آرشیو مقالات | گروه صنعتی آتام

دانلود سالنامه 1402 گروه صنعتی آتام

1403/1/5

سالنامه آتام، گزارش عملکرد گروه صنعتی آتام در سال 1402 همزمان با جشن تجلیل از پرسنل گروه صنعتی آتام که بمناسبت ششمین سالگرد تأسیس این گروه در پنجم اسفند 1402 در سالن آمفی تئاتر هتل پتروشیمی تبریز برگزار گردید، سالنامه آتام بصورت فیزیکی و دیجیتال جهت ارائه گزارش عملکرد گروه در سال 1402 منتشر شد. در این مقاله بطور مختصر به برخی از عناوین مهم این سالنامه اشاره خواهیم کرد، همچنین می&zwnj;توانید جهت دانلود فایل دیجیتال سالنامه بر لینکی که در پایان مطلب قرار داده شده است مراجعه کنید. پنج اسفند فرصتی برای قدردانی از زحمات همکاران گروه سرتیتر صفحه اول سالنامه اشاره به قدردانی و تجلیل از پرسنل گروه صنعتی آتام توسط مدیر عامل مجموعه دارد. در این قسمت مهندس شادمهر، ضمن قدردانی از زحمات تمامی پرسنل گروه در سال 1402، به نقش مهم همکاران در پیشبرد اهداف گروه اشاره می&zwnj;کنند. در قسمت دیگری از این قدردانی، به اقدامات گروه در سال 1402 اشاره&zwnj; می&zwnj;شود و چشم انداز سال 1403 بطور خلاصه بررسی می&zwnj;گردد.   گزارش عملکرد طرح&zwnj;ها و پروژه&zwnj;های عمرانی گروه در سال 1402 طرح&zwnj;های توسعه واحد مهردانه از دیگر عناوین مهم سالنامه، بررسی میزان پیشرفت و اقدامات فنی و عمرانی صورت گرفته در سال 1402 است. راه اندازی خط چهارم تولید در واحد مهردانه، نصب سیلوهای گالوانیزه جهت دپوی محصول و راه اندازی ماکرودوزینگ از اقدامات اساسی صورت گرفته جهت توسعه واحد مهردانه و ارائه خدمات بهتر به مشتریان این واحد است. گزارش پیشرفت پروژه آتام (شهرک بعثت) پروژه آتام با هدف ساخت بزرگترین کارخانه خوراک دام و طیور کشور در مرداد سال 1401 بصورت رسمی استارت خورد. اقدامات صورت گرفته برای این پروژه در سال 1402 شامل آجرچینی ساختمان&zwnj;های تک طبقه، اجرای ساندویچ پانل&zwnj;های دیوارها و سقف سوله و مهمترین قسمت پروژه یعنی عملیات بهسازی خاک در قسمت&zwnj;های زیر سیلوهای محصول، برج تولید و سوله مکانیزه است. گزارش پیشرفت پروژه شادمهر(شهرک سلیمی) پروژه دیگری که در دست ساخت قرار دارد، پروژه شادمهر است. این طرح با هدف برپایی سیلوهای 3500 تنی جهت ذخیره مواد اولیه در مجاورت شهرک سلیمی در تیر ماه 1401 اقدام به ساخت گردید. زیرسازی سیلوها شامل مراحل خاکبرداری، سنگ&zwnj;چینی، آرماتوربندی و بتن&zwnj;ریزی از اقدامات اصلی صورت گرفته در سال 1402 برای این پروژه است. کسب عنوان دومین کارخانه تولید دان آماده طیور در کشور از مهمترین رویدادهای گروه موفق به کسب عنوان دومین کارخانه تولید کننده دان آماده طیور به لحاظ میزان فروش در سامانه بازارگاه در ماه&zwnj;های دی و بهمن سال 1402 است. به گزارش انجمن تولید کنندگان خوراک دام و طیور، گروه صنعتی آتام (شرکت آرمین تجارت آیدین مهر) بر اساس آمار فروش در سامانه بازارگاه پس از کارخانه کلهر دانه جنوب به عنوان دومین کارخانه تولید کننده دان آماده طیور گوشتی انتخاب گردید. به همین مناسبت، گزارشی از میزان فروش کل محصولات شامل دان آماده و کنسانتره طیور، کنسانتره و پیش مخلوط دام، نهاده&zwnj; ذرت و کنجاله سویا به میزان 102000 تن در سال 1402 توسط معاونت بازاریابی و فروش ارائه گردید و با میزان فروش در سال 1401 که معادل با 80000 تن بود، مقایسه شد. همچنین از زحمات واحدهای تأمین و بازرگانی، تولید و عملیات، مالی و اداری و سایز بخش&zwnj;ها و دپارتمان&zwnj;ها که گروه را بدین موفقیت نائل آورده&zwnj;اند، تقدیر و قدردانی صورت گرفت. از دیگر پیشرفت&zwnj;های صورت گرفته در دپارتمان بازاریابی و فروش گروه، توسعه مناطق فروش محصولات به 14 استان در سال 1402 است که بصورت مختصر در سالنامه اشاره شده است. آشنایی با واحد پشتیبانی فنی گروه یکی از واحدهای زیر مجموعه دپارتمان بازاریابی و فروش، واحد پشتیبانی فنی گروه است که متشکل از متخصصین تغذیه دام و طیور و فیزیولوژی دام می&zwnj;باشد. این واحد همواره در تلاش است با ایجاد ارتباط با مشتریان و اخذ بازخورد از نتایج و کیفیت محصولات، گروه را در ارائه محصولات بهتر و با کیفیت&zwnj;تر به مشتریان یاری رساند. این واحد علاوه بر اخذ نظرات و بازخوردهای مشتریان، با ارائه برنامه&zwnj;های پرورشی، بازدید از فارم&zwnj;های پرورش دام و طیور و سایر اقدامات لازم، مرغداران و دامداران را جهت اخذ نتیجه مطلوب تا پایان دوره پرورش همراهی می&zwnj;کنند. در این بخش از سالنامه، همکاران واحد پشتیبانی جهت ارتباط بهتر با مشتری بصورت تصویری معرفی شده&zwnj;اند.   تحقیق و توسعه و ارائه محصولات جدید گروه صنعتی آتام، همواره در تلاش است با توسعه و عرضه محصولات جدید، نیاز دامداران و مرغداران را بیش از پیش برطرف نماید. به همین دلیل تیم تحقیق و توسعه گروه متشکل از دامپزشکان و متخصصان تغذیه نسبت به طراحی و فرمولاسیون محصولات جدید بر اساس نیازهای اقدام می&zwnj;کنند. پیش&zwnj;مخلوط موننسین دار انرژیک (مونرژیک) از محصولاتی است که در سالنامه آتام بدان اشاره گردیده است. این محصول علاوه بر اینکه تمامی نیازهای تغذیه&zwnj;ای دام را برآورده می&zwnj;کند، به گونه&zwnj;ای طراحی گردیده است که موجب افزایش شیر و افزایش میزان باروری در دام گردد. کنسانتره حمایتی نیوکاسل از دیگر محصولات جدید گروه محسوب می&zwnj;شود و در راستای حمایت از گله&zwnj;های طیور که مبتلا به نیوکاسل شده&zwnj;اند، طراحی شده است. این کنسانتره بگونه&zwnj;ای متعادل گردیده تا اثرات منفی ناشی از نیوکاسل را در پرنده کاهش دهد. معرفی شرکت&zwnj;ها و واحدهای زیر مجموعه شادمهر تجارت آتام شرکت شادمهر تجارت آتام در سال 1402 با هدف توزیع نهاده و مواد اولیه در سراسر کشور، در شهر تهران تأسیس گردید. موارد زیر شامل محصولات و خدمات این شرکت هستند: عرضه نهاده&zwnj;های دام و طیور در بازارگاه و توزیع از بنادر شمال و جنوب کشور فروش مستقیم و بدون واسطه جوجه باکیفیت از مرغ مادر بصورت نمایندگی عرضه انواع ویتامین&lrm;&zwnj;های اروپایی و برندهای شناخته شده در بازار فروش انواع کریرهای دامی فروش انواع کنسانتره و پیش مخلوط  دام و کنسانتره مرغ تخمگذار و گوشتی فروش انواع روغن&zwnj;های مورد استفاده در صنعت خوراک طیور شادمهر صنعت آتام شرکت شادمهر صنعت آتام، در سال 1399 با هدف طراحی و ساخت قطعات و ماشین&zwnj;آلات مورد نیاز در صنعت دام و طیور تأسیس گردید. رشد و توسعه این شرکت در طی سال&zwnj;های اخیر منجر به افزایش توان آن در زمینه طراحی و ساخت قطعات و ماشین&zwnj;آلات صنعتی شده است. برخی از محصولات طراحی و ساخته شده در این واحد بشرح زیر هستند: ساخت انواع انتقال دهنده با اصول مهندسی ساخت آسیاب و نصب در محل برای واحد مهردانه طراحی و ساخت ماکرودوزینگ برای واحد مهردانه طراحی تابلو برق&zwnj;های پروژه شادمهر طراحی و ساخت مارپیچ طراحی و ساخت کولر خط تولید کارخانجات خوراک دام و طیور ساخت انواع قطعات صنعتی با استفاده از دستگاه CNC    مهر پروتئین آتام شرکت مهر پروتئین آتام، با هدف تشکیل زنجیره یکپارچه تولید گوشت مرغ در سال 1402 توسط گروه صنعتی آتام تأسیس گردید. خرید و تجهیز واحد مرغ مادر، مشارکت در پرورش مرغ گوشتی، مشارکت در کشتارگاه سحر مرغ طلایی آذربایجان و ایجاد فروشگاه&zwnj;های زنجیره&zwnj;ای عرضه مرغ و ماهی در سطح شمالغرب کشور از اقدامات صورت گرفته توسط این شرکت در سال 1402 است. با مطالعه سالنامه با فروشگاه&zwnj;ها و سایر واحدهای زیر مجموعه این شرکت بیشتر آشنا خواهید شد.   جهت دانلود سالنامه لطفا وارد لینک زیر شوید سالنامه 1402 گروه صنعتی آتام

بیشتر بخوانید

آسیت در مرغ گوشتی و علل بروز آن

1402/10/13

آسیت چیست؟ آسیت یا سندرم فشار خون شریانی ریوی در جوجه&zwnj;های گوشتی، به عدم تعادل بین برون ده قلبی و ظرفیت تشریحی عروق ریوی برای تطبیق با نرخ&zwnj;های روزافزون جریان خون و همچنین افزایش نامناسب توان (درجه انقباض) که توسط شریان&zwnj;های ریوی حفظ می&zwnj;شود، اطلاق می&zwnj;گردد. مقایسه جوجه&zwnj;های گوشتی حساس به آسیت و مقاوم به آسیت به طور مداوم تفاوت&zwnj;هایی را در برون ده قلبی نشان نمی&zwnj;دهد، اما جوجه&zwnj;های گوشتی حساس به آسیت به طور مداوم فشار شریان ریوی و مقاومت عروق ریوی بالاتری در مقایسه با جوجه&zwnj;های گوشتی مقاوم به آسیت دارند. با مروري بر عوامل فيزيولوژيکي، مديريتي و محيطي، سندرم آسيت می&zwnj;تواند باعث افزايش جريان خون به دليل افزايش متابوليسم در اثر افزايش فشار خون ريوي در جوجه&zwnj;های گوشتی با رشد سریع و مقاومت بيشتر در برابر جريان خون در ريه از طريق افزايش غلظت خون و يا کاهش ظرفيت عروق در ريه شوند. آیا آسیت بیماری محسوب می&zwnj;شود؟ آسيت بيماري نيست بلکه یک ضايعه است که ممکن است از يک يا چند تغيير فيزيولوژيک نتيجه شود که باعث افزايش توليد يا کاهش جابجايي لنف صفاتي شود. فرض بر اين است که سندرم آسيت شبيه سندرم افزايش فشار خون ريوي است. آسيت، نتيجه فشار خون ريوي Ph بوده که باعث نارسايي بطن راست مي&zwnj;شود، افزايش فشار خون ريوي به وسيله افزايش جريان خون يا افزايش مقاومت به جريان خون در ريه ايجاد مي&zwnj;شود. اکسيژن به واسطه عوامل ژنتيکي، دما، فسفات غير آلي و فشار خون ريوي تحت تأثير قرار مي&zwnj;گيرد.   علایم عمومی آسیت آسیت به وسیله تجمع مایع در محوطه بطنی مشخص می&zwnj;گردد که به همین دلیل آب آوردگی شکم نیز نامیده می&zwnj;شود. گزارشاتی در رابطه  با نیاز اکسیژنی جنین در طول دوره انکوباسیون تخم مرغ در جوجه کشی  وجود دارد که احتمالا در سنین پایین نیز قابل رویت است ولی غالبا آسیت در سن 4-5 هفتگی تشخیص داده می&zwnj;شود. اگر تنشی در گله وجود نداشته باشد غالبا به شکل له له زدن در پرندگان شروع می&zwnj;شود که بعلت محدودیت فیزیکی کیسه&zwnj;های هوایی بزرگ شکمی است که حجم ورودی هوا در هر حجم تنفسی کاهش پیدا می&zwnj;کند. در کالبد گشائی حفره شکم پرندگان مبتلا به آسیت مایع بی رنگ شبیه پلاسما خون مشاهده می&zwnj;شود. این مایع همان مایع آسیتی می&zwnj;باشد. قلب پرندگان بزرگ شده و مایعی نیز در پریکاردیوم مشاهده می&zwnj;شود.کبد نیز ممکن است دچار ادم شده باشد. مکانیسم بروز آسیت با  رشد سریع طیور میزان متابولیسم پایه افزایش پیدا کرده و افزایش نیاز به اکسیژن در بافت&zwnj;های بدن مشاهده می&zwnj;شود که باعث افزایش فشار برون دهی قلب شده و افزایش فشار سرخرگ&zwnj;های ششی و هپروتروفی قلب و نهایتا عدم کارایی بطن راست و نارسائی بطن راست و تجمع خون در کبد و ادم و آسیت می شود.   عوامل موثر در سندرم آسیت ارتفاع ارتفاع زیاد سبب کمبود اکسیژن، افزایش تعداد گلبول&zwnj;های قرمز، افزایش مقاومت به جریان خون و افزایش فشار سرخرگی شده که این افزایش فشار در نرها بیشتر از ماده&zwnj;ها است. آسيت در ارتفاع متوسط و ارتفاع زياد يک مشکل جدي است. فشار نسبي اکسيژن با افزايش ارتفاع کاهش پيدا مي&zwnj;کند در سطح دريا اکسيژن 23/9 درصد از اتمسفر را تشکيل مي&zwnj;دهد به ازاي هر 533 متر افزايش ارتفاع تقريبا 1 درصد از ميزان اکسيژن کاسته مي&zwnj;شود. توانايي اکسيژن&zwnj;گيري کامل هموگلوبين همچنان که اريتروسيت&zwnj;ها از ريه عبور مي&zwnj;کنند به زمان عبور تمايل هموگلوبين – اکسيژن، ضخامت سد هوا – هموگلوبين به ويژه در فشار نسبي اکسيژن بستگي دارد. در بعضي از پرندگان اکسيژن به طور آسان&zwnj;تري از هوا به خون و از خون به بافت&zwnj;ها جابجا مي&zwnj;شود. سویه  لگهورن ممکن است قادر باشند هموگلوبين خود را در 15 درصد اکسيژن به طور کامل با اکسيژن ترکيب نمايند اما بعضي جوجه&zwnj;هاي گوشتي حتي در ارتفاع پايين، اکسيژن خون سرخرگي پاييني دارند که شايد به دليل زمان عبور خيلي سريع باشد پس هرگونه افزايش درارتفاع ، ياکاهش در ميزان اکسيژن باعث پلي سيتمي، افزايش غلظت خون و نهایتا آسیت می&zwnj;شود. تحقيقات اخير نشان داده است که جوجه&zwnj;هاي گوشتي پرورش يافته در اتاق داراي فشار اکسيژن کمتر از فشار اتمسفر در ارتفاع 1333 متر، توليد پلي سيتمي تقريبا شبيه 1533 و 2333 متر را می&zwnj;کند. بحراني&zwnj;ترين عامل،  نياز زياد به اکسيژن همراه است که فشار خون را در ريه افزايش مي&zwnj;دهد.   میزان رشد و ترکیب بدن در جوجه&zwnj;هاي گوشتي داراي رشد سريع ظرفيت ناکافي عروق جهت جريان خون ريوي، براي فراهم  کردن اکسيژن بافتي مورد نياز، عامل اوليه فشار خون ريوي و ايجاد آسيت است ميزان رشد نياز به اکسيژن برون ده قلب، توليد گرما و سرعت متابوليسم به طور نزديکي به هم ارتباط دارند. رشد سريع تأثير زيادي بر روي نياز به اکسيژن دارد. جوجه&zwnj;هاي گوشتي نر حساس&zwnj;تر هستند.   تأثیر مواد مغذی بر تعادل الکترولیتی و آب به خصوص سدیم افزایش سدیم باعث انبساط گلبول&zwnj;های قرمز و افزایش مقاومت آن&zwnj;ها در برابر عبور از مویرگ&zwnj;های ششی و افزایش فشار خون در شش&zwnj;ها می&zwnj;شود و همچنین سبب شل شدن قلب با بطن راست اتساع یافته همراه با کلیه&zwnj;های رنگ پریده و متورم می&zwnj;گردد.   برنامه تغذیه ای افزایش انرژی جیره مخصوصا زمانی که جیره به صورت پلت باشد با دستکاری ترکیب جیره و یا سیستم عرضه خوراک، می&zwnj;تواند اثر عمده ای بر بروز آسیت داشته باشد. با بهبود بازده غذايي مي&zwnj;توان سرعت متابوليسم و مصرف اکسيژن را کاهش داد. بعضي از مواد مغذي مانند پودر گوشت و فرآورده&zwnj;هاي فرعي طيور سرعت متابوليسم و میزان آن را افزايش مي&zwnj;دهند. پروتئين بالا و جيره&zwnj;هاي متراکم سرعت متابوليسم را افزايش مي&zwnj;دهند. جیره&zwnj;های با کلريد بالا باعث اسيدوز و کاهش تمايل به اکسيژن و فراهم شدن شرايط آسيت مي&zwnj;شوند. بعضي از داروها و مواد شيميايي باعث افزايش متابولیسم و فراهم شدن شرایط آسیت می&zwnj;شود. هر چند مکانيسم&zwnj;هاي ديگري هم ممکن است اثر داشته باشند. سن گله مادر  پرندگان هچ شده از مرغ&zwnj;های مادر جوان در مقایسه با پرندگان حاصل از مرغ&zwnj;های مادر مسن&zwnj;تر بیشتر در معرض آسیت قرار دارند.   وضعیت سلامت  هر آلودگی یا عفونتی که وضعیت شش یا قلب را تحت تأثیر قرار دهد احتمال شیوع آسیت را زیاد می&zwnj;کند. عفونت&zwnj;های ویروسی سبب آسیب به شش و در نتیجه ایجاد آسیت می&zwnj;گردد. بیماری&zwnj;ها و واکسن&zwnj;هایی که دستگاه تنفس را تحت تأثیر قرار می&zwnj;دهند احتمال بروز آسیت را زیاد می&zwnj;کنند.   گرد و غبار تنفس کردن ذرات گرد و غبار می تواند باعث بروز آسیت گردد. این ذرات می&zwnj;توانند حساسیت بافت ششی را زیاد کرده و سبب محدودیت در برونشیول&zwnj;ها شبیه واکنش&zwnj;های حساسیت زا شوند. این عوامل بازده مصرف اکسیژن را به وسیله شش&zwnj;ها کاهش می&zwnj;دهند.   آمونیاک  میزان گاز آمونیاک به مقدار 25 در میلیون دارای اثر تعیین کننده&zwnj;ای بر ساختمان شش در جوجه&zwnj;های گوشتی جوان دارد و باعث آسیب در ساختمان شش می&zwnj;گردد. این آسیب به صورت ضخیم شدن دیواره سرخرگی به علت تجمع سلولی مایعات و توسعه بافت&zwnj;های جراحات یافته می&zwnj;باشد. اغلب در سالن&zwnj;های تجاری طیور با افزایش سن پرنده میزان آمونیاک زیاد شده و می&zwnj;تواند باعث بروز آسیت گردد.   شرایط محیطی دمای پایین باعث افزایش نیاز به انرژی برای نگهداری دمای بدن شده و باعث بروز آسیت می&zwnj;گردد. بنابراین باید دمای مناسبی برای طیور فراهم گردد. این عمل در 2 هفته اول پرورش که جوجه&zwnj;ها به تنش سرمایی حساس&zwnj;تر می&zwnj;باشند، حائز اهمیت است. می&zwnj;توانید مقاله مربوط به مراقبت&zwnj;های مرغداری در فصل سرما را مطالعه فرمایید. براي اين که دماي بدن در محيط سرد در حد طبيعي بماند سرعت متابوليسم افزايش پيدا مي&zwnj;کند در سالن&zwnj;هاي باز و بدون محافظ، مواجهه با هواي سرد مهم&zwnj;ترين عامل ثانويه در شرايط آب و هوايي ست. همچنين در ارتفاعات سرماي شب نیز باید مدیریت گردد.   نوع سویه و نژاد  بعضي از جوجه&zwnj;هاي نژاد گوشتي به محدوديت در جريان خون ريوي رسيده و افزايش ميزان رشد آنها در آينده فقط با افزايش ظرفيت ريوي امکان پذير خواهد بود. جوجه&zwnj;هاي گوشتي اصلاح نژاد شده براي رشد سريع انتخاب شده و رشد سریع عضلات بدون در نظر گرفتن اندازه سایر اندام&zwnj;ها موجب بروز مشکل آسیت می&zwnj;گردد.   استرس استرس باعث افزايش کورتيکوسترون پلاسما و افزايش نسبت سلول&zwnj;هاي هتروفيل به لنفوسيت شده ميزان رشد و مصرف غذا را کاهش مي&zwnj;دهد. البته در مقالات، مدارکي مبني بر افزايش آسيت بر اثر استرس موجود نیست.   نور نور به وسيله افزايش مصرف غذا شرايط آسيت را فراهم مي&zwnj;کند. اگر براي دوره&zwnj;هاي تاريکي طولانی مدت از سالن&zwnj;هاي بسته استفاده مي&zwnj;شود سيستم&zwnj;هايي که فازهاي نوري و تاريکي را به آهستگي ايجاد مي&zwnj;کنند بايد در سالن نصب شوند تا از بروز آسیت ممانعت بعمل آید.   ترجمه و گردآوری: دکتر قهرمانیان، متخصص تغذیه طیور ویرایش و طراحی: رضا یزدی

بیشتر بخوانید

کندرونکروزیس در طیور و راهکارهای تغذیه‌ای مقابله با آن

1402/9/21

کندرونکروزیس و راهکارهای تغذیه&zwnj;ای مقابله با آن استراتژی&zwnj;های تغذیه&zwnj;ای می&zwnj;تواند به جلوگیری از بروز کندرونکروز باکتریایی به همراه استئومیلیت (BCO) کمک کند. BCO زمانی بروز می&zwnj;کند که آسیب به روده طیور یا سرکوب سیستم ایمنی منجر به عبور باکتری&zwnj;ها از روده یا موانع تنفسی به خون شده و در استخوان&zwnj;های پای مرغ تجمع یافته و باعث ضایعات و لنگش شود. علائم BCO معمولا بین 30 تا 40 روزگی ظاهر می&zwnj;شود، اما پرندگان قبل از خروج از تخم مستعد ابتلا به این بیماری هستند. چندین گونه از باکتری&zwnj;ها وجود دارند که می&zwnj;توانند باعث ایجاد BCO شوند، اما شایع&zwnj;ترین آن&zwnj;ها عبارتند از: Enterococcus spp, staphylococcus spp, E. cecorum, E. coli, S Agentis. لنگش یک مسئله مهم اقتصادی و رفاه حیوانات برای صنعت طیور است که منجر به ضرر و زیان اقتصادی می شود. چه عواملی منجر به عارضه لنگش می&zwnj;شوند؟ سرعت رشد بالا در سال&zwnj;های اخیر، جوجه&zwnj;های گوشتی تجاری از نظر ژنتیکی برای سرعت رشد بالا انتخاب شدند. در حالی که نرخ رشد اصولی باعث کاهش بروز مشکلات عضلانی اسکلتی پا و نارسایی قلبی شده است، همچنین باعث کاهش فعالیت و تحرک پرنده و افزایش سلامت پا و آسیب ماهیچه سینه شده است. یکی از عوارض جانبی کاهش فعالیت و تحرک در جوجه&zwnj;های گوشتی با رشد سریع، راه رفتن غیر عادی است که در آن پاها با یکدیگر تداخل پیدا کرده و باعث ساییدگی موضعی می&zwnj;شوند. باکتری&zwnj;ها می&zwnj;توانند از طریق خراش های ایجاد شده وارد بدن جوجه های گوشتی شده و در نتیجه آبسه ایجاد کنند. آبسه&zwnj;هایی که در امتداد مهره&zwnj;های گوشتی، استخوان ران و یا درشت نی ایجاد می&zwnj;شوند، می&zwnj;توانند منجر به فلجی و BCO شوند. استراتژی&zwnj;های تغذیه ای برای سلامت استخوان و روده کلسیم و فسفر به عنوان مواد معدنی ضروری در رشد استخوان، هنگام بروز لنگش پای مرغ گوشتی مانند BCO به عنوان اجزای حیاتی جیره غذایی جوجه&zwnj;های گوشتی در نظر گرفته می&zwnj;شوند. اگر استئوبلاست استخوان بتواند کلسیم و فسفر کافی را از گردش خون برای تشکیل بافت استخوانی جدید رسوب دهد، شکستگی&zwnj;های ریز به خودی خود نمی&zwnj;تواند علت لنگش باشد، مگر اینکه باکتری&zwnj;ها در محل شکستگی تجمع یابند. آنزیم فیتاز، علاوه بر نقش مهمی که در بهتر هضم شدن کلسیم و فسفر در طیور و سایر گونه&zwnj;ها دارد، می&zwnj;تواند سلامت اسکلت پرنده را بهبود بخشد. با توجه به اینکه در حال حاضر فیتاز در اکثر جیره های طیور یافت می&zwnj;شود، اما تغذیه با فیتاز پایدار و کارآمد حائز اهمیت است. یکی دیگر از اجزای کلیدی جیره طیور برای جلوگیری از کندرونکروزیس به  همراه  استئومیلیت باکتریایی، ویتامین D است که سبب افزایش جذب کلسیم و فسفر می&zwnj;شود. به دلیل اینکه قابلیت زیستی ویتامین D در روده پایین است، توصیه می&zwnj;شود بجای آن از شکل دیگر ویتامین D به نام 25-هیدروکسی استفاده شود. یکی دیگر از اجزای جیره غذایی، پروبیوتیک&zwnj;های زنده است که سلامت روده را برای جلوگیری از BCO مجدداً متعادل می&zwnj;کند. پروبیوتیک&zwnj;ها به حفظ یکپارچگی روده جوجه&zwnj;های گوشتی کمک می&zwnj;کنند و از نشت محتویات روده و گسترش باکتری&zwnj;های روده به استخوان&zwnj;های پا جلوگیری می&zwnj;کنند. مواد معدنی کم نیاز برای محافظت در برابر باکتری&zwnj;ها از آنجایی که بسیاری از باکتری&zwnj;های درگیر در BCO به طور طبیعی در روده طیور وجود دارند، BCO فقط تحت شرایط خاصی از جمله عوامل استرس&zwnj;زای محیطی، سرکوبگرهای ایمنی، کمبود تغذیه و ... ایجاد می&zwnj;شود. یکی از راه&zwnj;های به تاخیر انداختن شروع و کاهش بروز BCO، بهبود یکپارچگی سد اپیتلیال روده است. سد اپیتلیالی شامل پوست، پوشش اپیتلیال دستگاه گوارش، سیستم تنفسی، تولید مثلی و ... است. این بافت از دیواره&zwnj;ای محکم از سلول&zwnj;هایی که دائماً بازسازی می&zwnj;شوند ساخته شده است که از طریق اتصالات محکم به یکدیگر متصل شده&zwnj;اند. آسیب به این دیواره توسط استرس، انگل&zwnj;ها یا باکتری&zwnj;ها بر یکپارچگی بافت اپیتلیال تأثیر منفی می&zwnj;گذارد و امکان انتقال عوامل عفونی به بدن را فراهم می&zwnj;کند. استخوان&zwnj;های پرندگانی که به سرعت در حال رشد هستند (درشت نی و استخوان ران) که تحت فشار مکانیکی مکرر قرار می&zwnj;گیرند، بیشتر مستعد ایجاد شکستگی&zwnj;های کوچک هستند. هنگامی که جوجه گوشتی تحت چنین شرایط استرس&zwnj;زا قرار می&zwnj;گیرند، ممکن است تغییرات زیادی در عملکردهای فیزیولوژیکی بدن رخ دهد. افزودن مواد معدنی کم نیاز به جیره طیور می&zwnj;تواند اتصالات محکم در بافت&zwnj;های اپیتلیال را تقویت کند و پاسخ ایمنی مناسبی را در پرندگان تحریک کند که از انتقال باکتری&zwnj;ها به آبسه موجود در استخوان&zwnj;ها جلوگیری می&zwnj;کند. ساخت واکسن علیه BCO محققان دانشگاه آرکانزاس در حال ساخت واکسنی هستند که شامل چندین گونه باکتریایی برای کاهش بروز BCO در جوجه&zwnj;های گوشتی است. این پروژه بر ساخت واکسنی تمرکز خواهد کرد که می&zwnj;تواند به طور قابل توجهی بروز لنگش BCO را در جوجه&zwnj;های گوشتی کاهش دهد. باکتری&zwnj;های زیادی در بروز BCO نقش دارند. از این رو ساخت واکسن&zwnj;های چندگانه می&zwnj;تواند ایمنی مؤثر و طولانی در برابر عارضه لنگش در جوجه&zwnj;های گوشتی ایجاد کند. یکی از مشکلات لنگش این است که در بروز آن چند عامل دخالت دارند که از این عوامل می&zwnj;توان به  باکتری&zwnj;های نشت شده از روده، ایمنی پرنده و مدیریت و نگهداری پرنده اشاره کرد. با درک بهتر از اینکه باکتری&zwnj;ها چگونه از دستگاه گوارش و تنفسی وارد جریان خون می&zwnj;شوند و انتقال عمودی از طریق تخم&zwnj;مرغ می&zwnj;توان روش&zwnj;های بهتری برای جلوگیری از بروز لنگش ارائه داد. چالش برانگیزترین جنبه تهیه واکسن، یافتن ترکیب مناسبی از گونه&zwnj;های باکتریایی است. همه این&zwnj;ها بستگی به این دارد که کدام یک از گونه&zwnj;های باکتریایی را می&zwnj;توانیم در یک واکسن بگنجانیم و آیا می&zwnj;توانیم آن را به آزمایشات میدانی انجام شده توسط صنعت انتقال دهیم.   ترجمه و گردآوری: خانم دکتر علیپور، متخصص فیزیولوژی دام ویرایش و طراحی: رضا یزدی

بیشتر بخوانید

سه عامل مؤثر در یکنواختی گله‌های طیور

1402/9/20

یکنواختی گله چه مزایایی دارد؟ همان طور که در مقاله هفت توصیه مهم برای هفته اول پرورش مطالعه کردیم، یکنواختی گله می&zwnj;تواند کمک شایانی در رشد و وزن&zwnj;گیری جوجه&zwnj;ها داشته باشد. لازمه یکنواختی گله، داشتن وزن&zwnj;هایی در بازه 10+ تا 10- می&zwnj;باشد. بالا بودن یکنواختی گله سبب می&zwnj;شود تا جوجه&zwnj;های ضعیف&zwnj; در رقابت با جوجه&zwnj;های سنگین&zwnj;تر شانس کمتری برای تغذیه داشته باشند و هر روز ضعیف&zwnj;تر شده و مستعد انواع بیماری&zwnj;ها شوند و این تهدید بسیار جدی برای سایر پرنده&zwnj;ها و گله محسوب می&zwnj;شود. در مقابل، جوجه&zwnj;های سنگین&zwnj;تر روز به روز افزایش وزن خواهند داشت که در مناطق مرتفع، شانس بروز آسیت و سکته قلبی را افزایش می&zwnj;دهد. دمای ستر و هچر جنین با نرخ رشد بالا نسبت به تغییرات دما، حساس است و انحراف (حتی به مقدار کم) از دامنه مطلوب دمایی، تأثیرات منفی بر قابلیت جوجه درآوری و کیفیت جوجه دارد. تغییرات دمایی بیش از حد در ستر و هچر، اثر منفی بر کیفیت جوجه داشته که به واسطه این تأثیرات منفی، عملکرد جوجه&zwnj;ها هنگام پرورش و کشتار، تحت تأثیر قرار می&zwnj;گیرد. مدت زمان انتقال جوجه&zwnj;ها به واحد پرورشی بایستی مدت زمان انتقال جوجه&zwnj;ها از جوجه&zwnj;کشی به واحد پرورشی را مد نظر قرار دهیم، چرا که بطور تقریبی و تجربی به ازای هر 10 الی 15 ساعت توقف در انتقال جوجه&zwnj;ها به واحد پرورشی، 1 گرم کاهش وزن مشاهده خواهد شد و در فصول گرم به دلیل دهیدراته شدن جوجه&zwnj;ها، کاهش وزن می&zwnj;تواند بیشتر از 1 گرم باشد. دما و رطوبت سالن پرورشی در سنین ابتدایی پرورش، اگر رطوبت سالن کم باشد، بایستی دمای سالن را افزایش دهیم. با توجه به اینکه جوجه در این سن توانایی تنظیم دمای بدن را ندارد، در صورت پایین بودن دمای سالن به منظور گرم نگه داشتن بدن، جریان خون را به قسمت&zwnj;های داخلی مثل کبد و طحال انتقال می&zwnj;دهد که موجب پرخونی در این نواحی می&zwnj;شود.  همچنین در صورت سرد بودن سالن، پرنده&zwnj;ها در یک نقطه جمع می&zwnj;شوند و  در این حالت، هنگام تنفس کرک&zwnj;های موجود در هوا وارد کیسه&zwnj;های هوایی شده و سبب بروز التهاب می&zwnj;گردد. پس تنظیم دما و رطوبت از اهمیت بالایی برخوردار است و عدم تعادل این دو، سبب جلوگیری از رشد و وزن گیری مناسب پرنده می&zwnj;گردد.   گردآوری: دکتر کامرانی، متخصص فیزیولوژی دامویرایش و طراحی: مهندس یزدی، کارشناس برند

بیشتر بخوانید

اهمیت بهداشت دام و دامداری

1402/9/20

اهمیت بهداشت دام و دامداری در سلامتی گله و بهبود بازده در این مقاله قصد داریم بطور خلاصه اهمیت بهداشت دام و دامداری و تأثیر آن بر سلامت گله و بهبود بازده و افزایش سود را مورد بررسی قرار دهیم. دامداری&zwnj;ها به سه فرم سنتی، نیمه صنعتی و صنعتی تقسیم می&zwnj;شوند و در هر سه نوع باید جایگاه و محیط نگهداری دام به خوبی ضدعفونی و سمپاشی شود. رعایت بهداشت دام و جایگاه دام چه بازخوردهایی خواهد داشت؟ تأمین سلامت دام   افزایش سود دامداری (با افزایش تولید میزان شیر و گوشت و افزایش میزان باروری)   سالم ماندن محیط زندگی انسان با رعایت بهداشت جایگاه دام   تامین مواد غذایی و پروتینی سالم برای مصرف   کنترل و پیشگیری از انتقال بیماری از دام به انسان   منظور از بهداشت دام و دامداری مقابله و ازبین بردن میکروارگانیسم&zwnj;های بیماری&zwnj;زا می باشد که شامل شستشوی تجهیزات با آب و صابون و یا استرلیزه کردن با با بخار خشک و تحت فشار به همراه مواد شیمیایی که منجر به حذف کامل عامل میکروبی گردد. اقدامات بهداشتی که در نظر گرفته می&zwnj;شود شامل موارد زیر است: بهداشت پرسنل: شستشو و ضدعفونی کردن دست&zwnj;ها  و چکمه&zwnj;ها در سالن شیردوشی و گوساله دانی بهداشت مکان زندگی: دفع حشرات و کنه&zwnj;ها بهداشت دستگاه شیردوشی: دستگاه شیردوشی منبع عفونت می&zwnj;باشد که منجر به افزایش ورم پستان و کاهش کیفیت شیر می&zwnj;شود. دستگاه شیردوشی باید پس از هر بار دوشیدن با شوینده&zwnj;های اسیدی یا قلیایی تمیز شود. بهداشت سالن شیردوشی: تمیز کردن کف سالن از مدفوع و ادرار به علت تراکم گاوها بهداشت گوساله و گوساله دانی: چون سیستم ایمنی گوساله هنگام تولد کم می&zwnj;باشد پس ضرورت دارد که بهداشت گوساله دانی و محل زایش گاو بررسی گردد. قبل از زایمان باید کمی کاه و کلش خشک در کف سالن ریخته و دما نیز بین 30-20 درجه ی سانتی&zwnj;گراد باشد. ساختمان زایشگاه باید به گونه ای طراحی شود که امکان ورود کوران و جریان شدید هوا به این قسمت به خصوص در زمستان وجود نداشته باشد. وسایل و ابزار اولیه نظافت، ضدعفونی کننده، دستکش مامایی، طناب مخصوص کشیدن گوساله و وسایل جراحی برای زایمان در شرایط سخت زایی از جمله وسایلی هستند که حتما باید در زایشگاه وجود داشته باشند. پس از اتمام زایمان حتما باید کاه و کلش زیر گاو همراه با جفت و مایعات جنین و خونابه از محل خارج شوند و بعد از تمیز کردن زایشگاه، کف و دیوارها باید با ترکیبات شیمیایی و شعله افکن ضددعفونی شوند. پس از انتقال گوساله به گوساله دانی باید آن را در جایگاهی تمیز و خشک نگه داشت. ضدعفونی کردن بند ناف، جمع کردن روزانه بستر، از بین بردن شاخ&zwnj;ها، قطع سرپستانک&zwnj;های اضافی و واکسیناسیون از جمله اقداماتی است که باید در زمان&zwnj;های مناسب و با رعایت نکات بهداشتی در مورد گوساله&zwnj;ها انجام شود. بهداشت پستان دام: مهمترين آلاينده اوليه شير، بيماري ورم پستان است. واژه ورم پستان به التهاب غده پستاني بدون توجه بعلت آن اطلاق مي&zwnj;شود كه به وسيله تغييرات فيزيكي-شيميايي و معمولا ميكروبي شير و همچنين تغييرات حاصل از بيماري در بافت غده پستاني مشخص مي&zwnj;شود. بیماری ورم پستان که شایع&zwnj;ترین بیماری&zwnj;های موجود در دامداری&zwnj;ها است که در هنگام شیردوشی و بعد از شیردوشی و در دوره خشکی ممکن است دام درگیر شود. بنابراین رعایت بهداشت از جمله ضدعفونی وسایل و تجهیزات از بروز این بیماری جلوگیری می&zwnj;کند. بهداشت سُم: لنگش از لحاظ وارد نمودن خسارات اقتصادی پس از ناباروری و ورم پستان در رده سوم قرار دارد. خسارات اقتصادی لنگش عمدتاً به علت عوارض ناشی از آن و نه به واسطه هزینه درمان لنگش، رخ می&zwnj;دهد. عمده&zwnj;ی ضررهای اقتصادی شامل: کاهش عملکرد تولید &zwnj;مثلی، کاهش میزان تولید شیر، شیر دور ریخته شده، افزایش میزان حذف&zwnj;های ناخواسته (اجباری)، افزایش اقدامات مدیریتی جهت مراقبت از گاوهای لنگ، از دست دادن وزن بدن، هزینه&zwnj;های دامپزشکی و دارو، افزایش روزهای باز و افزایش خطر ابتلا به ورم پستان است. جراحات منجر به لنگش به دو دسته جراحات غیر&zwnj;عفونی و عفونی تقسیم&zwnj;بندی می&zwnj;شوند که زخم کف سم، جراحات خط سفید، زخم پاشنه، زخم پنجه، درماتیت انگشتی، درماتیت بین&zwnj;انگشتی و نکروباسیلوز بین&zwnj;انگشتی از اصلی&zwnj;ترین این جراحات هستند. گردآوری: مهندس شاهمحمدی، کارشتاس تغذیه دامویرایش و طراحی: رضا یزدی، کارشناس برند

بیشتر بخوانید

نکات مهم بهداشت تخم مرغ در مرغ مادر و جوجه‌کشی

1402/9/20

بهداشت تخم مرغ در مرغ مادر عوامل مختلفی بر قابلیت جوجه درآوری و کیفیت جوجه یک روزه تأثیر گذار است که یکی از این عوامل بهداشت تخم مرغ می&zwnj;باشد. در ذیل مواردی که می&zwnj;توانند بر بهداشت تخم مرغ اثر بگذارند، بررسی خواهد شد. انتقال تله&zwnj;ها در زمان مناسب به داخل سالن پرورشی در واحدهایی که از تله&zwnj;های تخمگذاری دستی استفاده می&zwnj;شود، بایستی یک هفته بعد از آخرین واکسیناسیون و قبل از شروع شارژ نوری تله&zwnj;ها وارد سالن شده و بصورت یک در میان بر روی بستر و پایه، تله گذاشته شود تا مرغ&zwnj;ها جهت ورود به داخل تله و تخمگذاری داخل آن&zwnj;ها عادت کنند. این کار باعث می&zwnj;شود تا درصد تخم مرغ&zwnj;های بستری داخل سالن کاهش یافته و به دنبال آن آلودگی نیز کاهش یابد. تعیین زمان&zwnj;های جمع آوری تخم مرغ جمع&zwnj;آوری تخم مرغ در زمان&zwnj;های مناسب اهمیت زیادی دارد. در صورتیکه انتقال تله در زمان مناسبی انجام نشود، ورود به برخی از تله&zwnj;ها بیشتر از سایر تله&zwnj;ها بوده و تعداد تخم مرغ داخل آنها نیز زیاد می&zwnj;شود و در صورتیکه در زمان مناسبی جمع آوری انجام نشود، سبب شکستگی تخم مرغ&zwnj;ها می&zwnj;شود. در برخی مواقع بعضی از گله&zwnj;ها در زمان&zwnj;های متفاوتی پیک تولید دارند که بایستی جمع&zwnj;آوری تخم مرغ در این زمان&zwnj;ها نیز مدیریت گردد. نحوه جمع&zwnj;آوری تخم مرغ باید توجه داشته باشیم که پرسنل بگونه&zwnj;ای آموزش دیده باشند که ابتدا تخم مرغ&zwnj;های داخل تله&zwnj;ها را جمع&zwnj;آوری کرده و سپس تخم مرغ&zwnj;های روی بستر را بصورت جداگانه جمع&zwnj;آوری کنند. چون در صورت جمع&zwnj;آوری تخم مرغ بستری امکان آلودگی و انتقال به سایر تخم مرغ&zwnj;ها نیز وجود دارد. پوشال&zwnj;دهی در زمان&zwnj;های مناسب و استفاده از کفی چمنی با توجه به اینکه کفی داخل تله&zwnj;ها از جنس گالوانیزه می&zwnj;باشد، لذا بهتر است در زمان&zwnj;های مناسب داخل تله&zwnj;ها پوشال&zwnj;دهی شوند تا در هنگام تخمگذاری احتمال شکستن تخم مرغ کاهش یابد و از بروز و انتقال آلودگی جلوگیری شود. البته استفاده از کفی&zwnj;های چمنی که بصورت پلاستیکی هستند، توصیه می&zwnj;گردد که بایستی آنها را نیز در زمان&zwnj;های معین از داخل تله خارج کرده و کفی چمنی&zwnj; دیگری را جایگزین کنیم. چون در صورت شکستگی تخم مرغ، کفی چمنی سفت شده و سبب شکسته شدن سایر تخم مرغ&zwnj;ها و افزایش درصد تخم مرغ شکسته شده و از طرفی دیگر نیز به عنوان منبع آلودگی می&zwnj;تواند باشد. انتقال تخم مرغ به سر سالن پس از جمع آوری تخم مرغ از داخل سالن، بایستی آنها را به سر سالن&zwnj;ها انتقال دهیم. رعایت نکات بهداشتی و همچنین دمای مناسب سر سالن اهمیت زیادی در حفظ قابلیت جوجه در آوری و انتقال بیماری&zwnj;ها دارد. انتقال تخم مرغ به اتاق گازدهی باید توجه داشته باشیم در صورتیکه انتقال تخم مرغ از سالن&zwnj;ها به اتاق گازدهی از مسیر باز باشد، بایستی تخم مرغ&zwnj;ها را در شرایطی به دور از تابش مستقیم نور خورشید و بارش باران به این اتاق انتقال دهیم. گازدهی بایستی توجه داشته باشیم که در زمان گازدهی دمای داخل اتاق گاز بایستی 25 درجه سانتی گراد باشد و مدت زمان گازدهی 15 الی 20 دقیقه باشد. در صورتی که از پرمنگنات پتاسیم و فرمالین جهت گازدهی استفاده شود، انتخاب نسبت مناسب پرمنگنات و فرمالین نیز بسیار اهمیت دارد. برای هر متر مربع 7 گرم پرمنگنات پتاسیم و 40 سی سی فرمالین در نظر می&zwnj;گیریم. در صورتی که غلظت گاز داخل اتاق کمتر یا بیشتر از حد نرمال باشد، سبب مرگ جنین می&zwnj;شود. بعد از اینکه عمل گازدهی انجام شد، جهت اطمینان از صحیح بودن کار، بایستی باقی مانده بصورت خمیری باشد. انتقال تخم مرغ به اتاق گرید در داخل اتاق گرید، تخم مرغ&zwnj;ها تحت عنوان تخم مرغ&zwnj;های قابل جوجه کشی، شکسته و دو زرده، خوراکی و تک لک (کثیف 30%) جدا می&zwnj;شوند. باید توجه داشت که جهت تمیز کردن تخم مرغ&zwnj;ها نباید از آب استفاده شود و بهترین روش جهت تمیز کردن آنها، استفاده از چاقو است که بایستی بگونه&zwnj;ای تمیز شوند که تخم مرغ&zwnj;ها نشکنند. همچنین بایستی تخم مرغ&zwnj;های بالای 48 گرم جهت جوجه کشی ارسال گردند. انتقال تخم مرغ&zwnj;ها به داخل سردخانه بعد از جداسازی تخم مرغ&zwnj;ها، آنها را جهت انبار کردن و بارگیری به داخل اتاق سردخانه منتقل می&zwnj;کنیم. تخم مرغ نباید بیش از 3 تا 4 روز در داخل سردخانه بماند چرا که سبب افت وزن و کاهش جوجه درآوری می&zwnj;شود. همچنین دمای داخل سردخانه بایستی بین 18 تا 22 درجه باشد و بایستی از عدم حضور جوندگان اطمینان حاصل کرد. نتیجه گیری رعایت بهداشت تخم مرغ، جهت تولید جوجه سالم یکی از نکات مهم دراخذ نتیجه مناسب در پرورش جوجه گوشتی است. اگر جوجه سالم و با کیفیت در اختیار پرورش دهنده قرار نگیرد حتی در صورت با کیفیت بودن دان و مدیریت صحیح، اخذ نتیجه مطلوب و ضریب تبدیل مناسب با مشکل مواجه خواهد شد. سایر عوامل مانند رعایت بهداشت آب، استفاده از دان با کیفیت، واکسیناسیون، برنامه روشنایی مناسب و... در کنار جوجه سالم می&zwnj;تواند به اخذ نتیجه مطلوب در پایان دوره منتهی گردد.   گردآوری: دکتر نامدار کامرانی - متخصص فیزیولوژی دام تدوین: رضا یزدی  

بیشتر بخوانید

انواع مسمومیت در طیور

1402/9/20

آشنایی با انواع مسمومیت در طیور و علل آن مقدمه حصول شرایط بهداشتی در داخل سالن&zwnj;های پرورشی و تقلیل آثار سوء بیماری&zwnj;ها برای دستیابی به بهترین عملکرد و رفاه بهینه پرندگان و تضمین سلامت مواد غذائی ضروری می&zwnj;باشد. سموم به سه حالت ماده جامد، مایع و گاز وجود دارند که در صورت تماس با پرنده به هر نحوی سلامتی آن رادچار اختلال می&zwnj;کنند. مصرف سموم می&zwnj;تواند باعث ایجاد اسهال، حالت تهوع، استفراغ، درد و در نهایت مرگ گردد. به طور کلی درجه سمیت هر ماده ای بستگی به مقدار مصرف مواد دارد. بدلیل عدم وجود پادزهر برای اکثریت سموم بهترین راه حل مقابله در جهت عدم بوجود آمدن آن می&zwnj;باشد. علل بروز مسمومیت در پرندگان مسمومیت با سموم جوندگان در مرغ&zwnj;ها باعث بی اشتهایی، ضعف تدریجی و افسردگی، دشواری در حرکت کردن و اسهال و در موارد حاد باعث مرگ ناگهانی می&zwnj;شود. در کالبدگشایی ورم ریه و تورم روده&zwnj;ها و بوی بد محتویات چینه دان و آسیت از علائم مسمومیت با سموم جوندگان است. هنگام باز کردن چینه دان و سنگدان ممکن است بوی کبریت سوخته به مشام برسد.   مسمومیت با نمک به علت عدم تعادل نمک در جیره و آب نمک از دو عنصر سدیم و کلر تشکیل شده است و در تنظیم فشار اسمزی مایعات و برقراری تعادل اسیدی – بازی بدن نقش اساسی دارد. اعمال مکانیسم&zwnj;های فیزیولوژیکی به منظور برقراری تعادل الکترولیتی، ممکن است در بعضی شرایط سبب بروز اختلالاتی در سایر فعالیت&zwnj;های فیزیولوژیکی بدن شده و موارد غیر طبیعی از جمله بروز دیسکوروندپلازی و آلکالوز تنفس شود. عطش و تشنگی بیش از حد از علایم بالینی مسمومیت با نمک می&zwnj;باشد و بیشتر پرندگان دچار فرم مزمن این مسمومیت می&zwnj;شوند ولی در فرم حاد آن معمولا علامتی دیده نمی&zwnj;شود.   مسمومیت با سرب از علائم مسمومیت می توان به دشواری در حرکات و کاهش وزن ، ضعفِ عضلانی و اسهالِ سبز اشاره کرد.   مسمومیت با سموم  درختان و حشرات علائم مسمومیت شامل عطش شدید، استفراغ، کبودی تاج و ریش، سیانوزه شدن، تشنج و در نهایت مرگ می&zwnj;باشد. در کالبدگشایی مری و سنگدان ملتهب است و مخاط روده&zwnj;ها پرخون و دارای لکه های خون مردگی می&zwnj;باشد. همچنین پوشش داخلی سنگدان از بافت زیرین قابل تفکیک است.   مسمومیت در اثر مصرف سنگ آهک و یا فسفات کلسیم در جیره غذایی از علائم مسمومیت به کلسیم شامل عطش شدید، اسهال همراه با تشنج و انقباض عضلات، کبودی تاج و ریش و لاغری می&zwnj;باشد. جوجه&zwnj;ها معمولا از مرغ&zwnj;های بالغ حساس تر هستند و در کالبدگشایی تورم کلیه&zwnj;ها، نقرس احشایی و سنگ مجاری ادراری قابل تشخیص است.   مسمومیت با پرمنگنات مسمومیت با پتاسیم پرمنگنات باعث ایجاد خونریزی و نکروز در چینه دان و حالت مرگ خاموش می&zwnj;شود.   مسمومیت با مواد ضد قارچ موجود در جیره غذایی در اثر مسمومیت با ضد قارچ&zwnj;ها، جوجه&zwnj;ها دچار کاهش رشد، ترس از نور، ضعف در پاها، قدم&zwnj;های ناموزون، پیچ خوردگی پنجه&zwnj;ها، بزرگ شدن مفصل پا، جابه جا شدن تاندون، خمیدگی استخوان&zwnj;های ران و ساق، کاهش تولید و کاهش هچ گله می&zwnj;شود.   مسمومیت با ضد عفونی کننده&zwnj;ها قرار گرفتن طیور در معرض ضدعفونی کننده&zwnj;ها باعث مسمومیت در آن&zwnj;ها می&zwnj;شود. علائم مسمومیت شامل کاهش تخمگذاری، بی اشتهایی، عطش شدید، و تنگی نفس می باشد. در کالبدگشایی، آسیت یا آب&zwnj;آوردگی شکم، افزایش حجم قلب، وجود ترشحات بین الیاف ماهیچه&zwnj;ها و تورم کبد نیز قابل روئیت می&zwnj;باشد.   مسمومیت با گاز فرمالدئید فرمالدئید باعث تورم بافتِ ملتحمه چشم و بیماری&zwnj;های تنفسی می&zwnj;شود. قبل از تخلیه کامل گاز در زمان جوجه ریزی باعث بوجود آمدن اینگونه مسمومیت می&zwnj;شود. از فرمالین برای جذب آمونیاک در بستر استفاده می شود. این مواد دارای خاصیت پیوند با آمونیاک می&zwnj;باشند و سبب جلوگیری از آزاد شدن گاز آمونیاک از بستر می&zwnj;شوند که در چنین مواردی باید احتیاط لازم به عمل آید تا گله دچار مسمومیت نگردد.   مسمومیت با ویتامین A رتینول و استرهای آن به میزان 100000 تا 15000000 واحد بین المللی در کیلوگرم غذا برای جیره طیور سمی نیست. رتینول به آسانی در بدن حیوان به اسید رتینوئیک تبدیل  می&zwnj;شود. اسید رتینوئیک به میزان حدود 50 تا 100 برابر  حداقل  ویتامین مورد نیاز موجب ایجاد مسمومیت می&zwnj;شود. علائم مسمومیت با این ویتامین عبارتند از کاهش وزن، کاهش مصرف غذا، تورم و چسبندگی پلک&zwnj;ها ، التهاب دهان  و پوست مجار پاها، کاهش مقاومت استخوان&zwnj;ها و بروز سایر ضایعات استخوانی، مرگ و میر. با افزایش تدریجی رتینول در غذا، مقدار ویتامین A موجود در پلاسما و کبد  افزایش می&zwnj;یابد. به طوری که اگر میزان آن در جیره 150000000 واحد بین المللی باشد، مقدار ویتامین A موجود  در پلاسما به 1300 واحد  بین المللی در دسی لیتر  پلاسما  و ویتامین A ذخیره شده  در کبد  به 20000 واحد  بین المللی  در گرم می&zwnj;رسد. برخلاف  رتیونل، حتی مقادیر بسیار بالای اسید رتیینوئیک  در جیره باعث ذخیره  کبدی نمی&zwnj;شوند. افزایش چشمگیر ویتامین A جیره، قبل از اینکه باعث بروز سمیت شود. ممکن است رشد  و تخمگذاری را به دلیل کمبود یک یا چند ویتامین محلول در چربی کاهش دهد.   مسمومیت با گاز آمونیاک آمونیاک از تخمیر باکتریایی اسید اوریک موجود در مواد بستر طیور بوجود می&zwnj;آید. گازی بی رنگ وبی بو و متداولترین گازی است که در مرغداری&zwnj;هایی که دچار نقص تهویه ای هستند وجود دارد. عواملی مانند عدم تنظیم درجه حرارت سالن&zwnj;ها، عدم تجهیز مناسب هواکش&zwnj;ها، بسترنامناسب و افزایش یا کاهش رطوبت سالن&zwnj;ها باعث تشدید گاز آمونیاک در داخل سالن&zwnj;ها می&zwnj;شود. در چنین شرایطی میزان آمونیاک موجود در سالن&zwnj;ها شدیدا افزایش یافته و منجر به شیوع عوارض تنفسی و مشکلات متعاقب ناشی از آن درگله خواهد شد که ریه&zwnj;ها در طیور تحریک شده و موکوس اضافی باعث چسبندگی مژه&zwnj;های سطحی می&zwnj;شود و بنابراین عملکرد طبیعی آنها دچار اختلال خواهد شد و نسبت به عوامل ویروسی مانند نیوکاسل و برونشیت عفونی و تورم کیسه&zwnj;های هوایی در اثر عوامل باکتریایی از جمله باسیلوز حساس و احتمال درگیری صعودی خواهد شد.   مسمومیت با گاز متان متان گازی است بی رنگ و بی بو، به علت نشت گاز از دستگاه&zwnj;های حرارتی و یا خاموش شدن آنها به علت کوران و یا علل دیگر گاز در سالن&zwnj;ها  متراکم می شود و سبب تنگی نفس و حتی خفگی و مرگ طیور می&zwnj;گردد. به علت قابل اشتعال بودن این گاز، تجمع آن در سالن&zwnj;ها ممکن است به  انفجار و آتش سوزی منجر شود. اگر چنانچه به عللی غلظت آنها در سالن&zwnj;ها افزایش یابد، پرنده را ضعیف نموده و مستعد ابتلا به بیماری&zwnj;های تنفسی و تولید سینوسی و سرگیجه و نهایتا مرگ خاموش می&zwnj;کند.   مسمومیت با آفلاتوکسین&zwnj;ها مایکوتوکسین&zwnj;ها یا متابولیت&zwnj;های ثانویه قارچ&zwnj;ها یک نگرانی جهانی اند. در شرایط هوازی، رشد قارچ در مواد خام خوراک اجتناب ناپذیر است. گونه&zwnj;های زیادی از قارچ&zwnj;ها وجود دارند که مایکوتوکسین&zwnj;ها را تولید می&zwnj;کنند، اما اکثر قارچ&zwnj;هایی که مایکوتوکسین&zwnj;ها را تشکیل می&zwnj;دهند، تنها به سه دسته تعلق دارند: آسپرژیلوس (آفلاتوکسین و اکراتوکسین) پنی&zwnj;سیلیوم (اکراتوکسین) فوزاریوم (فومونوزین&zwnj;ها و تریکوتسن&zwnj;ها) اگرچه تعداد زیادی مایکوتوکسین تولید شده توسط این قارچ ها وجود دارد، اما تنها برخی از این مایکوتوکسین&zwnj;ها دارای ویژگی&zwnj;های بیماری زا هستند. مسمومیت در حیوانات ناشی از خوراک آلوده به مایکوتوکسین&zwnj;ها ممکن است از واکنش خفیف تا مرگ متغیر باشد. مایکوتوکسین&zwnj;ها بسته به نوع سم یا ترکیبی از سموم موجود در خوراک و همچنین مقدار سم می&zwnj;توانند علائم بالینی متفاوتی داشته باشند. علائم عصبی مسمویت با آفلاتوکسین&zwnj;ها: عدم وجود رفلکس و موقعیت غیر طبیعی بال، آآسیب سلول&zwnj;های خونی (اثرات خون ساز)؛ خونریزی، کم خونی، سندرم پرنده رنگ پریده و تعداد بیشتر کبودی در جوجه&zwnj;های گوشتی مشکلات کلیوی: افزایش مصرف آب و اختلال عملکرد کلیه ( بستر مرطوب ) اثرات دستگاه گوارش: اسهال اثرات پوستی و غشای مخاطی: اختلال در پر کردن، ضایعات دهانی و فرسایش سنگدان. کاهش مصرف خوراک و امتناع غذا، کاهش افزایش وزن روزانه، اختلال در FCR و وزن کمتر کشتار. کاهش در تولید تخم مرغ، اندازه تخم مرغ، وزن تخم مرغ، کیفیت پوسته تخم مرغ و قابلیت جوجه ریزی. آسیب کبدی: زردی (زردی پوست)  جهت آشنایی با مایکوتوکسین&zwnj;ها می&zwnj;توانید مقاله مربوط به مایکوتوکسین&zwnj;ها در تغذیه گاو شیری را نیز مطالعه کنید.   ترجمه و نگارش: دکتر کامرانی، متخصص فیزیولوژی دام ویرایش و طراحی: رضا یزدی

بیشتر بخوانید

عوامل مؤثر بر چربی شیر

1402/8/20

عوامل مؤثر بر چربی شیر در دام امروزه شیر تولیدی گاوداری&zwnj;های ایران را بر اساس درصد چربی و مواد جامد در شیر خریداری و قیمت&zwnj;گذاری می&zwnj;کنند. درصد چربی شیر با مدیریت گله رابطه مستقیم دارد که نقش مهمی درسودآوری گاوداری دارد. همچنین چربی شیر رابطه مستقیمی با ظرفیت گله و نژاد گاو شیری دارد. هلشتاین کم&lrm;ترین و جرسی و گرنزی بیشترین چربی شیر را دارا هستند. ولی میزان تولید شیردرگاوهای هلشتاین نسبت به گاو جرسی و گرنزی بیشتر است و در واقع میزان تولید شیر با درصد چربی آن نسبت عکس دارد. عوامل مؤثر بر درصد چربی شیر به دو قسمت تقسیم می&zwnj;شود: عوامل تغذیه&zwnj;ای و عوامل غیر تغذیه&zwnj;ای الف) عوامل غیرتغذیه&zwnj;&lrm;ای: 1) مرحله شیردهی: بیشترین درصد چربی شیر اواخر دوره شیردهی و کمترین درصد آن&lrm; بعد از زایمان و به ویژه پیک تولید است. 2) سن: از شکم اول تا پنجم، متناسب با افزایش تولید شیر، درصد چربی شیر 2 درصد کاهش می&zwnj;یابد. 3) فصل: در فصول گرم و مرطوب کاهش درصد چربی شیر اتفاق می&zwnj;افتد و در فصل زمستان افزایش تدریجی در چربی شیر را شاهد هستیم. این تغییرات تحت تأثیر نوع خوراک و نحوه خوراک دادن تعدیل یا افزایش می&zwnj;یابد. 4) ورم پستان: ورم پستان چربی و کازویین شیر را کاهش و در مقابل حجم پروتئین خون (گاما گلبولین) موجود در شیر را افزایش می&zwnj;&lrm;دهد. میزان سلول&lrm;&zwnj;های سوماتیک (SCC) شیر طی ورم پستان زیاد می&lrm;&zwnj;شود که باعث می&zwnj;شود قیمت خرید شیر تا 2 الی 3 برابر کاهش یابد. در برخی کشورها برای تشویق گاودارها برای کاهش سلول&zwnj;های سوماتیک شیر، جایزه قرار داده&zwnj;اند.   5) اشتباهات فنی: عواملی مانند اختلال در خنک کردن شیر و مخزن آن، بی&zwnj;دقتی و اشتباه در نمونه&zwnj;برداری و اشکالات فنی در لوله&zwnj;های انتقال شیر باعث کاهش درصد چربی شیر می&zwnj;گردد.   7) ژنتیک و وراثت: ژنتیک تا 55 درصد روی چربی شیر در گاوهای مختلف تأثیر دارد. البته نباید محیط و اثرات متقابل بین محیط و ژنتیک را نادیده گرفت. ژن&zwnj;های مؤثر در چربی شیر، خیلی بیش&zwnj;تر از ژن&zwnj;های مؤثر در میزان تولید شیر، قابلیت انتقال دارند.   ب) عوامل تغذیه ای: عوامل تغذیه&zwnj;ای مؤثرترین عوامل بر میزان تولید و درصد چربی شیر می&zwnj;باشند که عوامل مدیریتی نقش مهمی در آن ایفا می&zwnj;کند. به طوریکه کوچکترین تغییر در جیره گاوهای شیری، چربی را دستخوش تغییر می&zwnj;کند. برای مثال با تغییر جیره، درصد چربی شیر طی 1 تا 3 هفته تغییر می&zwnj;کند در حالیکه پروتئین 3 تا 6 هفته طول می&zwnj;کشد تا تغییر کند. 1) منشاء ترکیبات شیر: در اثر هضم میکروبی فیبر جیره  در شکمبه، اسید استیک و اسید بوتیریک تولید می&zwnj;شود که منجر به تولید نیمی از چربی شیر می&zwnj;شود. نیم دیگر چربی شیر از طریق چربی موجود در جیره و چربی قابل تبادل در بدن تأمین می&zwnj;شود. میکروب&zwnj;های شکمبه، پروتئین&zwnj;های جیره را به پروتئین&zwnj;های میکروبی که حاوی اسید آمینه&zwnj;های ضروری است تبدیل می&zwnj;کنند. غدد پستانی برای تولید پروتئین شیر این اسید آمینه&zwnj;ها را مورد استفاده قرار می&zwnj;دهند؛ انرژی مورد نیاز برای این مسیر متابولیکی را گلوکز تأمین می&zwnj;کند. گلوکز، خود یا از اسید پرپیونیک تولیدی در شکمبه فراهم می&zwnj;شود و یا از گلوکز جذب شده از دیواره روده. بنابراین اگر پرپیونات، کم تولید شود، کمی اسید آمینه نیز تولید می&zwnj;شود که با واکنش گلیکونئوژنز به گلوکز تبدیل می&zwnj;گردد. البته کازئین شیر از اسیدهای آمینه قابل دسترس تولید می&zwnj;شود که مجموعاً همراه با آلبومین&zwnj;ها و ایمنوگلوبولین&zwnj;های خون مترشحه در شیر به عنوان پروتئین شیر محسوب می&zwnj;شوند، ولی کیفیت آن به دلیل عدم حضور اسیدهای آمینه ضروری موجود در شیر پایین است. 2) تأثیر شکمبه: بالانس مناسب ترکیبات جیره از قبیل پروتئین خام (CP)، فیبر مؤثر و انرژی حاصل از کربوهیدرات&zwnj;های&zwnj; سریع تخمیر، باعث حفظ  درصد چربی شیر می&zwnj;شود. 3) مدیریت خوراک دهی: خوراک دهی به دو روش TMR و غیر TMR انجام می&zwnj;گیرد. در روش غیر TMR یا دستی، اجزاء جیره به صورت جداگانه در اختیار گاو قرار می&zwnj;گیرد و گاو توانایی انتخاب را دارد. در روش TMR که معمولا از دستگاه فیدر میکسر استفاده می&zwnj;شود، اجزاء جیره طوری با هم مخلوط می&zwnj;شود که گاو توانایی جداسازی را نداشته باشد و تمامی احتیاجات غذایی گاو با مصرف آن تأمین &zwnj;گردد. اشکال روش غیر TMR این است که ممکن است گاو یکی از اجزاء جیره را زیاد خورده و مواد مغذی دیگر را نخورد و باعث بروز اسیدوز، کتوز، چاقی، کاهش تولید و درصد چربی شیر گردد. در روش TMR نیز ممکن است به علت عدم خوشخوراکی جیره، مصرف خوراک کاهش یافته و باعث کاهش تولید و چربی شیر می&zwnj;گردد. 4) نمره بدنی مناسب: درگاوهای پا به ماه (کلوزآپ)، چاقی و لاغری بیش از حد باعث کاهش درصد چربی شیر در زمان تولید خواهد شد. در گاوهای تازه زا، کاهش وزن به صورت موقت چربی شیر را افزایش می&zwnj;دهد ولی در گاوهای لاغر این اتفاق نمی&zwnj;افتد و گاوهای چاق نیز دچار بیماری کتوز می&zwnj;شوند. 5) میزان مصرف کنسانتره و بالانس انرژی و پروتئین: اگر جیره انرژی زیاد و فیبر کمی داشته باشد، باعث افزایش پروتئین و کاهش چربی شیر می&zwnj;گردد و برعکس. کیفیت پایین علوفه، عدم بالانس جیره از نظر پروتئین و مواد معدنی، کاهش مصرف کنسانتره در جیره موجب کاهش پروتئین و افزایش چربی شیر می&zwnj;گردد ولی گاوهای پابه ماه (کلوزآپ) و تازه زا، به پروتئین زیاد با انرژی کمتری نیاز دارند، در حالی که نمی&zwnj;توانند کنسانتره و خوراک زیادی استفاده کنند. عدم رعایت این نکته باعث کاهش چربی شیر می&zwnj;گردد. بایستی توجه داشت که مازاد پروتئین دفع می&zwnj;گردد و بایستی جیره از نظر پروتئین قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه در شکمبه، میزان سیلاژ، پروتئین محلول و NPN بالانس باشد، حتی در گاوهای پرتولید، بایستی اسیدهای آمینه جیره را نیز بالانس نمود و اگر کنسانتره و NFC  زیاد و علوفه استفاده شود، سبب افزایش تولید اسید پرپیونیک و کاهش اسید استیک در شکمبه شده و در نتیجه پروتئین شیر افزایش و چربی شیر کاهش می&zwnj;یابد. معمولا اگر مقدار38 تا 36 درصد از ماده خشک جیره را NFC تشکیل دهد، درصد چربی شیر در حد مطلوب خواهد بود. 6) علوفه جیره: 45 تا 40 درصد ماده خشک جیره گاوهای شیری را علوفه تشکیل می&zwnj;دهد که شامل سیلاژ ذرت وعلوفه&zwnj;هایی با درصد فیبر بالا است. اندازه علوفه خرد نباید آنقدر ریز باشد که منجر به تولید بیش&zwnj;تر اسید پرپیونیک نسبت به اسید استیک شود؛ همچنین نباید آن&zwnj;قدر بلند باشد که از لحاظ فیزیکی برای خوردن خوراک کافی و تأمین احتیاجات دام محدودیت ایجاد کند. اندازه علوفه باید مناسب باشد تا جیره به صورت TMR به گاوها داده شود.  7) چربی یا روغن افزودنی به جیره: اگر چربی جیره از 5 درصد ماده خشک بیشتر شود، باعث آسیب به میکرو ارگانیزم شکمبه وکاهش هضم فیبر می&zwnj;گردد. اگردر جیره 7 تا 6 درصد چربی (به ویژه اسیدهای چرب غیر اشباع) استفاده شود، مانع حرکت طبیعی شکمبه می&zwnj;شود. اگر کمتر از 5 درصد چربی در جیره استفاده شود، چربی شیر افزایش خواهد یافت. نتیجه گیری  تولید مناسب شیر و درصد چربی به تنظیم جیره&zwnj;ای از نظر فیزیکی و شیمیایی متناسب با تمام احتیاجات دام بستگی دارد. آزمایش منظم انرژی، پروتئین و مواد معدنی علوفه، TMR از جهت تأمین تمام احتیاجات دام، ارزیابی اندازه علوفه و TMR، رصد آزمایشات قبلی درصد چربی شیر و بررسی BCS گاوهای شیری از جمله راه&zwnj;کارهایی است که دامدار را به موفقیت می&zwnj;رساند. اگر گاوهای شیری با علوفه خوب و با کیفیت همراه با مقدار مناسبی از کنسانتره تغذیه شوند، درصد چربی شیر به صورت قابل توجهی افزایش خواهد یافت. ولی استفاده بیش ازحد از علوفه وکاهش  کنسانتره، باعث کاهش تولید و افزایش درصد چربی شیر می&zwnj;گردد ولی این درصد چربی زیاد که با کاهش تولید شیر همراه است، مقرون به صرفه نمی&zwnj;باشد.   گردآورنده: مهندس بابک ضیایی، کارشناس ارشد تغذیه دام ویرایش: رضا یزدی

بیشتر بخوانید

گلوتاتیون، آنتی اکسیدان مؤثر در طیور

1402/8/11

گلوتاتیون پراکسیداز آنتی اکسیدان قوی در طیور مقدمه گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) یک آنزیم سیتوزولی است که کاهش پراکسید هیدروژن به آب و اکسیژن و همچنین کاهش رادیکال&zwnj;های پراکسید به الکل و اکسیژن را کاتالیز می&zwnj;کند. گلوتاتیون پراکسیداز نام کلی یک خانواده آنزیمی با فعالیت پراکسیداز است که نقش اصلی بیولوژیکی آن محافظت از ارگانیسم&zwnj;ها در برابر آسیب اکسیداتیو است. گلوتاتیون پراکسیداز به عنوان یک سلنوپروتئین در سال 1973 توصیف شد و از آن زمان، اطلاعات زیادی برای تأیید نقش مهم آن در شبکه دفاعی آنتی اکسیدانی در همه حیوانات، از جمله طیور جمع آوری شده است. ایزوآنزیم&zwnj;های گلوتاتیون پراکسیداز چندین ایزوآنزیم درگلوتاتیون پراکسیداز وجود دارد که توسط ژن&zwnj;های مختلف کد گذاری می&zwnj;شوند. ایزوآنزیم&zwnj;ها در جایگاه&zwnj;های متفاوتی از سلول قرار گرفته&zwnj;اند و دارای ویژگی سوبسترایی متفاوتی هستند. گلوتاتیون پراکسیداز 1 (GPX1) فراوان ترین ایزوآنزیم است و تقریبا در سیتوپلاسم تمام بافت&zwnj;های پستانداران وجود دارد و سوبسترای ترجیحی آن پراکسید هیدروژن است. گلوتاتیون پراکسیداز2(GPX2) آنزیم روده ای وخارج سلولی می&zwnj;باشد و در لومن روده وجود دارد. گلوتاتیون پراکسیداز 3 (GPX3) نیز خارج سلولی بوده و در پلاسما به فراوانی یافت می&zwnj;شود. گلوتاتیون پراکسیداز سلولی در همه بافت&zwnj;های بدن حضور دارد اما بیماری&zwnj;های مختلف روی فعالیت و سطح آن تأثیرمنفی می&zwnj;گذارند. گلوتاتیون پراکسیداز 4 (GPX4) تأثیربالایی بر هیدروپراکسیدهای لیپیدی دارد و تقریبا در تمام سلول&zwnj;های پستانداران است اما در سطح بسیار پایین مطرح می&zwnj;شود. سنجش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز می&zwnj;تواند ابزار تشخیصی برای تعدادی از بیماری&zwnj;ها نیزباشد. واکنش شیمیایی ترکیبات لیپیدی سلول نسبت به رادیکال&zwnj;های آزاد حساس هستند و در اثر واکنش، لیپید پراکسید تولید می&zwnj;کنند. آنزیم&zwnj;های GPX با استفاده از گلوتاتیون، پراکسیدها را به الکل کاهیده و از تشکیل رادیکال های آزاد جلوگیری می&zwnj;کنند. در واقع گلوتاتیون پراکسیدازها کاهش پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) و طیف گسترده ای از پراکسیدهای آلی به الکل و آب را با استفاده از گلوتاتیون سلولی کاتالیز می&zwnj;کنند. سلنوسیستئین به طور مستقیم به سوبسترای پراکسیدی الکترون می&zwnj;دهد و طی فرآیند، اکسید می&zwnj;شود. سپس آنزیم از گلوتاتیون کاهش یافته، به عنوان دهنده&zwnj;ی هیدروژن استفاده می&zwnj;کند تا سلنوسیستئین بازسازی شود. واکنش اصلی که توسط گلوتاتیون پراکسیداز کاتالیز می&zwnj;شود عبارت است از: 2GSH + H2O2 → GS–SG + 2H2O   که در آن GSH نشان دهنده گلوتاتیون مونومر کاهش یافته و GS-SG نشان دهنده گلوتاتیون دی سولفید است. این مکانیسم شامل اکسیداسیون سلنول باقیمانده سلنوسیستئین توسط پراکسید هیدروژن است. این فرآیند مشتق را با یک گروه اسید سلنیک (RSeOH) می&zwnj;دهد. سپس سلنیک اسید توسط یک فرآیند دو مرحله ای به سلنول تبدیل می شود که با واکنش با GSH شروع می&zwnj;شود تا GS-SeR و آب تشکیل شود. مولکول دوم GSH، واسطه GS-SeR را به سلنول کاهش می&zwnj;دهد و GS-SG را به عنوان محصول جانبی آزاد می&zwnj;کند. یک نمایش ساده در زیر نشان داده شده است: RSeH + H2O2 → RSeOH + H2O RSeOH + GSH → GS-SeR + H2O GS-SeR + GSH → GS-SG + RSeH گلوتاتیون ردوکتاز سپس گلوتاتیون اکسید شده را کاهش می دهد تا چرخه کامل شود GS–SG + NADPH + H+ → 2 GSH + NADP+ نقش بیولوژیکی و مقابله با استرس اکسیداتیو پیشرفت&zwnj;های اخیر در شناسایی و تعیین خصوصیات سلنوپروتئین در رابطه با وضعیت سلنیوم طیور، منابع غذایی سلنیوم و شرایط استرس می&zwnj;تواند نقش GSH-Px را در بیولوژی پرندگان روشن کند. ژن NCBI برای ژن GPX3 پروتئین کدگذاری شده توسط این ژن متعلق به خانواده گلوتاتیون پراکسیداز است که اعضای آن کاهش هیدروپراکسیدهای آلی و پراکسید هیدروژن (H2O2) توسط گلوتاتیون را کاتالیز می&zwnj;کنند و در نتیجه از سلول&zwnj;ها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می&zwnj;کنند. گلوتاتیون پراکسیداز جهت محافظت ارگانیسم&zwnj;ها در برابر آسیب&zwnj;های اکسیداتیو عمل می&zwnj;کند. GSH-Px با عملکرد بیوشیمیایی باعث کاهش هیدروپراکسیدهای لیپیدی به الکل&zwnj;های مربوطه و کاهش پراکسید هیدروژن آزاد به آب می&zwnj; شود. آنزیم&zwnj;های GPx با استفاده از گلوتاتیون، پراکسیدها را به الکل کاهیده و از تشکیل رادیکال&zwnj;های آزاد جلوگیری می&zwnj;کنند. در واقع گلوتاتیون پراکسیدازها کاهش پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) و طیف گسترده ای از پراکسیدهای آلی به الکل مربوطه و آب را با استفاده از گلوتاتیون سلولی کاتالیز می&zwnj;کنند. گلوتاتیون فراوان&zwnj;ترین ترکیب تیول دار غیرپروتئینی با جرم مولکولی پایین می&zwnj;باشد که نقش مهمی را در دفاع سلولی علیه استرس اکسیداتیو به عنوان کوفاکتور گلوتاتیون پراکسیداز برعهده دارد؛ همچنین گلوتاتیون درتنظیم بیان ژن،&zwnj; انتقال سیگنال، تکثیر و مرگ سلولی، تولید سیتوکین&zwnj;ها و پاسخ ایمنی دخیل می&zwnj;باشد. نسبت گلوتاتیون احیا به گلوتاتیون اکسید مهمترین شاخص کارایی و سلامتی یک سلول می&zwnj;باشد. ساختار شیمیایی گلوتاتیون گلوتاتیون پراکسیداز حاوی چهار اتم سلنیوم است وپس از ویتامین E یک خط دفاعی ثانویه تشکیل می&zwnj;دهد. اکثر گلوتاتیون پراکسیدازهای سلولی تترامر هستند و از مونومرهای 22 کیلو دالتونی تشکیل شده&zwnj;اند که یک جزء سلنوسیستئین در جایگاه فعال خود دارند. خانواده GSH-Px شامل حداقل هشت عضو است و چهار عضو از آنها (GSH-Px1، GSH-Px2، GSH-Px3 و GSH-Px4) در حیوانات سلنوپروتئین هستند. آنها با ویژگی گونه و بافت در بیان و فعالیت خود مشخص می&zwnj;شوند. وضعیت بهینه سلنیوم در بافت&zwnj;های بدن برای حداکثر بیان GSH-Px کلیدی است و بنابراین، در تحقیقات پرندگان، فعالیت GSH-Px به طور گسترده به عنوان نشانگر زیستی برای تعیین وضعیت و نیازهای Se استفاده می&zwnj;شود. از طرفی GSH-Px یک آنزیم القایی است و فعالیت آن به سطح استرس بستگی دارد و می تواند به عنوان شاخص دفاع آنتی اکسیدانی مورد استفاده قرار گیرد. در پرورش طیور گوشتی دو شکل GSH-Px وابسته به Se (GSH-Px1) و GSH-Px4)) بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. چندین ایزوآنزیم از این خانواده ژن، در مهره داران وجود دارد که از نظر مکان سلولی و ویژگی سوبسترا متفاوت است. این ایزوآنزیم به وفور در پلاسما یافت می&zwnj;شود و یک سلنوپروتئین است که حاوی اسید آمینه کمیاب سلنوسیستئین (Sec) در محل فعال خود است. Sec توسط کدون UGA کدگذاری می شود که معمولاً سیگنال پایان ترجمه را نشان می&zwnj;دهد. سیستم آنتی اکسیدانی مرغ پیچیده و به خوبی تنظیم شده است. گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-Px) متعلق به سطوح اول و دوم شبکه آنتی اکسیدانی است و در تنظیم بسیاری از مسیرهای سلولی مهم از جمله حفظ تعادل ردوکس و سیگنال دهی نقش دارد. تنها GSH-Px1 و GSH-Px4 به خوبی مشخص می&zwnj;شوند و به عنوان آنزیم های مهم شرکت کننده در سازگاری مرغ با تنش&zwnj;های تجاری مرتبط توجه را به خود جلب کرده&zwnj;اند. در طیور خانواده GSH-Px شامل چهار شکل وابسته به Se از آنزیم است. در واقع طیف وسیعی از عوامل تغذیه&zwnj;ای مختلف (مکمل سل، آنتی اکسیدان&zwnj;ها، عصاره&zwnj;های گیاهی، پروبیوتیک&zwnj;ها، داروها، مایکوتوکسین&zwnj;ها) و محیطی (استرس دما، حمل&zwnj;ونقل، بیماری) وجود دارد که فعالیت GSH-Px را تعدیل می&zwnj;کند. این آنزیم&zwnj;های القایی در سازگاری با استرس و مکمل&zwnj;سازی سلنیوم در غلظت&zwnj;های بهینه نقش دارند که به موجب آن برای حفظ سیستم آنتی&zwnj;اکسیدانی در شرایط تنش در تولید تجاری طیور کلیدی هستند. اهمیت بالینی گلوتاتیون آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز به همراه ویتامین  E از سلولها در برابر صدمات اکسیداتیو ناشی از رادیکال&zwnj;های آزاد محافظت می&zwnj;کند. رادیکال&zwnj;های آزاد ضمن متابولیسم سلولی تشکیل شده و بدلیل توانایی وارد آوردن آسیب در غشاهای سلولی ،آنزیم&zwnj;ها و مواد هسته ای سلول برای تداوم حیات حیوان باید به ترکیباتی با فعالیت کمتر تبدیل شود. فعالیت این آنزیم در صورت کمبود مس در کبد و پلاسما کاهش می&zwnj;یابد. حفظ تعادل عملکرد ردوکس سلول برای تعیین سرنوشت سلول کلیدی است. در سیستم ردوکس حیاتی سلول&zwnj;ها، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) برجسته&zwnj;ترین خانواده پروتئین&zwnj;ها با عملکرد چندوجهی است که تقریباً بر تمام فرآیندهای سلولی تأثیر می&zwnj;گذارد. در مجموع گلوتاتیون پراکسیدازها مدت&zwnj;هاست به عنوان آنزیم&zwnj;های آنتی اکسیدانی برای ایفای نقش مهمی در مبارزه با استرس اکسیداتیو و حفظ تعادل ردوکس استفاده می شوند. با این حال، هر یک از اعضای خانواده GPX مکانیسم عمل و مکان عمل متفاوتی در حفظ تعادل ردوکس دارند. GPX1 وGPX4 از سلنوسیستئین به عنوان مرکز فعال برای کاتالیز کردن کاهش H2O2 یا هیدروپراکسیدهای آلی به آب یا الکل&zwnj;های مربوطه استفاده می&zwnj;کنند و در نتیجه سمیت آنها را کاهش می&zwnj;دهند و تعادل ردوکس را حفظ می&zwnj;کنند. GPX4 علاوه بر کاهش H2O2 و هیدروپراکسیدهای مولکولی کوچک، توانایی کاهش ترکیبات لیپیدی پیچیده را نیز دارد. این تنها آنزیمی از خانواده GPX است که به طور مستقیم هیدروپراکسیدهای لیپیدی را کاهش و از بین می&zwnj;برد. با درک عمیق از نقش اعضای خانواده GPX در توسعه سلامت و بیماری، تعادل ردوکس به هسته عملکردی خانواده GPX تبدیل شده است.   نگارنده: دکتر محمدرضا قهرمانیان، متخصص تغذیه طیور ویرایش: رضا یزدی

بیشتر بخوانید

ضریب تبدیل چیست و چه عواملی بر آن مؤثر است؟

1402/7/29

عوامل مؤثر بر ضریب تبدیل خوراک در مرغ گوشتی   ضریب تبدیل چیست؟ نسبت ضریب تبدیل خوراک معیاری است برای ارزیابی چگونگی عملکرد خوب یک گله که میزان مصرف خوراک به وزن زنده را ارائه می&zwnj;کند و شاخصی از عملکرد مدیریت ارائه می&zwnj;دهد. خوراک حدود 70 درصد از کل هزینه تولید در تولید طیور را به خود اختصاص می&zwnj;دهد، از این رو ضریب تبدیل خوراک اهمیت اقتصادی قابل توجهی برای مرغدار دارد. هر چیزی اعم از برنامه ریزی درست و مدیریت صحیح که بر وزن زنده، مصرف خوراک یا اتلاف خوراک مؤثر باشد در ضریب تبدیل نهایی  تأثیر گذار خواهد بود. شیوه&zwnj;های مدیریت خوب در طول دوره رشد نقش کلیدی در اخذ ضریب تبدیل مناسب دارند. نسبت تبدیل خوراک به سادگی به عنوان رابطه ریاضی بین خوراک مصرفی پرنده و وزنی که با مصرف خوراک به دست می&zwnj;آورد، تعریف می&zwnj;شود. نسبت تبدیل خوراک معیاری برای تعیین بهره وری و کارایی یک حیوان است. فرآیندهای بیولوژیکی زیربنایی پیچیده هستند و تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند آب و هوا، خواص خوراک، فلور روده و استعداد ژنتیکی فردی قرار دارند. اگر جوجه&zwnj;ها به خوبی مدیریت شوند، به طور مداوم کارایی بالایی خواهند داشت. کلید دستیابی به یک ضریب تبدیل خوب این است که بتوانیم عوامل اساسی را بیابیم که می&zwnj;توانند بر عملکرد تأثیر بگذارند و روش&zwnj;های مدیریتی را که می&zwnj;توانند به بهینه&zwnj;سازی ضریب تبدیل کمک کنند، به کار بگیریم. نحوه محاسبه ضریب تبدیل خوراک برای محاسبه ضریب تبدیل، مقدار خوراک مصرفی و وزن زنده پرنده باید مشخص باشد. فرمول محاسبه ضریب تبدیل  به صورت زیر است: هرچه ضریب تبدیل خوراک کمتر باشد، حیوان در تبدیل خوراک به گوشت یا محصولات دیگر کارآمدتر است.   عوامل مؤثر بر ضریب تبدیل و نحوه بهبود آن برنامه&zwnj;های مدیریتی برنامه&zwnj;های مدیریتی پرورش مرغ گوشتی در سال های اخیر دستخوش پیشرفت&zwnj;های قابل توجهی شده است. این بخش از تولید با پیشرفت&zwnj;های فنی و بهبود در سیستم&zwnj;های تهویه، تأمین خوراک و آب، مدیریت بستر و گله، پیشگیری از بیماری، کارایی واکسیناسیون و پروتکل&zwnj;های پیشگیری از بیماری مرتبط است. به این ترتیب مدیریت گله تأثیر بسزایی در کاهش هزینه&zwnj;های تولید و کارآمدتر ساختن پرورش مرغ گوشتی دارد. 1-1- مدیریت دما دما یک مقوله اصلی است که بر ضریب تبدیل خوراک تأثیر گذار خواهد بود. پرندگان حیواناتی خونگرم هستند آن&zwnj;ها بدون توجه به دمای محیط، دمای بدن خود را از نظر متابولیکی تنظیم و در نهایت تثبیت می&zwnj;کنند. در دمای پایین&zwnj;تر جوجه&zwnj;ها غذای بیشتری برای کسب انرژی بیشتر مصرف می&zwnj;کنند این انرژی برای تولید گوشت مصرف نخواهد شد بلکه  در راستای حفظ دمای بدن خواهد بود. دمای مطلوب به جوجه&zwnj;ها این امکان را می&zwnj;دهد که به جای استفاده از انرژی مواد غذایی برای تنظیم دمای بدن، به منظور افزایش وزن استفاده کنند. می&zwnj;توانید مقاله مرتبط با اقدامات لازم در مرغداری در فصل سرما را مطالعه بفرمایید. اگر دمای بدن جوجه&zwnj;ها بسیار بالا باشد، خوراک کمتری مصرف می&zwnj;کنند و آن را با کارایی کمتری تبدیل می&zwnj;کنند، زیرا مکانیسم خنک&zwnj;کننده بیولوژیکی آنها (هموستاز) در هوای گرم به انرژی نیاز دارد، درست مانند مکانیسم گرمایشی که در هوای بسیار سرد استفاده می&zwnj;کنند. زمانی  که پرندگان غذا مصرف می&zwnj;کنند، دمای بدن بر اساس فرآیند متابولیکی که در طول هضم انجام می&zwnj;گیرد افزایش می&zwnj;یابد. به همین دلیل نباید در ساعات گرم روز به جوجه&zwnj;ها غذا داد. بهتر است صبح زود و هنگام غروب که دما معمولاً کمی خنک&zwnj;تر است، برنامه تغذیه&zwnj;ای اعمال شود انجام این امورات باعث بهبود ضریب تبدیل و همچنین کاهش محسوس در تلفات گله خواهد شد. بنابراین باید کنترل&zwnj;های لازم برای به دست آوردن دمای بهینه در فارم اعمال شود. می&zwnj;توانید مقاله مرتبط با استرس گرمایی را مطالعه بفرمایید.   1-2- مدیریت تهویه تهویه نقش کلیدی در مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک دارد. آلاینده&zwnj;های هوا مانند دی اکسید کربن، مونوکسید کربن و آمونیاک از جمله بر سطوح تنفسی، گوارشی و متابولیک طیور تأثیر گذارند. بنابراین، ضریب تبدیل خوراک می&zwnj;تواند تحت شرایط تهویه نامناسب تحت تأثیر قرار گیرد. دما و تهویه بعنوان مکمل یکدیگر هستند. یک سالن با تهویه نامناسب می&zwnj;تواند محل تجمع زیادی از آمونیاک و سایر گازهای سمی باشد و تأثیر منفی سطح آمونیاک بیش از 25 ppm بر ضریب تبدیل در بسیاری از مطالعات نشان داده شده است. نیازهای تهویه ممکن است بسته به تراکم گله، شرایط بستر، رطوبت و غیره متفاوت باشد. اگر بوی آمونیاک به استشمام می&zwnj;رسد، باید فوراً بستر تعویض گردد  و تهویه افزایش پیدا کند تا بوی آمونیاک از بین برود. 1-3- مدیریت کیفیت خوراک کیفیت خوراکی که به حیوان داده می&zwnj;شود تأثیر زیادی بر ضریب تبدیل خوراک دارد. خوراک باید به درستی انبار شود تا از اکسید شدن، کپک زدگی و آلودگی جلوگیری گردد. سیستم تغذیه باید روزانه بررسی گردد تا از احتمال هدر رفتن خوراک ممانعت به عمل آید. همچنین سطح خوراک را در داخل دانخوری&zwnj;ها تنظیم کنید تا جوجه&zwnj;های جوان جذب شوند، اما با رشد آن&zwnj;ها، باید سطح غذا را پایین بیاورید تا از اتلاف خوراک جلوگیری کنید. با رشد جوجه&zwnj;ها بایستی ارتفاع دانخوری&zwnj;ها افزایش پیدا کند تا دسترسی به دان راحت&zwnj;تر صورت گیرد. تمیز نگه داشتن سیلوهای خوراک ضروری است. سیلوهای شسته نشده اغلب منجر به رشد کپک&zwnj;هایی می&zwnj;شود که مواد مغذی با ارزش غذا را مصرف می&zwnj;کنند و مایکوتوکسین تولید می&zwnj;کنند. خوراک کپک زده برای طیور سمی است. به خصوص در شرایط اقلیمی و شرجی رشد کپک بیشتر است، بنابراین باید مراقبت&zwnj;های لازم جهت جلوگیری از کپک زدگی صورت پذیرد. صاحبان مزارع باید سیلوها را به صورت دوره&zwnj;ای بازرسی کنند  تا از تمیز بودن آن&zwnj;ها مطمئن شوند بعد از انجام این امورات افزودن بایندر مایکوتوکسین و یک بازدارنده کپک کمک زیادی خواهد کرد تا از روند تصاعدی رشد کپک&zwnj;ها ممانعت بعمل آید.   1-4- مدیریت آب آبی که به پرندگان داده می&zwnj;شود باید تمیز و تازه باشد. یک سیستم تأمین آب بسته معمولا ضریب تبدیل  را در مقایسه با سیستم  باز که درمعرض آلودگی  قرار دارد، بهبود می&zwnj;بخشد. آب سیستم&zwnj;های باز معمولاً دارای باکتری&zwnj;های متعددی است که باعث جذب ضعیف، اسهال و سایر بیماری&zwnj;ها در طیور می&zwnj;شود. تأمین آب تمیز در طیور منجر به اخذ ضریب تبدیل بهتر می&zwnj;شود. همچنین تأمین فضای آشامیدنی کافی ضروری است. کاهش در مصرف آب و عدم تعادل در میزان آبخوری در طیور منجر به کاهش مصرف خوراک و افزایش ضریب تبدیل می&zwnj;شود. می&zwnj;توانید مقاله اهمیت آب در پرورش طیور را مطالفه فرمایید.   1-5- مدیریت برنامه تغذیه غذا را می توان 3-5 بار در روز برای جوجه&zwnj;ها در نظر گرفت. بین زمان تغذیه باید فواصل زمانی وجود داشته باشد (مثل 2-3 ساعت). این امر به منظور هضم غذای موجود در محصول و افزایش اشتهای پرندگان برای گرفتن غذای جدید در زمان تغذیه بعدی است. پرندگان معمولاً زمانی که دانخوری خالی است استراحت می&zwnj;کنند و ضریب تبدیل خوراک آنها بهبود پیدا می&zwnj;کند زیرا بدن در حالت استراحت است تا خوراک در بدن هضم و جذب شود.   1-6- مدیریت نور پرندگان تحت نور ثابت تمایل به مصرف بیش از حد خوراک دارند که باعث افزایش سرعت عبور غذا می&zwnj;شود. با توجه به اینکه پرندگان با حداکثر پتانسیل ژنتیکی یا نزدیک به آن تغذیه می&zwnj;شوند، خوراک اضافی که طیور مصرف می&zwnj;کند زمان محدودی برای تعامل با آنزیم&zwnj;های گوارشی را دارد و در نتیجه قابلیت هضم غذا پایین می&zwnj;آید. از این رو، یک برنامه نوری مناسب به پرندگان این اجازه را می&zwnj;دهد تا غذای خود را در هنگام استراحت به طور کامل هضم و جذب کنند که باعث بهبود کارایی تغذیه می&zwnj;شود و فرصت اتلاف انرژی از پرنده گرفته می&zwnj;شود. رعایت فضاهای دانخوری کافی برای همه طیور در اجرای برنامه نوری الزامی است تا بتوانند به طور همزمان تغذیه شوند. سطوح مختلف نور در سالن نیز می&zwnj;تواند بر ضریب تبدیل جوجه&zwnj;ها، به ویژه نیمچه&zwnj;های گوشتی تأثیر گذار باشد. نور روشن، فعالیت پرندگان را تحریک می&zwnj;کند و همچنین به آنها کمک می&zwnj;کند تا غذا و آب را پیدا کنند.   1-7- مدیریت بیماری&zwnj;ها و دارو سلامت پرنده بر ضریب تبدیل تأثیر گذار است، زیرا جوجه&zwnj;های بیمار به خوبی رشد نمی&zwnj;کنند. علائم اصلی بیماری باید زودتر مد نظر قرار گیرد تا  جوجه&zwnj;های بیمار به سرعت درمان شوند. مرغداران گرامی از واکسن&zwnj;ها و داروها با دقت استفاده کنید زیرا واکسن&zwnj;های ناشی از تجویز نادرست می&zwnj;تواند بر افزایش وزن و ضریب تبدیل تأثیر گذار باشد.   1-8- مدیریت تنش و استرس پس از تمدید یا تکرار دوره&zwnj;های استرس، پرندگان ضعیف و خسته می&zwnj;شوند؛ آنها اغلب تسلیم استرس شده و بدنبال آن شاهد افت تولید و افزایش ضریب تبدیل غذایی خواهیم بود. بنابراین کاهش هرگونه استرسی در گله باعث افزایش راندمان تولید و حصول نتایج ایده آل در طول دوره پرورش خواهد شد. پرندگانی که در یک محیط خوب و آرام از آن&zwnj;ها مراقبت می&zwnj;شود در مقایسه با پرندگانی  که در یک محیط پر سر و صدا پرورش پیدا می&zwnj;کنند ضریب تبدیل مناسبی اخذ می&zwnj;کنند. استرس بیش از حد باعث می&zwnj;شود جوجه&zwnj;ها انرژی بیشتری را صرف کنند و در نتیجه رشد و ضریب تبدیل خوراک تحت تأثیر قرار گیرد. هنگام انجام برخی امورات در سالن باید محتاط عمل کرد  تا از ایجاد صدای بلند ممانعت بعمل آید و سعی شود مزاحمتی برای طیور ایجاد نشود. فعالیت&zwnj;های غیرضروری باعث می&zwnj;شود جوجه&zwnj;ها انرژی را که باید برای افزایش وزن صرف می&zwnj;کردند، هدر دهند.   1-9- مدیریت کنترل بیماری&zwnj;ها وضعیت سلامت طیور نیز نقش کلیدی در ضریب تبدیل خوراک دارد. پیشگیری از بیماری&zwnj;هایی که منطقه را تحت تأثیر قرار می&zwnj;دهند ضروری است، زیرا همه آنها بر ضریب تبدیل خوراک تأثیر می&zwnj;گذارند. فرآیندهای بیماری نیاز به انرژی دارند و باعث از بین رفتن مواد مغذی (الکترولیت ها، مواد معدنی، پروتئین&zwnj;ها) و افزایش هزینه&zwnj;های درمان و مرگ و میر می&zwnj;شوند. 2- ژنتیک و انتخاب سویه برخی از جانوران این توانایی طبیعی را دارند که نسبت به سایر حیوانات از همان گونه، خروجی بیشتری از خوراک کمتر تولید کنند. مرغ&zwnj;های تخمگذار تجاری می&zwnj;توانند به مراتب بیشتر از نژادهای محلی تخم مرغ تولید کنند. جوجه&zwnj;های گوشتی مدرن از نظر ژنتیکی اصلاح شده و توسعه یافته&zwnj;اند تا با سرعتی بسیار سریع و با استفاده از تمام مواد مغذی به طور مؤثر وزن اضافه کنند. از یک سو، بهبود در ژنتیک تأثیر قابل توجهی بر کارایی تولید جوجه&zwnj;های گوشتی داشته است. این پیشرفت&zwnj;ها در صنعت طیور در لاین&zwnj;های ژنتیکی مرغ&zwnj;های گوشتی بسیار کارآمد شناسایی شده&zwnj;اند. بنابراین دانستن تأثیر ضریب تبدیل خوراک در این پرندگان و اینکه چه راهکارهایی برای بهبود آن اعمال می&zwnj;شود بسیار مهم است. انتخاب سویه مناسب جهت جوجه&zwnj;ریزی در واحدهای پرورشی حائز اهمیت بوده و در بهبود ضریب تبدیل غذایی یک عامل کلیدی محسوب می&zwnj;شود.   3-امنیت زیستی و اجرای برنامه واکسیناسیون حفاظت از گله&zwnj;های طیور در برابر میکروارگانیسم&zwnj;های عامل بیماری بخش بسیار مهمی از فرآیند تولید تجاری طیور است. جمعیت بالای گله&zwnj;های بزرگ طیور تجاری شامل جوجه&zwnj;های گوشتی، لاین&zwnj;ها و سایر گونه&zwnj;های طیور در مناطق خاص، به طور قابل توجهی خطر بروز و انتقال بیماری&zwnj;ها را افزایش می&zwnj;دهد. بیوسکیوریتی (امنیت زیستی) یک برنامه بهداشتی دفاعی است که می&zwnj;تواند به عدم انتشار بیماری در فارم&zwnj;ها کمک کند. واکسینه کردن طیور برای بیماری&zwnj;های واگیر، فراهم کردن بستری مناسب جهت جلوگیری از هر نوع تنش بیماری موجب بهبود راندمان تولید و ضریب تبدیل خوراک می&zwnj;گردد. هر مرغدار باید گله خود را برای بیماری&zwnj;های واگیر واکسینه کند. اجرای برنامه واکسیناسیون، با نظر دامپزشک&zwnj;های متخصص منطقه&zwnj;ای اثر قابل توجهی بر یکنواختی گله و سرعت رشد و بهبود ضریب تبدیل خواهد داشت. در این رابطه توصیه می&zwnj;گردد مقاله مرتبط با امنیت زیستی در مرغداری مطالعه گردد. 4- سن کشتار عامل دیگری که ضریب تبدیل را تعیین می&zwnj;کند، سن حیوانات مزرعه است. حیوانات جوان سریع&zwnj;تر از حیوانات بالغ رشد می&zwnj;کنند، بنابراین ضریب تبدیل کمتری دارند. حیوانات جوان به غذای غنی از پروتئین بسیار مغذی نیاز دارند. به عنوان مثال، یک جوجه گوشتی جوان به رژیم غذایی بیشتری نسبت به یک جوجه گوشتی بالغ نیاز دارد. به همین دلیل است که حیوانات جوان ضریب تبدیل کمتری دارند. بنابراین پایین بودن سن کشتار جهت اخذ ضریب تبدیل ایده آل و تولید گوشت با کیفیت یکی از مواردی است که باید صاحبان مزارع و مرغداران آن&zwnj; را مد نظر قرار دهند.   7- سلامت دستگاه گوارش سلامت دستگاه گوارشی باعث می&zwnj;شود که در آن جوجه&zwnj;های گوشتی بیشترین مقدار مواد مغذی موجود در خوراک را جذب کنند و میزان دفع را کاهش دهند. این مورد شامل تعادل بهینه میکروارگانیسم&zwnj;های باقی مانده در دستگاه گوارش طیور و استفاده از افزودنی&zwnj;های غذایی برای بهبود فیزیولوژی گوارش است و رفاه روده در طیور را تضمین می&zwnj;کند. میکروارگانیسم&zwnj;ها یک جامعه میکروبی پیچیده هستند که در هر پرنده یافت می&zwnj;شوند و بر سلامت، رشد و فیزیولوژی روده در راستای افزایش جذب مواد مغذی و کاهش ضریب تبدیل تأثیر می&zwnj;گذارند. 6- محیط پرورشی برای دستیابی به بهترین ضریب تبدیل، فراهم کردن محیط مناسب برای دام بسیار مهم است. راحتی گله&zwnj;ها و دسترسی آنها به آب و خوراک باید در نظر گرفته شود. عدم توجه مناسب به این امر می&zwnj;تواند منجر به افزایش قابل توجهی در ضریب تبدیل شود. اکثر توصیه&zwnj;ها در رابطه با تراکم با هدف جلوگیری از ازدحام بیش از حد انجام شده است، زیرا در تراکم بالا، سرعت رشد به طور قابل توجهی کاهش می&zwnj;یابد و طیور در تامین آب و غذا دچار تنش خواهند شد.   7- جوجه کشی شرایط در طول فرآیند جوجه&zwnj;کشی بر روی نرخ رشد روده تأثیر گذار است. به عنوان مثال، گرمای بیش از حد در دستگاه جوجه کشی اثر مضر بر رشد روده و هضم و جذب مواد مغذی جنین خواهد داشت. همچنین می&zwnj;تواند رشد اولیه جوجه و ضریب تبدیل گله نهایی را دچار اختلال کند.   8- استفاده از تجهیزات مناسب سرمایه&zwnj;گذاری روی تجهیزاتی که هدر رفت خوراک را به حداقل می&zwnj;رساند و استفاده از نوع مناسب خوراک این امکان را به پرورش دهنده می&zwnj;دهد تا از هدر رفتن خوراک جلوگیری کرده و در نتیجه به بهبود ضریب تبدیل کمک نماید. تجهیزات ناکافی می&zwnj;تواند منجر به هدر رفتن غذا شود که در نهایت بر ضریب تبدیل خوراک تأثیر گذار خواهد بود. علاوه بر این، تمیز نگه داشتن دانخوری&zwnj;ها، قرار دادن آنها در فاصله صحیح و توزیع دانخوری با توجه به تعداد پرنده ضروری است. تعداد پرندگان برای استفاده از هر دانخوری نباید زیاد باشد. آبخوری&zwnj;ها نباید خیلی نزدیک به دانخوری&zwnj;ها قرار گیرند، زیرا می&zwnj;تواند باعث فساد غذا شود. هنگام قرار دادن دانخوری و آبخوری باید فاصله صحیحی رعایت شود تا از عدم دسترسی هر کدام ممانعت به عمل آمده و باعث دسترسی آسان پرنده&zwnj; به آن&zwnj;ها و در نتیجه بهبود در ضریب تبدیل غذایی شود.   نتیجه گیری صنعت طیور برای کارآمدتر کردن تولید مرغ گوشتی پیشرفت&zwnj;های چشمگیری داشته است. این هدف به دنبال افزایش عرضه گوشت برای رویارویی با تقاضای فزاینده پروتئین حیوانی و در عین حال تلاش برای کاهش هزینه&zwnj;های تولید بوده است. برای این منظور، پیشرفت&zwnj;های قابل توجهی در مدیریت طیور، ژنتیک، خوراک و ضریب تبدیل خوراک حاصل شده است. بنابراین ضریب تبدیل خوراک یکی از نکات مهم در پرورش طیور می&zwnj;باشد. این شاخص میزان خوراک مصرفی طیور برای افزایش وزن زنده آن&zwnj;ها را تعیین می&zwnj;کند. از این رو در پی آن بوده است که پرنده غذای کمتری مصرف کند و وزن بیشتری داشته باشد. این بهبود هزینه&zwnj;های تولید را کاهش می&zwnj;دهد، اثرات زیست محیطی را کاهش می&zwnj;دهد و به توسعه مرغداری کمک می&zwnj;کند.   گردآوری: دکتر قهرمانیان، متخصص تغذیه طیور ویرایش: رضا یزدی  

بیشتر بخوانید

نقش سلنیوم در تغذیه دام

1402/7/16

اهمیت سلنیوم در تغذیه دام در مقاله اهمیت سلنیوم در تعذیه طیور، عنصر سلنیوم و تأثیر آن در سلامت طیور را مورد بررسی قرار دادیم، در این مقاله قصد داریم اهمیت این عنصر در سلامت دام را مورد بررسی قرار دهیم. سلنیوم در گیاهان یافت می&zwnj;شود! عنصر سلنیوم در خاک یافت می&zwnj;شود و بسته به گونه&zwnj;های گیاهی، مصرف کود و میزان بارندگی در سطوح مختلف توسط گیاهان جذب می&zwnj;شود بنابراین گاوها وقتی علوفه می&zwnj;خورند سلنیوم مصرف می&zwnj;کنند. سلنیوم برای مدت کوتاهی در بدن و عمدتاً در کبد ذخیره می&zwnj;شود، بنابراین عرضه مداوم سلنیوم در رژیم غذایی، بهترین تولید ممکن را تضمین می&zwnj;کند. خطرات کمبود سلنیوم در صورت کمبود سلنیوم، رادیکال&zwnj;های آزاد مضر تولید می&zwnj;شوند. رادیکال&zwnj;های آزاد به بافت&zwnj;های عضلانی قلب و اندام&zwnj;ها (عضلات اسکلتی) آسیب می&zwnj;رسانند. این اختلال دیستروفی عضلانی تغذیه&zwnj;ای (NMD) یا بیماری ماهیچه سفید نامیده می&zwnj;شود. سلنیوم همچنین در حفظ سیستم ایمنی سالم بسیار مهم است، بنابراین گاوهایی که دچار کمبود سلنیوم هستند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به برخی از بیماری&zwnj;های عفونی رایج باشند. تنوع فصلی قابل توجهی در تغذیه سلنیوم دام&zwnj;های در حال چرا وجود دارد که کمترین میزان آن در بهار و تابستان رخ می&zwnj;دهد.   علائم بالینی کمبود سلنیوم در دام 1-تولید شیر غیر بهینه 2-باروری کمتر از حد مطلوب در گاوهای بالغ 3-ورم پستان 4-گوساله&zwnj;های نارس، ضعیف، مرگ پری ناتال و سقط جنین. در مکان&zwnj;هایی که کمبود شدید سلنیوم دارند، علائم بالینی زیر نیز ممکن است رخ دهد:   در گاوهای جوان: 1-نرخ رشد ضعیف، اسهال مزمن و ماندگاری پوشش زمستانه 2-دیستروفی عضلانی تغذیه ای حاد   در گوساله های جوان: 3-سقوط ناگهانی یا مرگ گوساله&zwnj;ها طی 2 تا 3 روز پس از تولد 4-نرخ مرگ و میر بالا 5-دیستروفی عضلانی تغذیه&zwnj;ای تحت حاد   در گوساله&zwnj;های مسن (1 تا 4 ماه): 6-راه رفتن با پاهای سفت 7-ضعف و ناتوانی در ایستادن گاوهایی که بدون استفاده از مکمل در مراتع چرا می&zwnj;کنند، مانند گاوهای دیر شیرده یا خشک و تلیسه&zwnj;ها نسبت به گاوهای نگهداری شده با جیره&zwnj;های معدنی متعادل، علائم کمبود سلنیوم را بیشتر نشان می&zwnj;دهند. در گوساله&zwnj;ها، بیماری عضله سفید نشانه قطعی کمبود سلنیوم است. ضایعات در عضله اسکلتی و یا قلب رخ می&zwnj;دهد. علائم بالینی بیماری عضله سفید با توجه به گروه&zwnj;های عضلانی خاصی که تحت تأثیر قرار می&zwnj;گیرند متفاوت است. گروه&zwnj;های عضلانی اسکلتی که معمولاً تحت تأثیر قرار می&zwnj;گیرند عبارتند از آنهایی که در اندام&zwnj;های جلویی و عقبی قرار دارند و حیوانات مبتلا، با پاهای سفت راه می&zwnj;روند یا قادر به ایستادن نیستند. ضایعات در عضله قلب ممکن است منجر به مرگ ناگهانی شود و در عضلات بین دنده&zwnj;ای ممکن است باعث ناراحتی تنفسی شود. در گاوهای مسن&zwnj;تر، کمبود سلنیوم اغلب با بیماری&zwnj;های دیگری از جمله باقی ماندن غشاهای جنینی، تخمدان&zwnj;های کیستیک، آنتروس، مرگ زودرس و دیررس جنین، ورم پستان و افزایش تعداد سلول&zwnj;های بدنی مرتبط است. در این موارد، کمبود سلنیوم تنها با علائم بالینی تشخیص داده نخواهد شد. نمونه خون سطح سلنیوم را مشخص می کند. مکمل سدیم سلنیت با تجویز خوراکی یا تزریقی از علائم بالینی کمبود سلنیوم و تلفات حیوانی در حیوانات نشخوارکننده و غیرنشخوارکننده جلوگیری می&zwnj;کند. همچنین طبق تحقیقات گلوله&zwnj;های سنگین حاوی سلنیوم عنصری برای قرار دادن در شکمبه مؤثر بوده است. به طور کلی، اشکال آلی سلنیوم نسبت به ترکیبات معدنی راحت&zwnj;تر توسط حیوانات جذب می&zwnj;شوند. نیازهای غذایی برای سلنیوم و متابولیسم آن تحت تأثیر بسیاری از روابط متقابل مواد مغذی از جمله برهمکنش آن با گوگرد، لیپیدها، ویتامین E، پروتئین&zwnj;ها، اسیدهای آمینه و چندین عنصر ریز است. مسمومیت زایی با سلنیوم اثرات سمی سلنیوم برای اولین بار در دهه 1930 زمانی که دام&zwnj;ها گیاهان خاصی از برخی ماشک&zwnj;های وحشی از جنس Astragalus را خوردند، کشف شد. گیاهان مقادیر سمی سلنیوم را از خاک دریافت می&zwnj;کردند. شناسایی گونه&zwnj;های گیاهی تجمع&zwnj;دهنده سلنیوم (برخی از گونه&zwnj;های گون) در محیط، نشانه&zwnj;ای از این است که علف&zwnj;ها و سایر علوفه&zwnj;ها نیز سلنیوم انباشته&zwnj;شده&zwnj;ای دارند و بنابراین برای دام&zwnj;های در حال چرا خطرناکند. افزودن بیش از حد سلنیوم به خوراک&zwnj;، استفاده نادرست از سلنیوم حاوی علوفه تزریقی یا خوراک دام یا خوراک رشد یافته در خاک&zwnj;های غنی از سلنیوم می&zwnj;تواند منجر به مسمومیت با سلنیوم شود (هچ، 1982). تیواری و همکاران (2006) مسمومیت حاد ناشی از سلنیوم آلی (سلنومتیونین) موجود در گیاهان را با سموم ناشی از شکل غیر آلی و مکمل سلنیوم (سلنیت سدیم) مقایسه کرد و گزارش کردند که در مواجهه حاد خوراکی، سلنیوم حاصل از سلنومتیونین دو برابر بیشتر در دسترس زیستی است ولی سمیّت آن کمی کمتر از سلنیت سدیم می&zwnj;باشد. بره هایی که 2، 3 و 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به عنوان سلنیت سدیم و 4، 6 و 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به عنوان متیونین سلنیوم دریافت کردند، شواهد قابل مشاهده&zwnj;ای از کاهش مصرف خوراک، افسردگی، بی میلی به حرکت داشتند. مسمومیت با سلنیوم باید به طور کلی بر اساس علائم بالینی مختلف از جمله کاهش وزن، سرعت رشد ضعیف، لنگش، رشد معیوب سم، برجستگی یا ترک&zwnj;های افقی در دیواره سم، ریزش مو، ناباروری و مرگ&zwnj;های حاد مشکوک شروع شود. تجزیه و تحلیل علوفه ای که در آن سطوح سلنیوم بیشتر از 5ppm باشد باید برای سلامت دام خطرناک در نظر گرفته شود. گیاهان انباشت کننده سلنیوم ممکن است حاوی 15000ppm سلنیوم باشند. گیاهان چرای دام که در خاک&zwnj;های حاوی بیش از 0.5ppm رشد می&zwnj;کنند در معرض خطر ابتلا به سلنوزیس هستند (روزنفلد، 1964).آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA)، آستانه سمیّت مزمن محیطی را 5 میکروگرم در لیتر در آب تعیین کرده است. سمیت سلنیوم در حیوانات با بروز علائم عصبی و عضلانی در گاو در طول دهه 1930 شناسایی شد. این بیماری را به طور مختلف بیماری قلیایی یا تلو تلو خوردن کور می نامیدند. ویژگی های بالینی تلو تلو خوردن کور شامل از دست دادن یا اختلال بینایی، راه رفتن تصادفی، تغذیه ضعیف و فلج است. در بیماری قلیایی، ریزش مو، تغییر شکل و لخت شدن سم، فرسایش مفاصل، کم خونی و همچنین اثرات قلبی عروقی، کبدی و کلیوی وجود دارد. گردآورنده: دکتر قهرمانیان - مدیر پشتیبانی و خدمات پس از فروش ویرایش: رضا یزدی

بیشتر بخوانید

نقش سلنیوم در تعذیه طیور

1402/7/8

نقش تغذیه ای سلنیوم در پرورش طیور محتوای کم سلنیوم در مواد اصلی خوراک طیور یک مشکل رایج در سراسر جهان است و مکمل&zwnj;های سلنیوم در رژیم غذایی روش رایج در تغذیه طیور و دام محسوب می&zwnj;شود. سلنیوم یک عنصر ضروری برای حیوانات است که برای رشد و کمک به مقاومت در برابر بیماری&zwnj;ها و تولید آنتی بادی ضروری بوده و در کشتن میکروارگانیسم&zwnj;های غرق شده توسط ماکروفاژها استفاده می&zwnj;شود. سلنیوم در تمام سلول&zwnj;ها و بافت&zwnj;های بدن در غلظت&zwnj;هایی وجود دارد که با توجه به بافت و مقدار شیمیایی اضافه شده در رژیم غذایی متفاوت است. سلنیوم و ویتامین E سلنیوم به همراه ویتامین E نقش اساسی در درمان و پیشگیری بسیاری از بیماری&zwnj;های دام و طیور دارد. نقش این مواد معدنی زمانی مشخص گردید که عوارض ماهیچه ای در گوسفندان و گاوها و ترشح آب زیر پوستی با تأثیر مثبت سلنیوم به همراه ویتامین E مشاهده گردید. سلنیوم منجر به کاهش نیاز به مصرف ویتامین E  از طریق جذب طبیعی این ویتامین می&zwnj;گردد. سلنیوم به ابقای ویتامین E در پلاسما با کاهش این ویتامین در غشای سلولی کمک می&zwnj;کند. با این حال سلنیوم یک عنصر سمی تلقی می&zwnj;گردد که استفاده از آن در جیره بعنوان ماده مغذی مستلزم دقت بیشتری است. این عنصر جزئی از گلوتاتیون پراکسیداز است که نقش آن تخریب پراکسید هیدروژن بوده که از صدمات اکسیداتیو غشای سلولی را محافظت می&zwnj;کند. کمبود سلنیوم در طیور سلنیوم یک ماده معدنی ضروری برای نگهداری، رشد، توسعه ایمنی و عملکردهای تولید مثلی در طیور است. کمبود سلنیوم در جوجه&zwnj;های گوشتی باعث تحلیل ماهیچه&zwnj;ای و ترشح آب زیر پوستی می&zwnj;شود. همچنین کمبود سلنیوم می&zwnj;تواند رشد اندام&zwnj;های لنفاوی اولیه را مهار کند، تولید تخم را کاهش دهد، باعث آسیب کبدی و کاهش جوجه درآوری شود. در سلامت حیوانات، مکمل سلنیوم همچنین اثرات محرک ایمنی مانند افزایش تکثیر لنفوسیت&zwnj;های T فعال، فعال&zwnj;سازی سلول&zwnj;های کشنده طبیعی و فاکتورهای توموری را نشان داده است. به عنوان یک افزودنی خوراک، سلنیوم باعث افزایش رشد، باروری و سلامت در صنعت طیور می شود. عوامل زیادی با این ماده معدنی مرتبط هستند، مانند نسبت تبدیل غذایی بهتر(ضریب تبدیل)، زنده ماندن، تولید مثل و به طور کلی پاسخ بهتر سیستم ایمنی. این ماده معدنی بخش مهمی از حداقل 25 پروتئین مؤثر در انواع عملکردهای فیزیولوژیکی از جمله افزایش مقاومت در برابر استرس اکسیداتیو، ترمیم DNA و بهبود عملکرد تولید مثل و عملکرد ایمنی است. سلنیوم در جیره طیور علیرغم این واقعیت که نیاز به سلنیوم پرندگان را می توان با رژیم غذایی ذرت و سویا تأمین کرد، سلنیت سدیم جیره تا حداکثر 0.5 میلی گرم در کیلوگرم برای بهبود سلامت پرندگان و عملکرد تولیدی بسیار توصیه می&zwnj;شود. با این حال، تعامل با سایر مواد معدنی، احتباس ضعیف و راندمان رسوب پایین&zwnj;تر، ترکیب سلنیت سدیم در رژیم غذایی را زیر سوال می&zwnj;برد. سلنیوم و کیفیت تخم مرغ ویتامین E آنتی اکسیدان اصلی در لیپید زرده تخم مرغ است که زنجیره پراکسیداسیون لیپیدی را با واکنش با پراکسیدهای لیپیدی خاتمه می&zwnj;دهد و آن&zwnj;ها را پایدار می&zwnj;کند. مکمل رژیم غذایی با ویتامین E و سلنیوم می&zwnj;تواند عملکرد و کیفیت تخم مرغ را بهبود بخشد و مزایای سلامتی را برای مرغ&zwnj;های تخمگذار فراهم کند. رژیم&zwnj;های غذایی با کمبود ویتامین E و سلنیوم می&zwnj;تواند منجر به انواع اختلالات در طیور از جمله آنسفالومالاسی، دیاتز اگزوداتیو و دیستروفی عضلانی شود. کمبود ویتامین E و سلنیوم ممکن است باعث بیماری بالینی در جوجه&zwnj;های جوان و بوقلمون&zwnj;هایی شود که در سلول پرورش می&zwnj;یابند. علائم بالینی معمولاً در چند هفته اول زندگی ظاهر می&zwnj;شود. در مرغ&zwnj;های بالغ، هیچ علامت ظاهری بیماری ظاهر نمی&zwnj;شود. با این حال، قابلیت جوجه درآوری در تخم مرغ&zwnj;ها کاهش می&zwnj;یابد. بیشتر موارد کمبود سلنیوم در پرندگانی رخ می&zwnj;دهد که با جیره&zwnj;های سرشار از چربی&zwnj;های غیراشباع چندگانه (مانند روغن کبد ماهی و روغن سویا) تغذیه می&zwnj;شوند. علائم بالینی کمبود سلنیوم در انسفالومالاسی، علائم عصبی معمولاً بین 15 تا 30 روزگی شروع می&zwnj;شود. با این حال، شروع علائم بالینی در جوجه&zwnj;های 7 روزه و تا اواخر 56 روزگی مشاهده شده است. علائم ممکن است شامل آتاکسی (از دست دادن تعادل و افتادن به عقب)، اپیستوتونوس، تورتیکولی، میوکلونوس (انقباضات مکرر عضلات پاها)، فلج و سجده باشد. پرندگانی که علائم عصبی نشان می&zwnj;دهند اغلب به خوردن خوراک ادامه می&zwnj;دهند. در دیاتز اگزوداتیو در جوجه&zwnj;ها، دیواره&zwnj;های مویرگی به طور غیر طبیعی نفوذپذیر می&zwnj;شوند و ادم زیر جلدی ایجاد می&zwnj;شود. این ادم اغلب در امتداد شکم قفسه سینه، شکم و زیر فک پایین قرار دارد. این ادم ممکن است به دلیل تجزیه هموگلوبین گلبول&zwnj;های قرمز خون که نشت می&zwnj;کند، کمی رنگ آبی متمایل به سبز داشته باشد. اگر ادم گسترده ایجاد شود، ممکن است پرندگان در راه رفتن مشکل داشته باشند و پاهای خود را از هم باز کنند. در بوقلمون&zwnj;هایی که با رژیم&zwnj;های غذایی کمبود ویتامین E و سلنیوم تغذیه می&zwnj;شوند، ممکن است ناهنجاری&zwnj;هایی در پاهای آن&zwnj;ها ایجاد شود. در سن 2 تا 3 هفتگی ممکن است لک&zwnj;های بزرگ و تعظیم ایجاد شود. علائم ممکن است تا 6 هفتگی ناپدید شوند. اما اگر کمبود اصلاح نشود، این اختلال به شکل شدیدتر در 14-16 هفتگی دوباره ظاهر می&zwnj;شود. با شروع فصل سرد، مقالات زیر جهت مطالعه پیشنهاد می&zwnj;شوند: بیماری آنفولانزای طیور بیماری نیوکاسل در طیور   گردآورنده: دکتر قهرمانیان، مدیر ارتباط با مشتریان ویرایش: رضا یزدی

بیشتر بخوانید

رابطه دما و رطوبت در پرورش جوجه گوشتی

1402/7/4

دما و رطوبت در پرورش جوجه گوشتی دمای مناسب و رطوبت کافی از مؤلفه&zwnj;های اصلی موفقیت در پرورش جوجه گوشتی به حساب می&zwnj;آیند. هر کدام از این شاخصه&zwnj;ها اگر در حالت استاندارد نباشد می&zwnj;تواند عارضه&zwnj;های استرس گرمایی و سرمایی، مشکلات تنفسی، درماتیک  و افزایش گاز آمونیاک در مرغداری به دنبال داشته باشد. دما و رطوبت چه مفهومی دارند؟ اگر بخواهیم تعریف مختصری از این دو مولفه ارائه بدهیم باید گفت: 1- دما یک کمیت فیزیکی هست که معیاری از گرما و سرمای محیط می&zwnj;باشد و با دماسنج اندازه گیری می&zwnj;گردد. 2- مقدار بخار آب موجود در واحد حجم از هوا را رطوبت مطلق یا نسبت رطوبت می&zwnj;گویند. واحد آن گِرم بر متر مکعب یا میلی&zwnj;گرم در لیتر است. به زبان ساده تر به مقدار بخار آب موجود در هوا، رطوبت گفته می&zwnj;شود. هر چقدر هوا گرمتر شود بخار آب بیشتری در هوا ذخیره می&zwnj;شود و بالعکس، اما باید توجه داشت به طور کلی ظرفیت ذخیره بخار آب در هوا محدود است. یک تعریف دیگر از رطوبت بدین سان است: هوایی که ما در آن زندگی می&zwnj;کنیم ترکیبی از هوای خشک و بخار نامرئی است. به مقدار بخار موجود در  همین هوای خشک، رطوبت گفته می&zwnj;شود. رابطه بین دما و رطوبت مقدار بخار آب (رطوبت) موجود در هوا با مکان و زمان تغییر می&zwnj;کند یعنی با افزایش ارتفاع و کاهش فشار هوا میزان نگهداری رطوبت هوا نیز تغییر خواهد کرد. دما یکی دیگر از عوامل مؤثر در در نگهداری رطوبت هوا محسوب می&zwnj;شود. در جدول زیر نسبت نگهداری رطوبت در دماهای متفاوت ذکر گردیده است. همانطور که مشاهده می&zwnj;کنید نگهداری رطوبت در دمای حدودی 80 درجه به بعد ثابت می&zwnj;ماند و این همان ظرفیت محدود نگهداری است که مطرح گردید. میزان رطوبت هوا به میزان دمای آن بستگی دارد، بطوری که در دمای بالاتر میزان نگهداری رطوبت بالاتر می&zwnj;رود و در یک محاسبه تقریبی به ازای هر 11 درجه افزایش دما نگه داری رطوبت دو برابر می&zwnj;شود. دمای مناسب، رطوبت کافی مرغ گوشتی یک موجود خونگرم است و دارای غدد عرق نیست و از طرفی محدودیت در تنظیم دمای بدن موجب می&zwnj;شود تنش سرمایی یا گرمایی اثرات مخربی در پرورش جوجه گوشتی داشته باشد. رطوبت مناسب برای جوجه گوشتی رطوبت نسبی هست که پرنده تبادل تنفسی خوبی داشته باشد. چنانچه درهفته اول پرورش رطوبت نسبی پایین&zwnj;تر از 50 باشد، با خشک شدن بدن جوجه مواجه خواهیم شد. نصب مهپاش می&zwnj;تواند موجب جلوگیری از خشکی بدن جوجه گردد. اما باید دقت کرد که از 18 روزگی به بعد رطوبت بالا باعث رطوبت بستر و مشکلات دیگر خواهد شد. به منظور تنظیم دما و رطوبت بصورت استاندارد با بخش پشتیبانی فنی گروه صنعتی آتام (مهردانه) در ارتباط باشید. دستگاه تنفسی طیور میزان تبادل بالایی از گاز کربنیک و اکسیژن نسبت به جانوران دیگر دارد. رطوبت پایین در اوایل پرورش طیور باعث دهیدراته شدن جوجه&zwnj;ها و در نتیجه اخلال در جذب کیسه زرده می&zwnj;شود. از طرفی رطوبت کافی بر خنک شدن پرنده از طریق له له زدن تأثیر مثبت دارد. تعادل در دما و رطوبت در مرغداری علاوه بر افزایش عملکرد پرنده بر صرفه جویی در انرژی هم بسیار تأثیر گذار است. نکته: از مشکلات واحدهای جوجه&zwnj;کشی عدم تعادل بین دما و رطوبت است. استان&zwnj;هایی که در شمال کشور قرار دارند مانند مازندران و گیلان نسبت به سایر استان&zwnj;ها از شرایط دما و رطوبت مناسب&zwnj;تر برخوردار هستند به همین دلیل جوجه با کیفیت&zwnj;تری دارند. رعایت رطوبت و دما حین حمل جوجه نیز از اهمیت برخوردار است.   جدول زیر رابطه بین دما و رطوبت را نشان می&zwnj;دهد: سن پرنده 0-3 4-7 8-14 15-21 22-28 25-35 35 به بعد دما (سانتی گراد) 31-33 28-31 28-31 27-28 23-27 20-23 18-20 رطوبت(%) 60-70 60-70 50-60 50-60 50-60 50-60 50-60   گردآورنده: مهندس روح الله نصیری ویرایش: رضا یزدی

بیشتر بخوانید

معرفی تصویری مهر پروتئین آتام

1402/6/26

معرفی شرکت مهر پروتئین آتام گروه صنعتی آتام به همراه شرکای تجاری خود اقدام به تأسیس شرکت مهر پروتئین آتام در سال 1402 نموده است. این شرکت با هدف ارائه خدمات بیشتر به مشتریان، شامل عرضه جوجه یکروزه، مشارکت در پرورش، خرید مرغ زنده، قطعه بندی و فروش مرغ تأسیس شده و در حال حاضر کشتارگاه صنعتی سحر مرغ (با نام جدید مهر پروتئین آتام)، مرغ مادر واقع در جاده مراغه-هشترود، فارم&zwnj;های اجاره ای و مشارکتی پرورش جوجه گوشتی و فروشگاه&zwnj;های عرضه مرغ و محصولات پروتئینی جزو این شرکت محسوب می&zwnj;شوند. در تیزر زیر بطور مختصر شرحی از فعالیت&zwnj;ها و اهداف شرکت مهر پروتئین آتام، معرفی می&zwnj;گردد.  

بیشتر بخوانید

تأثیر طول روز بر عملکرد جوجه گوشتی

1402/6/18

آیا افزایش طول روز موجب افزایش بهره&zwnj;وری جوجه گوشتی می&zwnj;شود؟ به طور سنتی، فرض بر این است که روشنایی طولانی برای جوجه&zwnj;های گوشتی نرخ رشد را به حداکثر می&zwnj;رساند. با این حال، تحقیقات اخیر که رابطه بین طول روز و طیف وسیعی از ویژگی&zwnj;ها را در جوجه&zwnj;های گوشتی تجاری بررسی کرده است، نشان داده است که این همیشه درست نیست. این سند، اطلاعات به روز شده&zwnj;ای در مورد واکنش جوجه&zwnj;های گوشتی به مدت روشنایی ارائه می&zwnj;دهد.   طول روز بر کدام موارد در پرورش جوجه گوشتی اثر می&zwnj;گذارد؟ Feed to Gain (مرگ و میر اصلاح شده) در صنعت، ارزیابی کارایی خوراک با نسبت خوراک به افزایش وزن انجام می&zwnj;شود. اما در علم، بررسی F:G (مرگ و میر اصلاح شده) برای وزن مرگ و میر مفید است. در این روش، وزن مرده و پرندگان معدوم شده به وزن زنده اضافه می&zwnj;شود. بنابراین، ارزیابی FG مستقل از بروز مرگ و میر است. نتایج نشان می&zwnj;دهد که جوجه&zwnj;های گوشتی که طول روز کمتری دارند، بر اساس ارزیابی FG کارآمدتر هستند. داده&zwnj;ها نشان می&zwnj;دهد که طول روز تأثیر خطی بر مرگ و میر دارد و کاهش طول روز منجر به کاهش مرگ و میر و کشتار کمتر می&zwnj;شود. اما کاهش طول روز به زیر 17 ساعت تأثیر بیشتری در کاهش مرگ و میر ندارد. تفاوت در مرگ و میر در اصل به دلیل بروز سندرم مرگ ناگهانی، ضعف پا و عفونت باکتریایی است. در گله&zwnj;های جوجه گوشتی، طول روز و مرگ و میر دارای ارتباط قوی هستند. افزایش طول روز باعث افزایش مرگ و میر به صورت خطی می&zwnj;شود. همچنین، روشنایی طولانی نیز باعث کاهش رفاه و افزایش مرگ و میر می&zwnj;شود. داده&zwnj;های تولید و مرگ و میر نشان می&zwnj;دهند که رشد سریع تنها عامل اصلی افزایش مرگ و میر نیست و عوامل متابولیک نیز نقش دارند. خوراک مصرف خوراک در جوجه&zwnj;های گوشتی تحت تأثیر طول روز قرار دارد. جوجه&zwnj;هایی که در طول روز بیشتر نور دریافت می&zwnj;کنند، معمولاً بیشتر خوراک می&zwnj;خورند. اما تحقیقات نشان می&zwnj;دهد که افزایش طول روز به تنهایی منجر به افزایش مصرف خوراک نمی&zwnj;شود و جوجه&zwnj;های گوشتی رفتار غذایی خود را برای تعادل طول روز کوتاه&zwnj;تر تنظیم می&zwnj;کنند. همچنین افزایش وزن جوجه&zwnj;های گوشتی در روزهای کوتاه و شب&zwnj;های طولانی&zwnj;تر باعث بهبود بازده خوراک می&zwnj;شود. بازده گوشت روشنایی تأثیر مهمی بر عملکرد و کیفیت گوشت جوجه&zwnj;های گوشتی دارد. با افزایش طول روز، عملکرد لاشه و تولید گوشت سینه افزایش می&zwnj;یابد. رابطه بین طول روز و عملکرد گوشت با سن جوجه&zwnj;ها تغییر می&zwnj;کند. هر چند که افزایش طول روز باعث افزایش عملکرد گوشت سینه می&zwnj;شود، اما تأثیر آن بر چربی لاشه مشخص نیست. پوشش سینه می&zwnj;تواند به عنوان یک شاخص برای چربی لاشه مورد استفاده قرار گیرد، اما طول روز بر روی آن تأثیری ندارد. بهره وری خوراک نسبت خوراک به سود یک روش استفاده شده در صنعت جوجه&zwnj;های گوشتی برای ارزیابی کارایی خوراک و بهره&zwnj;وری است. تحقیقات نشان می&zwnj;دهد که طول روز کوتاه تأثیر مثبتی بر این نسبت دارد. جوجه&zwnj;هایی که در طول روز کوتاه رشد می&zwnj;کنند، به طور کلی عملکرد بهتری دارند. این تأثیر می&zwnj;تواند به عواملی مانند تغییرات در نیازهای نگهداری، تغییرات در متابولیسم و حتی کاهش نیاز به نگهداری مرتبط با متابولیسم پایین نسبت داده شود. هرچند دلایل دقیق این تأثیر هنوز مشخص نیست، اما تحقیقات نشان می&zwnj;دهد که طول روز کوتاه می&zwnj;تواند بهبود قابل توجهی در نسبت خوراک به سود داشته باشد. نرخ رشد تعداد ساعات طول روز تأثیر زیادی بر نرخ رشد دارد و تأثیرات آن به سن جوجه&zwnj;ها بستگی دارد. در 32.33% ساعات روز، وزن بدن با افزایش طول روز به صورت درجه دوم افزایش می یابد. با کاهش طول روز به کمتر از 20 ساعت، وزن بدن کاهش می&zwnj;یابد. طی یک آزمایش، برای جوجه&zwnj;هایی که تا 38 الی 39 روز رشد می&zwnj;کنند، روند مشابهی وجود داشت. هنگامی که جوجه&zwnj;ها در وزن&zwnj;های سنگین&zwnj;تر رشد می&zwnj;کردند، افزایش خاموشی موجب بهبود عملکرد و وضعیت سلامت آنها می&zwnj;شد. ضعف پا ضعف پا در جوجه&zwnj;های گوشتی می&zwnj;تواند مسئله&zwnj;ای مهم در تولید تجاری باشد. این مشکل می&zwnj;تواند باعث درد و تأثیرات منفی بر روی تغذیه و آشامیدن جوجه&zwnj;ها شود. بررسی&zwnj;ها نشان می&zwnj;دهد که طول روز نیز تأثیری بر میزان مرگ و میر و تلفات ناشی از ضعف پا دارد. پرندگانی که در طول روز کمتر از 23 ساعت رشد می&zwnj;کنند، بیشترین شیوع ضعف پا را دارند. برای ارزیابی این مسئله می&zwnj;توان از روش "امتیاز راه رفتن" استفاده کرد که با توجه به توانایی پرندگان در راه رفتن، امتیازدهی می&zwnj;کند. فعالیت پیاده روی و دویدن در جوجه&zwnj;های گوشتی با 17 ساعت نور بیشتر می&zwnj;شود. افزایش طول روز بیش از 17 ساعت منجر به کاهش قابل توجه فعالیت راه رفتن و دویدن شد و فعالیت پیاده روی و دویدن در پرندگانی که 23 ساعت نور داشتند کمترین میزان را دارد. داده ها نشان می دهد که این عدم حرکت بیشتر به فقدان "میل" به حرکت مربوط می&zwnj;شود. رفتار مشاهدات رفتار پرندگان در دوره&zwnj;های روشن و تاریک نشان می&zwnj;دهد که نور تأثیر مستقیمی بر رفتار آن&zwnj;ها در طول روز دارد. پرندگان در طول روز بیشتر در حال استراحت و خواب بودند، به خصوص در سن 42 روزگی. پرندگانی که نزدیک به نور قرار داشتند، بیشتر از 85 درصد زمان را در حالت استراحت سپری می&zwnj;کنند. در مقایسه با جوجه&zwnj;های گوشتی، پرندگان در 14 روزگی بیشترین زمان استراحت را دارند. این نتایج نشان می&zwnj;دهد که طول روز و میزان نور، تأثیر قابل توجهی بر رفتار پرندگان دارند. رفتار حرکتی رفتارهای تحرکی پرندگان برای سلامت و تندرستی آن&zwnj;ها بسیار مهم است. آن&zwnj;ها باید بتوانند در اطراف دانخوری&zwnj;ها و آبخوری&zwnj;ها حرکت کنند و با سایر پرندگان تعامل داشته باشند. تحرک نشانگر قدرت و توانایی پرندگان است و در رشد و نمو جوجه&zwnj;های گوشتی نقش مهمی دارد. طول روز و نور می&zwnj;تواند تأثیر قابل توجهی بر رفتار پرندگان داشته باشد. پرندگان در دوره&zwnj;های نوری طولانی، کمتر در حالت راه رفتن و دویدن بوده و بیشتر در حال استراحت هستند. این ممکن است به دلیل ضعف پا و نداشتن انگیزه برای حرکت باشد. همچنین، محرومیت از خواب می&zwnj;تواند تأثیر بر رفتار پرندگان در طول روز داشته باشد. رفتارهای بلع رفتارهای بلع، خوردن و آشامیدن برای تأمین مواد مغذی ضروری برای زندگی حیوانات بسیار مهم است. این انگیزه به ویژه در جوجه&zwnj;های گوشتی که برای رشد سریع و تأمین مواد مغذی بیشتر انتخاب می&zwnj;شوند، بسیار قوی است. طول روز نیز بر زمان صرف غذا تأثیر می&zwnj;گذارد، به طوری که با افزایش طول روز، زمان صرف غذا کاهش می&zwnj;یابد. در مورد پرندگان، زمان تغذیه در طول روز کمتر از زمان تاریکی است. علاوه بر این، مشاهدات نشان می&zwnj;دهد که زمان صرف شده برای تغذیه با مقدار مصرف شده مطابقت ندارد. این نشان می&zwnj;دهد که رفتارهای مشاهده شده می&zwnj;توانند زمان صرف شده در فیدر را نشان دهند، اما میزان مصرف خوراک را نشان نمی&zwnj;دهند. سوالات مطرح شده نشان می&zwnj;دهند که پرندگان با طول روز کوتاهتر، از رفاه بالاتری برخوردارند. همچنین، طول روز طولانی&zwnj;تر می&zwnj;تواند حداکثر دسترسی بصری به فیدرها را فراهم کند، اما در عین حال باعث کاهش درصد زمان صرف شده در فیدر می&zwnj;شود که ممکن است نشان&zwnj;دهنده وجود مشکلات باشد.   نتیجه&zwnj;گیری تأثیر طول روز بر تولید جوجه&zwnj;های گوشتی و عملکرد گوشت بسیار مهم است. استفاده از طول روز در برنامه&zwnj;های روشنایی می&zwnj;تواند تأثیرات مهمی بر رشد و عملکرد گوشت جوجه&zwnj;های گوشتی داشته باشد. همچنین، طول روز می&zwnj;تواند بر رفاه و سلامت جوجه&zwnj;ها تأثیر بگذارد. به علاوه، با افزایش طول روز، مرگ و میر نیز افزایش می&zwnj;یابد. برای عملکرد بهینه، طول روز باید با توجه به سن جوجه&zwnj;ها تنظیم شود. اهلی کردن حیوانات و تولید آنها برای استفاده انسانی نیاز به مراقبت دارد. مسئولیت مراقبت از حیوانات و تأمین رفاه آنها بر عهده پرورش دهندگان است. در مورد جوجه&zwnj;های گوشتی، درک تأثیر طول روز بر رفاه جوجه&zwnj;های گوشتی نیز مهم است. رفاه حیوان زمانی تحت تأثیر قرار می&zwnj;گیرد که نتواند با محیط خود یا استرس&zwnj;ها کنار بیاید و ممکن است تغییرات فیزیولوژیکی و رفتاری نشان دهد. برای تخمین احساسات حیوانات، ارزیابی رفتاری می&zwnj;تواند مفید باشد. اگر حیوانات رفتارهایی که اجداد وحشی&zwnj;شان انجام می&zwnj;دادند را نداشته باشند، رفاه آنها به خطر می&zwnj;افتد. اندازه گیری رفاه ممکن است دشوار باشد و نیاز به ارزیابی معیارهای مختلف دارد.   همچنین جهت دریافت اطلاعات تکمیلی می&zwnj;تواند مقاله زیر را مطالعه بفرمایید: تأثیر برنامه نوری بر عملکرد جوجه گوشتی   گردآورنده: دکتر رهبر نژاد کارشناس تحقیق و توسعه

بیشتر بخوانید

نمایشگاه دام و طیور تبریز در سال 1402

1402/6/18

تصاویر منتخب بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی دام و طیور تبریز در سال 1402   بازدید مدیران و مسئولین جهاد کشاورزی، دامپزشکی و اداره صمت استان از غرفه گروه صنعتی آتام       بازدید جناب آقای دکتر متفکر آزاد، نماینده محترم مردم تبریز از غرفه گروه   بازدید جناب آقای دکتر ازغدی، مدیریت محترم شرکت فرتاک از غرفه گروه   بازدید مسئولین اتحادیه مرغداران مرغ تخمگذار استان آذربایجان شرقی   بازدید مرغداران، نمایندگان و مشتریان پیشروی شمالغرب کشور   اعطای تقدیر نامه تعاونی آنا به گروه صنعتی آتام   اعطای لوح تقدیر مشارکت در نمایشگاه   تصویر دسته جمعی همکاران و دست اندر کاران غرفه

بیشتر بخوانید

تب شیر در گاو و راه‌های مقابله با آن

1402/6/2

  تب شیر، شایع&zwnj;ترین بیماری گاو تازه&zwnj;زا شایع&zwnj;ترین بیماری گاوهای تازه&zwnj;زا، تب شیر می&zwnj;باشد و در اثر کمبود کلسیم در بدن گاو تازه&zwnj;زا ایجاد می&zwnj;گردد.  نیاز روزانه  به کلسیم در گاو خشک آبستن روزانه حدود 18 گرم و در گاو تازه&zwnj;زا 50 گرم و در گاو پرتولید 80 گرم می&zwnj;باشد و کمبود کلسیم بایستی از طریق سوخت و ساز بدن تأمین شود. اگر کلسیم بدن به سرعت یا به حد کافی تأمین نشود، باعث  هیپوکلسمی می&zwnj;شود که ممکن است تا 50٪ از گاوهای شیرده دچار تب شیر نماید، بطوریکه ابتدا دام&zwnj;های پرتولید و سپس گاوهایی که در پیک تولید هستند،  دچار تب شیر می&zwnj;شوند. در اوایل درگیری بیماری تب شیر، گاوها علائم قابل مشاهده&zwnj;ای ندارند اما اگر کاهش سطح کلسیم خون همچنان ادامه یابد، می&zwnj;تواند منجر به شکل بالینی بیماری شود. با این وجود، تأثیر بیماری در همه گاوها به طور یکسان نمی&zwnj;باشد و در گاوهای چند شکم زایش و شکم دوم به بعد، بیماری به سرعت تشدید می&zwnj;یابد. عوامل احتمالی ایجاد کننده تب شیر چه مواردی هستند؟ نیاز به کلسیم بیشتر: گاوهای چند شکم زایش، تولید شیر بیشتری داشته در نتیجه نیاز بیشتری به کلسیم دارند. حساسیت کمتر به مکانیسم&zwnj;های تنظیم کننده کلسیم: گاوهای مسن حساسیت کمتری به مکانیسم&zwnj;های تنظیم کننده کلسیم نشان می&zwnj;دهند و این می&zwnj;تواند موجب بروز علائم تب شیر گردد. تیپ بدنی (BCS) زیاد (گاوهای چاق) : دام&zwnj;هایی با نمره تیپ بدنی بالاتر(چاقتر)در مقایسه با گاوهایی با نمره تیپ بدن (BCS)  مطلوب دارند، بیشتر به تب شیر مبتلا می&zwnj;شوند.  ضعف در مدیریت عوامل خارجی: عوامل خارجی و مدیریتی نیز می&zwnj;توانند خطر ابتلا به تب شیر را افزایش دهند. این عوامل  شامل : اشکال در مدیریت خوراکدهی و جیره&zwnj;نویسی مشکل در مدیرت گاوهای خشک و دوره انتقال مدیریت نادرست بیماری&zwnj;ها و درگیری&zwnj;های گله   عواقب کمبود کلسیم دام&zwnj;های مبتلا به تب شیر بالینی، علائم قابل مشاهده&zwnj;ای دارند، که می&zwnj;توان به موارد زیر اشاره کرد: راه رفتن لرزان یا سخت پاها و گوش&zwnj;های سرد کاهش دفعات نشخوار تغییر رفتارهای هنگام استراحت  عدم توانایی در ایستادن   علائم  فوق بیانگر نقش مهم کلسیم در انتقال پیام&zwnj;های تحریکی در عضلات و سیستم عصبی می&zwnj;باشد و در صورت کمبود کلسیم در بدن، سیستم عضلانی دچار فلجی شده که نهایتا موجب آسیب به عضلات خواهد شد. همچنین اگر کلسیم خون از یک میزان معین کمتر شود خطر ابتلا به سایر بیماری&zwnj;ها به طور قابل توجهی افزایش می&zwnj;یابد. یکی از عوامل تشدید کننده بیماری در تب شیر، آسیب عضلانی است که عمکرد عمومی بدن گاوها را مختل می&zwnj;کند. به طور مثال، اگر کلسیم خون 25 درصد کاهش یابد، باعث می&zwnj;شود تا فعالیت شکمبه به صورت کامل متوقف شود و این موجب کاهش جذب مواد مغذی مورد نیاز گاوهای تازه زا می&zwnj;گردد و خطر ابتلا به بیماری را افزایش می&zwnj;دهد.  همواره پیشگیری بهتر از درمان است پس اقدامات پیشگیری از تب شیر بسیار مهم بوده و آن را می توان به سه دسته تقسیم کرد: روش&zwnj;های پیشگیری از تب شیر در بلند مدت در مرحله اول باید جیره دام بالانس &zwnj;شود به عنوان مثال، می&zwnj;توان با محدود کردن مقدار کلسیم در جیره گاوهای خشک، متابولیسم باز جذب کلسیم را برای تأمین آن بهینه کرد تا برای دوره&zwnj;های با نیاز بیشتر کلسیم (شیردهی) آمادگی بیشتری را داشت. این امر مستلزم اطلاعات دقیق&zwnj;تری از مواد تشکیل دهنده جیره می&zwnj;باشد.  ولی متغیر بودن سطح کلسیم در نهاده&zwnj;های مورد استفاده در جیره&zwnj;های گاو شیری، تنظیم میزان کلسیم را سخت می&zwnj;کند. استفاده از نمک&zwnj;های اسیدی یک راه کار خوب است. این امر باعث ایجاد اسیدوز متابولیک خفیف در حیوان می&zwnj;شود که مکانیسم&zwnj;های تنظیم کننده کلسیم را نیز بهینه می&zwnj;کند. میزان نمک مصرفی باید کاملاً کنترل شود. به دلیل خوش طعم نبودن، مقادیر بیش از حد نمک می&zwnj;تواند منجر به کاهش مصرف خوراک شود. در عین حال، کاهش بیش از حد مقدار pH خون نیز از نظر تغذیه&zwnj;ای منطقی نیست. این استراتژی را می توان با سطوح مختلف کاتیون&zwnj;ها و آنیون&zwnj;های موجود در جیره و با بررسی مقدار pH در ادرار حیوانات کنترل کرد. این موارد یک چشم انداز عالی از تعادل کاتیون و آنیون و تنظیم آن در حیوان را به ما ارائه می&zwnj;دهد. استراتژی&zwnj;های حمایت کننده میان مدت در میان مدت، می&zwnj;توان تلاش نمود تا مصرف خوراک را در گاوهای تازه&zwnj;زا افزایش داد. این امر باعث بهبود میزان دریافتی مواد مغذی توسط دام می&zwnj;شود، همچنین موجب تنظیم شاخص وضعیت تیپ بدنی دام&zwnj;ها در زمان زایمان می&zwnj;گردد(BCS ایده آل گله های شیری از 3.25 تا 3.5 می باشد). کنترل هر دوی این اقدامات دارای این مزیت هستند که می&zwnj;توانند در پیشگیری از بیماری&zwnj;های دیگر نیز مفید باشند. حائز اهمیت است که این&zwnj;ها فقط استراتژی&zwnj;های پشتیبانی کننده هستند و به تنهایی قادر به کاهش خطر ابتلا به تب شیر نمی&zwnj;باشند. اقدامات کوتاه مدت  اقدامات کوتاه مدت طیف متنوعی از گزینه&zwnj;های حمایتی را ارائه می&zwnj;دهند. در گاوهای مبتلا به بیماری بالینی، تزریق کلسیم برای رفع سریع کمبود کلسیم ضروری است، همچنین استفاده از تزریق ویتامین D3  نیز با طیف وسیعی انجام می&zwnj;شود. ویتامین D3 نقش اساسی در متابولیسم کلسیم دارد و جذب بالاتر و تثبیت کلسیم را تضمین می&zwnj;کند. با توجه به اینکه، زمان و دوزهای تزریقی استعمال شده از اصلی&zwnj;ترین عوامل تأثیر گذار است، از این رو اگر تزریق خیلی زود یا خیلی دیر انجام شود، اثر آن از بین می&zwnj;رود. ثابت شده است که تجویز این موارد 2 تا 5 روز قبل از زایمان بهترین اثرگذاری را دارد. مقدار دوز تجویز شده نیز یک چالش محسوب می&zwnj;شود. اگر مقدار آن خیلی کم باشد، اثر گذاری مورد نظر حاصل نمی&zwnj;شود. همچنین اگر خیلی زیاد باشد، خطر هیپرویتامینوز(مسمومیت ویتامینی) وجود دارد. به عنوان یک راهکار کاربردی، توصیه می&zwnj;شود کلسیم را به صورت خوراکی تجویز کرد. مصرف خوراکی این محصولات به سرعت تاثیرگذاری خود را نشان می&zwnj;دهد و می&zwnj;تواند از اهداف مدیریتی ما در گله&zwnj;های شیری حمایت کند. این امر به میزان کلسیم تجویز شده، نوع منابع کلسیم و روش مصرف بستگی دارد. واضح است که منابع مختلف تأثیرات متفاوتی بر سطح کلسیم خون دارند و این بدان معنی است که آنها به طور متفاوتی در جلوگیری از تب شیر بالینی نقش دارند. همچنین به اثبات رسیده است  که ترکیب چندین فرم کلسیم در محصولات کلسیم خوراکی مؤثرتر است . آیا تب شیر ریشه&zwnj;کن شده است؟ به هیچ وجه! اگرچه بیماری تب شیر بسیار مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است، اما هنوز یک موضوع بسیار مهم است و با افزایش سطح عملکرد گاوهای شیری، حادتر خواهد شد. شرایط پاتوفیزیولوژیک بیماری و مشکلات مربوط به آن تا حد زیادی شفاف شده است اما هنوز استراتژی&zwnj;های مربوط به پیشگیری و کنترل این بیماری به توسعه و تکامل خود ادامه می&zwnj;دهند. به طور کلی، اقدامات مختلف پیشگیری باید برای هر گله به طور جداگانه مناسب باشد. به عنوان مثال، تنظیم و کنترل جزئیات جیره برای هر گله امکان پذیر نیست.  در عین حال، ممکن است استراتژی&zwnj;های انفرادی حیوانات به تنهایی راه حل بهینه برای گله&zwnj;های بزرگ نباشد. در بسیاری از موارد، کنترل یا تنظیم عوامل خارجی در کوتاه مدت غیرممکن است به همین دلیل با اتکاء به شدت معضل در گله مربوطه، ترکیبی از راهکارهای مختلف توصیه می&zwnj;شود.  هدف از هرگونه پیشگیری و کنترل تب شیر باید کاهش دفعات و شدت درگیری دام&zwnj;ها باشد. این تنها راه تضمین کننده سلامت و تولید پربازده حیوانات است که این امر در نهایت باعث افزایش سود اقتصادی می&zwnj;شود. گردآوری: مهندس بابک ضیائی، کارشناس تغذیه دام ویرایش و جمع&zwnj;بندی: رضا یزدی منبع:biochem

بیشتر بخوانید

هفت توصیه مهم برای هفته اول پرورش جوجه گوشتی

1402/5/21

مقدمه هفته طلایی نامی است که به هفته اول پرورش اطلاق می&zwnj;گردد، با مدیریت صحیح هفته اول می&zwnj;توان حداکثر سود اقتصادی را کسب کرد که نشان دهنده عملکرد مناسب واحد مرغداری می&zwnj;باشد. لازمه داشتن گله ای یکنواخت، کسب وزن ایده&zwnj;آل و کنترل بیماری&zwnj;های رایج، داشتن مدیریت صحیح در هفته اول است. مطالعات نشان می&zwnj;دهد، هر پرنده بایستی بطور استاندارد در پایان هفته اول، حداقل 4 برابر وزن جوجه ریزی را کسب بکند که با مدیریت صحیح و تغذیه مناسب میسر می&zwnj;گردد.     در این مقاله به عوامل مختلفی که می&zwnj;توانند هفته اول پرورش را تحت الشعاع قرار دهند، اشاره می&zwnj;کنیم: هفت توصیه مهم درهفته اول پرورش جوجه گوشتی یکنواختی گله یکنواختی گله می&zwnj;تواند کمک شایانی در رشد و وزن&zwnj;گیری جوجه&zwnj;ها داشته باشد. لازمه یکنواختی گله، داشتن وزن&zwnj;هایی در بازه 10+ تا 10- می&zwnj;باشد. بالا بودن یکنواختی گله سبب می&zwnj;شود تا جوجه&zwnj;های ضعیف&zwnj; در رقابت با جوجه&zwnj;های سنگین&zwnj;تر شانس کمتری برای تغذیه داشته باشند و هر روز ضعیف&zwnj;تر شده و مستعد انواع بیماری&zwnj;ها شوند و این تهدید بسیار جدی برای سایر پرنده&zwnj;ها و گله محسوب می&zwnj;شود. در مقابل، جوجه&zwnj;های سنگین&zwnj;تر روز به روز افزایش وزن خواهند داشت که در مناطق مرتفع، شانس بروز آسیت و سکته قلبی را افزایش می&zwnj;دهد.     عوامل مختلفی که می&zwnj;توانند سبب برهم زدن یکنواختی گله شوند، عبارتند از: الف) دمای ستر و هچر: جنین با نرخ رشد بالا نسبت به تغییرات دما، حساس است و کمی انحراف از دامنه مطلوب دمایی، تأثیرات منفی بر قابلیت جوجه درآوری و کیفیت جوجه دارد. تغییرات دمایی بیش از حد در ستر و هچر، اثر منفی بر کیفیت جوجه داشته که به واسطه این تأثیرات، عملکرد جوجه&zwnj;ها هنگام پرورش و کشتار، تحت تأثیر قرار می&zwnj;گیرد. ب) مدت زمان انتقال جوجه&zwnj;ها به واحد پرورشی: توقف در انتقال جوجه&zwnj;ها به واحد پرورشی بطور تقریبی و تجربی به ازای هر 10 الی 15 ساعت، موجب 1 گرم کاهش وزن جوجه خواهد شد که البته در فصول گرم این کاهش وزن می&zwnj;تواند بیشتر از 1 گرم باشد و این به دلیل دهیدراته شدن جوجه&zwnj;ها در فصول گرم است. ج) دما و رطوبت سالن پرورشی: تنظیم دما و رطوبت در طول دوره و مخصوصا هفته اول پرورش بایستی بصورت جدی مد نظر قرار داده شود. در سنین ابتدایی، اگر رطوبت سالن کم باشد، بایستی دمای سالن را افزایش دهیم. با توجه به اینکه جوجه در این سنین توانایی تنظیم دمای بدن را ندارد، در صورت پایین بودن دمای سالن، به منظور گرم نگه داشتن بدن، جریان خون را به قسمتهای داخلی مثل کبد و طحال انتقال می&zwnj;دهد که در هنگام کالبدگشایی، پرخونی در این نواحی مشاهده می&zwnj;گردد. همچنین در صورت سرد بودن سالن، پرنده&zwnj;ها در یک نقطه جمع می&zwnj;شوند که در اینصورت، هنگام تنفس کرکهای موجود در هوا وارد کیسه&zwnj;های هوایی شده و سبب بروز التهاب می&zwnj;گردند که هر دو این عوامل سبب جلوگیری از رشد و وزن گیری مناسب پرنده می&zwnj;شود. سطح ایمنی بدن بایستی در نظر داشته باشیم که سیستم ایمنی بدن در سنین ابتدایی بطور کامل تشکیل نیافته و همچنین ایمنی انتقال یافته از بدن مادر به جوجه، در روزهای نخست پرورش کارایی دارد. لذا با افزایش سن، بایستی به کمک انجام واکسیناسیونهای دقیق طبق نظر دامپزشک و همچنین با توجه به شرایط جغرافیایی، ایمنی را در بدن پرنده ایجاد کنیم تا گله در طول دوره از هر گونه بیماری در امان باشد. در کنار برنامه&zwnj;های دقیق واکسیناسیون، میتوان از دستکاری جیره نیز جهت انجام هماهنگی فلور میکروبی کمک گرفت که در سنین پایین نیز  فلور میکروبی قابل شکل&zwnj;گیری است. تراکم گله در هنگام جوجه&zwnj;ریزی، بایستی به منظور تأمین آسایش پرندگان، حداکثر وزن مورد نظر در پایان دوره مد نظر قرار داده شود و با توجه به این وزن، فضای دانخوری، آبخوری و تهویه در نظر گرفته شود. در صورت کم بودن فضای دانخوری، آبخوری و تهویه، جوجه&zwnj;ها پلکانی می&zwnj;شوند و این موجب برهم خوردن یکنواختی گله می&zwnj;گردد. بهتر است تراکم جوجه&zwnj;ریزی، 34 کیلوگرم وزن زنده در هنگام کشتار برای هر متر مربع در نظر گرفته شود. فضای دانخوری عدم توزیع مناسب دان در بین جوجه&zwnj;ها سبب برهم خوردن یکنواختی گله می&zwnj;شود. بایستی توجه داشته باشیم که فضای دانخوری به مقدار کافی در اختیار جوجه&zwnj;ها قرار داده شود تا بتوانند سرانه دان تعریف شده را به راحتی مصرف کرده و ضریب تبدیل مناسبی نیز داشته باشند. همچنین برای دسترسی مطلوب پرنده به دان باید ارتفاع لبه دانخوری هم طراز با پشت پرنده باشد. نامناسب بودن ارتفاع دانخوری باعث افزایش پرت دان می&zwnj;شود که در این حالت ضریب تبدیل غذایی نیز افزایش خواهد یافت. در صورت مصرف دان خارج از دانخوری احتمال آلودگی قارچی و باکتریایی نیز بیشتر می&zwnj;شود. با توجه به نوع دانخوریها، تعداد آنها نیز متفاوت می&zwnj;باشد. به عنوان مثال، در صورت استفاده از دانخوری ناودانی یا تراف، 3 الی 5 سانتی متر برای هر پرنده در نظر گرفته می&zwnj;شود و اگر از دانخوری گرد با قطر 33 سانتی متر استفاده گردد، هر دانخوری برای 45 الی 55 پرنده کفاف می&zwnj;کند. فضای آبخوری در صورتی که پرنده آب مصرف نکند، تمایلی به مصرف خوراک هم نخواهد داشت و رشد نیز با مشکل مواجه خواهد شد. پس ضروریست تا فضای آبخوری به مقدار کافی در اختیار پرنده قرار داده شود. آبخوری&zwnj;ها نیز انواع مختلفی دارند که هر کدام مزایا و معایبی دارند. به عنوان مثال در آبخوری&zwnj;های زنگوله&zwnj;ای با اینکه احتمال سر ریز شدن آب وجود دارد ولی به تنظیم رطوبت سالن کمک می&zwnj;کند و در مقابل در واحدهایی که آبخوری نیپل استفاده می&zwnj;شود امکان سرریز شدن آب کم است ولی بستر خشک بوده و رطوبت بیشتری تأمین نمی&zwnj;شود. مقدار مورد نیاز هر کدام از آبخوریها به شرح زیر می&zwnj;باشد: 1- در صورت استفاده از آبخوری کله قندی (با ظرفیت 4 لیتر)، برای هر80 جوجه یک عدد در نظر گرفته شود. 2- در صورت استفاده از آبخوری پستانکی (نیپل) برای هر 12-8 جوجه یک عدد پستانک در نظر گرفته شود. 3- در صورت استفاده از آبخوری گرد آویز (به قطر 33 سانتیمتر) برای هر 100-80 جوجه یک عدد در نظر گرفته شود. تایم خاموشی در رابطه با تایم خاموشی سه عامل مدت، شدت و رنگ نور مطرح است. تجربه اثبات کرده است، کاهش شدت نور و افزایش مدت زمان خاموشی می&zwnj;تواند سبب بهبود عملکرد جوجه&zwnj;های گوشتی گردد. توصیه&zwnj;های نوری طبق تجربه به قرار زیر است: 1- دو روز اول بدون خاموشی (شدت نور 60 لوکس، این امر باعث می&zwnj;شود تا جوجه&zwnj;ها کمتر بخوابند و فرصت کافی برای بسته شدن بند ناف فراهم گردد) 2- روز سوم تا وزن 180 گرم، روزانه یک ساعت خاموشی با روشنایی لامپ&zwnj;های یک در میان (شدت نور 30 لوکس) 3- وزن 180 گرم به بعد، افزایش روزانه یک ساعت خاموشی و رسیدن به 8 ساعت خاموشی (شدت نور 5 لوکس با لامپ&zwnj;های دو خط سبز و یک خط آبی). توصیه می&zwnj;گردد خاموشی 8 ساعته طی ۲ مرحله ۴ ساعته اعمال شده و در حد فاصل 2 خاموشی، 3 الی 4 ساعت روشنایی اعمال شده و دان در اختیار جوجه&zwnj;ها قرار داده شود. تغذیه مناسب سویه&zwnj;های متفاوت نیازهای تغذیه&zwnj;ای متفاوتی دارند. با توجه به اینکه بیشترین نیاز متابولیکی جوجه&zwnj;ها در طی هفته اول می&zwnj;باشد، لذا احتیاجات تغذیه&zwnj;ای در این بازه زمانی نیز متفاوت است. یک جیره ایده آل جیره&zwnj;ای است که علاوه بر تأمین انرژی و پروتئین، دارای مواد معدنی، ویتامین&zwnj;ها و همچنین ترکیبات پری&zwnj;بیوتیک و پروبیوتیک باشد. در جیره نویسی نوین، بجای اینکه تمرکز بر روی پروتئین خام باشد، بر روی تعادل اسیدهای آمینه متمرکز شده است. بنابراین، توصیه می&zwnj;شود از متخصصین جیره نویس و فرمولاسیون خوراک، برای متعادل&zwnj;سازی جیره&zwnj;ها بهره گرفته شود.   گردآورندگان: مهندس محمدرضا قهرمانیان، مدیریت پشتیبانی فنی و ارتباط با مشتریان دکتر نامدار کامرانی، کارشناس پشتیبانی فنی و ارتباط با مشتریان

بیشتر بخوانید

چه عواملی موجب امنیت زیستی در مرغداری می‌گردد؟

1402/5/15

  امنیت زیستی شامل هر اقدامی است که خطر ابتلا به بیماری را کاهش می&zwnj;دهد و می تواند در سلامت گله نقش اساسی ایفا کند.  پیشگیری از شیوع بیماری گام مهمی جهت جلوگیری از رسیدن بیماری به واحد می&zwnj;باشد. در این بین رعایت امنیت زیستی در واحدهای نزدیک به فارم نیز از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که موجب کاهش احتمال ابتلا به بیماری می&zwnj;گردد.   دستورالعمل های لازم برای امنیت زیستی در مرغداری حفظ فاصله  تشکیل و ایجاد موانعی بین مناطق پاک و نیمه پاک و محصور کردن مرغداری در منطقه تمیز و دور از آلودگی و جلوگیری از ورود پرندگان و حشرات به واحد پرورشی  تمیز کردن و شستشوی وسایل مرغداری: شستشو و ضدعفونی لباس&zwnj;ها با ماشین لباسشویی و کفش&zwnj;های مورد استفاده در داخل سالن پرورشی طبق برنامه روتین ضدعفونی لباس&zwnj;ها و کفش&zwnj;های مورد استفاده در محوطه مرغداری زدودن مواد آلی توسط فرچه&zwnj;های مخصوص (گل و لای) استحمام قبل از ورود به سالن پرورشی و تولیدی تمیز نگهداشتن قفس&zwnj;ها و تجهیزات مرتبط با مرغ&zwnj;های پرورشی اسکوپ، بیل و چنگ زدن کودهای آغشته شده به خاک سوزاندن و دفع کودها و زباله&zwnj;ها جلوگیری از انتقال آلودگی به مرغداری: ضدعفونی لاستیک ماشین، کامیون و کلیه تجهیزات حاوی آلودگی در صورت ورود به واحدهای دیگر و رعایت مسائل قرنطینه ای، شستشو و ضدعفونی کردن و عدم مخلوط سازی پرندگان با سنین مختلف و گونه ها و منابع متفاوت در حفظ امنیت زیستی حائز اهمیت است. عدم انتقال آلودگی&zwnj; از سایر مرغداری&zwnj;ها جهت حفظ امنیت زیستی: از اشتراک&zwnj;گذاری تجهیزات و پرندگان با سایر واحدها  خودداری کنید. لوازم مرغداری قبل از اینکه به واحد برسد، تمیز و ضدعفونی گردد. هرگز وسایلی مانند پالت چوبی، کارتن و شانه تخم مرغ را بدلیل داشتن خلل و فرج به اشتراک نگذارید. شناسایی علایم هشدار دهنده در بسیاری از بیماری&zwnj;ها: افزایش ناگهانی مرگ و میر عطسه و نفس نفس زدن و سرفه  و ترشحات بینی اسهال آبکی و سبز رنگ کمبود انرژی و کم اشتهایی کاهش تولید و پوسته نرم تخم مرغ تورم اطراف چشم و گردن و سر تغییر رنگ تاج و ریش لرزش و افتادگی بال چرخش و پیچ خوردگی گردن گزارش بیماری پرنده در صورت بروز علایم غیر معمول بیماری منتظر تلفات غیر منتظره نباشید و جهت جلوگیری از پیشرفت درگیری به دامپزشک منطقه مراجعه نمائید. عوامل موثر جهت حفظ امنیت زیستی در مرغداری&zwnj;ها 1- احداث واحد پرورشی در موقعیتهای مکانی مناسب با در نظر گرفتن فاصله مناسب بین واحدها و دیوار چینی و فنس کشی و محصور کردن واحد. 2- عدم تاسیس سالن در جهت بادهای منطقه ای 3- اجرای برنامه&zwnj;های واکسیناسیون مناسب گله 4- اجرای آزمایشات سرولوژیک روتین در گله جهت پیشگیری و بررسی موفقیت برنامه واکسیناسیون در طول پرورش و تولید 5- جوجه&zwnj;ریزی همزمان و اجتناب از نگهداری طیور با سنین متفاوت 6- مبارزه با حیوانات و حشرات و پرندگان ناقل بیماری: در صورت تمیز نگهداشتن مزرعه از آلودگی&zwnj;ها و ریزش دان از جذب حیوانات و پرندگان به محوطه ممانعت بعمل می&zwnj;آید. همچنین از تجمع آب ایستاده وهمچنین هر نوع غذای ریخته شده در محوطه باید جلوگیری گردد. عوامل بازدارنده با طعمه گذاری و بدام انداختن جوندگان باعث جلوگیری از ازدیاد آن&zwnj;ها و انتشار در محوطه مرغداری می شود. استفاده از فلاترها و چراغ&zwnj;های چشمک زن و مترسک&zwnj;ها برای جلوگیری از تردد پرندگان و همچنین استفاده از توریهای 5 میلی برای جلوگیری از ورود جوندگان و پرندگان به سالن&zwnj;ها و انبار دان الزامی است. 7- ممانعت از تردد افراد غیر مسئول به مرغداری 8- شستشو و ضد عفونی وسایل نقلیه ضروری قبل از ورود به مرغداری: احداث و استفاده از حوضچه&zwnj;های ضد عفونی در ورودی واحد و امکان استفاده از کارواش ضروری می&zwnj;باشد، در این رابطه باید اطمینان حاصل شود که دستگاه ضدعفونی کننده بدون نقص باشد. به هنگام استفاده از مواد ضدعفونی کننده باید به آلودگی&zwnj;های دوره&zwnj;&zwnj;ی پیش، میزان سختی آب، دمای محیط اطراف و سطح رطوبت توجه کرد، همچنین به هنگام آماده&zwnj;سازی ضد عفونی کننده&zwnj;ها می&zwnj;بایستی به توصیه کارخانه سازنده و دامپزشک توجه کنید.   9- عدم نگهداری طیور غیر مرتبط در مرغداری جهت رعایت امنیت زیستی 10- معدوم سازی تلفات طول دوره در مرغداری 11- انتقال کود به خارج از مرغداری بعد از اتمام دوره پرورشی 12- شسشوی وسایل، تجهیزات و سالن&zwnj;های پرورشی در طول دوره آماده سازی مرغداری 13- دریافت مجوزهای لازم جهت جوجه ریزی و رعایت فواصل جوجه ریزی با توجه به هدف پرورش پرنده در واحد و برحسب بیماری&zwnj;های منطقه&zwnj;ای 14- احداث سرویس بهداشتی و دوش در ورودی مرغداری 15- رعایت جوجه ریزی بر حسب پروانه بهره برداری 16- استفاده از لاشه سوز و چاه تلفات در مرغداری 17- احداث اتاقک کالبد گشایی و نمونه برداری در مرغداری 18- تهیه دستگاه شعله افکن و سمپاش مناسب 19- داشتن چاه فاضلاب مناسب و سرپوشیده 20- تهیه یخچال نگهداری واکسن و دارو وکنترل دمای یخچال با استفاده از دماسنج تعبیه شده در یخچال 21- مسیر تردد باید فاقد قسمت خاکی باشد سیمان کاری و یا آسفالت کاری محوطه بیرونی و داخلی مرغداری بطوری که سطوح صافی جهت شستشو و ضد عفونی ایجاد کند. 22- نصب توری&zwnj;های مناسب بر روی پنجره&zwnj;ها 23- تهیه رطوبت سنج و حرارت سنج برای سالن&zwnj;های پرورشی و انبار دان 24- احداث مناسب انبار دارای توری و کاشی کاری و سیمان کاری جهت جلوگیری از تردد جوندگان و پرندگان 25- تهیه لباس کار مناسب و تجهیزات بهداشتی برای کارگران و بازدید کنندگان: باید اطمینان حاصل گردد که هنگام ورود به مرغداری&zwnj;ها یا اماکن داخل مرغداری، لباس و کفش&zwnj;های تمیز پوشیده شود. با تعویض لباس&zwnj;ها و کفش&zwnj;های تمیز هنگام جابجایی بین گله یا سوله از انتشار آلودگی&zwnj;ها به مزرعه ممانعت بعمل می&zwnj;آید.  کارکنان و بازدید کنندگان باید ملزم به استفاده از لباس و کفش ویژه مرغداری باشند. بعد ازاستفاده کارکنان و بازدیدکنندگان از واحد باید لباس&zwnj;های آنها دور ریخته و یا در آب 60 درجه در حضور دترجنت&zwnj;ها شستشو و ضدعفونی گردد. 26- نصب و راه اندازی تهویه و هواکش&zwnj;های مناسب برای سالن&zwnj;ها 27- جمع آوری اطلاعات و سوابق مرگ و میر و تولید: کلیه اطلاعات پرورشی هر دوره باید نگهداری و بایگانی شوند. همچنین کلیه اطلاعات مربوط به واحد اعم از ساختمان&zwnj;ها، تجهیزات، مصرف آب و سطح مصرف خوراک و تخم مرغ دوره قبل، باید جمع آوری و بایگانی گردد. 28- احداث اتاق گاز مناسب جهت گازگذاری اقلام و نهاده&zwnj;های وارده 29- جلوگیری از مصرف مواد اولیه متفرقه و بدون مشورت با افراد متخصص وعدم مصرف بی رویه دارو بدون نظر دامپزشک 30- همکاری با ماموران دامپزشکی جهت نمونه برداری&zwnj;ها 31- دریافت مجوزهای لازم جهت جوجه ریزی 32- عدم استفاده از وسایل و لوازم مرغداری&zwnj;های مشترک و عدم تبادل آنها جهت جلوگیری از انتشار آلودگی&zwnj;ها 33- قطع ارتباط مستقیم با منابع آلودگی اعم از کلینیک&zwnj;ها و داروخانه&zwnj;های دامپزشکی و مرغداری&zwnj;های آلوده 34- عدم استفاده از نهاده&zwnj;های دامی باقی مانده از دوره&zwnj;های قبل و عدم انتقال از سایر واحدهای پرورشی 35- انجام آزمایشات آب بصورت دوره ای از سنجش بار میکروبی و سختی آب 36- انجام آزمایشات بهداشت فردی برای کلیه پرسنل شاغل در مرغداری جهت پیشگیری از انتشار بیماری&zwnj;های مشترک بین انسان و طیور مثل سالمونلا 37- تعبیه دوش و استخر ضدعفونی و یا پاویون قبل از ورود به منطقه پاک واحد پرورشی 38- عدم استفاده از سرنگ&zwnj;های تزریق مشترک بین مرغداری&zwnj;ها و همچنین عدم استفاده از سرنگ&zwnj;های مشترک مورد استفاده توسط کلینیسین&zwnj;ها 39- جمع آوری اطلاعات مرتبط با تردد:  سوابق بازدیدکنندگان و وسایل نقلیه ای که وارد مزرعه می&zwnj;شوند اعم از اطلاعات شخصی، تاریخ و زمان تردد ثبت شود. ثبت زمان آخرین بازدید از آخرین واحد این اجازه را صادر می&zwnj;کند تا در سرعت بخشی و ردیابی منبع آلودگی بهره جست. همچنین توصیه می&zwnj;گردد تعداد بازدید کنندگان و تردد وسایل نقلیه محدود نگه داشته شوند. 40 اطمینان خاطر از پرسنل و بازدید کنندگان جهت استفاده از شوینده&zwnj;ها و ضدعفونی&zwnj;ها 41- شستشوی مناسب خطوط آبخوری بصورت مداوم   گردآورندگان: مهندس محمدرضا قهرمانیان، مدیر تیم پشتیبانی و خدمات پس از فروش دکتر نامدار کامرانی، کارشناس پشتیبانی و خدمات پس از فروش  

بیشتر بخوانید

مایکوتوکسین‌ها در تغذیه گاو شیری

1402/1/27

  مایکوتوکسین چیست؟ مایکوتوکسین&zwnj;ها سموم قارچی هستند که برای انسان و حیوانات خطرناک می&zwnj;باشند. با این حال حضور آنها عملا در خوراک دام اجتناب ناپذیر است. با مدیریت درست سموم، می توان از گاوهای شیری در برابر کاهش عملکرد محافظت نمود و از این طریق از کاهش حاشیه سودآوری جلوگیری کرد. توکسین ها درواقع سموم ارگانیکی هستند که از طریق باکتری&zwnj;ها ، گیاهان، قارچ&zwnj;ها و یا به هنگام مرگ باکتری&zwnj;ها تولید می&zwnj;شوند و به شدت می توانند بر سلامت و عملکرد پرورش دام تأثیر بگذارند. اما کدام سموم در عمل برای گاوهای شیری دارای اهمیت هستند و چه راهبردهایی برای مقابله مناسب با آنها باید به کار گرفته شود.   مایکوتوکسین&zwnj;ها و دست کم گرفتن خطر آن درگاوهای شیری در گذشته، هنگامی که مردم در مورد اهمیت مایکوتوکسین&zwnj;ها در گاوهای شیری صحبت می کردند، عمدتاً نگران خطر انتقال متابولیت آفلاتوکسین AFM1 به شیر بودند.  AFM1  بسیار سرطان &zwnj;زا و آسیب رسان به کبد انسان است و بنابراین برای مصرف&zwnj;کنندگان شیر، یعنی انسان&zwnj;ها ، بسیار حائز اهمیت است. اما در مورد حیوانات، از آنجا که تصور برآن بود، مایکوتوکسین&zwnj;ها تا حد زیادی توسط میکروارگانیسم&zwnj;های شکمبه تجزیه شده و در نتیجه سم زدایی می&zwnj;شوند، از این رو توجه کمتری بر اثرات مخرب و مضر مایکوتوکسین بر روی دام صورت پذیرفت. البته این تنها تا حدودی درست می&zwnj;باشد ولی در موارد ورود بیشتر آفلاتوکسین&zwnj;ها و تحت شرایط خاص که منجر به کاهش ظرفیت تخریب مایکوتوکسین&zwnj;ها توسط شکمبه می&zwnj;شود، مایکوتوکسین&zwnj;ها می توانند همان اثرات مخرب را که در حیوانات تک معده ای دارند در دام نیز داشته باشند. خطر بالای ورود مایکوتوکسین&zwnj;ها از راه خوراک در هنگام مد نظر قراردادن اجزاء خام مورد استفاده در تهیه جیره گاوهای شیری، باید به این امر توجه داشت که تقریباً تمامی این اجزاء در خطر آلودگی به مایکوتوکسین هستند. آلودگی به مایکوتوکسین ممکن است در مزرعه و یا هنگام انبار کردن در سیلو اتفاق بیفتد. به عنوان مثال ذرت ممکن است قبلاً در مزرعه به قارچ Fusarium آلوده شود که این موجب می گردد حتی قبل از برداشت، مایکوتوکسین تولید شود. این مایکوتوکسین&zwnj;های نامرئی، در برابر حرارت و اسید بسیار پایدار هستند، بنابراین در فرآیند سیلو کردن بعدی بدون آسیب، فعال باقی می&zwnj;مانند. همچنین احتمال آلودگی با قارچ&zwnj;های آسپرژیلوس یا پنی سیلیوم، پس از برداشت و در طی فرآیند سیلو کردن و همچنین نگهداری در پشته وجود دارد. اینها به نوبه خود می&zwnj;توانند مایکوتوکسین&zwnj;های دیگری مانند آفلاتوکسین، اوکراتوکسین A یا روکوفورتین تولید کنند.    احتمالات متنوع برای آلودگی سیلوی غلات سیلوی علف و علوفه سبز نیز می&zwnj;توانند با دئوکسی نیوالنول، آلکالوئیدهای ارگوت یا سایر مایکوتوکسین ها آلوده شوند. به طور کلی، انواع خطرات از مایکوتوکسین های مختلف و از منابع مختلف وجود دارد که با افزایش مصرف علوفه توسط یک گاو شیری تشدید می شود و در نتیجه منجر به افزایش میزان مصرف  مایکوتوکسین&zwnj;ها توسط حیوان می گردد. کاهش یا عدم کفایت سم زدایی در شکمبه دام همانطور که قبلا اشاره شد، یکی دیگر از مشکلات احتمالی، کاهش تخریب مایکوتوکسین&zwnj;ها در شکمبه است. مطالعات علمی نشان داده است که همبستگی آشکاری بین مایکوتوکسین&zwnj;ها و کیفیت میکروبیوم شکمبه و عملکرد آن وجود دارد. اگرچه تخریب مایکوتوکسین&zwnj;ها در حیوانات شیرده به دلیل افزایش فعالیت میکروبیوم شدت بیشتری دارد، اما کاهش مقادیر pH و همچنین کاهش زمان عبور تأثیر منفی بر تجزیه مایکوتوکسین&zwnj;ها خواهد داشت. هر دو وضعیت غالبا در گاوهای پرتولید مشاهده شده است  و به شدت تحت تأثیر فرمول جیره قرار دارند . حتی بعضی از مایکوتوکسین&zwnj;ها بعد از تجزیه، خطرات بیشتری نسبت به سم اولیه دارند. یکی از این نوع مایکوتوکسین&zwnj;ها زیرالنون (ZEA) است که گاها زمانی که تجزیه می&zwnj;شود، تاثیرات منفی شدیدتری نسبت به مولکول اولیه دارد.   تأثیر سموم قارچی بر سلامت و عملکرد دام عدم تجزیه مقادیری از مایکوتوکسین&zwnj;ها در شکمبه خطر بسیار قابل توجهی را در بردارد که این امر بطور کلی منجر به کاهش عملکرد و سلامت حیوان می&zwnj;شود. از دیدگاه بالینی ورود سموم قارچی باعث مسمومیت درون سلولی و همچنین استرس&zwnj;های متابولیکی می&zwnj;شود. بنابراین، مایکوتوکسین&zwnj;ها می&zwnj;توانند موجب ایجاد اختلالات متابولیکی پیچیده و بیماری&zwnj;های التهابی شوند. لامینیت (التهابات لایه های حساس بافت) یک مثال خوب است. لامینیت یک بیماری متابولیکی چند عاملی است که منجر به التهاب آسپتیک کوریم سُم می&zwnj;شود و خود را به صورت لنگش دردناک نشان می&zwnj;دهد. این بیماری از طریق تأثیر متقابل بسیاری از عوامل مستعد کننده ایجاد می&zwnj;شود که منجر به اختلال در میکروسیرکولاسیون کوریوم سُم و تغییر دستگاه نگهدارنده استخوان سم می&zwnj;گردد. در این زمینه می توان به عوامل مستعد کننده زیر اشاره کرد: تغذیه (مصرف جیره با تراکم بالای انرژی) زایمان بیماری&zwnj;های سیستمیک مانند اسیدوز شکمبه، ورم پستان، جفت ماندگی، اندومتریت، جابجایی شیردان، سندرم کبد چرب مشکلات سلامتی سُم و شرایط بد جایگاه پرورش و نگهداری   مایکوتوکسین&zwnj;ها و تشدید سایر عوامل بیماری&zwnj;زا افزایش بار اندوتوکسین (سموم باکتریایی) غالبا در این عوامل مختلف نقش مهمی را ایفا می&zwnj;کنند. اندوتوکسین&zwnj;ها اجزای دیواره سلولی باکتری&zwnj;های گرم منفی هستند و هنگامی که وارد جریان خون می&zwnj;شوند می توانند منجر به بروز واکنش التهابی شوند. از آنجایی که مایکوتوکسین&zwnj;ها، حتی در مقادیر کم به یکپارچگی دیواره گوارشی آسیب می&zwnj;رسانند، جذب اندوتوکسین&zwnj;ها از مجرای روده افزایش می&zwnj;یابد. بنابراین، مشخص می&zwnj;شود که تعامل سموم مختلف و بیماری&zwnj;های متابولیکی چقدر پیچیده هستند . مقابله با مایکوتوکسین&zwnj;ها عوارض پیچیده معمولاً به رویکردی به همان اندازه پیچیده نیاز دارند. بنابراین، بعید است که یک اقدام واحد راه حلی برای همه مشکلات ارائه دهد. از اینرو اجتباب از قرار گرفتن در معرض عوامل منفی از اهمیت ویژه&zwnj;ای برخوردار می&zwnj;شود. یکی از این عوامل منفی مایکوتوکسین&zwnj;ها هستند. خوشبختانه، راه&zwnj;های متقابل مؤثر و ویژه&zwnj;ای به شکل توکسین بایندر برای مقابله با سموم قارچی وجود دارد.  توکسین بایندرها می&zwnj;توانند نقش مهم و مؤثری در مدیریت خوب اندوتوکسین&zwnj;ها ایفا نمایند. مورد دیگر استفاده ازافزودنی&zwnj;های خوراک است که به طور مثبت بر محیط شکمبه و همچنین کل میکروبیوم (جمعیت میکروبی) تأثیر می&zwnj;گذارند که این مورد شامل مخمرهای زنده (پروبیوتیک) است. افزودنی&zwnj;های متعددی که از عملکرد کبد و متابولیسم گاو شیری حمایت می&zwnj;کنند نیز می&zwnj;توانند جزء ارزشمندی از چنین بینشی باشند.   نتیجه گاوهای شیری مدرن دارای پتانسیل ژنتیکی تولید و باروری برجسته ای هستند که برای رسیدن به این پتانسیل ژنتیکی باید نیازمندی&zwnj;های آنها تامین شود. در کنار مدیریت خوب، تغذیه و سلامتی، مهار و کنترل مایکوتوکسین&zwnj;ها و سایرعوامل منفی نقش مهمی دارند. علاوه بر این اثرات مضر، مایکوتوکسین&zwnj;ها با استرس اندوتوکسین و همچنین با بسیاری از بیماری&zwnj;های متابولیکی رابطه مستقیم دارند. مدیریت مؤثر سموم موجود در خوراک گاوهای شیری این حیوانات را از تأثیرات منفی محافظت می&zwnj;کند. بنابراین  توکسین بایندر&zwnj;ها نقش کلیدی در ایجاد شرایط تولید ایده آل، سلامت حیوانات و عملکرد بیولوژیکی پایدار دارند.   تهیه و ترجمه: بابک ضیائی کارشناس تغذیه دام ویرایش: رضا یزدی منبع : وبسایت بایومین  

بیشتر بخوانید

اقدامات قبل از جوجه ریزی

1402/1/22

اصول کلی شرایط واحدهای پرورشی مرغ گوشتی جهت جوجه&zwnj;ریزی مقدمه بعد از اتمام هر دوره پرورشی و تخلیه کامل سالن از طیور، لازم است تا واحد پرورشی برای جوجه&zwnj;ریزی بعدی، آماده&zwnj;سازی گردد. در آماده&zwnj;سازی سالن جهت جوجه&zwnj;ریزی، ابتدا باید کلیه امورات مربوط، شامل تخلیه کامل کود، جاروکشی، شست و شوی اولیه، شست و شوی دترجنت و ضدعفونی اولیه بصورت صحیح انجام گرفته و برنامه عملیاتی بهداشتی باقیمانده، شناسایی و به منظور مدیریت صحیح و روان شدن عملیات در فارم، تسلسل کارها در فرمتی ثبت و اجرا گردد. همیشه مجموعه&zwnj;ای از کارهای ساده است که یک پدیده یا کلیتی بزرگ و پیچیده را ایجاد میکند. بنابراین با توجه به اهمیت مطالب ذکر شده، رعایت موارد زیر از جانب مرغدار، قبل از جوجه&zwnj;ریزی ضروری می&zwnj;باشد:   ضدعفونی محوطه اطراف واحد پرورشی و اعمال برنامه&zwnj; قرنطینه&zwnj;ای سفت و سخت جهت مقابله با ورود هر گونه آلودگی   الف) مرغداری&zwnj;های با محوطه خاکی خاکروبی مقابل درب ورودی   فنس کشی اطراف محوطه تردد   ترمیم ناهمواری&zwnj;های محوطه   جمع&zwnj;آوری نخاله&zwnj;ها و بقایای مصالح ساختمانی و اشیاء   سوزاندان علف&zwnj;های هرز اطراف سالن&zwnj;ها   شعله افکنی محل&zwnj;های تردد   تخلیه سپتیک و شست و شو با آب فشار قوی   جهت جلوگیری از هجوم جوندگان به درون سالن&zwnj;های پرورشی، پیشنهاد می&zwnj;شود که شن بادامی به ضخامت 30 سانتیمتر، در اطراف سالن&zwnj;های با محوطه خاکی به فاصله یک متر، شنریزی گردد.   ب) محوطه سیمانی و آسفالت نظافت و جاروکشی مسیر تردد   جمع&zwnj;آوری نخاله و کلیه وسایل مازاد مزرعه از محوطه   شست و شوی مسیر تردد با پمپ کارواش حصول اطمینان از اثربخشی ضدعفونی کننده&zwnj;ها با توجه به پرورش جوجه گوشتی بر روی کف سالن&zwnj;های واحدهای پرورشی، لذا احتمال آلودگی پرنده با باکتری&zwnj;های مختلف وجود دارد که حتی بدون نشان دادن علائم بیماری می&zwnj;تواند این عامل به انسان نیز منتقل گردد. بنابراین پس از ضدعفونی، نمونه&zwnj;برداری از قسمت&zwnj;های مختلف سالن پرورش جهت حصول اطمینان از اثربخشی ضدعفونی&zwnj;کننده&zwnj;ها، ضروری می&zwnj;باشد که در این زمینه رعایت نکات زیر الزامی است: بهتر است دو الی سه روز پس از ضدعفونی واحد پرورشی، جهت نمونه&zwnj;برداری اقدام شود.   نمونه&zwnj;برداری از محل&zwnj;های خشک انجام شود که عاری از رطوبت هستند.   جهت اطمینان از اثربخشی ضدعفونی&zwnj;، شمارش کلی باکتری&zwnj;های زنده باید انجام شود.   نمونه&zwnj;برداری به کمک سواپ انجام می&zwnj;گیرد که می&zwnj;تواند حداقل 4 نمونه از کف سالن، دیوارها، ستون&zwnj;ها و پایه&zwnj;ها باشد.   آماده&zwnj;سازی بستر جوجه&zwnj;ها در طول دوره پرورش، نیاز به بستری نرم و راحت دارند. از مواد مختلفی مثل پوشال، خاک اره، رول کاغذی، سبوس برنج، خزه، کلش و… می&zwnj;توان به عنوان بستر استفاده کرد. در هنگام انتخاب بستر برای جوجه&zwnj;های یک روزه، باید توجه داشته باشیم که بستر انتخابی حتما ویژگی&zwnj;های زیر را داشته باشد: وزن زیادی نداشته باشد.   جاذب رطوبت باشد.   قابلیت خشک شدن سریع   قیمت کمی داشته باشد.   عاری از هر گونه آلودگی&zwnj;های قارچی باشد.   در صورت پوشال بودن، باید فاقد خاکه چوب، چوب و اشیاء زاید باشد.   در صورت پوشال بودن، باید فاقد پر و فضولات پرندگان باشد.   در فصول مختلف سال، بسـتر بـایستی ضخامـت مناسـب داشته باشد. عمـق بسـتر بایستی حداقـل 5 ســانتیمتر باشــد. آماده&zwnj;سازی ضدعفونی&zwnj; جهت تردد در سالن&zwnj;ها زمان انجام این عملیات، بعد از انجام کلیه امورات مربوط به آماده&zwnj;سازی سالن&zwnj;ها و قبل از دود دهی سالن، صورت می&zwnj;پذیرد. حوضچه&zwnj;های ضدعفونی پا و تشت ضدعفونی در این نوع حوضچه&zwnj;ها که در ورودی سالن&zwnj;های پرورشی تعبیه می&zwnj;شود، ضدعفونی&zwnj;های طویل المدت ریخته شده و جهت ضدعفونی کف دمپایی یا چکمه&zwnj;های کارکنان مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد. لازم به ذکر است خطای این نوع ضدعفونی&zwnj;ها 50% به بالا می&zwnj;باشد و این امر بدلیل مدت زمان تأثیر ضدعفونی بر سطوح آغشته شده و عدم پوشش نواحی مختلف توسط ضدعفونی می&zwnj;باشد که توصیه می&zwnj;گردد دمپایی&zwnj;ها و چکمه&zwnj;های محوطه با داخل سالن متفاوت باشند.   استفاده از افشان&zwnj;ها و یا سطل&zwnj;های ضدعفونی این نوع ضدعفونی&zwnj; جهت پاکسازی آلودگی از دست&zwnj;ها می&zwnj;باشد. بدلیل خطای بالای ضدعفونی با افشان&zwnj;ها (کلیه سطوح دست آغشته نمی&zwnj;شود)، استفاده از سطل&zwnj;های آویزان جهت ضدعفونی دست&zwnj;ها توصیه می&zwnj;گردد.   تعبیه اتاق فیلتر قبل از ورود به سالن توصیه اکثر کارشناسان و متخصصان این است که یک اتاقک فیلتر قبل از ورودی سالن&zwnj;ها تعبیه گردد تا دمپایی&zwnj;ها، چکمه&zwnj;ها و لباس&zwnj;های محوطه در آن قسمت با لباس&zwnj;ها، چکمه&zwnj;&zwnj;ها و دمپایی&zwnj;های سالن تعویض گردد و احتمال نشتی و انتقال آلودگی از بیرون به داخل سالن&zwnj;ها کاهش پیدا کند.   استفاده از لباس&zwnj;های مناسب کارگری با در نظر گرفتن انتقال افقی برخی از بیماری&zwnj;ها از دوره&zwnj;ای به دوره دیگر، در صورت عدم تهیه&zwnj; البسه نو، لباس&zwnj;های قدیمی حتما با آب 60 درجه و با شست و شو کننده&zwnj;های صنعتی پاکسازی شوند ولی در هر حال بهترین روش، خریداری لباس&zwnj;های نو بصورت دوره&zwnj;ای می&zwnj;باشد تا از احتمال انتقال هر گونه آلودگی ممانعت بعمل آید. دود دهی سالن&zwnj;ها دود دهی سالن&zwnj;ها بایستی بگونه&zwnj;ای باشد که قبل از ورود جوجه به داخل سالن، حداقل ۴۸ ساعت دود در داخل سالن حبس شده و ۴۸ ساعت بعدی نیز هواکش&zwnj;ها روشن و پنجره&zwnj;ها یا اینلت&zwnj;ها، باز باشند تا دود به طور کامل تخلیه شود که این مرحله همراه با گرم کردن سالن و ایجاد رطوبت و تخلیه پلکانی انجام میگیرد. به منظور دود دهی سالن&zwnj;های مرغداری از ماده پرمنگنات پتاسیم و فرمالین استفاده می&zwnj;شود که ابتدا پرمنگنات پتاسیم را داخل ظرفی ریخته و سپس فرمالین را روی آن می&zwnj;ریزیم، ترکیب این دو ماده سبب تولید گاز فرمالدئید می&zwnj;گردد که یک ضد عفونی&zwnj;کننده بسیار قوی است. باید بدانید که این واکنش گرما زا بوده و برای تهیه آن نباید از ظروف پلاستیکی استفاده کنید. برای اینکه گازدهی سالن با فرمالدئید به خوبی اثر کند، باید دمای سالن ۲۵ درجه و رطوبت نسبی آن ۶۵ درصد باشد. باید توجه داشته باشیم که ریختن پرمنگنات پتاسیم روی فرمالین سبب ایجاد انفجار می&zwnj;گردد. همچنین دود ایجاد شده به هنگام گازدهی با فرمالین، کاملا سمی و مرگ آور است که در صورت عدم رعایت موارد ایمنی و عدم داشتن تجربه کافی، باعث مرگ فوری انسان می&zwnj;شود، بنابراین توصیه می&zwnj;گردد که به هنگام گازدهی با فرمالین، از مسئول فنی، دامپزشک فارم و کارگران باتجربه، کمک بگیریم. چنانچه تجربه کافی در این زمینه ندارید، توصیه می&zwnj;شود که آموزش&zwnj;های لازم و کافی را در این زمینه ببینید.   تنظیم دمای سالن بعد از خروج کامل گاز فرمالیــن از داخل ســالن و 24 ســاعت قبــل از ورود جوجه&zwnj;هــا، بایستی از صحت عملکرد هیترهــا اطمینان حاصل کنیم. در اوایل روزهـای پـرورش، با توجه به عواملی همچون فقدان پر، و عدم کنترل بدن توسط مغز در روزهای اولیه، جوجه&zwnj;هـا تا سن یک هفتگی قادر نیسـتند درجه حرارت بدنشـان را تنظیـم کنند. با توجه به حساسیت بالای ریه جوجه&zwnj;ها نسبت به گازهای مونواکسید کربن و … در طول هفتـه اول پـرورش، توصیه می&zwnj;شود جهت تأمیـن دمـای مـورد نیـاز جوجه&zwnj;هـا، از سیسـتم&zwnj;های حرارتی مناسب اسـتفاده شـود. اگر رطوبـت نسـبی سـالن در حد استاندارد باشد(75-55)، بایستی دمای سالن در حـدود 32  درجه سـانتیگراد تنظیم گردد. در صورتی که رطوبت سـالن کـم باشـد، دمای مـورد نیـاز جوجه&zwnj;ها افزایـش خواهد یافـت. در این خصـوص باید بـه نحـوه رفتـار و پراکنـش جوجه&zwnj;ها در فضای بسـتر سـالن توجه شـود. به منظور تنظیم دقیق دما و رطوبت، لازم است تا از دماسنج&zwnj;های ماکزیمم و مینیمم و دستگاه رطوبت سنج در چند نقطه از سالن، استفاده گردد.   تنظیم رطوبت سالن همانطور که در قسمت بالا توضیح داده شد، استاندارد رطوبت برای جوجه&zwnj;ها، حـدود 55 تـا 75 درصـد اسـت که به واسطه&zwnj;ی آبپاشـی سـر سـالن و قســمت&zwnj;های خالــی ســالن یــا مهپــاش انجام می&zwnj;شــود، البتــه باید بــگون&zwnj;های باشد کــه از ریزش آب بر سر جوجه&zwnj;ها خودداری شود تا جوجه&zwnj;هــا ســرما نخورنــد. رطوبـت نسـبی سـالن بسـیار مهـم اسـت و رابطه معکوس بـا درجـه حـرارت مؤثــر دارد بگونه&zwnj;ای که به ازای 10 درصد افزایش در رطوبت، 2 درجه دمای سالن کاهش می&zwnj;یابد.   اطمینان از تهویه مناسب سالن با توجه به حساسیت بالای مخـاط تنفسـی جوجـه&zwnj;ها در سنین پایین، توصیه می&zwnj;گردد از زمان ورود جوجه&zwnj;ها به داخل سالن، مسئله تهویه کاملا جدی گرفته شود، چرا که در صورت تجمع گازهایی مثل دی اکسید کربن و آمونیـاك در سـالن، مخاط آسیب دیده و به تبع آن در هفته&zwnj;های بعدی شاهد عفونت خواهیم بود. به منظور جریــان بهتــر هــوا در بیــن جوجه&zwnj;هــا، حصــار استفاده شـده در داخـل سـالن تـا حـد امـکان بایستی تـوری باشـد. لازم به ذکر است، عملکرد سیستم هوادهی تونلی و اینلت در فصول مختلف سال متفاوت می&zwnj;باشد.   نور سالن روز اول جوجه&zwnj;ریزی نور بصورت کامل و 24 ساعت روشنایی بوده و شـدت نـور در سطح سالن نیز بایـد 30 تـا 40 لوکـس باشـد که در واقع معادل 3 الـی 4 وات بـه ازای هـر مترمربـع از سـطح سـالن می&zwnj;باشد و از روز دوم تـا زمان رسیدن به وزن زنده 180-200 گرم، روزانـه یـک سـاعت خاموشـی داده شـود. اعمال ساعات خاموشی بعد از وزن&zwnj;گیری مناسب، بستگی به شرایط استفاده از دان مصرفی دارد. اختــلاف شــدت نــور در مناطــق پرنــور و کم نــور ســالن بایــد کمتــر از 20 درصــد باشــد. آماده کردن آبخوری&zwnj;ها به محض ورود جوجه&zwnj;ها بایستی آب تازه در اختیار آنها قرار داده شود، بنابراین قبــل از ورود جوجه&zwnj;هــا، آبخوری&zwnj;هــا بــا آب تاز پــر شده تــا اندکــی گرمتــر شــود. بهتر است در هفته اول از آبخوری&zwnj;های اولیه و کله&zwnj;قندی استفاده کرده و پس از گذشت یک هفته، تقریبا بیش از نیمی از آبخوری&zwnj;های کله&zwnj;قندی را برداشته و در عوض آبخوری&zwnj;های خودکار را جایگزین کنیم تا جوجه&zwnj;ها به نوشیدن آب از آنها عادت کنند. هر آبخـوری زنگولـه&zwnj;ای برای 50 تـا 60 پرنـده، کافی بوده و در صـورت اسـتفاده از آبخـوری نیپلـی در چنـد روز اول ، بهتر است از آبخوری&zwnj;هـای کله قنـدی کمکـی اسـتفاده شـود. رعایت سطح آب در آبخوری&zwnj;های زنگولهای و تنظیم فشار در آبخوری&zwnj;های نیپلی، حائز اهمیت می&zwnj;باشد.   آماده کردن دانخوری&zwnj;ها توصیه می&zwnj;شود به منظور جلوگیـری از بسترخواری جوجه&zwnj;هـا، در چند روز ابتدایی جوجه&zwnj;ریزی، از رول&zwnj;هــای مقوایــی بــه همــراه ســینی اســتفاده شــود. علاوه بر جلوگیـری از بسترخواری، استفاده از رول&zwnj;هــای مقوایــی مزیت&zwnj;های دیگری نیز دارد. به عنوان مثال باعــث ایجــاد صــدای خشخــش می&zwnj;شــود و دیگـر جوجه&zwnj;هـا را بـرای فعالیـت تحریـک می&zwnj;کنـد و دسترسی به خوراک را نیز تسهیل میکند. رولها بعد از دو وعده غذایی بایستی تعویض گردد تا از آلودگی&zwnj;های قارچی ممانعت بعمل آید. همچنین از پرت دان به زیر رول&zwnj;های کفی باید اجتناب شود. رول&zwnj;هـا بایـد 25 درصـد سـطح را بپوشـاند. بــه ازای هــر 100 پرنــده یــک عــدد ســینی دانخــوری اســتفاده می&zwnj;شــود. بعــد از حـذف رول&zwnj;هـا، از سـینی&zwnj;های دانخـوری بیشتـری اسـتفاده می&zwnj;شود.   انتقال جوجه&zwnj;های یک روزه به سالن با رعایت تمامی موارد ذکر شده در قسمت بالا، سالن آماده جوجه&zwnj;ریزی می&zwnj;باشد که بهتر است این کار صبح زود انجام شده و جوجه&zwnj;ها با سرعت عمل نسبتا بالایی به مرغداری انتقال داده شوند. پس از اتمام جوجه&zwnj;ریزی، جعبه&zwnj;های حمل جوجه بایستی سوزانده و یا به نوعی از بین برده شوند. در صورت واکسیناسیون اسپری روز اول جوجه&zwnj;ریزی، دمای سالن&zwnj;ها کنترل شده و به هنگام عملیات اسپری، هواکش&zwnj;ها نیز بایستی خاموش باشند.   گردآورندگان: محمدرضا قهرمانیان سرپرست تیم CRM نامدار کامرانی کارشناس CRM

بیشتر بخوانید

اهمیت آب در پرورش طیور

1402/1/15

اهمیت آب در صنعت مرغداری امروزه مرغداری یک صنعت کاملا حرفه&zwnj;ای قلمداد می&zwnj;شود، مرغداران امروز بدنبال سیستم&zwnj;ها و روش&zwnj;هایی هستند که به بازدهی مطلوب&zwnj;تر و ضریب تبدیل بهتری دست پیدا کنند. حفظ میزان آب بدن برای بقای پرنده حیاتی بوده و پرنده محروم از آب، سریعتر از حالت محرومیت از خوراک تلف خواهد شد. سیستم تأمین آب سالم یکی از پارامترهای سلامت و رشد مناسب طیور در مرغداری است. کیفیت نامطلوب آب موجب اختلال در هضم گردیده و متعاقب آن عملکرد رشد و تولید پرنده را تحت تأثیر قرار می&zwnj;دهد. مثلا افزایش سولفات در آب باعث بروز اسهال در گله می&zwnj;شود. آب در بدن بعنوان یک حلال عمل می&zwnj;کند بطوری که مواد مغذی از طریق آن در بدن منتقل شده و فراورده&zwnj;های ضایعاتی توسط آن دفع می&zwnj;گردد. بسیاری از واکنش&zwnj;های شیمیایی که توسط آنزیم&zwnj;ها انجام می&zwnj;گیرند در محیط محلول رخ داده و شامل هیدرولیز هستند. آب همچنین دارای دمای نهان تبخیر بالا بوده و تبخیر از ریه&zwnj;ها و پوست، به آن نقش مهمی در تنظیم دمای بدن می&zwnj;دهد.   منابع تأمین آب مورد نیاز حیوان آب آشامیدنی آب موجود در خوراک آب متابولیکی (آب متابولیکی در طی تجزیه آنزیمی مواد آلی مانند چربی&zwnj;ها، کربوهیدرات&zwnj;ها و پروتئین&zwnj;ها در بدن تولید می&zwnj;شود. اکسیداسیون کامل این عناصر غذایی توسط متابولیسم سلولی انجام می&zwnj;شود که در شرایط هوازی و با حضور اکسیژن صورت می&zwnj;گیرد.) عوامل تأثیر گذار بر سطح مصرف آب در گله عوامل محیطی دما: با افزایش دمای محیط سطح مصرف خوراک کاهش یافته و مصرف آب افزایش پیدا می&zwnj;کند که موجب مدفوع آبکی شده و در نتیجه وزن بدن بطور قابل توجهی افت پیدا می&zwnj;کند. با بالا رفتن دما از 21 درجه سانتیگراد حدود 5.6 درصد مصرف آب افزایش می&zwnj;یابد. در صد رطوبت نسبی هوا: رطوبت مناسب سالن در روزهای اولیه پرورش حائز اهمیت است، زیرا جوجه&zwnj;ها مستقیما از واحد جوجه&zwnj;کشی با رطوبت بالا به سالن&zwnj;های پرورش منتقل می&zwnj;شوند و بنابراین کاهش رطوبت باعث دهیدراته شدن جوجه&zwnj;ها و به مراتب افزایش مصرف آب می&zwnj;شود.   خوراک و خوراک دهی بافت دان: بافت خوراک یکی از مهمترین عوامل مؤثر در توان تولید پرنده است. تغذیه پرندگان با جیره&zwnj;های پلت و کرامبل موجب مصرف آب بیشتر شده و میزان جذب افزایش پیدا می&zwnj;کند.   ماهیت خوراک مصرفی سطح نمک جیره: میزان کشنده نمک 4 گرم در هر کیلوگرم وزن زنده بدن است. در جیره&zwnj;های غذایی جوجه&zwnj;ها علائم سمیت از 3-4 درصد نمک شروع می&zwnj;شود. مسمومیت نمک باعث افزایش مصرف آب شده و احساس تشنگی فراوان، تشنج و بالاخره مرگ حیوان را به همراه خواهد داشت.   سطح جوش شیرین جیره: افزایش جوش شیرین جیره منجر به افزایش مصرف آب و در نهایت کاهش دمای بدن در جوجه&zwnj;های گوشتی در تابستان و زمستان می&zwnj;شود.   تعادل کاتیون و آنیون: در جوجه&zwnj;های گوشتی سطوح حداقل تعادل کاتیون و آنیون جیره باعث ترشح و فعالیت آنزیم&zwnj;های گوارشی می&zwnj;شود و این امر باعث تغییرات اسموتیک در لومن روده شده و مصرف آب در طیور را تحت تأثیر قرار می&zwnj;دهد.   سطح انرژی جیره: افزایش سطح انرژی دان در مقایسه با پروتیئن&zwnj;ها و کربوهیدرات&zwnj;ها بدلیل سوخت و ساز پایین حرارت کمتری تولید می&zwnj;کند و مصرف آب را کاهش می&zwnj;دهد. استفاده از مقادیر مناسب روغن در جیره بدلیل پایین بودن حرارت دفعی به هنگام سوخت وساز باعث کاهش حرارت درونی پرنده و کاهش تقاضا برای مصرف آب و همچنین باعث کاهش تنش گرمائی در فصول گرم سال می&zwnj;شود.   سطوح پروتیئن و تعادل اسید آمینه&zwnj;های ضروری: به حداقل رساندن اسیدهای آمینه و پایین آوردن سطوح پروتیئن، مصرف مواد غذایی را بهبود می&zwnj;بخشد، بعبارتی بار متابولیکی و حرارت دفعی کمتری را به پرنده تحمیل کرده و باعث کاهش مصرف آب می&zwnj;گردد و درنتیجه شاهد عملکرد بهتری خواهیم بود.   بیماری&zwnj;های تب دار بیماری&zwnj;های تب دار مثل نیوکاسل، آنفلوانزا و برونشیت بدلیل ایجاد تب در گله طی 24-48 ساعت اولیه باعث افزایش مصرف آب در گله و بعد از گذشت چند روز با  ایجاد حالت کز کردگی در گله باعث کاهش مصرف خوراک، کاهش مصرف آب و در نهایت منجر به دهیدراته شدن بافت&zwnj;های بدن پرنده خواهد شد.   سطح تولید گله در مرغ&zwnj;های تخمگذار با افزایش تولید گله سطح نیاز حیوان به خوراک افزایش پیدا کرده و در نهایت مصرف آب نیز روند صعودی خواهد داشت.   دمای آب آب با دمای خیلی پایین و خیلی بالا برای نوشیدن پرنده مناسب نیست، دمای مناسب آب بین 10-14 درجه است با افزایش و کاهش دمای آب، خوراک مصرفی طیور تحت تأثیر قرار گرفته و باعث کاهش عملکرد پرنده می&zwnj;شود.   تراکم گله هنگامی که پرنده پراکندگی مناسبی را در سطح واحد پرورشی نداشته باشد، رقابت بر سر آب و خوراک افزایش پیدا می&zwnj;کند و در نتیجه باعث تضعیف عملکرد پرنده می&zwnj;شود.   مدیریت پخش آب در سیستم آبرسانی به پرندگان، مدیریت تعداد آبخوری، سطح آب در آبخوری و همچنین ارتفاع آبخوری حائز اهمیت است در صورت عدم مدیریت صحیح، یکنواختی در گله دچار اختلال شده و یا تعدادی از پرندگان از دسترسی به آب محروم خواهند بود. فلوچارت عوامل تأثیرگذار بر سطح مصرف آب در طیور   مهمترین اقدامات تضمین بهداشت آب در واحدهای پرورشی خطوط انتقال آب باید از جنس استیل ضد زنگ یا UPVC باشد.   خطوط انتقال آب باید عاری از هرگونه نشتی باشد.   اگر آب منطقه دارای ناخالصی باشد پیشنهاد می&zwnj;شود از فیلترهای تصفیه آب برای جلوگیری از ورود به سیستم آبخوری&zwnj;ها شود.   کیفیت آب عموما بسته به شرایط و فصول مختلف و مناطق مختلف، متفاوت است بنابراین بار میکروبی و املاح معدنی آب چاه و منابع تأمین کننده باید هر سه ماه یکبار سنجیده شود. در صورت بروز سیلاب&zwnj;های فصلی نیز آزمایش کیفی آب باید دوباره سنجیده شود.   استفاده از پاک کننده&zwnj;های بهداشتی مثل پراکسیدها، کلر و اسیدهای توصیه شده برای گندزدایی و ضدعفونی سیستم آبرسانی در طول دوره پرورش توصیه می&zwnj;گردد.   استانداردهای کیفیت آب استاندارد کیفیت آب از لحاظ بار میکروبی آب در صورتی بی خطر قلمداد می&zwnj;شود که از لحاظ جمعیت میکروبی در سطح قابل قبولی باشد. گزارش آزمایش&zwnj;های متعدد کیفیت میکروبی آب بسیاری از مزارع نشان داده است که اشرشیاکلی و سالمونلا می&zwnj;توانند براحتی وارد مخازن آب و خطوط آبخوری شوند و سطح سلامت گله را تحت تأثیر قرار دهند. استاندارد کیفیت آب از لحاظ املاح معدنی اکثر مرغداری&zwnj;ها در رابطه با سختی آب دچار تنش&zwnj;های فراوانی هستند که باعث بروز مشکلاتی از جمله کاهش حلالیت آب می&zwnj;شود. این عامل باعث می&zwnj;شود داروها بطور کامل در آب حل نشوند. سطوح بالای املاحی همچون سدیم و سولفات در آب باعث بروز مشکلات کلیوی، اسهال و دهیدراته شدن جوجه&zwnj;ها و کاهش کیفیت پوسته تخم مرغ و بهم خوردن ضریب تبدیل غذایی می&zwnj;شود.   جدول استانداردهای آب آشامیدنی طیور ترکیب حداقل سطح قابل قبول توضیحات کلی باکتریها 100 Mg/lit صفر مطلوب کلی فرمها 50 Mg/lit صفر مطلوب نیتراتها 25 Mg/lit سطح 3تا20برروی عملکرد تاثیر می&zwnj;گذارد نیتریت 14 Mg/lit - PH 5.7-8.6 Mg/lit PHکمتر از 6 مطلوب نیست سختی آب 180 در محدوده 60 مطلوب است TDS <1000 Mg/lit - کلراید 250 Mg/lit بسته به سطح سدیم جیره بالاتر از 500 باشد زیان آور است مس 0.06 Mg/lit سطوح بالاتر باعث تلخی آب می&zwnj;شود آهن 0.3 Mg/lit سطوح بالاتر باعث بو و طعم بد آب می&zwnj;شود سرب 0.02 Mg/lit سطوح بالاتر باعث بو و طعم بد آب می&zwnj;شود سدیم 50 Mg/lit به همراه سطوح بالای کلر و سولفات اثر منفی دارد منیزیم 125 Mg/lit سطوح بالا اثر ملین کننده دارد روی 1.5 Mg/lit سطوح بالاتر سمی است   تذکرات مهم در زمان نمونه&zwnj;گیری آب جهت ارسال به آزمایشگاه نمونه&zwnj;گیری آب باید از دو قسمت منبع اصلی و آخرین خروجی لوله&zwnj;های انتقال داخل سالن باشد.   ظرف نمونه&zwnj;گیری آب باید عاری از هرگونه آلودگی باشد.   نمونه گیری آب باید در ظروف و شیشه&zwnj;های مناسب بوده و سریعا به آزمایشگاه ارسال شود.   قبل از جوجه ریزی باید نمونه گیری آب صورت گرفته باشد و از سلامت کمی و کیفی آب اطلاعات کاملی کسب گردد.   رعایت اصول بهداشتی در زمینه آب رسانی سالن قبل از ورود جوجه&zwnj;ها به سالن پرورش، سیستم آبرسانی باید بدقت پاکسازی و ضدعفونی شود، کار بدین صورت است که ابتدا صافی&zwnj;ها بررسی و تمیز می&zwnj;گردد و ماده ضد عفونی کننده که معمولا کلر و پراکسیدها هستند وارد سیستم آبرسانی می&zwnj;شود. حداقل زمان ماندگاری طبق بروشورهای کارخانه سازنده ارائه می&zwnj;گردد. بعد از گند زدائی سیستم آبرسانی، شستشو با آب تمیز و فشار قوی صورت می&zwnj;گیرد. قبل از آبرسانی به جوجه&zwnj;ها، آب مصرفی باید عاری از هرگونه بار میکروبی و سختی باشد و آزمایشات دوره&zwnj;ای آب صورت پذیرفته باشد.   بهداشت آب در واکسیناسیون روش آشامیدنی معمول&zwnj;ترین روش جهت تجویز واکسن&zwnj;های زنده تعدادی از بیماری&zwnj;ها در واکسیناسیون طیور می&zwnj;باشد. در این روش چون واکسن زنده می&zwnj;باشد معمولا آبی که بکار می&zwnj;رود نباید حاوی مواد ضدعفونی کننده باشد، از این رو می&zwnj;توان از آب چاه که عاری از هرگونه سختی و بار میکروبی باشد به همراه شیر خشک مورد استفاده قرار داد. در صورت عدم دسترسی به آب چاه ذخیره آب 24 ساعت قبل از اعمال واکسن در مخازن و استفاده از محلول&zwnj;های بلوسنس و شیر خشک در زمان تجویز واکسن در آب شهری الزامی می&zwnj;باشد.   گرد آورنده: محمدرضا قهرمانیان

بیشتر بخوانید

مراسم تجلیل از کارکنان گروه صنعتی آتام

1401/12/23

مراسم تجلیل از کارکنان گروه صنعتی آتام به مناسبت 21مین سالگرد تأسیس گروه در محل کاخ رستوران ایمانی برگزار گردید و با برش کیک، صرف شام و تقدیر از پرسنل، رانندگان و مشاورین گروه خاتمه یافت. در ذیل می&zwnj;توانید تصاویر منتخب این مراسم را مشاهده بفرمایید.                                             گروه صنعتی آتام پیشرو، فناور، ارزش&zwnj;آفرین  

بیشتر بخوانید

نمایشگاه دام و طیور مشهد 1401

1401/12/23

هفدهمین نمایشگاه بین المللی دام و طیور مشهد این دوره از نمایشگاه دام و طیور مشهد در تاریخ 5 الی 8 بهمن برگزار گردید. در این نمایشگاه که با بازدید فعلان دامپروری و مرغداری، مسئولین ادارات و سازمان های خصوصی از استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی و سایر مناطق کشور همراه بود، گروه صنعتی آتام به ارائه محصولات خود در زمینه عرضه و فروش نهاده، دان آماده و کنسانتره طیور پرداخت. در ذیل، می&zwnj;توانید تصاویر منتخب غرفه گروه صنعتی آتام در نمایشگاه را مشاهده بفرمایید.       مذاکره با هیئت مهمان از هرات کشور افغانستان             ملاقات و گفتگو با تجار و مسئولین اقلیم کردستان عراق   گفتگو با ریاست محترم سازمان نظام دامپزشکی کشور   تصاویر دسته جمعی مدیران و کارکنان گروه صنعتی آتام در روز پایانی نمایشگاه   اهدای لوح و کتاب نمایشگاه توسط شرکت برساز رویداد پارس (برگزار کننده نمایشگاه)

بیشتر بخوانید

مراسم کلنگ زنی کارخانه خوراک طیور طلادانه آتام

1401/10/17

مراسم کلنگ زنی کارخانه خوراک طیور طلادانه آتام مراسم کلنگ زنی کارخانه خوراک طیور اولین زنجیره یکپارچه تولید تخم مرغ با نام طلادانه آتام در روز چهارشنبه 14 دی ماه 1401 با حضور جناب آقای دکتر دماوندی نژاد، معاون محترم امور تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی و هیئت همراه برگزار گردید. در این مراسم علاوه بر معاونت محترم امور تولیدات دامی و هیئت همراه، سایر مسئولین ادارات و ارگانهای استان آذربایجان شرقی، شهرستان آذرشهر و بخش ممقان حضور یافته و پروژه توسط جناب آقای دکتر دماوندی نژاد، جناب آقای مهندس محمودیان فرماندار محترم شهرستان آذرشهر، جناب آقای مهندس برنو معاونت محترم بازرگانی و صنایع کشاورزی سازمان جهاد استان و جناب آقای دکتر امینی مدیر محترم دفتر طیور وزارت جهاد کشاورزی کلنگ زنی گردید. در ذیل تصاویری از این مراسم قرار داده شده است.             مشخصات کلی پروژه طلادانه آتام این پروژه در 35 کیلومتری جاده تبریز-آذرشهر (بخش ممقان) قرار گرفته است. مساحت پروژه 13150 مترمربع بوده وظرفیت اسمی آن 200 هزار تن خوراک طیور در سال می&zwnj;باشد. سرمایه گذاری ثابت برای پروژه طلادانه آتام در حدود 1250 میلیارد ریال و سرمایه در گردش مورد نیاز برای آن 3000 میلیارد ریال در نظر گرفته شده است و در صورت بهره برداری برای 130 نفر بطور مستقیم اشتغال ایجاد خواهد کرد. در تصویر ذیل حلقه&zwnj;های اصلی و فرعی مالکیتی زنجیره تولید تخم مرغ طلادانه آتام به نمایش گذاشته شده است.     بازدید از کارخانه خوراک دام و طیور مهردانه علاوه بر مراسم کلنگ زنی، کارخانه خوراک دام و طیور مهردانه نیز توسط جناب آقای دکتر دماوندی نژاد و هیئت همراه بازدید و نشست صمیمی با مدیران گروه صنعتی آتام برگزار گردید.     تیزر زنجیره تولید تخم مرغ طلادانه آتام در ادامه نظر شما را به تیزر رسمی زنجیره طلادانه آتام جلب می&zwnj;کنیم.  

بیشتر بخوانید

بیماری بوتولیسم در طیور

1401/6/1

بیماری بوتولیسم بوتولیسم در اثر بلع سم تولید شده توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم ایجاد می&zwnj;شود. همه پرندگان اهلی و بیشتر پرندگان وحشی در معرض اثرات سم هستند. بسیاری از مرگ و میرهای انسانی نیز به مصرف غذا یا آب حاوی این سم نسبت داده شده است. بوتولیسم یک عفونت باکتریایی نیست، بلکه بیماریی است که توسط سم ایجاد شده از رشد باکتری ایجاد می&zwnj;شود. این باکتری در طبیعت وجود دارد و به طور گسترده در خاک پراکنده است. بلع باکتری کلستریدیوم بوتولینوم مضر نیست و تنها زمانی خطرناک می&zwnj;شود که شرایط برای رشد آن و تولید سم مساعد باشد.     شرایط رشد باکتری کلستریدیوم بوتولینوم و تولید توکسین این باکتری در رطوبت و دمای نسبتاً بالا و در محیطی حاوی مواد آلی در حال پوسیدگی (گیاهی یا حیوانی) بهترین رشد را دارد. باکتری کلستریدیوم بوتولینوم به محیطی نیاز دارد که در آن تمام اکسیژن اتمسفر از بین برود، چرا که نمی&zwnj;تواند در حضور هوا تکثیر شود. استخرهای راکد یا مناطق مرطوب با مواد پوسیده مدفون مناطق مستعد رشد و تکثیر باکتری و تولید سم هستند.   ایجاد بیماری بوتولیسم بیماری بوتولیسم پس از مصرف مواد حیوانی یا گیاهی پوسیده حاوی سم ایجاد می&zwnj;شود. لاشه&zwnj;های پوسیده منبع غنی از این سم هستند. با توجه به اینکه بسیاری از حشرات از لاشه&zwnj;های پوسیده تغذیه می&zwnj;کنند، در صورت خورده شدن توسط پرنده، سم کافی برای انتقال بیماری را خواهند داشت. از آنجایی که سم بوتولینوم، محلول در آب است، منابع آب ممکن است آلوده شده و مخزنی برای بیماری فراهم کنند.     ویژگی&zwnj;های سم بوتولینوم سم حاصل از فعالیت باکتری بوتولینوم یکی از قوی&zwnj;ترین سمومی است که دانشمندان کشف کرده اند. این سم نسبتاً در برابر حرارت پایدار است اما ممکن است با جوشاندن از بین برود. انواع مختلفی از سم وجود دارد، نوع A و C باعث ایجاد بیماری در پرندگان می&zwnj;شود در حالی که نوع B اغلب باعث ایجاد بیماری در انسان می&zwnj;شود.   علائم بیماری بوتولیسم ضعف، عموماً اولین علامت بیماری است و به دنبال آن فلجی سست پیشرونده پاها، بال&zwnj;ها و گردن از دیگر علائم است. هنگامی که عضلات گردن تحت تأثیر قرار می&zwnj;گیرند، سر سست می&zwnj;شود و در نتیجه باعث ایجاد وضعیتی می&zwnj;شود که به آن «گردن لیمبری» گفته می&zwnj;شود. پرندگان مبتلا ممکن است پرهای لرزان و شلی داشته باشند که به راحتی بیرون کشیده می&zwnj;شوند. همچنین وضعیت چشمان نیمه بسته و کسل هستند (برخی از پرندگان (بوقلمون) دارای پرهای شل یا علائم گردن لیمبری نیستند). به دلیل فلج، پرندگان قادر به قورت دادن نیستند و مخاط در دهان جمع می&zwnj;شود. پرندگان مبتلا ممکن است چندین ساعت قبل از مرگ به کمای عمیق فرو روند و بی جان به نظر برسند. معمولاً ضایعات (ضایعه بدنی) قابل توجهی در پرندگان مبتلا مشاهده نمی&zwnj;شود. بررسی محتویات گوارشی ممکن است حشرات، مواد حیوانی یا گیاهی تجزیه شده یا مواد دیگری را نشان دهد که عامل انتقال این سم به پرنده بوده&zwnj;اند.     پیشگیری از بیماری پیشگیری از بیماری بوتولیسم باید با از بین بردن منابع تولید سم بوتولینیوم و جلوگیری از دسترسی پرندگان به مواد حاوی سم باشد. این اقدامات شامل خارج کردن سریع همه حیوانات مرده از محیط نگهداری پرنده، کنترل جمعیت حشرات و جلوگیری از دسترسی به مواد آلی در حال پوسیدگی است. منابع آب آلوده نیز خطرناک هستند و باید حذف گردند.   تشخیص و درمان تشخیص آزمایشی را می&zwnj;توان از روی شرح حال، علائم و یافته&zwnj;های پس از مرگ انجام داد. به عنوان کمکی برای تشخیص، ممکن است به پرندگان بیمار آب داده شود و در یک محیط خنک نگهداری شده و به صورت داخل وریدی با آنتی توکسین درمان شود. بهبود درصد زیادی از پرندگان مبتلا می&zwnj;تواند تشخیص صحیح بیماری بوتولیسم را اثبات کند! این بیماری در فارم&zwnj;های پرورش طیور (مرغداری) چندان رایج نیست ولی در صورت شیوع بیماری با توجه به هزینه بالای آنتی توکسین درمان بیماری به غیر از پرندگانی که ارزش فردی بالایی دارند، به صرفه نخواهد بود.     ترجمه و ویرایش: رضا یزدی منبع: لطفا کلیک کنید

بیشتر بخوانید

خواص ضد کوکسیدیوز روغن پونه کوهی

1401/5/31

یک آزمایش جدید خواص ضد کوکسیدیوز از روغن پونه کوهی نشان می&zwnj;دهد! دکتر متیو جونز، مدیر تغذیه و دامپزشکی گروه تحقیقاتی Southern Poultry Research Group (SPRG)، نتایج یک آزمایش جدید در رابطه با خواص ضد کوکسیدیوز روغن پونه کوهی را در نشست سالانه انجمن علوم طیور در سال 2022 در سن آنتونیوی تگزاس ارائه کرد. در این آزمایش، محصول  Orego-Stim که توسط کمپانی  Anpario از روغن پونه کوهی تولید شده است، هنگامی که به جوجه&zwnj;های گوشتی آلوده به Eimeria maxima  ((ایمریا ماکسیما)) داده می&zwnj;شود، به کاهش اثرات شدید چرخه کوکسیدیا کمک می&zwnj;کند. دکتر جونز مطرح کرد: ایمریا ماکسیما یکی از سه کوکسیدیای اولیه است که جوجه&zwnj;های گوشتی را تحت تاثیر قرار می&zwnj;دهد و یکی از شایع ترین علل آسیب روده ای است که منجر به آنتریت نکروز می&zwnj;شود.   کوتاه شدن چرخه کوکسیدیا با روغن پونه کوهی در این کارآزمایی جوجه&zwnj;های گوشتی تغذیه شده با جیره&zwnj;های حاوی Orego-Stim در مقایسه با سایر پرندگان آلوده که از محصول مورد نظر استفاده نکرده بودند، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذای عددی بهتری در سن 21 روزگی داشتند. علاوه بر این، بعد از گذشت مدت زمان معین، چرخه کوکسیدیا در گروه&zwnj;هایی که با مواد فیتوژنیک طبیعی (ترکیبات بدست آمده از مواد گیاهی) تغذیه شده بودند، از نظر عددی کمتر بود. دکتر جونز در این نشست اذعان کرد: اغلب همین چرخه دیرهنگام کوکسیدیا است که بیشترین تأثیر منفی را بر عملکرد جوجه&zwnj;های گوشتی دارد. در حالی که شکی نیست که رعایت مسائل بهداشتی اولیه می&zwnj;تواند منجر به عملکرد بهتر فارم مرغداری گوشتی شود، اما جوجه&zwnj;های گوشتی ظرفیت فوق العاده ای برای جبران چالش&zwnj;هایی مانند کوکسیدیوز دارند و می&zwnj;توانند از چالش&zwnj;هایی از این دست عبور و به استانداردهای نزدیک به استاندارد سویه در ضریب تبدیل نهایی برسند. هرچند چالش&zwnj;ها و بیماری&zwnj;های روده&zwnj;ای در طیور می&zwnj;توانند زیان&zwnj;های اقتصادی بالایی بر پرورش دهنده وارد سازند.     آزمایش تأثیر روغن پونه کوهی بر جوجه&zwnj;های راس در این آزمایش، 450 جوجه نر راس یک روزه در یکی از گروه&zwnj;های زیر مورد آزمایش قرار گرفتند: 1- کنترل منفی 2- کنترل چالش 3- 600 گرم Orego-Stim در تن 4- 800 گرم Orego-Stim در تن 5- 1000 گرم Orego-Stim در تن  در روز هشتم، همه پرندگان به جز گروه کنترل منفی به صورت جداگانه از طریق گاواژ خوراکی با ای ماکسیما ((E.maxima)) تغذیه و در معرض چالش قرار گرفتند (75000 اووسیست در هر پرنده با دوز 1 میلی لیتر برای هر پرنده). افزایش وزن بدن، وضعیت ضایعات روده، تعداد اووسیست و مرگ و میر تا 28 روزگی ثبت شد. دکتر جونز گفت: در گروه&zwnj;هایی که از ترکیبات بدست آمده از روغن پونه کوهی استفاده شده بود، عملکرد جوجه&zwnj;ها بهتر بود. منابع طبیعی روغن پونه کوهی دارای بسیاری از خواص، از جمله عملکردهای ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی و تعدیل کننده سیستم ایمنی هستند.     ترجمه و ویرایش: رضا یزدی منبع: poultry news

بیشتر بخوانید

عوامل مؤثر بر کیفیت تخم مرغ

1401/5/19

تخم مرغ محلی یا تخم مرغ صنعتی وقتی صحبت از تخم مرغ با کیفیت می&zwnj;شود اکثرا تخم مرغ&zwnj;های محلی با رنگ مخصوص خودشان به ذهنمان خطور می&zwnj;کند و شروع می&zwnj;کنیم به تعریف از رنگ زرده تخم مرغ و نتیجه گیری برای ارزش غذایی و کیفیت آن! اما در واقعیت داده&zwnj;های علمی کاملا مغایر با آن چیزیست که ما فکر می&zwnj;کنیم. تخم مرغ&zwnj;هایی که به صورت صنعتی تولید می&zwnj;شوند به نسبت تخم مرغ&zwnj;های محلی از کیفیت و ارزش غذایی بالاتری برخوردارند. در این مقاله با استناد به دلایل تجربی و علمی به بررسی صحت این ادعا خواهیم پرداخت.   کیفیت تخم مرغ به چه فاکتورهایی بستگی دارد؟ یک تخم مرغ سالم در مرحله اول ایمن از بیماری&zwnj;ها و سموم قارچی است، بیماری&zwnj;های باکتریایی مانند سالمونلا در صورت آلودگی مرغ تخمگذار به بیماری به تخم مرغ منتقل خواهد شد و در صورت عدم رعایت نکات بهداشتی امکان انتقال به انسان نیز خواهد داشت. سموم قارچی (مایکوتوکسین&zwnj;ها) از دیگر عوامل تهدید کننده کیفیت تخم مرغ هستند و هرقدر یک تخم مرغ از این سموم عاری باشد از سلامت و کیفیت بالاتری برخوردار خواهد بود. مورد بعدی داروها و آنتی بیوتیک&zwnj;ها هستند. در تولید تخم مرغ با کیفیت باید از کمترین میزان آنتی بیوتیک و داروهای شیمیایی استفاده کرد. سه ویژگی دیگری که با کیفیت تخم مرغ ارتباط مستقیم دارد کیفیت پوسته، وزن تخم مرغ و اندازه آن است که باید حد نرمالی از استاندارد را داشته باشد.     وزن تخم مرغ وزن تخم مرغ به عوامل متعددی از قبیل سن مرغ، وزن بدن، دمای محیط، نوع تغذیه و زمان از تخم درآمدن جوجه&zwnj;ای که در حال حاضر مرغ تخمگذار است، بستگی دارد. طیوری که در بهار و تابستان از تخم درآمده اند، در پاییز و زمستان به سن تخمگذاری می&zwnj;رسند و تخم&zwnj;های درشت&zwnj;تری تولید می&zwnj;کنند. بالا رفتن سن مرغ تخمگذار موجب کاهش تعداد تخم مرغ&zwnj;های تولید شده می&zwnj;گردد، بطوری که با افزایش سن در مرغ&zwnj;های اصلاح نژاد شده، میزان تخمگذاری به حالت طبیعی تخمگذاری مرغ نزدیک&zwnj;تر می&zwnj;شود. وزن متوسط تخم مرغ در سال دوم نسبت به سال اول بیشتر است، افزایش وزن در سال سوم نیز ادامه پیدا می&zwnj;کند ولی از سال&zwnj;های بعد روند کاهشی پیدا می&zwnj;کند. هر چقدر وزن بدن پرنده در آغاز تولید بیشتر باشد، وزن تخم مرغ نیز بیشتر خواهد بود. تغییر دما بدلیل تغییر میزان مصرف خوراک و آب توسط مرغ، می&zwnj;تواند در وزن تخم مرغ تأثیرگذار باشد. با افزایش دمای محیط، میزان مصرف خوراک کاهش و میزان مصرف آب افزایش پیدا می&zwnj;کند، در این حالت فعالیت قلب کندتر و تعداد دفعات تنفس افزایش می&zwnj;یابد و نهایتا موجب نازک&zwnj;تر شدن پوسته و کاهش وزن تخم مرغ می&zwnj;شود. دلیل این امر له له زدن پرنده در هوای گرم و دفع مقدار بیشتری کربن دی اکسید و کاهش ذخایر کربن است. کربن یکی از عناصر تشکیل دهنده کربنات کلسیم برای تشکیل پوسته است. پس افزایش دمای محیط موجب نازک شدن پوسته تخم مرغ و در نهایت کاهش وزن آن می&zwnj;شود. بهترین دما برای تولید تخم مرغ 13 تا 15 درجه سانتی گراد است. همچنین هرقدر سن پرنده پایین باشد، تخم مرغ تولید شده کوچکتر خواهد بود و وزن کمتری خواهد داشت.     جیره غذایی تأثیر مستقیم بر کیفیت تخم مرغ می&zwnj;گذارد جیره غذایی مرغ نیز از عوامل تعیین کننده کیفیت تخم مرغ، تعداد تخم مرغ تولید شده و ترکیبات آن است. به عنوان مثال اگر یک مرغ با وزن 2.4 کیلوگرم سالانه 200 تخم بگذارد باید 1800 گرم کلسیم مصرف کند. میان میزان پروتئین جیره و راندمان تولید تخم مرغ نیز رابطه مستقیمی وجود دارد. یعنی با افزایش میزان پروتئین جیره، میزان تولید تخم مرغ نیز افزایش خواهد یافت.علاوه بر این افزایش میزان پروتئین دریافتی منجر به بزرگ شدن اندازه تخم مرغ می&zwnj;شود. بالا بردن انرژی جیره نیز به افزایش تولید تخم مرغ و اندازه آن می&zwnj;گردد.  پایین بودن انرژی جیره در گله&zwnj;هایی که به سمت اوج تولید (پیک تولید) در حال حرکت هستند، از عوامل بازدارنده اندازه تخم مرغ محسوب می&zwnj;شود. باید دقت کرد اگر سطح پروتئین جیره پایین باشد، حتی اگر انرژی جیره متعادل باشد باز اندازه تخم مرغ کوچک&zwnj;تر خواهد شد. اگر پروتئین جیره 13 درصد باشد، اندازه تخم مرغ به طرز معناداری کم می&zwnj;شود و در صورتی که پروتئین از 13 درصد کمتر شود، تعداد تولید تخم مرغ نیز کمتر خواهد شد. ذخیره ویتامینی تخم مرغ علاوه بر اینکه به جیره غذایی پرنده وابسته است، متأثر از نژاد مرغ نیز می&zwnj;باشد. به عنوان مثال نژاد لگهورن سفید با همان ترکیب جیره یکسان، نسبت به سایر طیور، ویتامین B1 (تیامین) بیشتری در تخم مرغ خود ذخیره می&zwnj;کند.     ترکیبات تخم مرغ در ارزیابی تخم مرغ، ترکیبات شیمیایی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. در این میان زرده به دلیل غنی بودن آن از لحاظ مواد غذایی، اهمیت بیشتری دارد. ترکیبات شیمیایی زرده غیر محلول در آب بوده و حالت قلیایی دارد و نسبت به سفیده پیچیده تر و متنوع تر است. ترکیبات زرده عمدتا آب، چربی و مواد پروتئینی هستند. که هر یک از این ترکیبات، از یک سری ترکیبات دیگر تشکیل شده است.   رنگ زرده رنگ زرده تخم مرغ بیشتر از جیره غذایی پرنده تأثیر می&zwnj;پذیرد. مواد غذایی متفاوت می&zwnj;توانند تأثیرات متفاوتی در رنگ زرده ایجاد کنند. با این حال هر نژاد مرغ، رنگ زرد ویژه خود را دارد، هر چند شاید این مورد بعضا با چشم قابل رؤیت نباشد. مقادیر بالای ویتامین A، دمای بالای محیط و آلودگی خوراک با آفلاتوکسین می&zwnj;تواند موجب کمرنگی زرده گردد. همچنین ذخیره طولانی مدت تخم مرغ و دمای بالای انبار تخم مرغ موجب کاهش رنگدانه&zwnj;ها حتی تا 50 درصد نیز می&zwnj;گردد. در صورتی که جیره حاوی مقادیر کافی از ویتامین E و آنتی اکسیدان باشد، رنگ زرده افزایش پیدا می&zwnj;کند.   سفیده تخم مرغ سفیده تخم پرندگان حالت قلیایی دارد و در برابر حرارت بالای 60 درجه سانتیگراد به صورت توده شیری رنگ و سفت در می&zwnj;آید. در ترکیب شیمیایی سفیده علاوه بر آب، مواد معدنی از قبیل پتاسیم، سدیم، منیزیم، کلسیم، آهن و آنیون&zwnj;های کلر و سولفات وجود دارد.     پوسته تخم مرغ پوسته تخم مرغ در ارزیابی کیفیت و قضاوت درباره محتویات آن دخالت مستقیم دارد. 94 درصد ترکیب پوسته را کربنات کلسیم، 4 درصد آن را پروتئین&zwnj;هایی شبیه کلاژن بنام&zwnj;های اووکرآتین و اووآلبومین و 1 درصد را فسفات کلسیم تشکیل می&zwnj;دهد.  ضخامت استاندارد پوسته تخم مرغ بر اساس تحقیقات پژوهشگران آمریکایی در حدود 0.31 تا 0.34 میلی متر متغیر است.  برای اندازه گیری ضخامت پوسته، نیازی به شکستن آن نیست و با در دست داشتن وزن مخصوص یا چگالی تخم مرغ، می&zwnj;توان ضخامت آن را محاسبه نمود. از طرفی بین تعداد تخم مرغ&zwnj;های تولید شده و ضخامت پوسته یک رابطه عکس برقرار است یعنی با افزایش تولید تخم مرغ، پوسته نازک تر و مقاومت آن کمتر خواهد شد. البته این تأثیر چندان زیاد نیست و جای نگرانی ندارد. در یک سیکل تخم گذاری، اولین و آخرین تخم مرغ پوسته ضخیم&zwnj; تری نسبت به سایر تخم&zwnj;های آن چرخه خواهد داشت.     جمع بندی تفکر غالب مردم اینست که کیفیت و ارزش غذایی تخم مرغ&zwnj;های محلی (رنگی) بالاتر از تخم مرغ&zwnj;های سفید است. در حالی که این تفاوت صرفا به رنگدانه&zwnj;هایی که توسط نژادهای متفاوت مرغ تخمگذار، تولید و باعث می&zwnj;شود که رنگ تخم تغییر پیدا کند، ارتباط دارد. بوی تخم مرغ نیز با توجه به نژاد و نوع تغذیه پرنده متفاوت است. به عنوان مثال اگر پرنده با پودر ماهی بیش از حد مجاز تغذیه گردد، باعث می&zwnj;شود تخم مرغ بوی ماهی به خود بگیرد و این باعث رویگردانی مصرف کننده خواهد شد. استفاده از ترکیباتی مانند برگ چغندر قند، به علت وجود بتائین در آن، موجب استشمام بوی ماهی از تخم مرغ خواهد شد. به همین دلیل استفاده از یک جیره متعادل برای تغذیه مرغ از اهمیت بالایی برخوردار است. عوامل دیگری مانند نژاد پرنده، محل نگهداری مرغ و انبار تخم مرغ نیز بر بوی آن مؤثر هستند. با توجه به مطالبی که مطرح گردید، عوامل دخیل در اندازه، کیفیت و میزان تولید تخم مرغ، ارتباط تنگاتنگ با تغذیه، نژاد مرغ، عوامل محیطی، مدیریتی و بهداشتی دارند. با تهیه خوراک سالم، علاوه بر حفظ و ارتقاء کیفیت تخم مرغ تولید شده، مدت زمان بیشتری را در پیک تولید بمانید.   گردآوری و ویرایش: رضا یزدی منبع: دانستنی&zwnj;های کاربردی در تغذیه دام و طیور/ دکتر سید رضا دیباور

بیشتر بخوانید

7 جایگزین سویا در خوراک دام و طیور

1401/5/10

7 جایگزین کنجاله سویا در خوراک دام و طیور   کنجاله خرما (پالم) در آسیا، استرالیا، آمریکای جنوبی و آفریقا، صنعت روغن نخل به سرعت توسعه یافته است، که منجر به استفاده از مقدار زیادی پودر خرما در تولید خوراک دام و طیور شده است. محتوای پروتئین خام کنجاله خرما زیاد نیست (کمتر از 18%)، اما همچنان یک ماده خام خوراکی بسیار محبوب است زیرا می&zwnj;تواند هزینه تولید دامپروری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. کنجاله خرما متیونین و لیزین کمی دارد و قابلیت هضم آن در حد متوسط است. اما حاوی سطح بالاتری از انرژی است، بنابراین می&zwnj;تواند به بخشی ایده آل از ترکیب پروتئین کل رژیم غذایی تبدیل شود. محتوای فیبر خام کنجاله خرما نیز نسبتاً بالا است (تا 20٪). کنجاله خرما از بسیاری جهات با سبوس ذرت قابل مقایسه است. حدس زده می&zwnj;شود که بسیاری از اثرات نامطلوب مشاهده شده در پرورش جوجه&zwnj;های گوشتی به دلیل شنی بودن و کیفیت فیزیکی کنجاله خرما است نه ترکیب غذایی آن. به همین دلیل کنجاله خرما را می&zwnj;توان در رده یکی از جایگزین&zwnj;های کنجاله سویا دسته بندی کرد.     کنجاله پنبه دانه کنجاله پنبه دانه یک محصول جانبی است که پس از استخراج روغن از دانه پنبه ایجاد می&zwnj;شود. کنجاله پنبه دانه حاوی حدود 40 درصد پروتئین خام با قابلیت هضم متوسط است و عامل ضد تغذیه ای اصلی آن گوسیپول است. در مقایسه با مرغ&zwnj;های تخمگذار، جوجه&zwnj;های گوشتی می توانند سطوح بالاتری از گوسیپول را تحمل کنند، اما از آنجایی که کنجاله پنبه دانه حاوی سطح بالاتری از فیبر خام (15%) است، مقدار افزوده شده آن به خوراک محدود است. با توجه به وجود گوسیپول، افزودن برخی نمک&zwnj;های آهن برای خنثی سازی گوسیپول و کاهش عوارض جانبی کنجاله پنبه دانه امکان پذیر است. از ارقام پنبه دانه با محتوای گوسیپول کم یا بدون گوسیپول نیز می توان برای تولید کنجاله پنبه دانه استفاده کرد که به خوبی توسط جوجه&zwnj;های گوشتی تحمل می شود.      کنجاله بادام زمینی از دیگر جایگزین&zwnj;های کنجاله سویا، کنجاله بادام زمینی را می&zwnj;توان نام برد. کنجاله بادام زمینی به عنوان یک ماده غذایی اشتها آور برای حیوانات تک معده در نظر گرفته می&zwnj;شود، عمدتا به این دلیل که مقدار معینی روغن بادام زمینی (حدود 1٪) در آن باقی می&zwnj;ماند. کنجاله بادام زمینی حاوی 50 درصد پروتئین خام است و قابلیت هضم پروتئین بالاست. همچنین حاوی برخی از عوامل ضد تغذیه ای (عمدتاً بازدارنده فعالیت تریپسین) است که مشابه کنجاله سویا است، اما اکثر عوامل ضد تغذیه ای در طول استخراج روغن بادام زمینی خنثی شده&zwnj;اند. فاکتورهای محدود کننده اصلی کنجاله بادام زمینی به عنوان ماده غذایی، محتوای فیبر و مایکوتوکسین&zwnj;های آن است. اولی ناشی از استخراج روغن بادام زمینی است و دومی عمدتاً آفلاتوکسین است.     کنجاله کنجد محتوای پروتئین خام کنجاله کنجد بالای 45 درصد است و ترکیب اسید آمینه آن مشابه کنجاله سویا با محتوای پروتئین مشابه است. کنجاله کنجد علاوه بر سطوح بالای اسید فیتیک حاوی عوامل ضد تغذیه ای نیز می&zwnj;باشد. مقدار لیزین موجود در آن بسیار کم و محتوای متیونین زیاد است. افزودن مقدار مشخصی پوست کنجد به کنجاله کنجد بر کیفیت آن تأثیر می&zwnj;گذارد. به طور کلی حداکثر مقدار کنجاله کنجد در جیره طیور نیاز به مطالعه بیشتر دارد و باید در مقادیر مناسب استفاده شود، به ویژه کلسیم و فسفر جیره باید در نظر گرفته شود.     کنجاله تخم آفتابگردان کنجاله تخم آفتابگردان نیز یکی از جایگزین&zwnj;های پیشنهادی برای کنجاله سویا محسوب می&zwnj;شود. محتوای پروتئین خام کنجاله تخم آفتابگردان بین 30 تا 43 درصد است. ترکیب اسید آمینه کنجاله تخم آفتابگردان شامل متیونین بیشتر و میزان لیزین کمتر از کنجاله سویا است، بنابراین برای استفاده با کنجاله سویا مناسب&zwnj;تر است. تانن، اسید اروسیک و ترکیبات فنلی موجود در کنجاله آفتابگردان نیز کم است، بنابراین طعم خوبی دارد و خوراک پروتئینی خوبی در خوراک ماهی و میگو است. ارزش غذایی آن عمدتاً به درجه پوستگیری بستگی دارد. ارزش غذایی کنجاله دانه آفتابگردان کاملاً جدا شده، بسیار بالا است، اما در بازار نسبتاً کمیاب است.     کنجاله گوار گوار یک گیاه از دسته حبوبات است که به طور گسترده در هند، پاکستان، بخشهایی از ایالات متحده و سایر کشورها کشت می&zwnj;شود. کاربرد اصلی گوار تولید صمغ مانوگالاکتان است که در صنعت کاغذسازی و صنعت رنگدانه یک ماده چسب&zwnj;آور است. کنجاله باقیمانده پس از استخراج صمغ مانوگالاکتان گوار حاوی 50 درصد پروتئین خام است. عامل اصلی ضد تغذیه ای باقیمانده صمغ مانوگالاکتان است. این عامل ضد تغذیه ای را می توان با افزودن آنزیم های مناسب تجزیه کرد. نتایج کنجاله گوار در آزمایشات مزرعه ای خوراک دام بسیار متفاوت است که به احتمال زیاد به دلیل تفاوت زیاد در کیفیت آن است. بطور کلی طبق پیشنهاد متخصصین تغذیه طیور استفاده از کنجاله گوار در جیره باید با احتیاط همراه باشد.     لوپین لوپین&zwnj;ها عمدتا در استرالیا رشد می&zwnj;کنند، اما در برخی از مناطق آسیا و بریتانیا و کانادا نیز در دسترس هستند. تحت تأثیر گونه های کشت شده، محتوای پروتئین خام لوپین 32 تا 42 درصد است و ارزش غذایی آن معادل دانه سویا است. عامل محدود کننده اصلی لوپین در تغذیه حیوانات میزان آلکالوئیدهای موجود در آن است، اما در انواع لوپین شیرین به میزان قابل توجهی محتوای آلکالوئیدها را کاهش داده اند. علاوه بر این، مقدار لوپین مصرفی در خوراک جوجه&zwnj;های گوشتی به دلیل محتوای فیبر خام بالای آن (25%) کاهش می&zwnj;یابد و در نتیجه میزان انرژی پایینی ایجاد می&zwnj;شود. بخش بزرگی از فیبر خام پکتین است که می تواند ویسکوزیته روده را افزایش دهد. مشکل محتوای فیبر بالا در لوپین را می توان با حذف پوسته، آسیاب ریز و افزودن مقدار مناسب آنزیم حل کرد. برخلاف کنجاله سویا، لوپین قبل از استفاده نیازی به عملیات حرارتی ندارد.     تمامی موارد ذکر شده در حد پیشنهاد و فرضیه بوده و بهتر است هرگونه جایگزینی با کنجاله سویا و یا استفاده از موارد فوق تنها با هماهنگی متخصصین تغذیه دام و طیور و دامپزشک انجام گردد.   می&zwnj;توانید مقالات مرتبط با تغذیه طیور را با ورود به لینک&zwnj;های زیر مطالعه فرمایید: مقایسه دان آماده و دان آردی سوخت و ساز انرژی در طیور استفاده از چربی در جیره مرغ گوشتی   ترجمه و گردآوری: رضا یزدی منبع: Linkedin  

بیشتر بخوانید

نقش پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها در تغذیه گوساله

1401/5/5

پرورش گوساله سالم با استفاده از پروبیوتیک&zwnj;ها و پری بیوتیک&zwnj;ها پرورش گوساله ای سالم با ضریب تبدیل پایین و مناسب، فقط به ژنتیک آن بستگی ندارد و محرک&zwnj;های تغذیه ای مثل پروبیوتیک&zwnj;ها و پری بیوتیک&zwnj;ها در رشد، سلامت و ایمنی گوساله در برابر انواع بیماری نقش دارند. در تغذیه گوساله هر روز با میکروفلورای شکمبه و میکروبیوتای روده سروکار داریم. از این گذشته، میکروب&zwnj;های روده نشخوارکننده&zwnj;ها، (عمدتا میکروبیوتای شکمبه) 70 درصد انرژی مورد نیاز روزانه را از طریق تخمیر فیبرهای قابل هضم ناکارآمد تأمین می&zwnj;کنند.   نقش میکرفلورای روده در تغذیه و سلامت گوساله&zwnj;ها (و بره&zwnj;ها) چیست؟  مطالعات و تحقیقات بسیاری بر روی میکروبیوتای روده گوساله&zwnj;ها و ارتباط آن عوامل بیماری زایی مانند E.coli که از عوامل بروز اسهال است به انجام رسیده است. نه تنها عوامل بیماری&zwnj; زا بلکه عوامل دیگری نیز در مرحله پرورش میکروبیوتای روده در دام، مانند سن، شیوه تغذیه، محل نمونه برداری (دیواره روده/محتویات روده)، ناحیه روده و افزودنی&zwnj;ها تأثیر دارند. به طور کلی، هرچه یک گوساله جوانتر باشد، ساختار میکروب&zwnj;های ساکن در دستگاه گوارش بیشتر می&zwnj;تواند تغییر کند. از این رو، مکمل پروبیوتیک و پری بیوتیک&zwnj; غالبا در تغذیه حیوانات جوان به منظور پشتیبانی از ایجاد جمعیت میکروبی سالم توصیه می&zwnj;شوند.  در مرحله از شیرگیری گوساله به نظر می&zwnj;رسد، ایجاد میکروفلورای شکمبه در گوساله یک دوره حساس و حیاتی برای گوساله باشد. میکروفلورای شکمبه در کنار رشد حجم شکمبه و بافت مخاطی آن نیز افزایش می&zwnj;یابد.   میکروبیوم به مجموعه همه میکروب&zwnj;ها (موجودات زنده میکروسکوپی) مانند باکتری&zwnj;ها و قارچ&zwnj;ها که در سطح یا داخل بافت&zwnj;ها یا مایعات بدن زندگی می&zwnj;کنند، میکروبیوم یا میکروفلورا می&zwnj;گوییم. بافت مخاطی روده می&zwnj;تواند مسیری برای ورود عوامل بیماری&zwnj;زا یا سموم آنها به درون بدن گوساله باشد. با کمک به ایجاد میکروبیوم، می&zwnj;توان بافت مخاطی روده را توسعه داده و قابلیت تنظیم سیستم ایمنی روده را افزایش داد. از این رو، استقرار مناسب میکروبیوم در دفاع در برابر عوامل بیماری&zwnj;زا نقش کلیدی دارد.     علاوه بر آن، ارتباط بسیار قوی فی مابین مشخصات میکروبی روده و رشد و سلامت حیوان وجود دارد. از یک طرف این مقوله با متابولیت&zwnj;های مختلف قابل توضیح است: به عنوان مثال،  بوتیرات دارای میزان انرژی بسیار بالایی است و در واقع توسط شکمبه و بافت مخاطی روده به عنوان یک منبع انرژی مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد. معمولا اهمیت میکروبیوم روده در گوساله ها مورد کم توجهی قرار می&zwnj;گیرد. شواهدی در دست است که نشان می&zwnj;دهد بهره&zwnj;وری و کارایی تغذیه گوساله&zwnj;ها با وضعیت میکروبیوتای روده نیز ارتباط دارد. البته اولین شرط لازم برای آغاز پرورش گوساله استفاده از یک تغذیه خوب و اجرای مدیریت بهداشتی مناسب است. هدف استفاده از پروبیوتیک&zwnj;ها و پری بیوتیک&zwnj;ها  ایجاد تعادل میکروبی در شکمبه و روده است که موجب بهبود سلامت و عملکرد گوساله، تقویت هضم و پیشگیری از تجمیع عوامل بیماری&zwnj;زا در روده می&zwnj;گردد. البته استفاده از این محصولات در شرایط استرس نیز توصیه می&zwnj;گردد.   پروبیوتیک پروبیوتیک، موجودات ریز، زنده و فعال میکروسکوپی (شامل باکتری&zwnj;ها و مخمرها) هستند که خوردن آن&zwnj;ها، باعث تغییر جمعیت میکروبی دستگاه گوارشی گوساله در جهت سلامتیِ بیشتر می&zwnj;شود. بیشتر اوقات به آن&zwnj;ها باکتری&zwnj;های مفید روده هم می&zwnj;گوییم که وجود این باکتری&zwnj;های خوب، از رشد و تکثیر باکتری&zwnj;های بیماری&zwnj;زا در روده گوساله جلوگیری می&zwnj;کند و باعث گوارش بهتر غذا و کمک به ایمنی بدن گوساله می&zwnj;گردد.   پری بیوتیک پری بیوتیک&zwnj;&zwnj;ها بطور تیپیکال الیگوساکاریدهایی هستند که توسط آنزیم&zwnj;های دستگاه گوارش گوساله غیر قابل هضم می&zwnj;باشند ولی همین پری بیوتیک ها می&zwnj;توانند توسط میکروب&zwnj;های روده مورد استفاده قرار بگیرند.     پروبیوتیک&zwnj;ها و پری بیوتیک&zwnj;ها از طرق  زیر به گوساله کمک می&zwnj;کنند: 1) افزایش رشد و وزن روزانه 2) بهبود ضریب تبدیل خوراک 3) بهبود قوام مدفوع و دفع مواد سمی 4) کاهش هزینه&zwnj;های درمان گوساله&zwnj;ها (کاهش مصرف آنتی بیوتیک)   افزایش رشد و وزن روزانه: به طور کلی مصرف فيبرهای نامحلول عامل مهمي براي تقويت باكتري&zwnj;هاي مفيد روده گوساله&zwnj;ها است و از این طریق به بهبود فلور میکروبی روده کمک کرده و از طریق رقابت، باکتری&zwnj;های گرم منفی بیماری&zwnj;زا حذف می&zwnj;شوند و با افزایش رشد و توسعه پرزهای شکمبه در اثر مصرف فیبرهای رژیمی، زمان از شیرگیری گوساله&zwnj;ها کمتر از دو ماه می&zwnj;گردد و گوساله به سمت نشخوار تشویق می&zwnj;شود.   بهبود ضریب تبدیل خوراک: برخی از الیگوساکاریدها رشد میکروارگانیسم&zwnj;های مفید در روده را افزایش داده و بقیه بر سر محل&zwnj;های اتصال با باکتری&zwnj;های&zwnj; پاتوژن رقابت می&zwnj;کنند. معمولا دیواره سلولی مخمر ساکارومایسس سرویزیه به عنوان منبع الیگوساکارید استفاده می&zwnj;شود، که بتاگلوکان و مانان الیگوساکارید آن مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد. در نتیجه عملکرد دستگاه گوارش در جذب مواد مغذی بهبود یافته و با افزایش میزان مصرف خوراک، ضریب تبدیل گوساله&zwnj;های پرواری از 3.10 به 2.88 در یک دوره پرواری کاهش می&zwnj;یابد.     بهبود در قوام مدفوع و دفع مواد سمی: سوربیتول به عنوان حامل ویتامین&zwnj;ها که تأمین کننده انرژی است و نیز به عنوان لاکساتیو اسموتیک به منظور تسهیل دفع فرآورده&zwnj;های سمی تولید شده در دستگاه گوارش عمل می&zwnj;کند. بتاگالان&zwnj;ها جاذب برخی از سموم قارچی (زیرالنون) می&zwnj;باشد و دفع آنها را تسهیل می&zwnj;نماید. فیبرهای نامحلول از دستگاه گوارش عبور می&zwnj;کنند و طی عبور در دستگاه گوارش آب را به خود جذب کرده و موجب افزایش حجم و نرم شدن مدفوع می&zwnj;گردند.  فیبرها به عنوان یک اسفنج عمل می&zwnj;کنند که میزان جذب آب را در پسماند غذای درون روده تعدیل نموده و مانع یبوست می&zwnj;گردند. در عین حال، فیبر عبوری از روده بزرگ نیز بدون تغییر دفع می&zwnj;شود. این مواد نه تنها از یبوست پیشگیری می&zwnj;کنند بلکه سرعت عبور غذا از دستگاه گوارش را می&zwnj;کاهند. فیبرهای نامحلول در دستگاه گوارش دام یک شبکه سه بعدی بوجود می&zwnj;آورند که اسیدهای صفراوی و آنزیم&zwnj;ها می&zwnj;توانند در این شبکه به خوبی بر مواد مغذی اثر کنند و باعث تحریک رشد پرزهای روده شوند. بنابراین مصرف این فیبرهای نامحلول سبب بهبود عملکرد دستگاه گوارش و جذب بهینه مواد مغذی گردد. همچنین این فیبرها به مواد غذایی نمی&zwnj;چسبند و ویسکوزیته آن را کاهش می&zwnj;دهند که این ویژگی به جذب بیشتر مواد غذایی در دستگاه گوارش کمک می&zwnj;کند. در گوساله&zwnj;ها باعث رشد شکمبه شده و با حفظ آب در بدن، از وقوع اسهال جلوگیری می&zwnj;کند.   کاهش درمان&zwnj;های انفرادی حیوان: درشرایط استرس شدید در گوساله&zwnj;ها که غالبا به دلیل تجمع یا جابجایی حیوانات اتفاق می&zwnj;افتد و بدنبال آن حیوان دچار اسهال یا بیماری&zwnj;های دیگر از جمله مشکلات تنفسی می&zwnj;شود، از مخمرهای هیدرولیزه مثل کلرورومایسس فراجیلیس استفاده می&zwnj;شود که باعث تقویت سیستم ایمنی و در نهایت تقویت گوساله می&zwnj;شود و از بروز بیماری&zwnj;های دیگری نیز پیشگیری می&zwnj;نماید. الیگوساکاریدها به گیرنده&zwnj;های باکتری&zwnj;های بیماری&zwnj;زا در سلول&zwnj;های روده ای متصل می&zwnj;شوند و با اشغال سایت مزبور از اتصال این باکتری&zwnj;ها به غشای روده جلوگیری می&zwnj;کنند. پروبیوتیک&zwnj;ها سبب افزایش ترشح ایمونوگلوبولین&zwnj;ها می&zwnj;شوند که به این طریق از اتصال باکتری&zwnj;های بیماری&zwnj;زا یا سموم آنها به اپی تلیوم روده جلوگیری می&zwnj;کند. پری بیوتیک&zwnj;ها به عنوان منبع تغذیه&zwnj;ای برای باکتری&zwnj;های فلور دستگاه گوارش به حساب می&zwnj;آیند و به این طریق تعداد باکتری&zwnj;های فلور را افزایش داده که در روند رقابت با باکتری&zwnj;های بیماری زا سبب تقویت سیستم ایمنی می&zwnj;گردند. پری بیوتیک بوسیله تحريك گزينشي، بر تقویت رشد و فعالیت تعداد محدودی از باکتری&zwnj;های موجود در روده بزرگ که عمدتا لاکتوباسیل&zwnj;ها و بیفیدوباکترها است، باعث افزایش ایمنی گوساله می&zwnj;گردد. پری بیوتیک&zwnj;ها از جذب مایکوتوکسین توسط دستگاه گوارش ممانعت می&zwnj;کنند. بتاگالان&zwnj;ها موجب افزایش تحریک تولید و فعالیت سلول&zwnj;های بیگانه خوار (ماکروفاژها و نوتروفیل&zwnj;ها) می شوند و با افزایش ترشح موکوس در روده شده که به نوبه خود از اتصال عوامل بیماری&zwnj;&zwnj;زا به غشای داخلی روده جلوگیری می&zwnj;کنند و ایمنی را افزایش می&zwnj;دهند.     پری بیوتیک&zwnj;ها شامل گروه&zwnj;های زیر می&zwnj;شوند: 1) كربوهيدارت&zwnj;هاي غيرقابل هضم دستگاه گوارش مانند: اليگوساكاريدها، فروکتوالیگوساکارید، ترانس-گالاکتو الیگوساکارید، گلوکو الیگوساکارید، اینولین، لاکتولوز، پیرودکسترین، لاکتیتول، الیگوساکاریدهای سویا، زایلو الیگوساکارید 2) قندهاي الكلي: مانند سوربيتول و گزيتيول و … 3) نشاسته مقاوم 4) فيبرهاي غیر قابل هضم     اثرات سومند پری بیوتیک&zwnj;ها در گوساله&zwnj;ها: 1) پیشگیری و درمان عفونت&zwnj;ها 2) کاهش بیماری&zwnj;های تنفسی 3) کاهش استرس&zwnj;ها 4) تولید اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه 5) انتقال اسیدهای صفراوی 6) کاهش تعداد سلو&zwnj;ل&zwnj;های سوماتیک 7) بهبود سنتز ویتامین&zwnj;ها به خصوص ویتامین&zwnj;های گروه B و تنظیم سیستم ایمنی بدن 8) رشد باکتری&zwnj;های سودمند در جایی که باکتری&zwnj;های مضر مستقر هستند و اصلاح جمعیت میکروبی روده 9) کاهش  LDL یا لیپو پروتئین&zwnj;هایی با دانسیته کم جهت پیشگیری از تصلب شراین 10) افزایش جذب کلسیم، منیزیم، آهن، روی و بهبود جذب مینرال 11) کاهش واکنش&zwnj;های التهابی 12) پیشگیری از کلونیزاسیون پاتوژن 13) افزایش عملکرد دام 14) کاهش آلودگی لاشه 15) کاهش آمونیاک و دفع اوره 16) بازسازی فلور روده پس از درمان آنتی بیوتیک 17) کاهش یبوست و اسهال عفونی     همچنین می&zwnj;توانید مقالات مرتبط با تغذیه و خوراک دام را با ورود به لینک&zwnj;های زیر مطالعه فرمایید: اهمیت ریز مغذی&zwnj;ها در دوره انتقال گاو انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری ساختار معده در نشخوارکنندگان عوامل مؤثر بر میزان تولید شیر   گردآوری: بابک ضیایی - کارشناس ارشد تغذیه دام منبع: biochem

بیشتر بخوانید

اهمیت ریز مغذی‌ها در دوره انتقال گاو

1401/5/5

ریز مغذی چیست؟ اصولا تمامی ویتامین&zwnj;ها و مواد معدنی و آلی که مقادیر کمی از آن&zwnj;ها برای بدن مورد نیاز است ولی برای سوخت و ساز ضروری هستند، ریز مغذی نامیده می&zwnj;شود. دسته بندی&zwnj;&zwnj; ریز مغذی&zwnj;ها ویتامین&zwnj;ها) مصرف ويتامين&zwnj;ها براي حیوانات ضروري بوده و رشد بدن حیوانات را تنظيم مي&zwnj;كنند و به&zwnj; دو دسته محلول&zwnj; در آب&zwnj; مانند ويتامين&zwnj;هاي گروه B و C و محلول&zwnj; در چربي یعنی ويتامين&zwnj; D, E, K, A &zwnj;تقسيم&zwnj; مي&zwnj;شوند. مواد معدني) که به دو گروه کلي تقسيم می&zwnj;گردد: الف) مواد معدني اصلي یا پرمصرف: شامل کلسيم،  فسفر، کلر، منيزيم، پتاسيم، سديم و سولفور می&zwnj;باشد. ب) مواد معدني کمیاب یا کم صرف: شامل يد، آهن، روي، سلنيوم، فلورايد مس، منگنز و کبالت است. استخوان&zwnj;ها، دندان&zwnj;ها، سم، پوست، مو و شیر براي ساخته شدن نياز به مواد معدني داشته و در ضمن اين گونه مواد با تأثير بر عملکرد بدن، سيستم&zwnj;هاي بدن را کنترل کرده و انرژي توليد مي&zwnj;کنند. در بدن 60 ماده معدني گوناگون مورد نياز است تا فعاليت&zwnj;ها طبيعي و متعادل باشد.   3 بخش دوره انتقال در گاو شیری 1) دوره اول خشکی(Far-off) 2) دوره خشک آبستن سنگین (Close-up) 3) گاوهای تازه زا (Fresh) احتیاجات هر بخش به ریز مغذی&zwnj;ها با بخش&zwnj;های دیگر متفاوت است.   احتیاجات دوره اول خشکی (Far-off): این دوره که 45 تا 60 روز است از زمان خشکی  شیرتا 21 روز پیش از زایش ادامه پیدا می&zwnj;کند و حداقل احتیاجات گاو شیری در این دوره می&zwnj;باشد. در جیره گاوهای خشک حداقل 1 و حداکثر 3 کیلوگرم کنسانتره، غلات آسیاب شده و یا خوراک&zwnj;های فرعی (مثل سبوس) به عنوان حامل ریزمغذی&zwnj;ها  استفاده می&zwnj;گردد. احتیاجات دوره خشک پا به ماه (Close-up): این دوره از 21 روز قبل از زایمان تا زایش می&zwnj;باشد و مهمترین دوره گاو شیری برای بازسازی بدن و آمادگی جهت تولید دوباره شیر محسوب می&zwnj;شود. میزان مصرف کنسانتره در این دوره 5 تا 7 کیلوگرم در روز به ازای هر رأس گاو شیری (12.4 الی 14% CP  و 2.3 تا 3.6 کیلوگرم غلات) و به صورت آنیونی می&zwnj;باشد که هدف از استفاده آن پیشگیری از هیپوکلسیما و تب شیر در گاوهای شیری است. گاوهای تازه زا (Fresh): این دوره شامل 1 تا 14 روز پس از زایمان گاو بوده و جیره این گروه شامل 8 الی 12 کیلوگرم کنسانتره در روز به ازای هر رأس گاو شیری می&zwnj;باشد.   همچنین می&zwnj;توانید مقالات مرتبط با تغذیه، خوراک دام و دوره انتقال را با ورود به لینک&zwnj;های زیر مطالعه فرمایید: انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری ساختار معده در نشخوارکنندگان دوره انتقال گاو شیری عوامل مؤثر بر میزان تولید شیر   گردآوری: بابک ضیایی - کارشناس ارشد تغذیه دام منبع: مراقبت از گاوها در دوره انتقال تالیف مایک هاتجنس و ارل آلست - ترجمه حمید امانلو و طاهره امیر آبادی

بیشتر بخوانید

3 تکنولوژی متحول کننده صنعت مرغداری

1401/4/26

3 تکنولوژی جدید که صنعت مرغداری را متحول خواهند کرد فناوری&zwnj;های جدیدی که قرار است در آینده صنعت مرغداری را تحت تأثیر قرار داده و متحول کنند، شامل دوربین&zwnj;های سه بعدی، بینایی ماشین و روبات&zwnj;های هوشمند هستند. این سه فناوری جدید در طی یک سری وبینارهای علمی پرورش طیور که مورد حمایت شرکت&zwnj;های مطرح جهانی مانند Aviagen بوده، ارائه شده و مورد بررسی قرار گرفته است.   دوربین&zwnj;های سه بعدی دوربین&zwnj;های سه بعدی یکی از سه تکنولوژی متحول کننده صنعت مرغداری محسوب &zwnj;می&zwnj;شوند. این دوربین&zwnj;ها با ضبط شکل و حجم بدن پرنده به تخمین وزن پرنده با دقت بالاتری از دستگاه&zwnj;های وزن گیری سنتی خواهند پرداخت. دوربین&zwnj;های سه بعدی تمامی پرندگانی که در میدان دید دوربین قرار می&zwnj;گیرند را وزن می&zwnj;کنند. همچنین نور مادون قرمز تعبیه شده در داخل دوربین این امکان را می&zwnj;دهد که عملیات ضبط و نگهداری شکل و حجم مرغ گوشتی حتی در تاریکی شب نیز امکان پذیر باشد. این دوربین&zwnj;ها با وزن&zwnj;گیری تمامی جوجه&zwnj;های سبک و سنگین، تخمین بهتری از میانگین وزن و یکنواختی گله ارائه می&zwnj;دهند.     مدیریت فارم تخمگذار با ربات&zwnj;های هوشمند این سیستم رباتیک با قرار گرفتن در کف (زمین) فارم، بدون آسیب رساندن به پرنده، گله را مدیریت خواهد کرد. الگوریتم&zwnj;ها طوری طراحی و برنامه ریزی شده&zwnj;اند که ربات به جستجوی کف زمین در فارم به دنبال یافتن تخم مرغ و لاشه مرغ&zwnj;های تلف شده می&zwnj;پردازد. سیستم رباتیک مجهز به حسگرهای محیطی، دوربین&zwnj;های دو بعدی و سه بعدی و همچنین بازوهای کوچک خواهد بود.     نظارت بر توزیع گله مرغ گوشتی با بینایی ماشین در فارم&zwnj;هایی که توزیع گله فقط در کف فارم بوده و به صورت طبقاتی نیست، مدیریت الگوی توزیع از پارامترهای مهم در سلامت گله و عملکرد بهتر پرورش می&zwnj;باشد. در حال حاضر مدیریت الگوی توزیع توسط نیروی انسانی صورت گرفته و مستلزم صرف زمان می&zwnj;باشد. استفاده از فناوری بینایی ماشین می&zwnj;تواند بر توزیع گله مرغ گوشتی هنگام مصرف آب و خوراک، نواحی استراحت و فعالیت پرنده، نظارت دقیقی داشته باشد.     در صورت بهره&zwnj;برداری و ساخت تجهیزات با محوریت این سه فناوری شاهد تحول صنعت مرغداری در آینده خواهیم بود.   گردآوری و ترجمه: رضا یزدی – کارشناس ICT منبع: لطفا کلیک کنید  

بیشتر بخوانید

اهمیت لیزین در جیره طیور

1401/4/22

چرا وجود لیزین در جیره طیور مهم است؟ با توجه به اینکه اسید آمینه لیزین در بدن پرنده تولید نمی&zwnj;شود، وجود آن در جیره طیور (خصوصا مرغ گوشتی) از اهمیت ویژه&zwnj;ای برخوردار است. عدم بالانس صحیح لیزین در جیره طیور گوشتی موجب برخی مشکلات مانند افزایش ضریب تبدیل و کاهش وزن و... خواهد شد.   ما در این پادکست در رابطه با عملکرد لیزین و اهمیت آن در جیره طیور اطلاعات مفیدی برای پرورش دهندگان مرغ گوشتی ارائه خواهیم داد.

بیشتر بخوانید

اهمیت آغوز در سلامت گوساله

1401/4/21

اهمیت استفاده از آغوز در تغذیه گوساله آغوز یا کلستروم گاو، شیری زرد رنگ، غلیظ و خامه ای شکل است که در پستان گاوها و سایر پستانداران بلافاصله بعد از زایمان تولید می&zwnj;شود. آغوز گاو حاوی مواد مغذی بیشتری نسبت به شیر معمولی است و همچنین حاوی مقادیر بالایی از آنتی بادی&zwnj;ها و پروتئین&zwnj;هایی مانند لاکتوفرین هست که با عفونت و باکتری&zwnj;های مهاجم در بخش&zwnj;های مختلف بدن (ریه ، دستگاه گوارش و کبد) گوساله مبارزه کرده و با افزایش توان ایمنی گوساله از عفونت و بیماری&zwnj;هایی مانند اسهال ویروسی یا باکتریایی و پنومونی جلوگیری می&zwnj;کند و در واقع اولین واکسن طبیعی گوساله، آغوز می&zwnj;باشد.     آغوز از چند طریق به  سلامت گوساله کمک می&zwnj;کند: انتقال ایمنی غیر فعال از طریق آغوز صورت می&zwnj;گیرد. آغوز پیشرفت و ترمیم سلول&zwnj;های روده را بهبود می بخشد. آغوز اثر ملینی دارد و به دفع مکونیوم کمک می&zwnj;کند.   انتقال ایمنی غیر فعال گوساله&zwnj;ها، بزغاله&zwnj;ها، بره&zwnj;ها و کره&zwnj;ها با سیستم ایمنی ناقص متولد می&zwnj;شوند. در نتیجه نوزاد این حیوانات پس از تولد مستعد ابتلا به بیماری&zwnj;های عفونی (مانند بیماری های تنفسی و اسهال) هستند. جفت مانند یک سد نیمه نفوذ پذیر، از انتقال ایمونوگلوبولین&zwnj;های مادری  به جنین جلوگیری می&zwnj;کند. بنابراین، دریافت ایمونوگلوبولین&zwnj;ها از طریق آغوز، به نام ایمن سازی غیر فعال، برای محافظت از نوزادان در برابر پاتوژن&zwnj;های مهاجم تا زمانی که سیستم ایمنی بدن آن ها فعال شود، ضروری است. آغوز بایستی تا ۲۴ ساعت اولیه و حداقل  به میزان ۱۰ درصد وزن گوساله خورانده شود و حتی در مواقعی که گوساله تمایلی به مصرف آغوز ندارد توصیه می&zwnj;شود، توسط سوند مری خورانده شود. آغوز حاوی سلول&zwnj;های خونی سفید، آنتی بادی یا همان ایمونوگلوبولین&zwnj;ها است که سیستم ایمنی گوساله را در بر می&zwnj;گیرد. یکی از این آنتی بادی&zwnj;ها، ایمونوگلوبولین A است، این آنتی بادی، گوساله نوزاد را در برابر عفونت گلو، ریه و روده محافظت می&zwnj;کند.     ترمیم سلول&zwnj;های روده گوساله برای ادامه حیات خود و تغییر رژیم غذایی از رژیم داخل رحمی به رژیم خارج از رحم، به آغوز که حاوی مقادیر زیادی هورمون رشد و آنزیم&zwnj;های گوارشی، مواد معدنی (کلسیم)، چربی، کربوهیدرات، پروتئین، ویتامین&zwnj;های A، D، E، C و B  است، نیازمند می&zwnj;باشد. چربی و لاکتوز منابع انرژی اساسی برای تنظیم دمای بدن در گوساله&zwnj;های تازه متولد شده، محسوب می&zwnj;شوند. (۱۰۰ میلی لیتر آغوز حاوی: ۲۷٫۶۳ گرم پروتئین، ۱٫۷ گرم چربی، ۱۳ گرم کربوهیدرات است) آغوز ایمنی غیر فعال، مواد مغذی و بیش از 50 ماده فعال زیستی شناخته شده را برای شروع تولد فراهم می&zwnj;کند. ایمونوگلوبولین Ig به عنوان آنتی بادی شناخته می&zwnj;شود. 70 تا 80 درصد از کل پروتئین موجود در آغوز، ایمونوگلوبولین&zwnj;ها هستند  که 80 تا 90 درصد آن را  IgG و حدود 10 در صد IgM و IgA تشکیل می&zwnj;دهند. در 24-36 ساعت اول پس از تولد، ایمونوگلوبولین&zwnj;ها از طریق سلول&zwnj;های روده از مجرای روده به جریان خون منتقل می&zwnj;شوند. مقدار و همچنین زمان دریافت آغوز به شدت با غلظت IgG سرم و به تبع آن با حساسیت بیماری ارتباط دارد. هرچه سطح IgG سرم بالاتر باشد، میزان بروز بیماری، عوارض و میزان مرگ و میر نیز پایین می&zwnj;آید. در مقایسه با شیر حیوانات بالغ، آغوز نه تنها ایمنی غیر فعال را فراهم می&zwnj;کند، بلکه مواد تشکیل دهنده بسیار غلیظی را نیز برای رشد ارگان&zwnj;های مختلف از جمله سیستم ایمنی و دستگاه گوارش فراهم می&zwnj;کند. علاوه بر عوامل ایمنی ذکر شده (به عنوان مثال ایمونوگلوبولین&zwnj;ها، لکوسیت&zwnj;ها) مواد ضد میکروبی مانند لاکتوفرین، لاکتوپراکسیداز و لیزوزیم اولین خط دفاع در برابر عوامل بیماری زا و مهاجم هستند. این آنزیم&zwnj;ها رشد گونه&zwnj;های میکروبی (مانند باکتری&zwnj;ها، ویروس&zwnj;ها) و سلول&zwnj;های آلوده را مهار کرده و آن&zwnj;ها را از بین می&zwnj;برند. علاوه بر این، فاکتورهای رشد مهمتر از همه IGF-I، IGF-II و EGF و اجزای فعال پروبیوتیک (به عنوان مثال الیگوساکاریدهای شیر) از تکثیر سلولی، تمایز و سنتز پروتئین در روده حمایت می&zwnj;کنند. تأمین کافی و زودرس آغوز باعث جذب مواد مغذی، در نتیجه ویلی طولانی&zwnj;تر و سرعت ترمیم بهتر سلول&zwnj;های روده آسیب دیده می&zwnj;شوند.     اثر ملینی و دفع مکونیوم: اولین حرکت روده گوساله که منجر به تولید مدفوع قیرگون، ضخیم و سبز تره رنگی می&zwnj;شود را مکونیوم می&zwnj;نامند، مصرف آغوز توسط گوساله به دفع مکونیوم کمک زیادی می&zwnj;کند. این کار هم چنین از یرقان جلوگیری می&zwnj;کند، زیرا آغوز بیلی روبین اضافی را دفع می&zwnj;کند.   مدیریت و مصرف خوب آغوز یک سرمایه گذاری سودآور در آینده گوساله&zwnj;ها است.   گردآوری و ترجمه: مهندس بابک ضیایی – کارشناس ارشد تغذیه دام منبع: http://biochem.net

بیشتر بخوانید

استرس گرمایی در طیور

1401/4/18

استرس گرمایی در طیور چیست؟ استرس گرمایی در طیور، شوک گرمایی یا سستی و ضعف حاصل از گرمای بیش از اندازه می&zwnj;باشد، استرس گرمایی وضعیتی است که در آن دمای بدن به حدی زیاد می&zwnj;شود که با عملکرد طبیعی بدن تداخل پیدا می&zwnj;کند و در صورت تداوم، منجر به ضعف، خستگی شدید و حتی مرگ پرنده می&zwnj;شود. تنش گرمایی، عامل مهم مرگ و میر طیور در بسیاری از مناطق ایران در ماه&zwnj;های گرم سال می&zwnj;باشد. افزایش درجه حرارت محیط در تابستان منجر به استرس گرمایی در طیور می&zwnj;شود همچنین اگر همراه با افزایش رطوبت، بیش از نیاز باشد، در همه رده&zwnj;های طیور اختلال گرمازدگی ایجاد می&zwnj;کند. پرندگان برخلاف پستانداران، غدد عرق ندارند و زمانی که درجه حرارت محیط بین 28 تا 35  درجه سانتی گراد می&zwnj;رسد از روش&zwnj;های خنک کردن غیر تبخیری به منزله مهم&zwnj;ترین راه کاهش درجه حرارت استفاده می&zwnj;کنند. دو روش اصلی خنک کردن غیر تبخیری پرندگان عبارت است از: افزایش سطح با شل و آویزان کردن بالها از دو طرف افزایش جریان خون محیطی اما زمانی که درجه حرارت بدن پرنده به 41 درجه سانتی گراد می&zwnj;رسد تعداد تنفس زیاد می&zwnj;شود و پرنده شروع به تنفس با دهان باز می&zwnj;کند تا خنک کردن تبخیری یا تبخیر آب را افزایش دهد. اگر تنفس با دهان باز نتواند از افزایش دمای بدن جلوگیری کند پرنده بی حال و دچار کاهش سطح هوشیاری می&zwnj;شود و در اثر اختلال تنفسی، قلبی و عروقی یا الکترولیتی می&zwnj;میرد.     دلایل بروز استرس گرمایی در طیور افزایش دمای محیط و یا وزش بادهای گرم و خشک در مناطق گرمسیری اختلال در تأمین آب مورد نیاز پرنده نارسایی در تهویه مناسب سالن پرورش تراکم بالای سالن عدم عایق مناسب در سقف سال پرورش فقدان درخت، مرتع یا علفزار در اطراف سالن مرغداری برای خنک کردن هوا ( البته برای پیشگیری از انتقال بیماری&zwnj;های ویروسی این روش زیاد توصیه نمی&zwnj;شود) تنش گرمایی در مناطق معتدل ممکن است در اثر خرابی تهویه سالنی رخ دهد که تعداد زیادی پرنده در آن نگهداری می&zwnj;شود. عوامل مؤثر در شدت تأثیر منفی استرس گرمایی روی طیور عبارتند از: ژنتیک پرنده: به طور کلی نژادهای گوشتی، بسیار حساس&zwnj;تر از نژادهای تخمگذار هستند. میزان متابولیسم: مرغان در حال تخمگذاری و جوجه&zwnj;های گوشتی نر که رشد سریعی دارند به تنش گرمایی بسیار حساس&zwnj;تر هستند. تراکم بالای گله باعث تشدید استرس گرمایی می&zwnj;گردد. جیره&zwnj;های حاوی انرژی و پروتئین بالا پرندگان را به تنش گرمایی حساس&zwnj;تر می&zwnj;کند. عدم تأمین آب کافی برای پرنده ممکن است واکنش آن&zwnj;ها را به دمای بالا تشدید کند. سن پرنده: جوجه&zwnj;ها تا 3 هفتگی، تحمل بیشتری نسبت به پرندگان مسن&zwnj;تر دارند. رطوبت بالا در خنک شدن پرنده تأثیر سوء زیادی دارد. نشانه&zwnj;های بالینی استرس گرمایی نشانه&zwnj;های استرس گرمایی در طیور شامل له له زدن (یعنی افزایش تعداد تنفس به صورت نفس&zwnj;های کوتاه و سریع و با سختی)، تشنگی، کاهش اشتها، کاهش تولید و اندازه تخم مرغ، نازک شدن پوسته، کاهش رشد در جوجه&zwnj;های گوشتی، ایستادن پرنده&zwnj;ها با بال&zwnj;های باز و آویزان و در نهایت زمین گیری و مرگ و میر می&zwnj;باشد به طوریکه تلفات به دلیل استرس حرارتی از 5-50% و گاهی تا 100% متغیر است.     آثار سوء تنش گرمایی افزایش تعداد تنفس، تعادل اسید و باز را به هم می&zwnj;ریزد زیرا غلظت دی اکسید کربن در خون کاهش پیدا می&zwnj;کند. pH بالای خون، کاهش کلسیم خون را در پی دارد که برای شکل گیری پوسته تخم مرغ به آن نیاز است. در نتیجه در گله تخمگذار، شاهد افزایش تعداد تخم مرغ&zwnj;ها با پوسته نازک خواهیم بود. له له زدن یا تنفس با دهان باز در پرندگان دچار تنش گرمایی، سبب شیوع عفونت&zwnj;های تنفسی می&zwnj;شود زیرا فیلترهای طبیعی بینی از مسیر عبور هوا خارج شده اند. نشانه دیگر تنش گرمایی در گله، کاهش مصرف غذاست. در پرندگان در حال رشد، غذا نخوردن سبب کاهش رشد می&zwnj;شود. در گله&zwnj;های تخمگذار کاهش مصرف غذا باعث کاهش اندازه، تولید و کیفیت تخم مرغ می&zwnj;شود. آثار کالبد گشایی  لاشه پرنده تلف شده به ویژه در عضلات سینه، دهیدراته و پر خون است. عضله، رنگ قرمز طبیعی خود را از دست می&zwnj;دهد و رنگ پریده تا سفید می شود و ظاهر گوشت پخته را پیدا می کند که مشخصه تنش گرمایی است.در استرس گرمایی طیور، اغلب در دهان و بینی، ترشحات موکوسی حضور دارند. درمان استرس گرمایی به سرعت مقادیر کافی از آب خنک را فراهم کنید. جریان هوا (به وسیله هواکش&zwnj;ها و تهویه&zwnj;ها) یا آب پاشی یا مه پاشی، دفع حرارت را تسهیل می&zwnj;کند. مقادیر ویتامین&zwnj;ها به ویژه ویتامین C را افزایش دهید. تنش گرمایی باعث کاهش مصرف دان و افزایش دفع ویتامین در بدن می&zwnj;شود لذا نیاز به ویتامین افزایش پیدا می&zwnj;کند. اضافه کردن مکمل&zwnj;های الکترولیت و ویتامین در آب آشامیدنی به حفظ مواد معدنی در بدن پرندگان و در نتیجه تصحیح تعادل اسید و باز کمک می&zwnj;کند. به تازگی اثر چند رژیم غذایی در تنش گرمایی آزمایش شده است. افزودن ویتامین E در جیره، اثر مفیدی در پرندگان تخمگذار داشته است. اما پاسخ به افزایش ویتامین C، از نداشتن تأثیر مثبت تا کاهش معنی دار آثار سوء تنش گرمایی بسیار متغیر بوده است. خنک کردن هوای داخل سالن با کمک آب پاشی یا اسپری کردن آب سرد روی کف، دیوارها، سقف و پشت بام از بیرون در ساعات اوج گرما می&zwnj;تواند مفید باشد. در برخی موارد با رعایت شرط احتیاط، برای خنک کردن پرنده می&zwnj;توان روی آنها آب پاشی کرد. می&zwnj;توان با خیس کردن سقف، دیوارها و پشت بام امکان خنک کردن هوا را فراهم کرد.     کنترل استرس گرمایی در طیور کنترل باید به منظور فراهم کردن بهترین محیط برای ابقاء، تولید و کاهش متابولیسم انجام گیرد. جهت اطمینان از فراهم شدن بهترین محیط، سالن&zwnj;ها باید با ارتفاع و عرض مناسب جهت تهویه صحیح بنا شود. سقف باید عایق&zwnj; بندی شود و سطح خارجی آن با آلومینیوم یا رنگ سفید پوشیده شود تا اثر تابش گرما روی آن به حداقل برسد. می&zwnj;توان امکان آب پاشی پشت بام و زمین&zwnj;های اطراف سالن&zwnj;ها را فراهم کرد. می&zwnj;توان از مه پاش برای خنک کردن داخل سالن، ترجیحا بدون اینکه پرنده خیس شود استفاده کرد. خنک کننده&zwnj;های تبخیری که هوا از طریق آنها وارد سالن می&zwnj;شود برای خنک سازی بسیار مؤثر هستند. جریان هوا نیز بسیار مهم است. مقادیر کافی از آب خنک در تابستان فراهم شود و نسبت پروتئین به انرژی کم شود. آب باعث افزایش مقاومت پرنده به تنش گرمایی می&zwnj;شود. تراکم گله باید بر حسب فصل تنظیم شود به طوری که در بستر و قفس تراکم پرنده به هنگام استرس گرمایی به حدود 80% آن در فصول خنک&zwnj;تر کاهش پیدا کند. به بیان دیگر از تراکم بالا در فصول گرم اجتناب شود.     گردآوری: مهندس سعید ایمان پور - کارشناس ارشد تغذیه طیور دکتر امید خسروی فر - فوق تخصص تغذیه طیور منبع: راهنمای بیماری های طیور- دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد، دکتر ریما مرشد، دکتر حسین حسینی  

بیشتر بخوانید

ساختار معده و تکامل آن در نشخوار کنندگان

1401/4/7

ساختار معده در نشخوار کنندگان ساختار معده در نشخوار کنندگان به ۴ بخش شکمبه، نگاری، هزارلا و شیردان تقسیم می&zwnj;گردد که به همدیگر راه دارند. ۳ بخش اول که فاقد مخاط غددی بوده را پیش معده می&zwnj;نامند که از توسعه لوله مری به وجود آمده&zwnj;اند. شکمبه نشخوارکنندگان: شکمبه که بزرگترین بخش معده را تشکیل می&zwnj;دهد دارای مخاطی با کرکهای نوک تیز و توسط ناودان مری با نگاری مرتبط می&zwnj;شود. نگاری: مخاط آن ساختمان مخصوصی دارد که شبیه لانه زنبور است و این قسمت در گاو بیشتر توسعه پیدا کرده است. هزارلا: ساختمانی شبیه به اوراق کتاب دارد به همین دلیل به آن هزارلا گفته می&zwnj;شود. شیردان: گلابی شکل و طویل است، جدار نازک و مخاط آن زرد و پر از غدد ترشحی است.     تکامل معده نشخوار کنندگان مراحل تکامل ساختار معده در نشخوار کنندگان طی سه بازه زمانی اتفاق می&zwnj;افتد که هر کدام نیازهای تغذیه&zwnj;ای خاص خود را دارد. ۱) از بدو تولد تا ۳ هفتگی: در این مرحله نگاری و شکمبه عملا غیر فعال بوده و وظیفه هضم غذا بر عهده شیردان می&zwnj;باشد و عملا حیوان تک معده&zwnj;ای محسوب می&zwnj;شود و کاملا وابسته به شیر است  و در هنگام خوردن شیر از شیردان آنزیمی ترشح می&zwnj;شود که باعث تجزیه اولیه پروتئین&zwnj;های شیر می&zwnj;شود. در ۵ روزگی نشانه&zwnj;هایی از نشخوار در حیوان بروز می&zwnj;یابد و در ۳  هفتگی، ۳ ساعت در روز از غذای خشبی تغذیه می&zwnj;کنند. ۲) از ۳ تا ۸ هفتگی: با شروع تغذیه علوفه خشبی (برگ و گل یونجه) نگاری و شکمبه رشد حجمی و توسعه در لایه&zwnj;های عضلانی پیدا کرده و دراثر تخمیر کربوهیدرات&zwnj;ها در شکمبه سطح قند خون کاهش و اسیدهای چرب فرار، اسید استئاریک و نیز تری گلیسیریدهای بافت چربی خون افزایش می&zwnj;یابد و توانایی بافت&zwnj;های غیر کبدی برای جذب گلوکز و تجزیه چربی کاهش می&zwnj;یابد. ۳) از هفته هشتم به بعد: شکمبه و نگاری کاملا فعال می&zwnj;باشند ودر این مرحله نشخوارکننده می&zwnj;تواند دانه  کامل جو، ذرت و گندم را هضم کند.     همچنین می&zwnj;توانید مقالات مرتبط با تغذیه و بیماری&zwnj;های دام در وبسایت را مطالعه کنید: انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری عوامل مؤثر بر میزان تولید شیر بیماری لنگش و چالش&zwnj;های اقتصادی دامداری&zwnj;ها بیماری ورم پستان در گاوهای شیری   گردآوری: مهندس بابک ضیایی - کارشناس ارشد تغذیه دام  

بیشتر بخوانید

نقش متیونین در حفظ بافت روده طیور

1401/4/4

اسید آمینه متیونین و نقش آن در سلامت روده طیور در جیره&zwnj;های بر پایه ذرت و سویا، اولین اسید آمینه محدود کننده، اسید آمینه متیونین است. متیونین نقش مهمی در حفاظت از بافت روده طیور بر عهده دارد. با توجه به اینکه از دیدگاه متخصصین تغذیه، گله&zwnj;ای سالم&zwnj;تر و کارآمدتر است که روده سالم&zwnj;تری داشته باشد، تنظیم متیونین جیره از اهمیت ویژه&zwnj;ای برخوردار است.   ما در این پادکست در رابطه با عملکرد متیونین در حفظ بافت روده و سلامت گله طیور صحبت خواهیم کرد.  

بیشتر بخوانید

واکسیناسیون طیور

1401/4/2

انواع واکسیناسیون طیور در این مقاله به پرسش&zwnj;های زیر پاسخ خواهیم داد: واکسیناسیون در طیور چگونه صورت می&zwnj;گیرد؟ آیا در طیور از واکسن&zwnj;های زنده و کشته استفاده می&zwnj;شود؟ مزایا و معایب واکسن&zwnj;های زنده و کشته در برنامه&zwnj;های امنیت زیستی طیور چیست؟ برای اینکه برنامه واکسن موفقی داشته باشیم بهتر است که در ابتدا شناخت کافی از انواع واکسن&zwnj;های طیور داشته باشیم. واکسن&zwnj;های طیور دو دسته هستند: واکسن زنده (واکسن قابل تکثیر) واکسن کشته ( واکسن غیر فعال) هریک از واکسن&zwnj;های فوق، مزایا و موارد مصرف خود را دارند. در برنامه واکسیناسیون طیور، واکسن&zwnj; بیماری&zwnj;های گوناگون، معمولا با هم ترکیب می&zwnj;شوند تا در برابر تعدادی از بیماری&zwnj;های باکتریایی و ویروسی محافظت ایجاد کنند.   واکسن زنده و کشته چه تفاوت&zwnj;هایی دارند؟ واکسن زنده طیور معمولا فقط حاوی ویروس یا باکتری زنده تخفیف حدت یافته یا سویه غیر بیماری&zwnj;زا است. بنابراین واکسن زنده، آنتی ژن زنده است که به بدن طیور وارد می&zwnj;شود، آنتی ژن ماده&zwnj;ای است که به بدن یا سیستم ایمنی معرفی می&zwnj;شود و تولید آنتی بادی&zwnj;ها را القا می&zwnj;کند. همان طور که گفته شد در این روش،  واکسن استفاده شده،  ویروس یا باکتری زنده است که عمدا تخفیف حدت یافته یعنی با روش&zwnj;های مناسب، بسیار کم خطر شده است مانند سویه H120 ویروس برونشیت عفونی یا ممکن است به صورت طبیعی یک سویه غیربیماری&zwnj;زا باشد، مانند سویه B1 ویروس در بیماری نیوکاسل. این در حالی است که واکسن&zwnj;های کشته، حاوی آنتی ژن تغلیظ شده در ترکیب با امولوسیون روغنی یا ادجوان هیدروکسید آلومینیوم هستند. (ادجوان ماده ای است که در تجویز با آنتی ژن، پاسخ های ایمنی آن را افزایش می&zwnj;دهد) می&zwnj;توان آنتی ژن&zwnj;های دو یا سه ارگانیسم بیماری&zwnj;زای گوناگون را دریک واکسن ترکیب کرد.   روش&zwnj;های مصرف واکسن&zwnj; در برنامه واکسیناسیون طیور واکسن زنده را می&zwnj;توان به روش&zwnj;های اسپری (آئروسل)، قطره بینی، داخل آب آشامیدنی یا قطره چشمی مصرف کرد. البته یک استثنا در مورد واکسن مارک وجود دارد که باید تزریق شود اما واکسن کشته را همیشه باید تزریق کرد. در واکسن زنده به میزان کمتری از آنتی ژن نیاز است زیرا ویروس به سرعت در اندام&zwnj;های هدف تکثیر می&zwnj;شود. این اندام برای ویروس&zwnj;هایی مانند ویروس بیماری نیوکاسل و برونشیت عفونی، مجاری تنفسی است و برای ویروس هایی مانند ویروس گامبورو و آنسفالومیلیت طیور (لرزش همه گیر)، مجاری گوارشی است. واکسن زنده می&zwnj;تواند علاوه بر ایمنی عمومی، تولید ایمنی موضعی یا مخاطی را هم تحریک کند. تکثیر ویروس واکسن در پرندگان واکسینه اهمیت زیادی دارد و ترشح و دفع ویروس برای تولید ایمنی خوب در گله مفید خواهد بود. برای مثال، چرخش ویروس واکسن برای دستیابی به ایمنی خوب در گله برای بیماری&zwnj;های نیوکاسل، گامبورو و برونشیت عفونی ضروری است اما در گله&zwnj;های چند سنی، انتقال افقی ویروس واکسن، نامطلوب است. برای مثال، اگر ویروس واکسن آنسفالومیلیت طیور و سویه H52 برونشیت عفونی به پرندگان تخم گذار سنین بالاتر و غیر واکسینه انتشار پیدا کند، خود واکسن می&zwnj;تواند بیماری ایجاد کند و در پرندگان بروز واکنش بعد از تجویز واکسن زنده بسیار معمول است. نشانه&zwnj;هایی مانند سرفه خفیف یا پخ پخ بعد از واکسیناسیون بیماری نیوکاسل یا برونشیت عفونی دیده می&zwnj;شود. واکسن کشته به میزان بیشتری از آنتی ژن نیاز دارد زیرا بعد از تجویز، تکثیر نمی&zwnj;شود.   تفاوت ایمنی ایجاد شده توسط واکسن زنده و کشته معمولا ایمنی که واکسن&zwnj;های زنده ایجاد می&zwnj;کنند به ویژه بعد از اولین تجویز، بسیار کوتاه است به غیر از چند استثنا که شامل بیماری مارک، آبله ماکیان و لارنگوتراکئیت عفونی است. برای ایجاد ایمنی طولانی مدت برای بعضی از عوامل عفونی، تکرار واکسیناسیون لازم است. باید دقت شود که در استفاده از واکسن&zwnj;های زنده، واکسن&zwnj;های مناسب با دوز صحیح به کار گرفته شود. در صورت استفاده از سویه&zwnj;های واکسینال با حدت بالا در پرندگان جوان یا تجویز دوزهای بالا، احتمال واکنش شدید وجود دارد که ممکن است به ابتلا و تلفات هم منجر شود. اما واکسن&zwnj;های کشته که در مورد باکتری&zwnj;ها (باکترین) نامیده می&zwnj;شود، معمولا ایمنی طولانی مدت ایجاد می&zwnj;کنند. واکسن&zwnj;های کشته معمولا ویروس آماده شده یا باکتری در ترکیب با ادجوانی هستند که برای تزریق داخل عضلانی طراحی شده&zwnj;اند.  در صورتی که واکسن کشته روغنی، بعد از یک واکسن ویروسی زنده یا تحریک اولیه تجویز شود (پس از اولین واکسیناسیون به منظور تحریک دستگاه ایمنی و آماده&zwnj;سازی آن)، سطح بالایی از ایمنی به مدت طولانی به وجود خواهد آورد. از این روش می&zwnj;توان به جای تکرار واکسن&zwnj;های ویروسی زنده درطول دوره تخم گذاری استفاده کرد. واکسن&zwnj;ها باید به صورت تزریق زیرجلدی یا داخل عضلانی تجویز شوند. در بعضی موارد، واکسن&zwnj;های کشته، آخرین واکسن بعد از یک یا چند بار واکسیناسیون با واکسن زنده هستند. واکسن&zwnj;های کشته با توجه به هزینه و نیروی کار لازم، بیشتر در گله&zwnj;های تخم گذار و مادر که خواهان ایمنی طولانی مدت در برابر بیماری&zwnj;ها و یا بهبود کاهش تولید تخم مرغ هستند عملی است. تحریک اولیه دستگاه ایمنی یا پرایمینگ برای القاء ایمنی طولانی مدت واکسن کشته لازم است یعنی فقط در صورتی که دستگاه ایمنی پرنده ابتدا با واکسن زنده تحریک شده باشد چنین ایمنی را تولید می کند. پرایم Prime  از کلمه لاتین پریموس Primus به معنی اولین گرفته شده است. شروع ایمنی با واکسن های زنده، سریع است اما با واکسن های کشته  عموما آهسته تر است. واکسن&zwnj;های زنده نسبت به آنتی بادی&zwnj;های موجود در بدن پرنده حساس هستند اما در مقایسه، واکسن&zwnj;های کشته قادرند پاسخ ایمنی بهتری را در حضور آنتی&zwnj;بادی&zwnj;های بدن پرنده تولید کنند. واکسن&zwnj;های زنده، ایمنی موضعی در نای یا روده را تحریک می&zwnj;کنند. اما واکسن&zwnj;های کشته در صورتی که به منزله واکسن یادآور تجویز شوند، ایمنی موضعی را تحریک می&zwnj;کنند و اگر به صورت ثانویه استفاده نشوند باعث ایجاد ایمنی موضعی ضعیفی می&zwnj;شوند. در صورت استفاده از واکسن&zwnj;های زنده، خطر آلودگی وجود دارد که می&zwnj;توان آلودگی با ویروس سندرم کاهش تولید تخم مرغ و ویروس رتیکولواندوتلیوز را مثال زد که در مورد واکسن&zwnj;های کشته، صادق نیست. احتمال واکنش&zwnj;های بافتی در استفاده از واکسن زنده وجود دارد ولی در مورد واکسن&zwnj;های کشته به علت عدم توانایی تکثیر ارگانیسم مرده، واکنش بافتی دیده نمی&zwnj;شود به غیر از موارد استثنا که وابسته به ادجوان است. ترکیب چند واکسن با هم و تجویز آنها در یک زمان در مورد واکسن&zwnj;های زنده به علت تداخل ارگانیسم&zwnj;های زنده، محدودیت دارد مانند ویروس برونشیت عفونی، نیوکاسل و لارنگوتراکئیت عفونی، در حالی که در ترکیب واکسن&zwnj;های کشته، احتمال تداخل کمتری وجود دارد.   گردآورندگان: مهندس سعید ایمانپور - کارشناس ارشد تغذیه طیور دکتر امید خسروی&zwnj;فر - فوق تخصص تغذیه طیور   منبع: راهنمای بیماری های طیور- دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد، دکتر ریما مرشد، دکتر حسین حسینی

بیشتر بخوانید

نقش الیگوساکارید در تغذیه جوجه گوشتی

1401/3/23

الیگوساکارید چیست؟ الیگو کلمه&zwnj;ای یونانی است که  معنای لغوی آن "کم یا اندک" می باشد. بنابراین الیگوساکارید یک کربوهیدرات است که از تعداد کمی واحدهای مونوساکاریدی مانند مانوز، فروکتوز یا گالاکتوز ساخته شده است. در گذشته الیگوساکاریدها به عنوان فیبر جیره طبقه بندی می&zwnj;شدند اما با پیشرفت روش&zwnj;های تجزیه&zwnj;ای، آنها را جزء اعضای پلی ساکاریدهای غیرنشاسته&zwnj;ای طبقه بندی می&zwnj;کنند. البته میکروارگانیسم&zwnj;های مفید روده می&zwnj;توانند الیگوساکاریدها را تخمیر کنند و به علت وجود همین تفاوت، حضور الیگوساکاریدها در جیره، بهتر از پلی ساکاریدهای غیر نشاسته&zwnj;ای غیر قابل تخمیر است. انواع الیگوساکارید الیگوساکارید دو نوع هست: الیگوساکاریدهای طبیعی الیگوساکاریدهای مصنوعی پاسخ پرنده به این دو نوع الیگوساکارید، متفاوت است. در حالی که الیگوساکاریدهای طبیعی آثار مضری روی سلامت پرنده دارند، اما الیگوساکاریدهای مصنوعی به علت غلظت کمی که در دان دارند مفید هستند. الیگوساکاریدهای طبیعی معمول&zwnj;ترین منابع طبیعی الیگوساکارید، دانه&zwnj;های غلات هستند. غلظت الیگوساکارید در دانه&zwnj;های سویا و دانه&zwnj;های غلات مشابه هم است. در بسیاری از دانه&zwnj;های غلات، متداول&zwnj;ترین الیگوساکاریدها به ترتیب استاکیوز، رافینوز و رباسکوز هستند. الیگوساکاریدهای مصنوعی الیگوساکاریدهای ساخته شده به صورت تجاری هستند. زمانی که مشخص شد اکثر الیگوساکاریدهای مصنوعی در مقایسه با الیگوساکاریدهای طبیعی آثار مفیدی دارند، تولید آنها شروع شد. بعضی از الیگوساکاریدهای مصنوعی که معمولا از آنها استفاده می&zwnj;شود، فروکتو الیگوساکارید، مانان الیگوساکارید و گالاکتو الیگوساکارید هستند. خواص الیگوساکاریدها الیگوساکاریدها چندین خاصیت دارند. آنها در مقابل درجه حرارت بالا در مرحله پلت کردن و همچنین نسبت به شرایط فیزیکی و شیمیایی مجرای گوارشی مقاوم هستند. آنزیم&zwnj;های پرنده نمی&zwnj;توانند الیگوساکارید ها را هضم کنند ولی این مواد بعد از تخمیر توسط میکروب&zwnj;های موجود در روده، اسیدهای چرب فراری تولید می&zwnj;کنند که حرکات پریستالتیک دستگاه گوارش را افزایش و زمان عبور مواد غذایی از روده را کاهش می&zwnj;دهند.  الیگوساکارید در تغذیه جوجه گوشتی امروزه پیداکردن جایگزین برای آنتی بیوتیک&zwnj;ها بسیار حیاتی است به طوری که این جاگیزین&zwnj;ها بتوانند تأثیرات مشابهی با آنتی بیوتیک&zwnj;ها داشته باشند در حالی که خاصیت آلایندگی برای محیط نداشته باشند و برای سلامت عمومی ایجاد مشکل نکنند. الیگوساکاریدهای کارآمد، دارای اجزای طبیعی و چندین کاربرد بوده و غیر سمی هستند که به عنوان یک افزودنی خوراکی جدید می&zwnj;توانند جایگزین آنتی بیوتیک شوند. مطالعات نشان می&zwnj;دهند که الیگوساکاریدها می توانند باعث بهبود عملکرد پرنده، بهبود میکروفلور روده، بهبود ضریب تبدیل غذایی، تنظیم و تعدیل سیستم ایمنی و کاهش کلسترل شوند و همچنین دارای تأثیرات آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد التهابی می&zwnj;باشند.   گردآوری: مهندس سعید ایمان پور   منابع: راهنمای بیماری&zwnj;های طیور- دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد - دکتر ریما مرشد - دکتر حسین حسینی Effects of Different Oligosaccharides on Growth Performance and Intestinal Function in Broilers- Frontiers in Veterinary Science- 01 April 2022-  Ling Chang,Yanan Ding ,Yushi Wang , Zehe Song , Fei Li , Xi He and Haihan Zhang. Oligosaccharides Affect Performance and Gut Development of Broiler Chickens- Asian Australasian Journal of Animal Sciences- January 2013- Zhigang Ao , Mingan Choct.        

بیشتر بخوانید

رابطه آنتاگونیستی متیونین و مس

1401/3/22

رابطه آنتاگونیستی متیونین و مس در تغذیه جوجه&zwnj;های گوشتی و در جیره&zwnj;های بر پایه ذرت و کنجاله سویا، اسید آمینه متیونین اولین اسید آمینه محدود کننده می&zwnj;باشد که جیره نویسی می&zwnj;بایستی در متعادل سازی آن دقت بسیار زیادی داشته باشد. نکته مهم این است که متیونین با عنصر مس خاصیت آنتاگونیستی دارد به طوری که افزایش سطح مس در جیره می&zwnj;تواند باعث کاهش جذب و فعالیت اسید آمینه متیونین شود. ما در این پادکست بطور خلاصه رابطه آنتاگونیستی متیونین و مس را بررسی کرده&zwnj;ایم.  

بیشتر بخوانید

کولین کلراید و اهمیت آن در خوراک طیور

1401/3/18

کولین کلراید و اهمیت آن در تغذیه دام وطیور   ویژگی&zwnj;های کولین: کولین کلراید یک ماده محلول در آب و بی رنگ است که ویژگی&zwnj;های شبیه ویتامین دارد اما نقش کاتالیزوری در واکنش&zwnj;های بیوشیمیایی ایفا نمی&zwnj;کند. کولین این توانایی را دارد که با بسیاری از اسیدهای آلی و معدنی ایجاد نمک کند، کولین خاصیت قلیایی دارد و به شدت جاذب رطوبت است. کولین از نظر ساختاری یک آمینو اتیل الکل می&zwnj;باشد و دارای سه گروه متیل است که به یک اتم کربن متصل شده است، بنابراین از نظر شیمیایی تری متیل آمونیوم خوانده می&zwnj;شود. این ماده دارای وزن مولکولی 139.63 بوده و نقطه ذوب آن 247 درجه سلسیوس است. کولین در کجا یافت می&zwnj;شود؟ کولین را می&zwnj;توان در سلول&zwnj;های تمامی گیاهان و حیوانات پیدا کرد که اغلب به شکل فسفولیپید، فسفاتیدیل کولین(لسیتین)، لیزو فسفا تیدیل کولین، کولین پلاسمالوژن و اسفنگومیلین می&zwnj;باشد. کولین در خوراک اغلب به صورت لسیتین یافت می&zwnj;شود و 10 درصد نیز به شکل اسفنگومیلین یا آزاد مشاهده می&zwnj;شود. عملکرد کولین در خوراک دام و طیور: عملکرد کولین شامل ساخت و نگه&zwnj;داری غشای سلولی، متابولیسم چربی در کبد، ساخت استیل کولین و دهنده گروه متیل با واسطه بتائین است. کولین یک ماده بیوشیمیایی ضروری برای ساخت و نگه&zwnj;داری غشای سلولی است. لسیتین یک بخش مهم از غشای سلولی ست و همچنین در حمل و نقل چربی در غشای سلولی نقش دارد. همچنین کولین به عنوان بخشی از ساختار فسفولیپیدها در بلوغ ماتریکس غضروف استخوان نقش دارد. کولین به عنوان یک فاکتور لیپوتروپیک ((Lipotropic)) در کاهش رسوب چربی در کبد پرندگان نقش دارد چرا که نقش مهمی در متابولیسم چربی در کبد پرنده بازی می&zwnj;کند. همچنین کولین در ساخت لیپو پروتئین&zwnj;ها که چربی را از کبد خارج می&zwnj;کند، نقش بازی می&zwnj;کند. کولین به عنوان یک عامل متیل دهنده در ساخت متیونین از هموسیستئین و ساخت کراتین از گوانیدو استیک اسید نقش بازی می&zwnj;کند. در ساخت متیونین از هموسیستئین، بتائین به عنوان یک متابولیت کولین به عنوان دهنده متیل ایفای نقش می&zwnj;کند، بنابراین برای اینکه کولین به عنوان یک عامل متیل دهنده وارد عمل می&zwnj;شود باید تبدیل به بتائین شود. از سوی دیگر چون کولین در ساخت متیونین نقش دارد بنابراین استفاده از کولین می&zwnj;تواند اندکی باعث صرفه&zwnj;جویی در مصرف مکمل متیونین شود.

بیشتر بخوانید

اهمیت ویتامین B8 در خوراک دام و طیور

1401/3/18

اسامی مرسوم ویتامین B8 و ویژگی های آن   اسامی مرسوم بیوتین یا ویتامین B8 با نامهای Vitamin H، کوآنزیمR  و فاکتور W شناخته می شود.   ویژگی های بیوتین یا ویتامین B8 بیوتین در برخی منابع به عنوان شبه ویتامین معرفی شده است. ترکیب بیوتین حاوی گوگرد و اسید آلی می باشد و به صورت محلول در آب است. زیست فراهمی ویتامین B8 در دامنه 50 تا 75 درصد (در گندم) متغیر است. اهمیت بیوتین در خوراک دام و طیور این ویتامین در آزاد سازی انرژی، رشد و توسعه استخوان ها و تولید مثل نقش اساسی ایفا می کند. از ویتامین B8  به عنوان ویتامین کلیدی پوست یاد می شود و در حفظ سلامت بافت های اپیدرمی و تولید مو و سم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بیوتین در فعالیت غدد تیروئید و بهبود عملکرد سیستم عصبی تاثیر بسزایی دارد و با تنظیم متابولیسم در بدن دام و طیور در حفظ سطح قند خون هنگام پایین بودن کربوهیدرات جیره نقش اساسی ایفا می کند.   کمبود بیوتین در پرورش مرغ گوشتی و تخمگذار کمبود ویتامین B8  در پرورش مرغ گوشتی موجب ضعف در پاها و اختلال در مفصل خرگوشی می شود و در مرغ تخمگذار باعث کاهش تولید تخم مرغ و جوجه درآوری و سندرم کبد و کلیه چرب موسوم به FLKS می گردد.     آنتاگونیست های بیوتین در تغذیه دام و طیور آفلاتوکسین ها و یا مایکوتوکسین ها نیاز به بیوتین را در دام های بزرگ و تک معده ای افزایش می دهد. استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها و سولفانامیدها به علت مهار یا تخریب باکتری های روده نیاز به بیوتین را افزایش می دهد.   حساسیت های ویتامین B8 فساد خوراک دام و طیور نیاز به ویتامین B8 و یا بیوتین را افزایش می دهد. بیوتین در برابر اکسیژن، حرارت بالا، شرایط اسیدی و یا قلیایی بالا و اشعه فرابنفش ناپایدار است و استفاده از آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین C و E پایداری ویتامین B8 را حفظ می کند.     دلایل کاهش معمول فعالیت ویتامین B8 ذخیره سازی خوراک باعث کاهش فعالیت این ویتامین می شود بطوریکه هر ماه 1 تا 2 درصد از فعالیت این ویتامین کاسته می شود. کولین کلراید به دلیل اینکه جاذب رطوبت است می تواند باعث تخریب بیوتین شود. بنابراین پیشنهاد می شود مکمل های ویتامینه بدون کولین باشد و کولین در پای میکسر به جیره اضافه گردد.  

بیشتر بخوانید

نقش ویتامین C برای جلوگیری از استرس گرمایی

1401/3/18

استرس گرمایی در پرورش طیور مقدمه  درجه حرارتهاي بالاي محيطي يا استرس گرمايي بعنوان يکي از فاکتورهاي فيزيکي مهم و تاثيرگذار بر توليدات طيور و يکي از مشکلات اساسي صنعت طيور ميباشد. مصرف غذا، وزن بدن، قابليت هچ، مرگ و مي، خصوصيات لاشه و ديگر ويژگي هاي مهم که سبب موفقيت صنعت طيور ميشوند ميتوانند به شکل نامناسب تحت تاثير استرس گرمايي قرار بگيرند. درتوليدات طيور استرس گرمايي به دو صورت حاد و مزمن تعريف ميشود. استرس گرمايي حاد اشاره به دوره هاي کوتاه و ناگهاني افزايش دما و استرس گرمايي مزمن اشاره به دوره هاي طولاني گرما دارد.   راهکارهای مقابله با تنش گرمایی پرندگان فاقد غدد عرقي ميباشند و از روش هاي غير تبخيري براي کاهش حرارت استفاده ميکنند. اگر له له زدن نتواند از افزايش درجه حرارت پرندگان جلوگيري کند پرندگان بي حال، بيهوش و پس از مدت زمان کوتاهي بخاطر عدم تعادل دستگاه تنفسي، گردش خون و الکتروليتها خواهند مرد. روشهاي مختلفي براي کاهش اثرات استرس گرمايي با استفاده از راهکارهاي تغذيه اي وجود دارد. از جمله راهکارهاي تغذيه اي ميتوان به تغذيه جيره با کيفيت و قابليت هضم بالا، تراکم بالاي جيره، افزودن چربي به عنوان منبع انرژي، بالانس مناسب آمينواسيدها و مکمل کردن جيره با ويتامينها و موادمعدني اشاره کرد. اين مقاله به بررسي اثرات افزودن مکمل هاي ويتاميني ( افزودن به آب آشاميدني و جيره) در کاهش استرس گرمايي طيور مي پردازد . نقش ویتامین ها در کاهش اثرات استرس گرمایی  ويتامين ها اهميت زيادي در حفظ سلامت و عملکرد اکثر موجودات زنده دارند. به خوبي مشخص شده است که کمبود ويتامين ها سبب بروز نابساماني در سيستم ايمني بدن مي شود .معمولا نيازهاي ويتاميني طيور در شرايط پرورش ايده آل تعيين مي گردد. از آنجا که در سالن هاي پرورش، طيور تحت تاثير تنش هاي مختلف قرار مي گيرند از اين رو براي مقابله با عوامل تنش زا ميزان نياز به ويتامين ها افزايش مي يابد. از مدت ها پيش نقش  ويتامينها بمنظور بهبود عملکرد پرنده&zwnj;ها در خلال تنش گرمایی مورد مطاله قرار گرفته است. اما بر اساس پژوهشهاي صورت گرفته ، مقدار نياز به ويتامين هاي خاص در شرايط تنش گرمایي به نتيجه گيري واحدي منجر نشده است. ویتامین C و تنش گرمایی تاثیرات ویتامین C در ،رآورده های طیور  اﺳﺘﻔﺎده از ويتامين C (اسيد آﺳﮑﻮربيک) ﻣﺘﺪاولترين راه ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑـﺎ اﺳـﺘﺮس در طيور و ﺳـاير حيوانات ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ رود. بسياري از ﻣﺮﻏﺪاران ويتامين C را ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در دوره ﻫﺎي ﮔﺮم ﺑﺮاي ﺟﻠﻮگيري از اﺛﺮات زياﻧﺒﺎر ﺣﺮارت ﺑﺮروي ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺮﻏﻬﺎ ﺑﮑﺎر ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ آﻧﺮا ﺑﺮاي ﺑﻬﺒـﻮد وﺿـﻊ ايمني طيور، کيفيت ﻓﺮآورده ﻫﺎي نهايي (ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ و ﮔﻮﺷﺖ ﻣـﺮغ)، ﺑـﺎروري و ﺟﻮﺟـﻪ درآوري در ﮔﻠـﻪ ﻣﺮﻏﻬـﺎي ﻣﺎدر ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﻨﺪ.   عملکرد ویتامین C در استرس گرمایی ﻧﺤﻮه ﻋﻤﻞ ويتامين C در ﺑﻬﺒﻮد ميزان رﺷﺪ ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎي ﮔﻮﺷﺘﯽ در ﺗﺤﺖ شرايط اﺳﺘﺮس ﻫﻨﻮز ﺑﻄـﻮر ﻗﻄﻊ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺸﺪه اﺳﺖ. ويتامين C بيشتر از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ﺑـﺪن در ﺑﺮاﺑـﺮ اﺳﺘﺮﺳـﻮرﻫﺎ ﻻزم اﺳﺖ، ﺑﺎ تنظيم ﺗﺮﺷﺢ ويتامين C داراي نقش مهم در بيوسنتزکورتيکوسترون و نيز بعنوان يک هورمون گلوکوکورتيکوئيدي مهم در گلوکونئوژنز براي افزايش ذخاير انرژي در شرايط استرس گرمايي ميباشد. در شرايط استرس گرمايي توليد ويتامين C در طيور به مقدار ناکافي صورت ميگيرد. تحت شرايط استرس گرمايي استفاده از مکمل هاي ويتامين C سبب افزايش عملکرد پرندگان، افزايش ايمني پرندگان و کاهش پاسخهاي وابسته به استرس ميشود . ﮐﻮرتيکوسترون از اﺗﻼف ذﺧﺎیر ﺑﺪن در ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﺮس ﺟﻠﻮگيري ﻣﯽ نمايد. ﺑﺎ اينوصف، تاثير ويتامين C ﺑﺮاي تحريک رﺷﺪ يا از ﻃﺮيق ﻓﻌﺎل ﺳﺎﺧﺘﻦ ويتامينهاي ﻣﺨﺘﻠـﻒ (ﻣﺜـﻞ ويتامين D3) اﺳﺖ يا از طريق دﺧﺎﻟﺖ در تشکيل ﮐﻼژن ﮐﻪ ﺑﺮاي رﺷد بدن اهميت دارد . همچنين گزارش شده که ويتامين C تحت شرايط استرس گرمايي سبب افزايش مقاومت به بيماري نيوکاسل ميشود.   همچنین می&zwnj;توانید مقالات زیر را در راستای بررسی اهمیت ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک دام و طیور را مطالعه کنید: اهمیت کولین کلراید در خوراک دام و طیور اهمیت ویتامین B8 (بیوتین) در تغذیه دام و طیور   جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه اینستاگرام: اثرات مثبت ویتامین C در استرس گرمایی

بیشتر بخوانید

نقش ویتامین ها در جیره طیور

1401/3/18

معرفی ویتامین ها ویتامین ها گروهی از ترکیبات آلی هستند که در عملکرد طبیعی، رشد و تولید مثل نقش انسان ، پرندگان و سایر جانداران نقش  مهمی ایفا می کنند. کمبود یک و یا چند ویتامین در جیره طیور می تواند موجب بروز برخی بیماری ها و سندرم ها شود. در این مقاله به بررسی انواع ویتامین های موجود در خوراک طیور و اثرات آن ها در عملکرد طیور به ویژه مرغ گوشتی و تخمگذار و مرغ مادر اشاره خواهیم کرد. دسته بندی ویتامین ها ویتامین های محلول در چربی که عباتند از A ، D  ، E  و K ویتامین های محلول در آب شامل ویتامین های گروه B و ویتامین  C بدن طیور قادر به سنتز ویتامین C می باشد، بنابراین نیازی به افزودن آن به خوراک طیور نیست. استفاده از مکمل ویتامین C  زمانی توصیه می شود که طیور در شرایط استرس قرار داشته باشند. بررسی انواع ویتامین ها در تغذیه طیور ویتامین های محلول در چربی: ویتامین A این ویتامین برای رشد و تولید مثل طبیعی و حفظ شرایط مناسب سلول های اپی تلیال (سلول های سطح پوست و پوشش مجاری گوارشی ، تنفسی و تولید مثلی) در پرندگان لازم است. کمبود آن  در جیره طیور باعث بروز علائمی چون التهاب ملتحمه، ترشحات چرکی از چشم و بینی و به هم چسبیدن پلک ها با ترشحات غلیظ التهابی می شود. در موارد کمبود شدیدتر ویتامین A ، نکروز و کراتینه شدن مخاط مجاری گوارشی و تنفسی رخ می دهد. روغن ماهی و سبزیجات، منابع غنی ویتامین A هستند. ویتامین D3 طیور برای جذب و استفاده مناسب از کلسیم و فسفر به ویتامین D3 نیاز دارند. می دانیم که کلسیم و فسفر برای رشد طبیعی، استخوان سازی و تشکیل پوسته تخم مرغ ضروری می باشند.ویتامین D3 با تابش نور خورشید روی سطح پوست طیور ساخته می شود. کمبود این ویتامین در تغذیه طیور موجب نرمی استخوان یا Rickets می شود. در این حالت، پرنده تخم هایی با پوسته نازک و قابلیت جوجه درآوری پایین تولید می کند. همچنین، ضعف پاها و وضعیت نشستن مشابه با پنگوئن ها مشاهده می شود. منقار، چنگال ها و دنده ها حالت نرم و منعطف به خود می گیرند. یکی از علایم ویژه کمبود ویتامین  D3، خم شدگی جناغ و ستون مهره ها است. روغن ماهی ، منبعی غنی از ویتامین D3 است. ویتامین E این ویتامین یک آنتی اکسیدان قوی است که برای عملکرد طبیعی سیستم عصبی پرنده ضروری می باشد. کمبود آن در طیور جوان تر موجب بروز انسفالومالاسی (بیماری جوجه دیوانه) و دیاتز اگزودایی (تغییر رنگ آبی-سبز پوست) و در طیور بالغ اغلب منجر به تحلیل بافت عضلانی (دیستروفی) می شود. ویتامین K ویتامین فوق برای ساخت پروترومبین لازم است، بنابراین نقش مهمی در فرآیند لخته شدن خون ایفا می کند. همچنین، ویتامین K در برابر ابتلا به کوکسیدیوز، اثرات محافظتی دارد. کمبود این ویتامین در جیره طیور ممکن است موجب افزایش تعداد لکه های خونی در تخم مرغ ها، بروز خونریزی در ساق و سینه و ایجاد نقص در لخته شدن خون گردد.روغن جوانه گندم ، روغن ماهی، یونجه، سبزیجات، حبوبات جوانه زده، روغن دانه سویا و غلات، منابع بسیار مناسبی برای تامین ویتامین های  A، D3 ، E  و K  می باشند. ویتامین های گروه  B ویتامین های گروه B شامل تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پنتوتنیک اسید، پیریدوکسین، بیوتین، فولیک اسید و سیانوکوبالامین می باشند. این ویتامین ها در بسیاری از عملکردهای متابولیک از جمله متابولیسم انرژی کاربرد دارند. ویتامین B1 یا تیامین این ویتامین برای متابولیسم مناسب کربوهیدرات ها ضروری است. پرندگانی که دچار کمبود این ویتامین باشند، علایمی مانند بی اشتهایی، کاهش وزن، پایین افتادن بال ها و فلج عضلات بروز می دهند. در این شرایط، طیور روی پاهای خم شده می نشینند و سر خود را به عقب خم می کنند که به این حالت اصطلاحاً بیماری ستاره نگری (Star-Gazing Position) گفته می شود. سبوس برنج، سبوس گندم و دانه های غلات، سرشار از ویتامین B1 هستند. ویتامین B2 یا ریبوفلاوین ریبوفلاوین در ساختار آنزیم ها و بنابراین در متابولیسم، نقشی حیاتی دارد. کمبود آن در بدن طیور 7 تا 14 روزه، باعث بروز اسهال و فلجی و پیچیدگی پنجه (Curled Toe Paralysis) می شود. در این حالت پرنده بر روی مفصل پشت پا (مفصل خرگوشی) و با کمک گرفتن از بال های خود، حرکت می کند. کمبود ریبوفلاوین در طیور بالغ موجب کاهش تولید تخم مرغ، افزایش مرگ و میر جنین، افزایش تعداد جوجه های مرده در تخم و ریزش پرها می شود. میزان مرگ و میر جنین بین روزهای ۱۸ تا ۲۰ انکوباسیون، به اوج خود می رسد. مخمرها ، منابع غنی از ریبوفلاوین هستند. ویتامین B6 یا پیریدوکسین برای متابولیسم مناسب آمینواسیدها، وجود این ویتامین ضروری است. کمبود این ویتامین در جیره طیور موجب تشنج های اسپاسمی و پرش های ناگهانی عضلانی می شود. منابع این ویتامین شامل دانه های غلات، مخمر، یونجه و یا مکمل هاست. ویتامین B12 یا سیانوکوبالامین این ویتامین در سنتز نوکئیک اسیدها، متابولیسم کربوهیدرات و چربی و سنتز متیل دخالت دارد. کمبود آن موجب کندی رشد، ضریب تبدیل نامناسب و افت قابلیت جوجه درآوری می شود. میزان مرگ و میر جنین در روز 17 انکوباسیون به اوج می رسد. فرآورده های شیر و پروتئین های حیوانی، منابع ویتامین B12 می باشند. جبران کمبود ویتامین ها در خوراک طیور معمولاً به منظور جبران سطوح پایین ویتامین هایی که به طور طبیعی در جیره طیور یافت می شوند و اطمینان از این که تمامی نیازهای ویتامینه به حد کافی تامین شده اند، از پرمیکس ویتامینه استفاده می شود. نکته مهم در تولید دان آماده نکته ی قابل توجه در فرآیند تولید دان آماده، حفظ ویتامین های موجود در مواد اولیه (نهاده) و افزودن آنها به خوراک طیور است. یکی از مزیت های عمده ی دان آماده پلت، قابلیت تنظیم میزان هر ویتامین به میزان دقیق مورد نیاز است.  درضمن با استفاده از پرمیکس ها و ویتامین های روکش دار در روند تولید، می&zwnj; توان از حفظ ویتامین ها در جیره و رسیدن میزان مناسب آنها به طیور اطمینان حاصل نمود.

بیشتر بخوانید

آشنایی تخصصی با عملکرد ویتامین B6 و B9

1401/3/18

عملکرد ویتامین B6 و B9 در بدن طیور ویتامین&zwnj;ها نقش مهمی در سلامت انسان&zwnj;ها و سایر جانداران ایفا می&zwnj;کنند، ما در این مطلب می&zwnj;خواهیم شما را با عملکرد ویتامین B6 و B9 در بدن طیور آشنا کنیم. این مطلب شامل عملکرد تخصصی و اثرات کاهش اسید فولیک و پیریدوکسین در بدن طیور می&zwnj;باشد. ویتامین B6 (پیریدوکسین) و ویتامین B9 (اسید فولیک) دو ویتامین کلیدی هستند که به عنوان کوآنزیم در متابولیسم اسید آمینه متیونین استفاده می&zwnj;شوند. نقش ویتامین B9 در سنتز متیونین اسید فولیک (ویتامین B9) در فعالیت آنزیم متیل تتراهیدروفولات-هومسیستئین ترانسفراز نقش دارد که این واکنش یکی از دو مسیر متیلاسون مجدد برای تبدیل هوموسیستئین به اسید آمینه متیونین می&zwnj;باشد. سطوح پایین فولات، باعث کاهش در متیلاسیون شده و مانع سنتز متیونین و اس آدنوزیل متیونین می&zwnj;شود. همچنین گزارش شده است که کمبود فولات می&zwnj;تواند باعث کاهش متیلاسیون هوموسیستئین شده و در نتیجه باعث افزایش سطح هوموسیستئین در خون و ادرار می&zwnj;شود. یافته&zwnj;ها نشان می&zwnj;دهند که اسید فولیک (ویتامین B9) و پیریدوکسین (ویتامین B6) برای متابولیسم متیونین مهم بوده و نقش حیاتی در عملکرد پرورش دارند و همچنین نقش مهمی در متابولیسم متیونین جنینی جوجه ایفا می&zwnj;کنند. نقش ویتامین B9 در سنتز DNA اسید فولیک (ویتامین B9)، یکی از مواد مغذی ضروری برای تعدادی از عملکردهای متابولیکی مانند سنتز DNA و آماده ساز گروه&zwnj;های متیل در تعدادی از واکنش&zwnj;ها است. کمبود بالینی فولات باعث آنمی می&zwnj;شود، همچنین سطوح پایین فولات منجر به افزایش خطر نقص در دستگاه عصبی می&zwnj;شود. افزایش خطر بیماری&zwnj;های قلبی و عروقی از پیامدهای دیگر کاهش بالینی فولات محسوب می&zwnj;شود. افزودن فولیک اسید به جیره جوجه&zwnj;های گوشتی باعث افزایش سطح فولات در گوشت جوجه می گردد. پیشگیری از کبد چرب اسید فولیک (ویتامین B9) با متابولیسم چربی رابطه دارد و باعث کاهش تجمع تری گلیسیرید در کبد می شود. استفاده از اسید فولیک یک استراتژی پیشگیرانه برای تجمع چربی شکمی در جوجه&zwnj;های گوشتی یا کبد چرب در مرغ&zwnj;های تخمگذار و انسان می&zwnj;باشد. علاوه بر مطالعه این مقاله که در رابطه با عملکرد ویتامین B6 و B9 در بدن طیور می&zwnj;باشد، مقالات مرتبط با ویتامین B8 و ویتامین C را نیز در وبسایت آتام مطالعه فرمایید. 

بیشتر بخوانید

کانیبالیسم یا همنوع خواری

1401/3/18

کانیبالیسم یا همنوع خواری در مرغ گوشتی بیماری کانیبالیسم یا همنوع خواری یکی از بیماری&zwnj;های شایع در بین پرندگان می&zwnj;باشد. در این بیماری پرندگان به دلایل خاصی که در ادامه به آنها می&zwnj;پردازیم اقدام به خودخوری یا هم نوع خواری می&zwnj;کنند. بیماری کانیبالیسم به عنوان یک بیماری واگیردار روحی بوده که قبلا در بین انسان ها نیز صورت می&zwnj;گرفت!!! بیماری کانیبالیسم زمانی شروع می&zwnj;شود که پرنده بیمار به دلایلی از لحاظ فکری روانی شده و بدنبال راهی برای تخلیه خود می&zwnj;گردد به همین دلیل مجبور به نوک زدن به پرنده کناری خود می&zwnj;شود تا عمل تخلیه روانی صورت گیرد. عوامل موثر برای جلوگیری از بیماری کانیبالیسم عوامل بسیار زیادی وجود دارد که باعث می&zwnj;شود یک گله به این بیماری مبتلا شود. بیماری کانیبالیسم به دلیل انتقال سریع باید به صورت فوری رفع و درمان شود. در غیر اینصورت کل گله را فرا گرفته و باعث وارد شدن خسارت بسیار زیادی به سالن&zwnj;های مرغداری می&zwnj;شود. بیماری کانیبالیسم به هیچ عنوان قابل انتقال به انسان نبوده و تنها از لحاظ روحی باعث انتقال به پرنده ها می&zwnj;شود. مهم ترین عواملی که باعث این بیماری میشود عبارتند از: تغذیه نامناسب: یکی از مهم&zwnj;ترین عوامل بروز بیماری کانیبالیسم، گرسنه ماندن پرنده در طول روز می&zwnj;باشد. زیرا در این صورت پرنده اقدام به نزاع با پرنده دیگری کرده و حالت روانی و خشم در او نمایان می&zwnj;شود. از سوی دیگر کمبود سدیم نیز می&zwnj;تواند عامل شیوع این حالت روانی در بین پرندگان باشد. فضا و محیط نامناسب: یکی از روش&zwnj;های جلوگیری از بیماری کانیبالیسم در پرندگان استفاده از محیط مناسب برای نگهداری آن&zwnj;ها می&zwnj;باشد. سعی کنید ابتدا نور محیط را کم کرده و از چراغی با نور قرمز استفاده کنید. خون به علت داشتن رنگ قرمز باعث می&zwnj;شود تا حالت روانی در پرنده دیگری به وجود آید. به همین دلیل اقدام به نوک زدن به محل زخم پرنده بیمار می&zwnj;کند در این صورت برای جلوگیری از این عامل استفاده از نور قرمز بهترین گزینه می&zwnj;باشد، تا پرنده سالم خون را تشخیص ندهد. توجه: طول و زمان نوردهی هم می&zwnj;تواند باعث ایجاد بیماری کانیبالیسم شود. دمای زیاد محیط: با توجه به اینکه دمای سالن&zwnj;های پرورش مرغ گوشتی در فصل تابستان گرم هستند و در فصل زمستان به دلیل عدم مدیریت مناسب از گرمایش مناسبی برخوردار نیستند، این عامل باعث می&zwnj;شود بیماری کانیبالیسم در بین پرندگان روی دهد. به همین دلیل برای جلوگیری از این بیماری کنترل دمای مناسب می&zwnj;تواند یک روش پیشگیری مناسب باشد. وجود پرنده مرده در محیط: یکی از غریزه&zwnj;های پرندگان نوک زدن به شی بی تحرک می&zwnj;باشد. به همین دلیل اگر در محیط نگهداری پرنده&zwnj;ها، پرنده ای تلف شود باید در کوتاه ترین زمان ممکن از محیط خارج شود در غیر اینصورت پرنده ها به پرنده مرده نوک زده و این کنجکاوی به سایر پرندگان نیز انتقال پیدا می&zwnj;کند و باعث شیوع بیماری می&zwnj;شود. ازدیاد یا ازدحام زیاد پرندگان در محیط: یکی از عوامل دیگری که می&zwnj;توان به عنوان یکی از عوامل دیگر بیماری کانیبالیسم دانست محیط کوچک با تعداد پرنده زیاد می&zwnj;باشد. لذا رعایت ظرفیت استاندارد سالن از واجبات است. درمان بیماری پرندگان: وجود انگل در بین پرندگان باعث نمایان شدن زخم یا پر ریزی در بین آنها می&zwnj;باشد. به همین دلیل وجود زخم یا خون در بدن پرندگان یک مشکل روانی در پرنده کناری به وجود آورده و باعث می&zwnj;شود پرنده به زخم نوک بزند در این صورت این حالت روانی به سایر پرندگان انتقال داده شده و زمنیه ایجاد بیماری در بین آنها شیوع پیدا می&zwnj;کند. مجهز نبودن سالن نگهداری به تهویه مناسب: به دلیل رطوبت زیاد در مرغداری&zwnj;ها باید محیط به تهویه مناسب تجهیز شود. در این صورت به دلیل عدم وجود اکسیژن سالم پرندگان حالت تهاجمی نسبت به هم دیگر دارند. تجهیز کردن محیط به تهویه مناسب می&zwnj;تواند یک روش مناسب برای جلوگیری از شیوع بیماری کانیبالیسم یا همنوع خواری در بین پرندگان شود. نوک زدن به پاها: در برخی از سالن&zwnj;های پرورش غیر استاندارد دانخوری&zwnj;ها با ارتفاع نامناسبی نصب می&zwnj;شود و باعث می&zwnj;شود تا دسترسی جوجه&zwnj;ها به دان به مشکل بخورد، به همین دلیل جوجه&zwnj;ها اقدام به نوک زدن به پای خود یا سایر پرندگان می&zwnj;کنند. این عامل باعث ایجاد خون در ناحیه پا یا انگشتان جوجه شده و سایر جوجه&zwnj;ها را تحریک می&zwnj;کند و باعث می&zwnj;شود تا زمینه بیماری کانیبالیسم فراهم شود. آیا کانیبالیسم مرغ خطری برای انسان دارد؟ کانیبالیسم در مرغ&zwnj;ها یک نوع رفتار ناهجار بوده و منشأ ویروسی و یا باکتریایی ندارد. اگر مرغی دچار کانیبالیسم شده باشد، خوردن تخم و یا گوشت آن هیچ خطری برای انسان ندارد. اما باید توجه کنید که تخم مرغ و گوشت در هر شرایط باید خوب پخته شود. درمان بیماری کانیبالیسم متاسفانه بیماری کانیبالیسم هیچ علاج یا درمانی ندارد و پرورش دهنده تنها با در نظر گرفتن برخی اقدامات می&zwnj;تواند از بروز آن جلوگیری کند ولی با حذف عواملی که می&zwnj;تواند این بیماری یا حالت رفتاری را در پرنده فعال کند می&zwnj;توان از بروز آن جلوگیری نمود. در شرایطی که این بیماری خود را نشان می&zwnj;دهد باید فوراً عوامل دخیل در آن را حذف کرد تا از شدت فاجعه کاسته شود تا پرورش دهنده بتواند اقدامات لازم برای جلوگیری از بالا رفتن تلفات را در نظر بگیرد. اقدامات ذیل برای درمان بیماری کانیبالیسم پیشنهاد می&zwnj;گردد: می&zwnj;توانید به پرنده علوفه و انواع سبزیجات خرد شده بدهید تا دائماً به خوردن آنها مشغول باشد و زمانی برای پرخاشگری پیدا نکند.  نور سالن یا مکان پرورشی باید به رنگ قرمز باشد. این امر در آرام نگه داشتن پرنده&zwnj;ها بسیار تأثیر گذار بوده و مهم&zwnj;تر از همه تشخیص خون یا زخم را برای دیگر پرنده&zwnj;ها مشکل می&zwnj;کند. استفاده از لامپ مادر مصنوعی مادون قرمز در این زمینه بسیار تأثیرگذار است. یکی دیگر از مهم&zwnj;ترین اقداماتی که باید در نظر گرفته شود نوک چینی است. البته این کار باید توسط افراد ماهر و با تجربه به صورت صحیح انجام شود تا سلامتی پرنده به خطر نیفتد. سعی کنید پرنده&zwnj;های زخمی و ضعیف را قبل از بروز هرگونه مشکلی شناسایی کرده و از گله جدا کنید.  توصیه می&zwnj;شود اندکی نمک به جیره غذایی پرنده اضافه نمایید. توجه کنید که پرنده&zwnj;ها همانند انسان&zwnj;ها آب را به صورت گوارا دوست دارند از این رو نباید در آب یا آبخوری آن&zwnj;ها نمک بریزید. برای سرعت بخشیدن به رشد و تامین کمبودها توصیه می&zwnj;شود که مواد معدنی مهم همچون کلسیم و فسفر، پروتئین و انواع ویتامین&zwnj;ها به جیره غذائی پرنده ها افزوده شود و یا از دان آماده با کیفیت استفاده شود. برای از بین بردن انگل&zwnj;های پوستی و جلوگیری از پر ریزی پرنده می&zwnj;توانید از سم پاش&zwnj;های مخصوص، اسپری و یا انواع آنتی بیوتیک&zwnj;ها بهره گیری کنید.  با توجه به سالن و تعداد اعضای گله باید دانخوری و آبخوری در نظر گرفته شود. نتیجه&zwnj;گیری نهایی بیماری کانیبالیسم در صورت مدیریت مناسب و استاندارد قابل پیشگیری می&zwnj;باشد. به همین دلیل برای جلوگیری از ابتلا پرندگان به این بیماری مهمترین راه پیشگیری مدیریت مناسب می&zwnj;باشد تا زمینه این بیماری روحی در بین پرندگان فراهم نشود.

بیشتر بخوانید

نقش روی در پرورش مرغ گوشتی

1401/3/18

روی یک عنصر ضروری در پرورش مرغ گوشتی روی یک عنصر معدنی ضروری است که  در بسیاری از فرآیندهای بیوشیمیایی نقش دارد و با بسیاری از نقایص و معایب فیزیولوژیکی شامل افت وزن، کاهش رشد و اختلالات عصبی و سیستم ایمنی در ارتباط است. بعلاوه، عنصر روی یک  فاکتور اساسی در بیان ژن&zwnj;های پروتئین&zwnj;های مسئول برای رشد و نمو، نگهداری و استحکام دیواره سلولی، تجزیه رادیکال&zwnj;های آزاد و حفاظت در برابر پراکسیداسیون لیپیدها می&zwnj;باشد. کمبود روی و تأثیر آن در سلامت مرغ گوشتی کمبود عنصر ((روی)) بر روی ایمنی ذاتی و اکتسابی سلول&zwnj;ها در سطح تکثیر و بلوغ سلولی، تاثیر می&zwnj;گذارد. کمبود حاد روی باعث صدمه زدن به ایمنی ذاتی در طی کاهش کشش شیمیایی و فاگوسیت کردن سلول&zwnj;های تک هسته&zwnj;ای می&zwnj;شود و اثرات منفی بر ایمنی اکتسابی می&zwnj;شود که باعث تحلیل تیموس با لنفوپنی (lymphopenia) وابسته به سلول&zwnj;های T می&zwnj;گردد. مخصوصا کمبود مزمن روی، در نتیجه افزایش معنی دار تولید سیتوکین&zwnj;های پیش التهابی رخ می&zwnj;دهد که آغازگر بیماری&zwnj;های خود ایمنی می&zwnj;باشد. کمبود روی باعث تغییرات پاتولوژیکی، کاهش رشد، کاهش ایمنی، تقویت تولید رادیکال&zwnj;های آزاد که باعث صدمات اکسیداتیو در حیوانات می&zwnj;شود. بررسی عملکرد عنصر روی در سلامت طیور بهبود سیستم ایمنی مصرف مقادیر کافی روی و جذب آن برای بیشتر عملکردهای بیولوژیکی مانند رشد، تولید مثل، کیفیت گوشت و حساسیت ایمنی در برابر چالش&zwnj;های پاتوژنی، ضروری است. روی برای عملکرد مناسب هتروفیل&zwnj;ها، فاگوسیت&zwnj;های تک هسته&zwnj;ای و لنفوسیت&zwnj;های T حائز اهمیت است. اهمیت روی هنگام بروز سالمونلا در طیور، طی آلودگی و عفونت با سالمونلا میزان غلظت روی در پلاسما و سرم کاهش می&zwnj;یابد. به این دلیل که وقتی ظرفیت جذب روده، به دلیل عفونت روده&zwnj;ای مانند کوکسیدیوزیس و آنتریت نکروتیک از بین می&zwnj;رود، نیاز به منبع قابل دسترس روی بیشتر می&zwnj;شود. منابع آلی روی عموما به کمپلکس&zwnj;های خاصی از اسیدهای آمینه یا ترکیبات پروتئین&zwnj;دار ملحق می&zwnj;شوند. بهبود بافت روده و عملکرد آنزیم&zwnj;های گوارشی روی یک ماده میکرو معدنی ضروری برای رشد است که رشد و توسعه روده را تحت تأثیر قرار داده و در طی بیماری&zwnj;های روده&zwnj;ای یا بعد از بهبودی آنها وظیفه بازسازی و احیا بافت روده را ایفا می&zwnj;کند. مصرف روی باعث تقویت عملکرد حیوان شامل افزایش فعالیت آنزیم&zwnj;های گوارشی و بهبود مورفولوژی روده می&zwnj;شود. فواید روی برای مقابله با استرس گرمایی افزودن روی به جیره به عنوان مواد معدنی کمیاب، به دلیل دخالت در سیستم دفاعی بدن در برابر آنتی اکسیدان می&zwnj;باشد. روی به سنتز متالوتیونین (سیستئین غنی از پروتئین) کمک می&zwnj;کند که وظیفه آن کمک به گرفتن رادیکال&zwnj;های آزاد تولید شده در طی استرس گرمایی است. نیاز به روی با افزایش دمای محیط، افزایش می یابد. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه در شرایط استرس گرمایی، افزایش روی باعث افزایش مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل می شود. روی دارای یک حالت بهبود دهنده در اندامهای داخلی مانند قلب، کبد، سنگدان، طحال و بورس فابریسیوس در شرایط استرس گرمایی است. ترکیب روی و پروبیوتیک&zwnj;ها، باعث افزایش کارایی پروبیوتیک&zwnj;ها و در نتیجه باعث افزایش سلامتی روده می&zwnj;شود. این فرضیه وجود دارد که مکمل&zwnj;سازی جیره با روی و پروبیوتیک&zwnj;ها، پارامترهای رشد و ایمنی را در برابر استرس گرمایی را بهبود می&zwnj;بخشد. نقش روی در متابولیک پروتئین&zwnj;ها روی نقش مهمی در فرآیند متابولیک پروتئین و کربوهیدرات داشته و نقش مهمی در رشد و تولید مثل دارد. نقش روی به عنوان یک آنتی اکسیدان و ضد استرس گرمایی و یک عامل ضد باکتریایی توسعه می&zwnj;یابد. دمای زیاد محیط باعث کاهش عملکرد و سیستم ایمنی پرندگان می&zwnj;شود. روی یک عامل اساسی و اصلی مورد نیاز برای ساختار و عملکرد بیش از 300 نوع آنزیم مربوط به متابولیسم پروتئین&zwnj;هاست است. انواع اشکال روی برای مصرف طیور استفاده از روی غیر آلی باعث آلودگی محیطی می&zwnj;شود که به خاطر پایین بودن ارزش زیست فراهمی آنها می&zwnj;باشد. در نتیجه در تغذیه طیور به جای روی غیر آلی، از روی آلی استفاده می&zwnj;شود که ارزش زیست فراهمی بالایی دارد. استفاده از لاکتات روی به عنوان یک منبع روی آلی، باعث بهبود مورفولوژی روده باریک می شود (باعث افزایش طول پرزهای روده و عمق کریپت های روده می شود).  

بیشتر بخوانید

اهمیت منگنز در جیره طیور

1401/3/18

در این مقاله به طور مختصر به اهمیت منگنز در جیره طیور خواهیم پرداخت و منابع غنی این عنصر را بررسی خواهیم کرد. در پایان مقالات مفیدی در رابطه با نقش ویتامین&zwnj;ها و مواد معدنی در پرورش طیور از آرشیو مقالات وبسایت ارائه گردیده است. منابع منگنز در مواد غذایی در بین غلات گندم دارای بیشترین مقدار منگنز نسبت به ذرت است. از دیگر منابع غنی از منگنز می توان به پودر یونجه و سبوس گندم اشاره کرد.  منگنز در استخوان ذخیره می شود بنابراین فرآورده&zwnj;های دامی می&zwnj;تواند منبع خوبی از منگنز به حساب آید. همچنین نمک&zwnj;های محلول شامل سولفات منگنز و کربنات منگنز و کلرید منگنز منابع مناسبی برای مکمل سازی در جیره طیور هستند. کارکرد منگنز در بدن پرنده ساخت غضروف منگنز برای سنتز کندروتین سولفات که جزو اصلی غضروف می&zwnj;باشد لازم است، بنابراین کمبود منگنز در جیره می&zwnj;تواند باعث آسیب به غضروف استخوان و در نتیجه باعث در رفتگی تاندون در پرندگان شود. کاهش فعالیت رادیکال&zwnj;های آزاد علاوه بر این منگنز در فعالیت برخی از آنزیم&zwnj;های مهم بدن نقش دارد به عنوان مثال منگنز در فعالیت آنزیم استیل کوآنزیم A کربوکسیلاز نقش دارد که این آنزیم در بیوسنتز اسیدهای چرب مؤثر است. علاوه بر این فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز وابسته به عنصر منگنز است و کاهش فعالیت این آنزیم می&zwnj;تواند باعث افزایش فعالیت رادیکال های آزاد در درون سلول شود. کمبود منگنز از لحاظ شیمیایی یکی از علایم شدید کمبود منگنز کاهش میزان کندروتین سولفات در غضروف اپی فیز است که نتیجه آن آسیب استخوانی در ناحیه اپی فیز و در رفتگی تاندون در جوجه&zwnj;های گوشتی است. علاوه بر این کمبود منگنز در دوران جنینی باعث تولد جوجه&zwnj;هایی میشود که بال، پا و آرواره پایین کوتاهی دارند. جوجه های با آرواره پایین کوتاه تحت عنوان جوجه های منقار طوطی خوانده می شوند. علایم کمبود منگنز در بوقلمون و مرغ به استثنای یک مورد شبیه به همدیگر است به طوری که جوجه بوقلمون&zwnj;های مبتلا به کمبود منگنز مفصل&zwnj;های بزرگی دارند در حالی که در جوجه&zwnj;های مرغ پروزیس یا در رفتگی تاندون مشاهده می&zwnj;شود. همچنین کمبود منگنز در جیره گله&zwnj;های مادر باعث کاهش درصد جوجه درآوری می&zwnj;شود، بنابراین کمبود منگنز از لحاظ عملی باعث بروز مشکلاتی برای پرورش دهندگان می&zwnj;شود و اولین عنصر کم نیازی ست که می بایستی به صورت مکمل به جیره اضافه شود. همچنین می&zwnj;توانید مقالات زیر را در راستای بررسی اهمیت ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک دام و طیور را مطالعه کنید: نقش روی در پرورش مرغ گوشتی مزایای دان آماده نسبت به دان آردی نقش ویتامین ها در جیره طیور  

بیشتر بخوانید

ویروس‌ چیست!؟

1401/3/17

ویروس چیست؟ ویروس&zwnj;ها، عوامل عفونی هستند که به سبب اندازه بسیار کوچک، با میکروسکوپ نوری قابل مشاهده نیستند. ویروس&zwnj;ها کوچک&zwnj;ترین و ساده&zwnj;ترین شکل زندگی هستند. همه میکروارگانیسم&zwnj;ها مانند باکتری&zwnj;ها، مایکوپلاسما، کلامیدیا و تک یاخته&zwnj;ها، سلولی شکل هستند، در حالی که ویروس&zwnj;ها سلول نیستند. عمدتا ویروس&zwnj;ها حاوی یکی از اسیدنوکلئیک&zwnj;های RNA یا DNA هستند و بر همین اساس به دو دسته ویروس&zwnj;های RNA  و DNA  تقسیم می&zwnj;شوند. ویروس&zwnj;ها موجودات بی جانی هستند! ویروس&zwnj;ها تا قبل از ورود به داخل سلول، بیشتر شبیه یک موجود بی جان هستند (مانند ذرات گرد و غبار) بدین معنی که ویروس&zwnj;ها به تنهایی قادر به تکثیر نیستند و فقط در سلول&zwnj;های زنده میزبان می&zwnj;توانند تکثیر شوند، زیرا برای ساخت پروتئین و تکثیر خود، وابسته به دستگاه سلول میزبان هستند و از آنزیم&zwnj;های آن برای انجام این اعمال استفاده می&zwnj;کنند. هر ویروس به صورت اختصاصی به آنزیم خاصی نیاز دارد و در بافت&zwnj;هایی از بدن میزبان که این آنزیم خاص تولید می&zwnj;شود، تکثیر می&zwnj;یابد. بنابراین بعضی از ویروس ها ممکن است در کبد، بعضی در بورس فابرسیوس پرندگان و بعضی در مجاری تنفسی (مانند ویروس آنفولانزا و نیوکاسل) و برخی دیگر در کبد تکثیر پیدا کنند. از آنجا که ویروس&zwnj;ها از سلول میزبان برای تکثیر استفاده می&zwnj;کنند، برای جلوگیری از رشد ویروس، توقف این روند ضروری است و گرنه منجر به آسیب به سلول&zwnj;ها می&zwnj;شود که به نوبه خود به پرنده آسیب می&zwnj;زند. اندازه ویروس اندازه ویروس&zwnj;ها از 20 نانومتر تا 300 نانومتر متغیر است. ویروس&zwnj;ها، توکسین تولید نمی&zwnj;کنند اما به سلول&zwnj;های میزبان حمله می&zwnj;کنند و چنین تهاجمی منجر به ایجاد بیماری می&zwnj;شود. بروز عفونت&zwnj;های ثانویه زمانی که ویروسی به سلول&zwnj;های پوششی مجاری تنفسی و کیسه&zwnj;های هوایی حمله می&zwnj;کند، دیواره&zwnj;های سلول پاره می&zwnj;شود و به مکانی برای ورود ویروس&zwnj;ها و باکتری&zwnj;های دیگر تبدیل می&zwnj;شود. در بسیاری از موارد، بیماری که ویروس مهاجم اولیه ایجاد می&zwnj;کند، آسیب کمی به پرنده وارد می&zwnj;کند اما متعاقب آن، باکتری مهاجم ثانویه مانند اشریشیا کولی بیماری شدیدی را سبب می&zwnj;شود. پیشگیری  از آنجا که ویروس&zwnj;ها فقط در درون سلول زندگی می&zwnj;کنند و تکثیر می&zwnj;شوند، استفاده از آنتی بیوتیک&zwnj;ها در برابر بیماری ایجاد شده به وسیله ویروس&zwnj;ها، ارزشی ندارد زیرا آنتی بیوتیک&zwnj;ها توانایی نفوذ به سلول و از بین بردن آن را ندارند، در حالی که باکتری&zwnj;ها عمدتا در خارج از سلول تکثیر می&zwnj;یابند. بنابراین آنتی بیوتیک&zwnj;ها در درمان بیماری&zwnj;های باکتریایی در طیور با موفقیت به کار می&zwnj;روند. البته گاهی اوقات استفاده از آنتی بیوتیک&zwnj;ها در مواقع شیوع بیماری ویروسی به منظور پیشگیری از عفونت ثانویه باکتریایی مفید است. با توجه به اینکه آنتی بیوتیک&zwnj;ها در درمان عفونت&zwnj;های ویروسی نقشی ندارند عملی&zwnj;ترین راه برای کنترل بیماری&zwnj;های ویروسی در طیور و پیشگیری از خسارات آن&zwnj;ها، واکسیناسیون به موقع است. بیماری&zwnj;های ویروسی جزء مهم ترین بیماری طیور هستند و بیماری&zwnj;های خطرناکی همچون نیوکاسل و گامبرو را ایجاد می&zwnj;کنند که هر ساله خسارات سنگینی را به صنعت طیور وارد می&zwnj;سازند. گرد آوری: مهندس سعید ایمانپور – کارشناس ارشد تغذیه طیور منبع: راهنمای بیماری&zwnj;های طیور - دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد، دکتر ریما مرشد، دکتر حسین حسینی  

بیشتر بخوانید

دوره انتقال گاو شیری

1401/3/17

دوره انتقال گاوه شیری، بحرانی ترین دوره زندگی در زندگی گاو ماده، هیچ دوره ای بحرانی تر از دوره انتقال که از اواخر دوره آبستنی تا اوایل دوره شیردهی می باشد، وجود ندارد. پایان یافتن دوره آبستن و آغاز دوره شیردهی با تغییرات هورمونی همراه است که این تغییرات در مقایسه با دوره های دیگر خیلی زیاد است. هم زمان با تغییرات در غلظت هورمون های درون ریز، تغییرات متابولیکی صورت می گیرد که تغییر مواد مغذی از ذخیره شدن در بدن مادر را به سمت سنتز شیر و تغذیه گوساله نوزاد تسهیل می کند. در خلال این دوره بحرانی خوراک مصرفی گاو در پایین ترین حد خود در چرخه آبستن – شیردهی قرار دارد، به نظر می رسد ماده خشک مصرفی در زمانی که تقاضا برای مواد مغذی با بیشترین سرعت در حال افزایش است در پایین ترین حد خود می باشد. توازن منفی انرژی در دوره انتقال کاهش در خوراک مصرفی با نزدیک شدن به زمان زایش اختصاص به گونه گاو ندارد. آن چه که اختصاص به گاو شیری دارد عبارت از تنش بی نظیری است که با انتقال از اواخر دوره آبستنی به اوایل دوره شیردهی همراه است. در نتیجه ده ها سال تلاش برای اصلاح نژاد گاوهای شیری جهت بالا بردن تولید شیر، میزان تولید طی روزهای اول پس از زایش بیش از 10 برابر مواد مغذی مورد نیاز گوساله شده است. این امر تقاضاهای مختلفی را در گاوهای پیرامون زایش ایجاد می کند. اگرچه گاوها می توانند با افزایش ماده خشک مصرفی به این تقاضاها پاسخ دهند اما این پاسخ به طور معمول با تاخیر صورت می گیرد و در نتیجه گاو زمان قابل توجهی را در توازن منفی مواد مغذی سپری می کند. بروز ناهنجاری بر اثر توازن منفی شدید وقتی توازن منفی انرژی خیلی شدید باشد به طور مستقیم منجر به ناهنجاری های متابولیکی نظیر کبد چرب وکتوز می شود. مشکلات دیگراز جمله جفت ماندگی، جابجایی شیردان و حساسیت به عفونت می تواند به توازن های منفی مواد مغذی مرتبط باشد که توسط گاوها در خلال دوره انتقال تجربه می شود، بنابراین ضروری به نظر می رسد به منظور افزایش سلامت و بهداشت گاوهای پیرامون زایش به دست آوردن درک بهتری از الگوی خوراک مصرفی گاوهای پیرامون زایش، عوامل تاثیر گذار بر الگوی خوراک مصرفی و روابط بین خوراک مصرفی و سلامت گاو در این دوره اهمیت پیدا می کند. بررسی دلایل بروز توازن منفی انرژی مارکو آرت و همکارانش اشاره کرده اند که در 14 روز آخر آبستنی هم برای گاوهای جوان و هم برای گاوهای مسن ماده خشک مصرفی 25 الی 52% کاهش می یابد. همچنین ذکر این نکته ضروری است که حیوانات می توانند توازن منفی انرژی را پیش از زایش تجربه کنند و این امر احتمالا در تلیسه ها می تواند با ماده خشک مصرفی پایین تر و بار اضافی انرژی مورد نیاز برای رشد تلیسه توضیح داده شود. دوم اینکه اگر یک حیوان از توازن مثبت به منفی انرژی برسد این امر اساسا به دلیل کاهش در مقدار ماده خشک مصرفی است نه افزایش انرژی مورد نیاز برای رشد جنین، اگرچه نیازهای غذایی برای رشد جنین دلیلی است که حیوانات توازن منفی انرژی را پیش از زایش تجربه کنند. ولی تقاضا برای انرژی مورد نیاز آبستن در طول 3 هفته آخر دوره آبستنی به طور جزئی (1 الی 2%) افزایش می یابد. عوامل موثر بر کاهش ماده خشک مصرفی دلایل کاهش خوراک مصرفی پیش از زایش مشخص نشده است اما اخیرا فوربز توضیح داد که جنین در حال رشد، فشارهایی را ایجاد می کند و شکمبه را محدود می نماید ولی رشد جنین در طول یک سوم پایانی دوره آبستنی تدریجی تر می باشد در حالی که کاهش ماده خشک مصرفی تا چند روز آخر پیش از زایش بطور جدی اتفاق نمی افتد و وقتی که گاوها از دوره خشکی به شیردهی انتقال می یابند ظرفیت نگهداری آب در شکمبه تغییر نمی کند. این امر نشان می دهد که ظرفیت فیزیکی شکمبه دلیل کاهش ماده خشک مصرفی پیش از زایش نیست. تغییرات غلظت های هورمون های استروئیدی خون پیش از زایش با تغییرات خوراک مصرفی همراه است، گمان بر اینست که افزایش سریع در استروژن خون ممکن است مسئول کاهش خوراک مصرفی پیش از زایش باشد اما دانشمندان توضیح دادند که عوامل دیگری علاوه بر استروژن در تنظیم ماده خشک مصرفی پیش از زایش موثر هستند، زیرا کاهش ماده خشک مصرفی پیش از افزایش استروژن در پیش از زایش نقش دارد. منبع: مدیریت گاوهای شیری در دوره انتقال/ ترجمه مجید امانلو، مهران ابوذر  

بیشتر بخوانید

اسیدوز در گاوهای شیری

1401/3/17

اسیدوز در گاوهای شیری اسیدوز (Acidosis) اختلالیست متابولیکی که در شکمبه نشخوارکنندگان رخ می دهد و میزان pH شکمبه در نتیجه تغییر ناگهانی جیره غذایی نشخوار کنندگان از علوفه خالص (یونجه و کُلش) به کنسانتره بالا (مانند دانه غلات) دستخوش تغییر می شود. میکروب های شکمبه نشاسته و قند را به فرم اسیدهای چرب فرار و پروپیونات تخمیر می کنند. این ترکیبات از شکمبه جذب می شود و به عنوان منبع انرژی به وسیله گاو مورد استفاده قرار می گیرد. افزایش تجمع پروپیونات در شکمبه pH را کاهش داده و رشد میکروب های تولید کننده لاکتات را افزایش می دهد. افزایش ناگهانی مصرف دانه ها و کربوهيدرات هاي سهل التخمير يا مصرف پایین الیاف در جیره غذایی و يا هر دو، منجر به تولید بیشتر لاکتات می شود. لاکتات اسید یک اسید قوی محسوب می شود و تجمع این اسید در شکمبه pH را کاهش می دهد و منجر به اسیدوز شکمبه می شود. در واقع اسیدوز، کاهش میزان قلیای بدن نسبت به اسید است. انواع اسیدوز اسیدوز شکمبه به دو نوع اسیدوز شکمبه ای حاد و تحت حاد تقسیم می شود که به طور کلی، نتایج مهلکی را به همراه دارد. اسیدوز حاد اسیدوز متابولیکی (اسیدوز حاد) وقتی اتفاق می افتد که pH شکمبه به حد پایین تر از 5.2 رسد و خون گاو اسیدی شود. همچون میکروب های شکمبه و سلول های بدن گاو نیز در محیط اسیدی خوب کار نمی کنند. اگر pH  شکمبه از ۵ کمتر شود گاوهایی که جیره غذایی با دان بالا دریافت نمی کنند بیشتر در معرض اسیدوز شکمبه ای حاد قرار می گیرند. زیرا آنها جمعیت رشد یافته باکتری های تولید کننده اسید لاکتیک را ندارند و پاپیلای شکمبه ممکن است کوتاه باشد. در اسيدوز شكمبه اي حاد مقدار زياد كربوهيدرات سريع التخمير سبب كاهش سريع و بدون بازگشت pH شكمبه مي شود و زماني شروع مي شود كه pH شكمبه تا حدود 5 كاهش پيدا كند. آسیب شناسی اسیدوز حاد آسيب شناسي در طول اسيدوز حاد شامل غلظت بالاي اسيد لاكتيك شكمبه اي، كاهش نشخوار، افزايش اسمولاليته شكمبه و هيدروژناسيون شكمبه است. نشانه هاي كلينيكي شامل بي اشتهايي كامل، درد شكمي، خواب آلودگي، گيجي، خميدگي و مرگ است. گاوهايي كه از تاثيرات اسيدوز شكمبه اي حاد بر سيستم حياتيشان زنده مي مانند بعداً به علت چندين پيچيدگي در سايكوتيك ها يا باكتري هاي شكمبه اي از پاي در مي آيند. در اسیدوز شکمبه ای حاد می توان به وسیله محرومیت غذایی ۲۴-۱۲ ساعته و بعد اجازه دسترسی به همان جیره غذایی که حیوان قبلاً دریافت می کرده بر این امر غلبه کرد. اسیدوز تحت حاد اسیدوز شکمبه ای تحت حاد(SARA)  به عنوان دوره ای از کاهش pH شکمبه ای در حدود 5.5 – 5   که بین حاد و مزمن قرار دارد عنوان می شود. در اسيدوز تحت حاد تجمع اسيد لاكتيك در مايع شكمبه گاوهاي شيري موثر نيست اگرچه زنجيره زودگذر از افزايش لاكتات تا mM20 را هم مي توان ديد. كاهش pHدر گاوهاي شيري با اسيدوز تحت حاد ظاهراً فقط وابسته به اسيدهاي چرب فرار است نه تجمع اسيد لاكتيك. احتمال وقوع اسيدوز تحت حاد در زمان زايمان و 5 ماه بعد از آن بیشتر است و احتمال وقوع آن در خارج از اين دوره بسيار پائين است. عوامل ايجاد كننده اسيدوز در گاوهاي شيري: عدم بالانس جیره جیره باید دارای مقادیر متناسبی از کنسانتره (خوراک دام) و علوفه باشد تا با شرایطی که از بالانس آن ها ایجاد می شود از وقوع اسیدوز در شکمبه جلوگیری کند. کنسانتره دارای مقادیر زیادی کربوهیدرات قابل هضم است و همانطور که گفته شد میزان زیاد آن سبب تولید مقدار زیاد اسید لاکتیک و اسید پروپیونیک می شود که نتیجه آن کاهش pH و صدمه زدن به فلور شکمبه است. از طرفی علوفه نیز سبب ماندگاری غذا در شکمبه می گردد که نتیجه آن افزایش فرآیند نشخوار، افزایش مدت زمان جویدن، افزایش بافرهای بزاقی و حفظ سلامتی شکمبه است. عدم بالانس مناسب بین علوفه و کنسانتره، در صورتی که کنسانتره زیاد باشد سبب ایجاد اسیدوز می گردد و افزایش مقدار علوفه در جیره نیز در تامین انرژی مورد نیاز دام اختلالاتی ایجاد می کند. تغییر سریع از علوفه بالا به کنسانتره بالا شکمبه دارای یک فلور و جمعیت میکروبی حساس است. هر غذایی که در خوراک دام (جیره مصرفی دام) اعمال می گردد باید نخست باکتری های شکمبه را نسبت به آن سازگار نمود. تغییر سریع از علوفه به کنسانتره بالا سبب عدم سازگاری باکتری ها به این تغییر می گردد و به علت کمی ماده مصرفی باکتری ها بخشی از فلور شکمبه از بین می رود و از طرفی کاهش pH در هنگام وقوع اسیدوز به باکتری هایی که به این تغییر سریع pH  به زیر ۶ حساس هستند آسیب زده و نابود می کند. کاهش میزان ADF و NDF ADF  و  NDFدر تغذیه گاوهای شیری بسیار مهم هستند و معرف قابلیت هضم و میزان مصرف غذا می باشند. کاهش این دو در جیره سبب کاهش فیبر مؤثر جیره شده، در نتیجه باکتری های سلولایتیک فعالیت کمتری برای تولید اسید استیک خواهند داشت. از طرفی کاهش فیبر جیره سبب کاهش فرآیند نشخوار و مدت زمان جویدن می گردد و ترشح بافرهای بزاقی را به شکمبه کاهش و سبب ایجاد اسیدوز شکمبه ای می گردد. تخمین زده می شود که گاوها بیشتر از ۳ کیلوگرم بافر (مثل بی کربنات سدیم) در هر روز تولید می کنند. فیبر همچنین حرکت محتویات شکمبه را تحریک می کند تا جذب اسید از شکمبه افزایش یابد. كاهش اندازه ذرات جيره كاهش انداره ذرات در طي مراحل فرآوري خوراک دام اتفاق می افتد. آسياب كردن اجزای دانه اي جيره سبب كاهش اندازه آنها و گاها حالت پودري در آنها مي گردد كه سبب ايجاد حالت خميري در شكمبه مي شود و اين حالت بالشتك تغذيه اي بزرگتري ايجاد كرده و سطح موثر فعاليت تخميري را روي آنها كم مي كند در نتيجه فرآيند نشخوار و مدت زمان جويدن كاهش مي يابد و اين سبب سوق دادن حيوان به سمت اسيدوز مي شود. عمدتاً توصیه می شود که حداقل ۱۵ درصد اجزاء خوراک (جیره) باید از 3.81 سانتی متر بلندتر باشند. علائم اسیدوز در گاوهای شیری کاهش تولید شیر کاهش چربی شیر کاهش پروتئین شیر کاهش در مدت زمان نشخوار کاهش مصرف ماده خشک و بی اشتهایی کاهش سرعت رشد توقف حرکات شکمبه به همراه درد شکم و اسهال دیده شدن قطعات علوفه و کنسانتره در مدفوع خمیدگی بدن (قوز کردن) و دراز کشیدن مشکلات سم، لنگش، عدم تعادل، ضعف و افسردگی راههاي کنترل اسيدوز مخمرها و تولیدات میکروبی: سلول های مخمر زنده اکسیژن موجود در شکمبه و لاکتات را استفاده کرده و به این ترتیب به تحریک رشد باکتری های شکمبه کمک می کنند. استفاده از  مخمرهای زنده به خصوص در زمان تغییر جیره و نوسانات مصرف، مؤثر واقع شده اند. بافرها: بافرهایی مثل بی کربنات سدیم (جوش شیرین) می توانند به جیره اضافه شوند. بافرها می توانند مصرف ماده خشک را افزایش داده و تثبیت کنند، تولید پروتئین میکروبی شکمبه را افزایش دهند و هضم فیبر را بهبود بخشند. رعایت اصول تغذیه: از کنترل اسیدوز اطمینان حاصل شود. خوراک دهی دام متناسب باشد. دانه های غلات در شکمبه هضم شوند. خوراک های کپک زده به هیچ وجه مصرف نشوند. قطعات علوفه بزرگتر از ۲سانتیمتر باشد تا نشخوار حیوان تحریک شود و بافر بزاق باعث جلوگیری از افت pH شود. دانه غلات نباید به صورت آردی باشد. کنسانتره دامی (خوراک دام) از شرکت های معتبر تهیه شود تا از کیفیت فرمول اطمینان حاصل گردد. حتماً طبق فرمول اعلامی شرکت، ترکیب کنسانتره (خوراک دام) و علوفه رعایت شود. خوراک دام آتام خوراک دام شرکت آرمین تجارت آیدین مهر (آتام) شامل کنسانتره ویژه گاو شیری در دسته بندی های گاو شیری کم تولید (کم شیر)، گاو شیری پر تولید (پر شیر) و گاو شیری متوسط تولید، کنسانتره گوساله پرواری و استارتر گوساله شیرخوار، با استفاده از تجارب متخصصین جیره نویسی و از با کیفیت ترین مواد اولیه تولید شده است. با تهیه کنسانتره دامی آتام سلامت دام خود را تضمین کنید.

بیشتر بخوانید

آشنایی با بیماری کولی باسیلوز

1401/3/17

آشنایی با بیماری ای کولای در طیور ای کولای از انواع بیماری&zwnj;های طیور محسوب می شود. ای کولای (E.coli) یک باسیل گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) و یک ارگانیسم فرصت طلب است که تنها چند سروتیپ آن در انسان&zwnj;ها، پرندگان و حیوانات اهلی بیماری&zwnj;زا است. ای کولای جزء فلور طبیعی دستگاه گوارش پرندگان محسوب می&zwnj;شود و در قسمت&zwnj;های انتهایی روده باریک و روده بزرگ انسان و دام و طیور وجود دارد. مسیر انتقال بیماری در طیور اگر ای کولای از طریق دیواره روده وارد خون شود و یا از دستگاه تنفس با تنفس کردن بستر و ذرات مدفوع در غبار وارد خون طیور شود به نحوی بدن پرنده مستعد ابتلا به کلی باسیلوز می&zwnj;شود. آلودگی آب آشامیدنی به ای کولای در مواقعی که آب آشامیدنی گله از چاه&zwnj;های کم عمق و یا فاقد جداره مناسب تهیه می&zwnj;گردد به کرات دیده می&zwnj;شود. انتقال مکانیکی ای کولای از طریق آلودگی تخم&zwnj;ها به مدفوع و یا نقص در پوسته تخم مرغ و عدم رعایت بهداشت انکوباتور می&zwnj;تواند موجب بروز تورم مادرزادی بند ناف گردد. از جمله شرایط مساعد برای ابتلا به کلی باسیلوز، بیماریهای CRD، برونشیت، MG و MS (مایکوپلاسما گالیسپتیکوم و مایکوپلاسما سینوویه) و البته کلیه بیماری&zwnj;های تنفسی طیور می&zwnj;باشد؛ و همچنین شرایط نامساعد سالن از قبیل هوادهی نامناسب، نقص تهویه&zwnj;ها، کوران، خیسی بیش از حد بستر و وجود گاز آمونیاک و تراکم بالای سالن و.... در ایجاد و تشدید این بیماری دخالت دارند. علایم بیماری ای کولای در طیور جوجه&zwnj;های مبتلا به ای کولای بی&zwnj;حال بوده و دور یکدیگر جمع می&zwnj;شوند و تمایلی به خوردن غذا و آب ندارند. این بیماری در طیور موجب تورم مجرای تخم و تورم پرده قلب می&zwnj;کند. در طیور موجب بیماری کلی گرانولوما نیز می&zwnj;شود که در طیور بالغ بروز می&zwnj;کند و به وسیله گرانولومایی که در کبد، طحال، سکوم، ریه&zwnj;ها و مغز استخوان حاصل می&zwnj;شود، مشخص می&zwnj;گردد. این جراحات خیلی شبیه جراحات سلی است ولی بعد از کشت، اشریشیا کولی بدست می&zwnj;آید. در تورم کیسه های هوایی، علایم سرفه و تنفس صدار دار (پخ پخ)، ضخیم شدن کیسه های هوایی و در موارد شدید وجود اکسودای پنیری در كیسه&zwnj;های هوایی همراه است. این سندرم در جوجه های گوشتی عمدتا در سنین 3 تا 7 هفتگی رخ می دهد، اما احتمال وقوع آن در 5 تا 6 هفتگی به اوج خود می رسد. در عفونتهای روده ای اسهال وجود دارد و در کالبد گشایی تورم روده، اغلب با افزایش ترشحات مخاطی همراه است. موقعی که کیسه هوایی بزرگتر در ناحیه چپ شکم به ای کولای آلوده شود، احتمال بروز عفونتهای مزمن مجرای تخم بیشتر می شود. پرندگان مبتلا معمولا ظرف 6 ماه پس از عفونت از بین می روند و هیچگاه تخم نمی گذارند . مجرای تخم توسط اکسودایی که ممکن است پنیری و متعفن باشد، متسع می شود. هیچگونه علائم اختصاصی به چشم نمی خورد و پرنده مبتلا مثل پنگوئن می ایستد. پیشگیری و درمان بیماری پیشگیری: ایمنی فعال و غیر فعال میکروفلور طبیعی، سن پرنده، تغذیه، مصرف بالای آهن خوراکی و ژنتیک از عواملی ست که در پیشگیری و درمان این بیماری مؤثرند. از میان این عوامل ایمنی از نقش مهم تری برخوردار است. پادتن انتقال یافته از گله های مادر ایمن، سبب مصونیت جوجه ها در 2 تا 3 هفته اول زندگی می شود. در بقیه دوران زندگی، ایمنی فعال اکتسابی ناشی از مواجهه طبیعی پرنده با عوامل عفونی، سبب تداوم ایمنی محافظت کننده می گردد. تغذیه به عنوان عاملی تقویت کننده سبب افزایش مقاومت پرنده می گردد. نوع و مقدار پروتئین و منابع تامین کننده آن در جیره بر مقاومت پرنده موثر است. ویتامین A سبب تقویت ایمنی و حفظ بافت پوششی و مخاطی شده و در نتیجه سدی بسیار قوی در برابر تهاجم ایجاد می کند . ویتامین E با کاهش میزان تولید پروستاگلاندین ها باعث تقویت ایمنی هومورال و عمل بیگانه خواری می گردد. ویتامین C سبب کاهش واکنش های استرس زا شده و مانع از بروز کلی باسیلوز شدید تنفسی می گردد. مرغ ها با مصرف جیره حاوی سولفات آهن در برابر کلی سپتی سمی مقاومت بیشتری از خود نشان میدهند که همگی این موارد با مصرف دان آماده به راحتی قابل دسترسی است. درمان بیماری ای کولای: برای درمان نیز برحسب  جواب آزمایش کشت و آنتی بیوگرام و شدت و شرایط بیماری، می&zwnj;توان از آنتی&zwnj; بیوتیک&zwnj;های فوزباک، فلورفنیکل، کلستین، تی اس استفاده نمود. البته درمان زمانی جواب خواهد داد که تمام بیماری&zwnj;ها و شرایط ایجاد کننده این بیماری نیز مرتفع شوند. چون این بیماری اغلب با بیماری&zwnj;های مایکوپلاسمایی همزمان می&zwnj;شود، لازم خواهد بود برای درمان کامل بیماری، با نظر دامپزشک از مخلوط دو یا احیاناً سه آنتی&zwnj; بیوتیک استفاده نمود . شرکت آرمین تجارت آیدین مهراولین تولید کننده خوراک دام و طیور در شمالغرب کشور، با ارائه خوراک طیور به صورت دان آماده و در قالب پلت، با تامین منابع پروتئینی و ویتامینی مورد نیاز پرنده همواره در تلاش است تا سلامت گله های پرورشی را تامین کند و از دغدغه های مرغداران و پرورش دهندگان دام و طیور بکاهد. شما می توانید این مطلب را به صورت خلاصه در اینستاگرام گروه صنعتی آتام مطالعه فرمایید.

بیشتر بخوانید

اهمیت رعایت بهداشت در آبخوری مرغداری

1401/3/17

اقدامات لازم برای حفظ سلامت آب آشامیدنی و سیستم آبخوری مرغداری گام اول: آنالیز آب مصرفی مرغداری را داشته باشید آب مصرفی جوجه ها را جهت بررسی مواد معدنی که موجب سختی آن می&zwnj;شود، آنالیز کنید. اگر آب حاوی بیش از 90PPM مجموع کلسیم و منیزیم و یا 0/05PPM منگنز باشد در نظر گرفتن سختی&zwnj;گیر و یا اسید در برنامه پاکسازی خطوط آبخوری مورد نیاز خواهد بود. این ترکیبات رسوب مواد معدنی در خطوط آبخوری و بست&zwnj;ها (اتصالات آن) را از بین می&zwnj;برد. گام دوم: انتخاب پاک کننده بهداشتی برای سیستم آبخوری یک ماده پاک کننده بهداشتی که بطور موثری قادر به حل کردن و از بین بردن تمامی بیوفیلم یا گل و لای موجود در سیستم آبخوری باشد را انتخاب کنید. از بهترین مواد جهت این منظور محلول&zwnj;های تغلیظ شده پراکسد هیدروژن می&zwnj;باشد. قبل از استفاده از هر پاک کننده قوی، از کارکرد صحیح مخازن آب مطمئن شوید زیرا در این صورت فشار هوای ایجاد شده در خطوط آبخوری به راحتی تخلیه می&zwnj;شود. قبل از استفاده از پاک&zwnj; کننده&zwnj;ها جهت جلوگیری از آسیب&zwnj;های غیرضروری به سیستم آبخوری با تامین کنندگان تجهیزات مشورت نمائید. گام سوم: آماده سازی محلول پاک کننده بیشتر مقسم&zwnj;های سیستم آبخوری تنها توانایی پخش کردن غلظت&zwnj;های بین 8/0 تا 6/1 درصد از ماده اصلی اولیه را دارند. لذا در صورت نیاز به غلظت&zwnj;های بالاتر، بهتر است محلول پاک کننده غلیظ اولیه را در یک تانکر بزرگ حل کرده و بدون استفاده در سیستم آبخوری توزیع نمائید. برای مثال اگر محلول 3% مورد نیاز است سه حجم از ماده پاک کننده را با 97 حجم آب برای تولید محلول نهایی مخلوط نمائید. از پراکسید هیدروژن 35% با رقت 3% به عنوان پاک کننده ایده&zwnj;آل جهت سیستم&zwnj;های آبخوری می&zwnj;توان نام برد. گام چهارم: شستشو و تمیز کردن خطوط آبخوری در مرغداری جهت پر کردن و تمیز نمودن 30 متر لوله آبخوری به قطر 20 میلی&zwnj;لیتر به 30 تا 38 لیتر آب نیاز می&zwnj;باشد. در صورتی&zwnj; که سالنی با 150 متر طول و دو خط آبخوری داشته باشیم، بایستی حداقل 380 لیتر محلول پاک&zwnj; کننده ساخته شود. خطوط آبخوری به نحوی باید طراحی گردد که قابلیت باز شدن و تخلیه کامل را در زمان پاکسازی داشته باشد. جهت پاکسازی خطوط آبخوری از مراحل ذیل پیروی کنید: 1-لوله&zwnj;های آبخوری را برای تخلیه شدن کامل باز نمایید. 2-مواد پاک&zwnj; کننده را وارد لوله&zwnj;های آبخوری نمائید. 3-آب خروجی از لوله&zwnj;ها را ببینید تا از وجود مواد پاک کننده در آن نظیر کف مطمئن شوید. 4-لوله&zwnj;های آبخوری را پس از پر شدن از مواد پاک کننده بسته نگه دارید و بگذارید مواد طبق توصیه کارخانه تولید کننده در لوله&zwnj;ها باقی بماند. (در صورت امکان بیش از 24 ساعت) 5-بعد از گذشت مدت زمان مشخص مواد پاک کننده را با فشار آب از لوله&zwnj;های آبخوری خارج کنید. آبی که برای این منظور استفاده می&zwnj;شود بایستی حاوی همان سطح از ماده پاک کننده باشد که بطور نرمال در آب آشامیدنی پرندگان وجود دارد. در غیاب برنامه استاندارد بهداشتی آب، می&zwnj;توان یک محلول غلیظ اولیه با افزودن 113 گرم هیپوکلریت سدیم 5% به ازای هرلیتر درست کرد و سپس آن را به نسبت 5/7 گرم در هر لیتر رقیق ساخت. به این وسیله آب شستشویی با 3-5 PPM کلر فراهم خواهد گردید. 6-پس از تمیز کردن، پاکسازی و تخلیه سیستم، آب تامینی باید تازه و کلرینه شده باشد (3-5 PPM در دورترین آبخوری از منبع). در صورت استفاده از دستگاه اندازه&zwnj;گیری فعالیت اکسیداتیو (ORP)، عدد آن حداقل باید 650 باشد. لوله&zwnj;های آب از چاه تا سالن&zwnj;های مرغداری نیز در بین دو گله باید پاکسازی شوند. بهترین حالت عدم تخلیه آب لوله&zwnj;های خارج از سالن از طریق لوله&zwnj;های داخل سالن می&zwnj;باشد. لذا جهت تخلیه لوله&zwnj;های آب بیرون، شیلنگ رابط لوله&zwnj;های خارج سالن را به تانک دارویی وصل کرده و از طریق این سیستم اقدام به تخلیه آب و پاکسازی لوله&zwnj;های آب خارج سالن می&zwnj;نمائیم. گام پنجم: حذف ترکیبات معدنی از آب آشامیدنی مرغداری پس از تمیز کردن خطوط، با استفاده از سختی&zwnj;گیر یا ترکیبات اسیدی می&zwnj;توان نسبت به حذف ترکیبات معدنی اقدام کرد. استفاده از ترکیبات شیمیایی باید بر اساس توصیه کارخانه سازنده صورت گیرد. یکی از موادی که به این منظور بکار می&zwnj;رود اسید سیتریک می&zwnj;باشد. 1-یک محلول غلیظ اولیه بوسیله مخلوط کردن 2-1 بسته اسید سیتریک در 8/3 لیتر آب بسازید (هر بسته تقریبا شامل 410 گرم می&zwnj;باشد) و سپس آن را به نسبت 5/7 گرم در لیتر رقیق نمائید (8% درصد یا 128/1) خطوط آبخوری را با این محلول پر کرده و اجازه دهید 24 ساعت باقی بماند، جهت حذف بهینه مواد سختی&zwnj;زا،PH زیر 5 ضروری است. 2-خطوط آب را تخلیه کنید، یک محلول غلیظ اولیه که شامل 90-60 گرم هیپو کلریت سدیم 5% به ازای هر لیتر است، درست نمائید. این محلول را به نسبت 5/7 گرم در لیتر (8% یا 128/1) رقیق نموده و خطوط آبخوری را مجددا با آن پر و 4 ساعت در این حالت باقی گذارید. این غلظت از کلر باکتری&zwnj;های باقیمانده را کشته و بقایای بیوفیلم&zwnj;ها را حذف خواهد کرد. 3-شستشوی نهایی خطوط را با آب آشامیدنی که حاوی سطح نرمالی از ماده پاک کننده می&zwnj;باشد انجام دهید (سطح نرمال از ماده پاک کننده بوسیله مخلوط کردن 30 گرم از هیپو کلریت سدیم 5% در هر لیتر آب که به نسبت 5/7 گرم در هرلیتر رقیق شده است، بدست می&zwnj;آید.) شستشوی تحت فشار را تا زمانیکه آب لوله&zwnj;ها حاوی بیش از 5 PPM کلر نباشد ادامه دهید. گام ششم: سیستم آبرسانی مرغداری را تمیز نگه دارید پس از ضد عفونی، مهم اینست که سیستم آبخوری تمیز نگه داشته شود. یک برنامه روزانه مناسب جهت بهداشت آب تدوین نمائید، برنامه بهداشتی ایده آل جهت خطوط آبخوری شامل تزریق پاک کننده مناسب و یک اسید می&zwnj;باشد. برای اجرای این برنامه 2 مقسم یا تزریق کننده محلول اولیه با هیپو کلریت سدیم (غلظت 5%) به میزان 40 گرم در لیتر درست کرده و سپس به نسبت 5/7 گرم در لیتر در آب آشامیدنی رقیق نمائید. هدف تامین آب آشامیدنی بهداشتی با سطح پیوسته&zwnj;ای از  3-5 PPM کلر در دورترین نقطه سالن از مقسم می&zwnj;باشد. سایر ضد عفونی کننده&zwnj;های خطوط آبخوری ازون (O3) یک باکتری کش، ویروس کش و اکسید کننده شیمیایی بسیار موثر می&zwnj;باشد. ازون با آهن و منگنز واکنش می&zwnj;دهد تا هر دو آنها با سهولت بیشتری بوسیله فیلتراسیون قابلیت حذف پیدا کنند. همچنین ازون غیر وابسته به PH عمل کرده و می&zwnj;تواند در صورت استفاده همزمان با کلر، آن را غیرفعال نماید. ازون با وجود اینکه یک ضد عفونی تماسی بوده و به سرعت پخش می&zwnj;شود ولی هیچ باقیمانده&zwnj;ای در سیستم آبخوری باقی نمی&zwnj;گذارد. از آنجائی&zwnj; که مشکلات استفاده از دی اکسید کلر در نمونه&zwnj;های جدید تولید شده برطرف گردیده است، لذا این محصول راه خود را به بازار بعنوان یک ضد عفونی کننده مناسب باز کرده است. دی اکسید کلر به همان اندازه کلر در کشتن باکتری&zwnj;ها موثر است و دارای تاثیر بیشتری در کشتن ویروسها و حذف آهن و منگنز است. اثر دی اکسید کلر توسط PH تحت تاثیر قرار نمی&zwnj;گیرد. نکات نهایی در رعایت بهداشت آبخوری ها 1-از اسید بعنوان تنها راه ضد عفونی آب استفاده نکنید زیرا اسید به تنهایی سبب رشد باکتری&zwnj;ها و قارچ&zwnj;ها در سیستم&zwnj;های آبخوری می&zwnj;شود. 2-عمومیت استفاده از پراکسید هیدروژن بعنوان یک ضدعفونی کننده آب در حال افزایش است. PH و قلیائیت بی کربنات نقش اصلی را در میزان تاثیر پراکسید هیدروژن قابلیت ذخیره&zwnj; سازی در واحد را دارا است ولی کیفیت آن به مرور زمان کاهش می&zwnj;یابد. این ماده یک اکسید کننده قوی بوده ولی هیچ باقیمانده&zwnj;ای به جای نمی&zwnj;گذارد. 3-پراکسید هیدروژن یک واکنش&zwnj; دهنده قوی است و کار با آن به مراقبت زیادی نیاز دارد. آزمایشات لازم روی هر ماده شیمیایی باید قبل از بکار بردن آن انجام گیرد. پیروی از دستورالعمل استفاده از این ماده جهت جلوگیری از آسیب رسانی به افراد و تجهیزات بسیار مهم است. پراکسید هیدروژن 50% که با نیترات نقره تثبیت شده است یک ضدعفونی کننده بسیار موثر بوده که آسیبی به خطوط آبخوری نمی&zwnj; رساند. ۴-زمان تجویز مواد دیگر در آب آشامیدنی طیور، بهتر است از مصرف کلر و سایر ضدعفونی کننده&zwnj;ها ممانعت بعمل آید. کلر، واکسن&zwnj;ها را غیرفعال کرده و تاثیر بعضی از داروها را کاهش می&zwnj;دهد.استفاده از کلر و یا سایر ضدعفونی کننده&zwnj;ها را پس از اتمام مصرف دارو، واکسن و... از سر بگیرید. 5-دستورالعمل&zwnj;های بهداشت خطوط آبخوری می&zwnj;تواند تابعی از مقررات محلی باشد. لطفا با کارشناسان محلی در تماس بوده و همواره از دستور العمل&zwnj;های کارخانه سازنده پیروی کنید. منبع: مجله پیگیر- شرکت مرغ اجداد زربال  

بیشتر بخوانید

مزایای دان آماده نسبت به دان آردی

1401/3/17

سوال جشنواره: با مطالعه مطلب زیر، یکی از مزایای استفاده از دان آماده (پلت) را نسبت به دان آردی در بخش نظرات بیان کنید. برای شرکت در جشنواره و برنده شدن کافیست رئوس مطالب را مطالعه کرده و پاسخ خود را به صورت کامنت در بخش نظرات بیان کنید، سپس آیدی اینستاگرام خود را یادداشت نمایید. بدیهی ست برای ثبت کامنت باید در وبسایت عضو شوید. برای سهولت در این کار امکان عضویت از طریق شماره همراه مقدور گردیده است. آشنایی با دان آماده دان آماده که عمدتا به صورت پلت عرضه می گردد، حاصل آسیاب، میکس و پخت مواد اولیه مورد نیاز برای خوراک دام و طیور است. دان آماده دارای برتری هایی نسبت به دان آردی (نهاده آسیاب و میکس شده بدون پخت و شکل دهی) ست که در این مقاله به آن اشاره خواهیم کرد. مزایای دان آماده نسبت به دان آردی یکنواختی پخش دان آماده برای تغذیه دام و طیور و کاهش پرت دان: به دلیل اینکه دان آماده عمدتا به صورت پلت عرضه می گردد و دانه های پلت به صورت فشرده و یکنواخت هستند، پرنده (مرغ گوشتی، مرغ تخمگذار و...) حق انتخاب نخواهد داشت و تمامی دان را به صورت یکنواخت مصرف خواهد کرد. این امر موجب کاهش اتلاف خوراک و صرفه جویی در مصرف دان خواهد شد. در حالی که در دان آردی به دلیل اینکه خوراک به صورت نا متراکم در اختیار پرنده قرار می گیرد علاوه بر هدر رفت دان، دانه های درشت تر توسط پرنده انتخاب خواهد شد که ای بسا تمرکز مواد مغذی در آن قسمت کمتر باشد و ویتامین و مواد معدنی و انرژی کمتری در اختیار پرنده قرار گیرد. کاهش آلودگی های میکروبی در دان آماده نسبت به آردی: در فرآیند تولید دان آماده، به دلیل حرارت و فشار بالا، اکثر عوامل میکروبی بیماری زا در خوراک، از بین می روند و این یک امتیاز برای پرورش دهندگان دام و طیور و حتی مصرف کنندگان گوشت محسوب می شود. برخی از عوامل میکروبی مانند باکتری ها به صورت مستقیم موجب تلفات و مرگ و میر در گله های پرورشی می شوند اما برخی دیگر به صورت نهفته در بافت پروتئینی پرنده باقی می مانند و با مصرف گوشت وارد بدن انسان می شوند و موجب گسترش بیماری در انسان می شوند. در تولید دان آماده علاوه بر فشار و حرارت بالا، برخی از آنتی بیوتیک ها نیز استفاده می شوند که عامل مهمی در از بین بردن این عوامل میکروبی محسوب می شوند. بهبود قابلیت هضم و جذب مواد مغذی: دان آماده به دلیل آسیاب و میکس و توزیع یکنواخت مواد در هر دانه و همچنین به دلیل تحمل فشار و حرارت، از قابلیت هضم بالایی برخوردار است و این باعث جذب بهتر مواد مغذی موجود در دان و در نتیجه افزایش کیفیت گوشت و راندمان گله پرورشی خواهد شد. کاهش ضریب تبدیل و افزایش بهره وری گله: استفاده از دان آماده علاوه افزایش کیفیت گوشت، کاهش بیماری ها، صرفه جویی در مصرف دان، موجب کاهش ضریب تبدیل و افزایش راندمان و میزان وزن متوسط گله خواهد شد که موجب سود بیشتر برای پرورش دهنده دام و طیور خواهد شد. دان آماده مهردانه: دان آماده شرکت آرمین تجارت آیدین مهر (آتام) با اتکا بر تجربه بیست ساله و بهره گیری از متخصصین تغذیه دام و طیور و دامپزشکان مجرب اقدام به فرمولاسیون و تولید دان آماده با کیفیت، با ضریب تبدیل پایین کرده است که علاوه بر افزایش بهره وری و سود دهی مرغداری ها و دامداری ها، موجب افزایش سلامت پروتئین مصرفی خانوار و افزایش سلامت  جامعه گشته است.  

بیشتر بخوانید

بیماری گامبورو یا بورس عفونی در طیور

1401/3/17

بیماری گامبورو (IBD, Gumboro) بیماری گامبورو، یک بیماری حاد و واگیردار ویروسی که باعث تخریب سلول های لنفوسیت بورس (Bursa of Fabricius)  و همچنین سایر ارگان های لنفوئیدی می شود. یکی از شایع ترین بیماری های طیور در نقاط مختلف دنیا که بیماری تحت بالینی آن در خیلی از موارد تشخیص داده نمی شود. جوجه های جوان مبتلا به بیماری پاسخ ایمنی ضعیف نسبت به واکسیناسیون نشان می دهند و همچنین به عفونت های ثانویه بسیار حساس می شوند. قدرت بقای ویروس عامل بيماري ویروسی از خانواده بیرنا ويريده (Birnaviridae) می باشد که ویروس بسیار مقاومی نسبت به خیلی از ضدعفونی کننده های رایج است و در سالن پرورش طیور می تواند تا 4 ماه زنده بماند و اگر فارمی آلوده به ویروس شود ممکن است در دوره های متوالی علایم بیماری در گله مشاهده گردد. عملکرد ویروس گامبورو در 10 روز اول زندگی جوجه، سلول های لنفاوی به بورس می روند و تمایز پیدا می کنند. حال اگر ویروس گامبورو سبب تخریب بافتی بورس گردد، باعث می شود که سلول های لنفاوی نتوانند در بورس تمایز پیدا کنند که ضعف سیستم ایمنی پرنده را به دنبال خواهد داشت بنابراین بهتر است که بورس را از آلودگی در روزهای اول زندگی محافظت کنیم و باید حداقل تا سه هفته از آلودگی آن جلوگیری کنیم تا تعداد کافی سلول های ایمنی تولید شود چرا که بعد از آن ویروس گامبورو با شدت کمتری باعث تضعیف سیستم ایمنی می گردد. انتقال ویروس انتقال ویروس گامبورو از طریق مدفوع، پرسنل، تجهیزات، غذا و آب انتقال پیدا می کند و پرندگان با بلعیدن ویروس آلوده می گردند. انواع درگیری پرنده به بیماری گامبورو: بیماری گامبورو به دو فرم جوجه ها را درگیر می کند: شکل تحت بالینی شکل تحت بالینی که اگر جوجه در سنین قبل از سه هفتگی درگیر شود، علایم بالینی بیماری مشاهده نمی گردد ولی به شدت باعث تضعیف سیستم ایمنی جوجه می گردد. فرم تحت بالینی از مشکلات مهم اقتصادی در واحدهای آلوده به ویروس می باشد و در طیورگوشتی که به صورت متراکم پرورش داده می شوند می توان دید که باعث کاهش رشد، عدم وزن گیری، بالابردن ضریب تبدیل، تلفــات زیاد و ایجاد حساسیت به واکســـــن های تنفسی در گله می شود. شکل بالینی شکل بالینی عموما بالاتر از سه هفتگی رخ می دهد که در این شرایط تلفات و علایم بیماری گامبورو بطور ناگهانی خود را نشان می دهند. علایم بالینی شامل دهيدراتاسيون ، کسلی جوجـــه و ژولیده شدن پرها و در کالبد گشایی ، بورس پرندگان تخریب، تورم و خونریزی دارند.تورم و پرخونی بورس همراه ترشحات ژلاتینی زرد رنگ در سطوح سروزی بورس ونقاط نکروز بافتی را نیز می توان دید. 5 روز بعد از درگیری، بورس کوچک و آتروفی می گردد.ویروس گامبورو باعث اختلال در سیستم انعقاد خون پرنده می شود و باعث می گردد تا نقاط خونریزی در عضلات سینه و ران مشاهده گردد. کنترل بیماری گامبورو برای کنترل بیماری باید یک برنامه واکسیناسیون دقیق بر علیه بیماری گامبورو در گله مادر انجام داد تا ایمنی مادری یکنواخت و مناسب به جوجه ها انتقال یابد و همچنین رعایت بهداشت و قرنطینه و اجرای یک برنامه واکسیناسیون خوب علیه بیماری درگله گوشتی را در نظر گرفت.از موارد مهم دیگر در کنترل بیماری گامبورو در گله های طیور، کنترل انتقال آلودگی می باشد که توسط اجرای مراحل بیوسکوریتی که شامل بهداشت و آماده سازی مناسب واحد قبل از جوجه ریزی وکنترل عوامل انتقال دهنده ویروس در هنگام پرورش می باشد. ترکیبات ضد عفونی کننده مثل فنل یا فرمالئید اثر بسیار مناسبی بر روی از بین بردن ویروس گامبورو دارند. بهداشت و قرنطینه مناسب باعث جلوگیری از آلوده شدن واحد پرورش می شود. واکسیناسیون واکسن های موجود بر اساس حدت آن به سه دسته Mild ،Virulent ،Intermediate تقسیم می شوند که واکسن های Intermediate به طور معمول بیشتر مصرف می شوند. چون بدون اینکه آسیب جدی به بافت بورس بزند باعث ایجاد پاسخ ایمنی مناسب درگله می شوند.زمان واکسیناسیون گله بستگی کامل به میزان تیتر آنتی بادی مادری انتقال یافته به جوجه ها دارد. اگر در زمان واکسیناسیون میزان آنتی بادی مادری بالا باشد، باعث خنثی شدن واکسن می شود. 10  الی 12 روز لازم است پس از واکسیناسیون جوجه ها تیتر ایمنی محافظت کننده علیه بیماری نشان دهند پس می توان نتیجه گرفت نقش قرنطینه و بهداشت واحد در هفته های اول زندگی بسیار حائز اهمیت می باشد. اگر تیتر ایمنی مادری گله گوشتی یکنواخت نباشد، باید چند نوبت واکسن گامبورو تجویز گردد. مثلا در یک روزگی و چهارده روزگی تجویز چند نوبت واکسن در مواردی توصیه می گردد که تیتر ایمنی مادری گله یکنواخت نباشد یا گله هایی که از چند واحد مختلف مرغ مادر خریداری می شوند. درمان بیماری گامبورو درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد اما درمان های تقویتی مثل ویتامین ها، مکمل ها، الکترولیت ها و آنتی بیوتیک که برای درمان عفونت های میکروبی ثانویه استفاده می شود، می توانند اثر ویروس را کاهش دهند. کاهش تراکم جمعیت و ضد عفونی گسترده زمین های آلوده موفقیت محدودی در پیشگیری از شیوع بیماری به همراه داشته اند. همچنین می&zwnj;توانید مقالات زیر را در راستای بررسی اهمیت ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک دام و طیور را مطالعه کنید: اهمیت کولین کلراید در خوراک دام و طیور اهمیت ویتامین B8 (بیوتین) در تغذیه دام و طیور اهمیت ویتامین C در تنش گرمایی   مطالب مرتبط با دیگر بیماری های طیور: آشنایی با باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم  

بیشتر بخوانید

آشنایی با باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم

1401/3/17

معرفی باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم (Mycoplasma Gallisepticum) عامل بیماری های تنفسی در پرندگان باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم (Mycoplasma Gallisepticum) به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تهدید کننده سلامت گله های طیور بشمار می رود. این باکتری موجب بروز بیماری مزمن تنفسی (CRD) در پرندگان، سینوزیت های عفونی در بوقلمون، قرقاول و گنجشک در تمام طول عمر می گردد. محل زیست باکتری باکتری مذبور در بیرون از بدن موجود زنده مقاومت زیادی ندارد لذا پرندگان ناقل برای بقای آن ضروری می&zwnj;باشند. این پرندگان در بسیاری از موارد فقط ناقل بی علامت بوده و استرس&zwnj;هائی نظیر جابجائی، سوء مدیریت، تغذیه نادرست، بیماری&zwnj; های تنفسی همراه مانند نیوکاسل و برونشیت عفونی، افزایش میزان گرد و خاک و یا آمونیاک سبب می&zwnj;شوند تا بیماری بروز نماید. راه&zwnj;های انتقال مایکوپلاسما گالی سپتیکوم عامل بیماری می&zwnj; تواند از مادر به جوجه منتقل گردد و جوجه&zwnj;های آلوده درگله، بیماری را به طور جانبی انتقال می&zwnj; دهند. این انتقال می&zwnj; تواند از طریق پخش ذرات آلوده معلق در هوا و آلوده کردن غذا و آب باشد. این عامل همچنین می&zwnj; تواند به وسیله گونه&zwnj; های دیگر پرندگان اهلی و یا وحشی نیز منتقل شود. از دیگر راه&zwnj; های ورود مایکوپلاسما گالی سپتیکوم به مزرعه می&zwnj;توان کفش، کیسه غذا، قفس و غیره را نام برد. علائم بالینی بیماری و راه های کنترل و درمان آن نشانه&zwnj; ها شامل عطسه، سرفه، تکان دادن سر و ترشحات چشمی و بینی در ماکیان می&zwnj; باشد. اگرچه در ماکیان مبتلا به بیماری، تورم سینوس&zwnj; ها دیده می&zwnj; شود ولی در بوقلمون&zwnj; ها تورم سینوس&zwnj; های تحت حدقه&zwnj; ای بسیار مشهودتر می&zwnj; باشد به طوری که پرنده به همین علت قادر به دیدن آب و دان نبوده و از گرسنگی تلف می&zwnj; شود. شدت و میزان بیماری شدت و میزان درگیری گله با بیماری متغییر بوده، در فصول سرد، دوره نهفتگی بیماری طولانی تر و حدت بیشتری دارد، به خصوص در طیور جوان حدت بیماری از طیور مسن بیشتر است. طیور بهبود یافته در واقع به عنوان حامل بیماری مطرح می باشند. نشانه&zwnj;ها در طیور گوشتی شامل کاهش مصرف غذا در رشد می&zwnj; باشد. تلفات درحالتی که عامل به تنهائی نقش ایفا می&zwnj; کند چندان بالا نمی&zwnj; باشد ولی در صورت بروز همزمان با سایر بیماری&zwnj;ها، شرایط مدیریتی ضعیف و سایر استرس&zwnj;ها، می&zwnj;تواند تلفات بالائی را ایجاد نماید. راه های انتقال بیماری و سرعت انتقال متاسفانه این بیماری در بسیاری از موارد با خود جوجه ها که MG+ هستند به فارم منتقل میگردد، اتفاقی که در حال حاضر بشدت با آن روبرو هستیم. مهمترین نکته در پیشگیری از بیماری تهیه جوجه&zwnj; ها از مرغان مادر عاری از بیماری می&zwnj; باشد. طول دوره نهفتگی بیماری که به زمان آلودگی تا زمان بروز عفونت اطلاق میگردد معمولاً، بین 21-6 روز می باشد. سرعت انتشار این بیماری در داخل گله بسیار زیاد است. روش های کنترل و درمان بیماری اعتقاد عمومی بر این است که بروز عفونت مایکوپلاسما گالی سپتیکوم یک ضایعه بزرگ برای مرغدار محسوب می شود . به علاوه افت تولید و تلفات ، مرغدار را وادار به استفاده از دارو و سایر تمهیدات نظیر پاکسازی محیط و نگهداری مضاعف می نماید. سالن ها حداقل برای مدت 30 تا 90 روز باید خالی نگه داشته شوند. در هنگام ابتلا به بیماری ضمن تهویه مناسب با کاهش گاز آمونیاک و گرد وخاک در سالن، می&zwnj;توان از شدت بیماری کاست. آنتی&zwnj;بیوتیک&zwnj; های متعدد برای درمان استفاده می&zwnj;شوند، ولی اغلب پس از قطع درمان سبب عود مجدد بیماری می&zwnj; شوند. مهمترین آنتی بیوتیک هایی که برروی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم موثر اند عبارتند از: تیامولین، تایلوزین، انروفلوکساسین، فلورفنیکل، داکسی سیکلین و … به علت اینکه بیماری عمدتاً در طیور گوشتی خود را به صورت عوارض تنفسی نشان می&zwnj;دهد، استفاده از موکولیتیک&zwnj;ها (همانند برم هگزین) در هنگام بروز سندرم CRD توصیه می&zwnj;شود. همچنین استفاده از مواد ضدعفونی&zwnj; کننده ایمن نیز در از بین بردن عامل می&zwnj; تواند بسیار موثر باشند. اجرای برنامه مناسب برای پاکسازی بیماری پاک سازی سالن های آلوده ـ سالن ها را به طور کامل تخلیه نمایید. ( تمام طیور و لوازم و تجهیزات قابل انتقال و هر آنچه که احتمال آلودگی داشته باشد)ـ بستر و تمامی فضولات را از کف سالن به محیط دیگری منتقل کنید .ـ تمامی سطوح داخلی و خارجی دیوارها، سقف، ستون ها، تهویه ها و دریچه های آن، مجاری ورود هوا و سایر جاها را به طور دقیق با فشار آب شستشو دهید. استفاده از مواد پاک کننده سرعت این شستشو را بالا می برد.ـ از ترکیبات فنل دار یا اسید کرسیلیک با غلظت مناسب و یا ترکیبات کلردار 0.025% استفاده و کلیه سطوح داخلی و خارجی سالن را ضدعفونی نمایید.ـ کف سالن و تمامی دیوارها تا ارتفاع 1.5 تا 2 متر و ستون های آن را با اسپری محلول 0.1% گلوتارآلدئید در یک گالون برای 10 متر مربع ضدعفونی نمایید. همچنین به شعاع 2 تا 5 متری (5 تا 10 فوت) اطراف سالن و درهای ورودی را اسپری نمایید. تمامی منافذ ورودی و مبادی سالن ها را به مدت 24 ساعت مسدود نموده و هیچ گونه تهویه ای انجام ندهید . روز بعد با ایجاد گاز فرمالدئید و بستن منافذ و ورودی های سالن، هوای آن و زوایای غیر قابل دسترسی را ضد عفونی نمایید.ـ مبادی ورودی و ستون های داخلی و نیز سطح دیوارها را با اسپری ضد حشره حاوی کاربایل با غلظت توصیه شده ضد عفونی نمایید تا ورود حشرات ناقل تا حدی کنترل شود. با اضافه نمودن مالاتیون و یا استفاده توام با گریسیلیک اسید می توان در مکان های مختلف از آن استفاده نمود.ـ تجهیزات سالن را بعد از شستشو و ضد عفونی مجدداً به سالن انتقال دهید.ـ به مدت دو هفته سالن را خالی نگه دارید .ـ در صورت وجود سابقه بیماری محیط بیرون سالن را نباید از نظر دور داشت و باید تمهیدات خاصی برای جلوگیری از عفونت و آلودگی مجدد در نظر گرفت.ـ جوجه ها را حتماً از جوجه کشی عاری از عوامل مایکوپلاسما تهیه کرده و حتی در این مورد تخم مرغها و وسایل حمل آنها نیز باید کنترل گردند .ـ کارکنان مرغداری باید جهت رسیدگی، از سالن های دارای جوجه های جوان به طرف سالن های دارای جوجه های مسن تر حرکت نمایند. (در صورت نگهداری گله های با سن متفاوت)ـ بهتر است سن همه گله ها یکسان باشد و از محل های مجزایی خدمات بگیرند (مخازن دان مجزا)ـ کارگران و عوامل نگهداری گله ها را مکلف به استفاده از لباس و کفش مناسب و مجزا نمایید و برای سایر افرادی که حضور دائمی ندارند لباس های مجزا و مشخصی در نظر داشته باشید. این مسائل اثرات چشمگیری در کنترل و جلوگیری از بیماری دارد.ـ در صورت ارائه سرویس توسط ماشین ها و وسایل نقلیه مشترک (جهت حمل دان و حمل تخم مرغ) رانندگان آنها نباید خودرو را ترک نمایند . و در صورت عدم امکان رعایت این مسئله حدالامکان نباید وارد مخازن دان شوند. همچنین می&zwnj;توانید مقالات زیر را در راستای بررسی اهمیت ویتامین ها و مواد معدنی در خوراک دام و طیور را مطالعه کنید: اهمیت کولین کلراید در خوراک دام و طیور اهمیت ویتامین B8 (بیوتین) در تغذیه دام و طیور اهمیت ویتامین C در تنش گرمایی   جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه اینستاگرام: آشنایی با باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم

بیشتر بخوانید

استفاده از چربی در جیره مرغ گوشتی

1401/3/17

بررسی پیامدهای استفاده از اسیدهای چرب در جیره مرغ گوشتی   مصرف چربی در دان آردی و بررسی واکنش پرنده به نوع چربی در مرغداری صنعتی گوشتی انواع مختلف چربی به عنوان اجزاء خوراک مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد. افزودن مقادیر کم چربی و روغن به جیره غذایی جوجه&zwnj;های گوشتی یک شیوه قدیمی بوده که برای افزایش قوام و خوش خوراکی جیره&zwnj;های آردی استفاده می &zwnj;شده است، عکس العمل طیور نسبت به چربیهای حیوانی و گیاهی متفاوت است.  این تفاوت به اختلاف در میزان انرژی قابل سوخت و ساز حاصل از چربیهای مختلف می&zwnj; باشد که احتمالا بخاطر نوع و ترکیب اسیدهای چرب آنها باشد. راندمان استفاده از چربی با افزایش سن جوجه افزایش می یابد یعنی انرژی بیشتری از چربی به دلیل افزایش سن به دست می آید.  استفاده از اسید چرب در جیره طیور توسط برخی از محققان گزارش شده است. مقایسه اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع اسید چرب حاصل از عمل روغنکشی که در کارخانجات روغن نباتی به دست می آید حاوی 75 تا 95 درصد اسید چرب آزاد با مقادیر متغیری تری گلیسرول می باشد. مواد باقیمانده بیشتر شامل اسیدهای چرب اشباع، فسفو لیپیدها، استرولها، توکوفرولها، کاروتنوئیدها، رنگدانه ها و دیگر اجزای محلول در چربی است. گزارشات نشان داده است که استفاده از اسید چرب سویا و چربی طیور و یا مخلوط آنها در جیره غذایی، تأثیر مطلوبی بر عملکرد جوجه های گوشتی دارد. همچنین محققان گزارش کرده اند که از مشکلات استفاده از اسیدهای چرب در ترکیب جیره جوجه های گوشتی وجود اسیدهای چرب آزاد در آن می باشد، آنها اظهار داشتند که مقدار زیاد اسید چرب آزاد در چربی باعث کاهش جذب مواد هضم شده می گردد و این کاهش جذب در چربیهای حاوی اسید چرب اشباع در پرندگان جوانتر بارزتر می باشد. گزارشها حاکی از آن است که بهره وری روغنهای گیاهی نسبت به پیه بیشتر است که دلیل احتمالی آن بالا بودن قابلیت هضم اسیدهای چرب غیر اشباع در مقابل اسیدهای چرب اشباع می باشد تحقیقات نشان می دهند که دلیل بهتر هضم شدن چربیهای غیر اشباع نسبت به چربیهای اشباع بخاطر تأثیر بیشتر آنها در ترشح صفرا می باشد. استفاده از پودر چربی نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب یا پودر چربی در واقع همان صابونهای کلسیمی نامحلول در محیطهایی با PH خنثی هستند که مواد اولیه لازم جهت تهیه آن خمیر صابون  می باشد که از پس مانده کارخانجات تصفیه روغنهای گیاهی به دست می آید. استفاده از پودر چربی در جیره دام و طیور بسیاری از مشکلات از جمله ذوب، نگهداری، امکان اکسیداسیون و حمل و نقل را تسهیل می کند. تحقیقات نشان داد که جایگزین نمودن نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب باروغنهای گیاهی باعث کاهش معنی داری در عملکرد جوجه های گوشتی می گردد. محققان همچنین به این نکته اشاره نمودند که دلیل احتمالی آن یکسان نبودن میزان انرژی موجود در دو منبع بوده که باعث کاهش وزن جوجه هایی شد که نمکهای کلسیمی اسیدهای چرب استفاده کرده بودند که این اختلاف در مراحل آخر دوره رشد نمود بیشتری داشت. دانشمندان با افزایش پودر چربی در جیره کاهش وزن معنی داری در جوجه های تغذیه شده با  پودر چربی مشاهده نمودند؛ که دلیل احتمالی آن را پائین بودن کیفیت این محصول یا کاهش قابلیت هضم آن به علت هیدرولیز ناقص در دستگاه گوارش جوجه ها ذکر کردند.

بیشتر بخوانید

مراقبت‌های مورد نیاز مرغداری در فصل سرما

1401/3/17

اقدامات لازم برای مرغداری در فصل سرما  با توجه به نزدیک شدن به فصول سرد سال و احتمال تغییر ناگهانی درجه حرارت، باید مراقبت&zwnj;های ویژه&zwnj;ای در مرغداری&zwnj; اعمال گردد: 1- هیترها را سرویس و از صحت كارکرد آنها مطمئن شوید: انتخاب سیستم گرمایش مناسب و پر بازده در امر صرفه جویی سوخت و دست یابی به راندمان بالا بسیار مهم می&zwnj;باشد. 2- در مورد ذخیره سازی سوخت زمستانی اقدام کنید: برای جلوگیری از بروز مشكلات ناشی از قطع برق طولانی، احتمال قطع یا افت فشار گاز، و بروز اختلال در كار هیترها بهتر است، وسایل گرم كننده كمكی نظیر مادر مصنوعی، كپسول&zwnj;های گاز و حتی هیترهای دوگانه سوز در نظر بگیرید. 3- ترتیبی اتخاذ گردد كه تهویه سالن فدای افزایش درجه حرارت سالن و یا بر عكس نشود .4- در ایام زمستان برنامه ثابتی برای تنظیم قدرت و دور فن&zwnj;ها نمیتوان صادر نمود و باید با توجه به درجه حرارت سالن و وضعیت هوادهی داخل سالن درجه قدرت فن&zwnj;ها را تعیین کرد. 5- برای اینكه میزان تهویه و درجه حرارت در ایام سرد در حد متعادلی باشد، نیاز به كنترل بیشتر سالن و بازدید مرتب از سالن&zwnj;ها می&zwnj;باشد: دماسنج&zwnj;های ماكزیمم و مینیمم  حداقل در سه نقطه سالن نصب گردد و حداقل و حداكثر دما بطور روزانه ثبت گردد. نصب ترموستات و اكوستات در داخل سالن&zwnj;ها ضروری است. 6- منافذی كه محل ورود هوای سرد به سالن&zwnj;ها می&zwnj;باشد را بپوشانید: بخصوص درب اصلی ورودی، راهروی كولینگ، اطراف فن&zwnj;ها، تمامی منافذ و درزهای سالن. عمل تهویه هوا می&zwnj;بایست فقط از طریق فن&zwnj;های نصب شده در بالای سالن اجرا شود. در غیر اینصورت هوای وارد شده از سایر منافذ بر بستر مرغداری نشست می&zwnj;کند. 7- كنترل بیشتری از وضعیت سلامت گله بعمل آورید. 8- چک کردن آب مصرفی حیاتی است: در فصول سرد، طیور آب کمتری را در بدنشان نگه می&zwnj;دارند. در نتیجه باید به طور مداوم، آبخوری&zwnj;ها را با آب تمیز و تازه آب کنید. آب باید دمای طبیعی  بین ۱۰ الی ۱۴ درجه داشته باشد. در نتیجه اگر احساس کردید که آب سرد است، آن را با آب گرم مخلوط کنید. باید از یخ نزدن لوله&zwnj;های آب اطمینان حاصل کنید. بسیاری از واکسن&zwnj;های طیور از طریق آب به آنان داده می&zwnj;شود. با توجه به مصرف کمتر آب در فصل سرما، داروها باید در مقدار کمتری از آب به پرندگان داده شود. همچنین جوجه ها باید آب را حداکثر در ۱ تا ۲ ساعت پس از اضافه شدن واکسن بنوشند. قبل و پس از اضافه کردن واکسن، جریان آب را برای ساعتی قطع کنید. 9- خوراک مصرفی را کنترل کنید: با توجه به افزایش مصرف خوراک طیور در فصول سردتر و افزایش سرعت رشد و سطح انرژی در خوراک&zwnj; دهی بسیار مهم است، در نتیجه پیشنهاد می&zwnj;شود از مشاور تغذیه و دان آماده استفاده کنید.    

بیشتر بخوانید

بیماری ریکتز یا نرمی استخوان در طیور

1401/3/17

بیماری ریکتز یا نرمی استخوان در طیور: ریکتز یک بیماری متابولیکی است که به علت کلسیمی نشدن کافی استخوان&zwnj;ها ایجاد می&zwnj;شود. بیماری ریکتز می&zwnj;تواند به دلایل تغذیه با جیره&zwnj;هایی با کمبود کلسیم، فسفر و ویتامین D3 و یا نامتعادلی آنها ایجاد شود. علت بروز ریکتز و علایم آن علت اصلی ریکتز، کمبود کلسیم در سطح سلولی می&zwnj;باشد. از علایم بارز بیماری ریکتز یا نرمی استخوان، وجود استخوان&zwnj;ها و منقار نرم و ارتجاعی ست. اغلب استخوان&zwnj;های سینه نرم می&zwnj;شوند و در محل اتصال آن&zwnj;ها به مهره&zwnj;های ستون فقرات، برجستگی&zwnj;های گره مانند دیده می&zwnj;شوند. از علایم دیگر بیماری ریکتز می&zwnj;توان به پهن و بزرگ شدن ناحیه رشد استخوان&zwnj;های بلند اشاره کرد. به دلیل بزرگ شدن و نرمی استخوان&zwnj;های پا، در نهایت می&zwnj;تواند منجر به فلجی پرنده شود. افزایش حجم در انتهای استخوان&zwnj;های بلند بخصوص در مفصل خرگوشی، باعث می&zwnj;شود که پرندگان اغلب به صورت چمباتمه زده استراحت کنند. سنین بروز بیماری ریکتز یا نرمی استخوان ریکتز یا نرمی استخوان در هر سنی می&zwnj;تواند قابل مشاهده باشد ولی در سنین 10 تا 14 روزگی بیشتر مشاهده می&zwnj;شود و از آنجایی که در جوجه&zwnj;های گوشتی و به ویژه بوقلمون&zwnj;های جوان دیده می&zwnj;شود به نظر می&zwnj;رسد که این مشکل تحت تأثیر سرعت رشد بالا و یا وزن بدن باشد. بنابراین توصیه شده است که محدودیت انرژی در حد فاصل روزهای 7 تا 21 دوره پرورش می&zwnj;تواند بروز ریکتز را کاهش دهد. عوامل بروز ریکتز افزایش کلسیم جیره موجب کاهش بیشتر فسفر می&zwnj;شود (چون فزونی کلسیم به صورت فسفات کلسیم دفع می شود). در کل هر عاملی که بتواند باعث مختل شدن زیست فراهمی ویتامین D3 و یا متابولیت فعال آن شود، احتمال ابتلای پرنده به بیماری ریکتز یا نرم استخوان را افزایش می&zwnj;دهد. از جمله این عوامل می&zwnj;توان به کمبود ویتامین&zwnj;های D ,C و فزونی ویتامین A و کلر و افزایش مایکوتوکسین&zwnj;ها، فیتات و پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای(NSP) جیره اشاره کرد. عدم بالانس ویتامین&zwnj;های جیره بیشبود جذب هر کدام از ویتامین&lrm;های محلول در چربی منجر به کاهش جذب سایر ویتامین&zwnj;های محلول در چربی می&zwnj;شود. ویتامین C با فعال کردن آنزیم 25 هیدروکسی کوله کلسیفرول هیدروکسی لاز در تبدیل 25 هیدروکسی کوله کلسیفرول به شکل فعال آن یعنی 1 و 25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول دخالت دارد. در شرایط تنش زا نیازهای ویتامین C جیره بیشتر از مقادیر توصیه شده در نظر گرفته می&zwnj;شود. ازدیاد کلر ازدیاد کلر جیره می&zwnj;تواند یکی از عوامل مختل کننده 1 و 25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول باشد. افزایش مصرف کلر به صورت کولین کلراید یا کلرید آمونیوم با به هم زدن تعادل الکترولیت، منجر به بروز اسیدوز متابولیکی و کاهش تولید کلیوی 1 و 25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول می&zwnj;شود. سموم قارچی و یا مایکوتوکسین&zwnj;ها مایکوتوکسین&zwnj;ها از دیگر عوامل مختل کننده وظایف ویتامین D3 یا متابولیت فعال آن می&zwnj;باشند. تأثیر سموم قارچی بر روی کبد بر میزان فعالیت ویتامین D3 تاثیر می&zwnj;گذارد و احتمال بروز بیماری ریکتز یا نرمی استخوان را افزایش می&zwnj;دهد. افزایش پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای افزایش پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای(NSP) باعث افزایش جمعیت میکروبی روده کوچک شده و این باکتری&zwnj;ها با تجزیه نمک&zwnj;های صفراوی و کاهش تشکیل میسل، منجر به کاهش هضم چربی و ویتامین&zwnj;های محلول در چربی می&zwnj;شود در نتیجه استفاده از غلات با گرانروی بالا، مخصوصا در پرندگان جوان، منجر به کاهش هضم و جذب کلسیم و ویتامین D3 می&zwnj;شوند که نتیجه آن افزایش بروز ریکتز می&zwnj;باشد. جیره نامناسب با توجه به عدم توانایی پرنده برای تولید فیتاز، فیتات موجود در منابع گیاهی، می&zwnj;تواند با برخی از کاتیون&zwnj;های موجود در جیره مانند کلسیم، آهن، روی و منگنز باند شده از دسترس پرنده خارج شوند که باعث کاهش زیست فراهمی کلسیم و فسفر و در نهایت باعث ایجاد ریکتز می&zwnj;شود. برخی مواد خوراکی مانند کنجاله کانولا که دارای اسیدهای آمینه گوگرد دار مانند متیونین و سیستئین بالایی می&zwnj;باشند، می توانند با کلسیم موجود در ترکیبات گوارشی روده متصل شده و زیست فراهمی آن را کاهش دهند و باعث افزایش احتمال بروز ریکتز شوند. رابطه بیماری ریکتز و بروز آسیت از آنجایی که بروز ریکتز منجر به کاهش مقاومت استخوان و ضعف در ساخت دنده&zwnj;ها می شود، در نتیجه می تواند پرنده را مستعد به آسیت کند. مقابله با بیماری ریکتز با استفاده از دان آماده بالانس صحیح و مناسب جیره از نظر درصد کلسیم و فسفر و متعادل&zwnj;سازی این دو عنصر نسبت به هم و استفاده از مکمل ویتامینه و معدنی مطلوب و مناسب در جیره دان آماده مرغ گوشتی مهردانه مانع از بروز ریکتز و کاهش بروز آسیت در پرنده می&zwnj;شود.

بیشتر بخوانید

بیماری ورم پستان در گاوهای شیری

1401/3/17

بیماری ورم پستان ورم پستان جز سه بیماری دام محسوب می&zwnj;شود که در گله&zwnj;ها ضررهای اقتصادی فراوانی به بار می آورد. ضررهای اقتصادی ناشی از ورم پستان تنها مربوط به هزینه&zwnj;های درمانی، کاهش تولید و بیرون ریختن شیر نبوده بلکه حذف دام مبتلا می&zwnj;تواند ضرر اقتصادی بزرگی محسوب شود. ورم پستان چیست؟ به التهاب بافت پارانشیم غدد پستانی، ورم پستان گفته می&zwnj;شود که باعث تغییرات بیماری در غدد پستانی و تغییرات فیزیکی و شیمیایی در شیر می&zwnj;شود. تغییر رنگ، لخته در شیر، افزایش سلول&zwnj;های بدنی و گلبول&zwnj;های سفید، تغییرات بافت غدد پستانی که با ملامسه قابل تشخیص است از تغییرات ظاهری ورم پستان هستند. در برخی موارد نشانه&zwnj;های بالینی بارزی وجود ندارد که به این حالت ورم پستان پنهانی گفته می&zwnj;شود. در این نوع ورم پستان&zwnj; به آزمایش غیر مستقیم یعنى شمارش گلبول&zwnj;هاى سفید متوسل می&zwnj;شوند. عوامل مستعد کننده: جراحاتی که در سر پستان&zwnj;ها یا پستان ایجاد می&zwnj;شود. روش نگهدارى (مدیریت بهداشت جایگاه و مدیریت بهداشت شیر دوشى) حساسیت مربوط به توارث روش تغذیه عوامل بیماری زا باکتری&zwnj;ها، اشرشیا کلى، سودوموناس ها و قارچ&zwnj;ها نشانه&zwnj;هاى بیمارى ورم پستان برحسب شدت حمله میکروب به پستان، نشانه&zwnj;های بیمارى متفاوت است. التهاب شدید (حاد) که با مسمومیت خونى (سپتى سمى) و با واکنش عمومى همراه است. نوع مخفی یا مزمن که بصورت التهاب نامشخص (تحت حاد) بتدریج بافت پستان فیبروزى و سفت می&zwnj;شود، در این حالات بسته به نوع میکروب نشانه&zwnj;ها متفاوت است. ورم پستان مخفى (تحت حاد) در این نوع ورم پستان وضع ظاهرى شیر سالم و عادى بنظر می&zwnj;رسد و در دام هیچگونه علائم بیمارى بصورت ظاهرى دیده نمی&zwnj;شود و دامدار ناخواسته با دوشیدن توام دام&zwnj;هاى سالم و بیمار سبب اشاعه بیمارى به سایر گاوها می&zwnj;شود، بطوریکه ظرف مدت کوتاهى ۵۰ درصد گله به این نوع ورم پستان مبتلا می&zwnj;شوند. نکات بهداشتى مهم براى جلوگیرى از &zwnj;ورم پستان چهار سد مهم شامل پوسته مقاوم سر پستان، ماهیچه&zwnj;هاى اطراف نوک پستان، ماده کراتینى و دفاع طبیعى توسط گلبول&zwnj;هاى سفید بطور طبیعى و با رعایت اقدامات، سبب پیشگیرى از ورم پستان می&zwnj;شود. قبل از شیردوشى حتما دست&zwnj;هاى کارگران بایستى شسته و ضد عفونى شود. استحمام هر روزه کارگران کمک مهمى علاوه بر رعایت بهداشت شیردوشى در سلامت خود آنهاست. استفاده از چکمه و لباس کار مخصوص قبل از شیردوشى پستان&zwnj;ها باید دقیقا شسته و ضد عفونى شوند. استفاده از دستمال&zwnj;هاى یکبار مصرف یا حوله&zwnj;هایى که پس از یکبار مصرف در حرارت، میکروبشان کشته شود. گرفتن و خشک کردن آخرین قطره آب قبل از وصل دستگاه شیردوشى نیز بسیار مهم است. ضد عفونى فنجان&zwnj;هاى دستگاه شیردوشى ضد عفونى سر پستان&zwnj;ها شتشوى سالن شیردوشى تغذیه دام خارج از شیردوشی درمان و پیشگیری ورم پستان مزمن: این نوع ورم پستان معمولأ به درمان جواب نمی&zwnj;دهد در صورت نگهدارى گاو در گله سبب پیشرفت بیمارى و سرایت به سایرین می&zwnj;شود و بایستى دام آلوده حذف و به کشتارگاه اعزام شود. ورم پستان حاد: این گاوها را بایستى با دستگاه شیردوشى تک واحدى و در پایان شیردوشى بطور جداگانه روزانه حداقل سه مرتبه دوشید تا عفونت در پستان سبب ضایعه پستانى نشود. در این حالت دام را تحت مراقبت دامپزشک قرار می&zwnj;دهند. شیر دوشیده شده را دور ریز می&zwnj;کنند و هر دفعه دستگاه را ضد عفونى می&zwnj;کنند. ورم پستان فوق حاد: سریعا بایستى گاو تحت مراقبت جداگانه قرار گیرد. بعضا بعلت کم توجهى و در اثر نفوذ عفونت به خون سبب سپتى سمى میشود و دام تلف مى&zwnj;گردد. درمان ورم پستان با توجه به وضعیت سلامتی حیوان و عامل ایجاد کننده آن صورت می&zwnj;گیرد. درمان خود به خودی در مورد ورم پستان ناشی از E-Coli تا حدود ۸۰ درصد مطرح می باشد. مهمترین درمان ورم پستان که در تمامی مراحل و مراتب بسیار موثر می&zwnj;باشد، دوشش مکرر و تخلیه پستان می&zwnj;باشد. با این عمل مانع تجمع و تسهیل شرایط برای تکثیر عامل بیماری&zwnj;زا در داخل پستان شده و همچنین تخلیه سموم تولیدی توسط باکتری ها می&zwnj;شود. درمان عمومی زمانی صورت می&zwnj;گیرد که وضعیت عمومی حیوان رو به وخامت باشد و حیوان دارای علائم شوک آندوتوکسیک یا سپتیک گردد. در این زمان سرم درمانی وسیع و آنتی بیوتیک&zwnj;های مناسب داخل وریدی و عضلانی با نظر دامپزشک معالج تجویز می&zwnj;گردد. اما در مواردی که در شیر تغییرات ساختاری دیده شود می&zwnj;توان از پمادهای داخل پستانی بر اساس شدت تغییرات شیر استفاده نمود. اما با این حال زمانی که چرک در شیر دیده می&zwnj;شود بهتر است برای کنترل روند بیماری یک آنتی بیوتیک عمومی نیز استفاده شود. در مواردی که وضعیت حیوان وخیم نیست می توان از شیر نمونه گرفت و با تست آنتی بیوگرام، آنتی بیوتیک کارآمد را انتخاب نمود.

بیشتر بخوانید

انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری

1401/3/17

انواع خوراک دام در تغذیه گاو شیری یکی از مهمترین عوامل مؤثر در سود دهی گله&zwnj;های گاو شیری تغذیه مناسب و صحیح است، زیرا بیش از نیمی از مخارج روزمره هر دامداری صرف هزینه های تغذیه ای شده و از طرفی یکی از مهمترین عواملی که می تواند بر روی مقدار و ترکیبات شیر تاثیر گذار باشد تغذیه است. بدیهی است هرگاه مقدار خوراک مصرفی بیش از نیاز دام باشد ، دام انرژی بیشتری دریافت کرده و چاق می شود که این چاقی مشکلاتی را در تولید ، زایمان و عدم فحلی ایجاد می نماید و از سویی اگر خوراک مصرفی کمتر از نیاز دام باشد ، دام به تدریج لاغر و ضعیف شده و در مقابل بیماری ها مقاومت کمتری ازخود نشان می دهد. بطور کلی خوراک دام به دو بخش اصلی یعنی علوفه و کنسانتره تقسیم می شود که ابتدا به معرفی خوراک علوفه ای و سپس به معرفی خوراک آماده (کنسانتره) می پردازیم. یونجه مصرف یونجه سبز پر برگ و فاقد کپک زدگی درجیره غذایی گاوهای شیری باعث افزایش مقدار شیر و مقدار کل چربی شیر می شود.یونجه خوشخوراک بوده و یکی از با ارزش ترین گیاهان علوفه ای می باشد. برگ یونجه به علت داشتن پروتئین بالا دارای ارزش تغذیه ای بالاتری نسبت به ساقه یونجه است.میزان پروتئین یونجه بالا اما انرژی آن پائین است که این کمبود باید از سایر اجزاء جیره (کنسانتره) تامین شود. ذرت سیلو شده یکی از منابع غذایی با قابلیت هضم بالا برای دام ذرت سیلو شده است که دام آن را با میل و اشتها فراوان مصرف می نماید و در زمستان یکی از بهترین خوراک ها برای گاوهای شیری ، پرواری و گوسفندان می باشد.میزان انرژی ذرت سیلو شده بالا و پروتئین آن کم می باشد از اینرو مصرف آن همراه با یک منبع پروتئینی (یونجه) بسیار مناسب است اما از تغذیه ی گوساله های زیر ۶ ماه با ذرت باید خودداری گردد. کاه گندم کاه گندم بطور کلی دارای ارزش غذایی و قابلیت هضم پایینی بوده و قادر به تامین نیازهای غذایی دام نیست . از اینرو برای بالا بردن ارزش غذایی کاه بخصوص در مناطقی که منابع پروتئینی محدودی دارند تامین بخشی از احتیاجات غذایی دام از طریق غنی سازی کاه با اوره روشی ساده و مقرون به صرفه خواهد بود نان خشک پس از مصرف توسط دام به توده خمیر چسبناک تبدیل شده و به دیواره شکمبه و روده ها می چسبد و دام را دچار ناراحتی های گوارشی مانند اسیدوز می نماید. علاوه بر این اکثر نان خشک های مورد استفاده در دامداری ها آلوده به کپک، میکروب و سایر اجسام خارجی می باشد که باعث مسمومیت ، سقط جنین و ابتلا دام به برخی بیماری ها و درنهایت افزایش هزینه های درمانی می شود. لذا توصیه می شود از مصرف نان خشک توسط دام ها جداً خودداری کرده و با جایگزینی کنسانتره افزایش تولید و حفظ سلامتی دام ها را تضمین شود. کنسانتره و ضرورت مصرف آن از آنجایی که استفاده از یک نوع ماده غذایی به تنهایی نمی تواند تمامی احتیاجات دام را برطرف کند مصرف کنسانتره درگاوهای شیری ضروری است زیرا علاوه بر اینکه فضای شکمبه برای مصرف میزان بالای خوراک (به خصوص در گاوهای پر تولید ) محدود است. بدن دام نیز به مجموعه ای از مواد غذایی جهت تامین احتیاجات خود نیاز دارد. علاوه بر موارد فوق در کشور ما تولید ۱ لیتر شیر با علوفه گرانتر از تولید ۱ لیتر شیر با کنسانتره می باشد زیرا کیفیت علوفه تولیدی در کشور، بطور کلی پایین است. مواد تشکیل دهنده کنسانتره معمولاً شامل : مواد انرژی زا مانند ذرت ،جو ، چربیهای گیاهی و حیوانی ، تفاله چغندر قند ، ملاس مواد پروتئینی مانند انواع کنجاله ها ، پودر ماهی، اوره مواد معدنی و ویتامینی : کمبود برخی مواد معدنی و ویتامینی در جیره غذایی دام باعث کاهش تولید، کاهش رشد، عدم آبستنی ، سقط جنین و کوری دردام می گردد. از جمله دی کلسیم فسفات ، پودر صدف ، پودر استخوان و از جمله مواد ویتامینی می توان به ویتامین های D،A و E اشاره کرد. همچنین از سبوس گندم و سبوس برنج نیز در مخلوط کنسانتره استفاده می شود اما باید توجه داشت که ارزش غذایی انواع سبوس بسیار کمتر از کنسانتره بوده و دامداران نباید سبوس را جایگزین کنسانتره نمایند. به طور متوسط به ازای هر ۵/۲ لیتر شیر تولیدی ۱ کیلو گرم کنسانتره جهت تغذیه دام در نظر گرفته می شود (بدون در نظر گرفتن کنسانتره مورد نیاز جهت نگهداری ، رشد گوساله و افزایش وزن روزانه گاو شیری). با توجه به اینکه درحال حاضر از یک سو سطح کیفی کنسانتره تولیدی کارخانجات خوراک دام به علت نظارت و انجام آزمایش های کنترل کیفی افزایش یافته و از سوی دیگر با توجه به افزایش بی رویه قیمت علوفه ضرورت مصرف کنسانتره بیش از پیش احساس می شود. کنسانتره پلت شده در مقایسه با کنسانتره ساده (مش) دارای مزایای زیر می باشد : سهولت جابجایی به علت حجم پایین افزایش قابلیت هضم با توجه به مرحله ی پیش پخت کاهش ریخت و پاش و گرد و غبار به علت چسبندگی و فشردگی کاهش آلودگی احتمالی بدلیل حرارت دیدن قدرت ماندگاری بالا به علت کاهش سطح تماس با محیط

بیشتر بخوانید

تأثیر برنامه نوری در مرغ گوشتی

1401/3/17

برنامه&zwnj; نوری درمرغ گوشتی برنامه نوری توسط بسیاری از پرورش دهندگان مرغ گوشتی با موفقیت به کارگرفته شده و ضمن کاهش مرگ و میر جوجه&zwnj;ها، بهبود ضریب تبدیل غذایی و تأمین رشد بهتر، سبب کاهش هزینه&zwnj;های تولید شده است. این برنامه به خصوص در مرغداری&zwnj;هایی که تلفات ناشی از آسیت وجود دارد مفید است. نتایج اجرای برنامه&zwnj;های نوری متناوب شامل بهبود بازده غذایی، بهبود قدرت زیست، بهبود جزئی رشد، کاهش مرگ و میر قلبی، کاهش تلفات مرجله پایانی دوره و بهبود اشتها می&zwnj;باشد.  برنامه نوری در هر نوع سالن مرغداری حتی سالن&zwnj;هایی که از نور طبیعی استفاده می&zwnj;کنند به آسانی قابل اجرا می&zwnj;باشد. استفاده از برنامه نوری به منظور تأمین سلامت مرغ گوشتی اخیرا گزارش&zwnj;هایی مبنی بر تأثیر مثبت برنامه نوری با روند افزایش تدریجی زمان روشنایی درجوجه&zwnj;های گوشتی منتشر شده است. در این روش در ابتدای دوره پرورش زمان&zwnj;های کوتاه نوردهی مورد استفاده قرار گرفته و به تدریج این زمان افزایش یافته و قبل از فرستادن جوجه&zwnj;ها به بازار در سن 6 هفتگی نوردهی به شکل تمام وقت انجام می&zwnj;پذیرد. مبنای فرضیه اخیر بر این استوار است که زمان&zwnj;های کوتاه نوردهی باعث کاهش میزان خوراک مصرف شده و در نتیجه کاهش سرعت رشد جوجه&zwnj;ها در مراحل حساسی می&zwnj;گردد که افزایش نسبی وزن جوجه&zwnj;ها در بیشترین حد است، لیکن رشد آهسته تر جوجه&zwnj;ها باعث کاهش وقوع بیماری&zwnj;های متابولیک نظیر ناهنجاری&zwnj;های ساق پا و سندرم مرگ ناگهانی می&zwnj;شود که از علل عمده تلفات جوجه&zwnj;های گوشتی محسوب می گردند. بررسی نتایج و تأثیرات برنامه نوری موارد ذیل برخی از تأثیرات برنامه نوری مناسب در پرورش مرغ گوشتی می&zwnj;باشند: نتایج حاصل در رشد گله: در اثر اجرای برنامه&zwnj;های متعدد نوردهی متناوب و افزایشی در سالن&zwnj;های پرورش جوجه گوشتی در روزهای 18 تا 21 روزگی کاهش وزن به اوج رسیده و در برنامه های نوری افزایشی، درحدود 50 گرم می&zwnj;باشد. این تاخیر در رشد در حدود سن 32 تا 33 روزگی جبران می&zwnj;شود. ضریب تبدیل خوراک : ضریب تبدیل خوراک در اثر این برنامه به دلیل کاهش نیازهای نگهداری، در اثر تغییر دادن منحنی رشد و کمتر شدن مرگ و میر در گله و ادامه رشد آخر دوره پرورش به طور چشمگیری بهبود می&zwnj;یابد . تأثیر حاصل از این برنامه در قدرت زیست و بقا گله: به علت کاهش مرگ و میر قلبی همچنین کاهش مشکلات ناشی از پا، پیشرفت واضحی در قدرت زیست گله بوجود می&zwnj;آید. تغییر رفتار پرنده&zwnj;ها در اثر اجرای برنامه نوری در سالن&zwnj;های پرورش مرغ گوشتی: جوجه&zwnj;هایی که تحت برنامه نوری پرورش یافته&zwnj;اند، بسیار فعال&zwnj;تر و شاداب&zwnj;تر از حالت عادی هستند و همچنین از حضورانسان آگاه&zwnj;تر بوده و تمایل به نشستن بر روی چوب استراحت را دارند. افزایش مصرف خوراک و تکامل دستگاه گوارش: در اولین ساعات پس از روشنایی در سالن با افزایش خوراک جوجه&zwnj;ها روبرو می&zwnj;شویم و این مسئله ما را به سوی این فرض که برنامه نوری سبب تحریک تکامل دستگاه گوارش بویژه چینه دان در سنین اولیه زندگی می گردد، هدایت می&zwnj;نماید. میزان مصرف دان در دو ساعت اول پس از شروع روشنایی در برنامه&zwnj;های نوری افزایشی حدودا 2 برابر بیشتر از مصرف پرندگان می&zwnj;باشد که تحت شرایط نور دائم پرورش می&zwnj;یابند. این مسئله درهنگام مشاهده رفتار تغذیه&zwnj;ای جوجه&zwnj;ها درموقع شروع روشنایی آشکار می&zwnj;شود. رفتار جوجه&zwnj;ها در روزهای اولیه اجرای برنامه نوری: هنگامی که برنامه&zwnj;های نوری افزایشی از روز چهارم با شش ساعت تاریکی در روز آغاز شود، میزان مصرف آب در اولین دو ساعت پس از شروع روشنایی 40 درصد بیشتر از متوسط مصرف آن در شرایط نور دائم خواهد بود. پس از روز هفتم در دو تا سه ساعت قبل از شروع تاریکی افزایش مختصری در میزان آب مصرفی مشاهده می&zwnj;گردد. از روز هفتم به بعد جوجه&zwnj;ها ساعت شروع تاریکی را یاد گرفته و مصرف آب را در دومین و سومین ساعت قبل از شروع تاریکی افزایش می&zwnj;دهند. تأثیر برنامه نوری افزایشی بر میزان مصرف دان درساعت شروع روشنایی: در شرایطی که روزانه 12 ساعت تاریکی داشته باشیم حدود 20 درصد ازکل دان مصرفی توسط جوجه&zwnj;ها در ساعت اول پس از روشنایی مصرف می&zwnj;گردد. از سن 10 تا 20 روزگی میزان غذای مصرفی جوجه&zwnj;ها می&zwnj;تواند در اولین ساعات پس از شروع روشنایی بیشتر از میزان مصرف در شرایط نور دائم باشد. رفتارهای تغذیه&zwnj;ای ناشی از برنامه نوری درهفته&zwnj;های دوم و سوم زندگی جوجه&zwnj;ها: مصرف آب و غذا در اولین ساعات پس از شروع روشنایی بیش از مقادیر متوسط مصرف در کل دوره روشنایی می&zwnj;باشد. علیرغم این رفتار تغذیه&zwnj;ای قابل توجه، کل خوراک مصرفی جوجه&zwnj;های تحت برنامه نوری در مقایسه باجوجه&zwnj;هایی که تحت شرایط روشنایی دائم نگهداری می&zwnj;شدند، در طی هفته دوم کاهش می یابد. پس از 21 روزگی افزایش ساعات روشنایی موجب افزایش مصرف غذا می&zwnj;شود و علت آن را می توان ایجاد رفتار تغذیه&zwnj;ای در طی دو هفته اول اجرای برنامه و نیز افزایش زمان مصرف غذا دانست. تأثیر برنامه نوری متناوب با بازدهی غذا: برنامه نوری متناوب بازدهی غذا را افزایش می دهد بسیاری از آزمایش&zwnj;های انجام شده در سطح مرغداری&zwnj;ها نشان می&zwnj;دهند که استفاده از برنامه نوری متناوب بازدهی غذا را حدود 5 تا 10 درصد بهبود می&zwnj;بخشد و همچنین وزن نهایی حاصل، بهتر خواهد شد. علت این امر آن است که وقتی مرغ&zwnj;ها دان را طی مدت 1 تا 2 ساعت زمان روشنایی می&zwnj;خورند برای هضم و جذب غذای مصرف شده بر حسب کیفیت و ترکیبات غذا، سن و شرایط محیطی به 2 تا 4 ساعت زمان نیاز دارند، وقتی که پرندگان بعد از مصرف غذا آرام نشسته یا خوابیده اند ضریب تبدیل غذا به گوشت بسیار بهتر خواهد بود و برای هضم غذا در تاریکی نیاز به انرژی کمتر می&zwnj;باشد. در این مورد توجه به این مسئله که یک پرنده درحال راه رفتن یا ایستادن به منظور انقباض عضلانی، نیاز بیشتری به مصرف کالری دارد در تفهیم و روشن ساختن بیشتر موضوع به ما کمک می&zwnj;نماید. برنامه نوری متناوب زمان بیشتری را برای خوردن غذا فراهم می آورد: هر پرنده شخصیت خاص خود را دارد. برخی از جوجه&zwnj;ها پرخاشگر و سلطه جو می&zwnj;باشند و بعضی دیگر ترسو و کمرو. برنامه نوری متناوب با فراهم کردن زمان بیشتر برای تغذیه مرغ&zwnj;ها شانس بیشتری به همه آنها جهت بدست آوردن غذا می&zwnj;دهد، با این وجود جهت انجام صحیح این امر و به منظور تغذیه خوب و یکنواخت ممکن است لازم شود، فضا و تعداد دانخوری و آبخوری را افزایش دهیم. تأثیر برنامه&zwnj;های نوردهی متناوب بر فعالیت مشکلات عضلات مربوط به پاها وکاهش نقص اسکلتی: برنامه نوردهی متناوب فعالیت عضلات را افزایش می&zwnj;دهد، در زمان روشن شدن چراغ&zwnj;ها مرغ&zwnj;ها شروع به خوردن غذا می&zwnj;کنند، لذا نوردهی منظم فعالیت عضلات را همانند روشن کردن تشدید می&zwnj;نماید این مسئله به خصوص برای پاهای پرندگان که باید وزن سنگین بدن آنها را تحمل نمایند، بسیار مفید می&zwnj;باشد، به همین جهت برنامه نوری متناوب می&zwnj;تواند مشکلات مربوط به پاها و نقص اسکلتی را تاحدود 20 الی 55 درصد کاهش دهد. رابطه برنامه نوری متناوب در سالن با استرس حرارتی: اجرای برنامه&zwnj;های نوردهی در سالن پرورش مرغ گوشتی استرس حرارتی را به حداقل می&zwnj;رساند. با محدود نمودن پرندگان در خوردن غذا و یا هضم غذای خورده شده در گرمترین ساعات روز، جوجه های گوشتی به خصوص جوجه های سنگین، حرارت کمتری در بدن خود تولید نموده و لذا می&zwnj;توانند هوای گرم را بهتر تحمل نمایند و بازده بهتر و تلفات کمتری خواهند داشت. اثر برنامه&zwnj;های محدودیت نوردهی در بهبود کیفیت لاشه، کاهش تلفات و کاهش چربی محوطه شکمی: تاریکی، فعالیت&zwnj;های مرغ را کمتر نموده و کیفیت لاشه را بهبود می&zwnj;بخشد، همچنین میزان تلفات را بین 2 تا 3 درصد کاهش می&zwnj;دهد و چربی کمتری در محوطه شکمی ذخیره می&zwnj;گردد. نتایج حاصل از برنامه نوری درهزینه انرژی مصرفی و استهلاک ادوات مرغداری: برنامه نوری متناوب هزینه انرژی مصرفی را کاهش داده، همچنین از استهلاک و پوسیدگی ادوات می&zwnj;کاهد. رابطه نور متناوب و آسیت: طبق آزمایش&zwnj;های به عمل آمده در جوجه&zwnj;های گوشتی که از سن 9 تا 42 روزگی از برنامه نوری متناوب استفاده نمودند (یک ساعت روشنایی و 3 ساعت تاریکی که روزانه 6 بار تکرار می گردد) به طور قابل ملاحظه ای مرگ ناشی از آسیت  (آب آوردگی شکم) کاهش یافت. به طور کلی بیشترین میزان مرگ ومیر ناشی از آسیت درگله&zwnj;هایی که بیش از 23 ساعت روشنایی مداوم دارند دیده می&zwnj;شود. تأثیر برنامه&zwnj;های محدودیت نوردهی برسندرم مرگ ناگهانی درجوجه&zwnj;های گوشتی: به نظر می&zwnj;رسد که میزان SDS درجوجه&zwnj;ها با افزایش شدت نور افزایش می&zwnj;یابد، همچنین بررسی&zwnj;ها و آزمایش&zwnj;های انجام گرفته در سالن&zwnj;های پرورش مرغ گوشتی نشان می&zwnj;دهد که نورهای پیوسته در مقایسه با نورهای متناوب باعث بروز تلفات بیشتری در اثر سندرم مرگ ناگهانی می&zwnj;گردند. علاوه بر این تلفات ناشی از SDS در بین جوجه خروس&zwnj;ها که در شرایط نوری پرورش یافتند به سوی کمتر شدن سوق می&zwnj;یابد. آزمایش&zwnj;های متعدد با برنامه&zwnj;های نوردهی متفاوت نشان می&zwnj;دهد که در برنامه&zwnj;های نوری افزایشی تدریجی میزان وقوع سندرم مرگ ناگهانی به سمت کمتر شدن گرایش می&zwnj;یابد. در بیشتر بررسی&zwnj;ها افزایش آهسته نور همراه با کاهش کل تلفات و تلفات ناشی از SDS ذکر شده است. تأثیر برنامه بر بیماری&zwnj;های ویروسی: طبق آزمایش&zwnj;ها و بررسی&zwnj;های انجام گرفته در صورت بروز بیماری&zwnj;های ویروسی در سالن&zwnj;هایی که در آنها برنامه نوردهی متناوب اجرا می&zwnj;گردد، تلفات روزانه کمتر شده و به علت تجدید قوای جوجه و استراحت در مدت زمان خاموشی افت دان در گله کمتر شده و جوجه تقریبا دان مصرف روزانه را طبق استاندارد مصرف می&zwnj;نماید. تأثیر بر بیماری&zwnj;های تنفسی: در اثر اجرای برنامه&zwnj;های محدودیت نوردهی در سالن&zwnj;های گوشتی بیماری&zwnj;های تنفسی از قبیل: CRD و کلی باسیلوز به دلیل کاهش فعالیت جوجه&zwnj;ها تا حدودی کاهش می&zwnj;یابد. نقش برنامه&zwnj;های نوری در میزان تولید گوشت: میزان تولید گوشت زنده نسبت به سالن&zwnj;هایی که در آنها برنامه نوری مداوم اجرا می&zwnj;گردد به میزان 3 تا 12 درصد افزایش نشان می&zwnj;دهد. نقش نور در تولیدات طیور  شدت نور: در پرورش جوجه&zwnj;های گوشتی از نور با شدت کم استفاده می&zwnj;شود. زیرا اگر شدت نور کم باشد حرکت جوجه کم و در نتیجه اتلاف انرژی کم می&zwnj;شود. هر چه نور در سالن&zwnj;های پرورش کم باشد امکان اشاعه کانی بالیسم نیز کم می&zwnj;شود. در سالن&zwnj;های پرورش جوجه&zwnj;های گوشتی شدت نور حدوداً برابر با 3 تا 4 وات در هر متر مربع است.  رنگ نور: از لحاظ رشد جوجه بین رنگ نور قرمز و نور سفید تفاوت بارزی نیست ولی امروزه بیشتر از نور قرمز استفاده می&zwnj;شود. استفاده از نور قرمز باعث کاهش کانی بالیسم می&zwnj;شود. زیرا تمام محیط را قرمز کرده و جوجه ها قادر به تشخیص خون از سایر مواد نیستند.    در جدول زیر شدت نور برای مرغ گوشتی مشخص شده است: نوع طیور سن ولتاژلامپ شدت نور (لوکس ) جوجه های یکروزه 7-0روزه 40 20 جوجه های گوشتی 9-1 هفته 40 2.5 خروس اخته 16-8 هفته 40 2.5  

بیشتر بخوانید

بیماری لنگش و چالش‌های اقتصادی دامداری‌ها

1401/3/17

بیماری لنگش در دام لنگش (Laminitis) نوعی بیماری در گاو و اسب است که باعث لنگیدن آن&zwnj;ها هنگام راه رفتن می&zwnj;شود. لنگش سومین عامل مهم کاهش تولید در گاوداری&zwnj;ها شناخته شده &zwnj;است. عدم تعادل غذایی، عدم اتساع کافی شکمبه و سم&zwnj;چینی زیاد از دلایل اصلی لنگش هستند. بیماری لنگش دو هدف عمده دامداری یعنی تولید مثل و تولید شیر را تحت تأثیر قرار می&zwnj;دهد و به همین دلیل به شدت بیماری اقتصادی محسوب می&zwnj;شود و بر اثر عوامل عفونی، تغذیه&zwnj;ای و محیطی بروز پیدا می&zwnj;کند. بیماری لنگش در اثر عوامل مختلفی از جمله عوامل تغذیه&zwnj;ای، عفونی، محیطی و مکانیکی مانند تروما، ضربه و جایگاه&zwnj;های بد که منجر به آسیب&zwnj;های مکانیکی می&zwnj;شود، ایجاد می&zwnj;شود. در گاوهای شیری که هدف حداکثر تولید است، بیماری لنگش در شکل مشهودش واضح است و در مراحل خفیف&zwnj;تر باعث می&zwnj;شود به درجات مختلف، باروری دام کاهش یابد و افت شیردهی به وجود بیاید. علایم لنگش این بیماری ممکن است از یک راه رفتن غیرعادی در دام شروع شود، مانند راه رفتن با پشت خمیده و توزیع نامتعادل وزن روی دست و پاهای دام؛ در مواردی، دام یک دست و پایش را نمی&zwnj;تواند حرکت دهد و همین علایم با شدت یافتن بیماری منجر به زمین&zwnj;گیری و از دست دادن قدرت حرکتی می&zwnj;شود و در نتیجه دام قدرت رفتن به آخور، غذا خوردن و حرکت به سمت سالن شیردوشی را از دست می&zwnj;دهد. لنگش ناشی از مشکلات سُم عمدتاً به طور منظم گاهی در فارم&zwnj;های بزرگ (حتی هر روزه!) دام&zwnj;ها در یک مسیر خاص مثلا هنگام خروج از سالن شیردوشی تحت کنترل قرار می&zwnj;گیرند و سیستم&zwnj;های استانداردی برای نمره&zwnj;دهی به حرکت دام وجود دارد . این نمره از یک تا پنج است که دو شروع علایم بیماری است و شماره سه به بالا نشان&zwnj;دهنده لنگش با شدت بیشتر است. دام&zwnj;ها در این نمره&zwnj;دهی پیش از این که به درجات بالاتر مثلا سه برسند، به سُم&zwnj;چینی هدایت می شوند. لنگش&zwnj;های مزمن را می&zwnj;توان با سم&zwnj;چینی منظم هر ۳-۴ ماه یکبار بر طرف نمود. گاوهایی که مشکل پای آن&zwnj;ها درمان&zwnj;پذیر نیست معمولاً از گاوداری&zwnj;ها حذف می&zwnj;شوند. لنگش ناشی از عوامل عفونی بیماری لنگشی که بر اثر بروز عوامل عفونی خود را نشان می&zwnj;دهد. برای این نوع از عوامل هم حمام سُم یا ضدعفونی سُم را در نظر می&zwnj;گیرند و سُم دام&zwnj;ها مرتب ضدعفونی می&zwnj;شوند تا عوامل مرتبط با عفونت و لنگش در آن&zwnj;ها از میان برود. لنگش ناشی از عوامل تغذیه ای  عامل دیگر در بروز بیماری لنگش، عامل تغذیه&zwnj;ای است؛ گاهی به دلیل استفاده بیش از حد از برخی جیره&zwnj;ها و کنسانتره&zwnj;های نامناسب، هیستامین تولید می&zwnj;شود و این عامل باعث پرخونی در ناحیه سم و آسیب&zwnj;های خاص می&zwnj;شود که از طریق اصلاح جیره، مانیتورنیگ جیره و پایش برخی پارامترها کنترل می&zwnj;شود. پیشگیری از بیماری لنگش: در دامداری&zwnj;های صنعتی راهکارهایی برای پیشگیری از بیماری لنگش وجود دارد که عمدتاً بر پایه مشاهدات چشمی است. عوامل عفونی، تغذیه&zwnj;ای و مکانیکال بستگی به مدیریت دامداری دارد، به عنوان مثال ممکن است در دامداری&zwnj;های قدیمی، بستر و محل نگهداری دام دچار تخریب بستر شده باشد و به ویژه در مکان&zwnj;هایی که دام مجبور است زیاد بایستد، سطوح ناهموار وجود داشته باشد و ممکن است دامدار نتواند فضا را اصلاح کند زیرا ممکن است فضای نگهداری دام بسیار کوچک باشد. در گاوداری&zwnj;های صنعتی به طور عمد دام را وادار به تولید بیشتر می&zwnj;کنند، که این امر با فیزیولوژی دام به طور طبیعی سازگار نیست، اما برای این که دام را به سمت تولید بیشتر ببرند آنرا به استفاده از جیره&zwnj;های نشاسته&zwnj;ای و غلات هدایت می&zwnj;کنند؛ هنگامی که تعادل جیره&zwnj;ها به&zwnj;هم می&zwnj;ریزد و مواد علوفه&zwnj;ای آن کمتر می&zwnj;شود، این عوامل منجر به برخی تغییرات گردش خون در سُم می&zwnj;شود و به دام آسیب وارد می&zwnj;کند. آیا بیماری لنگش واگیردار است؟برخی از عوامل عفونی واگیردار است و هنگامی که عامل عفونی وجود دارد می&zwnj;تواند دام&zwnj;های دیگر را هم درگیر کند. نخستین راه برای پیشگیری، از سرایت استفاده از حمام&zwnj;های ضدعفونی سم است که دام با تواتر زمانی خاص و محلول&zwnj;های ویژه در آن حرکت کند. درمان&zwnj;های موضعی و برخی اقدامات بهداشتی مانند استفاده از شعله دادن و ضدعفونی کردن در سطح فارم که عوامل بیماری را به حداقل می&zwnj;رساند، نیز می&zwnj;تواند مؤثر باشد.  

بیشتر بخوانید

بیماری آنگارا و راه‌های پیشگیری و درمان

1401/3/17

آشنایی با بیماری آنگارا سندرم آب آوردگی پریکارد و هپاتیت را آنگارا  (HHS) می&zwnj;نامند که یک بیماری عفونی و مسری است که از علائم مشخصه آن درصد ابتلا و درصد تلفات بالا است. مایعات پریکارد افزایش یافته و هپاتیت با کانون&zwnj;های نکروزی زیادی دیده می شود. علت اختصاصی این سندرم، آدنوویروس گروه یک می&zwnj;باشد. بعضی از عوامل و شرایط فارم باعث افزایش شدت بیماری می&zwnj;شوند. امکان تداخل این بیماری با بیماری&zwnj;های ضعیف کننده سیستم ایمنی مانند گامبورو،  مارک و کم خونی عفونی جوجه ها تأیید نشده است ولی اعتقاد بر این است که اثر این بیماری&zwnj;ها در بروز بیماری آنگارا مهم می&zwnj;باشد. دلیل بیماری آنگارا در ابتدا علت بیماری (HHS) به یک مسمومیت و یا اختلال تغذیه ای نسبت داده می&zwnj;شد. از طریق تزریق کبد هموژن شده طیور آلوده به جوجه&zwnj;های گوشتی ثابت شد که علت بیماری یک عامل عفونی است. میزبانهای آزمایشگاهی و طبیعی جوجه&zwnj;های نابالغ میزبان&zwnj;های طبیعی آنگارا هستند. بیماری (HHS) بیشتر در سنین بین ۳ تا ۵ هفتگی در جوجه&zwnj;های گوشتی مشاهده می&zwnj;شود. راه&zwnj;های انتقال بیماری عامل بیماری (HHS) که مورد بحث می&zwnj;باشد آدنوویروس گروه یک است و انتقال آن، هم عمودی و هم افقی است. آدنوویروس در گله&zwnj;های مادر تا زمان بلوغ باقی می&zwnj;ماند و در اثر ضعف سیستم ایمنی و یا استرس دفع می&zwnj;گردد. جوجه هایی که از گله&zwnj;های مادر آلوده تولید می&zwnj;شوند بعد از ۳ هفتگی ممکن است ویروس را تا ۱۴ هفته دفع کنند. انتقال افقی ویروس در گله &zwnj;هایی که چند سنی هستند و در گله&zwnj;هایی که مسائل بهداشتی را رعایت نمی&zwnj;کنند رخ می&zwnj;دهد. تکثیر ویروس در دستگاه گوارش انجام می&zwnj;شود. آلودگی مدفوعی لباس، کفش و وسائل (از قبیل ظروف و وسائل نقلیه) ممکن است باعث انتقال عامل بیماری شوند. واکسنهایی که از جنین های آلوده تهیه می شود ممکن است منشاء آلودگی باشد. ورود واکسیناتورها به فارم&zwnj;ها، گله&zwnj;ها را به شیوع بیماری حساس می&zwnj;نماید. میزان آلودگی از طریق تزریقات زیر جلدی و یا داخل عضله برابر با آلودگی طیبعی از طریق هوا، آب و یا مدفوع می&zwnj;باشد. علائم، درصد ابتلا و درصد تلفات معمولا دوره عفونت بین ۹ تا ۱۴ روز است، درصد ابتلا ۱۰ تا ۳۰ درصد بوده و روزانه ۳ تا ۵ درصد تلفات وجود دارد. گله هایی که بیماری HHS را نشان می&zwnj;دهند، دارای علایم کلینیکی اختصاصی نیستند. شروع ناگهانی تلفات، بی حالی، ازدحام کردن، پرهای ژولیده و زرد و ریزش موکوئید از علائم مشخصه آن است. در طیور مبتلا میزان هموگلوبین و PCV و اریتروسیت&zwnj;ها و مجموعه لوکوسیت&zwnj;ها کاهش پیدا می&zwnj;کند. در اثر استرس و عفونت&zwnj;های ویروسی لنفوسیت&zwnj;ها کاهش و هتروفیل&zwnj;ها افزایش پیدا می&zwnj;کنند. در طیور بیمار به دلیل تخریب کبد پروتئین خون و آلبومین کاهش پیدا می&zwnj;کند، این مسئله احتمالا دلیل افزایش هیدروپریکاردیوم می&zwnj;باشد. مهمترین ضایعه پس از مرگ که بر روی لاشه دیده می&zwnj;شود وجود بیش از ۱۰ سی سی محلول ترانسودای شفاف در کیسه اطراف قلب می&zwnj;باشد. در لاشه پر خونی عمومی و ادم ریه وجود دارد. کبد و کلیه ها بزرگ و رنگ پریده و ترد و شکننده می گردند. تشخیص بیماری آنگارا آب آوردگی پریکارد همراه با گنجیدگی&zwnj;های بازوفیلیک داخل هسته ای سلول&zwnj;های کبد دال بر وجود بیماری HHS است. تشخیص قطعی براساس جدا سازی آدنو ویروس از سلول&zwnj;های کبد جنین جوجه&zwnj;های آلوده می باشد. درمان درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد. چند سنی بودن گله، فروش پرندگان زنده، انتقال غذا بوسیله کیسه&zwnj;ها و افرادی که پرندگان اهلی نگه داری می&zwnj;کنند می&zwnj;توانند از عوامل شیوع بیماری آنگارا محسوب شوند. گله&zwnj;های مادر باید بوسیله رعایت شرایط بهداشتی مناسب از عفونت محافظت شوند. فاصله فارم&zwnj;های صنعتی از یکدیگر باید حداقل ۲ کیلومترباشد وازسیستم ALL IN- ALL OUT در پرورش استفاده شود تا ازآلودگی فارم&zwnj;های سالم جلوگیری بعمل آید. مواد غذایی باید بصورت عمده نگهداری شوند و قبل از ورود آن به فارم هیچکس نباید با مواد غذایی تماس داشته باشد. در گله&zwnj;های مادر و جوجه&zwnj;های آن از واکسن زنده استفاده می&zwnj;شود. واکسن&zwnj;ها می&zwnj;بایست بر اساس استانداردهای بین المللی تولید گردند و باید عاری از عوامل پاتوژن از قبیل آدنوویروس&zwnj;ها و ویروس کم خونی عفونی طیور باشد. در مناطقی که بیماری HHS اندمیک می&zwnj;باشد ضروری است گله&zwnj;ها را در برابر آدنوویروس اولیه که مسئول ایجاد این بیماری است محافظت کرد. در جوجه&zwnj;هایی که واکسن دریافت نکرده اند تلفات به ۸۰ درصد می&zwnj;رسد. در همه جوجه&zwnj;هایی که واکسینه شده اند آنتی بادی بوسیله مهار ایمینوفلورسانس مشخص می&zwnj;گردد. پس از واکسیناسیون جوجه&zwnj;ها علیه بیماری HHS پاسخ ایمنی مناسبی ایجاد می&zwnj;شود و زمانی که گله با عامل بیماری برخورد می&zwnj;کند جوجه&zwnj;ها زنده می&zwnj;مانند.

بیشتر بخوانید

عوامل مؤثر بر میزان تولید شیر

1401/3/17

تغذیه صحیح، تولید شیر بیشتر هدف از تغذیه صحیح گاو شیری، تولید شیر بیشتر و حفظ سلامت دام است. سطح درآمد یک واحد گاوداری بستگی به میزان تولید و هزینه&zwnj;های آن دارد که از این میان خوراک مصرفی با حدود 60-65 درصد بیشترین نسبت هزینه&zwnj;ها را به خود اختصاص می&zwnj;دهد. هر اندازه گاوهایی با ظرفیت تولیدی بیشتری نگهداری شده و هزینه&zwnj;های غذایی کاهش یابد، حرفه&zwnj;ی گاوداری از سودآوری بیشتری برخوردار خواهد بود. رونق اقتصادی و افزایش سوددهی برای دامدار نیز با تغذیه&zwnj;ی بهینه&zwnj;ی گاوهای شیری قابل پیش&zwnj;بینی است. نسبت صحیح علوفه و کنسانتره، تولید شیر بیشتر گاوهای شیری برای داشتن سلامت و قدرت تولید شیر بیشتر باید مقدار مناسبی علوفه و کنسانتره مصرف کنند. خوراندن بیش از 60 درصد کنسانتره به گاو شیری سبب کاهش تولید، کم شدن درصد چربی، ناراحتی گوارشی و مشکلات تغذیه&zwnj;ای می&zwnj;شود که البته این مقدار به نوع و کیفیت کنسانتره نیز بستگی دارد. از عوامل دیگر مؤثر بر سطح تولید شیر یک گاو شیری می&zwnj;توان به توانایی ژنتیکی گاو، برنامه&zwnj;ی تغذیه&zwnj;ای، مدیریت گله و بهداشت گاوداری اشاره کرد. تغذیه درست و مطلوب علاوه بر افزایش تولید شیر شرایط مساعدی را برای زایش و پرورش گوساله&zwnj;های سالم ایجاد می&zwnj;کند. تغذیه نامناسب و غیرعلمی، عاملی برای کم تولید بودن گاو محسوب می&zwnj;شود که کارخانجات تولید کنسانتره دامی نقش مهمی در ارائه محصولات با کیفیت ایفا می&zwnj;کنند. گاو شیری برای تولید بیشتر و مطلوب به مواد مختلفی نیاز دارد تا بتواند آنها را به شیر تبدیل کند. کارشناسان تغذیه دام می&zwnj;توانند راهنمای مناسبی برای افزایش تولید شیر و گوشت باشند که با ارائه مشاوره و برنامه صحیح  می&zwnj;توانند گاوداری&zwnj;ها را در رسیدن به این مهم یاری کنند. گاو شیرده، کمبود انرژی دریافتی برای تولید شیر را از اندوخته&zwnj;های بدن تأمین می&zwnj;کند و در این دوره از وزن آن کاسته می&zwnj;شود. بحرانی&zwnj;ترین دوره&zwnj;ی تغذیه&zwnj;ی گاوهای شیرده از زمان زایش تا اوج شیردهی است. پس از زایش تولید شیر به سرعت افزایش می&zwnj;یابد و در ۶ تا ۸ هفته به بیشترین مقدار می&zwnj;رسد اما مصرف غذا نسبت به نیازهای تولید افزایش نمی&zwnj;یابد بگونه &zwnj;ای که بیشترین مقدار مصرف ماده&zwnj;ی خشک ۱۲ تا ۱۵ هفته پس از زایش است، از این&zwnj;رو گاوهای شیرده برای ۸ تا ۱۰ هفته در حالت تعادل منفی انرژی هستند. هر کیلوگرم افزایش شیر در این دوره ۲۰۰ کیلوگرم شیر بیشتر در کل دوره&zwnj;ی شیردهی را در پی دارد. رعایت بهداشت گاوداری علاوه بر عوامل تغذیه ای، رعایت بهداشت حیوان و جایگاه آن نیز در تولید شیر و گوشت تأثیر بسیاری دارد و اگر گاوهای اصیل و با تولید زیاد، از نظر بهداشتی کنترل و مراقبت نشوند، تولید شیر و گوشت آنها کاهش می&zwnj;یابد. جایگاه نگهداری گاو باید از نظر نور و جریان هوای تازه مطلوب باشد و بطور مرتب و منظم سمپاشی شده تا از وجود میکروب&zwnj;ها و کنه&zwnj;ها پاک شود. اصلاح نژاد آمیخته&zwnj;گری یا دو رگ&zwnj; گیری و به زبان ساده مخلوط کردن دو نژاد اصیل و بومی و ایجاد یک نسل جدید یکی دیگر از راهکارهای مناسب برای تولید شیر و گوشت بیشتر قلمداد می&zwnj;شود.

بیشتر بخوانید

آنفولانزای پرندگان و راه‌های پیشگیری و درمان

1401/3/17

آنفولانزای پرندگان  بیماری آنفولانزای طیور یكی از بیماری&zwnj;های واگیردار تنفسی ویروسی طیور است كه دارای قدرت انتشار سریع می&zwnj;باشد. از آنجائیكه ماده ژنتـــیكی (RNA) این ویروس دارای ۸ قطعه جداگــــانه می&zwnj;باشد ، لذا خیلی سریع خاصیت پادگنی خود را تغییر می دهد و موجب می گردد تا جوجه یا گله&zwnj;ای كه به تازگی از بیماری آنفولانزا، بهبود یافته مجدداً به نوع جدیدی از ویروس آنفلوانزا مبتلا گردد. دسته بندی بیماری در واقع، آنفولانزای پرندگان در گروه بیماری&zwnj;های نوع A است که در پرندگان به دو گروه تقسیم می&zwnj;شود: ویروس آنفولانزا با بیماری&zwnj;های زایی بالا (فوق حاد) ویروس آنفولانزا با بیماری&zwnj;زایی پایین (غیرفوق حاد) منبع بروز و شیوع هر دو نوع این ویروس&zwnj;ها پرندگان آبزی مانند اردک، غاز و قو هستند. پرندگان مهاجر با عبور از مرزهای کشورهای مختلف این ویروس خطرناک را جا بجا می&zwnj;کنند. البته علت&zwnj;های دیگری مانند قاچاق، خرید و فروش و تجارت پرندگان وحشی نیز در شیوع این بیماری تأثیرگذار است. نحوه انتقال بیماری آنفولانزای طیور : تماس با پرندگان وحشی و پرندگان آبزی آلوده تماس با طیور آلوده از طریق کفش، لباس، خودرو، آب، دان، مدفوع و بستر آلوده سگ و گربه به عنوان ناقلین مکانیکی تهیه دان از منابع غیر مطمئن بخصوص کانون&zwnj;های آلوده پراکنده شدن کود مرغداری به محیط اطراف عدم پاکسازی و ضد عفونی کامل محل نگهداری مرغ و لوازم و تجهیزات قبل از پرورش جوجه انتقال ویروس آنفولانزا از پرنده به پرنده دیگر از طریق تماس با ترشحات بدن به ویژه بزاق   امكان انتقال عمودی یا به عبارتی انتقال بیماری از مادر به جوجه برای این بیماری وجود ندارد، چرا كه جنین آلوده، قبل از تولید از بین می رود. علائم بیماری آنفولانزای پرندگان: شروع ناگهانی تلفات با روند افزایشی در گله انتشار ناگهانی بیماری در گله بیحالی شدید، پژمردگی و دور هم جمع شدن گله کاهش شدید مصرف دان علائم تنفسی حاد سیاه شدن و خونریزی تاج، ریش و ساق پا ریزش ترشحات از نواحی چشم و بینی خروج ترشحات خون آلود از دهان و بینی میزان تلفات در فرم فوق حاد بیماری در حدود ۱۰۰ درصد و در فرم حاد آن در حدود ۳۰ الی ۴۰ درصد می&zwnj;باشد ولی در اشكال خفیف تلفات مشاهده نمی&zwnj;گردد. عوارض كالبد گشایی ترشحات كاتارال و فیبرین و یا چرك در سینوس ها و نای دیده می&zwnj;شود. گاهی ممكن است ادم و ترشحات سروزی و حتی لخته&zwnj;های چرك پنیری در سینوس&zwnj;ها و نای نیز مشاهده گردد. همچنین امكان دارد كیسه&zwnj;های هوایی ضخیم شده و ترشحات چركی پنیری یا فیبرینی در آنها مشاهده شود. راه&zwnj;های پیشگیری جلوگیری از ورود پرندگان وحشی به محل پرورش از طریق نصب توری و ترمیم خرابی&zwnj;های آن رعایت اصول بهداشتی و امنیت زیستی در مرغداری&zwnj;های صنعتی ضد عفونی کامل محل پرورش و تجهیزات آن قبل از جوجه&zwnj; ریزی ممانعت از ورود حیوانات دیگر به عنوان ناقلین مکانیکی به محل پرورش اعلام هر نوع کاهش شدید مصرف دان، کاهش شدید تولید یا افزایش تلفات به نزدیکترین دامپزشکی برای درمان یا به عبارتی پیشگیری از سرایت بیماری به نظر می&zwnj;رسد كه عملی ترین راه مبارزه در شرایط فعلی مملكت، استفاده از واكسن كشته ضمن رعایت موازین بهداشتی و قرنطینه می&zwnj;باشد. این ویروس در دمای ۲۲ درجه سانتیگراد به مدت ۴ روز و در صفر درجه به مدت ۳۰ روز در محیط مرطوب زنده می&zwnj;ماند. اصولا ویروس آنفلوانزا نسبت به حرارت، اسیدیته بالا یا پایین، شرایط محیطی غیر ایزوتونیك و خشكی حساس بوده و به سرعت از بین می&zwnj;رود. خوشبختانه ویروس آنفلوانزا جزو ویروس&zwnj;های نسبتا حساس می&zwnj;باشد و با انواع ضد عفونی كننده&zwnj;های حلال چربی، خنثی می&zwnj;گردد. برای ضدعفونی كردن می توان از انواع دترجنت&zwnj;ها (شوینده ها)، فرمالین، عوامل اكسید كننده، اسیدهای رقیق، و یونهای آمونیم استفاده كرد. درمان بیماری بطور کلی دو نوع درمان می&zwnj;توان برای بیماری آنفولانزا در نظر گرفت: درمان&zwnj;های حمایتی مانند اصلاح جیره، کاهش پروتئین، ویتامین تراپی و... کنترل عفونت&zwnj;های ثانویه باکتریایی

بیشتر بخوانید

بیماری نیوکاسل و راه‌های پیشگیری

1401/3/17

بررسی بیماری نیوکاسل در پرندگان یکی از بیماری&zwnj;های مهم و قابل توجه در پرندگان که می&zwnj;تواند تلفات بسیاری در پی داشته باشد، بیماری نیوکاسل است. ویروس نیوکاسل از خانواده ویروس&zwnj;های پارامیکسو می&zwnj;باشد و در سه نوع مختلف ضعیف، متوسط و قوی می&zwnj;تواند گله&zwnj;ها را درگیر کند. در نوع حاد یا قوی تلفات بسیار بالا خواهد بود. این بیماری واگیردار، علاوه بر اینکه می&zwnj;تواند گله مرغ گوشتی را درگیر کند، توانایی سرایت به سایر ماکیان مانند بوقلمون، اردک و غاز، بلدرچین، قرقاول، کبوتر و حتی پرنده&zwnj;های زینتی مانند طوطی سانان را دارد پس باید نکات امنیت زیستی برای پیشگیری از بیماری جدی گرفته شود. همچنین انجام واکسیناسیون لازم در زمان مقرر توصیه می&zwnj;شود. علایم بیماری نیوکاسل در صورتی که یک یا چند مورد از علایم زیر را در گله مشاهده کردید، سریعاً پرنده دارای علایم را از پرنده&zwnj;های سالم جدا کنید.  از علایم این بیماری می توان به: افسردگی کاهش اشتها و کاهش وزن  سرگیجه   سرفه، عطسه و نفس کشیدن با دهان باز   مدفوع آبکی (اسهال) به رنگ سبز مایل به زرد   پیچیدن گردن به سمت بدن   از دست دادن تعادل در بال و پاها   اسپاسم   تشنج   تغییر ناگهانی در میزان تخم&zwnj;های پرنده  نرم و پوسته پوسته بودن تخم&zwnj;ها مرگ  این بیماری ممکن است منجر به علایم بالینی شدید و در نهایت منجر به مرگ شود و همچنین ممکن است تنها با علائمی مانند مشکلات تنفسی و کاهش تعداد تخم مرغ در طیور دیده شود. تشخیص قطعی بیماری با اینکه توجه به علایم فوق در تشخیص و درمان بیماری کمک کننده است اما در برخی موارد به دلیل مشابه بودن علایم آن با سایر بیماری&zwnj;ها به صورت اشتباه تشخیص داده می&zwnj;شود، بنابراین انجام کالبد شکافی جهت تشخیص دقیق بیماری الزامی خواهد بود. کنترل بیماری نیوکاسل علاوه بر انجام واکسیناسیون، رعایت استانداردهای بالای زیست ایمنی برای کاهش خطر ابتلا به بیماری نیوکاسل و سایر بیماری&zwnj;های شایع در بین طیور، از اهمیت بالایی برخوردار است که استانداردهای زیست ایمنی عبارتند از: عدم تماس پرندگان وحشی با طیور پرورشی  اطمینان از سلامت آب و خوراک مصرفی پرنده  رعایت شرایط قرنطینه و دور نگه داشتن پرندگان از افراد یا اشیاء خارجی  استفاده از کفش و لباس&zwnj;های استریل برای کارکنان مرغداری  عدم تماس کارکنان مرغداری با پرندگان وحشی و بومی (مرغ و خروس خانگی و ...) در خارج از محل کار  رعایت نظافت محیط مرغداری  استریل دانخوری و آبخوری پرندگان شستن دست&zwnj;ها قبل و بعد از دست زدن به پرنده درمان بیماری نیوکاسل با اینکه هنوز درمان مشخصی برای این بیماری کشف نشده اما با استفاده از تغذیه صحیح، دان، آب و مولتی ویتامین کافی و استفاده از آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت&zwnj;های ثانویه و سایر داروها تحت نظر دامپزشک تا حدی می&zwnj;توان  از بروز تلفات جلوگیری کرد. اما در نیوکاسل نوع شدید و حاد و بروز علائم عصبی مانند فلج شدن در پرنده، مداوا سخت&zwnj;تر خواهد بود. انتقال به انسان در صورتی که از تخم یا گوشت پرنده آلوده استفاده شود و یا لاشه پرنده تلف شده توسط انسان لمس گردد و یا در بین گله&zwnj;های بیمار بدون استفاده از ماسک و لباس مخصوص حضور پیدا شود، امکان سرایت بیماری به انسان وجود دارد. اما بدن انسان در برابر این ویروس مقاوم بوده و از طریق مصرف دارو و آنتی بیوتیک می&zwnj;توان آن را درمان کرد. قرمزی چشم، آبریزش بینی، سرگیجه و بی خوابی از جمله علایم ویروس نیوکاسل در انسان است.   در فصول سرد کدام بیماری&zwnj;ها پرندگان را تهدید می&zwnj;کنند؟ بیماری آنفولانزا بیماری آنگارا

بیشتر بخوانید

اهمیت سلامت روده در پرندگان

1401/3/17

سلامت روده و مصرف آنتی بیوتیک حفظ سلامت روده در پرندگان برای پرورش پرندگانی که دارای سرعت رشد بالا بوده و به دلایل اقتصادی پرورش داده می&zwnj;شوند، ضروری است.  سلامت روده طیور، قدرت مبارزه با بیماری را در پرنده بالا می&zwnj;برد. با این حال، مدیریت سلامت روده جوجه های گوشتی در سال های اخیر یک چالش بوده است زیرا تولیدکنندگان طیور با فشار شدید مصرف کنندگان برای کاهش مصرف آنتی بیوتیک مواجه هستند. این حرکت ناشی از نگرانی فزاینده مردم است که استفاده از آنتی بیوتیک در تولید گوشت منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی در انسان می&zwnj;شود. تولید مرغ و تخم مرغ با کیفیت بالا و قیمت مناسب برای مصرف کننده بدون حمایت آنتی بیوتیک&zwnj;ها چالش بزرگی ایجاد می&zwnj;کند، اما می توان آن را بهبود بخشید. ما در این مقاله به بررسی برخی موارد علمی مرتبط به حفظ سلامت روده پرندگان پرورشی بدون استفاده از آنتی بیوتیک&zwnj;ها خواهیم پرداخت. چالش های عمده ای که بر سلامت روده جوجه&zwnj;های گوشتی تأثیر می&zwnj;گذارد: کوکسیدیوز کلستریدیا آنتریت نکروز بهبود سلامت روده جوجه&zwnj;های گوشتی شامل تمرکز ترکیبی بر یکپارچگی ساختاری روده، تعادل سالم "میکرو فلور"، وضعیت سیستم ایمنی و ارتباط هر یک از این عناصر می&zwnj;باشد. یکپارچگی روده یکپارچگی روده به حفظ استحکام سد روده برای به حداکثر رساندن جذب مواد مغذی در پرنده اشاره می&zwnj;کند. سد روده ای از لایه ای از سلول های اپیتلیال تشکیل شده است که از ورود پاتوژن&zwnj;ها و سموم مضر به سیستم روده (نشتی روده) جلوگیری می کند و برای ترشح مایع و الکترولیت حیاتی است. از آنجایی که سد روده&zwnj;ای به طور منظم در معرض بیش از 10 تریلیون میکروارگانیسم است، حفظ عملکرد صحیح این مانع بسیار مهم است. متعادل کردن میکروبیوتا متعادل کردن میکروبیوتا هنگام مدیریت سلامت روده جوجه&zwnj;های گوشتی به معنای تنوع بخشیدن به جامعه پیچیده میکروارگانیسم&zwnj;های ساکن در دستگاه گوارش جوجه&zwnj;های گوشتی است. این قرار گرفتن در معرض باکتری&zwnj;های مفید، میکرو فلورا و میکروب&zwnj;ها با تحریک سیستم ایمنی و محافظت در برابر عوامل بیماری&zwnj;زا، سلامت دستگاه گوارش  را ارتقا می&zwnj;دهد. سیستم ایمنی تا 70 درصد از پاسخ ایمنی پرنده در دستگاه گوارش اتفاق می&zwnj;افتد. بنابراین، حمایت از عملکردهای ایمنی به طیور کمک می&zwnj;کند تا به چالش&zwnj;هایی مانند بیماری و التهاب پاسخ دهند. با حمایت از اتصالات محکم یا سلول&zwnj;های چند پروتئینی که سلول&zwnj;های "اپیتلیال" را در پوشش معده محکم می&zwnj;کنند، پاسخ ایمنی پرنده را می توان بهبود بخشید. شکسته شدن سد روده ای منجر به کاهش تولید و کارایی طیور می&zwnj;شود. سلامت روده در زمان شکستن تخم مرغ( هچ) آغاز می&zwnj;شود! کارشناسان پس از سال&zwnj;ها تحقیق خود در زمینه بهبود سلامت روده جوجه&zwnj;های گوشتی می&zwnj;دانند که اولین باکتری معرفی شده به جوجه از گله مادری نشأت می&zwnj;گیرد، بنابراین اقدامات برای کنترل سلامت روده باید از سطح گله والدین شروع شود. ایجاد محیطی از باکتری&zwnj;های سالم به گله&zwnj;های بعدی ادامه می&zwnj;یابد و به طور یکسان برای سلامتی و بهره&zwnj;وری پرندگان مفید است.

بیشتر بخوانید

سوخت و ساز انرژی در طیور

1401/3/17

بررسی نیازهای پرنده به انرژی: نیاز یک پرنده به انرژی به سه بخش اصلی تفکیک می&zwnj;شود:  انرژی برای بقای پرنده (انرژی نگهداری)  انرژی لازم برای تولید محصولاتی نظیر تخم مرغ یا گوشت  انرژی لازم برای فعالیت انرژی نگهداری یا سوخت و ساز پایه به مجموع احتیاجات انرژی برای حفظ و انجام فعالیت&zwnj;ها و وظایف طبیعی بدن و نیز انجام فعالیت&zwnj;های عادی و معمول پرنده، انرژی نگهداری یا سوخت و ساز پایه گفته می&zwnj;شود. منابع انرژی برای طیور منبع انرژی برای طیور از اتصالات پُر انرژی فسفات به دست می&zwnj;آید. وقتی آدنوزین تری فسفات (ATP) با از دست دادن یک گروه فسفات به آدنوزین دی فسفات (ADP) تبدیل می&zwnj;شود، حدود  8kcal/mol انرژی آزاد می&zwnj;گردد، سنتز مجدد ATP از ADP  هم در نتیجه اکسیداسیون سوبستراهای مختلف جیره بویژه کربوهیدرات&zwnj;ها، پروتئین&zwnj;ها و چربی&zwnj;ها رخ می&zwnj;دهد . کربوهیدرات&zwnj;ها در اغلب جیره&zwnj;های طیور جزء منابع اصلی انرژی به شمار می&zwnj;آیند. سطح انرژی در جیره طیور سطح انرژی جیره عامل بسیار مهمی در تعیین میزان مصرف خوراک طیور است. وقتی پرندگانی همچون جوجه&zwnj;های در حال رشد یا مرغ&zwnj;های تخم گذار جیره&zwnj;ای دریافت می&zwnj;کنند که از لحاظ همه مواد مغذی متعادل است، به اندازه&zwnj;ای غذا می&zwnj;خورند که هر روز مقدار ثابت و معینی انرژی دریافت کنند. مقدار مطلق غذای مصرفی، بستگی به نیاز پرنده به انرژی دارد که بر حسب اندازه، فعالیت، دمای محیط و در حال رشد یا تولید بودن آن متغیر است. اهمیت شناخت احتیاجات طیور در مراحل مختلف رشد شناخت احتیاجات انرژی طیور در طی هر مرحله از رشد و نمو آن&zwnj;ها و نیز در اختیار داشتن اطلاعات مربوط به مقدار انرژی قابل دسترس مواد خوراکی جیره&zwnj;ها امری مهم و ضروری است. با در اختیار داشتن این اطلاعات، تخمین میزان مصرف خوراک هر گله در یک محیط خاص امکان پذیر می&zwnj;شود و بر این اساس می&zwnj;توان مقدار پروتئین، اسیدهای آمینه، ویتامین&zwnj;ها و مواد معدنی مورد نیاز را نیز به دقت تعیین کرد تا رشد و عملکرد متعادلی در گله به دست آید. تولیدکنندگان صنعت طیور معتقدند  که انرژی مورد نیاز پرنده عمدتا  از مواد خوراکی و بویژه منابع پر انرژی نظیر ذرت، گندم، دانه&zwnj;های روغنی و چربی&zwnj;های گیاهی و حیوانی به دست می&zwnj;آید. اما باید به خاطر داشت که همه اجزای آلی یک جیره تأمین کننده انرژی&zwnj;اند و اجزای پر پروتئین جیره نظیر کنجاله سویا هم می&zwnj;توانند بخش&zwnj;های مهمی از کل انرژی مورد نیاز پرنده را تأمین کنند.   متخصصان تغذیه طیور گروه صنعتی آتام همواره در تلاش&zwnj;اند با حفظ تعادل در جیره دان آماده مهردانه، مقدار انرژی دریافتی از جیره، تأمین کننده تمامی نیازهای پرنده باشد. 

بیشتر بخوانید

پنومونی جوجه کشی (آسپرژیلوزیس) و راه‌های پیشگیری

1401/3/17

آسپرژیلوس، پنومونی جوجه کشی یا پنومونی قارچی پنومونی قارچی یا پنومونی جوجه کشی که با نام آسپرژیلوزیس (Aspergillosis) نیز شناخته می&zwnj;شود یک بیماری با منشأ قارچی است. آسپرژیلوس فومیگاتوس و آسپرژیلوس فلاووس از عوامل اصلی ایجاد کننده بیماری پنومونی جوجه&zwnj; کشی به شمار می&zwnj;روند. اسپورهای آسپرژیلوس&zwnj;های مزبور همه جا حضور دارند و به این علت توانایی گسترده&zwnj;ای در آلوده کردن مواد خوراکی، بستر و هوای مرغداری را دارند. عوامل ایجاد کننده بیماری پنومونی قارچی  قارچ&zwnj;های آسپرژیلوس از جمله آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس فومیگاتوس توانایی تولید سموم قارچی یا مایکوتوکسین&zwnj;ها را دارند. این توکسین&zwnj;ها می&zwnj;توانند باعث بروز جراحات سیستم عصبی مرکزی در جوجه&zwnj;ها  بشوند، بنابراین احتمالا به هنگام آلودگی جوجه با این قارچ&zwnj;ها ممکن است علایم عصبی همچون انحراف گردن مشاهده شود.  همچنین توکسین&zwnj;های تولیدی توسط آسپرژیلوس فومیگاتوس مثل گلیوتوکسین می&zwnj;تواند باعث تضعیف سیستم ایمنی و مسمومیت در حد سلولی شود. همچنین آسپرژیلوس&zwnj;ها می&zwnj;توانند یک ماده حساسیت زا تولید کنند که باعث ایجاد آلرژی در طیور &zwnj;می&zwnj;گردد. اشکال بیماری آسپرژیلوس آسپرژیلوس طیور می&zwnj;تواند به اشکال حاد و مزمن &zwnj;باشد. آسپرژیلوس حاد معمولا پرندگان جوان را درگیر می&zwnj;کند و با شیوع بالایی همراه است ولی آسپرژیلوس مزمن در پرندگان بالغ و به خصوص بوقلمون&zwnj;های مادر و پرندگان در قفس مشاهده می&zwnj;شود. آسپرژیلوس مزمن شیوع کمتری دارد اما در صورتیکه آسپرژیلوس، گله&zwnj;های تجاری و طیور بالغ را درگیر کند می&zwnj;تواند باعث خسارات زیادی شود. عوامل تسریع کننده بیماری بستر آلوده و خوراک کپک زده می&zwnj;تواند حاوی مقادیر بسیار بالایی از قارچ آسپرژیلوس باشد، بنابراین مدیریت نامناسب بستر و استفاده از خوراک یا دان قارچ زده می&zwnj;تواند گله را درگیر این بیماری کند. بنابراین تنش سرمایی، آمونیاک بالا، گرد و خاک محیط و تورم ملتحمه که در اثر واکسن نیوکاسل ایجاد می&zwnj;شود، از عوامل افزایش دهنده بروز و شدت عفونت با این قارچ است. آسپرژیلوس عمدتا به معنای درگیری ریه می&zwnj;باشد اما قارچ&zwnj;های مولد این بیماری می&zwnj;تواند چشم، استخوان، سیستم عصبی مرکزی و حتی استخوان را نیز درگیر کند. انتشار یا ابتلا به بیماری آسپرژیلوس اولین عامل خطر برای ابتلا به این بیماری مدیریت نامناسب جوجه کشی است، گرد و خاک آلوده یا سایر تجهیزات آلوده می&zwnj;تواند منجر به عفونت در هچری شوند. به طوری که ممکن است قارچ در طول جوجه کشی از طریق پوسته به داخل تخم مرغ نفوذ کند به طوری که بهترین مکان برای رشد قارچ زرده تخم مرغ می&zwnj;باشد ولی قارچ ها معمولا در داخل کیسه هوایی تخم مرغ رشد کرده و هرگز سبب مرگ جنین پرنده تا قبل از تفریخ نمی&zwnj;شود و متاسفانه هنگامی که جنین در روزهای آخر انکوباسیون کیسه هوایی را سوراخ می کند، تا از آن تنفس کند سبب ورود قارچ به ریه پرنده می&zwnj;شود.  در چنینی شرایطی پرنده&zwnj;هایی که وارد سالن می&zwnj;شوند تا چند روز علایمی مانند تنفس با دهان باز را از خود نشان می&zwnj;دهند. همچنین آسپرژیلوس می&zwnj;تواند در اثر استنشاق هاگ&zwnj;های موجود در غذا یا بستر آلوده طیور را مبتلا کند. روند بیماری زایی اسپور قارچ&zwnj;های موجود در هوا در ملتحمه چشم، بینی، نای و کیسه&zwnj;های هوایی جمع می&zwnj;شوند و با ایجاد و توسعه ندولها، قارچ در داخل آنها رشد می&zwnj;کند. گاهی در پرندگانی که به شکل مزمن مبتلا هستند، در نای و سیرنکس (عضوی که صدای پرنده را تولید می&zwnj;کند) دچار اختلال تنفسی شدید می&zwnj;شوند. پس از استنشاق، هاگ&zwnj;ها از طریق جریان خون منتشر شده و جراحات در مغز، پریکارد، مغز استخوان، کلیه&zwnj;ها و سایر بافت&zwnj;های نرم ایجاد می&zwnj;کنند. نشانه&zwnj;های بالینی در جوجه&zwnj;های آلوده شده در جوجه کشی، در 3-5  روز اول زندگی دچار تنگی نفس و افزایش تنفس می&zwnj;شوند. تنفس با دهان باز انجام می&zwnj;شود، معمولا صداهای تنفسی (خرخر و رال تنفسی) وجود ندارد. در صورت زنده ماندن رشد کافی ندارند، بی حال، دچار خواب آلودگی ، بی اشتهایی، لاغری، تشنگی، تورم چشم یا کوری ، پیچش گردن و سایر اختلالات دستگاه عصبی مرکزی هستند. آثار کالبد گشایی وجود ندولها در چشم، مجاری بینی و کیسه&zwnj;های هوایی به صورت پلاک&zwnj;های سفید یا ندولهای سفید که مرکز ندولها نکروزه شده است. گاهی ریه&zwnj;ها به رنگ زرد متمایل به  خاکستری هستند و ممکن است ماده التهابی پنیر مانند در سیرنکس حضور داشته باشد. درمان درمان برای آسپرژیلوس وجود ندارد، اگر چه در پستانداران از داروهای خاصی استفاده می&zwnj;شود ولی در طیور اقتصادی نیست و بهترین راه پیشگیری است! پیشگیری از بیماری آسپرژیلوس کاهش رویارویی با قارچ و عوامل مستعد کننده، خودداری از مصرف دان و خودداری استفاده از بستر کپک زده، حذف خوراک کپک زده و تمیز کردن انبار و مخزن دان و حذف بستر قدیمی، جمع آوری و ذخیره تخم مرغ قابل جوجه کشی در محل&zwnj;های بدون گرد و غبار، تمیز و ضدعفونی کردن وسایل جوجه کشی و لوله&zwnj;های هوا، نظافت و ضد عفونی سالن و وسایل پرورش، تمیز و ضد عفونی کردن روزانه دانخوری&zwnj;ها و آبخوری&zwnj;ها، افزایش حجم تهویه سالن برای کنترل آسپرژیلوس که باعث کاهش قارچ در هوا می&zwnj;شود و تهویه طبیعی که نسبت به تهویه مکانیکی مناسب تر است. در مواقع شیوع از محلول 1 به 2000 سولفات مس برای شستشوی آبخوری&zwnj;ها جهت پیشگیری از انتشار استفاده می&zwnj;شود.   نویسندگان: دکتر امید خسروی&zwnj;فر – دکترای تخصصی تغذیه طیور مهندس سعید ایمانپور – کارشناس ارشد تغذیه طیور   منابع : کتاب جامع بیماری&zwnj;های طیور ( دکتر مصطفی حبیبی و همکاران) راهنمای بیماری&zwnj;های طیور ( دکتر بزرگمهری فرد و همکاران)  

بیشتر بخوانید

برنامه ایده طلایی شبکه یک

1400/10/27

برنامه ایده طلایی و مصاحبه مهندس شادمهر برنامه ایده طلایی کاری از گروه اقتصاد شبکه یک با محوریت کارآفرینی و حمایت از تولید به روی آنتن صدا و سیما می&zwnj;رود. مهندس شادمهر مدیر عامل گروه صنعتی آتام مهمان برنامه 25 دی ماه بودند و طی مصاحبه به بررسی سوابق گروه، محصولات آن و موانع تولید می&zwnj;پردازند. قسمت&zwnj;هایی از مصاحبه ایشان با برنامه ایده طلایی در ویدئو آخر این مقاله قرار داده شده است. همچنین می&zwnj;توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از سوابق گروه صنعتی آتام و آشنایی با محصولات آن شامل خوراک دام و طیور، دان آماده و کنسانتره، قطعات و ماشین&zwnj;آلات صنعتی صفحه درباره ما را در وبسایت آتام مطالعه فرمایید. برای مشاهده ویدئوی کامل مصاحبه به کانال آپارات گروه صنعتی آتام مراجعه فرمایید و یا بر روی لینک کلید کنید. اهم عناوین مطرح شده توسط ایشان در برنامه ایده طلایی شامل موارد زیر می&zwnj;باشد:   شروع از سال 79 با سه نیرو تا 1400 با 110 نیروی کاری   همکاری با دانشگاه تبریز   تیم تحقیق و توسعه مجموعه جهت ارائه بهترین کیفیت برای خوراک دام و طیور ضریب تبدیل پایین برای سویه آرین در مقایسه با استانداردهای جهانی در مقایسه با نژادهایی مانند راس اهمیت به سلامت جامعه در فرمولاسیون جیره&zwnj;ها طرح توسعه کارخانه خوراک دام و طیور طلادانه   تأمین قطعات و ماشین&zwnj;آلات صنعتی مورد نیاز مجموعه با اتکاء بر پتانسیل داخلی   قسمت&zwnj;هایی از مصاحبه مدیر عامل مجموعه با برنامه ایده طلایی را در ویدئوی زیر مشاهده خواهید کرد:  

بیشتر بخوانید

فصلنامه تابستانه آتام منتشر شد

1400/6/28

شماره دوم فصلنامه گروه صنعتی آتام با عناوین مهمی مانند نقدی بر دلار 4200 تومانی، بررسی دغدغه&zwnj;های مرغداران در تأمین دان آماده و سایر عناوین مفید و کاربردی، منتشر شد. برای دانلود فصلنامه آتام به انتهای مطلب مراجعه فرمایید. فصلنامه تابستانه آتام نقدی بر دلار 4200 تومانی در این بخش از فصلنامه که به صورت یک مصاحبه تنظیم شده است، مشکلات بوجود آمده در صنعت خوراک دام و طیور بر اثر تخصیص دلار 4200 تومانی، عدم برنامه ریزی برای جوجه یکروزه توسط مهندس شادمهر، مدیرعامل گروه صنعتی آتام به صورت خلاصه بررسی گردیده است. همچنین در کنار این مصاحبه که در نخستین صفحه فصلنامه قید گردیده، تصاویری از کارکنان کارخانه خوراک دام و طیور واحد مهردانه و اخبار مهم گروه صنعتی آتام به صورت کوتاه در سه ماهه تابستان 1400، در این صفحه عنوان شده است. تامین به موقع دان، دغدغه اصلی مرغداران صفحه دوم فصلنامه، با مطلبی از مهندس فیروزی در رابطه با اقدامات شرکت آرمین تجارت آیدین مهر(آتام) برای کاهش دغدغه مشتریان در تامین دان آماده و به ویژه دان آماده مرغ گوشتی ذکر گردیده، در کنار این مطلب به جشنواره&zwnj;های فروش، جوایز و آفرهای ویژه فروش برای مشتریان اشاره گردیده است. مطلب دیگر در این صفحه در رابطه با خلق ارزش برای مشتریان و اقدامات تیم بازاریابی و فروش برای حفظ این ارزش ها می باشد که در قالب یک مطلب علمی و با استفاده از مثال عینی یعنی شرکت آرمین تجارت آیدین مهر(آتام)، شرح داده شده است. کاربرد سلنیوم در پرورش طیور صفحه سوم فصلنامه اشاره به سلنیوم و کاربردهای آن در پرورش طیور اشاره دارد. در این مقاله در رابطه با عنصر سلنیوم، انواع شکل های آن و فواید و مضرات سلنیوم در صنعت طیور اشاره شده است. دان آماده یا دان آردی؟ در صفحه چهارم برخی از مشاهدات عینی در رابطه با نتایج بدست آمده از دان آماده مرغ گوشتی مهردانه و دان آردی در مرغداری ها و تفاوت سود ایجاد شده برای پرورش دهنده اشاره شده است و عددهای جالبی بدست آمده که نشان می دهد سود حاصل از پرورش مرغ گوشتی با استفاده از دان آماده مهردانه بالاتر از پرورش با دان آردی خواهد بود. منابع انسانی صفحه پنجم اشاره به وظایف مدیران و متخصصین منابع انسانی و اهمیت حضور آنها در سازمان های توسعه یافته و کسب و کارهای بزرگ اشاره دارد. در کنار مقاله اصلی این صفحه، انواع روش های یادگیری به صورت اینفوگرافیک، چگونگی ایجاد یک تیم خوب و جملات انگیزشی قید گردیده و مطمئنا منبع خوبی برای علاقه مندان حوزه کسب و کار و مدیریت منابع انسانی خواهد بود. وبسایت آتام، فروشگاه و یک مجله علمی معتبر این صفحه به معرفی وبسایت آتام و خدمات آن که شامل ارائه مقالات علمی دانش دامپروری، پرورش طیور، خوراک دام و طیور، بیماری های دام و طیور، امکان مشاهده محصولات دان آماده با اطلاعات کامل از نوع محصول و ثبت سفارش، نظر و ارتباط آسان با واحد پشتیبانی وبسایت می باشد، اختصاص دارد و شمای کلی سایت را بطور خلاصه توضیح می&zwnj; دهد. مقاله دیگری با عنوان جهان به سمت هوشمند شدن در این صفحه قرار دارد که به اینترنت اشیا اشاره می کند و فواید هوشمندسازی در جنبه های مختلف زندگی و صنعت، حتی صنعت دام و طیور را به طور خلاصه بیان می کند. معرفی کتاب در این فصلنامه بخش معرفی کتاب به صورت یک صفحه اختصاصی و با سه عنوان جذاب برای مدیران کسب و کارهای نوپا، افرادی که دوست دارند هوش مالی خود را افزایش دهند و مدیرانی که احتمالا در جلسات متعدد شرکت دارند، تنظیم شده است. کتاب هایی که در این بخش جای گرفته اند شامل ((آنچه از شرکت های موفق آموختیم)) ، ((هوش مالی خود را افزایش دهید)) و (( زبان بدن)) هستند که می توانند آغازگر یک تحول در وجود افرادی که به مباحث مدیریت و کسب و کار علاقه دارند، باشند. مدیریت پول جلوگیری از هدر رفت پول و سرمایه از مهم ترین جنبه های زندگی ما می تواند باشد. همیشه حفره ها، شکاف ها و موارد غیر ضروری وجود دارند که باعث می شوند پول های ما بی رویه و بدون هدف خرج شوند. تلاش کرده ایم در آخرین مقاله فصلنامه با کمک متخصصین امور مالی مجموعه، شما را با مبحث مدیریت پول با زبان ساده و کاربردی آشنا کنیم. گزارش تصویری نمایشگاه دام و طیور تبریز گزارش تصویری نوزدهمین نمایشگاه دام و طیور تبریز-تیر ماه 1400 که در محل دائم نمایشگاه های بین المللی این شهر برگزار گردید، در دو صفحه اختصاصی با استفاده از تصاویر نمایندگان، افراد سرشناس، مدیران و مسئولین ادارات دولتی که در غرفه آتام حضور بهم رسانیدند و همچنین رویدادهای گروه صنعتی آتام در روزهای نمایشگاه در فصلنامه شماره دوم گروه صنعتی آتام قید گردیده است. فصلنامه تابستانه آتام حاصل تلاش ها و همکاری دست اندرکاران گروه صنعتی آتام و متعلق به تمامی کلیه ذینفعان این گروه شامل نمایندگان، مشتریان، مدیران ادارات دولتی و تمامی افرادیست که به نوعی به طور مستقیم و غیر مستقیم با این گروه در ارتباط هستند، می باشد.   دانلود فصلنامه با لینک مستقیم    

بیشتر بخوانید

گزارش تصویری سومین روز نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز

1400/5/30

تصاویر منتخب روز دوم نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز   همچنین می&zwnj;توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه   جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.

بیشتر بخوانید

فارم پرورش مرغ گوشتی ارگانیک در کشور امریکا

1400/5/17

ویدیوی آشنایی با فارم پرورش مرغ گوشتی بل اند ایوانز در امریکا بل اند ایوانز زنجیره کامل تولید گوشت مرغ در ایالت تگزاس امریکا است. ما در این ویدیو قصد داریم شما را با مراحل پرورش مرغ گوشتی در این هولدینگ آشنا کنیم. ایجاد بستر مناسب در سالن پرورش مرغ گوشتی بستر استفاده شده در این فارم از جنس پوشال می باشد که با استفاده از دستگاه های تمام اتوماتیک در سطح سالن پرورش پاشیده می شود. استفاده از جوجه سالم جوجه تهیه شده برای این فارم از گله مادر سالم انتخاب شده و به صورت کاملا بهداشتی و بدون وارد کردن هیچگونه استرس به جوجه، وارد فارم می شود. استفاده از جوجه سالم و حمل صحیح آن یکی از فاکتورهای مهم در موفقیت و افزایش بهره وری فارم می باشد. نوردهی سالن پرورش استفاده از نور طبیعی و ایجاد نور مصنوعی با استفاده از لامپ های LED و اجرای صحیح برنامه روشنایی در فارم، موجب سلامت فارم، کاهش استرس نوری و کاهش ضریب تبدیل می گردد. تنظیم رطوبت و دمای سالن با استفاده از سیستم حرارتی و برودتی بروز در فارم پرورش مرغ گوشتی بل اند ایوانز، دما و رطوبت سالن با استفاده از سیستم مدرن حرارتی و برودتی تنظیم می شود. ایجاد دمای مناسب در محیط موجب افزایش کارایی، کاهش ضریب تبدیل و بهبود سیستم ایمنی پرنده می شود. ایجاد محیط طبیعی و باز برای پرورش مرغ در فارم مرغ گوشتی بل اند ایوانز طی ساعات معینی از روز، مرغ ها به صورت آزاد در محیط طبیعی اطراف سالن پرورش به گشت و گذار مشغول می شوند. این امر یکی از فاکتورهای مهم در پرورش مرغ ارگانیک می باشد. فاکتورهای دیگری مانند خوراک طیور سالم وطبیعی، استفاده آنتی بیوتیک های طبیعی و... وجود دارند که هر کدام نقش مهمی در پرورش مرغ ارگانیک ایفا می کنند. استفاده از خوراک با کیفیت برای تهیه خوراک طیور با کیفیت باید از نهاده و مواد اولیه با کیفیت و سالم استفاده کرد. خوراک سالم نقش مهمی در سلامت مرغ و عرضه گوشت سالم به بازار مصرف ایفا می کند. در صورتی که از خوراک مرغ سالم نباشد علاوه بر افت کارایی گله، موجب به خطر افتادن جامعه مصرف نیز خواهد شد. دانخوری و آبخوری بهداشتی و مدرن استفاده از سیستم دانخوری و آبخوری مدرن علاوه بر عدم اتلاف منابع غذایی و آبی، موجب بهبود بهداشت فارم و کاهش سطح بیماری می گردد. در ادامه توجه شما را به تماشای ویدیوی فارم مرغ گوشتی بل اند ایوانز جلب می کنیم.   ضمنا برای مشاهده فایل HD ویدیو می توانید کانال آپارات ما را دنبال کنید

بیشتر بخوانید

بازدید حجت الاسلام و المسلمین میر تاج الدینی از غرفه گروه صنعتی آتام

1400/5/10

گزارش تصویری بازدید حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای میر تاج الدینی نماینده محترم مردم تبریز، اسکو و آذرشهر، از غرفه گروه صنعتی آتام در نوزدهمین نمایشگاه دام و طیور تبریز همچنین می&zwnj;توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه   جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.

بیشتر بخوانید

اختتامیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز

1400/5/10

تصاویر منتخب اختتامیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز در روز اختتامیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز، علاوه بر بازدید مشتریان و نمایندگان محترم، مراسم قرعه کشی که به مناسبت نمایشگاه برای آن دسته از مرغدارانی که از تاریخ یکم الی هفدهم تیر ماه از شرکت آرمین تجارت آیدین مهر، دان آماده خریداری کرده بودند، برگزار گردید و 6 نفر از مشتریان محترم به قید قرعه به عنوان برنده ربع سکه انتخاب شدند. همچنین از گروه صنعتی آتام به عنوان غرفه برتر نمایشگاه توسط مهندس برنو، مدیرمحترم صنایع تبدیلی سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان شرقی و مهندس نوروزی مدیر عامل محترم شرکت آرتانمانگر مجری تخصصی نمایشگاه های دام و طیور، تقدیر و تشکرگردید. حضور مدیر عامل محترم شرکت رضوان دانه تبریز به همراه هیئت همراه در غرفه گروه صنعتی آتام حضور خانواده محترم مهندس شادمهر در غرفه گروه صنعتی آتام مراسم قرعه کشی گروه صنعتی آتام به مناسبت نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز انتخاب گروه صنعتی آتام به عنوان غرفه برتر نمایشگاه   همچنین می&zwnj;توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه   جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.

بیشتر بخوانید

نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز (روز اول)

1400/5/10

گزارش تصویری نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز در اولین روز مراسم افتتاح نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز توسط جناب آقای فتحی ریاست محترم سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجانشرقی و هیئت همراه و با حضور تولید کنندگان و فعالان صنعت خوراک دام و طیور و جناب آقای نوروزی، مدیر عامل شرکت آرتانمانگر مجری نمایشگاه صورت گرفت. شرکت آرمین تجارت آیدین مهر با نام تجاری گروه صنعتی آتام و با برندهای مهردانه، آتام، طلادانه، مهر مکمل و شادمهر صنعت در این نمایشگاه حضور پیدا کرد که در ذیل گزارش تصویری غرفه گروه صنعتی آتام و برخی از تصاویر منتخب روز اول به نمایش گذاشته شده است.     همچنین می&zwnj;توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه   جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.

بیشتر بخوانید

بازدید مدیر کل دامپزشکی استان از کارخانه خوراک دام و طیور آتام

1400/5/10

بازدید دکتر بهداد، مدیر کل محترم دامپزشکی استان آذربایجانشرقی از کارخانه خوراک دام و طیور آتام روز دوشنبه مورخه چهارم مرداد 1400، جناب آقای دکتر بهداد، مدیر کل محترم دامپزشکی استان و هیئت محترم همراه از کارخانه خوراک دام و طیور آتام بازدید به عمل آوردند. طی این بازدید که با همراهی مهندس یونس شادمهر مدیر عامل محترم گروه صنعتی آتام، جناب آقای حاج رحیم شادمهر، دکتر فاریابی مشاور ارشد مجموعه، دکتر عباسخانی مدیر کنترل کیفی و مهندس حسنلویی مدیر کارخانه انجام شد، از قسمت&zwnj;های مختلف کارخانه بازدید به عمل آمد و پیشرفت&zwnj;های حاصله در سال&zwnj;های اخیر، برنامه&zwnj;های توسعه، فرصت&zwnj;ها و تهدیدات صنعت خوراک دام و طیور در طی جلسه توسط مهندس شادمهر مطرح گردید. جناب آقای دکتر بهداد نیز ضمن ابراز خرسندی از کیفیت محصولات مجموعه، از تلاش&zwnj;های گروه در راستای ارائه محصول با کیفیت و تضمین سلامت محصولات تقدیر کرده و آمادگی بخش دولتی و اداره دامپزشکی را برای کمک به حل مشکلات صنعت خوراک دام و طیور اعلام نمودند. در ذیل توجه شما را به تصاویر این بازدید و نشست صمیمانه، جلب می کنیم:                 همچنین می&zwnj;توانید اخبار مربوط به نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز را مطالعه کنید: گزارش تصویری افتتاحیه نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز گزارش تصویری دومین روز نمایشگاه گزارش تصویری سومین روز نمایشگاه گزارش تصویری اختتامیه نمایشگاه   جهت مطالعه مطالب به صورت خلاصه، لطفا اینستاگرام ما را دنبال کنید.

بیشتر بخوانید

گزارش تصویری دومین روز نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز

1400/5/10

تصاویر منتخب روز دوم نوزدهمین نمایشگاه خوراک دام و طیور تبریز  

بیشتر بخوانید