امنیت زیستی شامل هر اقدامی است که خطر ابتلا به بیماری را کاهش می‌دهد و می تواند در سلامت گله نقش اساسی ایفا کند.  پیشگیری از شیوع بیماری گام مهمی جهت جلوگیری از رسیدن بیماری به واحد می‌باشد. در این بین رعایت امنیت زیستی در واحدهای نزدیک به فارم نیز از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که موجب کاهش احتمال ابتلا به بیماری می‌گردد.

دستورالعمل های لازم برای امنیت زیستی در مرغداری

حفظ فاصله 

تشکیل و ایجاد موانعی بین مناطق پاک و نیمه پاک و محصور کردن مرغداری در منطقه تمیز و دور از آلودگی و جلوگیری از ورود پرندگان و حشرات به واحد پرورشی

 تمیز کردن و شستشوی وسایل مرغداری:

• شستشو و ضدعفونی لباس‌ها با ماشین لباسشویی و کفش‌های مورد استفاده در داخل سالن پرورشی طبق برنامه روتین
• ضدعفونی لباس‌ها و کفش‌های مورد استفاده در محوطه مرغداری
• زدودن مواد آلی توسط فرچه‌های مخصوص (گل و لای)
• استحمام قبل از ورود به سالن پرورشی و تولیدی
• تمیز نگهداشتن قفس‌ها و تجهیزات مرتبط با مرغ‌های پرورشی
• اسکوپ، بیل و چنگ زدن کودهای آغشته شده به خاک
• سوزاندن و دفع کودها و زباله‌ها

جلوگیری از انتقال آلودگی به مرغداری:

ضدعفونی لاستیک ماشین، کامیون و کلیه تجهیزات حاوی آلودگی در صورت ورود به واحدهای دیگر و رعایت مسائل قرنطینه ای، شستشو و ضدعفونی کردن و عدم مخلوط سازی پرندگان با سنین مختلف و گونه ها و منابع متفاوت در حفظ امنیت زیستی حائز اهمیت است.

عدم انتقال آلودگی‌ از سایر مرغداری‌ها جهت حفظ امنیت زیستی:

• از اشتراک‌گذاری تجهیزات و پرندگان با سایر واحدها  خودداری کنید.
• لوازم مرغداری قبل از اینکه به واحد برسد، تمیز و ضدعفونی گردد.
• هرگز وسایلی مانند پالت چوبی، کارتن و شانه تخم مرغ را بدلیل داشتن خلل و فرج به اشتراک نگذارید.