبدیل پایین و مناسب، فقط به ژنتیک آن بستگی ندارد و محرک‌های تغذیه ای مثل پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها در رشد، سلامت و ایمنی گوساله در برابر انواع بیماری نقش دارند. در تغذیه گوساله هر روز با میکروفلورای شکمبه و میکروبیوتای روده سروکار داریم. از این گذشته، میکروب‌های روده نشخوارکننده‌ها، (عمدتا میکروبیوتای شکمبه) 70 درصد انرژی مورد نیاز روزانه را از طریق تخمیر فیبرهای قابل هضم ناکارآمد تأمین می‌کنند. نقش میکرفلورای روده در تغذیه و سلامت گوساله‌ها (و بره‌ها) چیست؟ مطالعات و تحقیقات بسیاری بر روی میکروبیوتای روده گوساله‌ها و ارتباط آن عوامل بیماری زایی مانند E.coli که از عوامل بروز اسهال است به انجام رسیده است. نه تنها عوامل بیماری‌ زا بلکه عوامل دیگری نیز در مرحله پرورش میکروبیوتای روده در دام، مانند سن، شیوه تغذیه، محل نمونه برداری (دیواره روده/محتویات روده)، ناحیه روده و افزودنی‌ها تأثیر دارند. به طور کلی، هرچه یک گوساله جوانتر باشد، ساختار میکروب‌های ساکن در دستگاه گوارش بیشتر می‌تواند تغییر کند. از این رو، مکمل پروبیوتیک و پری بیوتیک‌ غالبا در تغذیه حیوانات جوان به منظور پشتیبانی از ایجاد جمعیت میکروبی سالم توصیه می‌شوند. در مرحله از شیرگیری گوساله به نظر می‌رسد، ایجاد میکروفلورای شکمبه در گوساله یک دوره حساس و حیاتی برای گوساله باشد. میکروفلورای شکمبه در کنار رشد حجم شکمبه و بافت مخاطی آن نیز افزایش می‌یابد. میکروبیوم به مجموعه همه میکروب‌ها (موجودات زنده میکروسکوپی) مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها که در سطح یا داخل بافت‌ها یا مایعات بدن زندگی می‌کنند، میکروبیوم یا میکروفلورا می‌گوییم. بافت مخاطی روده می‌تواند مسیری برای ورود عوامل بیماری‌زا یا سموم آنها به درون بدن گوساله باشد. با کمک به ایجاد میکروبیوم، می‌توان بافت مخاطی روده را توسعه داده و قابلیت تنظیم سیستم ایمنی روده را افزایش داد. از این رو، استقرار مناسب میکروبیوم در دفاع در برابر عوامل بیماری‌زا نقش کلیدی دارد. علاوه بر آن، ارتباط بسیار قوی فی مابین مشخصات میکروبی روده و رشد و سلامت حیوان وجود دارد. از یک طرف این مقوله با متابولیت‌های مختلف قابل توضیح است: به عنوان مثال، بوتیرات دارای میزان انرژی بسیار بالایی است و در واقع توسط شکمبه و بافت مخاطی روده به عنوان یک منبع انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمولا اهمیت میکروبیوم روده در گوساله ها مورد کم توجهی قرار می‌گیرد. شواهدی در دست است که نشان می‌دهد بهره‌وری و کارایی تغذیه گوساله‌ها با وضعیت میکروبیوتای روده نیز ارتباط دارد. البته اولین شرط لازم برای آغاز پرورش گوساله استفاده از یک تغذیه خوب و اجرای مدیریت بهداشتی مناسب است. هدف استفاده از پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها ایجاد تعادل میکروبی در شکمبه و روده است که موجب بهبود سلامت و عملکرد گوساله، تقویت هضم و پیشگیری از تجمیع عوامل بیماری‌زا در روده می‌گردد. البته استفاده از این محصولات در شرایط استرس نیز توصیه می‌گردد. پروبیوتیک پروبیوتیک، موجودات ریز، زنده و فعال میکروسکوپی (شامل باکتری‌ها و مخمرها) هستند که خوردن آن‌ها، باعث تغییر جمعیت میکروبی دستگاه گوارشی گوساله در جهت سلامتیِ بیشتر می‌شود. بیشتر اوقات به آن‌ها باکتری‌های مفید روده هم می‌گوییم که وجود این باکتری‌های خوب، از رشد و تکثیر باکتری‌های بیماری‌زا در روده گوساله جلوگیری می‌کند و باعث گوارش بهتر غذا و کمک به ایمنی بدن گوساله می‌گردد. پری بیوتیک پری بیوتیک‌‌ها بطور تیپیکال الیگوساکاریدهایی هستند که توسط آنزیم‌های دستگاه گوارش گوساله غیر قابل هضم می‌باشند ولی همین پری بیوتیک ها می‌توانند توسط میکروب‌های روده مورد استفاده قرار بگیرند. پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها از طرق زیر به گوساله کمک می‌کنند: 1) افزایش رشد و وزن روزانه 2) بهبود ضریب تبدیل خوراک 3) بهبود قوام مدفوع و دفع مواد سمی 4) کاهش هزینه‌های درمان گوساله‌ها (کاهش مصرف آنتی بیوتیک) افزایش رشد و وزن روزانه: به طور کلی مصرف فيبرهای نامحلول عامل مهمي براي تقويت باكتري‌هاي مفيد روده گوساله‌ها است و از این طریق به بهبود فلور میکروبی روده کمک کرده و از طریق رقابت، باکتری‌های گرم منفی بیماری‌زا حذف می‌شوند و با افزایش رشد و توسعه پرزهای شکمبه در اثر مصرف فیبرهای رژیمی، زمان از شیرگیری گوساله‌ها کمتر از دو ماه می‌گردد و گوساله به سمت نشخوار تشویق می‌شود. بهبود ضریب تبدیل خوراک: برخی از الیگوساکاریدها رشد میکروارگانیسم‌های مفید در روده را افزایش داده و بقیه بر سر محل‌های اتصال با باکتری‌های‌ پاتوژن رقابت می‌کنند. معمولا دیواره سلولی مخمر ساکارومایسس سرویزیه به عنوان منبع الیگوساکارید استفاده می‌شود، که بتاگلوکان و مانان الیگوساکارید آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نتیجه عملکرد دستگاه گوارش در جذب مواد مغذی بهبود یافته و با افزایش میزان مصرف خوراک، ضریب تبدیل گوساله‌های پرواری از 3.10 به 2.88 در یک دوره پرواری کاهش می‌یابد. بهبود در قوام مدفوع و دفع مواد سمی: سوربیتول به عنوان حامل ویتامین‌ها که تأمین کننده انرژی است و نیز به عنوان لاکساتیو اسموتیک به منظور تسهیل دفع فرآورده‌های سمی تولید شده در دستگاه گوارش عمل می‌کند. بتاگالان‌ها جاذب برخی از سموم قارچی (زیرالنون) می‌باشد و دفع آنها را تسهیل می‌نماید. فیبرهای نامحلول از دستگاه گوارش عبور می‌کنند و طی عبور در دستگاه گوارش آب را به خود جذب کرده و موجب افزایش حجم و نرم شدن مدفوع می‌گردند. فیبرها به عنوان یک اسفنج عمل می‌کنند که میزان جذب آب را در پسماند غذای درون روده تعدیل نموده و مانع یبوست می‌گردند. در عین حال، فیبر عبوری از روده بزرگ نیز بدون تغییر دفع می‌شود. این مواد نه تنها از یبوست پیشگیری می‌کنند بلکه سرعت عبور غذا از دستگاه گوارش را می‌کاهند. فیبرهای نامحلول در دستگاه گوارش دام یک شبکه سه بعدی بوجود می‌آورند که اسیدهای صفراوی و آنزیم‌ها می‌توانند در این شبکه به خوبی بر مواد مغذی اثر کنند و باعث تحریک رشد پرزهای روده شوند. بنابراین مصرف این فیبرهای نامحلول سبب بهبود عملکرد دستگاه گوارش و جذب بهینه مواد مغذی گردد. همچنین این فیبرها به مواد غذایی نمی‌چسبند و ویسکوزیته آن را کاهش می‌دهند که این ویژگی به جذب بیشتر مواد غذایی در دستگاه گوارش کمک می‌کند. در گوساله‌ها باعث رشد شکمبه شده و با حفظ آب در بدن، از وقوع اسهال جلوگیری می‌کند. کاهش درمان‌های انفرادی حیوان: درشرایط استرس شدید در گوساله‌ها که غالبا به دلیل تجمع یا جابجایی حیوانات اتفاق می‌افتد و بدنبال آن حیوان دچار اسهال یا بیماری‌های دیگر از جمله مشکلات تنفسی می‌شود، از مخمرهای هیدرولیزه مثل کلرورومایسس فراجیلیس استفاده می‌شود که باعث تقویت سیستم ایمنی و در نهایت تقویت گوساله می‌شود و از بروز بیماری‌های دیگری نیز پیشگیری می‌نماید. الیگوساکاریدها به گیرنده‌های باکتری‌های بیماری‌زا در سلول‌های روده ای متصل می‌شوند و با اشغال سایت مزبور از اتصال این باکتری‌ها به غشای روده جلوگیری می‌کنند. پروبیوتیک‌ها سبب افزایش ترشح ایمونوگلوبولین‌ها می‌شوند که به این طریق از اتصال باکتری‌های بیماری‌زا یا سموم آنها به اپی تلیوم روده جلوگیری می‌کند. پری بیوتیک‌ها به عنوان منبع تغذیه‌ای برای باکتری‌های فلور دستگاه گوارش به حساب می‌آیند و به این طریق تعداد باکتری‌های فلور را افزایش داده که در روند رقابت با باکتری‌های بیماری زا سبب تقویت سیستم ایمنی می‌گردند. پری بیوتیک بوسیله تحريك گزينشي، بر تقویت رشد و فعالیت تعداد محدودی از باکتری‌های موجود در روده بزرگ که عمدتا لاکتوباسیل‌ها و بیفیدوباکترها است، باعث افزایش ایمنی گوساله می‌گردد. پری بیوتیک‌ها از جذب مایکوتوکسین توسط دستگاه گوارش ممانعت می‌کنند. بتاگالان‌ها موجب افزایش تحریک تولید و فعالیت سلول‌های بیگانه خوار (ماکروفاژها و نوتروفیل‌ها) می شوند و با افزایش ترشح موکوس در روده شده که به نوبه خود از اتصال عوامل بیماری‌‌زا به غشای داخلی روده جلوگیری می‌کنند و ایمنی را افزایش می‌دهند. پری بیوتیک‌ها شامل گروه‌های زیر می‌شوند: 1) كربوهيدارت‌هاي غيرقابل هضم دستگاه گوارش مانند: اليگوساكاريدها، فروکتوالیگوساکارید، ترانس-گالاکتو الیگوساکارید، گلوکو الیگوساکارید، اینولین، لاکتولوز، پیرودکسترین، لاکتیتول، الیگوساکاریدهای سویا، زایلو الیگوساکارید 2) قندهاي الكلي: مانند سوربيتول و گزيتيول و … 3) نشاسته مقاوم 4) فيبرهاي غیر قابل هضم اثرات سومند پری بیوتیک‌ها در گوساله‌ها: 1) پیشگیری و درمان عفونت‌ها 2) کاهش بیماری‌های تنفسی 3) کاهش استرس‌ها 4) تولید اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه 5) انتقال اسیدهای صفراوی 6) کاهش تعداد سلو‌ل‌های سوماتیک 7) بهبود سنتز ویتامین‌ها به خصوص ویتامین‌های گروه B و تنظیم سیستم ایمنی بدن 8) رشد باکتری‌های سودمند در جایی که باکتری‌های مضر مستقر هستند و اصلاح جمعیت میکروبی روده 9) کاهش LDL یا لیپو پروتئین‌هایی با دانسیته کم جهت پیشگیری از تصلب شراین 10) افزایش جذب کلسیم، منیزیم، آهن، روی و بهبود جذب مینرال 11) کاهش واکنش‌های التهابی 12) پیشگیری از کلونیزاسیون پاتوژن 13) افزایش عملکرد دام 14) کاهش آلودگی لاشه 15) کاهش آمونیاک و دفع اوره 16) بازسازی فلور روده پس از درمان آنتی بیوتیک 17) کاهش یبوست و اسهال عفونی همچنین می‌توانید مقالات مرتبط با تغذیه و خوراک دام را با ورود به لینک‌های زیر مطالعه فرمایید: اهمیت ریز مغذی‌ها در دوره انتقال گاو انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری ساختار معده در نشخوارکنندگان عوامل مؤثر بر میزان تولید شیر گردآوری: بابک ضیایی - کارشناس ارشد تغذیه دام منبع: biochem
بیشتر بخوانید
اهمیت ریز مغذی‌ها در دوره انتقال گاو
1401/5/5ریز مغذی چیست؟ اصولا تمامی ویتامین‌ها و مواد معدنی و آلی که مقادیر کمی از آن‌ها برای بدن مورد نیاز است ولی برای سوخت و ساز ضروری هستند، ریز مغذی نامیده می‌شود. دسته بندی‌‌ ریز مغذی‌ها ویتامین‌ها) مصرف ويتامين‌ها براي حیوانات ضروري بوده و رشد بدن حیوانات را تنظيم مي‌كنند و به‌ دو دسته محلول‌ در آب‌ مانند ويتامين‌هاي گروه B و C و محلول‌ در چربي یعنی ويتامين‌ D, E, K, A ‌تقسيم‌ مي‌شوند. مواد معدني) که به دو گروه کلي تقسيم می‌گردد: الف) مواد معدني اصلي یا پرمصرف: شامل کلسيم، فسفر، کلر، منيزيم، پتاسيم، سديم و سولفور می‌باشد. ب) مواد معدني کمیاب یا کم صرف: شامل يد، آهن، روي، سلنيوم، فلورايد مس، منگنز و کبالت است. استخوان‌ها، دندان‌ها، سم، پوست، مو و شیر براي ساخته شدن نياز به مواد معدني داشته و در ضمن اين گونه مواد با تأثير بر عملکرد بدن، سيستم‌هاي بدن را کنترل کرده و انرژي توليد مي‌کنند. در بدن 60 ماده معدني گوناگون مورد نياز است تا فعاليت‌ها طبيعي و متعادل باشد. 3 بخش دوره انتقال در گاو شیری 1) دوره اول خشکی(Far-off) 2) دوره خشک آبستن سنگین (Close-up) 3) گاوهای تازه زا (Fresh) احتیاجات هر بخش به ریز مغذی‌ها با بخش‌های دیگر متفاوت است. احتیاجات دوره اول خشکی (Far-off): این دوره که 45 تا 60 روز است از زمان خشکی شیرتا 21 روز پیش از زایش ادامه پیدا می‌کند و حداقل احتیاجات گاو شیری در این دوره می‌باشد. در جیره گاوهای خشک حداقل 1 و حداکثر 3 کیلوگرم کنسانتره، غلات آسیاب شده و یا خوراک‌های فرعی (مثل سبوس) به عنوان حامل ریزمغذی‌ها استفاده می‌گردد. احتیاجات دوره خشک پا به ماه (Close-up): این دوره از 21 روز قبل از زایمان تا زایش می‌باشد و مهمترین دوره گاو شیری برای بازسازی بدن و آمادگی جهت تولید دوباره شیر محسوب می‌شود. میزان مصرف کنسانتره در این دوره 5 تا 7 کیلوگرم در روز به ازای هر رأس گاو شیری (12.4 الی 14% CP و 2.3 تا 3.6 کیلوگرم غلات) و به صورت آنیونی می‌باشد که هدف از استفاده آن پیشگیری از هیپوکلسیما و تب شیر در گاوهای شیری است. گاوهای تازه زا (Fresh): این دوره شامل 1 تا 14 روز پس از زایمان گاو بوده و جیره این گروه شامل 8 الی 12 کیلوگرم کنسانتره در روز به ازای هر رأس گاو شیری می‌باشد. همچنین می‌توانید مقالات مرتبط با تغذیه، خوراک دام و دوره انتقال را با ورود به لینک‌های زیر مطالعه فرمایید: انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری ساختار معده در نشخوارکنندگان دوره انتقال گاو شیری عوامل مؤثر بر میزان تولید شیر گردآوری: بابک ضیایی - کارشناس ارشد تغذیه دام منبع: مراقبت از گاوها در دوره انتقال تالیف مایک هاتجنس و ارل آلست - ترجمه حمید امانلو و طاهره امیر آبادی
بیشتر بخوانید
اهمیت لیزین در جیره طیور
1401/4/22چرا وجود لیزین در جیره طیور مهم است؟ با توجه به اینکه اسید آمینه لیزین در بدن پرنده تولید نمی‌شود، وجود آن در جیره طیور (خصوصا مرغ گوشتی) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. عدم بالانس صحیح لیزین در جیره طیور گوشتی موجب برخی مشکلات مانند افزایش ضریب تبدیل و کاهش وزن و... خواهد شد. ما در این پادکست در رابطه با عملکرد لیزین و اهمیت آن در جیره طیور اطلاعات مفیدی برای پرورش دهندگان مرغ گوشتی ارائه خواهیم داد.
بیشتر بخوانید
اهمیت آغوز در سلامت گوساله
1401/4/21اهمیت استفاده از آغوز در تغذیه گوساله آغوز یا کلستروم گاو، شیری زرد رنگ، غلیظ و خامه ای شکل است که در پستان گاوها و سایر پستانداران بلافاصله بعد از زایمان تولید می‌شود. آغوز گاو حاوی مواد مغذی بیشتری نسبت به شیر معمولی است و همچنین حاوی مقادیر بالایی از آنتی بادی‌ها و پروتئین‌هایی مانند لاکتوفرین هست که با عفونت و باکتری‌های مهاجم در بخش‌های مختلف بدن (ریه ، دستگاه گوارش و کبد) گوساله مبارزه کرده و با افزایش توان ایمنی گوساله از عفونت و بیماری‌هایی مانند اسهال ویروسی یا باکتریایی و پنومونی جلوگیری می‌کند و در واقع اولین واکسن طبیعی گوساله، آغوز می‌باشد. آغوز از چند طریق به سلامت گوساله کمک می‌کند: انتقال ایمنی غیر فعال از طریق آغوز صورت می‌گیرد. آغوز پیشرفت و ترمیم سلول‌های روده را بهبود می بخشد. آغوز اثر ملینی دارد و به دفع مکونیوم کمک می‌کند. انتقال ایمنی غیر فعال گوساله‌ها، بزغاله‌ها، بره‌ها و کره‌ها با سیستم ایمنی ناقص متولد می‌شوند. در نتیجه نوزاد این حیوانات پس از تولد مستعد ابتلا به بیماری‌های عفونی (مانند بیماری های تنفسی و اسهال) هستند. جفت مانند یک سد نیمه نفوذ پذیر، از انتقال ایمونوگلوبولین‌های مادری به جنین جلوگیری می‌کند. بنابراین، دریافت ایمونوگلوبولین‌ها از طریق آغوز، به نام ایمن سازی غیر فعال، برای محافظت از نوزادان در برابر پاتوژن‌های مهاجم تا زمانی که سیستم ایمنی بدن آن ها فعال شود، ضروری است. آغوز بایستی تا ۲۴ ساعت اولیه و حداقل به میزان ۱۰ درصد وزن گوساله خورانده شود و حتی در مواقعی که گوساله تمایلی به مصرف آغوز ندارد توصیه می‌شود، توسط سوند مری خورانده شود. آغوز حاوی سلول‌های خونی سفید، آنتی بادی یا همان ایمونوگلوبولین‌ها است که سیستم ایمنی گوساله را در بر می‌گیرد. یکی از این آنتی بادی‌ها، ایمونوگلوبولین A است، این آنتی بادی، گوساله نوزاد را در برابر عفونت گلو، ریه و روده محافظت می‌کند. ترمیم سلول‌های روده گوساله برای ادامه حیات خود و تغییر رژیم غذایی از رژیم داخل رحمی به رژیم خارج از رحم، به آغوز که حاوی مقادیر زیادی هورمون رشد و آنزیم‌های گوارشی، مواد معدنی (کلسیم)، چربی، کربوهیدرات، پروتئین، ویتامین‌های A، D، E، C و B است، نیازمند می‌باشد. چربی و لاکتوز منابع انرژی اساسی برای تنظیم دمای بدن در گوساله‌های تازه متولد شده، محسوب می‌شوند. (۱۰۰ میلی لیتر آغوز حاوی: ۲۷٫۶۳ گرم پروتئین، ۱٫۷ گرم چربی، ۱۳ گرم کربوهیدرات است) آغوز ایمنی غیر فعال، مواد مغذی و بیش از 50 ماده فعال زیستی شناخته شده را برای شروع تولد فراهم می‌کند. ایمونوگلوبولین Ig به عنوان آنتی بادی شناخته می‌شود. 70 تا 80 درصد از کل پروتئین موجود در آغوز، ایمونوگلوبولین‌ها هستند که 80 تا 90 درصد آن را IgG و حدود 10 در صد IgM و IgA تشکیل می‌دهند. در 24-36 ساعت اول پس از تولد، ایمونوگلوبولین‌ها از طریق سلول‌های روده از مجرای روده به جریان خون منتقل می‌شوند. مقدار و همچنین زمان دریافت آغوز به شدت با غلظت IgG سرم و به تبع آن با حساسیت بیماری ارتباط دارد. هرچه سطح IgG سرم بالاتر باشد، میزان بروز بیماری، عوارض و میزان مرگ و میر نیز پایین می‌آید. در مقایسه با شیر حیوانات بالغ، آغوز نه تنها ایمنی غیر فعال را فراهم می‌کند، بلکه مواد تشکیل دهنده بسیار غلیظی را نیز برای رشد ارگان‌های مختلف از جمله سیستم ایمنی و دستگاه گوارش فراهم می‌کند. علاوه بر عوامل ایمنی ذکر شده (به عنوان مثال ایمونوگلوبولین‌ها، لکوسیت‌ها) مواد ضد میکروبی مانند لاکتوفرین، لاکتوپراکسیداز و لیزوزیم اولین خط دفاع در برابر عوامل بیماری زا و مهاجم هستند. این آنزیم‌ها رشد گونه‌های میکروبی (مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها) و سلول‌های آلوده را مهار کرده و آن‌ها را از بین می‌برند. علاوه بر این، فاکتورهای رشد مهمتر از همه IGF-I، IGF-II و EGF و اجزای فعال پروبیوتیک (به عنوان مثال الیگوساکاریدهای شیر) از تکثیر سلولی، تمایز و سنتز پروتئین در روده حمایت می‌کنند. تأمین کافی و زودرس آغوز باعث جذب مواد مغذی، در نتیجه ویلی طولانی‌تر و سرعت ترمیم بهتر سلول‌های روده آسیب دیده می‌شوند. اثر ملینی و دفع مکونیوم: اولین حرکت روده گوساله که منجر به تولید مدفوع قیرگون، ضخیم و سبز تره رنگی می‌شود را مکونیوم می‌نامند، مصرف آغوز توسط گوساله به دفع مکونیوم کمک زیادی می‌کند. این کار هم چنین از یرقان جلوگیری می‌کند، زیرا آغوز بیلی روبین اضافی را دفع می‌کند. مدیریت و مصرف خوب آغوز یک سرمایه گذاری سودآور در آینده گوساله‌ها است. گردآوری و ترجمه: مهندس بابک ضیایی – کارشناس ارشد تغذیه دام منبع: http://biochem.net
بیشتر بخوانید
استرس گرمایی در طیور
1401/4/18استرس گرمایی در طیور چیست؟ استرس گرمایی در طیور، شوک گرمایی یا سستی و ضعف حاصل از گرمای بیش از اندازه می‌باشد، استرس گرمایی وضعیتی است که در آن دمای بدن به حدی زیاد می‌شود که با عملکرد طبیعی بدن تداخل پیدا می‌کند و در صورت تداوم، منجر به ضعف، خستگی شدید و حتی مرگ پرنده می‌شود. تنش گرمایی، عامل مهم مرگ و میر طیور در بسیاری از مناطق ایران در ماه‌های گرم سال می‌باشد. افزایش درجه حرارت محیط در تابستان منجر به استرس گرمایی در طیور می‌شود همچنین اگر همراه با افزایش رطوبت، بیش از نیاز باشد، در همه رده‌های طیور اختلال گرمازدگی ایجاد می‌کند. پرندگان برخلاف پستانداران، غدد عرق ندارند و زمانی که درجه حرارت محیط بین 28 تا 35 درجه سانتی گراد می‌رسد از روش‌های خنک کردن غیر تبخیری به منزله مهم‌ترین راه کاهش درجه حرارت استفاده می‌کنند. دو روش اصلی خنک کردن غیر تبخیری پرندگان عبارت است از: افزایش سطح با شل و آویزان کردن بالها از دو طرف افزایش جریان خون محیطی اما زمانی که درجه حرارت بدن پرنده به 41 درجه سانتی گراد می‌رسد تعداد تنفس زیاد می‌شود و پرنده شروع به تنفس با دهان باز می‌کند تا خنک کردن تبخیری یا تبخیر آب را افزایش دهد. اگر تنفس با دهان باز نتواند از افزایش دمای بدن جلوگیری کند پرنده بی حال و دچار کاهش سطح هوشیاری می‌شود و در اثر اختلال تنفسی، قلبی و عروقی یا الکترولیتی می‌میرد. دلایل بروز استرس گرمایی در طیور افزایش دمای محیط و یا وزش بادهای گرم و خشک در مناطق گرمسیری اختلال در تأمین آب مورد نیاز پرنده نارسایی در تهویه مناسب سالن پرورش تراکم بالای سالن عدم عایق مناسب در سقف سال پرورش فقدان درخت، مرتع یا علفزار در اطراف سالن مرغداری برای خنک کردن هوا ( البته برای پیشگیری از انتقال بیماری‌های ویروسی این روش زیاد توصیه نمی‌شود) تنش گرمایی در مناطق معتدل ممکن است در اثر خرابی تهویه سالنی رخ دهد که تعداد زیادی پرنده در آن نگهداری می‌شود. عوامل مؤثر در شدت تأثیر منفی استرس گرمایی روی طیور عبارتند از: ژنتیک پرنده: به طور کلی نژادهای گوشتی، بسیار حساس‌تر از نژادهای تخمگذار هستند. میزان متابولیسم: مرغان در حال تخمگذاری و جوجه‌های گوشتی نر که رشد سریعی دارند به تنش گرمایی بسیار حساس‌تر هستند. تراکم بالای گله باعث تشدید استرس گرمایی می‌گردد. جیره‌های حاوی انرژی و پروتئین بالا پرندگان را به تنش گرمایی حساس‌تر می‌کند. عدم تأمین آب کافی برای پرنده ممکن است واکنش آن‌ها را به دمای بالا تشدید کند. سن پرنده: جوجه‌ها تا 3 هفتگی، تحمل بیشتری نسبت به پرندگان مسن‌تر دارند. رطوبت بالا در خنک شدن پرنده تأثیر سوء زیادی دارد. نشانه‌های بالینی استرس گرمایی نشانه‌های استرس گرمایی در طیور شامل له له زدن (یعنی افزایش تعداد تنفس به صورت نفس‌های کوتاه و سریع و با سختی)، تشنگی، کاهش اشتها، کاهش تولید و اندازه تخم مرغ، نازک شدن پوسته، کاهش رشد در جوجه‌های گوشتی، ایستادن پرنده‌ها با بال‌های باز و آویزان و در نهایت زمین گیری و مرگ و میر می‌باشد به طوریکه تلفات به دلیل استرس حرارتی از 5-50% و گاهی تا 100% متغیر است. آثار سوء تنش گرمایی افزایش تعداد تنفس، تعادل اسید و باز را به هم می‌ریزد زیرا غلظت دی اکسید کربن در خون کاهش پیدا می‌کند. pH بالای خون، کاهش کلسیم خون را در پی دارد که برای شکل گیری پوسته تخم مرغ به آن نیاز است. در نتیجه در گله تخمگذار، شاهد افزایش تعداد تخم مرغ‌ها با پوسته نازک خواهیم بود. له له زدن یا تنفس با دهان باز در پرندگان دچار تنش گرمایی، سبب شیوع عفونت‌های تنفسی می‌شود زیرا فیلترهای طبیعی بینی از مسیر عبور هوا خارج شده اند. نشانه دیگر تنش گرمایی در گله، کاهش مصرف غذاست. در پرندگان در حال رشد، غذا نخوردن سبب کاهش رشد می‌شود. در گله‌های تخمگذار کاهش مصرف غذا باعث کاهش اندازه، تولید و کیفیت تخم مرغ می‌شود. آثار کالبد گشایی لاشه پرنده تلف شده به ویژه در عضلات سینه، دهیدراته و پر خون است. عضله، رنگ قرمز طبیعی خود را از دست می‌دهد و رنگ پریده تا سفید می شود و ظاهر گوشت پخته را پیدا می کند که مشخصه تنش گرمایی است.در استرس گرمایی طیور، اغلب در دهان و بینی، ترشحات موکوسی حضور دارند. درمان استرس گرمایی به سرعت مقادیر کافی از آب خنک را فراهم کنید. جریان هوا (به وسیله هواکش‌ها و تهویه‌ها) یا آب پاشی یا مه پاشی، دفع حرارت را تسهیل می‌کند. مقادیر ویتامین‌ها به ویژه ویتامین C را افزایش دهید. تنش گرمایی باعث کاهش مصرف دان و افزایش دفع ویتامین در بدن می‌شود لذا نیاز به ویتامین افزایش پیدا می‌کند. اضافه کردن مکمل‌های الکترولیت و ویتامین در آب آشامیدنی به حفظ مواد معدنی در بدن پرندگان و در نتیجه تصحیح تعادل اسید و باز کمک می‌کند. به تازگی اثر چند رژیم غذایی در تنش گرمایی آزمایش شده است. افزودن ویتامین E در جیره، اثر مفیدی در پرندگان تخمگذار داشته است. اما پاسخ به افزایش ویتامین C، از نداشتن تأثیر مثبت تا کاهش معنی دار آثار سوء تنش گرمایی بسیار متغیر بوده است. خنک کردن هوای داخل سالن با کمک آب پاشی یا اسپری کردن آب سرد روی کف، دیوارها، سقف و پشت بام از بیرون در ساعات اوج گرما می‌تواند مفید باشد. در برخی موارد با رعایت شرط احتیاط، برای خنک کردن پرنده می‌توان روی آنها آب پاشی کرد. می‌توان با خیس کردن سقف، دیوارها و پشت بام امکان خنک کردن هوا را فراهم کرد. کنترل استرس گرمایی در طیور کنترل باید به منظور فراهم کردن بهترین محیط برای ابقاء، تولید و کاهش متابولیسم انجام گیرد. جهت اطمینان از فراهم شدن بهترین محیط، سالن‌ها باید با ارتفاع و عرض مناسب جهت تهویه صحیح بنا شود. سقف باید عایق‌ بندی شود و سطح خارجی آن با آلومینیوم یا رنگ سفید پوشیده شود تا اثر تابش گرما روی آن به حداقل برسد. می‌توان امکان آب پاشی پشت بام و زمین‌های اطراف سالن‌ها را فراهم کرد. می‌توان از مه پاش برای خنک کردن داخل سالن، ترجیحا بدون اینکه پرنده خیس شود استفاده کرد. خنک کننده‌های تبخیری که هوا از طریق آنها وارد سالن می‌شود برای خنک سازی بسیار مؤثر هستند. جریان هوا نیز بسیار مهم است. مقادیر کافی از آب خنک در تابستان فراهم شود و نسبت پروتئین به انرژی کم شود. آب باعث افزایش مقاومت پرنده به تنش گرمایی می‌شود. تراکم گله باید بر حسب فصل تنظیم شود به طوری که در بستر و قفس تراکم پرنده به هنگام استرس گرمایی به حدود 80% آن در فصول خنک‌تر کاهش پیدا کند. به بیان دیگر از تراکم بالا در فصول گرم اجتناب شود. گردآوری: مهندس سعید ایمان پور - کارشناس ارشد تغذیه طیور دکتر امید خسروی فر - فوق تخصص تغذیه طیور منبع: راهنمای بیماری های طیور- دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد، دکتر ریما مرشد، دکتر حسین حسینی
بیشتر بخوانید
ساختار معده و تکامل آن در نشخوار کنندگان
1401/4/7ساختار معده در نشخوار کنندگان ساختار معده در نشخوار کنندگان به ۴ بخش شکمبه، نگاری، هزارلا و شیردان تقسیم می‌گردد که به همدیگر راه دارند. ۳ بخش اول که فاقد مخاط غددی بوده را پیش معده می‌نامند که از توسعه لوله مری به وجود آمده‌اند. شکمبه نشخوارکنندگان: شکمبه که بزرگترین بخش معده را تشکیل می‌دهد دارای مخاطی با کرکهای نوک تیز و توسط ناودان مری با نگاری مرتبط می‌شود. نگاری: مخاط آن ساختمان مخصوصی دارد که شبیه لانه زنبور است و این قسمت در گاو بیشتر توسعه پیدا کرده است. هزارلا: ساختمانی شبیه به اوراق کتاب دارد به همین دلیل به آن هزارلا گفته می‌شود. شیردان: گلابی شکل و طویل است، جدار نازک و مخاط آن زرد و پر از غدد ترشحی است. تکامل معده نشخوار کنندگان مراحل تکامل ساختار معده در نشخوار کنندگان طی سه بازه زمانی اتفاق می‌افتد که هر کدام نیازهای تغذیه‌ای خاص خود را دارد. ۱) از بدو تولد تا ۳ هفتگی: در این مرحله نگاری و شکمبه عملا غیر فعال بوده و وظیفه هضم غذا بر عهده شیردان می‌باشد و عملا حیوان تک معده‌ای محسوب می‌شود و کاملا وابسته به شیر است و در هنگام خوردن شیر از شیردان آنزیمی ترشح می‌شود که باعث تجزیه اولیه پروتئین‌های شیر می‌شود. در ۵ روزگی نشانه‌هایی از نشخوار در حیوان بروز می‌یابد و در ۳ هفتگی، ۳ ساعت در روز از غذای خشبی تغذیه می‌کنند. ۲) از ۳ تا ۸ هفتگی: با شروع تغذیه علوفه خشبی (برگ و گل یونجه) نگاری و شکمبه رشد حجمی و توسعه در لایه‌های عضلانی پیدا کرده و دراثر تخمیر کربوهیدرات‌ها در شکمبه سطح قند خون کاهش و اسیدهای چرب فرار، اسید استئاریک و نیز تری گلیسیریدهای بافت چربی خون افزایش می‌یابد و توانایی بافت‌های غیر کبدی برای جذب گلوکز و تجزیه چربی کاهش می‌یابد. ۳) از هفته هشتم به بعد: شکمبه و نگاری کاملا فعال می‌باشند ودر این مرحله نشخوارکننده می‌تواند دانه کامل جو، ذرت و گندم را هضم کند. همچنین می‌توانید مقالات مرتبط با تغذیه و بیماری‌های دام در وبسایت را مطالعه کنید: انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری عوامل مؤثر بر میزان تولید شیر بیماری لنگش و چالش‌های اقتصادی دامداری‌ها بیماری ورم پستان در گاوهای شیری گردآوری: مهندس بابک ضیایی - کارشناس ارشد تغذیه دام
بیشتر بخوانید
نقش متیونین در حفظ بافت روده طیور
1401/4/4اسید آمینه متیونین و نقش آن در سلامت روده طیور در جیره‌های بر پایه ذرت و سویا، اولین اسید آمینه محدود کننده، اسید آمینه متیونین است. متیونین نقش مهمی در حفاظت از بافت روده طیور بر عهده دارد. با توجه به اینکه از دیدگاه متخصصین تغذیه، گله‌ای سالم‌تر و کارآمدتر است که روده سالم‌تری داشته باشد، تنظیم متیونین جیره از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ما در این پادکست در رابطه با عملکرد متیونین در حفظ بافت روده و سلامت گله طیور صحبت خواهیم کرد.
بیشتر بخوانید
واکسیناسیون طیور
1401/4/2انواع واکسیناسیون طیور در این مقاله به پرسش‌های زیر پاسخ خواهیم داد: واکسیناسیون در طیور چگونه صورت می‌گیرد؟ آیا در طیور از واکسن‌های زنده و کشته استفاده می‌شود؟ مزایا و معایب واکسن‌های زنده و کشته در برنامه‌های امنیت زیستی طیور چیست؟ برای اینکه برنامه واکسن موفقی داشته باشیم بهتر است که در ابتدا شناخت کافی از انواع واکسن‌های طیور داشته باشیم. واکسن‌های طیور دو دسته هستند: واکسن زنده (واکسن قابل تکثیر) واکسن کشته ( واکسن غیر فعال) هریک از واکسن‌های فوق، مزایا و موارد مصرف خود را دارند. در برنامه واکسیناسیون طیور، واکسن‌ بیماری‌های گوناگون، معمولا با هم ترکیب می‌شوند تا در برابر تعدادی از بیماری‌های باکتریایی و ویروسی محافظت ایجاد کنند. واکسن زنده و کشته چه تفاوت‌هایی دارند؟ واکسن زنده طیور معمولا فقط حاوی ویروس یا باکتری زنده تخفیف حدت یافته یا سویه غیر بیماری‌زا است. بنابراین واکسن زنده، آنتی ژن زنده است که به بدن طیور وارد می‌شود، آنتی ژن ماده‌ای است که به بدن یا سیستم ایمنی معرفی می‌شود و تولید آنتی بادی‌ها را القا می‌کند. همان طور که گفته شد در این روش، واکسن استفاده شده، ویروس یا باکتری زنده است که عمدا تخفیف حدت یافته یعنی با روش‌های مناسب، بسیار کم خطر شده است مانند سویه H120 ویروس برونشیت عفونی یا ممکن است به صورت طبیعی یک سویه غیربیماری‌زا باشد، مانند سویه B1 ویروس در بیماری نیوکاسل. این در حالی است که واکسن‌های کشته، حاوی آنتی ژن تغلیظ شده در ترکیب با امولوسیون روغنی یا ادجوان هیدروکسید آلومینیوم هستند. (ادجوان ماده ای است که در تجویز با آنتی ژن، پاسخ های ایمنی آن را افزایش می‌دهد) می‌توان آنتی ژن‌های دو یا سه ارگانیسم بیماری‌زای گوناگون را دریک واکسن ترکیب کرد. روش‌های مصرف واکسن‌ در برنامه واکسیناسیون طیور واکسن زنده را می‌توان به روش‌های اسپری (آئروسل)، قطره بینی، داخل آب آشامیدنی یا قطره چشمی مصرف کرد. البته یک استثنا در مورد واکسن مارک وجود دارد که باید تزریق شود اما واکسن کشته را همیشه باید تزریق کرد. در واکسن زنده به میزان کمتری از آنتی ژن نیاز است زیرا ویروس به سرعت در اندام‌های هدف تکثیر می‌شود. این اندام برای ویروس‌هایی مانند ویروس بیماری نیوکاسل و برونشیت عفونی، مجاری تنفسی است و برای ویروس هایی مانند ویروس گامبورو و آنسفالومیلیت طیور (لرزش همه گیر)، مجاری گوارشی است. واکسن زنده می‌تواند علاوه بر ایمنی عمومی، تولید ایمنی موضعی یا مخاطی را هم تحریک کند. تکثیر ویروس واکسن در پرندگان واکسینه اهمیت زیادی دارد و ترشح و دفع ویروس برای تولید ایمنی خوب در گله مفید خواهد بود. برای مثال، چرخش ویروس واکسن برای دستیابی به ایمنی خوب در گله برای بیماری‌های نیوکاسل، گامبورو و برونشیت عفونی ضروری است اما در گله‌های چند سنی، انتقال افقی ویروس واکسن، نامطلوب است. برای مثال، اگر ویروس واکسن آنسفالومیلیت طیور و سویه H52 برونشیت عفونی به پرندگان تخم گذار سنین بالاتر و غیر واکسینه انتشار پیدا کند، خود واکسن می‌تواند بیماری ایجاد کند و در پرندگان بروز واکنش بعد از تجویز واکسن زنده بسیار معمول است. نشانه‌هایی مانند سرفه خفیف یا پخ پخ بعد از واکسیناسیون بیماری نیوکاسل یا برونشیت عفونی دیده می‌شود. واکسن کشته به میزان بیشتری از آنتی ژن نیاز دارد زیرا بعد از تجویز، تکثیر نمی‌شود. تفاوت ایمنی ایجاد شده توسط واکسن زنده و کشته معمولا ایمنی که واکسن‌های زنده ایجاد می‌کنند به ویژه بعد از اولین تجویز، بسیار کوتاه است به غیر از چند استثنا که شامل بیماری مارک، آبله ماکیان و لارنگوتراکئیت عفونی است. برای ایجاد ایمنی طولانی مدت برای بعضی از عوامل عفونی، تکرار واکسیناسیون لازم است. باید دقت شود که در استفاده از واکسن‌های زنده، واکسن‌های مناسب با دوز صحیح به کار گرفته شود. در صورت استفاده از سویه‌های واکسینال با حدت بالا در پرندگان جوان یا تجویز دوزهای بالا، احتمال واکنش شدید وجود دارد که ممکن است به ابتلا و تلفات هم منجر شود. اما واکسن‌های کشته که در مورد باکتری‌ها (باکترین) نامیده می‌شود، معمولا ایمنی طولانی مدت ایجاد می‌کنند. واکسن‌های کشته معمولا ویروس آماده شده یا باکتری در ترکیب با ادجوانی هستند که برای تزریق داخل عضلانی طراحی شده‌اند. در صورتی که واکسن کشته روغنی، بعد از یک واکسن ویروسی زنده یا تحریک اولیه تجویز شود (پس از اولین واکسیناسیون به منظور تحریک دستگاه ایمنی و آماده‌سازی آن)، سطح بالایی از ایمنی به مدت طولانی به وجود خواهد آورد. از این روش می‌توان به جای تکرار واکسن‌های ویروسی زنده درطول دوره تخم گذاری استفاده کرد. واکسن‌ها باید به صورت تزریق زیرجلدی یا داخل عضلانی تجویز شوند. در بعضی موارد، واکسن‌های کشته، آخرین واکسن بعد از یک یا چند بار واکسیناسیون با واکسن زنده هستند. واکسن‌های کشته با توجه به هزینه و نیروی کار لازم، بیشتر در گله‌های تخم گذار و مادر که خواهان ایمنی طولانی مدت در برابر بیماری‌ها و یا بهبود کاهش تولید تخم مرغ هستند عملی است. تحریک اولیه دستگاه ایمنی یا پرایمینگ برای القاء ایمنی طولانی مدت واکسن کشته لازم است یعنی فقط در صورتی که دستگاه ایمنی پرنده ابتدا با واکسن زنده تحریک شده باشد چنین ایمنی را تولید می کند. پرایم Prime از کلمه لاتین پریموس Primus به معنی اولین گرفته شده است. شروع ایمنی با واکسن های زنده، سریع است اما با واکسن های کشته عموما آهسته تر است. واکسن‌های زنده نسبت به آنتی بادی‌های موجود در بدن پرنده حساس هستند اما در مقایسه، واکسن‌های کشته قادرند پاسخ ایمنی بهتری را در حضور آنتی‌بادی‌های بدن پرنده تولید کنند. واکسن‌های زنده، ایمنی موضعی در نای یا روده را تحریک می‌کنند. اما واکسن‌های کشته در صورتی که به منزله واکسن یادآور تجویز شوند، ایمنی موضعی را تحریک می‌کنند و اگر به صورت ثانویه استفاده نشوند باعث ایجاد ایمنی موضعی ضعیفی می‌شوند. در صورت استفاده از واکسن‌های زنده، خطر آلودگی وجود دارد که می‌توان آلودگی با ویروس سندرم کاهش تولید تخم مرغ و ویروس رتیکولواندوتلیوز را مثال زد که در مورد واکسن‌های کشته، صادق نیست. احتمال واکنش‌های بافتی در استفاده از واکسن زنده وجود دارد ولی در مورد واکسن‌های کشته به علت عدم توانایی تکثیر ارگانیسم مرده، واکنش بافتی دیده نمی‌شود به غیر از موارد استثنا که وابسته به ادجوان است. ترکیب چند واکسن با هم و تجویز آنها در یک زمان در مورد واکسن‌های زنده به علت تداخل ارگانیسم‌های زنده، محدودیت دارد مانند ویروس برونشیت عفونی، نیوکاسل و لارنگوتراکئیت عفونی، در حالی که در ترکیب واکسن‌های کشته، احتمال تداخل کمتری وجود دارد. گردآورندگان: مهندس سعید ایمانپور - کارشناس ارشد تغذیه طیور دکتر امید خسروی‌فر - فوق تخصص تغذیه طیور منبع: راهنمای بیماری های طیور- دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد، دکتر ریما مرشد، دکتر حسین حسینی
بیشتر بخوانید
نقش الیگوساکارید در تغذیه جوجه گوشتی
1401/3/23الیگوساکارید چیست؟ الیگو کلمه‌ای یونانی است که معنای لغوی آن "کم یا اندک" می باشد. بنابراین الیگوساکارید یک کربوهیدرات است که از تعداد کمی واحدهای مونوساکاریدی مانند مانوز، فروکتوز یا گالاکتوز ساخته شده است. در گذشته الیگوساکاریدها به عنوان فیبر جیره طبقه بندی می‌شدند اما با پیشرفت روش‌های تجزیه‌ای، آنها را جزء اعضای پلی ساکاریدهای غیرنشاسته‌ای طبقه بندی می‌کنند. البته میکروارگانیسم‌های مفید روده می‌توانند الیگوساکاریدها را تخمیر کنند و به علت وجود همین تفاوت، حضور الیگوساکاریدها در جیره، بهتر از پلی ساکاریدهای غیر نشاسته‌ای غیر قابل تخمیر است. انواع الیگوساکارید الیگوساکارید دو نوع هست: الیگوساکاریدهای طبیعی الیگوساکاریدهای مصنوعی پاسخ پرنده به این دو نوع الیگوساکارید، متفاوت است. در حالی که الیگوساکاریدهای طبیعی آثار مضری روی سلامت پرنده دارند، اما الیگوساکاریدهای مصنوعی به علت غلظت کمی که در دان دارند مفید هستند. الیگوساکاریدهای طبیعی معمول‌ترین منابع طبیعی الیگوساکارید، دانه‌های غلات هستند. غلظت الیگوساکارید در دانه‌های سویا و دانه‌های غلات مشابه هم است. در بسیاری از دانه‌های غلات، متداول‌ترین الیگوساکاریدها به ترتیب استاکیوز، رافینوز و رباسکوز هستند. الیگوساکاریدهای مصنوعی الیگوساکاریدهای ساخته شده به صورت تجاری هستند. زمانی که مشخص شد اکثر الیگوساکاریدهای مصنوعی در مقایسه با الیگوساکاریدهای طبیعی آثار مفیدی دارند، تولید آنها شروع شد. بعضی از الیگوساکاریدهای مصنوعی که معمولا از آنها استفاده می‌شود، فروکتو الیگوساکارید، مانان الیگوساکارید و گالاکتو الیگوساکارید هستند. خواص الیگوساکاریدها الیگوساکاریدها چندین خاصیت دارند. آنها در مقابل درجه حرارت بالا در مرحله پلت کردن و همچنین نسبت به شرایط فیزیکی و شیمیایی مجرای گوارشی مقاوم هستند. آنزیم‌های پرنده نمی‌توانند الیگوساکارید ها را هضم کنند ولی این مواد بعد از تخمیر توسط میکروب‌های موجود در روده، اسیدهای چرب فراری تولید می‌کنند که حرکات پریستالتیک دستگاه گوارش را افزایش و زمان عبور مواد غذایی از روده را کاهش می‌دهند. الیگوساکارید در تغذیه جوجه گوشتی امروزه پیداکردن جایگزین برای آنتی بیوتیک‌ها بسیار حیاتی است به طوری که این جاگیزین‌ها بتوانند تأثیرات مشابهی با آنتی بیوتیک‌ها داشته باشند در حالی که خاصیت آلایندگی برای محیط نداشته باشند و برای سلامت عمومی ایجاد مشکل نکنند. الیگوساکاریدهای کارآمد، دارای اجزای طبیعی و چندین کاربرد بوده و غیر سمی هستند که به عنوان یک افزودنی خوراکی جدید می‌توانند جایگزین آنتی بیوتیک شوند. مطالعات نشان می‌دهند که الیگوساکاریدها می توانند باعث بهبود عملکرد پرنده، بهبود میکروفلور روده، بهبود ضریب تبدیل غذایی، تنظیم و تعدیل سیستم ایمنی و کاهش کلسترل شوند و همچنین دارای تأثیرات آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد التهابی می‌باشند. گردآوری: مهندس سعید ایمان پور منابع: راهنمای بیماری‌های طیور- دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد - دکتر ریما مرشد - دکتر حسین حسینی Effects of Different Oligosaccharides on Growth Performance and Intestinal Function in Broilers- Frontiers in Veterinary Science- 01 April 2022- Ling Chang,Yanan Ding ,Yushi Wang , Zehe Song , Fei Li , Xi He and Haihan Zhang. Oligosaccharides Affect Performance and Gut Development of Broiler Chickens- Asian Australasian Journal of Animal Sciences- January 2013- Zhigang Ao , Mingan Choct.
بیشتر بخوانید
رابطه آنتاگونیستی متیونین و مس
1401/3/22رابطه آنتاگونیستی متیونین و مس در تغذیه جوجه‌های گوشتی و در جیره‌های بر پایه ذرت و کنجاله سویا، اسید آمینه متیونین اولین اسید آمینه محدود کننده می‌باشد که جیره نویسی می‌بایستی در متعادل سازی آن دقت بسیار زیادی داشته باشد. نکته مهم این است که متیونین با عنصر مس خاصیت آنتاگونیستی دارد به طوری که افزایش سطح مس در جیره می‌تواند باعث کاهش جذب و فعالیت اسید آمینه متیونین شود. ما در این پادکست بطور خلاصه رابطه آنتاگونیستی متیونین و مس را بررسی کرده‌ایم.
بیشتر بخوانید001716576.jpg?v=3QBhhkvX4x6nsPxUljY0c_2vOG_Qooasb9umgZ0Zy0M)
کولین کلراید و اهمیت آن در خوراک طیور
1401/3/18کولین کلراید و اهمیت آن در تغذیه دام وطیور ویژگی‌های کولین: کولین کلراید یک ماده محلول در آب و بی رنگ است که ویژگی‌های شبیه ویتامین دارد اما نقش کاتالیزوری در واکنش‌های بیوشیمیایی ایفا نمی‌کند. کولین این توانایی را دارد که با بسیاری از اسیدهای آلی و معدنی ایجاد نمک کند، کولین خاصیت قلیایی دارد و به شدت جاذب رطوبت است. کولین از نظر ساختاری یک آمینو اتیل الکل می‌باشد و دارای سه گروه متیل است که به یک اتم کربن متصل شده است، بنابراین از نظر شیمیایی تری متیل آمونیوم خوانده می‌شود. این ماده دارای وزن مولکولی 139.63 بوده و نقطه ذوب آن 247 درجه سلسیوس است. کولین در کجا یافت می‌شود؟ کولین را می‌توان در سلول‌های تمامی گیاهان و حیوانات پیدا کرد که اغلب به شکل فسفولیپید، فسفاتیدیل کولین(لسیتین)، لیزو فسفا تیدیل کولین، کولین پلاسمالوژن و اسفنگومیلین می‌باشد. کولین در خوراک اغلب به صورت لسیتین یافت می‌شود و 10 درصد نیز به شکل اسفنگومیلین یا آزاد مشاهده می‌شود. عملکرد کولین در خوراک دام و طیور: عملکرد کولین شامل ساخت و نگه‌داری غشای سلولی، متابولیسم چربی در کبد، ساخت استیل کولین و دهنده گروه متیل با واسطه بتائین است. کولین یک ماده بیوشیمیایی ضروری برای ساخت و نگه‌داری غشای سلولی است. لسیتین یک بخش مهم از غشای سلولی ست و همچنین در حمل و نقل چربی در غشای سلولی نقش دارد. همچنین کولین به عنوان بخشی از ساختار فسفولیپیدها در بلوغ ماتریکس غضروف استخوان نقش دارد. کولین به عنوان یک فاکتور لیپوتروپیک ((Lipotropic)) در کاهش رسوب چربی در کبد پرندگان نقش دارد چرا که نقش مهمی در متابولیسم چربی در کبد پرنده بازی می‌کند. همچنین کولین در ساخت لیپو پروتئین‌ها که چربی را از کبد خارج می‌کند، نقش بازی می‌کند. کولین به عنوان یک عامل متیل دهنده در ساخت متیونین از هموسیستئین و ساخت کراتین از گوانیدو استیک اسید نقش بازی می‌کند. در ساخت متیونین از هموسیستئین، بتائین به عنوان یک متابولیت کولین به عنوان دهنده متیل ایفای نقش می‌کند، بنابراین برای اینکه کولین به عنوان یک عامل متیل دهنده وارد عمل می‌شود باید تبدیل به بتائین شود. از سوی دیگر چون کولین در ساخت متیونین نقش دارد بنابراین استفاده از کولین می‌تواند اندکی باعث صرفه‌جویی در مصرف مکمل متیونین شود.
بیشتر بخوانید
اهمیت ویتامین B8 در خوراک دام و طیور
1401/3/18اسامی مرسوم ویتامین B8 و ویژگی های آن اسامی مرسوم بیوتین یا ویتامین B8 با نامهای Vitamin H، کوآنزیمR و فاکتور W شناخته می شود. ویژگی های بیوتین یا ویتامین B8 بیوتین در برخی منابع به عنوان شبه ویتامین معرفی شده است. ترکیب بیوتین حاوی گوگرد و اسید آلی می باشد و به صورت محلول در آب است. زیست فراهمی ویتامین B8 در دامنه 50 تا 75 درصد (در گندم) متغیر است. اهمیت بیوتین در خوراک دام و طیور این ویتامین در آزاد سازی انرژی، رشد و توسعه استخوان ها و تولید مثل نقش اساسی ایفا می کند. از ویتامین B8 به عنوان ویتامین کلیدی پوست یاد می شود و در حفظ سلامت بافت های اپیدرمی و تولید مو و سم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بیوتین در فعالیت غدد تیروئید و بهبود عملکرد سیستم عصبی تاثیر بسزایی دارد و با تنظیم متابولیسم در بدن دام و طیور در حفظ سطح قند خون هنگام پایین بودن کربوهیدرات جیره نقش اساسی ایفا می کند. کمبود بیوتین در پرورش مرغ گوشتی و تخمگذار کمبود ویتامین B8 در پرورش مرغ گوشتی موجب ضعف در پاها و اختلال در مفصل خرگوشی می شود و در مرغ تخمگذار باعث کاهش تولید تخم مرغ و جوجه درآوری و سندرم کبد و کلیه چرب موسوم به FLKS می گردد. آنتاگونیست های بیوتین در تغذیه دام و طیور آفلاتوکسین ها و یا مایکوتوکسین ها نیاز به بیوتین را در دام های بزرگ و تک معده ای افزایش می دهد. استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها و سولفانامیدها به علت مهار یا تخریب باکتری های روده نیاز به بیوتین را افزایش می دهد. حساسیت های ویتامین B8 فساد خوراک دام و طیور نیاز به ویتامین B8 و یا بیوتین را افزایش می دهد. بیوتین در برابر اکسیژن، حرارت بالا، شرایط اسیدی و یا قلیایی بالا و اشعه فرابنفش ناپایدار است و استفاده از آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین C و E پایداری ویتامین B8 را حفظ می کند. دلایل کاهش معمول فعالیت ویتامین B8 ذخیره سازی خوراک باعث کاهش فعالیت این ویتامین می شود بطوریکه هر ماه 1 تا 2 درصد از فعالیت این ویتامین کاسته می شود. کولین کلراید به دلیل اینکه جاذب رطوبت است می تواند باعث تخریب بیوتین شود. بنابراین پیشنهاد می شود مکمل های ویتامینه بدون کولین باشد و کولین در پای میکسر به جیره اضافه گردد.
بیشتر بخوانید005240285.jpg?v=pa7qIxfeulTU1ZxrGmmvOYjPl8H33JSqprB8FsfmDck)
نقش ویتامین C برای جلوگیری از استرس گرمایی
1401/3/18استرس گرمایی در پرورش طیور مقدمه درجه حرارتهاي بالاي محيطي يا استرس گرمايي بعنوان يکي از فاکتورهاي فيزيکي مهم و تاثيرگذار بر توليدات طيور و يکي از مشکلات اساسي صنعت طيور ميباشد. مصرف غذا، وزن بدن، قابليت هچ، مرگ و مي، خصوصيات لاشه و ديگر ويژگي هاي مهم که سبب موفقيت صنعت طيور ميشوند ميتوانند به شکل نامناسب تحت تاثير استرس گرمايي قرار بگيرند. درتوليدات طيور استرس گرمايي به دو صورت حاد و مزمن تعريف ميشود. استرس گرمايي حاد اشاره به دوره هاي کوتاه و ناگهاني افزايش دما و استرس گرمايي مزمن اشاره به دوره هاي طولاني گرما دارد. راهکارهای مقابله با تنش گرمایی پرندگان فاقد غدد عرقي ميباشند و از روش هاي غير تبخيري براي کاهش حرارت استفاده ميکنند. اگر له له زدن نتواند از افزايش درجه حرارت پرندگان جلوگيري کند پرندگان بي حال، بيهوش و پس از مدت زمان کوتاهي بخاطر عدم تعادل دستگاه تنفسي، گردش خون و الکتروليتها خواهند مرد. روشهاي مختلفي براي کاهش اثرات استرس گرمايي با استفاده از راهکارهاي تغذيه اي وجود دارد. از جمله راهکارهاي تغذيه اي ميتوان به تغذيه جيره با کيفيت و قابليت هضم بالا، تراکم بالاي جيره، افزودن چربي به عنوان منبع انرژي، بالانس مناسب آمينواسيدها و مکمل کردن جيره با ويتامينها و موادمعدني اشاره کرد. اين مقاله به بررسي اثرات افزودن مکمل هاي ويتاميني ( افزودن به آب آشاميدني و جيره) در کاهش استرس گرمايي طيور مي پردازد . نقش ویتامین ها در کاهش اثرات استرس گرمایی ويتامين ها اهميت زيادي در حفظ سلامت و عملکرد اکثر موجودات زنده دارند. به خوبي مشخص شده است که کمبود ويتامين ها سبب بروز نابساماني در سيستم ايمني بدن مي شود .معمولا نيازهاي ويتاميني طيور در شرايط پرورش ايده آل تعيين مي گردد. از آنجا که در سالن هاي پرورش، طيور تحت تاثير تنش هاي مختلف قرار مي گيرند از اين رو براي مقابله با عوامل تنش زا ميزان نياز به ويتامين ها افزايش مي يابد. از مدت ها پيش نقش ويتامينها بمنظور بهبود عملکرد پرنده‌ها در خلال تنش گرمایی مورد مطاله قرار گرفته است. اما بر اساس پژوهشهاي صورت گرفته ، مقدار نياز به ويتامين هاي خاص در شرايط تنش گرمایي به نتيجه گيري واحدي منجر نشده است. ویتامین C و تنش گرمایی تاثیرات ویتامین C در ،رآورده های طیور اﺳﺘﻔﺎده از ويتامين C (اسيد آﺳﮑﻮربيک) ﻣﺘﺪاولترين راه ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑـﺎ اﺳـﺘﺮس در طيور و ﺳـاير حيوانات ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ رود. بسياري از ﻣﺮﻏﺪاران ويتامين C را ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در دوره ﻫﺎي ﮔﺮم ﺑﺮاي ﺟﻠﻮگيري از اﺛﺮات زياﻧﺒﺎر ﺣﺮارت ﺑﺮروي ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺮﻏﻬﺎ ﺑﮑﺎر ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ آﻧﺮا ﺑﺮاي ﺑﻬﺒـﻮد وﺿـﻊ ايمني طيور، کيفيت ﻓﺮآورده ﻫﺎي نهايي (ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ و ﮔﻮﺷﺖ ﻣـﺮغ)، ﺑـﺎروري و ﺟﻮﺟـﻪ درآوري در ﮔﻠـﻪ ﻣﺮﻏﻬـﺎي ﻣﺎدر ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. عملکرد ویتامین C در استرس گرمایی ﻧﺤﻮه ﻋﻤﻞ ويتامين C در ﺑﻬﺒﻮد ميزان رﺷﺪ ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎي ﮔﻮﺷﺘﯽ در ﺗﺤﺖ شرايط اﺳﺘﺮس ﻫﻨﻮز ﺑﻄـﻮر ﻗﻄﻊ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ويتامين C بيشتر از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﺑـﺪن در ﺑﺮاﺑـﺮ اﺳﺘﺮﺳـﻮرﻫﺎ ﻻزم اﺳﺖ، ﺑﺎ تنظيم ﺗﺮﺷﺢ ويتامين C داراي نقش مهم در بيوسنتزکورتيکوسترون و نيز بعنوان يک هورمون گلوکوکورتيکوئيدي مهم در گلوکونئوژنز براي افزايش ذخاير انرژي در شرايط استرس گرمايي ميباشد. در شرايط استرس گرمايي توليد ويتامين C در طيور به مقدار ناکافي صورت ميگيرد. تحت شرايط استرس گرمايي استفاده از مکمل هاي ويتامين C سبب افزايش عملکرد پرندگان، افزايش ايمني پرندگان و کاهش پاسخهاي وابسته به استرس ميشود . ﮐﻮرتيکوسترون از اﺗﻼف ذﺧﺎیر ﺑﺪن در ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﺮس ﺟﻠﻮگيري ﻣﯽ نمايد. ﺑﺎ اينوصف، تاثير ويتامين C ﺑﺮاي تحريک رﺷﺪ يا از ﻃﺮيق ﻓﻌﺎل ﺳﺎﺧﺘﻦ ويتامينهاي ﻣﺨﺘﻠـﻒ (ﻣﺜـﻞ ويتامين D3) اﺳﺖ يا از طريق دﺧﺎﻟﺖ در تشکيل ﮐﻼژن ﮐﻪ ﺑﺮاي رﺷد بدن اهميت دارد . همچنين گزارش شده که ويتامين C تحت شرايط استرس گرمايي سبب افزايش مقاومت به بيماري نيوکاسل ميشود. همچنین می‌توانید مقالات زیر را در راستای بررسی اهمیت ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک دام و طیور را مطالعه کنید: اهمیت کولین کلراید در خوراک دام و طیور اهمیت ویتامین B8 (بیوتین) در تغذیه دام و طیور جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه اینستاگرام: اثرات مثبت ویتامین C در استرس گرمایی
بیشتر بخوانید
نقش ویتامین ها در جیره طیور
1401/3/18معرفی ویتامین ها ویتامین ها گروهی از ترکیبات آلی هستند که در عملکرد طبیعی، رشد و تولید مثل نقش انسان ، پرندگان و سایر جانداران نقش مهمی ایفا می کنند. کمبود یک و یا چند ویتامین در جیره طیور می تواند موجب بروز برخی بیماری ها و سندرم ها شود. در این مقاله به بررسی انواع ویتامین های موجود در خوراک طیور و اثرات آن ها در عملکرد طیور به ویژه مرغ گوشتی و تخمگذار و مرغ مادر اشاره خواهیم کرد. دسته بندی ویتامین ها ویتامین های محلول در چربی که عباتند از A ، D ، E و K ویتامین های محلول در آب شامل ویتامین های گروه B و ویتامین C بدن طیور قادر به سنتز ویتامین C می باشد، بنابراین نیازی به افزودن آن به خوراک طیور نیست. استفاده از مکمل ویتامین C زمانی توصیه می شود که طیور در شرایط استرس قرار داشته باشند. بررسی انواع ویتامین ها در تغذیه طیور ویتامین های محلول در چربی: ویتامین A این ویتامین برای رشد و تولید مثل طبیعی و حفظ شرایط مناسب سلول های اپی تلیال (سلول های سطح پوست و پوشش مجاری گوارشی ، تنفسی و تولید مثلی) در پرندگان لازم است. کمبود آن در جیره طیور باعث بروز علائمی چون التهاب ملتحمه، ترشحات چرکی از چشم و بینی و به هم چسبیدن پلک ها با ترشحات غلیظ التهابی می شود. در موارد کمبود شدیدتر ویتامین A ، نکروز و کراتینه شدن مخاط مجاری گوارشی و تنفسی رخ می دهد. روغن ماهی و سبزیجات، منابع غنی ویتامین A هستند. ویتامین D3 طیور برای جذب و استفاده مناسب از کلسیم و فسفر به ویتامین D3 نیاز دارند. می دانیم که کلسیم و فسفر برای رشد طبیعی، استخوان سازی و تشکیل پوسته تخم مرغ ضروری می باشند.ویتامین D3 با تابش نور خورشید روی سطح پوست طیور ساخته می شود. کمبود این ویتامین در تغذیه طیور موجب نرمی استخوان یا Rickets می شود. در این حالت، پرنده تخم هایی با پوسته نازک و قابلیت جوجه درآوری پایین تولید می کند. همچنین، ضعف پاها و وضعیت نشستن مشابه با پنگوئن ها مشاهده می شود. منقار، چنگال ها و دنده ها حالت نرم و منعطف به خود می گیرند. یکی از علایم ویژه کمبود ویتامین D3، خم شدگی جناغ و ستون مهره ها است. روغن ماهی ، منبعی غنی از ویتامین D3 است. ویتامین E این ویتامین یک آنتی اکسیدان قوی است که برای عملکرد طبیعی سیستم عصبی پرنده ضروری می باشد. کمبود آن در طیور جوان تر موجب بروز انسفالومالاسی (بیماری جوجه دیوانه) و دیاتز اگزودایی (تغییر رنگ آبی-سبز پوست) و در طیور بالغ اغلب منجر به تحلیل بافت عضلانی (دیستروفی) می شود. ویتامین K ویتامین فوق برای ساخت پروترومبین لازم است، بنابراین نقش مهمی در فرآیند لخته شدن خون ایفا می کند. همچنین، ویتامین K در برابر ابتلا به کوکسیدیوز، اثرات محافظتی دارد. کمبود این ویتامین در جیره طیور ممکن است موجب افزایش تعداد لکه های خونی در تخم مرغ ها، بروز خونریزی در ساق و سینه و ایجاد نقص در لخته شدن خون گردد.روغن جوانه گندم ، روغن ماهی، یونجه، سبزیجات، حبوبات جوانه زده، روغن دانه سویا و غلات، منابع بسیار مناسبی برای تامین ویتامین های A، D3 ، E و K می باشند. ویتامین های گروه B ویتامین های گروه B شامل تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پنتوتنیک اسید، پیریدوکسین، بیوتین، فولیک اسید و سیانوکوبالامین می باشند. این ویتامین ها در بسیاری از عملکردهای متابولیک از جمله متابولیسم انرژی کاربرد دارند. ویتامین B1 یا تیامین این ویتامین برای متابولیسم مناسب کربوهیدرات ها ضروری است. پرندگانی که دچار کمبود این ویتامین باشند، علایمی مانند بی اشتهایی، کاهش وزن، پایین افتادن بال ها و فلج عضلات بروز می دهند. در این شرایط، طیور روی پاهای خم شده می نشینند و سر خود را به عقب خم می کنند که به این حالت اصطلاحاً بیماری ستاره نگری (Star-Gazing Position) گفته می شود. سبوس برنج، سبوس گندم و دانه های غلات، سرشار از ویتامین B1 هستند. ویتامین B2 یا ریبوفلاوین ریبوفلاوین در ساختار آنزیم ها و بنابراین در متابولیسم، نقشی حیاتی دارد. کمبود آن در بدن طیور 7 تا 14 روزه، باعث بروز اسهال و فلجی و پیچیدگی پنجه (Curled Toe Paralysis) می شود. در این حالت پرنده بر روی مفصل پشت پا (مفصل خرگوشی) و با کمک گرفتن از بال های خود، حرکت می کند. کمبود ریبوفلاوین در طیور بالغ موجب کاهش تولید تخم مرغ، افزایش مرگ و میر جنین، افزایش تعداد جوجه های مرده در تخم و ریزش پرها می شود. میزان مرگ و میر جنین بین روزهای ۱۸ تا ۲۰ انکوباسیون، به اوج خود می رسد. مخمرها ، منابع غنی از ریبوفلاوین هستند. ویتامین B6 یا پیریدوکسین برای متابولیسم مناسب آمینواسیدها، وجود این ویتامین ضروری است. کمبود این ویتامین در جیره طیور موجب تشنج های اسپاسمی و پرش های ناگهانی عضلانی می شود. منابع این ویتامین شامل دانه های غلات، مخمر، یونجه و یا مکمل هاست. ویتامین B12 یا سیانوکوبالامین این ویتامین در سنتز نوکئیک اسیدها، متابولیسم کربوهیدرات و چربی و سنتز متیل دخالت دارد. کمبود آن موجب کندی رشد، ضریب تبدیل نامناسب و افت قابلیت جوجه درآوری می شود. میزان مرگ و میر جنین در روز 17 انکوباسیون به اوج می رسد. فرآورده های شیر و پروتئین های حیوانی، منابع ویتامین B12 می باشند. جبران کمبود ویتامین ها در خوراک طیور معمولاً به منظور جبران سطوح پایین ویتامین هایی که به طور طبیعی در جیره طیور یافت می شوند و اطمینان از این که تمامی نیازهای ویتامینه به حد کافی تامین شده اند، از پرمیکس ویتامینه استفاده می شود. نکته مهم در تولید دان آماده نکته ی قابل توجه در فرآیند تولید دان آماده، حفظ ویتامین های موجود در مواد اولیه (نهاده) و افزودن آنها به خوراک طیور است. یکی از مزیت های عمده ی دان آماده پلت، قابلیت تنظیم میزان هر ویتامین به میزان دقیق مورد نیاز است. درضمن با استفاده از پرمیکس ها و ویتامین های روکش دار در روند تولید، می‌ توان از حفظ ویتامین ها در جیره و رسیدن میزان مناسب آنها به طیور اطمینان حاصل نمود.
بیشتر بخوانید
آشنایی تخصصی با عملکرد ویتامین B6 و B9
1401/3/18عملکرد ویتامین B6 و B9 در بدن طیور ویتامین‌ها نقش مهمی در سلامت انسان‌ها و سایر جانداران ایفا می‌کنند، ما در این مطلب می‌خواهیم شما را با عملکرد ویتامین B6 و B9 در بدن طیور آشنا کنیم. این مطلب شامل عملکرد تخصصی و اثرات کاهش اسید فولیک و پیریدوکسین در بدن طیور می‌باشد. ویتامین B6 (پیریدوکسین) و ویتامین B9 (اسید فولیک) دو ویتامین کلیدی هستند که به عنوان کوآنزیم در متابولیسم اسید آمینه متیونین استفاده می‌شوند. نقش ویتامین B9 در سنتز متیونین اسید فولیک (ویتامین B9) در فعالیت آنزیم متیل تتراهیدروفولات-هومسیستئین ترانسفراز نقش دارد که این واکنش یکی از دو مسیر متیلاسون مجدد برای تبدیل هوموسیستئین به اسید آمینه متیونین می‌باشد. سطوح پایین فولات، باعث کاهش در متیلاسیون شده و مانع سنتز متیونین و اس آدنوزیل متیونین می‌شود. همچنین گزارش شده است که کمبود فولات می‌تواند باعث کاهش متیلاسیون هوموسیستئین شده و در نتیجه باعث افزایش سطح هوموسیستئین در خون و ادرار می‌شود. یافته‌ها نشان می‌دهند که اسید فولیک (ویتامین B9) و پیریدوکسین (ویتامین B6) برای متابولیسم متیونین مهم بوده و نقش حیاتی در عملکرد پرورش دارند و همچنین نقش مهمی در متابولیسم متیونین جنینی جوجه ایفا می‌کنند. نقش ویتامین B9 در سنتز DNA اسید فولیک (ویتامین B9)، یکی از مواد مغذی ضروری برای تعدادی از عملکردهای متابولیکی مانند سنتز DNA و آماده ساز گروه‌های متیل در تعدادی از واکنش‌ها است. کمبود بالینی فولات باعث آنمی می‌شود، همچنین سطوح پایین فولات منجر به افزایش خطر نقص در دستگاه عصبی می‌شود. افزایش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی از پیامدهای دیگر کاهش بالینی فولات محسوب می‌شود. افزودن فولیک اسید به جیره جوجه‌های گوشتی باعث افزایش سطح فولات در گوشت جوجه می گردد. پیشگیری از کبد چرب اسید فولیک (ویتامین B9) با متابولیسم چربی رابطه دارد و باعث کاهش تجمع تری گلیسیرید در کبد می شود. استفاده از اسید فولیک یک استراتژی پیشگیرانه برای تجمع چربی شکمی در جوجه‌های گوشتی یا کبد چرب در مرغ‌های تخمگذار و انسان می‌باشد. علاوه بر مطالعه این مقاله که در رابطه با عملکرد ویتامین B6 و B9 در بدن طیور می‌باشد، مقالات مرتبط با ویتامین B8 و ویتامین C را نیز در وبسایت آتام مطالعه فرمایید.
بیشتر بخوانید
کانیبالیسم یا همنوع خواری
1401/3/18کانیبالیسم یا همنوع خواری در مرغ گوشتی بیماری کانیبالیسم یا همنوع خواری یکی از بیماری‌های شایع در بین پرندگان می‌باشد. در این بیماری پرندگان به دلایل خاصی که در ادامه به آنها می‌پردازیم اقدام به خودخوری یا هم نوع خواری می‌کنند. بیماری کانیبالیسم به عنوان یک بیماری واگیردار روحی بوده که قبلا در بین انسان ها نیز صورت می‌گرفت!!! بیماری کانیبالیسم زمانی شروع می‌شود که پرنده بیمار به دلایلی از لحاظ فکری روانی شده و بدنبال راهی برای تخلیه خود می‌گردد به همین دلیل مجبور به نوک زدن به پرنده کناری خود می‌شود تا عمل تخلیه روانی صورت گیرد. عوامل موثر برای جلوگیری از بیماری کانیبالیسم عوامل بسیار زیادی وجود دارد که باعث می‌شود یک گله به این بیماری مبتلا شود. بیماری کانیبالیسم به دلیل انتقال سریع باید به صورت فوری رفع و درمان شود. در غیر اینصورت کل گله را فرا گرفته و باعث وارد شدن خسارت بسیار زیادی به سالن‌های مرغداری می‌شود. بیماری کانیبالیسم به هیچ عنوان قابل انتقال به انسان نبوده و تنها از لحاظ روحی باعث انتقال به پرنده ها می‌شود. مهم ترین عواملی که باعث این بیماری میشود عبارتند از: تغذیه نامناسب: یکی از مهم‌ترین عوامل بروز بیماری کانیبالیسم، گرسنه ماندن پرنده در طول روز می‌باشد. زیرا در این صورت پرنده اقدام به نزاع با پرنده دیگری کرده و حالت روانی و خشم در او نمایان می‌شود. از سوی دیگر کمبود سدیم نیز می‌تواند عامل شیوع این حالت روانی در بین پرندگان باشد. فضا و محیط نامناسب: یکی از روش‌های جلوگیری از بیماری کانیبالیسم در پرندگان استفاده از محیط مناسب برای نگهداری آن‌ها می‌باشد. سعی کنید ابتدا نور محیط را کم کرده و از چراغی با نور قرمز استفاده کنید. خون به علت داشتن رنگ قرمز باعث می‌شود تا حالت روانی در پرنده دیگری به وجود آید. به همین دلیل اقدام به نوک زدن به محل زخم پرنده بیمار می‌کند در این صورت برای جلوگیری از این عامل استفاده از نور قرمز بهترین گزینه می‌باشد، تا پرنده سالم خون را تشخیص ندهد. توجه: طول و زمان نوردهی هم می‌تواند باعث ایجاد بیماری کانیبالیسم شود. دمای زیاد محیط: با توجه به اینکه دمای سالن‌های پرورش مرغ گوشتی در فصل تابستان گرم هستند و در فصل زمستان به دلیل عدم مدیریت مناسب از گرمایش مناسبی برخوردار نیستند، این عامل باعث می‌شود بیماری کانیبالیسم در بین پرندگان روی دهد. به همین دلیل برای جلوگیری از این بیماری کنترل دمای مناسب می‌تواند یک روش پیشگیری مناسب باشد. وجود پرنده مرده در محیط: یکی از غریزه‌های پرندگان نوک زدن به شی بی تحرک می‌باشد. به همین دلیل اگر در محیط نگهداری پرنده‌ها، پرنده ای تلف شود باید در کوتاه ترین زمان ممکن از محیط خارج شود در غیر اینصورت پرنده ها به پرنده مرده نوک زده و این کنجکاوی به سایر پرندگان نیز انتقال پیدا می‌کند و باعث شیوع بیماری می‌شود. ازدیاد یا ازدحام زیاد پرندگان در محیط: یکی از عوامل دیگری که می‌توان به عنوان یکی از عوامل دیگر بیماری کانیبالیسم دانست محیط کوچک با تعداد پرنده زیاد می‌باشد. لذا رعایت ظرفیت استاندارد سالن از واجبات است. درمان بیماری پرندگان: وجود انگل در بین پرندگان باعث نمایان شدن زخم یا پر ریزی در بین آنها می‌باشد. به همین دلیل وجود زخم یا خون در بدن پرندگان یک مشکل روانی در پرنده کناری به وجود آورده و باعث می‌شود پرنده به زخم نوک بزند در این صورت این حالت روانی به سایر پرندگان انتقال داده شده و زمنیه ایجاد بیماری در بین آنها شیوع پیدا می‌کند. مجهز نبودن سالن نگهداری به تهویه مناسب: به دلیل رطوبت زیاد در مرغداری‌ها باید محیط به تهویه مناسب تجهیز شود. در این صورت به دلیل عدم وجود اکسیژن سالم پرندگان حالت تهاجمی نسبت به هم دیگر دارند. تجهیز کردن محیط به تهویه مناسب می‌تواند یک روش مناسب برای جلوگیری از شیوع بیماری کانیبالیسم یا همنوع خواری در بین پرندگان شود. نوک زدن به پاها: در برخی از سالن‌های پرورش غیر استاندارد دانخوری‌ها با ارتفاع نامناسبی نصب می‌شود و باعث می‌شود تا دسترسی جوجه‌ها به دان به مشکل بخورد، به همین دلیل جوجه‌ها اقدام به نوک زدن به پای خود یا سایر پرندگان می‌کنند. این عامل باعث ایجاد خون در ناحیه پا یا انگشتان جوجه شده و سایر جوجه‌ها را تحریک می‌کند و باعث می‌شود تا زمینه بیماری کانیبالیسم فراهم شود. آیا کانیبالیسم مرغ خطری برای انسان دارد؟ کانیبالیسم در مرغ‌ها یک نوع رفتار ناهجار بوده و منشأ ویروسی و یا باکتریایی ندارد. اگر مرغی دچار کانیبالیسم شده باشد، خوردن تخم و یا گوشت آن هیچ خطری برای انسان ندارد. اما باید توجه کنید که تخم مرغ و گوشت در هر شرایط باید خوب پخته شود. درمان بیماری کانیبالیسم متاسفانه بیماری کانیبالیسم هیچ علاج یا درمانی ندارد و پرورش دهنده تنها با در نظر گرفتن برخی اقدامات می‌تواند از بروز آن جلوگیری کند ولی با حذف عواملی که می‌تواند این بیماری یا حالت رفتاری را در پرنده فعال کند می‌توان از بروز آن جلوگیری نمود. در شرایطی که این بیماری خود را نشان می‌دهد باید فوراً عوامل دخیل در آن را حذف کرد تا از شدت فاجعه کاسته شود تا پرورش دهنده بتواند اقدامات لازم برای جلوگیری از بالا رفتن تلفات را در نظر بگیرد. اقدامات ذیل برای درمان بیماری کانیبالیسم پیشنهاد می‌گردد: می‌توانید به پرنده علوفه و انواع سبزیجات خرد شده بدهید تا دائماً به خوردن آنها مشغول باشد و زمانی برای پرخاشگری پیدا نکند. نور سالن یا مکان پرورشی باید به رنگ قرمز باشد. این امر در آرام نگه داشتن پرنده‌ها بسیار تأثیر گذار بوده و مهم‌تر از همه تشخیص خون یا زخم را برای دیگر پرنده‌ها مشکل می‌کند. استفاده از لامپ مادر مصنوعی مادون قرمز در این زمینه بسیار تأثیرگذار است. یکی دیگر از مهم‌ترین اقداماتی که باید در نظر گرفته شود نوک چینی است. البته این کار باید توسط افراد ماهر و با تجربه به صورت صحیح انجام شود تا سلامتی پرنده به خطر نیفتد. سعی کنید پرنده‌های زخمی و ضعیف را قبل از بروز هرگونه مشکلی شناسایی کرده و از گله جدا کنید. توصیه می‌شود اندکی نمک به جیره غذایی پرنده اضافه نمایید. توجه کنید که پرنده‌ها همانند انسان‌ها آب را به صورت گوارا دوست دارند از این رو نباید در آب یا آبخوری آن‌ها نمک بریزید. برای سرعت بخشیدن به رشد و تامین کمبودها توصیه می‌شود که مواد معدنی مهم همچون کلسیم و فسفر، پروتئین و انواع ویتامین‌ها به جیره غذائی پرنده ها افزوده شود و یا از دان آماده با کیفیت استفاده شود. برای از بین بردن انگل‌های پوستی و جلوگیری از پر ریزی پرنده می‌توانید از سم پاش‌های مخصوص، اسپری و یا انواع آنتی بیوتیک‌ها بهره گیری کنید. با توجه به سالن و تعداد اعضای گله باید دانخوری و آبخوری در نظر گرفته شود. نتیجه‌گیری نهایی بیماری کانیبالیسم در صورت مدیریت مناسب و استاندارد قابل پیشگیری می‌باشد. به همین دلیل برای جلوگیری از ابتلا پرندگان به این بیماری مهمترین راه پیشگیری مدیریت مناسب می‌باشد تا زمینه این بیماری روحی در بین پرندگان فراهم نشود.
بیشتر بخوانید
نقش روی در پرورش مرغ گوشتی
1401/3/18روی یک عنصر ضروری در پرورش مرغ گوشتی روی یک عنصر معدنی ضروری است که در بسیاری از فرآیندهای بیوشیمیایی نقش دارد و با بسیاری از نقایص و معایب فیزیولوژیکی شامل افت وزن، کاهش رشد و اختلالات عصبی و سیستم ایمنی در ارتباط است. بعلاوه، عنصر روی یک فاکتور اساسی در بیان ژن‌های پروتئین‌های مسئول برای رشد و نمو، نگهداری و استحکام دیواره سلولی، تجزیه رادیکال‌های آزاد و حفاظت در برابر پراکسیداسیون لیپیدها می‌باشد. کمبود روی و تأثیر آن در سلامت مرغ گوشتی کمبود عنصر ((روی)) بر روی ایمنی ذاتی و اکتسابی سلول‌ها در سطح تکثیر و بلوغ سلولی، تاثیر می‌گذارد. کمبود حاد روی باعث صدمه زدن به ایمنی ذاتی در طی کاهش کشش شیمیایی و فاگوسیت کردن سلول‌های تک هسته‌ای می‌شود و اثرات منفی بر ایمنی اکتسابی می‌شود که باعث تحلیل تیموس با لنفوپنی (lymphopenia) وابسته به سلول‌های T می‌گردد. مخصوصا کمبود مزمن روی، در نتیجه افزایش معنی دار تولید سیتوکین‌های پیش التهابی رخ می‌دهد که آغازگر بیماری‌های خود ایمنی می‌باشد. کمبود روی باعث تغییرات پاتولوژیکی، کاهش رشد، کاهش ایمنی، تقویت تولید رادیکال‌های آزاد که باعث صدمات اکسیداتیو در حیوانات می‌شود. بررسی عملکرد عنصر روی در سلامت طیور بهبود سیستم ایمنی مصرف مقادیر کافی روی و جذب آن برای بیشتر عملکردهای بیولوژیکی مانند رشد، تولید مثل، کیفیت گوشت و حساسیت ایمنی در برابر چالش‌های پاتوژنی، ضروری است. روی برای عملکرد مناسب هتروفیل‌ها، فاگوسیت‌های تک هسته‌ای و لنفوسیت‌های T حائز اهمیت است. اهمیت روی هنگام بروز سالمونلا در طیور، طی آلودگی و عفونت با سالمونلا میزان غلظت روی در پلاسما و سرم کاهش می‌یابد. به این دلیل که وقتی ظرفیت جذب روده، به دلیل عفونت روده‌ای مانند کوکسیدیوزیس و آنتریت نکروتیک از بین می‌رود، نیاز به منبع قابل دسترس روی بیشتر می‌شود. منابع آلی روی عموما به کمپلکس‌های خاصی از اسیدهای آمینه یا ترکیبات پروتئین‌دار ملحق می‌شوند. بهبود بافت روده و عملکرد آنزیم‌های گوارشی روی یک ماده میکرو معدنی ضروری برای رشد است که رشد و توسعه روده را تحت تأثیر قرار داده و در طی بیماری‌های روده‌ای یا بعد از بهبودی آنها وظیفه بازسازی و احیا بافت روده را ایفا می‌کند. مصرف روی باعث تقویت عملکرد حیوان شامل افزایش فعالیت آنزیم‌های گوارشی و بهبود مورفولوژی روده می‌شود. فواید روی برای مقابله با استرس گرمایی افزودن روی به جیره به عنوان مواد معدنی کمیاب، به دلیل دخالت در سیستم دفاعی بدن در برابر آنتی اکسیدان می‌باشد. روی به سنتز متالوتیونین (سیستئین غنی از پروتئین) کمک می‌کند که وظیفه آن کمک به گرفتن رادیکال‌های آزاد تولید شده در طی استرس گرمایی است. نیاز به روی با افزایش دمای محیط، افزایش می یابد. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه در شرایط استرس گرمایی، افزایش روی باعث افزایش مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل می شود. روی دارای یک حالت بهبود دهنده در اندامهای داخلی مانند قلب، کبد، سنگدان، طحال و بورس فابریسیوس در شرایط استرس گرمایی است. ترکیب روی و پروبیوتیک‌ها، باعث افزایش کارایی پروبیوتیک‌ها و در نتیجه باعث افزایش سلامتی روده می‌شود. این فرضیه وجود دارد که مکمل‌سازی جیره با روی و پروبیوتیک‌ها، پارامترهای رشد و ایمنی را در برابر استرس گرمایی را بهبود می‌بخشد. نقش روی در متابولیک پروتئین‌ها روی نقش مهمی در فرآیند متابولیک پروتئین و کربوهیدرات داشته و نقش مهمی در رشد و تولید مثل دارد. نقش روی به عنوان یک آنتی اکسیدان و ضد استرس گرمایی و یک عامل ضد باکتریایی توسعه می‌یابد. دمای زیاد محیط باعث کاهش عملکرد و سیستم ایمنی پرندگان می‌شود. روی یک عامل اساسی و اصلی مورد نیاز برای ساختار و عملکرد بیش از 300 نوع آنزیم مربوط به متابولیسم پروتئین‌هاست است. انواع اشکال روی برای مصرف طیور استفاده از روی غیر آلی باعث آلودگی محیطی می‌شود که به خاطر پایین بودن ارزش زیست فراهمی آنها می‌باشد. در نتیجه در تغذیه طیور به جای روی غیر آلی، از روی آلی استفاده می‌شود که ارزش زیست فراهمی بالایی دارد. استفاده از لاکتات روی به عنوان یک منبع روی آلی، باعث بهبود مورفولوژی روده باریک می شود (باعث افزایش طول پرزهای روده و عمق کریپت های روده می شود).
بیشتر بخوانید
اهمیت منگنز در جیره طیور
1401/3/18در این مقاله به طور مختصر به اهمیت منگنز در جیره طیور خواهیم پرداخت و منابع غنی این عنصر را بررسی خواهیم کرد. در پایان مقالات مفیدی در رابطه با نقش ویتامین‌ها و مواد معدنی در پرورش طیور از آرشیو مقالات وبسایت ارائه گردیده است. منابع منگنز در مواد غذایی در بین غلات گندم دارای بیشترین مقدار منگنز نسبت به ذرت است. از دیگر منابع غنی از منگنز می توان به پودر یونجه و سبوس گندم اشاره کرد. منگنز در استخوان ذخیره می شود بنابراین فرآورده‌های دامی می‌تواند منبع خوبی از منگنز به حساب آید. همچنین نمک‌های محلول شامل سولفات منگنز و کربنات منگنز و کلرید منگنز منابع مناسبی برای مکمل سازی در جیره طیور هستند. کارکرد منگنز در بدن پرنده ساخت غضروف منگنز برای سنتز کندروتین سولفات که جزو اصلی غضروف می‌باشد لازم است، بنابراین کمبود منگنز در جیره می‌تواند باعث آسیب به غضروف استخوان و در نتیجه باعث در رفتگی تاندون در پرندگان شود. کاهش فعالیت رادیکال‌های آزاد علاوه بر این منگنز در فعالیت برخی از آنزیم‌های مهم بدن نقش دارد به عنوان مثال منگنز در فعالیت آنزیم استیل کوآنزیم A کربوکسیلاز نقش دارد که این آنزیم در بیوسنتز اسیدهای چرب مؤثر است. علاوه بر این فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز وابسته به عنصر منگنز است و کاهش فعالیت این آنزیم می‌تواند باعث افزایش فعالیت رادیکال های آزاد در درون سلول شود. کمبود منگنز از لحاظ شیمیایی یکی از علایم شدید کمبود منگنز کاهش میزان کندروتین سولفات در غضروف اپی فیز است که نتیجه آن آسیب استخوانی در ناحیه اپی فیز و در رفتگی تاندون در جوجه‌های گوشتی است. علاوه بر این کمبود منگنز در دوران جنینی باعث تولد جوجه‌هایی میشود که بال، پا و آرواره پایین کوتاهی دارند. جوجه های با آرواره پایین کوتاه تحت عنوان جوجه های منقار طوطی خوانده می شوند. علایم کمبود منگنز در بوقلمون و مرغ به استثنای یک مورد شبیه به همدیگر است به طوری که جوجه بوقلمون‌های مبتلا به کمبود منگنز مفصل‌های بزرگی دارند در حالی که در جوجه‌های مرغ پروزیس یا در رفتگی تاندون مشاهده می‌شود. همچنین کمبود منگنز در جیره گله‌های مادر باعث کاهش درصد جوجه درآوری می‌شود، بنابراین کمبود منگنز از لحاظ عملی باعث بروز مشکلاتی برای پرورش دهندگان می‌شود و اولین عنصر کم نیازی ست که می بایستی به صورت مکمل به جیره اضافه شود. همچنین می‌توانید مقالات زیر را در راستای بررسی اهمیت ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک دام و طیور را مطالعه کنید: نقش روی در پرورش مرغ گوشتی مزایای دان آماده نسبت به دان آردی نقش ویتامین ها در جیره طیور
بیشتر بخوانید
ویروس چیست!؟
1401/3/17ویروس چیست؟ ویروس‌ها، عوامل عفونی هستند که به سبب اندازه بسیار کوچک، با میکروسکوپ نوری قابل مشاهده نیستند. ویروس‌ها کوچک‌ترین و ساده‌ترین شکل زندگی هستند. همه میکروارگانیسم‌ها مانند باکتری‌ها، مایکوپلاسما، کلامیدیا و تک یاخته‌ها، سلولی شکل هستند، در حالی که ویروس‌ها سلول نیستند. عمدتا ویروس‌ها حاوی یکی از اسیدنوکلئیک‌های RNA یا DNA هستند و بر همین اساس به دو دسته ویروس‌های RNA و DNA تقسیم می‌شوند. ویروس‌ها موجودات بی جانی هستند! ویروس‌ها تا قبل از ورود به داخل سلول، بیشتر شبیه یک موجود بی جان هستند (مانند ذرات گرد و غبار) بدین معنی که ویروس‌ها به تنهایی قادر به تکثیر نیستند و فقط در سلول‌های زنده میزبان می‌توانند تکثیر شوند، زیرا برای ساخت پروتئین و تکثیر خود، وابسته به دستگاه سلول میزبان هستند و از آنزیم‌های آن برای انجام این اعمال استفاده می‌کنند. هر ویروس به صورت اختصاصی به آنزیم خاصی نیاز دارد و در بافت‌هایی از بدن میزبان که این آنزیم خاص تولید می‌شود، تکثیر می‌یابد. بنابراین بعضی از ویروس ها ممکن است در کبد، بعضی در بورس فابرسیوس پرندگان و بعضی در مجاری تنفسی (مانند ویروس آنفولانزا و نیوکاسل) و برخی دیگر در کبد تکثیر پیدا کنند. از آنجا که ویروس‌ها از سلول میزبان برای تکثیر استفاده می‌کنند، برای جلوگیری از رشد ویروس، توقف این روند ضروری است و گرنه منجر به آسیب به سلول‌ها می‌شود که به نوبه خود به پرنده آسیب می‌زند. اندازه ویروس اندازه ویروس‌ها از 20 نانومتر تا 300 نانومتر متغیر است. ویروس‌ها، توکسین تولید نمی‌کنند اما به سلول‌های میزبان حمله می‌کنند و چنین تهاجمی منجر به ایجاد بیماری می‌شود. بروز عفونت‌های ثانویه زمانی که ویروسی به سلول‌های پوششی مجاری تنفسی و کیسه‌های هوایی حمله می‌کند، دیواره‌های سلول پاره می‌شود و به مکانی برای ورود ویروس‌ها و باکتری‌های دیگر تبدیل می‌شود. در بسیاری از موارد، بیماری که ویروس مهاجم اولیه ایجاد می‌کند، آسیب کمی به پرنده وارد می‌کند اما متعاقب آن، باکتری مهاجم ثانویه مانند اشریشیا کولی بیماری شدیدی را سبب می‌شود. پیشگیری از آنجا که ویروس‌ها فقط در درون سلول زندگی می‌کنند و تکثیر می‌شوند، استفاده از آنتی بیوتیک‌ها در برابر بیماری ایجاد شده به وسیله ویروس‌ها، ارزشی ندارد زیرا آنتی بیوتیک‌ها توانایی نفوذ به سلول و از بین بردن آن را ندارند، در حالی که باکتری‌ها عمدتا در خارج از سلول تکثیر می‌یابند. بنابراین آنتی بیوتیک‌ها در درمان بیماری‌های باکتریایی در طیور با موفقیت به کار می‌روند. البته گاهی اوقات استفاده از آنتی بیوتیک‌ها در مواقع شیوع بیماری ویروسی به منظور پیشگیری از عفونت ثانویه باکتریایی مفید است. با توجه به اینکه آنتی بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌های ویروسی نقشی ندارند عملی‌ترین راه برای کنترل بیماری‌های ویروسی در طیور و پیشگیری از خسارات آن‌ها، واکسیناسیون به موقع است. بیماری‌های ویروسی جزء مهم ترین بیماری طیور هستند و بیماری‌های خطرناکی همچون نیوکاسل و گامبرو را ایجاد می‌کنند که هر ساله خسارات سنگینی را به صنعت طیور وارد می‌سازند. گرد آوری: مهندس سعید ایمانپور – کارشناس ارشد تغذیه طیور منبع: راهنمای بیماری‌های طیور - دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد، دکتر ریما مرشد، دکتر حسین حسینی
بیشتر بخوانید005501674.jpg?v=Tf8WTPxBKykjrdsOHwFqWCuAnE5XTw8TMCzymNi5ch0)
دوره انتقال گاو شیری
1401/3/17دوره انتقال گاوه شیری، بحرانی ترین دوره زندگی در زندگی گاو ماده، هیچ دوره ای بحرانی تر از دوره انتقال که از اواخر دوره آبستنی تا اوایل دوره شیردهی می باشد، وجود ندارد. پایان یافتن دوره آبستن و آغاز دوره شیردهی با تغییرات هورمونی همراه است که این تغییرات در مقایسه با دوره های دیگر خیلی زیاد است. هم زمان با تغییرات در غلظت هورمون های درون ریز، تغییرات متابولیکی صورت می گیرد که تغییر مواد مغذی از ذخیره شدن در بدن مادر را به سمت سنتز شیر و تغذیه گوساله نوزاد تسهیل می کند. در خلال این دوره بحرانی خوراک مصرفی گاو در پایین ترین حد خود در چرخه آبستن – شیردهی قرار دارد، به نظر می رسد ماده خشک مصرفی در زمانی که تقاضا برای مواد مغذی با بیشترین سرعت در حال افزایش است در پایین ترین حد خود می باشد. توازن منفی انرژی در دوره انتقال کاهش در خوراک مصرفی با نزدیک شدن به زمان زایش اختصاص به گونه گاو ندارد. آن چه که اختصاص به گاو شیری دارد عبارت از تنش بی نظیری است که با انتقال از اواخر دوره آبستنی به اوایل دوره شیردهی همراه است. در نتیجه ده ها سال تلاش برای اصلاح نژاد گاوهای شیری جهت بالا بردن تولید شیر، میزان تولید طی روزهای اول پس از زایش بیش از 10 برابر مواد مغذی مورد نیاز گوساله شده است. این امر تقاضاهای مختلفی را در گاوهای پیرامون زایش ایجاد می کند. اگرچه گاوها می توانند با افزایش ماده خشک مصرفی به این تقاضاها پاسخ دهند اما این پاسخ به طور معمول با تاخیر صورت می گیرد و در نتیجه گاو زمان قابل توجهی را در توازن منفی مواد مغذی سپری می کند. بروز ناهنجاری بر اثر توازن منفی شدید وقتی توازن منفی انرژی خیلی شدید باشد به طور مستقیم منجر به ناهنجاری های متابولیکی نظیر کبد چرب وکتوز می شود. مشکلات دیگراز جمله جفت ماندگی، جابجایی شیردان و حساسیت به عفونت می تواند به توازن های منفی مواد مغذی مرتبط باشد که توسط گاوها در خلال دوره انتقال تجربه می شود، بنابراین ضروری به نظر می رسد به منظور افزایش سلامت و بهداشت گاوهای پیرامون زایش به دست آوردن درک بهتری از الگوی خوراک مصرفی گاوهای پیرامون زایش، عوامل تاثیر گذار بر الگوی خوراک مصرفی و روابط بین خوراک مصرفی و سلامت گاو در این دوره اهمیت پیدا می کند. بررسی دلایل بروز توازن منفی انرژی مارکو آرت و همکارانش اشاره کرده اند که در 14 روز آخر آبستنی هم برای گاوهای جوان و هم برای گاوهای مسن ماده خشک مصرفی 25 الی 52% کاهش می یابد. همچنین ذکر این نکته ضروری است که حیوانات می توانند توازن منفی انرژی را پیش از زایش تجربه کنند و این امر احتمالا در تلیسه ها می تواند با ماده خشک مصرفی پایین تر و بار اضافی انرژی مورد نیاز برای رشد تلیسه توضیح داده شود. دوم اینکه اگر یک حیوان از توازن مثبت به منفی انرژی برسد این امر اساسا به دلیل کاهش در مقدار ماده خشک مصرفی است نه افزایش انرژی مورد نیاز برای رشد جنین، اگرچه نیازهای غذایی برای رشد جنین دلیلی است که حیوانات توازن منفی انرژی را پیش از زایش تجربه کنند. ولی تقاضا برای انرژی مورد نیاز آبستن در طول 3 هفته آخر دوره آبستنی به طور جزئی (1 الی 2%) افزایش می یابد. عوامل موثر بر کاهش ماده خشک مصرفی دلایل کاهش خوراک مصرفی پیش از زایش مشخص نشده است اما اخیرا فوربز توضیح داد که جنین در حال رشد، فشارهایی را ایجاد می کند و شکمبه را محدود می نماید ولی رشد جنین در طول یک سوم پایانی دوره آبستنی تدریجی تر می باشد در حالی که کاهش ماده خشک مصرفی تا چند روز آخر پیش از زایش بطور جدی اتفاق نمی افتد و وقتی که گاوها از دوره خشکی به شیردهی انتقال می یابند ظرفیت نگهداری آب در شکمبه تغییر نمی کند. این امر نشان می دهد که ظرفیت فیزیکی شکمبه دلیل کاهش ماده خشک مصرفی پیش از زایش نیست. تغییرات غلظت های هورمون های استروئیدی خون پیش از زایش با تغییرات خوراک مصرفی همراه است، گمان بر اینست که افزایش سریع در استروژن خون ممکن است مسئول کاهش خوراک مصرفی پیش از زایش باشد اما دانشمندان توضیح دادند که عوامل دیگری علاوه بر استروژن در تنظیم ماده خشک مصرفی پیش از زایش موثر هستند، زیرا کاهش ماده خشک مصرفی پیش از افزایش استروژن در پیش از زایش نقش دارد. منبع: مدیریت گاوهای شیری در دوره انتقال/ ترجمه مجید امانلو، مهران ابوذر
بیشتر بخوانید
اسیدوز در گاوهای شیری
1401/3/17اسیدوز در گاوهای شیری اسیدوز (Acidosis) اختلالیست متابولیکی که در شکمبه نشخوارکنندگان رخ می دهد و میزان pH شکمبه در نتیجه تغییر ناگهانی جیره غذایی نشخوار کنندگان از علوفه خالص (یونجه و کُلش) به کنسانتره بالا (مانند دانه غلات) دستخوش تغییر می شود. میکروب های شکمبه نشاسته و قند را به فرم اسیدهای چرب فرار و پروپیونات تخمیر می کنند. این ترکیبات از شکمبه جذب می شود و به عنوان منبع انرژی به وسیله گاو مورد استفاده قرار می گیرد. افزایش تجمع پروپیونات در شکمبه pH را کاهش داده و رشد میکروب های تولید کننده لاکتات را افزایش می دهد. افزایش ناگهانی مصرف دانه ها و کربوهيدرات هاي سهل التخمير يا مصرف پایین الیاف در جیره غذایی و يا هر دو، منجر به تولید بیشتر لاکتات می شود. لاکتات اسید یک اسید قوی محسوب می شود و تجمع این اسید در شکمبه pH را کاهش می دهد و منجر به اسیدوز شکمبه می شود. در واقع اسیدوز، کاهش میزان قلیای بدن نسبت به اسید است. انواع اسیدوز اسیدوز شکمبه به دو نوع اسیدوز شکمبه ای حاد و تحت حاد تقسیم می شود که به طور کلی، نتایج مهلکی را به همراه دارد. اسیدوز حاد اسیدوز متابولیکی (اسیدوز حاد) وقتی اتفاق می افتد که pH شکمبه به حد پایین تر از 5.2 رسد و خون گاو اسیدی شود. همچون میکروب های شکمبه و سلول های بدن گاو نیز در محیط اسیدی خوب کار نمی کنند. اگر pH شکمبه از ۵ کمتر شود گاوهایی که جیره غذایی با دان بالا دریافت نمی کنند بیشتر در معرض اسیدوز شکمبه ای حاد قرار می گیرند. زیرا آنها جمعیت رشد یافته باکتری های تولید کننده اسید لاکتیک را ندارند و پاپیلای شکمبه ممکن است کوتاه باشد. در اسيدوز شكمبه اي حاد مقدار زياد كربوهيدرات سريع التخمير سبب كاهش سريع و بدون بازگشت pH شكمبه مي شود و زماني شروع مي شود كه pH شكمبه تا حدود 5 كاهش پيدا كند. آسیب شناسی اسیدوز حاد آسيب شناسي در طول اسيدوز حاد شامل غلظت بالاي اسيد لاكتيك شكمبه اي، كاهش نشخوار، افزايش اسمولاليته شكمبه و هيدروژناسيون شكمبه است. نشانه هاي كلينيكي شامل بي اشتهايي كامل، درد شكمي، خواب آلودگي، گيجي، خميدگي و مرگ است. گاوهايي كه از تاثيرات اسيدوز شكمبه اي حاد بر سيستم حياتيشان زنده مي مانند بعداً به علت چندين پيچيدگي در سايكوتيك ها يا باكتري هاي شكمبه اي از پاي در مي آيند. در اسیدوز شکمبه ای حاد می توان به وسیله محرومیت غذایی ۲۴-۱۲ ساعته و بعد اجازه دسترسی به همان جیره غذایی که حیوان قبلاً دریافت می کرده بر این امر غلبه کرد. اسیدوز تحت حاد اسیدوز شکمبه ای تحت حاد(SARA) به عنوان دوره ای از کاهش pH شکمبه ای در حدود 5.5 – 5 که بین حاد و مزمن قرار دارد عنوان می شود. در اسيدوز تحت حاد تجمع اسيد لاكتيك در مايع شكمبه گاوهاي شيري موثر نيست اگرچه زنجيره زودگذر از افزايش لاكتات تا mM20 را هم مي توان ديد. كاهش pHدر گاوهاي شيري با اسيدوز تحت حاد ظاهراً فقط وابسته به اسيدهاي چرب فرار است نه تجمع اسيد لاكتيك. احتمال وقوع اسيدوز تحت حاد در زمان زايمان و 5 ماه بعد از آن بیشتر است و احتمال وقوع آن در خارج از اين دوره بسيار پائين است. عوامل ايجاد كننده اسيدوز در گاوهاي شيري: عدم بالانس جیره جیره باید دارای مقادیر متناسبی از کنسانتره (خوراک دام) و علوفه باشد تا با شرایطی که از بالانس آن ها ایجاد می شود از وقوع اسیدوز در شکمبه جلوگیری کند. کنسانتره دارای مقادیر زیادی کربوهیدرات قابل هضم است و همانطور که گفته شد میزان زیاد آن سبب تولید مقدار زیاد اسید لاکتیک و اسید پروپیونیک می شود که نتیجه آن کاهش pH و صدمه زدن به فلور شکمبه است. از طرفی علوفه نیز سبب ماندگاری غذا در شکمبه می گردد که نتیجه آن افزایش فرآیند نشخوار، افزایش مدت زمان جویدن، افزایش بافرهای بزاقی و حفظ سلامتی شکمبه است. عدم بالانس مناسب بین علوفه و کنسانتره، در صورتی که کنسانتره زیاد باشد سبب ایجاد اسیدوز می گردد و افزایش مقدار علوفه در جیره نیز در تامین انرژی مورد نیاز دام اختلالاتی ایجاد می کند. تغییر سریع از علوفه بالا به کنسانتره بالا شکمبه دارای یک فلور و جمعیت میکروبی حساس است. هر غذایی که در خوراک دام (جیره مصرفی دام) اعمال می گردد باید نخست باکتری های شکمبه را نسبت به آن سازگار نمود. تغییر سریع از علوفه به کنسانتره بالا سبب عدم سازگاری باکتری ها به این تغییر می گردد و به علت کمی ماده مصرفی باکتری ها بخشی از فلور شکمبه از بین می رود و از طرفی کاهش pH در هنگام وقوع اسیدوز به باکتری هایی که به این تغییر سریع pH به زیر ۶ حساس هستند آسیب زده و نابود می کند. کاهش میزان ADF و NDF ADF و NDFدر تغذیه گاوهای شیری بسیار مهم هستند و معرف قابلیت هضم و میزان مصرف غذا می باشند. کاهش این دو در جیره سبب کاهش فیبر مؤثر جیره شده، در نتیجه باکتری های سلولایتیک فعالیت کمتری برای تولید اسید استیک خواهند داشت. از طرفی کاهش فیبر جیره سبب کاهش فرآیند نشخوار و مدت زمان جویدن می گردد و ترشح بافرهای بزاقی را به شکمبه کاهش و سبب ایجاد اسیدوز شکمبه ای می گردد. تخمین زده می شود که گاوها بیشتر از ۳ کیلوگرم بافر (مثل بی کربنات سدیم) در هر روز تولید می کنند. فیبر همچنین حرکت محتویات شکمبه را تحریک می کند تا جذب اسید از شکمبه افزایش یابد. كاهش اندازه ذرات جيره كاهش انداره ذرات در طي مراحل فرآوري خوراک دام اتفاق می افتد. آسياب كردن اجزای دانه اي جيره سبب كاهش اندازه آنها و گاها حالت پودري در آنها مي گردد كه سبب ايجاد حالت خميري در شكمبه مي شود و اين حالت بالشتك تغذيه­ اي بزرگتري ايجاد كرده و سطح موثر فعاليت تخميري را روي آنها كم مي كند در نتيجه فرآيند نشخوار و مدت زمان جويدن كاهش مي يابد و اين سبب سوق دادن حيوان به سمت اسيدوز مي شود. عمدتاً توصیه می شود که حداقل ۱۵ درصد اجزاء خوراک (جیره) باید از 3.81 سانتی متر بلندتر باشند. علائم اسیدوز در گاوهای شیری کاهش تولید شیر کاهش چربی شیر کاهش پروتئین شیر کاهش در مدت زمان نشخوار کاهش مصرف ماده خشک و بی اشتهایی کاهش سرعت رشد توقف حرکات شکمبه به همراه درد شکم و اسهال دیده شدن قطعات علوفه و کنسانتره در مدفوع خمیدگی بدن (قوز کردن) و دراز کشیدن مشکلات سم، لنگش، عدم تعادل، ضعف و افسردگی راههاي کنترل اسيدوز مخمرها و تولیدات میکروبی: سلول های مخمر زنده اکسیژن موجود در شکمبه و لاکتات را استفاده کرده و به این ترتیب به تحریک رشد باکتری های شکمبه کمک می کنند. استفاده از مخمرهای زنده به خصوص در زمان تغییر جیره و نوسانات مصرف، مؤثر واقع شده اند. بافرها: بافرهایی مثل بی کربنات سدیم (جوش شیرین) می توانند به جیره اضافه شوند. بافرها می توانند مصرف ماده خشک را افزایش داده و تثبیت کنند، تولید پروتئین میکروبی شکمبه را افزایش دهند و هضم فیبر را بهبود بخشند. رعایت اصول تغذیه: از کنترل اسیدوز اطمینان حاصل شود. خوراک دهی دام متناسب باشد. دانه های غلات در شکمبه هضم شوند. خوراک های کپک زده به هیچ وجه مصرف نشوند. قطعات علوفه بزرگتر از ۲سانتیمتر باشد تا نشخوار حیوان تحریک شود و بافر بزاق باعث جلوگیری از افت pH شود. دانه غلات نباید به صورت آردی باشد. کنسانتره دامی (خوراک دام) از شرکت های معتبر تهیه شود تا از کیفیت فرمول اطمینان حاصل گردد. حتماً طبق فرمول اعلامی شرکت، ترکیب کنسانتره (خوراک دام) و علوفه رعایت شود. خوراک دام آتام خوراک دام شرکت آرمین تجارت آیدین مهر (آتام) شامل کنسانتره ویژه گاو شیری در دسته بندی های گاو شیری کم تولید (کم شیر)، گاو شیری پر تولید (پر شیر) و گاو شیری متوسط تولید، کنسانتره گوساله پرواری و استارتر گوساله شیرخوار، با استفاده از تجارب متخصصین جیره نویسی و از با کیفیت ترین مواد اولیه تولید شده است. با تهیه کنسانتره دامی آتام سلامت دام خود را تضمین کنید.
بیشتر بخوانید
آشنایی با بیماری کولی باسیلوز
1401/3/17آشنایی با بیماری ای کولای در طیور ای کولای از انواع بیماری‌های طیور محسوب می شود. ای کولای (E.coli) یک باسیل گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) و یک ارگانیسم فرصت طلب است که تنها چند سروتیپ آن در انسان‌ها، پرندگان و حیوانات اهلی بیماری‌زا است. ای کولای جزء فلور طبیعی دستگاه گوارش پرندگان محسوب می‌شود و در قسمت‌های انتهایی روده باریک و روده بزرگ انسان و دام و طیور وجود دارد. مسیر انتقال بیماری در طیور اگر ای کولای از طریق دیواره روده وارد خون شود و یا از دستگاه تنفس با تنفس کردن بستر و ذرات مدفوع در غبار وارد خون طیور شود به نحوی بدن پرنده مستعد ابتلا به کلی باسیلوز می‌شود. آلودگی آب آشامیدنی به ای کولای در مواقعی که آب آشامیدنی گله از چاه‌های کم عمق و یا فاقد جداره مناسب تهیه می‌گردد به کرات دیده می‌شود. انتقال مکانیکی ای کولای از طریق آلودگی تخم‌ها به مدفوع و یا نقص در پوسته تخم مرغ و عدم رعایت بهداشت انکوباتور می‌تواند موجب بروز تورم مادرزادی بند ناف گردد. از جمله شرایط مساعد برای ابتلا به کلی باسیلوز، بیماریهای CRD، برونشیت، MG و MS (مایکوپلاسما گالیسپتیکوم و مایکوپلاسما سینوویه) و البته کلیه بیماری‌های تنفسی طیور می‌باشد؛ و همچنین شرایط نامساعد سالن از قبیل هوادهی نامناسب، نقص تهویه‌ها، کوران، خیسی بیش از حد بستر و وجود گاز آمونیاک و تراکم بالای سالن و.... در ایجاد و تشدید این بیماری دخالت دارند. علایم بیماری ای کولای در طیور جوجه‌های مبتلا به ای کولای بی‌حال بوده و دور یکدیگر جمع می‌شوند و تمایلی به خوردن غذا و آب ندارند. این بیماری در طیور موجب تورم مجرای تخم و تورم پرده قلب می‌کند. در طیور موجب بیماری کلی گرانولوما نیز می‌شود که در طیور بالغ بروز می‌کند و به وسیله گرانولومایی که در کبد، طحال، سکوم، ریه‌ها و مغز استخوان حاصل می‌شود، مشخص می‌گردد. این جراحات خیلی شبیه جراحات سلی است ولی بعد از کشت، اشریشیا کولی بدست می‌آید. در تورم کیسه های هوایی، علایم سرفه و تنفس صدار دار (پخ پخ)، ضخیم شدن کیسه های هوایی و در موارد شدید وجود اکسودای پنیری در كیسه‌های هوایی همراه است. این سندرم در جوجه های گوشتی عمدتا در سنین 3 تا 7 هفتگی رخ می دهد، اما احتمال وقوع آن در 5 تا 6 هفتگی به اوج خود می رسد. در عفونتهای روده ای اسهال وجود دارد و در کالبد گشایی تورم روده، اغلب با افزایش ترشحات مخاطی همراه است. موقعی که کیسه هوایی بزرگتر در ناحیه چپ شکم به ای کولای آلوده شود، احتمال بروز عفونتهای مزمن مجرای تخم بیشتر می شود. پرندگان مبتلا معمولا ظرف 6 ماه پس از عفونت از بین می روند و هیچگاه تخم نمی گذارند . مجرای تخم توسط اکسودایی که ممکن است پنیری و متعفن باشد، متسع می شود. هیچگونه علائم اختصاصی به چشم نمی خورد و پرنده مبتلا مثل پنگوئن می ایستد. پیشگیری و درمان بیماری پیشگیری: ایمنی فعال و غیر فعال میکروفلور طبیعی، سن پرنده، تغذیه، مصرف بالای آهن خوراکی و ژنتیک از عواملی ست که در پیشگیری و درمان این بیماری مؤثرند. از میان این عوامل ایمنی از نقش مهم تری برخوردار است. پادتن انتقال یافته از گله های مادر ایمن، سبب مصونیت جوجه ها در 2 تا 3 هفته اول زندگی می شود. در بقیه دوران زندگی، ایمنی فعال اکتسابی ناشی از مواجهه طبیعی پرنده با عوامل عفونی، سبب تداوم ایمنی محافظت کننده می گردد. تغذیه به عنوان عاملی تقویت کننده سبب افزایش مقاومت پرنده می گردد. نوع و مقدار پروتئین و منابع تامین کننده آن در جیره بر مقاومت پرنده موثر است. ویتامین A سبب تقویت ایمنی و حفظ بافت پوششی و مخاطی شده و در نتیجه سدی بسیار قوی در برابر تهاجم ایجاد می کند . ویتامین E با کاهش میزان تولید پروستاگلاندین ها باعث تقویت ایمنی هومورال و عمل بیگانه خواری می گردد. ویتامین C سبب کاهش واکنش های استرس زا شده و مانع از بروز کلی باسیلوز شدید تنفسی می گردد. مرغ ها با مصرف جیره حاوی سولفات آهن در برابر کلی سپتی سمی مقاومت بیشتری از خود نشان میدهند که همگی این موارد با مصرف دان آماده به راحتی قابل دسترسی است. درمان بیماری ای کولای: برای درمان نیز برحسب جواب آزمایش کشت و آنتی بیوگرام و شدت و شرایط بیماری، می‌توان از آنتی‌ بیوتیک‌های فوزباک، فلورفنیکل، کلستین، تی اس استفاده نمود. البته درمان زمانی جواب خواهد داد که تمام بیماری‌ها و شرایط ایجاد کننده این بیماری نیز مرتفع شوند. چون این بیماری اغلب با بیماری‌های مایکوپلاسمایی همزمان می‌شود، لازم خواهد بود برای درمان کامل بیماری، با نظر دامپزشک از مخلوط دو یا احیاناً سه آنتی‌ بیوتیک استفاده نمود . شرکت آرمین تجارت آیدین مهراولین تولید کننده خوراک دام و طیور در شمالغرب کشور، با ارائه خوراک طیور به صورت دان آماده و در قالب پلت، با تامین منابع پروتئینی و ویتامینی مورد نیاز پرنده همواره در تلاش است تا سلامت گله های پرورشی را تامین کند و از دغدغه های مرغداران و پرورش دهندگان دام و طیور بکاهد. شما می توانید این مطلب را به صورت خلاصه در اینستاگرام گروه صنعتی آتام مطالعه فرمایید.
بیشتر بخوانید
اهمیت رعایت بهداشت در آبخوری مرغداری
1401/3/17اقدامات لازم برای حفظ سلامت آب آشامیدنی و سیستم آبخوری مرغداری گام اول: آنالیز آب مصرفی مرغداری را داشته باشید آب مصرفی جوجه ها را جهت بررسی مواد معدنی که موجب سختی آن می‌شود، آنالیز کنید. اگر آب حاوی بیش از 90PPM مجموع کلسیم و منیزیم و یا 0/05PPM منگنز باشد در نظر گرفتن سختی‌گیر و یا اسید در برنامه پاکسازی خطوط آبخوری مورد نیاز خواهد بود. این ترکیبات رسوب مواد معدنی در خطوط آبخوری و بست‌ها (اتصالات آن) را از بین می‌برد. گام دوم: انتخاب پاک کننده بهداشتی برای سیستم آبخوری یک ماده پاک کننده بهداشتی که بطور موثری قادر به حل کردن و از بین بردن تمامی بیوفیلم یا گل و لای موجود در سیستم آبخوری باشد را انتخاب کنید. از بهترین مواد جهت این منظور محلول‌های تغلیظ شده پراکسد هیدروژن می‌باشد. قبل از استفاده از هر پاک کننده قوی، از کارکرد صحیح مخازن آب مطمئن شوید زیرا در این صورت فشار هوای ایجاد شده در خطوط آبخوری به راحتی تخلیه می‌شود. قبل از استفاده از پاک‌ کننده‌ها جهت جلوگیری از آسیب‌های غیرضروری به سیستم آبخوری با تامین کنندگان تجهیزات مشورت نمائید. گام سوم: آماده سازی محلول پاک کننده بیشتر مقسم‌های سیستم آبخوری تنها توانایی پخش کردن غلظت‌های بین 8/0 تا 6/1 درصد از ماده اصلی اولیه را دارند. لذا در صورت نیاز به غلظت‌های بالاتر، بهتر است محلول پاک کننده غلیظ اولیه را در یک تانکر بزرگ حل کرده و بدون استفاده در سیستم آبخوری توزیع نمائید. برای مثال اگر محلول 3% مورد نیاز است سه حجم از ماده پاک کننده را با 97 حجم آب برای تولید محلول نهایی مخلوط نمائید. از پراکسید هیدروژن 35% با رقت 3% به عنوان پاک کننده ایده‌آل جهت سیستم‌های آبخوری می‌توان نام برد. گام چهارم: شستشو و تمیز کردن خطوط آبخوری در مرغداری جهت پر کردن و تمیز نمودن 30 متر لوله آبخوری به قطر 20 میلی‌لیتر به 30 تا 38 لیتر آب نیاز می‌باشد. در صورتی‌ که سالنی با 150 متر طول و دو خط آبخوری داشته باشیم، بایستی حداقل 380 لیتر محلول پاک‌ کننده ساخته شود. خطوط آبخوری به نحوی باید طراحی گردد که قابلیت باز شدن و تخلیه کامل را در زمان پاکسازی داشته باشد. جهت پاکسازی خطوط آبخوری از مراحل ذیل پیروی کنید: 1-لوله‌های آبخوری را برای تخلیه شدن کامل باز نمایید. 2-مواد پاک‌ کننده را وارد لوله‌های آبخوری نمائید. 3-آب خروجی از لوله‌ها را ببینید تا از وجود مواد پاک کننده در آن نظیر کف مطمئن شوید. 4-لوله‌های آبخوری را پس از پر شدن از مواد پاک کننده بسته نگه دارید و بگذارید مواد طبق توصیه کارخانه تولید کننده در لوله‌ها باقی بماند. (در صورت امکان بیش از 24 ساعت) 5-بعد از گذشت مدت زمان مشخص مواد پاک کننده را با فشار آب از لوله‌های آبخوری خارج کنید. آبی که برای این منظور استفاده می‌شود بایستی حاوی همان سطح از ماده پاک کننده باشد که بطور نرمال در آب آشامیدنی پرندگان وجود دارد. در غیاب برنامه استاندارد بهداشتی آب، می‌توان یک محلول غلیظ اولیه با افزودن 113 گرم هیپوکلریت سدیم 5% به ازای هرلیتر درست کرد و سپس آن را به نسبت 5/7 گرم در هر لیتر رقیق ساخت. به این وسیله آب شستشویی با 3-5 PPM کلر فراهم خواهد گردید. 6-پس از تمیز کردن، پاکسازی و تخلیه سیستم، آب تامینی باید تازه و کلرینه شده باشد (3-5 PPM در دورترین آبخوری از منبع). در صورت استفاده از دستگاه اندازه‌گیری فعالیت اکسیداتیو (ORP)، عدد آن حداقل باید 650 باشد. لوله‌های آب از چاه تا سالن‌های مرغداری نیز در بین دو گله باید پاکسازی شوند. بهترین حالت عدم تخلیه آب لوله‌های خارج از سالن از طریق لوله‌های داخل سالن می‌باشد. لذا جهت تخلیه لوله‌های آب بیرون، شیلنگ رابط لوله‌های خارج سالن را به تانک دارویی وصل کرده و از طریق این سیستم اقدام به تخلیه آب و پاکسازی لوله‌های آب خارج سالن می‌نمائیم. گام پنجم: حذف ترکیبات معدنی از آب آشامیدنی مرغداری پس از تمیز کردن خطوط، با استفاده از سختی‌گیر یا ترکیبات اسیدی می‌توان نسبت به حذف ترکیبات معدنی اقدام کرد. استفاده از ترکیبات شیمیایی باید بر اساس توصیه کارخانه سازنده صورت گیرد. یکی از موادی که به این منظور بکار می‌رود اسید سیتریک می‌باشد. 1-یک محلول غلیظ اولیه بوسیله مخلوط کردن 2-1 بسته اسید سیتریک در 8/3 لیتر آب بسازید (هر بسته تقریبا شامل 410 گرم می‌باشد) و سپس آن را به نسبت 5/7 گرم در لیتر رقیق نمائید (8% درصد یا 128/1) خطوط آبخوری را با این محلول پر کرده و اجازه دهید 24 ساعت باقی بماند، جهت حذف بهینه مواد سختی‌زا،PH زیر 5 ضروری است. 2-خطوط آب را تخلیه کنید، یک محلول غلیظ اولیه که شامل 90-60 گرم هیپو کلریت سدیم 5% به ازای هر لیتر است، درست نمائید. این محلول را به نسبت 5/7 گرم در لیتر (8% یا 128/1) رقیق نموده و خطوط آبخوری را مجددا با آن پر و 4 ساعت در این حالت باقی گذارید. این غلظت از کلر باکتری‌های باقیمانده را کشته و بقایای بیوفیلم‌ها را حذف خواهد کرد. 3-شستشوی نهایی خطوط را با آب آشامیدنی که حاوی سطح نرمالی از ماده پاک کننده می‌باشد انجام دهید (سطح نرمال از ماده پاک کننده بوسیله مخلوط کردن 30 گرم از هیپو کلریت سدیم 5% در هر لیتر آب که به نسبت 5/7 گرم در هرلیتر رقیق شده است، بدست می‌آید.) شستشوی تحت فشار را تا زمانیکه آب لوله‌ها حاوی بیش از 5 PPM کلر نباشد ادامه دهید. گام ششم: سیستم آبرسانی مرغداری را تمیز نگه دارید پس از ضد عفونی، مهم اینست که سیستم آبخوری تمیز نگه داشته شود. یک برنامه روزانه مناسب جهت بهداشت آب تدوین نمائید، برنامه بهداشتی ایده آل جهت خطوط آبخوری شامل تزریق پاک کننده مناسب و یک اسید می‌باشد. برای اجرای این برنامه 2 مقسم یا تزریق کننده محلول اولیه با هیپو کلریت سدیم (غلظت 5%) به میزان 40 گرم در لیتر درست کرده و سپس به نسبت 5/7 گرم در لیتر در آب آشامیدنی رقیق نمائید. هدف تامین آب آشامیدنی بهداشتی با سطح پیوسته‌ای از 3-5 PPM کلر در دورترین نقطه سالن از مقسم می‌باشد. سایر ضد عفونی کننده‌های خطوط آبخوری ازون (O3) یک باکتری کش، ویروس کش و اکسید کننده شیمیایی بسیار موثر می‌باشد. ازون با آهن و منگنز واکنش می‌دهد تا هر دو آنها با سهولت بیشتری بوسیله فیلتراسیون قابلیت حذف پیدا کنند. همچنین ازون غیر وابسته به PH عمل کرده و می‌تواند در صورت استفاده همزمان با کلر، آن را غیرفعال نماید. ازون با وجود اینکه یک ضد عفونی تماسی بوده و به سرعت پخش می‌شود ولی هیچ باقیمانده‌ای در سیستم آبخوری باقی نمی‌گذارد. از آنجائی‌ که مشکلات استفاده از دی اکسید کلر در نمونه‌های جدید تولید شده برطرف گردیده است، لذا این محصول راه خود را به بازار بعنوان یک ضد عفونی کننده مناسب باز کرده است. دی اکسید کلر به همان اندازه کلر در کشتن باکتری‌ها موثر است و دارای تاثیر بیشتری در کشتن ویروسها و حذف آهن و منگنز است. اثر دی اکسید کلر توسط PH تحت تاثیر قرار نمی‌گیرد. نکات نهایی در رعایت بهداشت آبخوری ها 1-از اسید بعنوان تنها راه ضد عفونی آب استفاده نکنید زیرا اسید به تنهایی سبب رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها در سیستم‌های آبخوری می‌شود. 2-عمومیت استفاده از پراکسید هیدروژن بعنوان یک ضدعفونی کننده آب در حال افزایش است. PH و قلیائیت بی کربنات نقش اصلی را در میزان تاثیر پراکسید هیدروژن قابلیت ذخیره‌ سازی در واحد را دارا است ولی کیفیت آن به مرور زمان کاهش می‌یابد. این ماده یک اکسید کننده قوی بوده ولی هیچ باقیمانده‌ای به جای نمی‌گذارد. 3-پراکسید هیدروژن یک واکنش‌ دهنده قوی است و کار با آن به مراقبت زیادی نیاز دارد. آزمایشات لازم روی هر ماده شیمیایی باید قبل از بکار بردن آن انجام گیرد. پیروی از دستورالعمل استفاده از این ماده جهت جلوگیری از آسیب رسانی به افراد و تجهیزات بسیار مهم است. پراکسید هیدروژن 50% که با نیترات نقره تثبیت شده است یک ضدعفونی کننده بسیار موثر بوده که آسیبی به خطوط آبخوری نمی‌ رساند. ۴-زمان تجویز مواد دیگر در آب آشامیدنی طیور، بهتر است از مصرف کلر و سایر ضدعفونی کننده‌ها ممانعت بعمل آید. کلر، واکسن‌ها را غیرفعال کرده و تاثیر بعضی از داروها را کاهش می‌دهد.استفاده از کلر و یا سایر ضدعفونی کننده‌ها را پس از اتمام مصرف دارو، واکسن و... از سر بگیرید. 5-دستورالعمل‌های بهداشت خطوط آبخوری می‌تواند تابعی از مقررات محلی باشد. لطفا با کارشناسان محلی در تماس بوده و همواره از دستور العمل‌های کارخانه سازنده پیروی کنید. منبع: مجله پیگیر- شرکت مرغ اجداد زربال
بیشتر بخوانید002226069.jpg?v=-9B5a0CcDYIVH1NSveV6FTmGe2r-kE3pbZhcGikxMKU)
مزایای دان آماده نسبت به دان آردی
1401/3/17سوال جشنواره: با مطالعه مطلب زیر، یکی از مزایای استفاده از دان آماده (پلت) را نسبت به دان آردی در بخش نظرات بیان کنید. برای شرکت در جشنواره و برنده شدن کافیست رئوس مطالب را مطالعه کرده و پاسخ خود را به صورت کامنت در بخش نظرات بیان کنید، سپس آیدی اینستاگرام خود را یادداشت نمایید. بدیهی ست برای ثبت کامنت باید در وبسایت عضو شوید. برای سهولت در این کار امکان عضویت از طریق شماره همراه مقدور گردیده است. آشنایی با دان آماده دان آماده که عمدتا به صورت پلت عرضه می گردد، حاصل آسیاب، میکس و پخت مواد اولیه مورد نیاز برای خوراک دام و طیور است. دان آماده دارای برتری هایی نسبت به دان آردی (نهاده آسیاب و میکس شده بدون پخت و شکل دهی) ست که در این مقاله به آن اشاره خواهیم کرد. مزایای دان آماده نسبت به دان آردی یکنواختی پخش دان آماده برای تغذیه دام و طیور و کاهش پرت دان: به دلیل اینکه دان آماده عمدتا به صورت پلت عرضه می گردد و دانه های پلت به صورت فشرده و یکنواخت هستند، پرنده (مرغ گوشتی، مرغ تخمگذار و...) حق انتخاب نخواهد داشت و تمامی دان را به صورت یکنواخت مصرف خواهد کرد. این امر موجب کاهش اتلاف خوراک و صرفه جویی در مصرف دان خواهد شد. در حالی که در دان آردی به دلیل اینکه خوراک به صورت نا متراکم در اختیار پرنده قرار می گیرد علاوه بر هدر رفت دان، دانه های درشت تر توسط پرنده انتخاب خواهد شد که ای بسا تمرکز مواد مغذی در آن قسمت کمتر باشد و ویتامین و مواد معدنی و انرژی کمتری در اختیار پرنده قرار گیرد. کاهش آلودگی های میکروبی در دان آماده نسبت به آردی: در فرآیند تولید دان آماده، به دلیل حرارت و فشار بالا، اکثر عوامل میکروبی بیماری زا در خوراک، از بین می روند و این یک امتیاز برای پرورش دهندگان دام و طیور و حتی مصرف کنندگان گوشت محسوب می شود. برخی از عوامل میکروبی مانند باکتری ها به صورت مستقیم موجب تلفات و مرگ و میر در گله های پرورشی می شوند اما برخی دیگر به صورت نهفته در بافت پروتئینی پرنده باقی می مانند و با مصرف گوشت وارد بدن انسان می شوند و موجب گسترش بیماری در انسان می شوند. در تولید دان آماده علاوه بر فشار و حرارت بالا، برخی از آنتی بیوتیک ها نیز استفاده می شوند که عامل مهمی در از بین بردن این عوامل میکروبی محسوب می شوند. بهبود قابلیت هضم و جذب مواد مغذی: دان آماده به دلیل آسیاب و میکس و توزیع یکنواخت مواد در هر دانه و همچنین به دلیل تحمل فشار و حرارت، از قابلیت هضم بالایی برخوردار است و این باعث جذب بهتر مواد مغذی موجود در دان و در نتیجه افزایش کیفیت گوشت و راندمان گله پرورشی خواهد شد. کاهش ضریب تبدیل و افزایش بهره وری گله: استفاده از دان آماده علاوه افزایش کیفیت گوشت، کاهش بیماری ها، صرفه جویی در مصرف دان، موجب کاهش ضریب تبدیل و افزایش راندمان و میزان وزن متوسط گله خواهد شد که موجب سود بیشتر برای پرورش دهنده دام و طیور خواهد شد. دان آماده مهردانه: دان آماده شرکت آرمین تجارت آیدین مهر (آتام) با اتکا بر تجربه بیست ساله و بهره گیری از متخصصین تغذیه دام و طیور و دامپزشکان مجرب اقدام به فرمولاسیون و تولید دان آماده با کیفیت، با ضریب تبدیل پایین کرده است که علاوه بر افزایش بهره وری و سود دهی مرغداری ها و دامداری ها، موجب افزایش سلامت پروتئین مصرفی خانوار و افزایش سلامت جامعه گشته است.
بیشتر بخوانید
بیماری گامبورو یا بورس عفونی در طیور
1401/3/17بیماری گامبورو (IBD, Gumboro) بیماری گامبورو، یک بیماری حاد و واگیردار ویروسی که باعث تخریب سلول های لنفوسیت بورس (Bursa of Fabricius) و همچنین سایر ارگان های لنفوئیدی می شود. یکی از شایع ترین بیماری های طیور در نقاط مختلف دنیا که بیماری تحت بالینی آن در خیلی از موارد تشخیص داده نمی شود. جوجه های جوان مبتلا به بیماری پاسخ ایمنی ضعیف نسبت به واکسیناسیون نشان می دهند و همچنین به عفونت های ثانویه بسیار حساس می شوند. قدرت بقای ویروس عامل بيماري ویروسی از خانواده بیرنا ويريده (Birnaviridae) می باشد که ویروس بسیار مقاومی نسبت به خیلی از ضدعفونی کننده های رایج است و در سالن پرورش طیور می تواند تا 4 ماه زنده بماند و اگر فارمی آلوده به ویروس شود ممکن است در دوره های متوالی علایم بیماری در گله مشاهده گردد. عملکرد ویروس گامبورو در 10 روز اول زندگی جوجه، سلول های لنفاوی به بورس می روند و تمایز پیدا می کنند. حال اگر ویروس گامبورو سبب تخریب بافتی بورس گردد، باعث می شود که سلول های لنفاوی نتوانند در بورس تمایز پیدا کنند که ضعف سیستم ایمنی پرنده را به دنبال خواهد داشت بنابراین بهتر است که بورس را از آلودگی در روزهای اول زندگی محافظت کنیم و باید حداقل تا سه هفته از آلودگی آن جلوگیری کنیم تا تعداد کافی سلول های ایمنی تولید شود چرا که بعد از آن ویروس گامبورو با شدت کمتری باعث تضعیف سیستم ایمنی می گردد. انتقال ویروس انتقال ویروس گامبورو از طریق مدفوع، پرسنل، تجهیزات، غذا و آب انتقال پیدا می کند و پرندگان با بلعیدن ویروس آلوده می گردند. انواع درگیری پرنده به بیماری گامبورو: بیماری گامبورو به دو فرم جوجه ها را درگیر می کند: شکل تحت بالینی شکل تحت بالینی که اگر جوجه در سنین قبل از سه هفتگی درگیر شود، علایم بالینی بیماری مشاهده نمی گردد ولی به شدت باعث تضعیف سیستم ایمنی جوجه می گردد. فرم تحت بالینی از مشکلات مهم اقتصادی در واحدهای آلوده به ویروس می باشد و در طیورگوشتی که به صورت متراکم پرورش داده می شوند می توان دید که باعث کاهش رشد، عدم وزن گیری، بالابردن ضریب تبدیل، تلفــات زیاد و ایجاد حساسیت به واکســـــن های تنفسی در گله می شود. شکل بالینی شکل بالینی عموما بالاتر از سه هفتگی رخ می دهد که در این شرایط تلفات و علایم بیماری گامبورو بطور ناگهانی خود را نشان می دهند. علایم بالینی شامل دهيدراتاسيون ، کسلی جوجـــه و ژولیده شدن پرها و در کالبد گشایی ، بورس پرندگان تخریب، تورم و خونریزی دارند.تورم و پرخونی بورس همراه ترشحات ژلاتینی زرد رنگ در سطوح سروزی بورس ونقاط نکروز بافتی را نیز می توان دید. 5 روز بعد از درگیری، بورس کوچک و آتروفی می گردد.ویروس گامبورو باعث اختلال در سیستم انعقاد خون پرنده می شود و باعث می گردد تا نقاط خونریزی در عضلات سینه و ران مشاهده گردد. کنترل بیماری گامبورو برای کنترل بیماری باید یک برنامه واکسیناسیون دقیق بر علیه بیماری گامبورو در گله مادر انجام داد تا ایمنی مادری یکنواخت و مناسب به جوجه ها انتقال یابد و همچنین رعایت بهداشت و قرنطینه و اجرای یک برنامه واکسیناسیون خوب علیه بیماری درگله گوشتی را در نظر گرفت.از موارد مهم دیگر در کنترل بیماری گامبورو در گله های طیور، کنترل انتقال آلودگی می باشد که توسط اجرای مراحل بیوسکوریتی که شامل بهداشت و آماده سازی مناسب واحد قبل از جوجه ریزی وکنترل عوامل انتقال دهنده ویروس در هنگام پرورش می باشد. ترکیبات ضد عفونی کننده مثل فنل یا فرمالئید اثر بسیار مناسبی بر روی از بین بردن ویروس گامبورو دارند. بهداشت و قرنطینه مناسب باعث جلوگیری از آلوده شدن واحد پرورش می شود. واکسیناسیون واکسن های موجود بر اساس حدت آن به سه دسته Mild ،Virulent ،Intermediate تقسیم می شوند که واکسن های Intermediate به طور معمول بیشتر مصرف می شوند. چون بدون اینکه آسیب جدی به بافت بورس بزند باعث ایجاد پاسخ ایمنی مناسب درگله می شوند.زمان واکسیناسیون گله بستگی کامل به میزان تیتر آنتی بادی مادری انتقال یافته به جوجه ها دارد. اگر در زمان واکسیناسیون میزان آنتی بادی مادری بالا باشد، باعث خنثی شدن واکسن می شود. 10 الی 12 روز لازم است پس از واکسیناسیون جوجه ها تیتر ایمنی محافظت کننده علیه بیماری نشان دهند پس می توان نتیجه گرفت نقش قرنطینه و بهداشت واحد در هفته های اول زندگی بسیار حائز اهمیت می باشد. اگر تیتر ایمنی مادری گله گوشتی یکنواخت نباشد، باید چند نوبت واکسن گامبورو تجویز گردد. مثلا در یک روزگی و چهارده روزگی تجویز چند نوبت واکسن در مواردی توصیه می گردد که تیتر ایمنی مادری گله یکنواخت نباشد یا گله هایی که از چند واحد مختلف مرغ مادر خریداری می شوند. درمان بیماری گامبورو درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد اما درمان های تقویتی مثل ویتامین ها، مکمل ها، الکترولیت ها و آنتی بیوتیک که برای درمان عفونت های میکروبی ثانویه استفاده می شود، می توانند اثر ویروس را کاهش دهند. کاهش تراکم جمعیت و ضد عفونی گسترده زمین های آلوده موفقیت محدودی در پیشگیری از شیوع بیماری به همراه داشته اند. همچنین می‌توانید مقالات زیر را در راستای بررسی اهمیت ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک دام و طیور را مطالعه کنید: اهمیت کولین کلراید در خوراک دام و طیور اهمیت ویتامین B8 (بیوتین) در تغذیه دام و طیور اهمیت ویتامین C در تنش گرمایی مطالب مرتبط با دیگر بیماری های طیور: آشنایی با باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم
بیشتر بخوانید
آشنایی با باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم
1401/3/17معرفی باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم (Mycoplasma Gallisepticum) عامل بیماری های تنفسی در پرندگان باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم (Mycoplasma Gallisepticum) به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تهدید کننده سلامت گله های طیور بشمار می رود. این باکتری موجب بروز بیماری مزمن تنفسی (CRD) در پرندگان، سینوزیت های عفونی در بوقلمون، قرقاول و گنجشک در تمام طول عمر می گردد. محل زیست باکتری باکتری مذبور در بیرون از بدن موجود زنده مقاومت زیادی ندارد لذا پرندگان ناقل برای بقای آن ضروری می‌باشند. این پرندگان در بسیاری از موارد فقط ناقل بی علامت بوده و استرس‌هائی نظیر جابجائی، سوء مدیریت، تغذیه نادرست، بیماری‌ های تنفسی همراه مانند نیوکاسل و برونشیت عفونی، افزایش میزان گرد و خاک و یا آمونیاک سبب می‌شوند تا بیماری بروز نماید. راه‌های انتقال مایکوپلاسما گالی سپتیکوم عامل بیماری می‌ تواند از مادر به جوجه منتقل گردد و جوجه‌های آلوده درگله، بیماری را به طور جانبی انتقال می‌ دهند. این انتقال می‌ تواند از طریق پخش ذرات آلوده معلق در هوا و آلوده کردن غذا و آب باشد. این عامل همچنین می‌ تواند به وسیله گونه‌ های دیگر پرندگان اهلی و یا وحشی نیز منتقل شود. از دیگر راه‌ های ورود مایکوپلاسما گالی سپتیکوم به مزرعه می‌توان کفش، کیسه غذا، قفس و غیره را نام برد. علائم بالینی بیماری و راه های کنترل و درمان آن نشانه‌ ها شامل عطسه، سرفه، تکان دادن سر و ترشحات چشمی و بینی در ماکیان می‌ باشد. اگرچه در ماکیان مبتلا به بیماری، تورم سینوس‌ ها دیده می‌ شود ولی در بوقلمون‌ ها تورم سینوس‌ های تحت حدقه‌ ای بسیار مشهودتر می‌ باشد به طوری که پرنده به همین علت قادر به دیدن آب و دان نبوده و از گرسنگی تلف می‌ شود. شدت و میزان بیماری شدت و میزان درگیری گله با بیماری متغییر بوده، در فصول سرد، دوره نهفتگی بیماری طولانی تر و حدت بیشتری دارد، به خصوص در طیور جوان حدت بیماری از طیور مسن بیشتر است. طیور بهبود یافته در واقع به عنوان حامل بیماری مطرح می باشند. نشانه‌ها در طیور گوشتی شامل کاهش مصرف غذا در رشد می‌ باشد. تلفات درحالتی که عامل به تنهائی نقش ایفا می‌ کند چندان بالا نمی‌ باشد ولی در صورت بروز همزمان با سایر بیماری‌ها، شرایط مدیریتی ضعیف و سایر استرس‌ها، می‌تواند تلفات بالائی را ایجاد نماید. راه های انتقال بیماری و سرعت انتقال متاسفانه این بیماری در بسیاری از موارد با خود جوجه ها که MG+ هستند به فارم منتقل میگردد، اتفاقی که در حال حاضر بشدت با آن روبرو هستیم. مهمترین نکته در پیشگیری از بیماری تهیه جوجه‌ ها از مرغان مادر عاری از بیماری می‌ باشد. طول دوره نهفتگی بیماری که به زمان آلودگی تا زمان بروز عفونت اطلاق میگردد معمولاً، بین 21-6 روز می باشد. سرعت انتشار این بیماری در داخل گله بسیار زیاد است. روش های کنترل و درمان بیماری اعتقاد عمومی بر این است که بروز عفونت مایکوپلاسما گالی سپتیکوم یک ضایعه بزرگ برای مرغدار محسوب می شود . به علاوه افت تولید و تلفات ، مرغدار را وادار به استفاده از دارو و سایر تمهیدات نظیر پاکسازی محیط و نگهداری مضاعف می نماید. سالن ها حداقل برای مدت 30 تا 90 روز باید خالی نگه داشته شوند. در هنگام ابتلا به بیماری ضمن تهویه مناسب با کاهش گاز آمونیاک و گرد وخاک در سالن، می‌توان از شدت بیماری کاست. آنتی‌بیوتیک‌ های متعدد برای درمان استفاده می‌شوند، ولی اغلب پس از قطع درمان سبب عود مجدد بیماری می‌ شوند. مهمترین آنتی بیوتیک هایی که برروی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم موثر اند عبارتند از: تیامولین، تایلوزین، انروفلوکساسین، فلورفنیکل، داکسی سیکلین و … به علت اینکه بیماری عمدتاً در طیور گوشتی خود را به صورت عوارض تنفسی نشان می‌دهد، استفاده از موکولیتیک‌ها (همانند برم هگزین) در هنگام بروز سندرم CRD توصیه می‌شود. همچنین استفاده از مواد ضدعفونی‌ کننده ایمن نیز در از بین بردن عامل می‌ تواند بسیار موثر باشند. اجرای برنامه مناسب برای پاکسازی بیماری پاک سازی سالن های آلوده ـ سالن ها را به طور کامل تخلیه نمایید. ( تمام طیور و لوازم و تجهیزات قابل انتقال و هر آنچه که احتمال آلودگی داشته باشد)ـ بستر و تمامی فضولات را از کف سالن به محیط دیگری منتقل کنید .ـ تمامی سطوح داخلی و خارجی دیوارها، سقف، ستون ها، تهویه ها و دریچه های آن، مجاری ورود هوا و سایر جاها را به طور دقیق با فشار آب شستشو دهید. استفاده از مواد پاک کننده سرعت این شستشو را بالا می برد.ـ از ترکیبات فنل دار یا اسید کرسیلیک با غلظت مناسب و یا ترکیبات کلردار 0.025% استفاده و کلیه سطوح داخلی و خارجی سالن را ضدعفونی نمایید.ـ کف سالن و تمامی دیوارها تا ارتفاع 1.5 تا 2 متر و ستون های آن را با اسپری محلول 0.1% گلوتارآلدئید در یک گالون برای 10 متر مربع ضدعفونی نمایید. همچنین به شعاع 2 تا 5 متری (5 تا 10 فوت) اطراف سالن و درهای ورودی را اسپری نمایید. تمامی منافذ ورودی و مبادی سالن ها را به مدت 24 ساعت مسدود نموده و هیچ گونه تهویه ای انجام ندهید . روز بعد با ایجاد گاز فرمالدئید و بستن منافذ و ورودی های سالن، هوای آن و زوایای غیر قابل دسترسی را ضد عفونی نمایید.ـ مبادی ورودی و ستون های داخلی و نیز سطح دیوارها را با اسپری ضد حشره حاوی کاربایل با غلظت توصیه شده ضد عفونی نمایید تا ورود حشرات ناقل تا حدی کنترل شود. با اضافه نمودن مالاتیون و یا استفاده توام با گریسیلیک اسید می توان در مکان های مختلف از آن استفاده نمود.ـ تجهیزات سالن را بعد از شستشو و ضد عفونی مجدداً به سالن انتقال دهید.ـ به مدت دو هفته سالن را خالی نگه دارید .ـ در صورت وجود سابقه بیماری محیط بیرون سالن را نباید از نظر دور داشت و باید تمهیدات خاصی برای جلوگیری از عفونت و آلودگی مجدد در نظر گرفت.ـ جوجه ها را حتماً از جوجه کشی عاری از عوامل مایکوپلاسما تهیه کرده و حتی در این مورد تخم مرغها و وسایل حمل آنها نیز باید کنترل گردند .ـ کارکنان مرغداری باید جهت رسیدگی، از سالن های دارای جوجه های جوان به طرف سالن های دارای جوجه های مسن تر حرکت نمایند. (در صورت نگهداری گله های با سن متفاوت)ـ بهتر است سن همه گله ها یکسان باشد و از محل های مجزایی خدمات بگیرند (مخازن دان مجزا)ـ کارگران و عوامل نگهداری گله ها را مکلف به استفاده از لباس و کفش مناسب و مجزا نمایید و برای سایر افرادی که حضور دائمی ندارند لباس های مجزا و مشخصی در نظر داشته باشید. این مسائل اثرات چشمگیری در کنترل و جلوگیری از بیماری دارد.ـ در صورت ارائه سرویس توسط ماشین ها و وسایل نقلیه مشترک (جهت حمل دان و حمل تخم مرغ) رانندگان آنها نباید خودرو را ترک نمایند . و در صورت عدم امکان رعایت این مسئله حدالامکان نباید وارد مخازن دان شوند. همچنین می‌توانید مقالات زیر را در راستای بررسی اهمیت ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک دام و طیور را مطالعه کنید: اهمیت کولین کلراید در خوراک دام و طیور اهمیت ویتامین B8 (بیوتین) در تغذیه دام و طیور اهمیت ویتامین C در تنش گرمایی جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه اینستاگرام: آشنایی با باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم
بیشتر بخوانید003421766.jpg?v=Qkjs3wy10ezXHrlmr4Add3ksNJdNok5OS8LvvTUG8BU)
استفاده از چربی در جیره مرغ گوشتی
1401/3/17بررسی پیامدهای استفاده از اسیدهای چرب در جیره مرغ گوشتی مصرف چربی در دان آردی و بررسی واکنش پرنده به نوع چربی در مرغداری صنعتی گوشتی انواع مختلف چربی به عنوان اجزاء خوراک مورد استفاده قرار می‌گیرد. افزودن مقادیر کم چربی و روغن به جیره غذایی جوجه‌های گوشتی یک شیوه قدیمی بوده که برای افزایش قوام و خوش خوراکی جیره‌های آردی استفاده می ‌شده است، عکس العمل طیور نسبت به چربیهای حیوانی و گیاهی متفاوت است. این تفاوت به اختلاف در میزان انرژی قابل سوخت و ساز حاصل از چربیهای مختلف می‌ باشد که احتمالا بخاطر نوع و ترکیب اسیدهای چرب آنها باشد. راندمان استفاده از چربی با افزایش سن جوجه افزایش می یابد یعنی انرژی بیشتری از چربی به دلیل افزایش سن به دست می آید. استفاده از اسید چرب در جیره طیور توسط برخی از محققان گزارش شده است. مقایسه اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع اسید چرب حاصل از عمل روغنکشی که در کارخانجات روغن نباتی به دست می آید حاوی 75 تا 95 درصد اسید چرب آزاد با مقادیر متغیری تری گلیسرول می باشد. مواد باقیمانده بیشتر شامل اسیدهای چرب اشباع، فسفو لیپیدها، استرولها، توکوفرولها، کاروتنوئیدها، رنگدانه ها و دیگر اجزای محلول در چربی است. گزارشات نشان داده است که استفاده از اسید چرب سویا و چربی طیور و یا مخلوط آنها در جیره غذایی، تأثیر مطلوبی بر عملکرد جوجه های گوشتی دارد. همچنین محققان گزارش کرده اند که از مشکلات استفاده از اسیدهای چرب در ترکیب جیره جوجه های گوشتی وجود اسیدهای چرب آزاد در آن می باشد، آنها اظهار داشتند که مقدار زیاد اسید چرب آزاد در چربی باعث کاهش جذب مواد هضم شده می گردد و این کاهش جذب در چربیهای حاوی اسید چرب اشباع در پرندگان جوانتر بارزتر می باشد. گزارشها حاکی از آن است که بهره وری روغنهای گیاهی نسبت به پیه بیشتر است که دلیل احتمالی آن بالا بودن قابلیت هضم اسیدهای چرب غیر اشباع در مقابل اسیدهای چرب اشباع می باشد تحقیقات نشان می دهند که دلیل بهتر هضم شدن چربیهای غیر اشباع نسبت به چربیهای اشباع بخاطر تأثیر بیشتر آنها در ترشح صفرا می باشد. استفاده از پودر چربی نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب یا پودر چربی در واقع همان صابونهای کلسیمی نامحلول در محیطهایی با PH خنثی هستند که مواد اولیه لازم جهت تهیه آن خمیر صابون می باشد که از پس مانده کارخانجات تصفیه روغنهای گیاهی به دست می آید. استفاده از پودر چربی در جیره دام و طیور بسیاری از مشکلات از جمله ذوب، نگهداری، امکان اکسیداسیون و حمل و نقل را تسهیل می کند. تحقیقات نشان داد که جایگزین نمودن نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب باروغنهای گیاهی باعث کاهش معنی داری در عملکرد جوجه های گوشتی می گردد. محققان همچنین به این نکته اشاره نمودند که دلیل احتمالی آن یکسان نبودن میزان انرژی موجود در دو منبع بوده که باعث کاهش وزن جوجه هایی شد که نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب استفاده کرده بودند که این اختلاف در مراحل آخر دوره رشد نمود بیشتری داشت. دانشمندان با افزایش پودر چربی در جیره کاهش وزن معنی داری در جوجه های تغذیه شده با پودر چربی مشاهده نمودند؛ که دلیل احتمالی آن را پائین بودن کیفیت این محصول یا کاهش قابلیت هضم آن به علت هیدرولیز ناقص در دستگاه گوارش جوجه ها ذکر کردند.
بیشتر بخوانید
بیماری ریکتز یا نرمی استخوان در طیور
1401/3/17بیماری ریکتز یا نرمی استخوان در طیور: ریکتز یک بیماری متابولیکی است که به علت کلسیمی نشدن کافی استخوان‌ها ایجاد می‌شود. بیماری ریکتز می‌تواند به دلایل تغذیه با جیره‌هایی با کمبود کلسیم، فسفر و ویتامین D3 و یا نامتعادلی آنها ایجاد شود. علت بروز ریکتز و علایم آن علت اصلی ریکتز، کمبود کلسیم در سطح سلولی می‌باشد. از علایم بارز بیماری ریکتز یا نرمی استخوان، وجود استخوان‌ها و منقار نرم و ارتجاعی ست. اغلب استخوان‌های سینه نرم می‌شوند و در محل اتصال آن‌ها به مهره‌های ستون فقرات، برجستگی‌های گره مانند دیده می‌شوند. از علایم دیگر بیماری ریکتز می‌توان به پهن و بزرگ شدن ناحیه رشد استخوان‌های بلند اشاره کرد. به دلیل بزرگ شدن و نرمی استخوان‌های پا، در نهایت می‌تواند منجر به فلجی پرنده شود. افزایش حجم در انتهای استخوان‌های بلند بخصوص در مفصل خرگوشی، باعث می‌شود که پرندگان اغلب به صورت چمباتمه زده استراحت کنند. سنین بروز بیماری ریکتز یا نرمی استخوان ریکتز یا نرمی استخوان در هر سنی می‌تواند قابل مشاهده باشد ولی در سنین 10 تا 14 روزگی بیشتر مشاهده می‌شود و از آنجایی که در جوجه‌های گوشتی و به ویژه بوقلمون‌های جوان دیده می‌شود به نظر می‌رسد که این مشکل تحت تأثیر سرعت رشد بالا و یا وزن بدن باشد. بنابراین توصیه شده است که محدودیت انرژی در حد فاصل روزهای 7 تا 21 دوره پرورش می‌تواند بروز ریکتز را کاهش دهد. عوامل بروز ریکتز افزایش کلسیم جیره موجب کاهش بیشتر فسفر می‌شود (چون فزونی کلسیم به صورت فسفات کلسیم دفع می شود). در کل هر عاملی که بتواند باعث مختل شدن زیست فراهمی ویتامین D3 و یا متابولیت فعال آن شود، احتمال ابتلای پرنده به بیماری ریکتز یا نرم استخوان را افزایش می‌دهد. از جمله این عوامل می‌توان به کمبود ویتامین‌های D ,C و فزونی ویتامین A و کلر و افزایش مایکوتوکسین‌ها، فیتات و پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای(NSP) جیره اشاره کرد. عدم بالانس ویتامین‌های جیره بیشبود جذب هر کدام از ویتامین‎های محلول در چربی منجر به کاهش جذب سایر ویتامین‌های محلول در چربی می‌شود. ویتامین C با فعال کردن آنزیم 25 هیدروکسی کوله کلسیفرول هیدروکسی لاز در تبدیل 25 هیدروکسی کوله کلسیفرول به شکل فعال آن یعنی 1 و 25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول دخالت دارد. در شرایط تنش زا نیازهای ویتامین C جیره بیشتر از مقادیر توصیه شده در نظر گرفته می‌شود. ازدیاد کلر ازدیاد کلر جیره می‌تواند یکی از عوامل مختل کننده 1 و 25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول باشد. افزایش مصرف کلر به صورت کولین کلراید یا کلرید آمونیوم با به هم زدن تعادل الکترولیت، منجر به بروز اسیدوز متابولیکی و کاهش تولید کلیوی 1 و 25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول می‌شود. سموم قارچی و یا مایکوتوکسین‌ها مایکوتوکسین‌ها از دیگر عوامل مختل کننده وظایف ویتامین D3 یا متابولیت فعال آن می‌باشند. تأثیر سموم قارچی بر روی کبد بر میزان فعالیت ویتامین D3 تاثیر می‌گذارد و احتمال بروز بیماری ریکتز یا نرمی استخوان را افزایش می‌دهد. افزایش پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای افزایش پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای(NSP) باعث افزایش جمعیت میکروبی روده کوچک شده و این باکتری‌ها با تجزیه نمک‌های صفراوی و کاهش تشکیل میسل، منجر به کاهش هضم چربی و ویتامین‌های محلول در چربی می‌شود در نتیجه استفاده از غلات با گرانروی بالا، مخصوصا در پرندگان جوان، منجر به کاهش هضم و جذب کلسیم و ویتامین D3 می‌شوند که نتیجه آن افزایش بروز ریکتز می‌باشد. جیره نامناسب با توجه به عدم توانایی پرنده برای تولید فیتاز، فیتات موجود در منابع گیاهی، می‌تواند با برخی از کاتیون‌های موجود در جیره مانند کلسیم، آهن، روی و منگنز باند شده از دسترس پرنده خارج شوند که باعث کاهش زیست فراهمی کلسیم و فسفر و در نهایت باعث ایجاد ریکتز می‌شود. برخی مواد خوراکی مانند کنجاله کانولا که دارای اسیدهای آمینه گوگرد دار مانند متیونین و سیستئین بالایی می‌باشند، می توانند با کلسیم موجود در ترکیبات گوارشی روده متصل شده و زیست فراهمی آن را کاهش دهند و باعث افزایش احتمال بروز ریکتز شوند. رابطه بیماری ریکتز و بروز آسیت از آنجایی که بروز ریکتز منجر به کاهش مقاومت استخوان و ضعف در ساخت دنده‌ها می شود، در نتیجه می تواند پرنده را مستعد به آسیت کند. مقابله با بیماری ریکتز با استفاده از دان آماده بالانس صحیح و مناسب جیره از نظر درصد کلسیم و فسفر و متعادل‌سازی این دو عنصر نسبت به هم و استفاده از مکمل ویتامینه و معدنی مطلوب و مناسب در جیره دان آماده مرغ گوشتی مهردانه مانع از بروز ریکتز و کاهش بروز آسیت در پرنده می‌شود.
بیشتر بخوانید
بیماری ورم پستان در گاوهای شیری
1401/3/17بیماری ورم پستان ورم پستان جز سه بیماری دام محسوب می‌شود که در گله‌ها ضررهای اقتصادی فراوانی به بار می آورد. ضررهای اقتصادی ناشی از ورم پستان تنها مربوط به هزینه‌های درمانی، کاهش تولید و بیرون ریختن شیر نبوده بلکه حذف دام مبتلا می‌تواند ضرر اقتصادی بزرگی محسوب شود. ورم پستان چیست؟ به التهاب بافت پارانشیم غدد پستانی، ورم پستان گفته می‌شود که باعث تغییرات بیماری در غدد پستانی و تغییرات فیزیکی و شیمیایی در شیر می‌شود. تغییر رنگ، لخته در شیر، افزایش سلول‌های بدنی و گلبول‌های سفید، تغییرات بافت غدد پستانی که با ملامسه قابل تشخیص است از تغییرات ظاهری ورم پستان هستند. در برخی موارد نشانه‌های بالینی بارزی وجود ندارد که به این حالت ورم پستان پنهانی گفته می‌شود. در این نوع ورم پستان‌ به آزمایش غیر مستقیم یعنى شمارش گلبول‌هاى سفید متوسل می‌شوند. عوامل مستعد کننده: جراحاتی که در سر پستان‌ها یا پستان ایجاد می‌شود. روش نگهدارى (مدیریت بهداشت جایگاه و مدیریت بهداشت شیر دوشى) حساسیت مربوط به توارث روش تغذیه عوامل بیماری زا باکتری‌ها، اشرشیا کلى، سودوموناس ها و قارچ‌ها نشانه‌هاى بیمارى ورم پستان برحسب شدت حمله میکروب به پستان، نشانه‌های بیمارى متفاوت است. التهاب شدید (حاد) که با مسمومیت خونى (سپتى سمى) و با واکنش عمومى همراه است. نوع مخفی یا مزمن که بصورت التهاب نامشخص (تحت حاد) بتدریج بافت پستان فیبروزى و سفت می‌شود، در این حالات بسته به نوع میکروب نشانه‌ها متفاوت است. ورم پستان مخفى (تحت حاد) در این نوع ورم پستان وضع ظاهرى شیر سالم و عادى بنظر می‌رسد و در دام هیچگونه علائم بیمارى بصورت ظاهرى دیده نمی‌شود و دامدار ناخواسته با دوشیدن توام دام‌هاى سالم و بیمار سبب اشاعه بیمارى به سایر گاوها می‌شود، بطوریکه ظرف مدت کوتاهى ۵۰ درصد گله به این نوع ورم پستان مبتلا می‌شوند. نکات بهداشتى مهم براى جلوگیرى از ‌ورم پستان چهار سد مهم شامل پوسته مقاوم سر پستان، ماهیچه‌هاى اطراف نوک پستان، ماده کراتینى و دفاع طبیعى توسط گلبول‌هاى سفید بطور طبیعى و با رعایت اقدامات، سبب پیشگیرى از ورم پستان می‌شود. قبل از شیردوشى حتما دست‌هاى کارگران بایستى شسته و ضد عفونى شود. استحمام هر روزه کارگران کمک مهمى علاوه بر رعایت بهداشت شیردوشى در سلامت خود آنهاست. استفاده از چکمه و لباس کار مخصوص قبل از شیردوشى پستان‌ها باید دقیقا شسته و ضد عفونى شوند. استفاده از دستمال‌هاى یکبار مصرف یا حوله‌هایى که پس از یکبار مصرف در حرارت، میکروبشان کشته شود. گرفتن و خشک کردن آخرین قطره آب قبل از وصل دستگاه شیردوشى نیز بسیار مهم است. ضد عفونى فنجان‌هاى دستگاه شیردوشى ضد عفونى سر پستان‌ها شتشوى سالن شیردوشى تغذیه دام خارج از شیردوشی درمان و پیشگیری ورم پستان مزمن: این نوع ورم پستان معمولأ به درمان جواب نمی‌دهد در صورت نگهدارى گاو در گله سبب پیشرفت بیمارى و سرایت به سایرین می‌شود و بایستى دام آلوده حذف و به کشتارگاه اعزام شود. ورم پستان حاد: این گاوها را بایستى با دستگاه شیردوشى تک واحدى و در پایان شیردوشى بطور جداگانه روزانه حداقل سه مرتبه دوشید تا عفونت در پستان سبب ضایعه پستانى نشود. در این حالت دام را تحت مراقبت دامپزشک قرار می‌دهند. شیر دوشیده شده را دور ریز می‌کنند و هر دفعه دستگاه را ضد عفونى می‌کنند. ورم پستان فوق حاد: سریعا بایستى گاو تحت مراقبت جداگانه قرار گیرد. بعضا بعلت کم توجهى و در اثر نفوذ عفونت به خون سبب سپتى سمى میشود و دام تلف مى‌گردد. درمان ورم پستان با توجه به وضعیت سلامتی حیوان و عامل ایجاد کننده آن صورت می‌گیرد. درمان خود به خودی در مورد ورم پستان ناشی از E-Coli تا حدود ۸۰ درصد مطرح می باشد. مهمترین درمان ورم پستان که در تمامی مراحل و مراتب بسیار موثر می‌باشد، دوشش مکرر و تخلیه پستان می‌باشد. با این عمل مانع تجمع و تسهیل شرایط برای تکثیر عامل بیماری‌زا در داخل پستان شده و همچنین تخلیه سموم تولیدی توسط باکتری ها می‌شود. درمان عمومی زمانی صورت می‌گیرد که وضعیت عمومی حیوان رو به وخامت باشد و حیوان دارای علائم شوک آندوتوکسیک یا سپتیک گردد. در این زمان سرم درمانی وسیع و آنتی بیوتیک‌های مناسب داخل وریدی و عضلانی با نظر دامپزشک معالج تجویز می‌گردد. اما در مواردی که در شیر تغییرات ساختاری دیده شود می‌توان از پمادهای داخل پستانی بر اساس شدت تغییرات شیر استفاده نمود. اما با این حال زمانی که چرک در شیر دیده می‌شود بهتر است برای کنترل روند بیماری یک آنتی بیوتیک عمومی نیز استفاده شود. در مواردی که وضعیت حیوان وخیم نیست می توان از شیر نمونه گرفت و با تست آنتی بیوگرام، آنتی بیوتیک کارآمد را انتخاب نمود.
بیشتر بخوانید
انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری
1401/3/17انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری یکی از مهمترین عوامل مؤثر در سود دهی گله‌های گاو شیری تغذیه مناسب و صحیح است، زیرا بیش از نیمی از مخارج روزمره هر دامداری صرف هزینه های تغذیه ای شده و از طرفی یکی از مهمترین عواملی که می تواند بر روی مقدار و ترکیبات شیر تاثیر گذار باشد تغذیه است. بدیهی است هرگاه مقدار خوراک مصرفی بیش از نیاز دام باشد ، دام انرژی بیشتری دریافت کرده و چاق می شود که این چاقی مشکلاتی را در تولید ، زایمان و عدم فحلی ایجاد می نماید و از سویی اگر خوراک مصرفی کمتر از نیاز دام باشد ، دام به تدریج لاغر و ضعیف شده و در مقابل بیماری ها مقاومت کمتری ازخود نشان می دهد. بطور کلی خوراک دام به دو بخش اصلی یعنی علوفه و کنسانتره تقسیم می شود که ابتدا به معرفی خوراک علوفه ای و سپس به معرفی خوراک آماده (کنسانتره) می پردازیم. یونجه مصرف یونجه سبز پر برگ و فاقد کپک زدگی درجیره غذایی گاوهای شیری باعث افزایش مقدار شیر و مقدار کل چربی شیر می شود.یونجه خوشخوراک بوده و یکی از با ارزش ترین گیاهان علوفه ای می باشد. برگ یونجه به علت داشتن پروتئین بالا دارای ارزش تغذیه ای بالاتری نسبت به ساقه یونجه است.میزان پروتئین یونجه بالا اما انرژی آن پائین است که این کمبود باید از سایر اجزاء جیره (کنسانتره) تامین شود. ذرت سیلو شده یکی از منابع غذایی با قابلیت هضم بالا برای دام ذرت سیلو شده است که دام آن را با میل و اشتها فراوان مصرف می نماید و در زمستان یکی از بهترین خوراک ها برای گاوهای شیری ، پرواری و گوسفندان می باشد.میزان انرژی ذرت سیلو شده بالا و پروتئین آن کم می باشد از اینرو مصرف آن همراه با یک منبع پروتئینی (یونجه) بسیار مناسب است اما از تغذیه ی گوساله های زیر ۶ ماه با ذرت باید خودداری گردد. کاه گندم کاه گندم بطور کلی دارای ارزش غذایی و قابلیت هضم پایینی بوده و قادر به تامین نیازهای غذایی دام نیست . از اینرو برای بالا بردن ارزش غذایی کاه بخصوص در مناطقی که منابع پروتئینی محدودی دارند تامین بخشی از احتیاجات غذایی دام از طریق غنی سازی کاه با اوره روشی ساده و مقرون به صرفه خواهد بود نان خشک پس از مصرف توسط دام به توده خمیر چسبناک تبدیل شده و به دیواره شکمبه و روده ها می چسبد و دام را دچار ناراحتی های گوارشی مانند اسیدوز می نماید. علاوه بر این اکثر نان خشک های مورد استفاده در دامداری ها آلوده به کپک، میکروب و سایر اجسام خارجی می باشد که باعث مسمومیت ، سقط جنین و ابتلا دام به برخی بیماری ها و درنهایت افزایش هزینه های درمانی می شود. لذا توصیه می شود از مصرف نان خشک توسط دام ها جداً خودداری کرده و با جایگزینی کنسانتره افزایش تولید و حفظ سلامتی دام ها را تضمین شود. کنسانتره و ضرورت مصرف آن از آنجایی که استفاده از یک نوع ماده غذایی به تنهایی نمی تواند تمامی احتیاجات دام را برطرف کند مصرف کنسانتره درگاوهای شیری ضروری است زیرا علاوه بر اینکه فضای شکمبه برای مصرف میزان بالای خوراک (به خصوص در گاوهای پر تولید ) محدود است. بدن دام نیز به مجموعه ای از مواد غذایی جهت تامین احتیاجات خود نیاز دارد. علاوه بر موارد فوق در کشور ما تولید ۱ لیتر شیر با علوفه گرانتر از تولید ۱ لیتر شیر با کنسانتره می باشد زیرا کیفیت علوفه تولیدی در کشور، بطور کلی پایین است. مواد تشکیل دهنده کنسانتره معمولاً شامل : مواد انرژی زا مانند ذرت ،جو ، چربیهای گیاهی و حیوانی ، تفاله چغندر قند ، ملاس مواد پروتئینی مانند انواع کنجاله ها ، پودر ماهی، اوره مواد معدنی و ویتامینی : کمبود برخی مواد معدنی و ویتامینی در جیره غذایی دام باعث کاهش تولید، کاهش رشد، عدم آبستنی ، سقط جنین و کوری دردام می گردد. از جمله دی کلسیم فسفات ، پودر صدف ، پودر استخوان و از جمله مواد ویتامینی می توان به ویتامین های D،A و E اشاره کرد. همچنین از سبوس گندم و سبوس برنج نیز در مخلوط کنسانتره استفاده می شود اما باید توجه داشت که ارزش غذایی انواع سبوس بسیار کمتر از کنسانتره بوده و دامداران نباید سبوس را جایگزین کنسانتره نمایند. به طور متوسط به ازای هر ۵/۲ لیتر شیر تولیدی ۱ کیلو گرم کنسانتره جهت تغذیه دام در نظر گرفته می شود (بدون در نظر گرفتن کنسانتره مورد نیاز جهت نگهداری ، رشد گوساله و افزایش وزن روزانه گاو شیری). با توجه به اینکه درحال حاضر از یک سو سطح کیفی کنسانتره تولیدی کارخانجات خوراک دام به علت نظارت و انجام آزمایش های کنترل کیفی افزایش یافته و از سوی دیگر با توجه به افزایش بی رویه قیمت علوفه ضرورت مصرف کنسانتره بیش از پیش احساس می شود. کنسانتره پلت شده در مقایسه با کنسانتره ساده (مش) دارای مزایای زیر می باشد : سهولت جابجایی به علت حجم پایین افزایش قابلیت هضم با توجه به مرحله ی پیش پخت کاهش ریخت و پاش و گرد و غبار به علت چسبندگی و فشردگی کاهش آلودگی احتمالی بدلیل حرارت دیدن قدرت ماندگاری بالا به علت کاهش سطح تماس با محیط
بیشتر بخوانید
تأثیر برنامه نوری در مرغ گوشتی
1401/3/17برنامه‌ نوری درمرغ گوشتی برنامه نوری توسط بسیاری از پرورش دهندگان مرغ گوشتی با موفقیت به کارگرفته شده و ضمن کاهش مرگ و میر جوجه‌ها، بهبود ضریب تبدیل غذایی و تأمین رشد بهتر، سبب کاهش هزینه‌های تولید شده است. این برنامه به خصوص در مرغداری‌هایی که تلفات ناشی از آسیت وجود دارد مفید است. نتایج اجرای برنامه‌های نوری متناوب شامل بهبود بازده غذایی، بهبود قدرت زیست، بهبود جزئی رشد، کاهش مرگ و میر قلبی، کاهش تلفات مرجله پایانی دوره و بهبود اشتها می‌باشد. برنامه نوری در هر نوع سالن مرغداری حتی سالن‌هایی که از نور طبیعی استفاده می‌کنند به آسانی قابل اجرا می‌باشد. استفاده از برنامه نوری به منظور تأمین سلامت مرغ گوشتی اخیرا گزارش‌هایی مبنی بر تأثیر مثبت برنامه نوری با روند افزایش تدریجی زمان روشنایی درجوجه‌های گوشتی منتشر شده است. در این روش در ابتدای دوره پرورش زمان‌های کوتاه نوردهی مورد استفاده قرار گرفته و به تدریج این زمان افزایش یافته و قبل از فرستادن جوجه‌ها به بازار در سن 6 هفتگی نوردهی به شکل تمام وقت انجام می‌پذیرد. مبنای فرضیه اخیر بر این استوار است که زمان‌های کوتاه نوردهی باعث کاهش میزان خوراک مصرف شده و در نتیجه کاهش سرعت رشد جوجه‌ها در مراحل حساسی می‌گردد که افزایش نسبی وزن جوجه‌ها در بیشترین حد است، لیکن رشد آهسته تر جوجه‌ها باعث کاهش وقوع بیماری‌های متابولیک نظیر ناهنجاری‌های ساق پا و سندرم مرگ ناگهانی می‌شود که از علل عمده تلفات جوجه‌های گوشتی محسوب می گردند. بررسی نتایج و تأثیرات برنامه نوری موارد ذیل برخی از تأثیرات برنامه نوری مناسب در پرورش مرغ گوشتی می‌باشند: نتایج حاصل در رشد گله: در اثر اجرای برنامه‌های متعدد نوردهی متناوب و افزایشی در سالن‌های پرورش جوجه گوشتی در روزهای 18 تا 21 روزگی کاهش وزن به اوج رسیده و در برنامه های نوری افزایشی، درحدود 50 گرم می‌باشد. این تاخیر در رشد در حدود سن 32 تا 33 روزگی جبران می‌شود. ضریب تبدیل خوراک : ضریب تبدیل خوراک در اثر این برنامه به دلیل کاهش نیازهای نگهداری، در اثر تغییر دادن منحنی رشد و کمتر شدن مرگ و میر در گله و ادامه رشد آخر دوره پرورش به طور چشمگیری بهبود می‌یابد . تأثیر حاصل از این برنامه در قدرت زیست و بقا گله: به علت کاهش مرگ و میر قلبی همچنین کاهش مشکلات ناشی از پا، پیشرفت واضحی در قدرت زیست گله بوجود می‌آید. تغییر رفتار پرنده‌ها در اثر اجرای برنامه نوری در سالن‌های پرورش مرغ گوشتی: جوجه‌هایی که تحت برنامه نوری پرورش یافته‌اند، بسیار فعال‌تر و شاداب‌تر از حالت عادی هستند و همچنین از حضورانسان آگاه‌تر بوده و تمایل به نشستن بر روی چوب استراحت را دارند. افزایش مصرف خوراک و تکامل دستگاه گوارش: در اولین ساعات پس از روشنایی در سالن با افزایش خوراک جوجه‌ها روبرو می‌شویم و این مسئله ما را به سوی این فرض که برنامه نوری سبب تحریک تکامل دستگاه گوارش بویژه چینه دان در سنین اولیه زندگی می گردد، هدایت می‌نماید. میزان مصرف دان در دو ساعت اول پس از شروع روشنایی در برنامه‌های نوری افزایشی حدودا 2 برابر بیشتر از مصرف پرندگان می‌باشد که تحت شرایط نور دائم پرورش می‌یابند. این مسئله درهنگام مشاهده رفتار تغذیه‌ای جوجه‌ها درموقع شروع روشنایی آشکار می‌شود. رفتار جوجه‌ها در روزهای اولیه اجرای برنامه نوری: هنگامی که برنامه‌های نوری افزایشی از روز چهارم با شش ساعت تاریکی در روز آغاز شود، میزان مصرف آب در اولین دو ساعت پس از شروع روشنایی 40 درصد بیشتر از متوسط مصرف آن در شرایط نور دائم خواهد بود. پس از روز هفتم در دو تا سه ساعت قبل از شروع تاریکی افزایش مختصری در میزان آب مصرفی مشاهده می‌گردد. از روز هفتم به بعد جوجه‌ها ساعت شروع تاریکی را یاد گرفته و مصرف آب را در دومین و سومین ساعت قبل از شروع تاریکی افزایش می‌دهند. تأثیر برنامه نوری افزایشی بر میزان مصرف دان درساعت شروع روشنایی: در شرایطی که روزانه 12 ساعت تاریکی داشته باشیم حدود 20 درصد ازکل دان مصرفی توسط جوجه‌ها در ساعت اول پس از روشنایی مصرف می‌گردد. از سن 10 تا 20 روزگی میزان غذای مصرفی جوجه‌ها می‌تواند در اولین ساعات پس از شروع روشنایی بیشتر از میزان مصرف در شرایط نور دائم باشد. رفتارهای تغذیه‌ای ناشی از برنامه نوری درهفته‌های دوم و سوم زندگی جوجه‌ها: مصرف آب و غذا در اولین ساعات پس از شروع روشنایی بیش از مقادیر متوسط مصرف در کل دوره روشنایی می‌باشد. علیرغم این رفتار تغذیه‌ای قابل توجه، کل خوراک مصرفی جوجه‌های تحت برنامه نوری در مقایسه باجوجه‌هایی که تحت شرایط روشنایی دائم نگهداری می‌شدند، در طی هفته دوم کاهش می یابد. پس از 21 روزگی افزایش ساعات روشنایی موجب افزایش مصرف غذا می‌شود و علت آن را می توان ایجاد رفتار تغذیه‌ای در طی دو هفته اول اجرای برنامه و نیز افزایش زمان مصرف غذا دانست. تأثیر برنامه نوری متناوب با بازدهی غذا: برنامه نوری متناوب بازدهی غذا را افزایش می دهد بسیاری از آزمایش‌های انجام شده در سطح مرغداری‌ها نشان می‌دهند که استفاده از برنامه نوری متناوب بازدهی غذا را حدود 5 تا 10 درصد بهبود می‌بخشد و همچنین وزن نهایی حاصل، بهتر خواهد شد. علت این امر آن است که وقتی مرغ‌ها دان را طی مدت 1 تا 2 ساعت زمان روشنایی می‌خورند برای هضم و جذب غذای مصرف شده بر حسب کیفیت و ترکیبات غذا، سن و شرایط محیطی به 2 تا 4 ساعت زمان نیاز دارند، وقتی که پرندگان بعد از مصرف غذا آرام نشسته یا خوابیده اند ضریب تبدیل غذا به گوشت بسیار بهتر خواهد بود و برای هضم غذا در تاریکی نیاز به انرژی کمتر می‌باشد. در این مورد توجه به این مسئله که یک پرنده درحال راه رفتن یا ایستادن به منظور انقباض عضلانی، نیاز بیشتری به مصرف کالری دارد در تفهیم و روشن ساختن بیشتر موضوع به ما کمک می‌نماید. برنامه نوری متناوب زمان بیشتری را برای خوردن غذا فراهم می آورد: هر پرنده شخصیت خاص خود را دارد. برخی از جوجه‌ها پرخاشگر و سلطه جو می‌باشند و بعضی دیگر ترسو و کمرو. برنامه نوری متناوب با فراهم کردن زمان بیشتر برای تغذیه مرغ‌ها شانس بیشتری به همه آنها جهت بدست آوردن غذا می‌دهد، با این وجود جهت انجام صحیح این امر و به منظور تغذیه خوب و یکنواخت ممکن است لازم شود، فضا و تعداد دانخوری و آبخوری را افزایش دهیم. تأثیر برنامه‌های نوردهی متناوب بر فعالیت مشکلات عضلات مربوط به پاها وکاهش نقص اسکلتی: برنامه نوردهی متناوب فعالیت عضلات را افزایش می‌دهد، در زمان روشن شدن چراغ‌ها مرغ‌ها شروع به خوردن غذا می‌کنند، لذا نوردهی منظم فعالیت عضلات را همانند روشن کردن تشدید می‌نماید این مسئله به خصوص برای پاهای پرندگان که باید وزن سنگین بدن آنها را تحمل نمایند، بسیار مفید می‌باشد، به همین جهت برنامه نوری متناوب می‌تواند مشکلات مربوط به پاها و نقص اسکلتی را تاحدود 20 الی 55 درصد کاهش دهد. رابطه برنامه نوری متناوب در سالن با استرس حرارتی: اجرای برنامه‌های نوردهی در سالن پرورش مرغ گوشتی استرس حرارتی را به حداقل می‌رساند. با محدود نمودن پرندگان در خوردن غذا و یا هضم غذای خورده شده در گرمترین ساعات روز، جوجه های گوشتی به خصوص جوجه های سنگین، حرارت کمتری در بدن خود تولید نموده و لذا می‌توانند هوای گرم را بهتر تحمل نمایند و بازده بهتر و تلفات کمتری خواهند داشت. اثر برنامه‌های محدودیت نوردهی در بهبود کیفیت لاشه، کاهش تلفات و کاهش چربی محوطه شکمی: تاریکی، فعالیت‌های مرغ را کمتر نموده و کیفیت لاشه را بهبود می‌بخشد، همچنین میزان تلفات را بین 2 تا 3 درصد کاهش می‌دهد و چربی کمتری در محوطه شکمی ذخیره می‌گردد. نتایج حاصل از برنامه نوری درهزینه انرژی مصرفی و استهلاک ادوات مرغداری: برنامه نوری متناوب هزینه انرژی مصرفی را کاهش داده، همچنین از استهلاک و پوسیدگی ادوات می‌کاهد. رابطه نور متناوب و آسیت: طبق آزمایش‌های به عمل آمده در جوجه‌های گوشتی که از سن 9 تا 42 روزگی از برنامه نوری متناوب استفاده نمودند (یک ساعت روشنایی و 3 ساعت تاریکی که روزانه 6 بار تکرار می گردد) به طور قابل ملاحظه ای مرگ ناشی از آسیت (آب آوردگی شکم) کاهش یافت. به طور کلی بیشترین میزان مرگ ومیر ناشی از آسیت درگله‌هایی که بیش از 23 ساعت روشنایی مداوم دارند دیده می‌شود. تأثیر برنامه‌های محدودیت نوردهی برسندرم مرگ ناگهانی درجوجه‌های گوشتی: به نظر می‌رسد که میزان SDS درجوجه‌ها با افزایش شدت نور افزایش می‌یابد، همچنین بررسی‌ها و آزمایش‌های انجام گرفته در سالن‌های پرورش مرغ گوشتی نشان می‌دهد که نورهای پیوسته در مقایسه با نورهای متناوب باعث بروز تلفات بیشتری در اثر سندرم مرگ ناگهانی می‌گردند. علاوه بر این تلفات ناشی از SDS در بین جوجه خروس‌ها که در شرایط نوری پرورش یافتند به سوی کمتر شدن سوق می‌یابد. آزمایش‌های متعدد با برنامه‌های نوردهی متفاوت نشان می‌دهد که در برنامه‌های نوری افزایشی تدریجی میزان وقوع سندرم مرگ ناگهانی به سمت کمتر شدن گرایش می‌یابد. در بیشتر بررسی‌ها افزایش آهسته نور همراه با کاهش کل تلفات و تلفات ناشی از SDS ذکر شده است. تأثیر برنامه بر بیماری‌های ویروسی: طبق آزمایش‌ها و بررسی‌های انجام گرفته در صورت بروز بیماری‌های ویروسی در سالن‌هایی که در آنها برنامه نوردهی متناوب اجرا می‌گردد، تلفات روزانه کمتر شده و به علت تجدید قوای جوجه و استراحت در مدت زمان خاموشی افت دان در گله کمتر شده و جوجه تقریبا دان مصرف روزانه را طبق استاندارد مصرف می‌نماید. تأثیر بر بیماری‌های تنفسی: در اثر اجرای برنامه‌های محدودیت نوردهی در سالن‌های گوشتی بیماری‌های تنفسی از قبیل: CRD و کلی باسیلوز به دلیل کاهش فعالیت جوجه‌ها تا حدودی کاهش می‌یابد. نقش برنامه‌های نوری در میزان تولید گوشت: میزان تولید گوشت زنده نسبت به سالن‌هایی که در آنها برنامه نوری مداوم اجرا می‌گردد به میزان 3 تا 12 درصد افزایش نشان می‌دهد. نقش نور در تولیدات طیور شدت نور: در پرورش جوجه‌های گوشتی از نور با شدت کم استفاده می‌شود. زیرا اگر شدت نور کم باشد حرکت جوجه کم و در نتیجه اتلاف انرژی کم می‌شود. هر چه نور در سالن‌های پرورش کم باشد امکان اشاعه کانی بالیسم نیز کم می‌شود. در سالن‌های پرورش جوجه‌های گوشتی شدت نور حدوداً برابر با 3 تا 4 وات در هر متر مربع است. رنگ نور: از لحاظ رشد جوجه بین رنگ نور قرمز و نور سفید تفاوت بارزی نیست ولی امروزه بیشتر از نور قرمز استفاده می‌شود. استفاده از نور قرمز باعث کاهش کانی بالیسم می‌شود. زیرا تمام محیط را قرمز کرده و جوجه ها قادر به تشخیص خون از سایر مواد نیستند. در جدول زیر شدت نور برای مرغ گوشتی مشخص شده است: نوع طیور سن ولتاژلامپ شدت نور (لوکس ) جوجه های یکروزه 7-0روزه 40 20 جوجه های گوشتی 9-1 هفته 40 2.5 خروس اخته 16-8 هفته 40 2.5
بیشتر بخوانید
بیماری لنگش و چالش‌های اقتصادی دامداری‌ها
1401/3/17بیماری لنگش در دام لنگش (Laminitis) نوعی بیماری در گاو و اسب است که باعث لنگیدن آن‌ها هنگام راه رفتن می‌شود. لنگش سومین عامل مهم کاهش تولید در گاوداری‌ها شناخته شده ‌است. عدم تعادل غذایی، عدم اتساع کافی شکمبه و سم‌چینی زیاد از دلایل اصلی لنگش هستند. بیماری لنگش دو هدف عمده دامداری یعنی تولید مثل و تولید شیر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به همین دلیل به شدت بیماری اقتصادی محسوب می‌شود و بر اثر عوامل عفونی، تغذیه‌ای و محیطی بروز پیدا می‌کند. بیماری لنگش در اثر عوامل مختلفی از جمله عوامل تغذیه‌ای، عفونی، محیطی و مکانیکی مانند تروما، ضربه و جایگاه‌های بد که منجر به آسیب‌های مکانیکی می‌شود، ایجاد می‌شود. در گاوهای شیری که هدف حداکثر تولید است، بیماری لنگش در شکل مشهودش واضح است و در مراحل خفیف‌تر باعث می‌شود به درجات مختلف، باروری دام کاهش یابد و افت شیردهی به وجود بیاید. علایم لنگش این بیماری ممکن است از یک راه رفتن غیرعادی در دام شروع شود، مانند راه رفتن با پشت خمیده و توزیع نامتعادل وزن روی دست و پاهای دام؛ در مواردی، دام یک دست و پایش را نمی‌تواند حرکت دهد و همین علایم با شدت یافتن بیماری منجر به زمین‌گیری و از دست دادن قدرت حرکتی می‌شود و در نتیجه دام قدرت رفتن به آخور، غذا خوردن و حرکت به سمت سالن شیردوشی را از دست می‌دهد. لنگش ناشی از مشکلات سُم عمدتاً به طور منظم گاهی در فارم‌های بزرگ (حتی هر روزه!) دام‌ها در یک مسیر خاص مثلا هنگام خروج از سالن شیردوشی تحت کنترل قرار می‌گیرند و سیستم‌های استانداردی برای نمره‌دهی به حرکت دام وجود دارد . این نمره از یک تا پنج است که دو شروع علایم بیماری است و شماره سه به بالا نشان‌دهنده لنگش با شدت بیشتر است. دام‌ها در این نمره‌دهی پیش از این که به درجات بالاتر مثلا سه برسند، به سُم‌چینی هدایت می شوند. لنگش‌های مزمن را می‌توان با سم‌چینی منظم هر ۳-۴ ماه یکبار بر طرف نمود. گاوهایی که مشکل پای آن‌ها درمان‌پذیر نیست معمولاً از گاوداری‌ها حذف می‌شوند. لنگش ناشی از عوامل عفونی بیماری لنگشی که بر اثر بروز عوامل عفونی خود را نشان می‌دهد. برای این نوع از عوامل هم حمام سُم یا ضدعفونی سُم را در نظر می‌گیرند و سُم دام‌ها مرتب ضدعفونی می‌شوند تا عوامل مرتبط با عفونت و لنگش در آن‌ها از میان برود. لنگش ناشی از عوامل تغذیه ای عامل دیگر در بروز بیماری لنگش، عامل تغذیه‌ای است؛ گاهی به دلیل استفاده بیش از حد از برخی جیره‌ها و کنسانتره‌های نامناسب، هیستامین تولید می‌شود و این عامل باعث پرخونی در ناحیه سم و آسیب‌های خاص می‌شود که از طریق اصلاح جیره، مانیتورنیگ جیره و پایش برخی پارامترها کنترل می‌شود. پیشگیری از بیماری لنگش: در دامداری‌های صنعتی راهکارهایی برای پیشگیری از بیماری لنگش وجود دارد که عمدتاً بر پایه مشاهدات چشمی است. عوامل عفونی، تغذیه‌ای و مکانیکال بستگی به مدیریت دامداری دارد، به عنوان مثال ممکن است در دامداری‌های قدیمی، بستر و محل نگهداری دام دچار تخریب بستر شده باشد و به ویژه در مکان‌هایی که دام مجبور است زیاد بایستد، سطوح ناهموار وجود داشته باشد و ممکن است دامدار نتواند فضا را اصلاح کند زیرا ممکن است فضای نگهداری دام بسیار کوچک باشد. در گاوداری‌های صنعتی به طور عمد دام را وادار به تولید بیشتر می‌کنند، که این امر با فیزیولوژی دام به طور طبیعی سازگار نیست، اما برای این که دام را به سمت تولید بیشتر ببرند آنرا به استفاده از جیره‌های نشاسته‌ای و غلات هدایت می‌کنند؛ هنگامی که تعادل جیره‌ها به‌هم می‌ریزد و مواد علوفه‌ای آن کمتر می‌شود، این عوامل منجر به برخی تغییرات گردش خون در سُم می‌شود و به دام آسیب وارد می‌کند. آیا بیماری لنگش واگیردار است؟برخی از عوامل عفونی واگیردار است و هنگامی که عامل عفونی وجود دارد می‌تواند دام‌های دیگر را هم درگیر کند. نخستین راه برای پیشگیری، از سرایت استفاده از حمام‌های ضدعفونی سم است که دام با تواتر زمانی خاص و محلول‌های ویژه در آن حرکت کند. درمان‌های موضعی و برخی اقدامات بهداشتی مانند استفاده از شعله دادن و ضدعفونی کردن در سطح فارم که عوامل بیماری را به حداقل می‌رساند، نیز می‌تواند مؤثر باشد.
بیشتر بخوانید
بیماری آنگارا و راه‌های پیشگیری و درمان
1401/3/17آشنایی با بیماری آنگارا سندرم آب آوردگی پریکارد و هپاتیت را آنگارا (HHS) می‌نامند که یک بیماری عفونی و مسری است که از علائم مشخصه آن درصد ابتلا و درصد تلفات بالا است. مایعات پریکارد افزایش یافته و هپاتیت با کانون‌های نکروزی زیادی دیده می شود. علت اختصاصی این سندرم، آدنوویروس گروه یک می‌باشد. بعضی از عوامل و شرایط فارم باعث افزایش شدت بیماری می‌شوند. امکان تداخل این بیماری با بیماری‌های ضعیف کننده سیستم ایمنی مانند گامبورو، مارک و کم خونی عفونی جوجه ها تأیید نشده است ولی اعتقاد بر این است که اثر این بیماری‌ها در بروز بیماری آنگارا مهم می‌باشد. دلیل بیماری آنگارا در ابتدا علت بیماری (HHS) به یک مسمومیت و یا اختلال تغذیه ای نسبت داده می‌شد. از طریق تزریق کبد هموژن شده طیور آلوده به جوجه‌های گوشتی ثابت شد که علت بیماری یک عامل عفونی است. میزبانهای آزمایشگاهی و طبیعی جوجه‌های نابالغ میزبان‌های طبیعی آنگارا هستند. بیماری (HHS) بیشتر در سنین بین ۳ تا ۵ هفتگی در جوجه‌های گوشتی مشاهده می‌شود. راه‌های انتقال بیماری عامل بیماری (HHS) که مورد بحث می‌باشد آدنوویروس گروه یک است و انتقال آن، هم عمودی و هم افقی است. آدنوویروس در گله‌های مادر تا زمان بلوغ باقی می‌ماند و در اثر ضعف سیستم ایمنی و یا استرس دفع می‌گردد. جوجه هایی که از گله‌های مادر آلوده تولید می‌شوند بعد از ۳ هفتگی ممکن است ویروس را تا ۱۴ هفته دفع کنند. انتقال افقی ویروس در گله ‌هایی که چند سنی هستند و در گله‌هایی که مسائل بهداشتی را رعایت نمی‌کنند رخ می‌دهد. تکثیر ویروس در دستگاه گوارش انجام می‌شود. آلودگی مدفوعی لباس، کفش و وسائل (از قبیل ظروف و وسائل نقلیه) ممکن است باعث انتقال عامل بیماری شوند. واکسنهایی که از جنین های آلوده تهیه می شود ممکن است منشاء آلودگی باشد. ورود واکسیناتورها به فارم‌ها، گله‌ها را به شیوع بیماری حساس می‌نماید. میزان آلودگی از طریق تزریقات زیر جلدی و یا داخل عضله برابر با آلودگی طیبعی از طریق هوا، آب و یا مدفوع می‌باشد. علائم، درصد ابتلا و درصد تلفات معمولا دوره عفونت بین ۹ تا ۱۴ روز است، درصد ابتلا ۱۰ تا ۳۰ درصد بوده و روزانه ۳ تا ۵ درصد تلفات وجود دارد. گله هایی که بیماری HHS را نشان می‌دهند، دارای علایم کلینیکی اختصاصی نیستند. شروع ناگهانی تلفات، بی حالی، ازدحام کردن، پرهای ژولیده و زرد و ریزش موکوئید از علائم مشخصه آن است. در طیور مبتلا میزان هموگلوبین و PCV و اریتروسیت‌ها و مجموعه لوکوسیت‌ها کاهش پیدا می‌کند. در اثر استرس و عفونت‌های ویروسی لنفوسیت‌ها کاهش و هتروفیل‌ها افزایش پیدا می‌کنند. در طیور بیمار به دلیل تخریب کبد پروتئین خون و آلبومین کاهش پیدا می‌کند، این مسئله احتمالا دلیل افزایش هیدروپریکاردیوم می‌باشد. مهمترین ضایعه پس از مرگ که بر روی لاشه دیده می‌شود وجود بیش از ۱۰ سی سی محلول ترانسودای شفاف در کیسه اطراف قلب می‌باشد. در لاشه پر خونی عمومی و ادم ریه وجود دارد. کبد و کلیه ها بزرگ و رنگ پریده و ترد و شکننده می گردند. تشخیص بیماری آنگارا آب آوردگی پریکارد همراه با گنجیدگی‌های بازوفیلیک داخل هسته ای سلول‌های کبد دال بر وجود بیماری HHS است. تشخیص قطعی براساس جدا سازی آدنو ویروس از سلول‌های کبد جنین جوجه‌های آلوده می باشد. درمان درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد. چند سنی بودن گله، فروش پرندگان زنده، انتقال غذا بوسیله کیسه‌ها و افرادی که پرندگان اهلی نگه داری می‌کنند می‌توانند از عوامل شیوع بیماری آنگارا محسوب شوند. گله‌های مادر باید بوسیله رعایت شرایط بهداشتی مناسب از عفونت محافظت شوند. فاصله فارم‌های صنعتی از یکدیگر باید حداقل ۲ کیلومترباشد وازسیستم ALL IN- ALL OUT در پرورش استفاده شود تا ازآلودگی فارم‌های سالم جلوگیری بعمل آید. مواد غذایی باید بصورت عمده نگهداری شوند و قبل از ورود آن به فارم هیچکس نباید با مواد غذایی تماس داشته باشد. در گله‌های مادر و جوجه‌های آن از واکسن زنده استفاده می‌شود. واکسن‌ها می‌بایست بر اساس استانداردهای بین المللی تولید گردند و باید عاری از عوامل پاتوژن از قبیل آدنوویروس‌ها و ویروس کم خونی عفونی طیور باشد. در مناطقی که بیماری HHS اندمیک می‌باشد ضروری است گله‌ها را در برابر آدنوویروس اولیه که مسئول ایجاد این بیماری است محافظت کرد. در جوجه‌هایی که واکسن دریافت نکرده اند تلفات به ۸۰ درصد می‌رسد. در همه جوجه‌هایی که واکسینه شده اند آنتی بادی بوسیله مهار ایمینوفلورسانس مشخص می‌گردد. پس از واکسیناسیون جوجه‌ها علیه بیماری HHS پاسخ ایمنی مناسبی ایجاد می‌شود و زمانی که گله با عامل بیماری برخورد می‌کند جوجه‌ها زنده می‌مانند.
بیشتر بخوانید
عوامل مؤثر بر میزان تولید شیر
1401/3/17تغذیه صحیح، تولید شیر بیشتر هدف از تغذیه صحیح گاو شیری، تولید شیر بیشتر و حفظ سلامت دام است. سطح درآمد یک واحد گاوداری بستگی به میزان تولید و هزینه‌های آن دارد که از این میان خوراک مصرفی با حدود 60-65 درصد بیشترین نسبت هزینه‌ها را به خود اختصاص می‌دهد. هر اندازه گاوهایی با ظرفیت تولیدی بیشتری نگهداری شده و هزینه‌های غذایی کاهش یابد، حرفه‌ی گاوداری از سودآوری بیشتری برخوردار خواهد بود. رونق اقتصادی و افزایش سوددهی برای دامدار نیز با تغذیه‌ی بهینه‌ی گاوهای شیری قابل پیش‌بینی است. نسبت صحیح علوفه و کنسانتره، تولید شیر بیشتر گاوهای شیری برای داشتن سلامت و قدرت تولید شیر بیشتر باید مقدار مناسبی علوفه و کنسانتره مصرف کنند. خوراندن بیش از 60 درصد کنسانتره به گاو شیری سبب کاهش تولید، کم شدن درصد چربی، ناراحتی گوارشی و مشکلات تغذیه‌ای می‌شود که البته این مقدار به نوع و کیفیت کنسانتره نیز بستگی دارد. از عوامل دیگر مؤثر بر سطح تولید شیر یک گاو شیری می‌توان به توانایی ژنتیکی گاو، برنامه‌ی تغذیه‌ای، مدیریت گله و بهداشت گاوداری اشاره کرد. تغذیه درست و مطلوب علاوه بر افزایش تولید شیر شرایط مساعدی را برای زایش و پرورش گوساله‌های سالم ایجاد می‌کند. تغذیه نامناسب و غیرعلمی، عاملی برای کم تولید بودن گاو محسوب می‌شود که کارخانجات تولید کنسانتره دامی نقش مهمی در ارائه محصولات با کیفیت ایفا می‌کنند. گاو شیری برای تولید بیشتر و مطلوب به مواد مختلفی نیاز دارد تا بتواند آنها را به شیر تبدیل کند. کارشناسان تغذیه دام می‌توانند راهنمای مناسبی برای افزایش تولید شیر و گوشت باشند که با ارائه مشاوره و برنامه صحیح می‌توانند گاوداری‌ها را در رسیدن به این مهم یاری کنند. گاو شیرده، کمبود انرژی دریافتی برای تولید شیر را از اندوخته‌های بدن تأمین می‌کند و در این دوره از وزن آن کاسته می‌شود. بحرانی‌ترین دوره‌ی تغذیه‌ی گاوهای شیرده از زمان زایش تا اوج شیردهی است. پس از زایش تولید شیر به سرعت افزایش می‌یابد و در ۶ تا ۸ هفته به بیشترین مقدار می‌رسد اما مصرف غذا نسبت به نیازهای تولید افزایش نمی‌یابد بگونه ‌ای که بیشترین مقدار مصرف ماده‌ی خشک ۱۲ تا ۱۵ هفته پس از زایش است، از این‌رو گاوهای شیرده برای ۸ تا ۱۰ هفته در حالت تعادل منفی انرژی هستند. هر کیلوگرم افزایش شیر در این دوره ۲۰۰ کیلوگرم شیر بیشتر در کل دوره‌ی شیردهی را در پی دارد. رعایت بهداشت گاوداری علاوه بر عوامل تغذیه ای، رعایت بهداشت حیوان و جایگاه آن نیز در تولید شیر و گوشت تأثیر بسیاری دارد و اگر گاوهای اصیل و با تولید زیاد، از نظر بهداشتی کنترل و مراقبت نشوند، تولید شیر و گوشت آنها کاهش می‌یابد. جایگاه نگهداری گاو باید از نظر نور و جریان هوای تازه مطلوب باشد و بطور مرتب و منظم سمپاشی شده تا از وجود میکروب‌ها و کنه‌ها پاک شود. اصلاح نژاد آمیخته‌گری یا دو رگ‌ گیری و به زبان ساده مخلوط کردن دو نژاد اصیل و بومی و ایجاد یک نسل جدید یکی دیگر از راهکارهای مناسب برای تولید شیر و گوشت بیشتر قلمداد می‌شود.
بیشتر بخوانید
آنفولانزای پرندگان و راه‌های پیشگیری و درمان
1401/3/17آنفولانزای پرندگان بیماری آنفولانزای طیور یكی از بیماری‌های واگیردار تنفسی ویروسی طیور است كه دارای قدرت انتشار سریع می‌باشد. از آنجائیكه ماده ژنتـــیكی (RNA) این ویروس دارای ۸ قطعه جداگــــانه می‌باشد ، لذا خیلی سریع خاصیت پادگنی خود را تغییر می دهد و موجب می گردد تا جوجه یا گله‌ای كه به تازگی از بیماری آنفولانزا، بهبود یافته مجدداً به نوع جدیدی از ویروس آنفلوانزا مبتلا گردد. دسته بندی بیماری در واقع، آنفولانزای پرندگان در گروه بیماری‌های نوع A است که در پرندگان به دو گروه تقسیم می‌شود: ویروس آنفولانزا با بیماری‌های زایی بالا (فوق حاد) ویروس آنفولانزا با بیماری‌زایی پایین (غیرفوق حاد) منبع بروز و شیوع هر دو نوع این ویروس‌ها پرندگان آبزی مانند اردک، غاز و قو هستند. پرندگان مهاجر با عبور از مرزهای کشورهای مختلف این ویروس خطرناک را جا بجا می‌کنند. البته علت‌های دیگری مانند قاچاق، خرید و فروش و تجارت پرندگان وحشی نیز در شیوع این بیماری تأثیرگذار است. نحوه انتقال بیماری آنفولانزای طیور : تماس با پرندگان وحشی و پرندگان آبزی آلوده تماس با طیور آلوده از طریق کفش، لباس، خودرو، آب، دان، مدفوع و بستر آلوده سگ و گربه به عنوان ناقلین مکانیکی تهیه دان از منابع غیر مطمئن بخصوص کانون‌های آلوده پراکنده شدن کود مرغداری به محیط اطراف عدم پاکسازی و ضد عفونی کامل محل نگهداری مرغ و لوازم و تجهیزات قبل از پرورش جوجه انتقال ویروس آنفولانزا از پرنده به پرنده دیگر از طریق تماس با ترشحات بدن به ویژه بزاق امكان انتقال عمودی یا به عبارتی انتقال بیماری از مادر به جوجه برای این بیماری وجود ندارد، چرا كه جنین آلوده، قبل از تولید از بین می رود. علائم بیماری آنفولانزای پرندگان: شروع ناگهانی تلفات با روند افزایشی در گله انتشار ناگهانی بیماری در گله بیحالی شدید، پژمردگی و دور هم جمع شدن گله کاهش شدید مصرف دان علائم تنفسی حاد سیاه شدن و خونریزی تاج، ریش و ساق پا ریزش ترشحات از نواحی چشم و بینی خروج ترشحات خون آلود از دهان و بینی میزان تلفات در فرم فوق حاد بیماری در حدود ۱۰۰ درصد و در فرم حاد آن در حدود ۳۰ الی ۴۰ درصد می‌باشد ولی در اشكال خفیف تلفات مشاهده نمی‌گردد. عوارض كالبد گشایی ترشحات كاتارال و فیبرین و یا چرك در سینوس ها و نای دیده می‌شود. گاهی ممكن است ادم و ترشحات سروزی و حتی لخته‌های چرك پنیری در سینوس‌ها و نای نیز مشاهده گردد. همچنین امكان دارد كیسه‌های هوایی ضخیم شده و ترشحات چركی پنیری یا فیبرینی در آنها مشاهده شود. راه‌های پیشگیری جلوگیری از ورود پرندگان وحشی به محل پرورش از طریق نصب توری و ترمیم خرابی‌های آن رعایت اصول بهداشتی و امنیت زیستی در مرغداری‌های صنعتی ضد عفونی کامل محل پرورش و تجهیزات آن قبل از جوجه‌ ریزی ممانعت از ورود حیوانات دیگر به عنوان ناقلین مکانیکی به محل پرورش اعلام هر نوع کاهش شدید مصرف دان، کاهش شدید تولید یا افزایش تلفات به نزدیکترین دامپزشکی برای درمان یا به عبارتی پیشگیری از سرایت بیماری به نظر می‌رسد كه عملی ترین راه مبارزه در شرایط فعلی مملكت، استفاده از واكسن كشته ضمن رعایت موازین بهداشتی و قرنطینه می‌باشد. این ویروس در دمای ۲۲ درجه سانتیگراد به مدت ۴ روز و در صفر درجه به مدت ۳۰ روز در محیط مرطوب زنده می‌ماند. اصولا ویروس آنفلوانزا نسبت به حرارت، اسیدیته بالا یا پایین، شرایط محیطی غیر ایزوتونیك و خشكی حساس بوده و به سرعت از بین می‌رود. خوشبختانه ویروس آنفلوانزا جزو ویروس‌های نسبتا حساس می‌باشد و با انواع ضد عفونی كننده‌های حلال چربی، خنثی می‌گردد. برای ضدعفونی كردن می توان از انواع دترجنت‌ها (شوینده ها)، فرمالین، عوامل اكسید كننده، اسیدهای رقیق، و یونهای آمونیم استفاده كرد. درمان بیماری بطور کلی دو نوع درمان می‌توان برای بیماری آنفولانزا در نظر گرفت: درمان‌های حمایتی مانند اصلاح جیره، کاهش پروتئین، ویتامین تراپی و... کنترل عفونت‌های ثانویه باکتریایی
بیشتر بخوانید
بیماری نیوکاسل و راه‌های پیشگیری
1401/3/17بررسی بیماری نیوکاسل در پرندگان یکی از بیماری‌های مهم و قابل توجه در پرندگان که می‌تواند تلفات بسیاری در پی داشته باشد، بیماری نیوکاسل است. ویروس نیوکاسل از خانواده ویروس‌های پارامیکسو می‌باشد و در سه نوع مختلف ضعیف، متوسط و قوی می‌تواند گله‌ها را درگیر کند. در نوع حاد یا قوی تلفات بسیار بالا خواهد بود. این بیماری واگیردار، علاوه بر اینکه می‌تواند گله مرغ گوشتی را درگیر کند، توانایی سرایت به سایر ماکیان مانند بوقلمون، اردک و غاز، بلدرچین، قرقاول، کبوتر و حتی پرنده‌های زینتی مانند طوطی سانان را دارد پس باید نکات امنیت زیستی برای پیشگیری از بیماری جدی گرفته شود. همچنین انجام واکسیناسیون لازم در زمان مقرر توصیه می‌شود. علایم بیماری نیوکاسل در صورتی که یک یا چند مورد از علایم زیر را در گله مشاهده کردید، سریعاً پرنده دارای علایم را از پرنده‌های سالم جدا کنید. از علایم این بیماری می توان به: افسردگی کاهش اشتها و کاهش وزن سرگیجه سرفه، عطسه و نفس کشیدن با دهان باز مدفوع آبکی (اسهال) به رنگ سبز مایل به زرد پیچیدن گردن به سمت بدن از دست دادن تعادل در بال و پاها اسپاسم تشنج تغییر ناگهانی در میزان تخم‌های پرنده نرم و پوسته پوسته بودن تخم‌ها مرگ این بیماری ممکن است منجر به علایم بالینی شدید و در نهایت منجر به مرگ شود و همچنین ممکن است تنها با علائمی مانند مشکلات تنفسی و کاهش تعداد تخم مرغ در طیور دیده شود. تشخیص قطعی بیماری با اینکه توجه به علایم فوق در تشخیص و درمان بیماری کمک کننده است اما در برخی موارد به دلیل مشابه بودن علایم آن با سایر بیماری‌ها به صورت اشتباه تشخیص داده می‌شود، بنابراین انجام کالبد شکافی جهت تشخیص دقیق بیماری الزامی خواهد بود. کنترل بیماری نیوکاسل علاوه بر انجام واکسیناسیون، رعایت استانداردهای بالای زیست ایمنی برای کاهش خطر ابتلا به بیماری نیوکاسل و سایر بیماری‌های شایع در بین طیور، از اهمیت بالایی برخوردار است که استانداردهای زیست ایمنی عبارتند از: عدم تماس پرندگان وحشی با طیور پرورشی اطمینان از سلامت آب و خوراک مصرفی پرنده رعایت شرایط قرنطینه و دور نگه داشتن پرندگان از افراد یا اشیاء خارجی استفاده از کفش و لباس‌های استریل برای کارکنان مرغداری عدم تماس کارکنان مرغداری با پرندگان وحشی و بومی (مرغ و خروس خانگی و ...) در خارج از محل کار رعایت نظافت محیط مرغداری استریل دانخوری و آبخوری پرندگان شستن دست‌ها قبل و بعد از دست زدن به پرنده درمان بیماری نیوکاسل با اینکه هنوز درمان مشخصی برای این بیماری کشف نشده اما با استفاده از تغذیه صحیح، دان، آب و مولتی ویتامین کافی و استفاده از آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه و سایر داروها تحت نظر دامپزشک تا حدی می‌توان از بروز تلفات جلوگیری کرد. اما در نیوکاسل نوع شدید و حاد و بروز علائم عصبی مانند فلج شدن در پرنده، مداوا سخت‌تر خواهد بود. انتقال به انسان در صورتی که از تخم یا گوشت پرنده آلوده استفاده شود و یا لاشه پرنده تلف شده توسط انسان لمس گردد و یا در بین گله‌های بیمار بدون استفاده از ماسک و لباس مخصوص حضور پیدا شود، امکان سرایت بیماری به انسان وجود دارد. اما بدن انسان در برابر این ویروس مقاوم بوده و از طریق مصرف دارو و آنتی بیوتیک می‌توان آن را درمان کرد. قرمزی چشم، آبریزش بینی، سرگیجه و بی خوابی از جمله علایم ویروس نیوکاسل در انسان است. در فصول سرد کدام بیماری‌ها پرندگان را تهدید می‌کنند؟ بیماری آنفولانزا بیماری آنگارا
بیشتر بخوانید
اهمیت سلامت روده در پرندگان
1401/3/17سلامت روده و مصرف آنتی بیوتیک حفظ سلامت روده در پرندگان برای پرورش پرندگانی که دارای سرعت رشد بالا بوده و به دلایل اقتصادی پرورش داده می‌شوند، ضروری است. سلامت روده طیور، قدرت مبارزه با بیماری را در پرنده بالا می‌برد. با این حال، مدیریت سلامت روده جوجه های گوشتی در سال های اخیر یک چالش بوده است زیرا تولیدکنندگان طیور با فشار شدید مصرف کنندگان برای کاهش مصرف آنتی بیوتیک مواجه هستند. این حرکت ناشی از نگرانی فزاینده مردم است که استفاده از آنتی بیوتیک در تولید گوشت منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی در انسان می‌شود. تولید مرغ و تخم مرغ با کیفیت بالا و قیمت مناسب برای مصرف کننده بدون حمایت آنتی بیوتیک‌ها چالش بزرگی ایجاد می‌کند، اما می توان آن را بهبود بخشید. ما در این مقاله به بررسی برخی موارد علمی مرتبط به حفظ سلامت روده پرندگان پرورشی بدون استفاده از آنتی بیوتیک‌ها خواهیم پرداخت. چالش های عمده ای که بر سلامت روده جوجه‌های گوشتی تأثیر می‌گذارد: کوکسیدیوز کلستریدیا آنتریت نکروز بهبود سلامت روده جوجه‌های گوشتی شامل تمرکز ترکیبی بر یکپارچگی ساختاری روده، تعادل سالم "میکرو فلور"، وضعیت سیستم ایمنی و ارتباط هر یک از این عناصر می‌باشد. یکپارچگی روده یکپارچگی روده به حفظ استحکام سد روده برای به حداکثر رساندن جذب مواد مغذی در پرنده اشاره می‌کند. سد روده ای از لایه ای از سلول های اپیتلیال تشکیل شده است که از ورود پاتوژن‌ها و سموم مضر به سیستم روده (نشتی روده) جلوگیری می کند و برای ترشح مایع و الکترولیت حیاتی است. از آنجایی که سد روده‌ای به طور منظم در معرض بیش از 10 تریلیون میکروارگانیسم است، حفظ عملکرد صحیح این مانع بسیار مهم است. متعادل کردن میکروبیوتا متعادل کردن میکروبیوتا هنگام مدیریت سلامت روده جوجه‌های گوشتی به معنای تنوع بخشیدن به جامعه پیچیده میکروارگانیسم‌های ساکن در دستگاه گوارش جوجه‌های گوشتی است. این قرار گرفتن در معرض باکتری‌های مفید، میکرو فلورا و میکروب‌ها با تحریک سیستم ایمنی و محافظت در برابر عوامل بیماری‌زا، سلامت دستگاه گوارش را ارتقا می‌دهد. سیستم ایمنی تا 70 درصد از پاسخ ایمنی پرنده در دستگاه گوارش اتفاق می‌افتد. بنابراین، حمایت از عملکردهای ایمنی به طیور کمک می‌کند تا به چالش‌هایی مانند بیماری و التهاب پاسخ دهند. با حمایت از اتصالات محکم یا سلول‌های چند پروتئینی که سلول‌های "اپیتلیال" را در پوشش معده محکم می‌کنند، پاسخ ایمنی پرنده را می توان بهبود بخشید. شکسته شدن سد روده ای منجر به کاهش تولید و کارایی طیور می‌شود. سلامت روده در زمان شکستن تخم مرغ( هچ) آغاز می‌شود! کارشناسان پس از سال‌ها تحقیق خود در زمینه بهبود سلامت روده جوجه‌های گوشتی می‌دانند که اولین باکتری معرفی شده به جوجه از گله مادری نشأت می‌گیرد، بنابراین اقدامات برای کنترل سلامت روده باید از سطح گله والدین شروع شود. ایجاد محیطی از باکتری‌های سالم به گله‌های بعدی ادامه می‌یابد و به طور یکسان برای سلامتی و بهره‌وری پرندگان مفید است.
بیشتر بخوانید
سوخت و ساز انرژی در طیور
1401/3/17بررسی نیازهای پرنده به انرژی: نیاز یک پرنده به انرژی به سه بخش اصلی تفکیک می‌شود: انرژی برای بقای پرنده (انرژی نگهداری) انرژی لازم برای تولید محصولاتی نظیر تخم مرغ یا گوشت انرژی لازم برای فعالیت انرژی نگهداری یا سوخت و ساز پایه به مجموع احتیاجات انرژی برای حفظ و انجام فعالیت‌ها و وظایف طبیعی بدن و نیز انجام فعالیت‌های عادی و معمول پرنده، انرژی نگهداری یا سوخت و ساز پایه گفته می‌شود. منابع انرژی برای طیور منبع انرژی برای طیور از اتصالات پُر انرژی فسفات به دست می‌آید. وقتی آدنوزین تری فسفات (ATP) با از دست دادن یک گروه فسفات به آدنوزین دی فسفات (ADP) تبدیل می‌شود، حدود 8kcal/mol انرژی آزاد می‌گردد، سنتز مجدد ATP از ADP هم در نتیجه اکسیداسیون سوبستراهای مختلف جیره بویژه کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها رخ می‌دهد . کربوهیدرات‌ها در اغلب جیره‌های طیور جزء منابع اصلی انرژی به شمار می‌آیند. سطح انرژی در جیره طیور سطح انرژی جیره عامل بسیار مهمی در تعیین میزان مصرف خوراک طیور است. وقتی پرندگانی همچون جوجه‌های در حال رشد یا مرغ‌های تخم گذار جیره‌ای دریافت می‌کنند که از لحاظ همه مواد مغذی متعادل است، به اندازه‌ای غذا می‌خورند که هر روز مقدار ثابت و معینی انرژی دریافت کنند. مقدار مطلق غذای مصرفی، بستگی به نیاز پرنده به انرژی دارد که بر حسب اندازه، فعالیت، دمای محیط و در حال رشد یا تولید بودن آن متغیر است. اهمیت شناخت احتیاجات طیور در مراحل مختلف رشد شناخت احتیاجات انرژی طیور در طی هر مرحله از رشد و نمو آن‌ها و نیز در اختیار داشتن اطلاعات مربوط به مقدار انرژی قابل دسترس مواد خوراکی جیره‌ها امری مهم و ضروری است. با در اختیار داشتن این اطلاعات، تخمین میزان مصرف خوراک هر گله در یک محیط خاص امکان پذیر می‌شود و بر این اساس می‌توان مقدار پروتئین، اسیدهای آمینه، ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز را نیز به دقت تعیین کرد تا رشد و عملکرد متعادلی در گله به دست آید. تولیدکنندگان صنعت طیور معتقدند که انرژی مورد نیاز پرنده عمدتا از مواد خوراکی و بویژه منابع پر انرژی نظیر ذرت، گندم، دانه‌های روغنی و چربی‌های گیاهی و حیوانی به دست می‌آید. اما باید به خاطر داشت که همه اجزای آلی یک جیره تأمین کننده انرژی‌اند و اجزای پر پروتئین جیره نظیر کنجاله سویا هم می‌توانند بخش‌های مهمی از کل انرژی مورد نیاز پرنده را تأمین کنند. متخصصان تغذیه طیور گروه صنعتی آتام همواره در تلاش‌اند با حفظ تعادل در جیره دان آماده مهردانه، مقدار انرژی دریافتی از جیره، تأمین کننده تمامی نیازهای پرنده باشد.
بیشتر بخوانید
پنومونی جوجه کشی (آسپرژیلوزیس) و راه‌های پیشگیری
1401/3/17آسپرژیلوس، پنومونی جوجه کشی یا پنومونی قارچی پنومونی قارچی یا پنومونی جوجه کشی که با نام آسپرژیلوزیس (Aspergillosis) نیز شناخته می‌شود یک بیماری با منشأ قارچی است. آسپرژیلوس فومیگاتوس و آسپرژیلوس فلاووس از عوامل اصلی ایجاد کننده بیماری پنومونی جوجه‌ کشی به شمار می‌روند. اسپورهای آسپرژیلوس‌های مزبور همه جا حضور دارند و به این علت توانایی گسترده‌ای در آلوده کردن مواد خوراکی، بستر و هوای مرغداری را دارند. عوامل ایجاد کننده بیماری پنومونی قارچی قارچ‌های آسپرژیلوس از جمله آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس فومیگاتوس توانایی تولید سموم قارچی یا مایکوتوکسین‌ها را دارند. این توکسین‌ها می‌توانند باعث بروز جراحات سیستم عصبی مرکزی در جوجه‌ها بشوند، بنابراین احتمالا به هنگام آلودگی جوجه با این قارچ‌ها ممکن است علایم عصبی همچون انحراف گردن مشاهده شود. همچنین توکسین‌های تولیدی توسط آسپرژیلوس فومیگاتوس مثل گلیوتوکسین می‌تواند باعث تضعیف سیستم ایمنی و مسمومیت در حد سلولی شود. همچنین آسپرژیلوس‌ها می‌توانند یک ماده حساسیت زا تولید کنند که باعث ایجاد آلرژی در طیور ‌می‌گردد. اشکال بیماری آسپرژیلوس آسپرژیلوس طیور می‌تواند به اشکال حاد و مزمن ‌باشد. آسپرژیلوس حاد معمولا پرندگان جوان را درگیر می‌کند و با شیوع بالایی همراه است ولی آسپرژیلوس مزمن در پرندگان بالغ و به خصوص بوقلمون‌های مادر و پرندگان در قفس مشاهده می‌شود. آسپرژیلوس مزمن شیوع کمتری دارد اما در صورتیکه آسپرژیلوس، گله‌های تجاری و طیور بالغ را درگیر کند می‌تواند باعث خسارات زیادی شود. عوامل تسریع کننده بیماری بستر آلوده و خوراک کپک زده می‌تواند حاوی مقادیر بسیار بالایی از قارچ آسپرژیلوس باشد، بنابراین مدیریت نامناسب بستر و استفاده از خوراک یا دان قارچ زده می‌تواند گله را درگیر این بیماری کند. بنابراین تنش سرمایی، آمونیاک بالا، گرد و خاک محیط و تورم ملتحمه که در اثر واکسن نیوکاسل ایجاد می‌شود، از عوامل افزایش دهنده بروز و شدت عفونت با این قارچ است. آسپرژیلوس عمدتا به معنای درگیری ریه می‌باشد اما قارچ‌های مولد این بیماری می‌تواند چشم، استخوان، سیستم عصبی مرکزی و حتی استخوان را نیز درگیر کند. انتشار یا ابتلا به بیماری آسپرژیلوس اولین عامل خطر برای ابتلا به این بیماری مدیریت نامناسب جوجه کشی است، گرد و خاک آلوده یا سایر تجهیزات آلوده می‌تواند منجر به عفونت در هچری شوند. به طوری که ممکن است قارچ در طول جوجه کشی از طریق پوسته به داخل تخم مرغ نفوذ کند به طوری که بهترین مکان برای رشد قارچ زرده تخم مرغ می‌باشد ولی قارچ ها معمولا در داخل کیسه هوایی تخم مرغ رشد کرده و هرگز سبب مرگ جنین پرنده تا قبل از تفریخ نمی‌شود و متاسفانه هنگامی که جنین در روزهای آخر انکوباسیون کیسه هوایی را سوراخ می کند، تا از آن تنفس کند سبب ورود قارچ به ریه پرنده می‌شود. در چنینی شرایطی پرنده‌هایی که وارد سالن می‌شوند تا چند روز علایمی مانند تنفس با دهان باز را از خود نشان می‌دهند. همچنین آسپرژیلوس می‌تواند در اثر استنشاق هاگ‌های موجود در غذا یا بستر آلوده طیور را مبتلا کند. روند بیماری زایی اسپور قارچ‌های موجود در هوا در ملتحمه چشم، بینی، نای و کیسه‌های هوایی جمع می‌شوند و با ایجاد و توسعه ندولها، قارچ در داخل آنها رشد می‌کند. گاهی در پرندگانی که به شکل مزمن مبتلا هستند، در نای و سیرنکس (عضوی که صدای پرنده را تولید می‌کند) دچار اختلال تنفسی شدید می‌شوند. پس از استنشاق، هاگ‌ها از طریق جریان خون منتشر شده و جراحات در مغز، پریکارد، مغز استخوان، کلیه‌ها و سایر بافت‌های نرم ایجاد می‌کنند. نشانه‌های بالینی در جوجه‌های آلوده شده در جوجه کشی، در 3-5 روز اول زندگی دچار تنگی نفس و افزایش تنفس می‌شوند. تنفس با دهان باز انجام می‌شود، معمولا صداهای تنفسی (خرخر و رال تنفسی) وجود ندارد. در صورت زنده ماندن رشد کافی ندارند، بی حال، دچار خواب آلودگی ، بی اشتهایی، لاغری، تشنگی، تورم چشم یا کوری ، پیچش گردن و سایر اختلالات دستگاه عصبی مرکزی هستند. آثار کالبد گشایی وجود ندولها در چشم، مجاری بینی و کیسه‌های هوایی به صورت پلاک‌های سفید یا ندولهای سفید که مرکز ندولها نکروزه شده است. گاهی ریه‌ها به رنگ زرد متمایل به خاکستری هستند و ممکن است ماده التهابی پنیر مانند در سیرنکس حضور داشته باشد. درمان درمان برای آسپرژیلوس وجود ندارد، اگر چه در پستانداران از داروهای خاصی استفاده می‌شود ولی در طیور اقتصادی نیست و بهترین راه پیشگیری است! پیشگیری از بیماری آسپرژیلوس کاهش رویارویی با قارچ و عوامل مستعد کننده، خودداری از مصرف دان و خودداری استفاده از بستر کپک زده، حذف خوراک کپک زده و تمیز کردن انبار و مخزن دان و حذف بستر قدیمی، جمع آوری و ذخیره تخم مرغ قابل جوجه کشی در محل‌های بدون گرد و غبار، تمیز و ضدعفونی کردن وسایل جوجه کشی و لوله‌های هوا، نظافت و ضد عفونی سالن و وسایل پرورش، تمیز و ضد عفونی کردن روزانه دانخوری‌ها و آبخوری‌ها، افزایش حجم تهویه سالن برای کنترل آسپرژیلوس که باعث کاهش قارچ در هوا می‌شود و تهویه طبیعی که نسبت به تهویه مکانیکی مناسب تر است. در مواقع شیوع از محلول 1 به 2000 سولفات مس برای شستشوی آبخوری‌ها جهت پیشگیری از انتشار استفاده می‌شود. نویسندگان: دکتر امید خسروی‌فر – دکترای تخصصی تغذیه طیور مهندس سعید ایمانپور – کارشناس ارشد تغذیه طیور منابع : کتاب جامع بیماری‌های طیور ( دکتر مصطفی حبیبی و همکاران) راهنمای بیماری‌های طیور ( دکتر بزرگمهری فرد و همکاران)
بیشتر بخوانید
برنامه ایده طلایی شبکه یک
1400/10/27برنامه ایده طلایی و مصاحبه مهندس شادمهر برنامه ایده طلایی کاری از گروه اقتصاد شبکه یک با محوریت کارآفرینی و حمایت از تولید به روی آنتن صدا و سیما می‌رود. مهندس شادمهر مدیر عامل گروه صنعتی آتام مهمان برنامه 25 دی ماه بودند و طی مصاحبه به بررسی سوابق گروه، محصولات آن و موانع تولید می‌پردازند. قسمت‌هایی از مصاحبه ایشان با برنامه ایده طلایی در ویدئو آخر این مقاله قرار داده شده است. همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از سوابق گروه صنعتی آتام و آشنایی با محصولات آن شامل خوراک دام و طیور، دان آماده و کنسانتره، قطعات و ماشین‌آلات صنعتی صفحه درباره ما را در وبسایت آتام مطالعه فرمایید. برای مشاهده ویدئوی کامل مصاحبه به کانال آپارات گروه صنعتی آتام مراجعه فرمایید و یا بر روی لینک کلید کنید. اهم عناوین مطرح شده توسط ایشان در برنامه ایده طلایی شامل موارد زیر می‌باشد: شروع از سال 79 با سه نیرو تا 1400 با 110 نیروی کاری همکاری با دانشگاه تبریز تیم تحقیق و توسعه مجموعه جهت ارائه بهترین کیفیت برای خوراک دام و طیور ضریب تبدیل پایین برای سویه آرین در مقایسه با استانداردهای جهانی در مقایسه با نژادهایی مانند راس اهمیت به سلامت جامعه در فرمولاسیون جیره‌ها طرح توسعه کارخانه خوراک دام و طیور طلادانه تأمین قطعات و ماشین‌آلات صنعتی مورد نیاز مجموعه با اتکاء بر پتانسیل داخلی قسمت‌هایی از مصاحبه مدیر عامل مجموعه با برنامه ایده طلایی را در ویدئوی زیر مشاهده خواهید کرد:
بیشتر بخوانید
فصلنامه تابستانه آتام منتشر شد
1400/6/28شماره دوم فصلنامه گروه صنعتی آتام با عناوین مهمی مانند نقدی بر دلار 4200 تومانی، بررسی دغدغه‌های مرغداران در تأمین دان آماده و سایر عناوین مفید و کاربردی، منتشر شد. برای دانلود فصلنامه آتام به انتهای مطلب مراجعه فرمایید. فصلنامه تابستانه آتام نقدی بر دلار 4200 تومانی در این بخش از فصلنامه که به صورت یک مصاحبه تنظیم شده است، مشکلات بوجود آمده در صنعت خوراک دام و طیور بر اثر تخصیص دلار 4200 تومانی، عدم برنامه ریزی برای جوجه یکروزه توسط مهندس شادمهر، مدیرعامل گروه صنعتی آتام به صورت خلاصه بررسی گردیده است. همچنین در کنار این مصاحبه که در نخستین صفحه فصلنامه قید گردیده، تصاویری از کارکنان کارخانه خوراک دام و طیور واحد مهردانه و اخبار مهم گروه صنعتی آتام به صورت کوتاه در سه ماهه تابستان 1400، در این صفحه عنوان شده است. تامین به موقع دان، دغدغه اصلی مرغداران صفحه دوم فصلنامه، با مطلبی از مهندس فیروزی در رابطه با اقدامات شرکت آرمین تجارت آیدین مهر(آتام) برای کاهش دغدغه مشتریان در تامین دان آماده و به ویژه دان آماده مرغ گوشتی ذکر گردیده، در کنار این مطلب به جشنواره‌های فروش، جوایز و آفرهای ویژه فروش برای مشتریان اشاره گردیده است. مطلب دیگر در این صفحه در رابطه با خلق ارزش برای مشتریان و اقدامات تیم بازاریابی و فروش برای حفظ این ارزش ها می باشد که در قالب یک مطلب علمی و با استفاده از مثال عینی یعنی شرکت آرمین تجارت آیدین مهر(آتام)، شرح داده شده است. کاربرد سلنیوم در پرورش طیور صفحه سوم فصلنامه اشاره به سلنیوم و کاربردهای آن در پرورش طیور اشاره دارد. در این مقاله در رابطه با عنصر سلنیوم، انواع شکل های آن و فواید و مضرات سلنیوم در صنعت طیور اشاره شده است. دان آماده یا دان آردی؟ در صفحه چهارم برخی از مشاهدات عینی در رابطه با نتایج بدست آمده از دان آماده مرغ گوشتی مهردانه و دان آردی در مرغداری ها و تفاوت سود ایجاد شده برای پرورش دهنده اشاره شده است و عددهای جالبی بدست آمده که نشان می دهد سود حاصل از پرورش مرغ گوشتی با استفاده از دان آماده مهردانه بالاتر از پرورش با دان آردی خواهد بود. منابع انسانی صفحه پنجم اشاره به وظایف مدیران و متخصصین منابع انسانی و اهمیت حضور آنها در سازمان های توسعه یافته و کسب و کارهای بزرگ اشاره دارد. در کنار مقاله اصلی این صفحه، انواع روش های یادگیری به صورت اینفوگرافیک، چگونگی ایجاد یک تیم خوب و جملات انگیزشی قید گردیده و مطمئنا منبع خوبی برای علاقه مندان حوزه کسب و کار و مدیریت منابع انسانی خواهد بود. وبسایت آتام، فروشگاه و یک مجله علمی معتبر این صفحه به معرفی وبسایت آتام و خدمات آن که شامل ارائه مقالات علمی دانش دامپروری، پرورش طیور، خوراک دام و طیور، بیماری های دام و طیور، امکان مشاهده محصولات دان آماده با اطلاعات کامل از نوع محصول و ثبت سفارش، نظر و ارتباط آسان با واحد پشتیبانی وبسایت می باشد، اختصاص دارد و شمای کلی سایت را بطور خلاصه توضیح می‌ دهد. مقاله دیگری با عنوان جهان به سمت هوشمند شدن در این صفحه قرار دارد که به اینترنت اشیا اشاره می کند و فواید هوشمندسازی در جنبه های مختلف زندگی و صنعت، حتی صنعت دام و طیور را به طور خلاصه بیان می کند. معرفی کتاب در این فصلنامه بخش معرفی کتاب به صورت یک صفحه اختصاصی و با سه عنوان جذاب برای مدیران کسب و کارهای نوپا، افرادی که دوست دارند هوش مالی خود را افزایش دهند و مدیرانی که احتمالا در جلسات متعدد شرکت دارند، تنظیم شده است. کتاب هایی که در این بخش جای گرفته اند شامل ((آنچه از شرکت های موفق آموختیم)) ، ((هوش مالی خود را افزایش دهید)) و (( زبان بدن)) هستند که می توانند آغازگر یک تحول در وجود افرادی که به مباحث مدیریت و کسب و کار علاقه دارند، باشند. مدیریت پول جلوگیری از هدر رفت پول و سرمایه از مهم ترین جنبه های زندگی ما می تواند باشد. همیشه حفره ها، شکاف ها و موارد غیر ضروری وجود دارند که باعث می شوند پول های ما بی رویه و بدون هدف خرج شوند. تلاش کرده ایم در آخرین مقاله فصلنامه با کمک متخصصین امور مالی مجموعه، شما را با مبحث مدیریت پول با زبان ساده و کاربردی آشنا کنیم. گزارش تصویری نمایشگاه دام و طیور تبریز گزارش تصویری نوزدهمین نمایشگاه دام و طیور تبریز-تیر ماه 1400 که در محل دائم نمایشگاه های بین المللی این شهر برگزار گردید، در دو صفحه اختصاصی با استفاده از تصاویر نمایندگان، افراد سرشناس، مدیران و مسئولین ادارات دولتی که در غرفه آتام حضور بهم رسانیدند و همچنین رویدادهای گروه صنعتی آتام در روزهای نمایشگاه در فصلنامه شماره دوم گروه صنعتی آتام قید گردیده است. فصلنامه تابستانه آتام حاصل تلاش ها و همکاری دست اندرکاران گروه صنعتی آتام و متعلق به تمامی کلیه ذینفعان این گروه شامل نمایندگان، مشتریان، مدیران ادارات دولتی و تمامی افرادیست که به نوعی به طور مستقیم و غیر مستقیم با این گروه در ارتباط هستند، می باشد. دانلود فصلنامه با لینک مستقیم
بیشتر بخوانید
گزارش تصویری سومین روز نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز
1400/5/30تصاویر منتخب روز دوم نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز همچنین می‌توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.
بیشتر بخوانید
فارم پرورش مرغ گوشتی ارگانیک در کشور امریکا
1400/5/17ویدیوی آشنایی با فارم پرورش مرغ گوشتی بل اند ایوانز در امریکا بل اند ایوانز زنجیره کامل تولید گوشت مرغ در ایالت تگزاس امریکا است. ما در این ویدیو قصد داریم شما را با مراحل پرورش مرغ گوشتی در این هولدینگ آشنا کنیم. ایجاد بستر مناسب در سالن پرورش مرغ گوشتی بستر استفاده شده در این فارم از جنس پوشال می باشد که با استفاده از دستگاه های تمام اتوماتیک در سطح سالن پرورش پاشیده می شود. استفاده از جوجه سالم جوجه تهیه شده برای این فارم از گله مادر سالم انتخاب شده و به صورت کاملا بهداشتی و بدون وارد کردن هیچگونه استرس به جوجه، وارد فارم می شود. استفاده از جوجه سالم و حمل صحیح آن یکی از فاکتورهای مهم در موفقیت و افزایش بهره وری فارم می باشد. نوردهی سالن پرورش استفاده از نور طبیعی و ایجاد نور مصنوعی با استفاده از لامپ های LED و اجرای صحیح برنامه روشنایی در فارم، موجب سلامت فارم، کاهش استرس نوری و کاهش ضریب تبدیل می گردد. تنظیم رطوبت و دمای سالن با استفاده از سیستم حرارتی و برودتی بروز در فارم پرورش مرغ گوشتی بل اند ایوانز، دما و رطوبت سالن با استفاده از سیستم مدرن حرارتی و برودتی تنظیم می شود. ایجاد دمای مناسب در محیط موجب افزایش کارایی، کاهش ضریب تبدیل و بهبود سیستم ایمنی پرنده می شود. ایجاد محیط طبیعی و باز برای پرورش مرغ در فارم مرغ گوشتی بل اند ایوانز طی ساعات معینی از روز، مرغ ها به صورت آزاد در محیط طبیعی اطراف سالن پرورش به گشت و گذار مشغول می شوند. این امر یکی از فاکتورهای مهم در پرورش مرغ ارگانیک می باشد. فاکتورهای دیگری مانند خوراک طیور سالم وطبیعی، استفاده آنتی بیوتیک های طبیعی و... وجود دارند که هر کدام نقش مهمی در پرورش مرغ ارگانیک ایفا می کنند. استفاده از خوراک با کیفیت برای تهیه خوراک طیور با کیفیت باید از نهاده و مواد اولیه با کیفیت و سالم استفاده کرد. خوراک سالم نقش مهمی در سلامت مرغ و عرضه گوشت سالم به بازار مصرف ایفا می کند. در صورتی که از خوراک مرغ سالم نباشد علاوه بر افت کارایی گله، موجب به خطر افتادن جامعه مصرف نیز خواهد شد. دانخوری و آبخوری بهداشتی و مدرن استفاده از سیستم دانخوری و آبخوری مدرن علاوه بر عدم اتلاف منابع غذایی و آبی، موجب بهبود بهداشت فارم و کاهش سطح بیماری می گردد. در ادامه توجه شما را به تماشای ویدیوی فارم مرغ گوشتی بل اند ایوانز جلب می کنیم. ضمنا برای مشاهده فایل HD ویدیو می توانید کانال آپارات ما را دنبال کنید
بیشتر بخوانید
بازدید حجت الاسلام و المسلمین میر تاج الدینی از غرفه گروه صنعتی آتام
1400/5/10گزارش تصویری بازدید حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای میر تاج الدینی نماینده محترم مردم تبریز، اسکو و آذرشهر، از غرفه گروه صنعتی آتام در نوزدهمین نمایشگاه دام و طیور تبریز همچنین می‌توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.
بیشتر بخوانید
اختتامیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز
1400/5/10تصاویر منتخب اختتامیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز در روز اختتامیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز، علاوه بر بازدید مشتریان و نمایندگان محترم، مراسم قرعه کشی که به مناسبت نمایشگاه برای آن دسته از مرغدارانی که از تاریخ یکم الی هفدهم تیر ماه از شرکت آرمین تجارت آیدین مهر، دان آماده خریداری کرده بودند، برگزار گردید و 6 نفر از مشتریان محترم به قید قرعه به عنوان برنده ربع سکه انتخاب شدند. همچنین از گروه صنعتی آتام به عنوان غرفه برتر نمایشگاه توسط مهندس برنو، مدیرمحترم صنایع تبدیلی سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان شرقی و مهندس نوروزی مدیر عامل محترم شرکت آرتانمانگر مجری تخصصی نمایشگاه های دام و طیور، تقدیر و تشکرگردید. حضور مدیر عامل محترم شرکت رضوان دانه تبریز به همراه هیئت همراه در غرفه گروه صنعتی آتام حضور خانواده محترم مهندس شادمهر در غرفه گروه صنعتی آتام مراسم قرعه کشی گروه صنعتی آتام به مناسبت نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز انتخاب گروه صنعتی آتام به عنوان غرفه برتر نمایشگاه همچنین می‌توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.
بیشتر بخوانید
نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز (روز اول)
1400/5/10گزارش تصویری نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز در اولین روز مراسم افتتاح نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز توسط جناب آقای فتحی ریاست محترم سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجانشرقی و هیئت همراه و با حضور تولید کنندگان و فعالان صنعت خوراک دام و طیور و جناب آقای نوروزی، مدیر عامل شرکت آرتانمانگر مجری نمایشگاه صورت گرفت. شرکت آرمین تجارت آیدین مهر با نام تجاری گروه صنعتی آتام و با برندهای مهردانه، آتام، طلادانه، مهر مکمل و شادمهر صنعت در این نمایشگاه حضور پیدا کرد که در ذیل گزارش تصویری غرفه گروه صنعتی آتام و برخی از تصاویر منتخب روز اول به نمایش گذاشته شده است. همچنین می‌توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.
بیشتر بخوانید
بازدید مدیر کل دامپزشکی استان از کارخانه خوراک دام و طیور آتام
1400/5/10بازدید دکتر بهداد، مدیر کل محترم دامپزشکی استان آذربایجانشرقی از کارخانه خوراک دام و طیور آتام روز دوشنبه مورخه چهارم مرداد 1400، جناب آقای دکتر بهداد، مدیر کل محترم دامپزشکی استان و هیئت محترم همراه از کارخانه خوراک دام و طیور آتام بازدید به عمل آوردند. طی این بازدید که با همراهی مهندس یونس شادمهر مدیر عامل محترم گروه صنعتی آتام، جناب آقای حاج رحیم شادمهر، دکتر فاریابی مشاور ارشد مجموعه، دکتر عباسخانی مدیر کنترل کیفی و مهندس حسنلویی مدیر کارخانه انجام شد، از قسمت‌های مختلف کارخانه بازدید به عمل آمد و پیشرفت‌های حاصله در سال‌های اخیر، برنامه‌های توسعه، فرصت‌ها و تهدیدات صنعت خوراک دام و طیور در طی جلسه توسط مهندس شادمهر مطرح گردید. جناب آقای دکتر بهداد نیز ضمن ابراز خرسندی از کیفیت محصولات مجموعه، از تلاش‌های گروه در راستای ارائه محصول با کیفیت و تضمین سلامت محصولات تقدیر کرده و آمادگی بخش دولتی و اداره دامپزشکی را برای کمک به حل مشکلات صنعت خوراک دام و طیور اعلام نمودند. در ذیل توجه شما را به تصاویر این بازدید و نشست صمیمانه، جلب می کنیم: همچنین می‌توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.
بیشتر بخوانید
گزارش تصویری دومین روز نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز
1400/5/10تصاویر منتخب روز دوم نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز
بیشتر بخوانید